tag:blogger.com,1999:blog-86569299167392410982024-03-21T21:21:42.648+02:00S C H O O L P A L M O S «Τῆς τέχνης ταύτης οὐκ ἔστιν ἄλλη μείζων· τί γάρ ἴσον τοῦ ρυθμίσαι ψυχήν καί διαπλάσαι νέου διάνοιαν»
(Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος - P.G.58,584).
Iστολόγιο για το μάθημα των θρησκευτικών Λυκείου και όχι μόνο! Αφιερωμένο εξαιρετικά σε όσους αγαπούν το μάθημα των θρησκευτικών.
Στον Π Α Λ Μ Ο της δικής μας εποχής...schoolpalmoshttp://www.blogger.com/profile/12076602622607692844noreply@blogger.comBlogger272125tag:blogger.com,1999:blog-8656929916739241098.post-39145178236154261062024-03-21T21:14:00.007+02:002024-03-21T21:21:09.310+02:00Θρησκευτικός φανατισμός<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/74gja8iQY3k" width="320" youtube-src-id="74gja8iQY3k"></iframe></div><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><br /></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Palatino Linotype",serif; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Το συγκεκριμένο
βίντεο προσεγγίζει σύντομα το φαινόμενο του θρησκευτικού φανατισμού,
περιγράφοντας τα βασικά χαρακτηριστικά του. Έχει αποκλειστικά διδακτικό και
παιδαγωγικό σκοπό.</span><o:p></o:p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-family: "Palatino Linotype",serif; font-size: 14pt; mso-bidi-font-family: "Segoe UI";"><o:p></o:p></span><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: large; text-align: justify;">Αναστάσιος Ζαμπελάκης</span></p><p></p>schoolpalmoshttp://www.blogger.com/profile/12076602622607692844noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8656929916739241098.post-10211188284583513122024-01-25T22:01:00.003+02:002024-01-25T22:03:08.734+02:00Ἡ μεταστροφή ἑνός ὁμοφυλόφιλου στὴν Ὀρθοδοξία<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYyMuf0vLQCh2EVjM5YQwdLS41FcvbC8lJ6TO5NXsA8Upjvv9g2rOXScBSXD0-i8hiY378Tdw1-3RkB1QzKiVFugXvDv8HZvEfWZxUZsUiaxsQKp5C-k8E-N4Xs_iFSBTVjUMvduAnhAPj6rXxC6WLgy3LYeIDuH1JIIaFV9TIJ1vwLTLMaXoVCRJ4AGY/s807/exoTrelogiannis_2022.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="807" data-original-width="551" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYyMuf0vLQCh2EVjM5YQwdLS41FcvbC8lJ6TO5NXsA8Upjvv9g2rOXScBSXD0-i8hiY378Tdw1-3RkB1QzKiVFugXvDv8HZvEfWZxUZsUiaxsQKp5C-k8E-N4Xs_iFSBTVjUMvduAnhAPj6rXxC6WLgy3LYeIDuH1JIIaFV9TIJ1vwLTLMaXoVCRJ4AGY/s320/exoTrelogiannis_2022.jpg" width="218" /></a></div><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;"><br /><span face=""Noto sans", sans-serif" style="color: #13293d;">Πῶς ὁ διά Χριστόν σαλός Ἰωάννης (Τρελογιάννης) μετέτρεψε ἕναν πρώην τραβεστί ἀπομακρύνοντας το δαιμόνιο τῆς ὁμοφυλοφιλίας</span></span><p></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;"> Συνήθιζε ὁ τρελο-Γιάννης νά μήν ἀποκαλύπτει τίς πράξεις του. Σέ ἐσένα, κυρα-Χρυσούλα μου, ἔφερνε φαγητό, σέ ἐμένα ὅμως ἔφερε τόν ἴδιο τόν Θεό (πρώην τραβεστί)</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">Τοῦ Διονύση Μακρῆ</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">Θεολόγου-Δημοσιογράφου</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">Ο Κωνσταντῖνος, πού συνήθιζε νά κάθεται στίς τελευταῖες πάντα θέσεις τοῦ Ναοῦ, μέ ἐμφανῆ ἀρχικά δισταγμό σηκώθηκε καί πῆγε κοντά στόν κυρ-Ἀναστάση. Καθώς διάβαινε πρός τόν ἄμβωνα παρατήρησε τό πόσο περίεργα τόν κοιτοῦσαν ὅλοι. Εἶδε στά μάτια τῶν παρευρισκομένων νά καθρεφτίζεται μία ἀόριστη ἀπορία. Καί ἐκεῖνος ἀποροῦσε γιατί ὁ κυρ-Ἀναστάσης κάλεσε μόνο αὐτόν νά παρευρεθεῖ δίπλα του τήν ὥρα τῆς ἀνάγνωσης τῆς ἐπιστολῆς.</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">Κάτι ὅμως ἀσυνήθιστο τόν παρακίνησε καί, ἀφοῦ ἔριξε μία κλεφτή ματιά στήν ἀγαπημένη του Κατερίνα, παρακάλεσε τόν κυρ-Ἀναστάση νά πεῖ δυό λόγια στή μνήμη τοῦ τρελο-Γιάννη. Ὁ κυρ-Ἀναστάσης θέλησε νά διαβάσει πρῶτα τήν ἐπιστολή καί μετά νά τοῦ δώσει τό λόγο. Τότε ὁ παπα-Βασίλης παρενέβη στή συζήτηση καί εἶπε: «Ἄσε τό παιδί νά μιλήσει Ἀναστάση».</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">Ὁ Κωνσταντῖνος τότε μέ χαμηλωμένο τό πρόσωπο πῆγε μπροστά στό μικρόφωνο.</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">«Θεωρῶ καί ἐκλαμβάνω τόν ἑαυτό μου ὡς τό χειρότερο μίασμα, πού ὑπῆρξε ποτέ στήν ἀνθρωπότητα. Ξέρω ἀκόμη πώς ὡς “μίασμα” τῆς κοινωνίας μέ ἀντιμετωπίζετε ὅλοι, λόγῳ τῆς ἁμαρτωλῆς πρώην δραστηριότητάς μου. Ἔχετε ἀπόλυτο δίκιο. Ἔτσι μοῦ ἀξίζει νά μέ ἀντιμετωπίζετε, γιατί μέ τή ζωή πού ἔκανα ὄχι μόνο ἔβλαπτα τόν ἑαυτό μου, ἀλλά καί τούς πλησίον μου, ἐσᾶς δηλαδή, ἀλλά καί ὅλους αὐτούς πού ἔπιανα στά δίκτυα τῆς ἀνομίας. Παίρνω λοιπόν ὡς εὐκαιρία τή δυνατότητα αὐτή πού μοῦ ἔδωσε ὁ κυρ-Ἀναστάσης γιά νά ζητήσω ἀπό τόν καθένα προσωπικά νά μέ συγχωρήσει. Δέν ἀξίζω, βέβαια, οὔτε κἄν τή συγγνώμη, γιατί σᾶς ἔβλαψα ὅσο δέν μπορεῖτε νά φανταστεῖτε. Ἔβλαψα τήν πόλη μας, τή συνοικία, τή γειτονιά μας. Ἔβλαψα φίλους καί γνωστούς μου, γονεῖς καί συγγενεῖς, γιατί μετέφερα μέ τή βιοτή μου τό βοῦρκο τῆς ἀκολασίας στήν καθημερινότητά σας.</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">Στήν κατρακύλα αὐτή πού εἶχα πάρει ἔδωσε ὁριστικό τέλος ὁ τρελο-Γιάννης. Οἱ προσευχές τοῦ σαλοῦ μέ ἔβγαλαν ἀπό τήν παγίδα ὄχι ἑνός δαιμονίου, ἀλλά ὁλάκερης λεγεώνας πού εἶχε φωλιάσει μέσα μου.</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">Ἤμουν γιά σχεδόν δέκα χρόνια τραβεστί!</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">Πίστευα τότε ὅτι ἡ εὐτυχία βρίσκεται στήν ἐφήμερη ἀπόλαυση, πού προκαλεῖ ἡ σαρκική ἐπαφή. Ντυνόμουν προκλητικά, ὀργιζόμουν μέ τούς ἀνθρώπους. Ἀντιμετώπιζα τή ζωή ὡς ἕνα δοχεῖο ἡδονῆς, τό ὁποῖο θά ἔπρεπε καθημερινά νά φροντίζω νά γεμίζω. Ἔζησα τό βοῦρκο τῆς κολάσεως, ὅσο δέν μπορεῖ νά φανταστεῖ ὁ ἀνθρώπινος νοῦς.</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">Συνήθιζα, λοιπόν, σέ τακτά διαστήματα νά ἀλλάζω κατοικία, ἀφοῦ μέ τό δίκιο της ἡ κοινωνία μέ ἐκλάμβανε ὡς ἀπόβλητο. Κι αὐτό στήν οὐσία ἤμουν. Οἱ τσακωμοί, οἱ βρισιές καί οἱ ἀπογοητεύσεις πίστευα ὅτι ἦταν ἡ καλύτερη ἄμυνα στήν παθιασμένη, κατά κυριολεξία, μανία μου νά ἀκολουθήσω κάτι πού διέφερε ἀπό τό κοινωνικά πρέπον, ἀπό τά ἰδανικά καί τίς ἀξίες τοῦ Εὐαγγελίου. Θεωροῦσα τότε ὡς ἀνθρώπινο δικαίωμα τήν ἀσθένειά μου καί εἶχα τήν ψευδαίσθηση πώς ἦταν πέρα ὡς πέρα φυσιολογικό. Κάτι πού εἴθισται σήμερα, ἀκόμη καί κάποιοι ἀνώτατοι ἄρχοντες, νά διαφημίζουν ὡς δῆθεν διαφορετικότητα.</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">Δέν ὑπῆρξε λοιπόν ἀστυνομικό τμῆμα στήν Ἀθήνα πού νά μή μέ γνωρίζει. Δέν ὑπῆρξε δικαστήριο πού νά μήν ἤμουν “πελάτης” του εἴτε ὡς κατηγορούμενος, ἐπειδή πρόσβαλα τά χρηστά ἤθη, εἴτε ὡς μάρτυρας κατηγορίας ἤ ὑπεράσπισης σέ διάφορες παρόμοιες ὑποθέσεις.</span></p><blockquote style="border-color: rgb(3, 137, 186); border-left-style: solid; border-left-width: 4px; box-sizing: inherit; color: #13293d; font-style: italic; font-weight: bold; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 1.5em 1.5em 1.5em 3.5em; position: relative;"><p style="box-sizing: inherit; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">Εἶχα τήν ψευδαίσθηση πώς μέ τήν ὅλη ἀνήθικη δραστηριότητά μου ὑπηρετοῦσα μία σιωπηλή ἐπανάσταση κοινωνικῆς ἀποδοχῆς τῆς ὁμοφυλοφιλίας.</span></p></blockquote><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">Κυνηγημένος ἔφθασα καί στή γειτονιά σας καί παρουσιάστηκα στήν καλή καί φτωχή γερόντισσα, τήν κυρά Χρυσούλα, προκειμένου νά ζητήσω τήν γκαρσονιέρα πού νοίκιαζε. Ἐκεῖ συνάντησα γιά πρώτη φορά τόν τρελο-Γιάννη, ὁ ὁποῖος εἶχε φέρει ψωμί στήν σχεδόν ἄπορη γιαγιούλα.</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">Μάτια βουρκωμένα</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;"> Ἡ κυρά Χρυσούλα σέ ἀντίθεση μέ ἄλλους ἐνοικιαστές δέν μέ ρώτησε πολλά πράγματα. Ἁπλῶς μοῦ εἶπε πώς οἱ 30.000 δρχ. πού ζητοῦσε γιά ἐνοίκιο, ἦταν καί τά μόνα χρήματά της γιά νά τά φέρει βόλτα καί μέ παρακάλεσε νά μήν τά καθυστερῶ γιατί μ’ αὐτά πληρώνει τή ΔΕΗ, τό νερό καί τά κοινόχρηστα καί ἀγοράζει τά ἀπαραίτητα πρός τό ζῆν.</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">− Ἄχ καλέ μου Κωνσταντῖνε, ὁ Θεός σέ ἔστειλε! Τρεῖς μῆνες ἔχω ξενοίκιαστο τό σπίτι καί ζῶ μέ τή βοήθεια τοῦ φούρναρη, τοῦ κυρ-Ἀποστόλη, καί τοῦ μπακάλη, τοῦ κυρ-Παντελῆ, πού μοῦ στέλνουν ψωμί καί τρόφιμα μ’ αὐτόν τόν σαλό, μοῦ εἶπε, δείχνοντάς μου τόν τρελο-Γιάννη».</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">− Μά ποτέ δέν ἔστειλα ψωμί, κυρα-Χρυσούλα, ἀφοῦ δέν ἤξερα γιά τήν κατάστασή σου, γύρισε τότε αὐθόρμητα καί τῆς εἶπε ὁ κυρ-Ἀποστόλης.</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">− Οὔτε ἐγώ ἔστειλα ποτέ τρόφιμα, συμπλήρωσε ὁ κυρ-Παντελῆς.</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">− Μά ἔτσι μοῦ ἔλεγε ὁ τρελο-Γιάννης, εἶπε ἐμφανῶς ἀπορημένη ἡ κυρα-Χρυσούλα.</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">Μετά τήν μικρή αὐτή «εὐχάριστη» παρέμβαση ὁ Κωνσταντῖνος συνέχισε.</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">«Συνήθιζε ὁ τρελο-Γιάννης νά μήν ἀποκαλύπτει τίς πράξεις του. Σέ ἐσένα, κυρα-Χρυσούλα μου, ἔφερνε φαγητό, σέ ἐμένα ὅμως ἔφερε τόν ἴδιο τόν Θεό», εἶπε ὁ Κωνσταντῖνος.</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">Τά μάτια του βούρκωσαν καί δάκρυα ἄρχισαν νά τρέχουν. Μαζί του ἔκλαιγαν ὅλοι. Πῆρε μία βαθιά ἀνάσα καί συνέχισε:</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">«Μετά τρεῖς ἡμέρες μετακόμισα στήν γκαρσονιέρα. Ὁ τρελο-Γιάννης μέ βοήθησε νά μεταφέρω τά πράγματα. Μάλιστα, ὅταν ὁ μεταφορέας ἄφησε κάποιο ὑπονοούμενο ἐξ ἀφορμῆς τῆς συμπεριφορᾶς καί τοῦ τρόπου ὁμιλίας μου ὁ τρελο-Γιάννης τόν ἀποστόμωσε λέγοντάς του πώς δέν ἔχει δικαίωμα νά σχολιάζει κάποιος πού συστηματικά ζοῦσε στή μοιχεία καί συμπεριφερόταν βάναυσα στά δυό παιδιά του. Ὁ μεταφορέας σάστισε καί σταμάτησε τότε νά εἰρωνεύεται. Πίστεψα πώς θά ἦταν γνωστοί, ἀλλά ἀπόρησα ὅταν φεύγοντας στράφηκε στόν τρελο-Γιάννη καί τοῦ εἶπε:</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">− Ἐσύ τί εἶσαι μάγος;</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">− Ναί, Γιῶργο, ἔχω “μαγευτεῖ” ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ μας, ἀπάντησε ὁ σαλός.</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">Ζήτησε μάλιστα ἀπό τόν μεταφορέα νά πάψει νά στεναχωράει τόν Χριστό πού, παρ’ ὅλη τή συμπεριφορά του, γιάτρεψε τήν κόρη του Θεοδώρα ἀπό σοβαρότατη ἀσθένεια. Μέ σκυμμένο τό κεφάλι ὁ Γιῶργος τότε ἔφυγε. Εἶναι ὁ κύριος πού κάθεται ἐκεῖ μαζί μέ τή γυναίκα του καί μπορεῖ νά ἐπιβεβαιώσει τό συμβάν. Μοῦ ἔκανε ἐντύπωση ὁ διάλογος ἀλλά τότε τόν λογάριασα ὡς τρέλες τοῦ σαλοῦ.</span></p><blockquote style="border-color: rgb(3, 137, 186); border-left-style: solid; border-left-width: 4px; box-sizing: inherit; color: #13293d; font-style: italic; font-weight: bold; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 1.5em 1.5em 1.5em 3.5em; position: relative;"><p style="box-sizing: inherit; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">Τό βράδυ λοιπόν τῆς ἴδιας ἡμέρας ντύθηκα μέ γυναικεῖα ἐνδύματα, κατά τή συνήθειά μου, καί πῆγα σέ γνωστό στέκι τῶν τραβεστί στή λεωφόρο Συγγροῦ.</span></p></blockquote><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">Φανταστεῖτε τήν ἔκπληξή μου, ὅταν εἶδα τόν τρελο-Γιάννη νά μέ κοιτᾶ ἀπό τήν ἀπέναντι γωνιά τοῦ τετραγώνου. Ἀπό τή σκέψη μου πέρασε πώς ἐπεδίωκε ἐρωτική συντροφιά. Ἀλλά, πῶς ἄραγε μέ βρῆκε; “Μέ παρακολούθησε ὁ σαλός καί τώρα θά τά πεῖ στήν κυρά Χρυσούλα. Ἄχ! πάλι θά ἀναζητῶ σπίτι”. Καθώς σκεφτόμουν ὅλα αὐτά σταμάτησε ἕνας ὑποψήφιος πελάτης μπροστά μου. Σάν ἐλατήριο τότε σηκώνεται ὁ τρελός καί ἀρχίζει νά φωνάζει.</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">−<strong style="box-sizing: inherit;"> Αὐτός ἔχει AIDS, εἶναι ἄρρωστος καί θά σᾶς κολλήσει. Φύγετε-φύγετε.</strong></span></p><blockquote style="border-color: rgb(3, 137, 186); border-left-style: solid; border-left-width: 4px; box-sizing: inherit; color: #13293d; font-style: italic; font-weight: bold; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 1.5em 1.5em 1.5em 3.5em; position: relative;"><p style="box-sizing: inherit; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">Αἰφνιδιάστηκα ἀπό τήν ἀλλοπρόσαλλη αὐτή συμπεριφορά ἑνός ἀνθρώπου, πού οὔτε κἄν γνώριζα. Βέβαια ὁ ὑποψήφιος πελάτης ἔφυγε. Ἄρχισα τότε νά βρίζω τόν τρελο-Γιάννη. Μέ ἔπιασε μία ὑστερία… Αὐτό συνεχίστηκε σχεδόν γιά ἕνα μήνα. Δέν μπόρεσα νά καταλάβω ὡς σήμερα πώς ἀνακάλυπτε τά παράνομα στέκια. Ἕνα βράδυ τόν βάρεσα μάλιστα πολύ ἄσχημα!</span></p></blockquote><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">Φάκελος Εὐλογίας</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;"> Φανταστεῖτε ὅμως τήν ἔκπληξή μου, ὅταν κάθε βράδυ πού γύριζα στό σπίτι, ἔβρισκα ἕνα φάκελο μέ σχεδόν τά διπλά χρήματα ἀπ’ αὐτά πού συνήθιζα νά εἰσπράττω ἀπό τή βρώμικη αὐτή δραστηριότητά μου καί ἀπέξω ἔγραφε: “Εὐλογία γιά τόν δοῦλο τοῦ Χριστοῦ Κωνσταντῖνο”. Δέν ἤξερα τότε τί νά ὑποθέσω μέ ὅλα αὐτά τά περίεργα πού ζοῦσα. Τά ἀπογεύματα πού συνήθιζα νά βγαίνω ἀπό τό σπίτι καί ἔβλεπα τόν τρελο-Γιάννη θύμωνα. Ἐκεῖνος ὅμως ἔλεγε.</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">− Κωνσταντῖνε μου, πάψε νά στεναχωρεῖς τόν Χριστό καί τήν Παναγιά μας, πού κλαῖνε ἀδιάκοπα γιά σένα.</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">Σκεπτόμουν ἀκόμη καί νά φύγω ἀπό τό σπίτι ἀλλά κάτι μέ κρατοῦσε ἐκεῖ.</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">− Ρέ, μήπως σέ ἐρωτεύτηκε καί συμπεριφέρεται ἔτσι ἀλλόκοτα; μοῦ ἔλεγαν οἱ ἄλλοι τραβεστί.</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">− Ὄχι, δέν δείχνει τέτοιες διαθέσεις, ἀπαντοῦσα.</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">Γιά νά μήν τά πολυλογῶ ἀποφάσισα νά προσκαλέσω τόν τρελο-Γιάννη στό σπίτι προκειμένου νά δώσω ἕνα τέλος σ’ ὅλα αὐτά. Νόμιζα πώς κάποιος τόν βάζει ἐπίτηδες γιά νά μέ τρελάνει. Στήν πρόσκλησή μου ὁ τρελο-Γιάννης, παρά τό γεγονός ὅτι ἐπανειλημμένως τόν εἶχα προπηλακίσει, ἀνταποκρίθηκε θετικά. Δέν ξέρω τί μέ ἔπιασε ἐκείνη τήν ἡμέρα καί καθάρισα τό σπίτι, μαγείρεψα κάτι πρόχειρο καί τό ἔριξα στό διάβασμα. Ξεφύλλιζα ἕνα περιοδικό ποικίλης ὕλης καί κέντρισε τήν προσοχή μου ἕνα δημοσίευμα γιά κάποιο γέροντα ὀνόματι Πορφύριο πού ὑπηρέτησε σέ παρεκκλήσιο νοσοκομείου στήν Ὁμόνοια.</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">Τό δαιμόνιο</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">Δέν πρόλαβα νά τό διαβάσω, ὅταν ἄκουσα τόν τρελο-Γιάννη νά χτυπᾶ τήν πόρτα. Μόλις τοῦ ἄνοιξα μοῦ εἶπε:</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">− Εὐλογημένος νά εἶσαι, Κωνσταντῖνε μου, στόν νῦν αἰῶνα καί στόν μέλλοντα.</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">Πρώτη φορά ἄκουγα αὐτόν τόν χαιρετισμό, ἀλλά καί γιά πρώτη φορά ἄκουσα τό δαιμόνιο νά μιλᾶ ἀπό μέσα μου.</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">− Ἦρθες καί ἐδῶ στό σπίτι μου, τρελέ, νά μέ ἐκδιώξεις; Δέν εἶμαι μόνος ἀλλά ἔχω συντροφιά καί ἄλλους 365 φίλους. Δέν πρόκειται νά φύγω. Φύγε ἐσύ, γιατί θά σέ σκοτώσω!</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">Ὁ τρελο-Γιάννης τότε ὕψωσε μπροστά μου ἕνα σταυρό καί εἶπε:</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">− Στό ὄνομα τῆς Ἁγίας καί ὁμοουσίου Τριάδος…</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">Δέν ἄκουσα τίποτε ἄλλο, γιατί λιποθύμησα. Ὅταν συνῆλθα ἀντίκρυσα τόν σαλό νά μοῦ χαμογελάει. Ἔνιωθα μία χαρά πού βρισκόταν ἐκεῖ, ἀλλά δέν ἤξερα τήν αἰτία.</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">− Σοῦ ἔφερα ἕνα δῶρο, Κωνσταντῖνε μου. Εἶναι τό Ψαλτήριο, ἕνα βιβλίο πού ἔγραψε ὁ βασιλιάς καί Προφήτης Δαυίδ.</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">− Τί ἔγινε, τί συνέβη; ρώτησα.</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">− Κωνσταντῖνε μου, ἔχεις μεγάλη εὐλογία. Ὁ Χριστός σέ ἐπέλεξε. Σέ ἑτοιμάζει γιά μεγάλους ἄθλους. Ὅμως, θά πρέπει νά δώσεις μεγάλο ἀγώνα, γιατί αὐτό πού ἔχεις μέσα σου δέν πρόκειται νά φύγει εὔκολα.</span></p><blockquote style="border-color: rgb(3, 137, 186); border-left-style: solid; border-left-width: 4px; box-sizing: inherit; color: #13293d; font-style: italic; font-weight: bold; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 1.5em 1.5em 1.5em 3.5em; position: relative;"><p style="box-sizing: inherit; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">Ἐάν βλέπατε τή λάμψη στό πρόσωπο τοῦ τρελο-Γιάννη, θά κατανοούσατε τό φόβο μου. Θεωροῦσα ἀηδίες τά περί δαιμονίων. Πίστευα ὅτι ἀποτελοῦν σκαρίφημα τῶν παπάδων καί τῆς θρησκείας, γιά νά φοβίζουν τόν κόσμο καί νά ἀπομυζοῦν εὔκολα χρήματα, νά περνοῦν καλά, νά πλουτίζουν καί ἄλλα τέτοια συναφῆ. Καί νά τώρα, πού ὑπῆρξα μάρτυρας τῆς φθονερῆς γιά τόν ἄνθρωπο δράσης τους.</span></p></blockquote><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">Ὁ τρελο-Γιάννης ἀπό τότε ἔγινε ἀδελφός καί φίλος. Τό ἴδιο βράδυ μάζεψα ὅλα τά γυναικεῖα ροῦχα καί τά παπούτσια καί τά καλλυντικά καί τά πέταξα στά σκουπίδια. Τήν ἑπόμενη ἡμέρα ἄλλαξα τό τηλέφωνό μου. Μέ τή βοήθεια τοῦ σαλοῦ, μάλιστα, ἔπιασα δουλειά σέ λογιστήριο μίας μεγάλης ἐταιρίας. Ὁ ἰδιοκτήτης τῆς ἐταιρίας ἦταν φίλος τοῦ τρελο-Γιάννη. Μέ προσέλαβε μέ ἱκανοποιητικό μισθό.</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">Ταυτόχρονα, σχεδόν καθημερινά μέ τόν τρελο-Γιάννη πηγαίναμε σέ ἕνα ναό ψηλά στόν Ὑμηττό καί ὁ ἱερέας διάβαζε τίς εὐχές τοῦ Μεγάλου Βασιλείου (ἐξορκισμούς), ἐνῶ ὁ τρελο-Γιάννης διάβαζε ψαλμούς. Δέν μπορῶ νά σᾶς περιγράψω τί ἔζησα.</span></p><blockquote style="border-color: rgb(3, 137, 186); border-left-style: solid; border-left-width: 4px; box-sizing: inherit; color: #13293d; font-style: italic; font-weight: bold; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 1.5em 1.5em 1.5em 3.5em; position: relative;"><p style="box-sizing: inherit; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">Αὐτό πού μπορῶ τώρα νά βροντοφωνάξω ἀπό τήν ἐμπειρία αὐτή εἶναι πώς ἡ ὁμοφυλοφιλία καί ἐν γένει ἡ πορνεία δέν εἶναι διαφορετικότητα οὔτε ἀσθένεια· εἶναι ἕνα φοβερό δαιμόνιο, πού ἐξοργίζει τόν Παντοκράτορα. Αὐτό ἐπίσης πού θέλω νά σᾶς πῶ εἶναι πώς ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ἔχει τά κατάλληλα ὅπλα γιά νά ἐξολοθρεύει ὁλοσχερῶς ὅλα αὐτά πού σήμερα ἡ ἐκσυγχρονισμένη κοινωνία μας θεωρεῖ, ὅπως καί ἐγώ πίστευα κάποτε, ὅτι εἶναι βλακεῖες.</span></p></blockquote><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">Οἱ προσευχές τοῦ ἁγίου τῆς γειτονιᾶς μας μέ γλύτωσαν. Ἄλλαξε τή ζωή μου ὁλάκερη ἡ γνωριμία μαζί του. Αὐτά πού ἔζησα τά τελευταῖα πέντε χρόνια στήν εὐλογημένη αὐτή γειτονιά συνθέτουν ἕνα ἀληθινό θαῦμα τοῦ τριαδικοῦ καί μόνου ἀληθινοῦ Θεοῦ. Ξέφυγα μέσα ἀπό μία πραγματική κόλαση καί ζῶ μέσα σ’ ἕναν κόσμο πού οὔτε στά καλύτερα ὄνειρά μου δέν εἶχα ζήσει.</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">Μέ τή συνεχῆ συμπαράσταση τοῦ ἁγίου αὐτοῦ ἀνθρώπου, πού κάθε ἄλλο παρά τρελός ἦταν, κατανόησα τό λάθος, συνειδητοποίησα πράγματα καί καταστάσεις πού ἀποτελοῦν τά θεμέλια τῆς κοινωνίας μας, γνώρισα τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Λειτουργοῦσα ὡς ἐθισμένος σέ τοξικές οὐσίες· δέν ξεχώριζα ἀπό τούς τοξικομανεῖς· ζοῦσα ἕναν ἐφιάλτη, στόν ὁποῖο ἔδωσε τέλος ὁ τρελο-Γιάννης, ὁ ὑπέροχος αὐτός ἅγιος τοῦ Θεοῦ. Δέν θέλω ἄλλο νά σᾶς κουράσω μέ τήν ἱστορία μου. Ἄλλωστε, καταγράφω, ὅπως πρότεινε ὁ κυρ-Ἀναστάσης, ὅλη τήν ἱστορία μου μέ λεπτομέρειες. Ζητῶ συγγνώμη καί ἀπό ἐσᾶς καί ἀπό τά πάμπολλα θύματα πού παρέσυρα στά δίκτυα τῆς ἀνομίας, ὅπου ἤμουν παγιδευμένος. Ζητῶ συγνώμη καί ἀπό τήν ἀγαπημένη μου Κατερίνα, ἡ ὁποία ἄνοιξε τήν ἀγκαλιά της στόν πιό ἁμαρτωλό ὅλης τῆς οἰκουμένης, ἔκλεισε τά αὐτιά της στά δυσμενῆ σχόλια καί τίς δίκαιες κριτικές καί δέχτηκε τήν πρότασή μου νά προχωρήσουμε σέ γάμο. Δέχθηκε νά ζήσει μέ ἕνα μηδενικό, μέ ἕνα ἀπόβλητο, ἕνα μωρό. Καί στόν ἐπικείμενο γάμο μας εἶχε ἐπενδύσει μέ δάκρυα καί προσευχές ὁ ἅγιος τοῦτος ἄνθρωπος, ὁ τρελο-Γιάννης».</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">Τά τελευταῖα λόγια τοῦ Κωνσταντίνου χάθηκαν μέσα στούς λυγμούς του. Μαζί του ἔκλαιγε ὁ παπα-Βασίλης, πού ἔτρεξε καί τόν ἀγκάλιασε, ἀλλά καί ὅλοι οἱ παρευρισκόμενοι.</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">− Σκέφτομαι νά φύγω ἀπό τή γειτονιά ὄχι γιά μένα, ἀλλά γιά τήν Κατερίνα, ψέλλισε ὁ Κωνσταντῖνος μέ δυσκολία.</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">Τότε ὁ παπα-Βασίλης εἶπε:</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">− Ἀγαπητοί μου, ὁ Κωνσταντῖνος ἐξεδήλωσε τήν ἐπιθυμία νά φύγει ἀπό τή γειτονιά μας. Τί λέτε; Θά ἀφήσουμε μία ζωντανή μαρτυρία ἑνός ἐξαίσιου θαύματος τοῦ ἐκλιπόντος ἀδελφοῦ μας Ἰωάννη, τόν Κωνσταντῖνο μας, ἀλλά καί τήν Κατερίνα μας νά φύγουν;</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">−Ὄχι, ὄχι, φώναξαν ὅλοι.</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">− Γιά σταθεῖτε. Λέτε τυχαῖα νά φώναξα τόν Κωνσταντῖνο δίπλα μου; Ὄχι, καλοί μου χριστιανοί, δέν τόν φώναξα τυχαῖα, εἶπε τότε ὁ κυρ-Ἀναστάσης. Καί πρόσθεσε.</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">− Τόν φώναξα, γιατί ἔτσι ὁρίζει στήν ἐπιστολή του ὁ τρελο-Γιάννης.</span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;"> </span></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><em style="box-sizing: inherit;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;">Ἐπίκαιρο ἀπόσπασμα από τὸ βιβλίο “Ο τρελογιάννης, ο διά Χριστόν σαλός” τοῦ Διονυσίου Μακρῆ ἐκδόσεις Ἀγαθός Λόγος 2009. Το βιβλίο ἔχει μεταφραστεί καὶ στὴν ἀγγλική, ρωσική, σερβική, ρουμανική, βουλγαρική, ἰσπανική καὶ ἀραβική γλώσσα.</span></em></p><p style="box-sizing: inherit; color: #13293d; margin-bottom: 1.5em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: inherit; font-size: medium;"> <a href="https://orthodoxia.gr/2024/01/25/i-metastrofi-enos-omofylofiloy-travesti-stin-orthodoxia/" target="_blank">πηγή</a></span></p>schoolpalmoshttp://www.blogger.com/profile/12076602622607692844noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8656929916739241098.post-42883573221488045032024-01-25T21:34:00.003+02:002024-01-25T21:35:29.117+02:00Ανακοίνωση της Εκκλησίας για την εξαγγελθείσα νομοθέτηση του γάμου και της «τεκνοθεσίας» υπέρ ζευγαριών του ιδίου φύλου.<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpT7ak-uAdrI7OMSBmUcWT6GGH17g9BaM7JDf1PvxHqruK7IOFgWsf0fhfXUuMHI7bgKTxNKxRZYqcDzIKY3y5r1LjYO_GONYediAr1TtoAOtYHrGMIAHxwKAtcMadxeVUQfJz0kJfjbK8qgDvnxLaqVFtZ5SOny79P15nqc-kKWKmCLtGKqDIpYmBYQY/s750/%CE%B4%CE%B9%CF%83-1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="499" data-original-width="750" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpT7ak-uAdrI7OMSBmUcWT6GGH17g9BaM7JDf1PvxHqruK7IOFgWsf0fhfXUuMHI7bgKTxNKxRZYqcDzIKY3y5r1LjYO_GONYediAr1TtoAOtYHrGMIAHxwKAtcMadxeVUQfJz0kJfjbK8qgDvnxLaqVFtZ5SOny79P15nqc-kKWKmCLtGKqDIpYmBYQY/s320/%CE%B4%CE%B9%CF%83-1.jpg" width="320" /></a></div><br /> Η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας (Ι.Σ.Ι.) της Εκκλησίας της Ελλάδος συνήλθε σε έκτακτη συνεδρίαση, σήμερα Τρίτη 23 Ιανουαρίου 2024, με μοναδικό θέμα την εξαγγελθείσα νομοθέτηση γάμου και «τεκνοθεσίας» υπέρ ζευγαριών του ιδίου φύλου.<p></p><span class="fontstyle0"><p></p>Μετά την καθιερωμένη προσευχή, η Ι.Σ.Ι. άκουσε την εισήγηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικολάου, επί της οποίας ακολούθησε διάλογος, και εκφράζει ομόφωνα τις θέσεις της Εκκλησίας της Ελλάδος επί του θέματος, ως εξής:<p></p>1. Η θεολογία της Εκκλησίας για τον γάμο απορρέει από την Αγία Γραφή, τη διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας και τη διάταξη του Μυστηρίου του Γάμου και φαίνεται καθαρά στην Ακολουθία του Μυστηρίου αυτού. Ο σκοπός του χριστιανικού γάμου είναι η δημιουργία καλής συζυγίας και οικογένειας, η ανάπτυξη παιδιών ως καρπών της εν Χριστώ αγάπης των δύο συζύγων και η σύνδεσή τους με την εκκλησιαστική ζωή.<p></p>Η Εκκλησία αποδέχεται για τη σχέση άνδρα-γυναίκας και παιδιών ότι:<p></p>α) η δυαδικότητα των φύλων και η συμπληρωματικότητά τους δεν αποτελούν κοινωνικές επινοήσεις, αλλά προέρχονται από τον Θεό («... καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, κατ᾿ εἰκόνα Θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν, ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς. καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺς ὁ Θεός, λέγων· αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε...», Γένεσις 1, 27-28),<p></p>β) η ιερότητα της ένωσης άνδρα και γυναίκας παραπέμπει στη σχέση του Χριστού και της Εκκλησίας («... ὁ ἀγαπῶν τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα ἑαυτὸν ἀγαπᾷ... τό μυστήριον τοῦτο μέγα ἐστίν, ἐγὼ δὲ λέγω εἰς Χριστὸν καὶ εἰς τὴν Ἐκκλησίαν», Απ. Παύλου, Προς Εφεσίους 5, 28),<p></p>γ) ο χριστιανικός γάμος δεν είναι απλή συμφωνία συμβίωσης, αλλά Ιερό Μυστήριο, μέσω του οποίου παρέχεται η χάρη του Θεού στη σχέση κοινωνίας άνδρα και γυναίκας με στόχο την κοινή τους πορεία προς τη θέωση –και αυτή η ευλογημένη πορεία αφορά όλα τα ζεύγη με ή χωρίς παιδιά,<p></p>δ) ο πατέρας και η μητέρα είναι συστατικά στοιχεία της παιδικής και της ενήλικης ζωής («Τίμα τόν πατέρα σου καί τήν μητέρα σου», Έξοδος 20, 12).<p></p>2. Προφανώς η Πολιτεία νομοθετεί, αλλά αυτή η παράμετρος ούτε στερεί την ελευθερία του λόγου από την Εκκλησία ούτε απαλλάσσει την Εκκλησία από το καθήκον ενημέρωσης του πιστού λαού ούτε μπορεί να της υποδείξει σε τι συνίσταται η αμαρτία. Η Εκκλησία δεν νομοθετεί και δεν φέρει ευθύνη για τους νόμους. Αν σιωπήσει, όμως, φέρει βαρύτατη ευθύνη και αυτοκαταργείται.<p></p>3. Από το 2015 το σύμφωνο συμβίωσης παρέχει σε ζευγάρια του ιδίου φύλου όλα τα δικαιώματα και τις δυνατότητες του γάμου με κύρια εξαίρεση τη δυνατότητα απόκτησης παιδιών με υιοθεσία ή παρένθετη κύηση.</span><p></p><span class="fontstyle0">Το σύνθημα της «ισότητας στον γάμο» αποβλέπει σε ένα στόχο, στην απόκτηση παιδιών από «ομόφυλα ζευγάρια».<p></p>4. Ανακοινώθηκε ότι θα επιτρέπεται ο «ομόφυλος γάμος» και η «ομόφυλη γονεϊκότητα» μέσω υιοθεσίας και (με διάφορες διόδους) μέσω παρένθετης κύησης. Οι εμπνευστές του νομοσχεδίου και οι συνευδοκούντες σε αυτό προωθούν την κατάργηση της πατρότητας και της μητρότητας και τη μετατροπή τους σε ουδέτερη γονεϊκότητα, την εξαφάνιση των ρόλων των δύο φύλων μέσα στην οικογένεια και θέτουν πάνω από τα συμφέροντα των μελλοντικών παιδιών τις σεξουαλικές επιλογές των ομοφυλόφιλων ενηλίκων. Με βάση το νομοσχέδιο, ομοφυλόφιλοι μονογονείς θα μπορούν να επιβάλουν στο παιδί τους τον σύντροφό τους ως «πατέρα 2» ή ως «μητέρα 2».<p></p>5. Η νομοθετική αυτή πρωτοβουλία καταδικάζει μελλοντικά παιδιά να μεγαλώσουν χωρίς πατέρα ή μητέρα σε ένα περιβάλλον σύγχυσης των γονεϊκών ρόλων. Η μονογονεϊκή οικογένεια είναι διαφορετική περίπτωση. Προκαλεί στέρηση του ενός γονέα, αλλά όχι σύγχυση των ρόλων των γονέων. Αντίθετα, η ομοφυλοφιλική συμβίωση προξενεί και τα δύο. Επιπλέον, τα παιδιά αυτά συχνά δεν θα έχουν δυνατότητα γνωριμίας με τον άλλο βιολογικό γονέα τους. Δεν θα έχουν επίσης το προσωπικό βίωμα της παρουσίας του άλλου φύλου (αντίθετου των «ομόφυλων γονέων» τους) μέσα σε μία ετερόφυλη σχέση. Τα παιδιά με πατέρες 1 και 2 ή με μητέρες 1 και 2 (ή και παραπάνω) θα είναι τα θύματα ενός αφύσικου μηχανισμού τεκνοθεσιών.<p></p>6. Δημοσιοποιήθηκε ότι: α) θα επιτρέπεται στα «ομόφυλα ζευγάρια» η από κοινού υιοθεσία και η υιοθεσία από τον «ομόφυλο σύζυγο» του γονέα (θα ισχύσει και για τα σημερινά παιδιά από παρένθετη κύηση), β) δεν θα επιτρέπεται στην Ελλάδα η παρένθετη κύηση υπέρ «ομόφυλου ζευγαριού», αλλά αυτή θα αναγνωρίζεται, αν έγινε νόμιμα σε άλλο κράτος. Οι ρυθμίσεις αυτές θα αποτελέσουν κίνητρα για την εκμετάλλευση ευάλωτων γυναικών.<p></p>Εάν τα προαναφερθέντα ισχύσουν, πρόκειται για ένα ναρκοθετημένο νομοσχέδιο με αντιφάσεις και τρόπους παράκαμψης των απαγορεύσεών του (μέσω κυήσεων στο εξωτερικό) και είναι πιθανή η καταδίκη της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων λόγω διακρίσεων, οπότε η χώρα θα αναγκασθεί να νομοθετήσει και στο έδαφός της την παρένθετη κύηση.<p></p>7. Το νομοσχέδιο καταργεί όχι μόνο κανόνες βιοηθικής, χριστιανικές αξίες και την ελληνική οικογενειακή παράδοση, αλλά ανατρέπει τα δικαιώματα μελλοντικών παιδιών και τους ρόλους των φύλων ως στοιχείων συνοχής της κοινωνίας –και αυτό αφορά τον καθένα, έστω και αν δεν αποδέχεται τη χριστιανική ηθική. Το ερώτημα που αιωρείται αναπάντητο είναι τελικά: Ποιος είναι ο ουσιαστικός λόγος αυτής της απόφασης που αλλάζει συνολικά και άρδην τον θεσμό του γάμου και την ιδιότητα του γονέα και γιατί προωθείται με τόση επιμονή;<p></p>8. Η Εκκλησία της Ελλάδος αναγνωρίζει μόνο το Ιερό Μυστήριο του χριστιανικού γάμου και απορρίπτει τον πολιτικό γάμο ασχέτως φύλου. Εν προκειμένω τάσσεται κατά του πολιτικού γάμου «ομόφυλων ζευγαριών» για τον πρόσθετο λόγο ότι αυτός οδηγεί αναπόδραστα σε «ομόφυλη γονεϊκότητα» μέσω υιοθεσίας ή παρένθετης κύησης. Η νομοθέτηση αυτή συγκρούεται τόσο με τη χριστιανική ανθρωπολογία, όσο</span><p></p><span class="fontstyle0">και με το καθήκον της κοινωνίας να εξασφαλίζει στα παιδιά ευημερία και σωστή ανατροφή, αλλά και με το δικαίωμα των παιδιών να έχουν πατρική και μητρική παρουσία και φροντίδα. Για όλους τους προηγούμενους λόγους και με αίσθημα ποιμαντικής ευθύνης και αγάπης, η Αγία Εκκλησία μας είναι κάθετα αντίθετη προς το προωθούμενο νομοσχέδιο.<p></p>9. Η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας αποφάσισε: α) τη σύνταξη σχετικής επιστολής με τις θέσεις της προς τα αξιότιμα μέλη της Βουλής των Ελλήνων, β) την ανακοίνωση των θέσεών της στους Ιερούς Ναούς την Κυριακή 4 Φεβρουαρίου 2024 και τη διάθεση σχετικού φυλλαδίου «Προς τον Λαό» μέσω των Ιερών Ναών και της ιστοσελίδας της, γ) την παροχή εξουσιοδότησης προς κάθε Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη να προχωρήσει, εντός της επαρχίας του και κατά την έμφρονα ποιμαντική κρίση του, σε πρωτοβουλίες ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης ως προς την επικείμενη νομοθέτηση και τον θεσμό της οικογένειας.<p></p>Εκ της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος</span>
<br style="-webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: normal; orphans: 2; text-align: -webkit-auto; text-indent: 0px; text-size-adjust: auto; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;" /><div><span class="fontstyle0"><br /></span></div><div><span class="fontstyle0"><a href="http://aktines.blogspot.com/2024/01/blog-post_674.html" target="_blank">πηγή</a></span></div>schoolpalmoshttp://www.blogger.com/profile/12076602622607692844noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8656929916739241098.post-60620909309924862832023-12-12T14:35:00.008+02:002023-12-14T17:06:35.797+02:00 ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΚΟΣΜΙΚΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ<div class="separator"><div class="separator" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="1161" data-original-width="1600" height="232" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYP4E0drvnTtKvHD-8R2ROr7Qp2WvnjQEAZReYKkHAwJhY86IztaP2b54YYS6t-d1PPuS5m2UKnIiqY0XHfUOxlNiTE57-w9Tg_NowwMJttLTFMG7f1G-DLJQxphyphenhyphen_tr3HwLk4DhvREPQiInV3hxC1fs4iAtFNNffP0XJLn-IFjtnwbIk8_ebREttyFYQ/s320/%CE%A7%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%8D%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%BD%CE%B12013.jpg" width="320" /></div><div class="separator" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><p class="MsoNoSpacing" style="line-height: 115%; text-align: left;"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Παγκόσμιο γεγονός και για φέτος θα γίνει το άναμμα των φώτων
του χριστουγεννιάτικου δένδρου στην Νέα Υόρκη. Ανακοινώθηκε πως θα
τοποθετήσουν, ένα τρισδιάστατο αστέρι κατασκευασμένο από την εταιρία swarovski 408
κιλών, το οποίο θα διαθέτει 70 αιχμές καλυμμένες με 3,000,000 κρυστάλλους και
θα έχει 50,000 λαμπάκια και 8 χιλιόμετρα καλώδιο για να στολίσουν το
χριστουγεννιάτικο δένδρο μπροστά στο Rockfeller Center. Και όπως κάθε
χρόνο πλήθος κόσμου θα συγκεντρωθεί για το άναμμα του Rockfeller Center CristmasTree.
Ήταν από τα πρώτα θέματα στις ειδήσεις στις τηλεοράσεις της χώρας μας και όχι
μόνο. Είναι άραγε τόσο σημαντικό αυτό το γεγονός που είναι είδηση για όλον τον
κόσμο; Προφανώς είναι, διότι έχει ξεκινήσει μια προσπάθεια από το 1931 για να
φθάσουμε σ’ αυτό το αποτέλεσμα.</span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="line-height: 115%; text-align: left;"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Ο άνθρωπος δυστυχώς ζει στο σκοτάδι και όταν δει φως, έστω
και ψεύτικο εντυπωσιάζεται. Οι βιτρίνες των καταστημάτων φωτίζονται με έντονο
φωτισμό για να προσελκύουν την προσοχή των υποψηφίων αγοραστών. Οι φωτεινές
επιγραφές, οι γιγαντοαφίσες με τα έντονα χρώματα και τις συχνές εναλλαγές των
θεμάτων που διαφημίζουν γίνονται ιδίως την νύχτα εστίες προσοχής. Αυτός ο
τρόπος δημιουργίας εντυπώσεων έχει περάσει και σ’ εμάς τους απλούς ανθρώπους
που στολίζουμε τα σπίτια μας με εκατοντάδες λαμπάκια, στολίζοντας και τα
μπαλκόνια μας με αστέρια φωτεινά ή και με σειρές από λαμπάκια που αναβοσβήνουν
όλες τις νύχτες την περίοδο των Χριστουγέννων και της πρωτοχρονιάς.</span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="line-height: 115%; text-align: left;"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Όλα αυτά βέβαια γίνονται λόγω της γιορταστικής ατμόσφαιρας
που επικρατεί και είναι στ’ αλήθεια όμορφα. Χανόμαστε όμως χαζεύοντας τα
ψεύτικα λαμπάκια και μας διαφεύγει κάτι πολύ σημαντικό.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="line-height: 115%; text-align: left;"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Η γέννηση του Χριστού είναι το σημαντικότερο γεγονός στην
ιστορία της ανθρωπότητος. Η γέννηση του Χριστού χώρισε την ιστορία στα δύο,
στην περίοδο προ Χριστού και στην περίοδο μετά Χριστόν, αυτήν που ζούμε εμείς.</span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="line-height: 115%; text-align: left;"><b><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></b></p><p class="MsoNoSpacing" style="line-height: 115%; text-align: left;"><b><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Το φως το της γνώσεως.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="line-height: 115%; text-align: left;"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Η φράση αυτή ακούγεται στο απολυτίκιον των Χριστουγέννων. «Η
Γέννησίς σου Χριστέ ο Θεός ημών, ανέτειλε τω κόσμω <b>το φως το της
γνώσεως</b>». Ποιος ασχολείται όμως με τέτοιες λεπτομέρειες; Δεν έχουμε χρόνο
γι’ αυτά, διότι πρέπει να φροντίσουμε για τον στολισμό του σπιτιού, να
ψωνίσουμε για το γιορτινό τραπέζι, να φροντίσουμε πού θα κάνουμε ρεβεγιόν, με
ποιους θα βρεθούμε, σε ποιο κέντρο διασκεδάσεως θα πάμε και ποιον τραγουδιστή
θα ακούσουμε να μας διασκεδάσει μέρα που είναι.</span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="line-height: 115%; text-align: left;"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Δυστυχώς το κοσμικό φρόνημα έχει σκεπάσει το πνευματικό μέρος
των Χριστουγέννων. Είναι μια θλιβερή διαπίστωση στις μέρες μας, που ενώ θα
έπρεπε οι αυλές των εκκλησιών να είναι γεμάτες με κόσμο περιμένοντας την
Γέννηση του Χριστού και τα κοσμικά μαγαζιά να είναι άδεια, συμβαίνει το
αντίθετο. Τα κέντρα διασκεδάσεως είναι ασφυκτικά γεμάτα και οι εκκλησίες έχουν
λίγο περισσότερο κόσμο από τις Κυριακές. Το πλέον χαρμόσυνο γεγονός στην
ιστορία του ανθρωπίνου γένους μας αφήνει αδιάφορους.</span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="line-height: 115%; text-align: left;"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Οι μάγοι έκαναν πορεία πολλών χιλιομέτρων για να συναντήσουν
τον Χριστό, εμείς λίγα μέτρα με τα πόδια δεν θέλουμε να κάνουμε για τον Χριστό.
Αυτοί προσέφεραν ότι πολύτιμο είχαν στον ενανθρωπίσαντα Θεό. Από εμάς δεν ζητά
ακριβά δώρα. Αυτό που ζητά και είναι δικό μας είναι οι αμαρτίες μας, τις οποίες
θέλει να εναποθέσουμε κάτω από το πετραχήλι του πνευματικού. Ας μιμηθούμε τους
βοσκούς τους απλούς, αγαθούς ανθρώπους και να διαλαλήσουμε παντού τον ερχομό
του Θεανθρώπου. Στα ποντιακά κάλαντα σε έναν στίχο λέει, Χριστός γεννέθεν χαρά
σον κόσμον, αυτό κι εμείς να διαλαλήσουμε παντού, να βροντοφωνάξουμε «<b>ο Θεός
έγινε άνθρωπος, για να γίνει ο άνθρωπος θεός</b>».</span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="line-height: 115%; text-align: left;"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Την ώρα που χτυπούν οι καμπάνες χαρμόσυνα καλώντας μας στις
εκκλησιές για να γιορτάσουμε όλοι μαζί οι πιστοί τη γέννηση του Χριστού μας,
κάποιοι συνάνθρωποί μας κουρασμένοι κι αποκαμωμένοι από το γλέντι και το
ξενύχτι και μισομεθυσμένοι από το αλκοόλ, αντί να πάνε στην εκκλησία να
ακούσουν το «Χριστός Γεννάται δοξάσατε» πάνε στα σπίτια τους να ξαπλώσουν και
να κοιμηθούνε. Πόσο στ’ αλήθεια τα διαστρέβλωσε όλα ο διάβολος, που βρίσκει
τρόπους να κρατάει τον κόσμο μακριά από την εκκλησία;</span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="line-height: 115%; text-align: left;"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Κατάφερε ο διάβολος να κάνει τα Χριστούγεννα μία ατραξιόν.
Μια γιορτή καθαρά θρησκευτική, την μετέτρεψε σε εμποροπανήγυρη όπου πουλάνε
έμποροι την πραμάτεια τους και οι πελάτες καλύπτουν την καταναλωτική τους
μανία. Κατάφερε ακόμη στις ευχές που ανταλλάσσουμε να μην αναφερόμαστε στην
γέννηση του Χριστού και αντί να λέμε «<b>καλά Χριστούγεννα</b>», να λέμε καλές
γιορτές. Στο εξωτερικό δε, το «<b>Merry Christmas</b>» χάριν συντομογραφίας
έγινε «<b>Merry Xmas</b>». Και εδώ ο πονηρός έκανε την πονηριά του. Δεν θέλει
να ακούγεται καθόλου το όνομα του Χριστού.</span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="line-height: 115%; text-align: left;"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Τελευταία έχει επικρατήσει η συνήθεια την παραμονή των
Χριστουγέννων που είναι ημέρα νηστείας, να στήνουν ψησταριές στα πεζοδρόμια έξω
από τα καταστήματα, όπου καλούν και όργανα και στήνουν γλέντι. Τρων και πίνουν
και γλεντάνε, και αν τους ρωτήσει κάποιος γιατί συμβαίνει αυτό, θα σου πουν
είναι για τα Χριστούγεννα. Τι σχέση όμως μπορεί να έχει το γλέντι της
παραμονής με τα Χριστούγεννα; Υπάρχει κάτι από Χριστούγεννα;</span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="line-height: 115%; text-align: left;"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Μια χαραμάδα θέλει ο Χριστός να αφήσουμε να μπει το φως Του
στην ψυχή μας. Μας το είπε ο ίδιος «Εγώ ειμί το φως του κόσμου». Θέλει ο
Χριστός να φωτίσει το είναι μας, να λάμψει η ψυχή μας και να χαρούμε με την
χαρά του Κυρίου μας. Ο διάβολος μας κοροϊδεύει δίνοντάς μας λίγη ψεύτικη χαρά
μέσα στα σκοτεινά κέντρα διασκεδάσεως με ψεύτικα φωτάκια και προβολείς
προσπαθώντας να μας εντυπωσιάσει. Και ενώ ο Χριστός μας δίνει ό,τι αληθινό,
ολόκληρο τον εαυτό του, εμείς δεν τον προτιμούμε.</span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="line-height: 115%; text-align: left;"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Χριστούγεννα αληθινά ζει κανείς μόνο κοντά στον Χριστό. Οι
Πατέρες της εκκλησίας, καλώς διαταξάμενοι, καθιέρωσαν μια περίοδο νηστείας 40
ημερών, και αφού πλησιάσει <b>εν μετανοία</b> ο Ορθόδοξος Χριστιανός
το πετραχήλι του πνευματικού και εξομολογηθεί <b>καθαρά</b> τις
αμαρτίες του, πλησιάζει και στο άγιο ποτήριο. Στον όρθρο της εορτής των
Χριστουγέννων ακούγονται υπέροχα άσματα με βαθιές θεολογικές έννοιες και
αρμονικές μελωδίες που ετοιμάζουν την ψυχή του ανθρώπου να γίνει ένα με τον
Χριστό στο τέλος της Θείας λειτουργίας. Και τότε είναι η ώρα να φωνάξουμε «<b>είδομεν
το φως το αληθινόν</b>». Αυτό το φως πρέπει να αναζητήσουμε, αυτό να δούμε,
αυτό που φωτίζει τον άνθρωπο. Ένα φως που διαρκεί αιώνια. Το να είσαι του
Χριστού θέλει θυσίες, αλλά εμείς δεν θέλουμε να αποβάλουμε το κοσμικό φρόνημα
και να ζήσουμε σύμφωνα με το ευαγγέλιο. Θέλουμε να ζούμε, ακόμη και τα
Χριστούγεννα, χωρίς Χριστό.</span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="line-height: 115%; text-align: left;"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Χριστούγεννα όμως δίχως το Χριστό δεν νοούνται.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="line-height: 115%; text-align: left;"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"> <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="line-height: 115%; text-align: left;"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΤΖΑΜΠΑΣΗΣ<o:p></o:p></span></p>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYP4E0drvnTtKvHD-8R2ROr7Qp2WvnjQEAZReYKkHAwJhY86IztaP2b54YYS6t-d1PPuS5m2UKnIiqY0XHfUOxlNiTE57-w9Tg_NowwMJttLTFMG7f1G-DLJQxphyphenhyphen_tr3HwLk4DhvREPQiInV3hxC1fs4iAtFNNffP0XJLn-IFjtnwbIk8_ebREttyFYQ/s1600/%CE%A7%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%8D%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%BD%CE%B12013.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-size: 14pt;"> </span></a></div></div><p><span style="background-color: #f3f3f3;"><span style="color: #222222; font-family: Georgia, "serif"; font-size: 12pt; line-height: 18.4px; text-align: justify;"></span></span></p><p></p>schoolpalmoshttp://www.blogger.com/profile/12076602622607692844noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-8656929916739241098.post-13111284643370882102023-10-24T20:23:00.006+03:002023-10-24T20:24:40.334+03:00" Βοήθεια! Χανόμαστε..." Γερόντισσα Χρυσοβαλάντη | ΔΗΜΗΤΡΙΑ 2023<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: times; font-size: medium;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/xH56nY-Yybc" width="320" youtube-src-id="xH56nY-Yybc"></iframe></span></div><span style="background-color: #f3f3f3;"><span style="white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: times; font-size: medium;">Η Γερόντισσα στην εμπνευσμένη ομιλία της θέλοντας να περιγράψει την κατάσταση της σημερινής εποχής ανέφερε: "Ζούμε σε μία εποχή που όλα ξεπουλιόνται, όλα προδίδονται, το κακό ωραιοποιείται, το σωστό εξευτελίζεται και γενικά ότι έσωσε και πρόβαλε παγκοσμίως την Ελλάδα, όπως τα ήθη, η ιστορία, η ορθοδοξία, θεωρούνται ξεπερασμένα και γελοία" και πρόσθεσε: "το πρόβλημα είναι ημών, που λέμε πως είμαστε χριστιανοί, που όλο υποχωρούμε, συμβιβαζόμαστε και έχουμε ενδοιασμούς".
Στη συνέχεια παρουσίασε απόψεις των πατέρων της ορθοδόξου εκκλησίας μας, λέγοντας: " Όλα μπορούν να υποχωρήσουν στον άνθρωπο, όμως ο πιστός έχει χρέος να μην παραχωρήσει από μόνος του τον ίδιο τον Χριστό" και συμπλήρωσε: "το μεγάλο πρόβλημα των ανθρώπων είναι ο συμβιβασμός, διότι ο συμβιβασμός είναι ενοχή και έγκλημα".
Ολοκληρώνοντας την ομιλία της, η Γερόντισσα Χρυσοβαλάντη απεφάνθει: "Ας φροντίσουμε να υπακούμε σε Εκείνον που μας έπλασε και θα μας κρίνει, ώστε τότε να μην φωνάξουμε: "Βοή</span></span><span face="Roboto, Arial, sans-serif" style="font-family: times; font-size: medium; white-space-collapse: preserve;">θεια...χανόμαστε".</span></span><p></p>schoolpalmoshttp://www.blogger.com/profile/12076602622607692844noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8656929916739241098.post-10332706530832130772023-03-26T13:20:00.003+03:002023-03-26T13:21:41.914+03:00Εκκοσμίκευση<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbbv8sOlc3XYpq3Be2galzjUMUBD0Hpivc-T61vvlk61u20Zifj1V4bjyz1QEFmjK78LnwwE_kF3YOEHM5BsHqz-Ute2MSjtrljKYxu0XK2lNRNIcVOzeS-_-PiNvszvm3Jv48D1ABEYOel2BO8HPM-_LqC_IqrF5uJXyU5klMqCsV3n9SBGYUgmjQ/s310/%CE%A3%CF%84%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%B9%CF%8C%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF%20%CE%BF%CE%B8%CF%8C%CE%BD%CE%B7%CF%82%202023-03-26%20131744.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="194" data-original-width="310" height="194" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbbv8sOlc3XYpq3Be2galzjUMUBD0Hpivc-T61vvlk61u20Zifj1V4bjyz1QEFmjK78LnwwE_kF3YOEHM5BsHqz-Ute2MSjtrljKYxu0XK2lNRNIcVOzeS-_-PiNvszvm3Jv48D1ABEYOel2BO8HPM-_LqC_IqrF5uJXyU5klMqCsV3n9SBGYUgmjQ/s1600/%CE%A3%CF%84%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%B9%CF%8C%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF%20%CE%BF%CE%B8%CF%8C%CE%BD%CE%B7%CF%82%202023-03-26%20131744.jpg" width="310" /></a></div><span style="background-color: #f3f3f3;"> <span style="font-family: Helvetica; font-size: 19.4286px;">Ἡ ἐκκοσμίκευση εἶναι ἡ ρίζα κάθε αἱρέσεως καὶ ψευδοδιδασκαλίας. Ἡ πτώση τοῦ ἀνθρωπίνου γένους εἶναι ἐκκοσμίκευση. Ἔτσι καὶ κάθε ἐκκοσμίκευση εἶναι πτώση. Ὁ κόσμος ἀπορροφᾶ τὴν Ἐκκλησία, δὲν μεταμορφώνεται ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία.</span></span><p></p><p style="box-sizing: border-box; font-family: Helvetica; font-size: 19.4286px; margin: 0px 0px 1.8em; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: #f3f3f3;">Ἡ ἐκκοσμίκευση δρᾶ ἐντός τῆς Ἐκκλησίας, θέλει νὰ ἔχει λόγο γιὰ τὴν Ἐκκλησία, τῆς «θολώνει» τὴν αὐτοσυνειδησία, τὴν ἀποπροσανατολίζει καὶ μετατοπίζει τὸ κέντρο ἀπὸ τὸ Χριστὸ στὸν ἄνθρωπο. Τὸ πνεῦμα τῆς ἐκκοσμικεύσεως δρᾶ καὶ μέσα ἀπὸ διάφορα φαινόμενα, ὅπως τοῦ εὐσεβισμοῦ, τοῦ πουριτανισμοῦ καὶ τοῦ φονταμενταλισμοῦ. Ἔτσι ἡ θρησκεία τῆς πλειοψηφίας τῶν συγχρόνων Ἑλλήνων φαίνεται νὰ εἶναι ἡ θρησκεία τῆς ἐκκοσμίκευσης, ἡ θρησκεία τῆς καλυμμένης φιλαυτίας καὶ ὄχι τῆς ἀποκαλυμένης ἀληθείας. Ἡ θρησκεία τοῦ βολέματος.</span></p><p style="box-sizing: border-box; font-family: Helvetica; font-size: 19.4286px; margin: 0px 0px 1.8em; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: #f3f3f3;"><span 0="" rgb="" style="box-sizing: border-box;">Τί εἶναι ἡ ἐκκοσμίκευση;<br style="box-sizing: border-box;" /></span><br style="box-sizing: border-box;" /><span 0="" 51="" rgb="" style="box-sizing: border-box;">α.</span> Στὴν ἐκκοσμίκευση βρίσκεται ἡ Ἐκκλησία, ὅταν παύει ἡ Ἐκκλησία νὰ εἶναι τὸ ἁλάτι τῆς γῆς καὶ γίνεται γήινη. Καταπατεῖται ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων, ἀπορροφᾶται ἀπὸ τὸν κόσμο. Γίνεται τὸ παιδὶ γιὰ ὅλα τὰ θελήματα τῆς δέσποινας, τῆς φιλαυτίας, τῆς ἐκκοσμίκευσης.</span></p><p style="box-sizing: border-box; font-family: Helvetica; font-size: 19.4286px; margin: 0px 0px 1.8em; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: #f3f3f3;">Ἐγκλωβίζεται στὴ λογικὴ ὄχι τί θέλει ὁ Θεός, ἀλλὰ τί θέλει ὁ κόσμος. Καθαρὰ ἐγκλωβισμὸς στὴ φθορὰ καὶ στὸ θάνατο. Ἔτσι ἡ ἐκκοσμίκευση εἶναι μία κατάσταση ἀνυπαρξίας καὶ θανάτου. Ἡ ἐκκοσμίκευση θέλει τὴν Ἐκκλησία νὰ ἀσπάζεται καὶ νὰ ἀκολουθεῖ, ὅ,τι εὔκολο, μέτριο, ἁπλὸ καὶ πρόχειρο ἀγαποῦν, θέλουν οἱ ἄνθρωπο καὶ ὄχι τί θέλει ὁ Θεός. Κληρικοὶ καὶ λαϊκοὶ ἄγευστοι τῆς ὀρθοδόξου πνευματικότητος μετατρέπουμε τὴν Ἐκκλησία σὲ ἀνθρώπινο ὀργανισμό, ταμεῖο κοινωνικῆς πρόνοιας, πολιτικὸ δραστήριο γραφεῖο, ποὺ δίνει συνεχῶς συνεντεύξεις κάνωντας δηλώσεις ἐπὶ παντὸς ἐπιστητοῦ, χαμογελώντας πρὸς πάντας, ὥστε ὅλοι νὰ μᾶς συγχαίρουν καὶ νὰ μᾶς ἐπευφημοῦν. Πνεῦμα τελείως ἀντιευαγγελικό.</span></p><p style="box-sizing: border-box; font-family: Helvetica; font-size: 19.4286px; margin: 0px 0px 1.8em; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: #f3f3f3;"><span 0="" 51="" rgb="" style="box-sizing: border-box;">β.</span> Ἡ ἐκκοσμίκευση ἐμφανίζεται σὰν ἀπ\’ εὐθείας ἄρνηση τοῦ Θεοῦ, κι αὐτὸ εἶναι ποὺ τὴν κάνει δυσδιάκριτη. Δὲν βάλλει κατὰ μέτωπον. Δὲν ἀρνεῖται τὰ δόγματα, ἀρνεῖται ὅμως τὸν ὀρθόδοξο τρόπο ζωῆς. Ἰδεολογικοποιεῖ τὰ δόγματα καὶ δὲν τὰ θεωρεῖ προτάσεις ζωῆς. Ἀποκόβει τὴ ζωὴ ἀπὸ τὴν ἀλήθεια τῆς πίστεως. Καὶ ζεῖ ὅπως θέλει καὶ κατὰ τὸ δοκοῦν. Αὐτὸ συνεπάγεται ἀλλαγὴ θρησκείας, χωρὶς ἐξωτερικὴ ἀλλαγὴ τοῦ δόγματος.</span></p><p style="box-sizing: border-box; font-family: Helvetica; font-size: 19.4286px; margin: 0px 0px 1.8em; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: #f3f3f3;"><span 0="" 51="" rgb="" style="box-sizing: border-box;">γ.</span> H ἐκκοσμίκευση εἶναι ἡ ἀπώλεια τοῦ πνεύματος τῆς ἀληθινῆς μετανοίας, ὁπότε ὁ ἄνθρωπος παραμένει στὸ ἐνταῦθα καὶ δὲν προχωρεῖ στὸ ἐκεῖ, στὴν ἀλλαγὴ ζωῆς. Χάνεται τὸ ἡσυχαστικὸ πνεῦμα τοῦ ἀσκητικοῦ μόχθου, τοῦ πένθους, τῶν δακρύων καὶ τοῦ ἀγώνα γιὰ τὴν κάθαρση.</span></p><p style="box-sizing: border-box; font-family: Helvetica; font-size: 19.4286px; margin: 0px 0px 1.8em; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: #f3f3f3;"><span 0="" 51="" rgb="" style="box-sizing: border-box;">δ.</span> Στὴν ἐκκοσμίκευση ὁ ἄνθρωπος δὲν φλέγεται ἀπὸ τὸν πόθο ὁράσεως τοῦ Θεοῦ. Δὲν ζητάει κάτι ὑψηλότερο καὶ βαθύτερο, εὐχαριστεῖται στὸ κατώτερο, στὸ λιγότερο.</span></p><p style="box-sizing: border-box; font-family: Helvetica; font-size: 19.4286px; margin: 0px 0px 1.8em; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: #f3f3f3;"><span 0="" 51="" rgb="" style="box-sizing: border-box;">ε. </span>Ἡ αἵρεση τῆς ἐκκοσμικεύσεως ἀξιολογεῖ τὴν λατρεία καὶ τελικὰ τὴν ἴδια τὴν Ἐκκλησία, ὡς ἕνα φορέα μεταξὺ τῶν ἄλλων, γιὰ τὴν ἐξυπηρέτηση εἰδικῶν ἀναγκῶν. Ἀξιολογεῖ μὲ τὸ μέτρο τῆς κοινωνικῆς χρησιμότητας σὲ σύγκριση μὲ τὸ κοινωνικὸ ἔργο τῆς παιδείας, τῶν σωφρονιστικῶν συστημάτων ἢ τῆς ἀστυνομίας.</span></p><p style="box-sizing: border-box; font-family: Helvetica; font-size: 19.4286px; margin: 0px 0px 1.8em; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: #f3f3f3;">Παραποιεῖ τὸ Ὀρθόδοξο φρόνημα καὶ νοθεύει τὰ ἐκκλησιαστικὰ κριτήρια. Ἡ ἰδιότητα τοῦ χριστιανοῦ δὲν εἶναι τότε «μωρία καὶ σκάνδαλο», ἀλλὰ «in». Καταντᾶ μιὰ ἐξωτερικὴ φαρισαϊκὴ συμμόρφωση σὲ ἠθικὰ πρότυπα, ἔνταξη στὸ «κλὰμπ» τῶν καλῶν παιδιῶν, τῶν τακτοποιημένων, παράγοντας ὁμαλότητος, δηλ. ὑποκρισίας. Ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ «οἱ τελῶναι καὶ αἱ πόρναι προάγουσιν ἡμᾶς εἰς τὴν βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν» τοὺς φαίνεται ἀκατανόητος. Οἱ ἐκκοσμικευμένοι χριστιανοὶ εἶναι οἱ χριστιανοὶ τοῦ Ντοστογιέφσκι, οἱ ὁποῖοι ἂν ξαναρχόταν ὁ Χριστὸς θὰ τὸν σταύρωναν πάλι. Εἶναι ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι μολονότι εἶναι ἐντός τῆς Ἐκκλησίας, ὁ Χριστὸς εἶπε γι\’ αὐτοὺς «οὐκ οἶδα ἡμᾶς». Εἶναι αὐτοὶ ποὺ πολεμοῦσαν καὶ τὸν ἀπ. Παῦλο καὶ ἤθελαν νὰ ἐπιβάλουν τὴν περιτομὴ σ\’ ὅλους τοὺς χριστιανοὺς καὶ συνεχίζουν νὰ δροῦν καὶ νὰ καταβασανίζουν τὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας. Ἔχουν καταντήσει οἱ δικηγόροι τοῦ Θεοῦ. Καὶ ὅποιος δὲν συμφωνεῖ μαζί τους εἶναι προδότης.</span></p><p style="box-sizing: border-box; font-family: Helvetica; font-size: 19.4286px; margin: 0px 0px 1.8em; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: #f3f3f3;"><span 0="" rgb="" style="box-sizing: border-box;">Ἡ ἐκκοσμίκευση ἐχθρός τῆς εὐσέβειας<br style="box-sizing: border-box;" /></span><br style="box-sizing: border-box;" />Ἔτσι εἶναι. Ἡ κοσμικότητα δὲν ἔχει νὰ κάνει μὲ τὴν εὐσέβεια, μὲ τὴν πίστη, μὲ τὴν ἐκκλησιαστικὴ ζωή. Εἶναι μᾶλλον ἀσέβεια, ὑποκρισία καὶ ἐμπαιγμός. Εἶναι ἄρνηση τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ. Εἶναι τὰ τερτίπια ποὺ χρησιμοποιεῖ ὁ κοσμικὸς ἄνθρωπος γιὰ νὰ μὴ τὸν ἐγγίσει ἡ χάρι τοῦ Θεοῦ.</span></p><p style="box-sizing: border-box; font-family: Helvetica; font-size: 19.4286px; margin: 0px 0px 1.8em; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: #f3f3f3;"><span 0="" 51="" rgb="" style="box-sizing: border-box;">α.</span> Ἀπόρριψη τῆς Θεοφάνειας, τῆς σάρκωσης τοῦ Θεοῦ. Βόλεμα στὴ φυσικὴ πίστη καὶ ὄχι στὴν ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. Ὁ κόσμος δὲν ἐμπιστεύεται τὴ σωτηρία του στὸ Χριστό, ἀλλὰ στὸν ἑαυτό του, μέσα ἀπὸ τὴν γνώση καὶ τὰ ἐπιτεύγματά του. Ἀνθρωπισμὸς= ἀθεΐα.</span></p><p style="box-sizing: border-box; font-family: Helvetica; font-size: 19.4286px; margin: 0px 0px 1.8em; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: #f3f3f3;"><span 0="" 51="" rgb="" style="box-sizing: border-box;">β. </span>Ὑποτίμηση τοῦ μοναχισμοῦ, ἄρνηση τῆς θεώσεως, τοῦ πολέμου κατὰ τῶν παθῶν.</span></p><p style="box-sizing: border-box; font-family: Helvetica; font-size: 19.4286px; margin: 0px 0px 1.8em; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: #f3f3f3;"><span 0="" 51="" rgb="" style="box-sizing: border-box;">γ.</span> «Ἄρνηση τοῦ μαρτυρίου, ἄρνηση τοῦ προσωπικοῦ μαρτυρίου στὴ ζωὴ τῶν χριστιανῶν.<br style="box-sizing: border-box;" /><span 0="" 51="" rgb="" style="box-sizing: border-box;"><br style="box-sizing: border-box;" />δ. </span>«Ἄρνηση τῆς ἀγάπης στὸν ἁμαρτωλό. Ἀπολυτοποίηση τῆς ἠθικῆς.<br style="box-sizing: border-box;" /><span 0="" 51="" rgb="" style="box-sizing: border-box;"><br style="box-sizing: border-box;" />ε. </span>«Ἄρνηση τοῦ συνοδικοῦ συστήματος καὶ ἡ δημιουργία παπικοῦ πνεύματος μέσα στοὺς κόλπους τῆς Ὀρθοδοξίας.</span></p><p style="box-sizing: border-box; font-family: Helvetica; font-size: 19.4286px; margin: 0px 0px 1.8em; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: #f3f3f3;">Ἐκκοσμίκευση εἶναι καὶ ἡ κατάργηση τοῦ σεβασμοῦ στὴν Ἱεραρχία. Ἡ ἀκατάσχετη κριτικὴ στὸν κλῆρο καὶ τοὺς Ἱεράρχες. Ἡ δημιουργία ὑπερσυνόδων γιὰ νὰ ἐλέγχουμε τὴ Σύνοδο. Ἡ νοοτροπία ὅτι ἐμεῖς θὰ σώσουμε τὴν Ἐκκλησία. Ὅτι ἔχει ἀνάγκη ἡ Ἐκκλησία. «Ὄχι, ἀνάγκη ἔχουμε ἐμεῖς (π. χ. Ἱεροσόλυμα).</span></p><p style="box-sizing: border-box; font-family: Helvetica; font-size: 19.4286px; margin: 0px 0px 1.8em; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: #f3f3f3;">Οἱ σύγχρονοι ἐκκοσμικευμένοι χριστιανοὶ δὲν συμφωνοῦμε μὲ τὸ λόγο τοῦ Κυρίου στὴν Ἀποκάλυψη «ἔρχου Κύριε», ἐμεῖς λέμε σήμερα «Κύριε μὴν ἔλθης», εἴμαστε καλά.</span></p><div style="box-sizing: border-box;"><span style="background-color: #f3f3f3;">Χρυσόστομος Μαϊδώνης</span></div><div style="box-sizing: border-box;"><span style="background-color: #f3f3f3;">Πρωτοσύγκελλος Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἱερισσοῦ</span></div><p style="box-sizing: border-box; font-family: Helvetica; font-size: 19.4286px; margin: 0px 0px 1.8em; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-size: 19.4286px;">Πηγή: </span><a href="https://agiazoni.gr/slug-2236/" style="font-size: 19.4286px;" target="_blank">εδώ</a></p>schoolpalmoshttp://www.blogger.com/profile/12076602622607692844noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8656929916739241098.post-56376749439626973952023-02-21T19:48:00.001+02:002023-02-21T19:48:24.236+02:00«Η παρουσία του Θεού στο Σύμπαν» - Αρχιμανδρίτης Επιφάνιος Χατζηγιάγκου<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="469" src="https://www.youtube.com/embed/CJUpX-ApaXs" width="564" youtube-src-id="CJUpX-ApaXs"></iframe></div><br /> <p></p>schoolpalmoshttp://www.blogger.com/profile/12076602622607692844noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8656929916739241098.post-68055807064035712992022-12-12T22:19:00.002+02:002022-12-12T22:19:25.721+02:00Εκκλησία και Επιστήμη μέσα από 13 επιστημονικές έρευνες<p></p><div style="text-align: center;">Ένα καταπληκτικό βίντεο που δεν πρέπει να χάσετε:</div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="433" src="https://www.youtube.com/embed/8roj_JNNSz0" width="521" youtube-src-id="8roj_JNNSz0"></iframe></div><p></p>schoolpalmoshttp://www.blogger.com/profile/12076602622607692844noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8656929916739241098.post-75822162957142032062022-11-21T20:41:00.003+02:002022-11-21T20:43:20.509+02:00Η μέθοδος θεραπείας του ανθρώπου - Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ <p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0-lblz4WBFQtg-59wubjlzsSy8DOvKYpMj-Ze0ZjY1tyC-3GuLM1qetWCbJu-uEYGMEbVIdhVP_JA0-1yahrQi6rcrAaa1bZUowv7h1wwRPHQDgi361xI0nyCpBBGO5nvaVXRwU7JUXyKqIvi-tAbX3otAQ9GG8WW2z3JyvgDGTior3068OsERY7A/s1000/Gerontas-Sofronios-tou-Essex.jpg" style="background-color: white; clear: left; display: inline; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="562" data-original-width="1000" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0-lblz4WBFQtg-59wubjlzsSy8DOvKYpMj-Ze0ZjY1tyC-3GuLM1qetWCbJu-uEYGMEbVIdhVP_JA0-1yahrQi6rcrAaa1bZUowv7h1wwRPHQDgi361xI0nyCpBBGO5nvaVXRwU7JUXyKqIvi-tAbX3otAQ9GG8WW2z3JyvgDGTior3068OsERY7A/s320/Gerontas-Sofronios-tou-Essex.jpg" width="320" /></a><span style="background-color: #f3f3f3;"><span style="font-size: medium;"> </span><span style="font-size: medium;"><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">Οἱ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> παρατηρήσεις τ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῆ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ς ψυχολογίας γι</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὰ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> τ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὸ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἄ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">νθρωπο ε</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἶ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ναι </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἀ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ξιόλογες, διότι περιγράφουν </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὅ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">τι πέρα απ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὸ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> τ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὴ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν λογικ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὴ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὑ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">πάρχει κα</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὶ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> κάτι </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἄ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">λλο βαθύτερο. </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">Ὅ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">μως,</span><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">οἱ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> ψυχολογικ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὲ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ς </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἀ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ναλύσεις ε</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἶ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ναι παιδικ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὲ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ς σ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὲ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> σχέση μ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὲ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> τ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὴ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν
διδασκαλία τ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῶ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν Πατέρων τ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῆ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ς </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">Ἐ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">κκλησίας</span></b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">. Καίτοι οἱ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> παρατηρήσ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">εις τῆ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ς ψυχολογίας ε</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἶ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ναι </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἀ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ξιόλογες, </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἐ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν τούτοις </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἡ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> μέθοδος θεραπείας πο</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὺ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> προσφέρει ε</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἶ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ναι πολ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὺ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἄ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">σχημη. </span><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">Ἡ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> ψυχανάλυση
δ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὲ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν θεραπεύει
τ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὸ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἄ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">νθρωπο, μ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ᾶ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">λλον τ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὸ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν συγχύζει
περισσότερο</span></b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">.</span></span></span></p><p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: 19.2pt; margin-bottom: 0cm;"><span><span style="color: #333333; font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: medium;"><o:p style="background-color: #f3f3f3;"></o:p></span></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: 19.2pt; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><span style="background-color: #f3f3f3;"><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: medium;">***</span><span style="color: #333333; font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: 19.2pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-size: medium;"><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">Πρέπει νὰ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> κάνουμε
διάκριση μεταξ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὺ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">
νευρολογίας κα</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὶ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> ψυχολογίας</span></b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">. Οἱ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> νευρολόγοι πρ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">οσφέρουν πολλὰ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> στ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὴ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὑ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">γεία το</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῦ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> σώματος,
διότι δίνουν μερικ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὰ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> φάρμακα κα</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὶ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἰ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">σορροπο</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῦ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν κοινωνικ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὰ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> τ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὸ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἄ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">νθρωπο. </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">Ἀ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">λλ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὰ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> κα</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὶ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> αυτο</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὶ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> δ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὲ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν θεραπεύουν, </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἁ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">πλ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῶ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ς κατευνάζουν τ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὴ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἐ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">νέργεια το</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῦ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἀ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">νθρώπου. </span><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">Ἡ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> θεραπεία
το</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῦ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἀ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">νθρώπου
ξεκιν</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ᾶ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἀ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">π</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὸ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> τ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὴ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν θεραπεία
τ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῶ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν λογισμ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῶ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν</span></b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">. Ἀ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">π</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὸ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> τ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὴ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν θεραπ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">εία τῶ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν λογισμ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῶ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν γίνεται </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἡ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἀ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">λλαγ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὴ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> το</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῦ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> σώματος. </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">Ἔ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">τσι, να</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὶ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> μ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὲ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν ο</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἱ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> νευρολόγοι
μ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὲ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> τ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὰ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> φάρμακα </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἰ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">σορροπο</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῦ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν τ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὸ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἄ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">νθρωπο, </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἀ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">λλ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὰ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> δ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὲ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν τ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὸ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν
θεραπεύουν.</span><span style="color: #333333; font-family: "Palatino Linotype", serif;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: 19.2pt; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-size: medium;"><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">***</span><span style="color: #333333; font-family: "Palatino Linotype", serif;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: 19.2pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-size: medium;"><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">Τόσα χρόνια στὸ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> Μοναστήρι
μας </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἐ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">δ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῶ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> στ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὴ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">Ἀ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">γγλία </span><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">δὲ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν συνάντησα
κάποιον πο</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὺ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> ν</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὰ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">
θεραπεύθηκε μ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὲ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> τ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὴ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν
ψυχανάλυση</span></b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">, καίτοι εἶ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ναι </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἀ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">νεπτυγμένη
στις δυτικ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὲ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ς
κοινωνίες. </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">Ὅ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">μως, πρέπει
ν</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὰ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> ε</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἴ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">μαστε δίκαιοι, </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὅ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">τι δηλαδ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὴ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> ο</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἱ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> νευρολόγοι -</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἰ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ατροί, πο</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὺ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> δίνουν φάρμακα στο</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὺ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ς </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἀ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">σθενε</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῖ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ς, ε</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἶ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ναι πι</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὸ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> ταπεινο</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὶ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἀ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">π</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὸ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> το</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὺ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ς ψυχαναλυτ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὲ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ς κα</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὶ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> βοηθο</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῦ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν το</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὺ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ς </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἀ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">νθρώπους ν</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὰ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἰ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">σορροπήσουν κοινωνικά. </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">Ἐ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">πίσης, βοηθο</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῦ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν κα</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὶ τοὺ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ς </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἐ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ντ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὸ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ς τ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῆ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ς </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">Ἐ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">κκλησίας, </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὅ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ταν </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὑ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">πάρχουν προβλήματα νευρολογικ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῆ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ς φύσεως, </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἀ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">π</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὸ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> διαφόρους λόγους.</span><span style="color: #333333; font-family: "Palatino Linotype", serif;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: 19.2pt; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-size: medium;"><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">***</span><span style="color: #333333; font-family: "Palatino Linotype", serif;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: 19.2pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-size: medium;"><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">Τὸ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> πνευματικ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὸ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> πρόβλημα,
δηλαδ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὴ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἡ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἀ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">πομάκρυνση
το</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῦ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἀ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">νθρώπου </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἀ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">π</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὸ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> τ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὸ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν Θεό, </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἔ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">χει
συνέπειες κα</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὶ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> στ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὸ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> σ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῶ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">μα. </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">Ἡ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> ψυχ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὴ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> το</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῦ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἀ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">νθρώπου ε</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὔ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">κολα
προσανατολίζεται πρ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὸ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ς τ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὴ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν νέα</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> κατεύθυνση μὲ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> τ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὴ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν μετάνοια,
τ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὸ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> σ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῶ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">μα </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὅ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">μως, </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὅ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ταν </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἔ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">χη βλαφθ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῆ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">, </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἀ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ργε</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῖ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> ν</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὰ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> συντονισθ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῆ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> στ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὴ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν νέα
κατάσταση</span></b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">. Ἐ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">δ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῶ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἰ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">σχύει </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὁ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> λόγος το</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῦ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> Χριστο</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῦ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">: «τ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὸ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> μ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὲ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν πνε</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῦ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">μα
πρόθυμον, </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἡ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> δ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὲ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> σ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὰ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ρξ </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἀ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">σθενής». Σ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὲ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> α</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὐ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">τ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὴ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν τ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὴ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν κατάσταση, τ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὸ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> σ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῶ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">μα, πο</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὺ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἔ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">χει ταλαιπωρηθ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῆ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἀ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">π</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὸ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> τ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὶ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ς </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἁ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">μαρτίες, μπορε</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῖ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">νὰ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> βοηθηθ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῆ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> μ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὲ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> τ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὰ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> φάρμακα, </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἀ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">λλ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὰ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἡ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> τελικ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὴ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> θεραπεία θ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὰ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> προέλθη </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἀ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">π</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὸ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> τ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὴ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὑ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">γεία τ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῆ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ς ψυχ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῆ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ς, μ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὲ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> τ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὴ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν Χάρη το</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῦ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> Θεο</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῦ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">.</span><span style="color: #333333; font-family: "Palatino Linotype", serif;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: 19.2pt; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-size: medium;"><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">***</span><span style="color: #333333; font-family: "Palatino Linotype", serif;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: 19.2pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-size: medium;"><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">Δυστυχῶ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ς, α</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὐ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">το</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὶ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> πο</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὺ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> συγχέουν τ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὴ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν πνευματικ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὴ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> ζω</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὴ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> μ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὲ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> τ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὴ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν
ψυχανάλυση </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἔ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">χουν θέσεις
μέσα στ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὴ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν κοινωνία
κα</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὶ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἡ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> γνώμη τους
</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἀ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">κούγεται
περισσότερο</span></b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">.</span><span style="color: #333333; font-family: "Palatino Linotype", serif;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: 19.2pt; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-size: medium;"><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">***</span><span style="color: #333333; font-family: "Palatino Linotype", serif;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: 19.2pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-size: medium;"><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">Στὸ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν ψυχολογικ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὰ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἄ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ρρωστο </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἄ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">νθρωπο δ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὲ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἀ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">σθενε</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῖ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἀ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">πλ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῶ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ς τ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὸ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> λεγόμενο </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὑ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ποσυνείδητο, </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἀ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">λλ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὰ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὁ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> νο</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῦ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ς, πο</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὺ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> ε</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἶ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ναι </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὁ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὀ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">φθαλμ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὸ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ς τ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῆ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ς ψυχ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῆ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ς.</span><span style="color: #333333; font-family: "Palatino Linotype", serif;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: 19.2pt; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-size: medium;"><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">***</span><span style="color: #333333; font-family: "Palatino Linotype", serif;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: 19.2pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-size: medium;"><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">Ὅ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ταν </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἀ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">κολουθο</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῦ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">με τ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὴ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν πνευματικ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὴ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> ζωή, δ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὲ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν μ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ᾶ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ς
χρειάζεται </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἡ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> ψυχανάλυση</span></b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">. Σὲ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> κληρονομικ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὰ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> προβλήματα βοηθ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ᾶ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἡ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> νευρολογία.</span><span style="color: #333333; font-family: "Palatino Linotype", serif;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: 19.2pt; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-size: medium;"><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">***</span><span style="color: #333333; font-family: "Palatino Linotype", serif;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: 19.2pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-size: medium;"><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">Ἡ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> ψυχολογί</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">α τῶ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν ψυχιάτρων </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἔ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">χει μι</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὰ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἄ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">λλη α</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἴ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">σθηση, σαφ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῶ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ς διαφορετικ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὴ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἀ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">π</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὸ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> τ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὴ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὀ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ρθόδοξη διδασκαλία, δηλαδ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὴ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> </span><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἡ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἀ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">νθρωπολογία
τους ε</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἶ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ναι
διαφορετική</span></b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">.</span><span style="color: #333333; font-family: "Palatino Linotype", serif;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: 19.2pt; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-size: medium;"><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">***</span><span style="color: #333333; font-family: "Palatino Linotype", serif;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: 19.2pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-size: medium;"><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">Οἱ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> ψυχολόγοι </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἐ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ρευνο</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῦ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν τ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὸ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἄ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">νθρωπο μ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὲ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> τ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὸ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἄ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">νθρωπο,
δηλαδ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὴ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> μ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὲ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἀ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">νθρώπινες
δυνατότητες</span></b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">. Ἀ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">λλ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὰ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἔ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">τσι ο</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἱ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἄ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">νθρωποι, βλέποντας τ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὴν ἐ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">σωτερική τους </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἀ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">καθαρσία, </span><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἀ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">πελπίζονται</span></b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">. Ἀ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ντίθετα, </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὅ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ταν βλέπουμε τ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὴ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἐ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">σωτερική μας </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἀ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">καθαρσία
μέσα στ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὸ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> πνε</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῦ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">μα τ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῆ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ς κατανύξεως ε</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἶ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ναι διαφορετικά, γιατ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὶ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> δημιουργε</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῖ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ται </span><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">προσευχὴ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> μ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὲ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἐ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">λπίδα στ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὸ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν Χριστό</span></b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">.</span><span style="color: #333333; font-family: "Palatino Linotype", serif;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: 19.2pt; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-size: medium;"><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">***</span><span style="color: #333333; font-family: "Palatino Linotype", serif;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: 19.2pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-size: medium;"><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">Ὑ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">πάρχει
διαφορ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὰ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> μεταξ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὺ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> ψυχολογίας
κα</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὶ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἐ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν Χριστ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῷ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> ζω</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῆ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ς. Η
ψυχολογία </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἐ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">πιδιώκει ν</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὰ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἀ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">παλλάξη τ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὸ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἄ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">νθρωπο </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἀ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">π</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὸ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> τ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὰ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">
συμπλέγματα </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἐ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">νοχ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῆ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ς, </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἐ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῶ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> στ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὴ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἐ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν Χριστ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῷ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> ζω</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὴ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> βιώνουμε τ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὴ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὀ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">δύνη, τ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὸ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν πόνο λόγ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῳ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> τ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῆ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ς </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἀ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">πομακρύνσεως
απ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὸ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> τ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὸ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν Θε</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὸ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> κα</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὶ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> δ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὲ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν σταματο</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῦ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">με τ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὴ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν μετάνοια </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἕ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ως </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὅ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">του μ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">εταμορφωθῆ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> α</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὐ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">τ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὴ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἡ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὀ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">δύνη</span></b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">.</span><span style="color: #333333; font-family: "Palatino Linotype", serif;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: 19.2pt; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-size: medium;"><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">***</span><span style="color: #333333; font-family: "Palatino Linotype", serif;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: 19.2pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-size: medium;"><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">Λυπᾶ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">μαι γι</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὰ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> το</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὺ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ς
Πνευματικο</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὺ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ς Πατέρες
πο</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὺ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἰ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">σχυρίζονται
</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὅ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">τι δ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὲ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἀ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ρκε</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῖ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἡ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> πνευματικ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὴ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> ζωή, </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἀ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">λλ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὰ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> χρειάζεται
κα</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὶ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἡ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> ψυχολογία</span></b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">.</span><span style="color: #333333; font-family: "Palatino Linotype", serif;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: 19.2pt; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-size: medium;"><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">***</span><span style="color: #333333; font-family: "Palatino Linotype", serif;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: 19.2pt; margin-bottom: 9pt;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-size: medium;"><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">Ἡ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> διαφορ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὰ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> μεταξ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὺ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> ψυχολογικο</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῦ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> κα</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὶ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> πνευματικο</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ῦ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> γεγονότος
ε</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἶ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ναι διαφορ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὰ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> μεταξ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὺ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> </span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἀ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">νθρωπίνου
κα</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὶ</span></b><b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> θείου</span></b><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">. Τὰ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">πάντα
στὴ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ν πνευματικ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὴ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> ζω</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὴ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> ε</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἶ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ναι καρπ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὸ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ς </span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ἀ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">νθρωπίνης συνεργείας κα</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">ὶ</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;"> θείας Χάριτος</span><span style="color: #351c75; font-family: "Palatino Linotype", serif;">.</span></span><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: "Palatino Linotype",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><o:p></o:p></span></p>schoolpalmoshttp://www.blogger.com/profile/12076602622607692844noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8656929916739241098.post-86094539992760899462022-02-12T19:04:00.007+02:002022-02-12T19:07:15.420+02:00Διαφορὰ θρησκείας καὶ χριστιανικῆς πίστης<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhvt2NPblo9GtRxKY60rTB2E-61srwFpoMG_D2IU9s-GQeztdkMD7Nb8QU1qOSMe7H1AA9IXG2l4t_IGMUzMAmnPpnocXSStfpVqd1VB66Q5QroNjgFUq8uYO7D6Jfyd4MObhSrztnkB6CsWuqb2G76ED9ZDA-F-jBwMbu1BBAO3pMWgxYE4GtUi86N=s1600" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1082" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhvt2NPblo9GtRxKY60rTB2E-61srwFpoMG_D2IU9s-GQeztdkMD7Nb8QU1qOSMe7H1AA9IXG2l4t_IGMUzMAmnPpnocXSStfpVqd1VB66Q5QroNjgFUq8uYO7D6Jfyd4MObhSrztnkB6CsWuqb2G76ED9ZDA-F-jBwMbu1BBAO3pMWgxYE4GtUi86N=s320" width="216" /></a></div><span style="font-family: times; font-size: large;"><span> <span style="background-color: #f3f3f3;">Ἡ θρησκεία μας εἶναι ἀγάπη, εἶναι ἔρωτας, εἶναι ἐνθουσιασμός, εἶναι τρέλα, εἶναι λαχτάρα τοῦ θείου. Εἶναι μέσα μας ὅλ’ αὐτά. Εἶναι ἀπαίτηση τῆς ψυχῆς μας ἡ ἀπόκτησή τους. </span></span><span style="background-color: #f3f3f3;">Γιὰ πολλοὺς ὅμως ἡ θρησκεία εἶναι ἕνας ἀγώνας, μία ἀγωνία κι ἕνα ἄγχος. Γι’ αὐτὸ πολλοὺς ἀπ’ τοὺς «θρήσκους» τοὺς θεωροῦνε δυστυχισμένους, γιατί βλέπουνε σὲ τί χάλια βρίσκονται.</span></span><p style="box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 1.8em;"><span style="font-family: times; font-size: large;"><span style="background-color: #f3f3f3;">Κι ἔτσι εἶναι πράγματι. Γιατί ἂν δὲν καταλάβει κανεὶς τὸ βάθος τῆς θρησκείας καὶ δὲν τὴ ζήσει, ἡ θρησκεία καταντάει ἀρρώστια καὶ μάλιστα φοβερή. Τόσο φοβερὴ ποὺ ὁ ἄνθρωπος χάνει τὸν ἔλεγχο τῶν πράξεών του, γίνεται ἄβουλος κι ἀνίσχυρος, ἔχει ἀγωνία κι ἄγχος καὶ φέρεται ὑπὸ τοῦ κακοῦ πνεύματος. </span><span style="background-color: #f3f3f3;">Κάνει μετάνοιες, κλαίει, φωνάζει, ταπεινώνεται τάχα, κι ὅλη αὐτὴ ἡ ταπείνωση εἶναι μία σατανικὴ ἐνέργεια. Ὁρισμένοι τέτοιοι ἄνθρωποι ζοῦνε τὴ θρησκεία σὰν ἕνα εἶδος κολάσεως. Μέσα στὴν ἐκκλησία κάνουν μετάνοιες, σταυρούς, λένε: «εἴμαστε ἁμαρτωλοί, ἀνάξιοι» καὶ μόλις βγοῦνε ἔξω ἀρχίζουν νὰ βλασφημᾶνε τὰ θεῖα, ὅταν κάποιος λίγο τοὺς ἐνοχλήσει.</span></span></p><p style="box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 1.8em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: times; font-size: large;">Στὴν πραγματικότητα, ἡ χριστιανικὴ θρησκεία μεταβάλλει τὸν ἄνθρωπο καὶ τὸν θεραπεύει. Ἡ κυριότερη, ὅμως προϋπόθεση γιὰ νὰ ἀντιληφθεῖ καὶ νὰ διακρίνει ὁ ἄνθρωπος τὴν ἀλήθεια εἶναι ἡ ταπείνωση. Ὁ ἐγωισμὸς σκοτίζει τὸ νοῦ τοῦ ἀνθρώπου, τὸν μπερδεύει, τὸν ὁδηγεῖ στὴν πλάνη, στὴν αἵρεση. Εἶναι σπουδαῖο νὰ κατανοήσει ὁ ἄνθρωπος τῆς ἀλήθεια.Τὸ οὐσιαστικότερο εἶναι νὰ φεύγεις ἀπ’ τὸν τύπο καὶ νὰ πηγαίνεις στὴν οὐσία. Ὅ,τι γίνεται, νὰ γίνεται ἀπὸ ἀγάπη. Ἡ ἀγάπη ἐννοεῖ πάντα νὰ κάνεις θυσίες.</span></p><p style="box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 1.8em;"><span style="font-family: times; font-size: large;"><span style="background-color: #f3f3f3;">Ὁ Χριστὸς δὲν θὰ μᾶς ἀγαπήσει ἅμα ἐμεῖς δὲν εἴμαστε ἄξιοι νὰ μᾶς ἀγαπήσει. Γιὰ νὰ μᾶς ἀγαπήσει, πρέπει νὰ βρεῖ μέσα μας κάτι τὸ ἰδιαίτερο. Θέλεις, ζητάεις, προσπαθεῖς, παρακαλεῖς, δὲν παίρνεις ὅμως τίποτα. Ἑτοιμάζεσαι ν’ ἀποκτήσεις ἐκεῖ ποὺ θέλει ὁ Χριστός, γιὰ νὰ ἔλθει μέσα σου ἡ θεία χάρις, ἀλλὰ δὲν μπορεῖ νὰ μπεῖ, ὅταν δὲν ὑπάρχει ἐκεῖνο ποὺ πρέπει νὰ ἔχει ὁ ἄνθρωπος. </span><span style="background-color: #f3f3f3;">Ποιὸ εἶναι αὐτό; Εἶναι ἡ ταπείνωση. Ἂν δὲν ὑπάρχει ταπείνωση, δὲν μποροῦμε ν’ ἀγαπήσουμε τὸν Χριστό. Ταπείνωση καὶ ἀνιδιοτέλεια στὴ λατρεία τοῦ Θεοῦ. «Μὴ γνώτω ἡ ἀριστερά σου τί ποιεῖ ἡ δεξιά σου». Κανεὶς νὰ μὴ σᾶς βλέπει, κανεὶς νὰ μὴν καταλαβαίνει τὶς κινήσεις τῆς λατρείας σας πρὸς τὸ θεῖον. Ὅλ’ αὐτὰ κρυφά, μυστικά, σὰν τοὺς ἀσκητές. Θυμάστε ποὺ σᾶς ἔχω πεῖ γιὰ τ’ ἀηδονάκι; Μὲς στὸ δάσος κελαηδεῖ. Στὴ σιγή. Νὰ πεῖς πὼς κάποιος τ’ ἀκούει, πὼς κάποιος τὸ ἐπαινεῖ; Κανείς. Πόσο ὡραῖο κελάηδημα μὲς στὴν ἐρημιά! Ἔχετε δεῖ πῶς φουσκώνει ὁ λάρυγγας, παθαίνει, μαλλιάζει ἡ γλώσσα. Πιάνει μία σπηλιά, ἕνα λαγκάδι καὶ ζεῖ τὸν Θεὸ μυστικά, «στανεγμοῖς ἀλαλήτοις»…</span></span></p><p style="box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 1.8em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: times; font-size: large;">…Ὅλο τὸ μυστικὸ εἶναι ἡ ἀγάπη, ὁ ἔρωτας στὸν Χριστό. Τὸ δόσιμο στὸν κόσμο τὸν πνευματικό. Οὔτε μοναξιὰ νιώθει κανείς, οὔτε τίποτα. Ζεῖ μέσα σ’ ἄλλον κόσμο. Ἐκεῖ ποὺ ἡ ψυχὴ χαίρεται, ἐκεῖ ποὺ εὐφραίνεται, ποὺ ποτὲ δὲν χορταίνει…</span></p><p style="box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 1.8em;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: times; font-size: large;">Πηγή: <a href="https://agiazoni.gr/slug-115/" target="_blank">εδώ</a></span></p>schoolpalmoshttp://www.blogger.com/profile/12076602622607692844noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8656929916739241098.post-9950138630720282812021-11-21T21:18:00.000+02:002021-11-21T21:41:07.340+02:00Το Βιβλίο της Γένεσης και ο Πρώιμος Άνθρωπος - Η Ορθόδοξη Πατερική Αντίληψη <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<strong><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Fr. Seraphim Rose</span></strong></div>
<div style="text-align: center;">
<div style="text-align: left;">
<span style="color: #333333; font-family: Times, 'Times New Roman', serif; font-size: large; text-align: justify;">Ένα
άρθρο με θέμα «Η Αιώνια Βουλή» είχε δημοσιευθεί στον Τόμο 11 του
έντυπου «Ο Χριστιανός Ακτιβιστής», Φθινόπωρο /Χειμώνας 1997. Πρόκειται
για μια ομιλία του Δρ. Αλεξάνδρου Καλομοίρου με θέμα «Εξέλιξη εναντίον
Δημιουργισμού», και την δική του ερμηνεία των παραδοσιακών διδαχών των
Πατέρων της Ορθοδόξου Εκκλησίας για την Γένεση. Το κείμενο που ακολουθεί
αποτελεί απάντηση στον </span><span style="color: #333333; font-family: Times, 'Times New Roman', serif; font-size: large; font-weight: bold; text-align: justify;">Δρ. Καλόμοιρο</span><span style="color: #333333; font-family: Times, 'Times New Roman', serif; font-size: large; text-align: justify;"> από τον πατέρα </span><span style="color: #333333; font-family: Times, 'Times New Roman', serif; font-size: large; font-weight: bold; text-align: justify;">Σεραφείμ Ρόουζ</span><span style="color: #333333; font-family: Times, 'Times New Roman', serif; font-size: large; text-align: justify;">. Παρουσιάζεται αποσπασματικά, με πρωτοβουλία του κ. Frank Schaeffer.</span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> </span><strong style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif; font-size: x-large;"> ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ</strong><span style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif; font-size: large;"> γράφω την απάντησή μου στην επιστολή σας περί Εξέλιξης.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Το ζήτημα της «εξέλιξης» ... </span></div>
<a name='more'></a><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">είναι πολύ σημαντικό ζήτημα για τους
Ορθοδόξους Χριστιανούς, καθ' ότι εμπεριέχει πολλά ερωτήματα τα οποία
άμεσα επηρεάζουν την Ορθόδοξη διδασκαλία και τις απόψεις μας, την
σχετική αξία της επιστήμης και της θεολογίας, την σύγχρονη φιλοσοφία και
τις Πατερικές διδαχές, την ανθρωπολογία, την στάση μας απέναντι στα
γραπτά των Αγίων Πατέρων (δηλαδή, αν πράγματι παίρνουμε τα λόγια τους
στα σοβαρά και προσπαθούμε να ζήσουμε σύμφωνα με αυτά, ή πιστεύουμε
πρωτίστως στην σύγχρονη «σοφία», την σοφία του κόσμου, και αποδεχόμενοι
τους Πατέρες μόνο εφ' όσον εναρμονίζονται με την «σοφία» αυτή), την
ερμηνεία μας των Αγίων Γραφών και ιδιαιτέρως το Βιβλίο της Γένεσης.
Στις γραμμές που ακολουθούν, θα προσπαθήσω να τοποθετηθώ σε όλα αυτά τα
θέματα. </span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <strong>Αποσαφηνίζοντας τον Ορισμό</strong> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Πολλές από τις διαφωνίες ανάμεσα στους «εξελικτές» και τους
«αντι-εξελικτές» είναι άσκοπες, για ένα βασικό λόγο: συνήθως δεν
διαφωνούν για το ίδιο πράγμα. Ο ένας από αυτούς εννοεί ένα πράγμα όταν
ακούει την λέξη «Εξέλιξη», και ο άλλος εννοεί κάτι άλλο. Έτσι μαλώνουν
μάταια, επειδή δεν μιλούν καν για το ίδιο πράγμα. Οπότε, για να είμαι
ακριβής, θα σας πω ακριβώς τι εννοώ εγώ με την λέξη «Εξέλιξη», και που
είναι η ίδια έννοια που υπάρχει σε όλα τα επίσημα βιβλία περί Εξέλιξης.
Πρώτα όμως πρέπει να σας επισημάνω ότι στην επιστολή σας έχετε
χρησιμοποιήσει την λέξη «εξέλιξη» έτσι ώστε να της αποδίδετε δύο
διαφορετικά νοήματα, ενώ γράφετε σαν να πρόκειται για το ίδιο πράγμα.
Έχετε παραλείψει εδώ να διακρίνετε ανάμεσα σε επιστημονικά δεδομένα και
στην φιλοσοφία. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> α. Γράφετε: <strong>«Τα
πρώτα κεφάλαια της Αγίας Γραφής δεν είναι άλλο από την εξιστόρηση της
Δημιουργίας καθώς αυτή προχωρά και ολοκληρώνεται εν χρόνω....η
Δημιουργία δεν εμφανίστηκε μέσα σε μια στιγμή, αλλά ακολούθησε μια σειρά
από εμφανίσεις, μια εξέλιξη σε έξι διαφορετικές «ημέρες». Πώς θα
μπορούσαμε να αποκαλέσουμε αυτή την πρόοδο της Δημιουργίας εν χρόνω, αν
όχι «Εξέλιξη»;</strong> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Απαντώ: Όσα λέτε είναι αληθή, και αν επιθυμείτε, μπορείτε να αποκαλείτε
αυτή την διαδικασία της Δημιουργίας «εξέλιξη», όμως αυτός δεν είναι ο
λόγος που υπάρχουν διαφωνίες επί της Εξέλιξης. Όλα τα επιστημονικά
βιβλία ορίζουν την «εξέλιξη» ως μια συγκεκριμένη θεωρία για το <strong>ΠΩΣ</strong>
τα πλάσματα εμφανίστηκαν εν χρόνω: δηλαδή, μέσω της μεταμόρφωσης του
ενός είδους πλάσματος σε ένα άλλο - «πολύπλοκες μορφές που προήλθαν από
απλούστερες μορφές» σε μια διαδικασία που διαρκεί αμέτρητα εκατομμύρια
έτη» (Storer, "General Zoology" - Γενική Ζωολογία). Αργότερα, όταν
μιλάτε για το «<strong>εξελιγμένο ζώο</strong>» Αδάμ, φανερώνετε πως και
εσείς πιστεύετε στην συγκεκριμένη αυτή επιστημονική θεωρία. Ευελπιστώ
να σας δείξω πως οι άγιοι Πατέρες ΔΕΝ πίστευαν σ' αυτή την συγκεκριμένη
επιστημονική θεωρία, παρ' ότι φυσικά δεν είναι η πιο σημαντική άποψη της
διδασκαλίας της εξέλιξης, η οποία περισσότερο βασικά λαθεύει ως προς
την φύση του ανθρώπου, όπως θα δείξω πιο κάτω. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> β. Λέτε πως: <strong>«Όλοι
μας ήλθαμε στην ύπαρξη μέσω της εξέλιξης εν χρόνω. Μέσα στην μήτρα της
μητέρας μας, ο καθένας μας ήταν αρχικά ένας μονοκύτταρος
οργανισμός......και τελικά, ένας τέλειος άνθρωπος.» </strong> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Φυσικά, όλοι το πιστεύουν αυτό, είτε είναι «εξελικτές» είτε
«αντι-εξελικτές». Όμως αυτό δεν έχει καμμία σχέση με την διδασκαλία
περί εξέλιξης που έχει τεθεί εν αμφιβόλω. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> γ. Ξαναλέτε: <strong>«Ποιάς
φυλής ήταν ο Αδάμ; Της λευκής, της μαύρης, της ερυθρής ή της κίτρινης;
Πώς γίναμε τόσο διαφορετικοί ο ένας από τον άλλον, αφού είμαστε όλοι
απόγονοι ενός και μόνο ζευγαριού; Άραγε αυτή η διαφοροποίηση του
ανθρώπου μέσα στις διαφορετικές φυλές δεν είναι προϊόν εξέλιξης;»</strong> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Ξανα-απαντώ: Όχι, αυτό ΔΕΝ είναι το νόημα της λέξης «εξέλιξη»!
Υπάρχουν πάρα πολλά βιβλία στην Αγγλική γλώσσα τα οποία ασχολούνται με
το ζήτημα της εξέλιξης από επιστημονική σκοπιά. Πιθανόν να μην γνωρίζετε
πως πολλοί επιστήμονες απορρίπτουν το γεγονός της εξέλιξης (δηλαδή την
καταγωγή όλων των ζωντανών πλασμάτων μέσω μεταμόρφωσης από άλλα
πλάσματα), και πάρα πολλοί επιστήμονες δηλώνουν πως είναι αδύνατον να
γνωρίσουν μέσω της επιστήμης αν η εξέλιξη είναι αλήθεια ή όχι, επειδή
δεν υπάρχουν αποδείξεις που να το αποδεικνύουν -ή να το αποκλείουν-
οριστικά. Αν θέλετε, σε μια άλλη επιστολή θα μπορούσα να συζητήσω μαζί
σας τις «επιστημονικές αποδείξεις» για την εξέλιξη. Σας διαβεβαιώ, πως
αν εξετάσετε αυτές τις αποδείξεις αντικειμενικά, χωρίς να είστε
προϊδεασμένος για το τι θα βρείτε εκεί μέσα, θα ανακαλύψετε πως δεν
υπάρχει ούτε ένα δείγμα απόδειξης για την εξέλιξη που να μην εξηγείται
εξ ίσου ικανοποιητικά από μια θεωρία «ειδικής δημιουργίας». Σας
παρακαλώ να κατανοήσετε πως δεν προσπαθώ να σας πω ότι μπορώ να διαψεύσω
την θεωρία της εξέλιξης μέσω επιστήμης - απλώς σας λέω πως η θεωρία
της εξέλιξης δεν μπορεί ούτε να αποδειχθεί, ούτε να αποκλεισθεί, από την
επιστήμη. Όσοι επιστήμονες ισχυρίζονται πως η εξέλιξη είναι «δεδομένη»,
στην πραγματικότητα απλώς ερμηνεύουν τα επιστημονικά δεδομένα με μια
φιλοσοφική θεωρία τους, και εκείνοι που ισχυρίζονται πως η εξέλιξη δεν
είναι γεγονός παρομοίως ερμηνεύουν τα δεδομένα σύμφωνα με μια άλλη
φιλοσοφική θεωρία. Με καθαρή επιστήμη και μόνο, είναι αδύνατον να
αποδείξουμε ή να αποκλείσουμε οριστικά το «γεγονός» της εξέλιξης. Πρέπει
επίσης να γνωρίζετε πως πολλά βιβλία έχουν παρομοίως γραφτεί για τις
«δυσκολίες της εξελικτικής θεωρίας». Αν θέλετε, μπορώ ευχαρίστως να
συζητήσω μαζί σας μερικές από αυτές τις δυσκολίες, που φαντάζουν απόλυτα
ανεξήγητες, αν η εξέλιξη είναι όντως «γεγονός». </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<strong><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Παραλλαγή, όχι Εξέλιξη</span></strong></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Θέλω να σας διευκρινίσω κάτι : Διόλου δεν αρνούμαι το γεγονός της
αλλαγής και της μεταμόρφωσης στην φύση∙ πως από ένα μικρό έμβρυο
προκύπτει, ένας ενήλικος άνδρας, πως ένα μεγάλο δέντρο βγαίνει από ένα
μικρό βελανίδι, πως νέες ποικιλίες οργανισμών αναπτύσσονται - είτε αυτές
λέγονται «φυλές» ανθρώπων, είτε διάφορα είδη γατιών και σκυλιών και
οπωροφόρων δέντρων - όμως όλα αυτά δεν είναι «εξέλιξη», είναι απλώς
παραλλαγές ΕΝΤΟΣ ενός συγκεκριμένου είδους. Δεν αποδεικνύει, ούτε καν
υπαινίσσεται (εκτός αν ήδη το πιστεύετε, για μη-επιστημονικούς λόγους)
πως το ένα ή το άλλο είδος εξελίσσεται σε ένα αλλιώτικο είδος, ούτε πως <strong>όλα</strong>
τα σημερινά πλάσματα είναι προϊόντα μιας τέτοιας διαδικασίας, από έναν
ή από ολίγους πρωτόγονους οργανισμούς. Πιστεύω πως αυτό είναι
-ολοφάνερα- και η διδασκαλία του Μεγάλου Βασιλείου στην «Εξαήμερό» του,
όπως θα σας επισημάνω ευθύς αμέσως. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Στην Πέμπτη Ομιλία, μέσα στην παρ.9 της «Εξαημέρου» ο Άγιος Βασίλειος γράφει: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <strong><em>«Μηδεὶς
οὖν ἐν κακίᾳ διάγων, ἑαυτὸν ἀπογινωσκέτω, εἰδὼς ὅτι γεωργία μὲν τὰς τῶν
φυτῶν ποιότητας μεταβάλλει, ἡ δὲ κατ᾿ ἀρετὴν τῆς ψυχῆς ἐπιμέλεια,
δυνατή ἐστι παντοδαπῶν ἀρρωστημάτων ἐπικρατῆσαι»</em></strong> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
(Κανένας λοιπόν που διαβιώνει μέσα στην κακία ας μην έρχεται σε
απόγνωση, βλέποντας πως η μεν καλλιέργεια μεταβάλλει τις ποιότητες των
φυτών, και πως η επιμέλεια της ψυχής μπορεί να επικρατήσει πάνω από κάθε
είδος αρρώστιας.) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Κανένας «εξελκικτής» και κανένας «αντι-εξελικτής» δεν πρόκειται να
αρνηθεί πως οι «ποιότητες» των δημιουργημάτων μπορούν να αλλάξουν. Αυτό
όμως δεν αποτελεί απόδειξη «εξέλιξης», παρά μόνο αν αποδειχθεί πως το
ένα είδος ή το ένα γένος μπορεί να μεταμορφωθεί σε άλλο, και ακόμα
περισσότερο, πως το κάθε είδος μεταμορφώνεται σε άλλο είδος, σε μια
αδιάκοπη αλυσίδα που φτάνει πίσω στον πρώτο και πιο πρωτόγονο οργανισμό.
Θα σας παρουσιάσω στη συνέχεια τι λέει ο Μέγας Βασίλειος πάνω στο θέμα
αυτό. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Γράφει πάλι ο Αγ. Βασίλειος (Εξαήμερος, 5, 6): </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <strong>«Πῶς
οὖν κατὰ γένος, φησίν, ἡ γῆ προφέρει τὰ σπέρματα, ὁπότε σῖτον πολλάκις
καταβαλόντες, τὸν μέλανα τοῦτον πυρὸν συγκομίζομεν; Ἀλλὰ τοῦτο οὐχὶ πρὸς
ἕτερον γένος ἐστὶ μεταβολή, ἀλλ᾿ οἱονεὶ νόσος τις καὶ ἀρρωστία τοῦ
σπέρματος. Οὐ γὰρ ἀπέθετο τὸ εἶναι σῖτος, ἀλλ᾿ ἐμελάνθη διὰ τῆς καύσεως,
ὡς καὶ ἐξ αὐτῆς ἐστι τῆς προσηγορίας μαθεῖν.»</strong> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
(Λέγουν, πώς δηλαδή η γη καρποφορεί τους σπόρους κατά γένος όποτε
σπέρνουμε πολλές φορές το σιτάρι, κι' όμως θερίζουμε το μαύρο αυτό
σιτάρι (τον κοινώς λεγόμενο «δαυλίτη» ή «αστοχιά»); Τούτο όμως δεν είναι
μεταβολή του σπέρματος σε άλλο γένος, αλλ' είναι ένα είδος νόσου και
ασθενείας αυτού. Διότι τούτο δεν έπαυσε να είναι σίτος, αλλά μαύρισε από
την καύση, όπως και από την ονομασία του (δαυλίτης) μπορείς να μάθεις.)
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Το εδάφιο αυτό μοιάζει μεν να μας υποδεικνύει πως ο Αγ. Βασίλειος δεν
πιστεύει σε «αλλαγή σε άλλο είδος», αλλά εγώ δεν το δέχομαι αυτό ως
αποδεικτικό στοιχείο, αφού επιθυμώ να γνωρίσω τι πραγματικά διδάσκει ο
Μέγας Βασίλειος, και όχι την δική μου αυθαίρετη ερμηνεία των λόγων του.
Το μόνο που μπορεί κανείς να πει για το εδάφιο αυτό, είναι πως ο Αγ.
Βασίλειος παραδέχεται κάποιου είδους «αλλαγή» στο σιτάρι, η οποία όμως
δεν είναι «αλλαγή σε άλλο είδος». Μια τέτοια αλλαγή δεν είναι
«εξέλιξη». </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Πάλι γράφει ο Αγ. Βασίλειος (Εξαήμερος, 5,9): </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <em><strong>«Ἤδη δέ τινες τετηρήκασιν ἐκτεμνομένας ἢ καὶ ἐπικαιομένας τὰς πίτυς εἰς δρυμῶνας μεθίστασθαι.» </strong></em> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> (Ήδη δε, μερικοί έχουν παρατηρήσει ότι εκριζώνοντας ή και καίγοντας τα πεύκα, στην θέση τους εμφανίζονται δάση) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Αυτό το απόσπασμα δεν αποδεικνύει τίποτε. Το αναφέρω, μόνο και μόνο
επειδή έχει χρησιμοποιηθεί από άλλους για να αποδείξουν πως ο Αγ.
Βασίλειος πίστευε: (1) ότι το ένα είδος δημιουργήματος όντως αλλάζει σε
άλλο (όμως εγώ θα επισημάνω πιο κάτω τι ακριβώς διδάσκει ο Αγ.
Βασίλειος στο θέμα αυτό), και (2) ότι ο Αγ. Βασίλειος έκανε επιστημονικά
λάθη, μιάς και η διατύπωση αυτή είναι αναληθής. Εδώ οφείλω να δηλώσω
μια βασική αλήθεια: η μοντέρνα επιστήμη, όταν ασχολείται με επιστημονικά
δεδομένα, όντως γνωρίζει περισσότερα από τους αγίους Πατέρες, και οι
άγιοι Πατέρες θα μπορούσαν εύκολα να κάνουν λάθος, πάνω σε επιστημονικά
δεδομένα. Όμως, εμείς δεν μελετούμε τους Πατέρες για επιστημονικά
δεδομένα. Τους μελετούμε για την αληθινή θεολογία και την αληθινή
φιλοσοφία η οποία βασίζεται επάνω στην θεολογία. Και όμως, στην
περίπτωση αυτή ειδικά, συμβαίνει να είναι επιστημονικά ακριβής ο Αγ.
Βασίλειος, αφού πολλές φορές, όντως παρατηρείται πως σε ένα πευκόδασος
υπάρχει και ένα δυνατό υπόστρωμα κουκουναριών (στο δάσος όπου εμείς
ζούμε, είναι, συμπτωματικά, ένα παρόμοιο ανάμικτο δάσος πεύκων και
κουκουναριών), και όταν αφαιρείται το πεύκο με καύση, η υποκείμενη
στρώση κουκουναριών μεγαλώνει ταχύτατα και έτσι παρατηρείται η
«μεταβολή» από πευκόδασος σε δάσος κουκουναριών, μέσα σε 10 ή 15
χρόνια. Αυτό όμως δεν είναι εξέλιξη, αλλά ένα άλλο είδος αλλαγής, και
τώρα θα σας δείξω πως ο Αγ. Βασίλειος δεν ήταν δυνατόν να είχε πιστέψει
πως το ίδιο το πεύκο στ' αλήθεια μεταμορφώνεται ή εξελίσσεται σε
κουκουναριά. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <strong><span style="color: #993300;">Ας δούμε τώρα τι πίστευε ο Αγ. Βασίλειος σχετικά με την «εξέλιξη» ή την «οριστικότητα» του είδους.</span></strong> Γράφει: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <strong><em>«Ὥστε
παντός ἐστιν ἀληθέστερον τό, ἑκάστῳ τῶν φυομένων ἢ σπέρμα εἶναι, ἢ
δύναμίν τινα σπερματικὴν ἐνυπάρχειν. Καὶ τοῦτό ἐστι τό, Κατὰ γένος. Οὐ
γὰρ ἡ προβολὴ τοῦ καλάμου ἐλαίας ἐστὶ ποιητική, ἀλλὰ ἐκ καλάμου μὲν
ἕτερος κάλαμος, ἐκ δὲ τῶν σπερμάτων τὰ συγγενῆ τοῖς καταβληθεῖσιν
ἀποβλαστάνει. Καὶ οὕτω τὸ ἐν τῇ πρώτῃ γενέσει προβληθὲν παρὰ τῆς γῆς,
μέχρι νῦν διασώζεται, τῇ ἀκολουθίᾳ τῆς διαδοχῆς φυλασσομένου τοῦ
γένους.»</em></strong> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <span style="color: #993300;"><strong>(Ώστε
είναι αληθέστερο από κάθε άλλο πράγμα, ότι το κάθε τι που φυτρώνει,
προέρχεται ή από σπορά, ή έχει μέσα του κάποια δύναμη σπερματική. Και
αυτό σημαίνει το: ‘κατά γένος'. Διότι δεν παράγεται ελαιόδεντρο από το
βλαστάρι της καλαμιάς, αλλά από την μεν καλαμιά παράγεται άλλη καλαμιά,
από δε εκείνα που σπέρνονται, βλαστάνουν τα συγγενή είδη προς τα
σπαρέντα. Έτσι και εκείνο που βλάστησε η γη κατά την πρώτη γένεση,
διασώζεται μέχρι και σήμερα, επειδή μέσα στη σειρά των γεννήσεων
διαφυλάγεται το γένος.)</strong></span> (Εξαήμερος 5,2.) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Και πάλι γράφει ο Αγ. Βασίλειος: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <strong><em>οὕτως
ἡ φύσις τῶν ὄντων ἑνὶ προστάγματι κινηθεῖσα, τὴν ἐν τῇ γενέσει καὶ
φθορᾷ κτίσιν ὁμαλῶς διεξέρχεται, τὰς τῶν γενῶν ἀκολουθίας δι᾿ ὁμοιότητος
ἀποσώζουσα, ἕως ἂν πρὸς αὐτὸ καταντήσῃ τὸ τέλος. Ἵππον μὲν γὰρ ἵππου
ποιεῖται διάδοχον, καὶ λέοντα λέοντος, καὶ ἀετὸν ἀετοῦ· καὶ ἕκαστον τῶν
ζῴων ταῖς ἐφεξῆς διαδοχαῖς συντηρούμενον μέχρι τῆς συντελείας τοῦ παντὸς
παραπέμπει. Οὐδεὶς χρόνος διεφθαρμένα ἢ ἐξίτηλα ποιεῖ τῶν ζῴων τὰ
ἰδιώματα, ἀλλ᾿ ὥσπερ ἄρτι καθισταμένη ἡ φύσις ἀεὶ νεαρὰ τῷ χρόνῳ
συμπαρατρέχει</em></strong> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <strong><span style="color: #993300;">(...έτσι
και η φύση των όντων, έχοντας μπει σε κίνηση με ένα πρόσταγμα,
συνεχίζει ομαλά την γέννηση και την φθορά μέσα στην κτίση,
διαφυλάττοντας την ακολουθία των γενών δια της γεννήσεως ομοίων
απογόνων, έως ότου φθάσει στο τέλος. Διότι από τον ίππο παράγεται ίππος
διάδοχος, και από τον λέοντα λέοντας και από τον αετό, αετός. Και αυτό
μας παραπέμπει σε κάθε ένα από τα ζώα, το οποίο συντηρείται με τις
διαδοχικές γεννήσεις, μέχρι της συντέλειας. Κανένας χρόνος δεν
καταστρέφει ή εξαλείφει τα ιδιώματα των ζώων, αλλά, σαν η φύσις να
δημιουργήθηκε μόλις τώρα, τρέχει παράλληλα με τον χρόνο, πάντοτε νεαρά.)</span></strong> (Εξαήμερος,9, 3.) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Είναι αρκετά προφανές, πως ο Αγ. Βασίλειος δεν πίστευε πως το ένα είδος
δημιουργήματος μεταμορφώνεται σε άλλο είδος, πολλώ μάλλον πως <strong>κάθε</strong>
δημιούργημα που υπάρχει τώρα έχει εξελιχθεί από κάποιο άλλο
δημιούργημα, και ούτω καθ' εξής, προχωρώντας πίσω προς τον πιο πρωτόγονο
οργανισμό. Αυτό είναι μια μοντέρνα, <strong>φιλοσοφική</strong> αντίληψη. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Οφείλω να σας πω, ότι δεν θεωρώ ιδιαίτερης σημασίας το ερώτημα αυτό
καθ' εαυτό. Θα αναλύσω αργότερα άλλα, πολύ πιο σοβαρά ερωτήματα. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Εάν ήταν <strong>όντως επιστημονικό δεδομένο</strong>
πως ένα είδος δημιουργήματος μπορεί να μεταμορφωθεί σε ένα άλλο είδος,
δεν θα δυσκολευόμουν καθόλου να το πιστέψω, μιάς και ο Θεός μπορεί να
κάνει τα πάντα, και οι μεταμορφώσεις και οι διαφοροποιήσεις που και τώρα
παρατηρούμε στην φύση (το έμβρυο που γίνεται άνθρωπος, το βελανίδι που
γίνεται τεράστιο δέντρο, η κάμπια που γίνεται πεταλούδα) είναι τόσο
εκπληκτικές, που θα ήταν πολύ εύκολο κανείς να πιστέψει πως το ένα είδος
μπορεί να «εξελιχθεί» σε ένα αλλιώτικο είδος. Όμως, δεν υπάρχει καμμία
οριστική επιστημονική απόδειξη πως έχει συμβεί κάτι τέτοιο, πολλώ
μάλλον πως αυτό είναι και νόμος του Σύμπαντος και πως ό,τι ζει σήμερα
έχει τελικά προέλθει από κάποιο πρωτόγονο οργανισμό. Είναι προφανές,
πως οι άγιοι Πατέρες δεν πίστευαν σε μια τέτοια θεωρία μιάς και η θεωρία
της εξέλιξης δεν είχε εφευρεθεί παρά μόνο στην σύγχρονη εποχή. Η θεωρία
αυτή είναι ένα προϊόν της μοντέρνας Δυτικής νοοτροπίας, και αν θέλετε,
μπορώ να σας δείξω αργότερα πώς ακριβώς εξελίχθηκε η θεωρία αυτή
παράλληλα με τον ρου της μοντέρνας φιλοσοφίας, από τον Descartes και
μετά - πολύ πριν τεθεί ζήτημα επιστημονικών αποδείξεων. Η ιδέα της
εξέλιξης απουσιάζει παντελώς από το κείμενο της Γένεσης, σύμφωνα με το
οποίο το κάθε πλάσμα δημιουργείται «κατά το είδος του» και όχι «δια
μεταβολής του ενός είδους σε άλλο». Και ο άγιοι Πατέρες - όπως θα σας
δείξω λεπτομερώς πιο κάτω - αποδέχθηκαν το κείμενο της Γένεσης με
απλότητα, χωρίς να εντοπίζουν μέσα σ' αυτό τις οποιεσδήποτε
«επιστημονικές θεωρίες» ή αλληγορίες. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Τώρα θα καταλάβετε για ποιόν λόγο δεν δέχομαι τις παραπομπές σας στον
Αγ. Γρηγόριο Νύσσης περί της «ανόδου της φύσεως, από το πιο μικρό στο
τέλειο» ως απόδειξη της εξέλιξης. Εγώ πιστεύω - καθώς αφηγείται το ιερό
κείμενο της Γένεσης - πως πράγματι υπήρχε μια Δημιουργία με τάξη, βήμα
προς βήμα, όμως πουθενά δεν αναφέρεται στην Γένεση ή στα κείμενα του Αγ.
Γρηγορίου Νύσσης πως το ένα είδος πλάσματος μεταμορφώθηκε σε άλλο
είδος, και πως <strong>όλα</strong> τα πλάσματα ήρθαν στην ύπαρξη με τον τρόπο αυτό! Διαφωνώ μαζί σας, όταν λέτε πως «<strong>η Δημιουργία περιγράφεται στο πρώτο κεφάλαιο της Γένεσης ακριβώς όπως την περιγράφει η μοντέρνα επιστήμη</strong>». Αν, με τον όρο «<strong>μοντέρνα επιστήμη</strong>»,
υπονοείτε την εξελικτική επιστήμη, τότε πιστεύω πως σφάλλετε, καθώς σας
έχω ήδη επισημάνει. Κάνετε λάθος με το να υποθέτετε πως το είδος της
ανάπτυξης που περιγράφεται στην Γένεση, στον Αγ. Γρηγόριο Νύσσης και σε
άλλους Πατέρες είναι το ίδιο με εκείνο που περιγράφει η διδασκαλία της
εξέλιξης, πάντως, ένας τέτοιος ισχυρισμός δεν γίνεται να αποτελεί απλός
υπόθεση, ούτε να λαμβάνεται ως δεδομένο, αλλά χρειάζεται να το
αποδείξετε, και πολύ ευχαρίστως μπορώ να συζητήσω μαζί σας αργότερα την «<strong>επιστημονική απόδειξη υπέρ και κατά της εξέλιξης</strong>»,
αν θέλετε. Η πρόοδος της Δημιουργίας σύμφωνα με το σχέδιο του Θεού
είναι ένα πράγμα - η δε μοντέρνα επιστημονική (αλλά στην πραγματικότητα
φιλοσοφική) θεωρία που διατείνεται πως είναι εντελώς άλλο πράγμα η
πρόοδος δια της μεταμόρφωσης του ενός είδους σε άλλο, ξεκινώντας από
έναν ή ολίγους πρωτόγονους οργανισμούς. Οι άγιοι Πατέρες δεν υποστήριζαν
καμμία τέτοιου είδους μοντέρνα θεωρία - αν εσείς μπορείτε να μου
δείξετε πως υποστήριζαν κάτι τέτοιο, θα σας ακούσω ευχαρίστως. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Αν, πάλι, με την έκφραση «<strong>μοντέρνα επιστήμη</strong>»
εννοείτε την επιστήμη που δεν είναι δέσμια της φιλοσοφικής θεωρίας της
εξέλιξης, θα συνεχίζω να διαφωνώ μαζί σας και θα σας δείξω πιο κάτω
γιατί πιστεύω -σύμφωνα με τους αγίους Πατέρες- πως η μοντέρνα επιστήμη
δεν μπορεί να επικαλεσθεί την παραμικρή γνώση της Εξαήμερης Δημιουργίας.
Όπως και να έχει το πράγμα, είναι πολύ αυθαίρετο να ταυτίζει κανείς τα
γεωλογικά στρώματα της γης με τις «περιόδους της δημιουργίας». Υπάρχουν
πολλές δυσκολίες στην αφελή αυτή αντιστοιχία μεταξύ Γένεσης και
επιστήμης. Μήπως η «μοντέρνα επιστήμη» πιστεύει πως η χλόη και τα
δένδρα της γης πράγματι υπήρχαν επί μακράς γεωλογικής περιόδου, πριν από
την εμφάνιση του Ήλιου, ο οποίος δημιουργήθηκε μόλις την «Τέταρτη
Ημέρα» της Δημιουργίας; Πιστεύω πως κάνετε σοβαρό λάθος, με το να
συνδέετε την δική σας ερμηνεία της Αγίας Γραφής με μια συγκεκριμένη
επιστημονική θεωρία (όχι επιστημονικό «δεδομένο»). Είμαι της γνώμης πως
η δική μας ερμηνεία της Αγίας Γραφής δεν θα έπρεπε να συνδέεται με
οποιαδήποτε επιστημονική θεωρία - είτε αυτή είναι «εξελικτική», είτε
είναι άλλη. Καλύτερα να αποδεχθούμε τις ιερές Γραφές όπως μας τις
διδάσκουν οι άγιοι Πατέρες (που θα αναπτύξω πιο κάτω), και ας μην
κάνουμε εικασίες για το «πώς» της Δημιουργίας. Η διδασκαλία της
εξέλιξης είναι μια νέα εικασία για το «πώς» της Δημιουργίας και από
πολλές απόψεις, αντικρούει την διδασκαλία των αγίων Πατέρων, όπως θα
δείξω στην συνέχεια. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Βεβαίως αποδέχομαι τις παραπομπές σας από τον Αγ. Γρηγόριο Νύσσης. Έχω
βρεί και άλλες που τις μοιάζουν, στους αγίους Πατέρες. Και βεβαίως δεν
αρνούμαι πως η φύση μας είναι εν μέρει μια φύση ζώου και πως είμαστε
δεμένοι με ολόκληρη την κτίση, που αποτελεί αληθινά θαυμαστή ένωση. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Όμως όλα αυτά δεν έχουν την παραμικρή σχέση με την διδασκαλία της
εξέλιξης - την διδασκαλία εκείνη που ορίζεται σε όλα τα επίσημα βιβλία
ως η καταγωγή όλων των σήμερα υπαρχόντων κτισμάτων από ένα ή περισσότερα
πρωτόγονα πλάσματα, μέσω της διαδικασίας της μεταμόρφωσης του ενός
είδους σε εντελώς άλλο είδος. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Επί πλέον, πρέπει να αντιληφθείτε (και τώρα πλησιάζω τις σημαντικές
διδαχές των αγίων Πατέρων επί του θέματος) πως ο ίδιος ο Αγ. Γρηγόριος
Νύσσης σαφέστατα δεν πίστευε σε πράγματα όπως την μοντέρνα διδασκαλία
της εξέλιξης, καθώς μας διδάσκει πως ο πρώτος άνθρωπος, ο Αδάμ, όντως
δημιουργήθηκε άμεσα από τον Θεό, και πως δεν παράχθηκε όπως όλοι οι
άλλοι άνθρωποι. Στο βιβλίο του «Κατά Ευνομίου», γράφει: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> «<strong>Ο
πρώτος άνθρωπος, και ο άνθρωπος που γεννήθηκε εξ αυτού, έλαβαν την
ύπαρξή τους με διαφορετικό τρόπο - ο δεύτερος με την σαρκική συνεύρεση,
και ο πρώτος με ‘καλούπωμα' από τον ίδιο τον Χριστό - και όμως, παρ' ότι
πιστεύεται πως είναι δύο, δεν διαχωρίζονται κατά τον ορισμό της ύπαρξής
τους, και δεν εκλαμβάνονται ως δύο διαφορετικά όντα.... Η αντίληψη περί
της «ανθρωποσύνης» του Αδάμ και του Άβελ δεν εμπεριέχει καμμία απόκλιση
ως προς την προέλευσή τους, όπως και η σειρά ή ο τρόπος με τον οποίο
ήρθαν στην ύπαρξη δεν προσδίδουν την οποιαδήποτε διαφορά στην φύση τους</strong>.» (Κατά Ευνομίου, 10: 34) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Και πάλι: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Εκείνο που διαθέτει λογική, και είναι θνητό, και είναι ικανό για σκέψη
και γνώση ονομάζεται «άνθρωπος», εξ ίσου στην περίπτωση του Αδάμ και
του Άβελ, και αυτό το όνομα της φύσης δεν αλλάζει, ούτε από το γεγονός
πως ο Άβελ ήρθε στην ύπαρξη δια της αναπαραγωγής, ούτε από το δεδομένο
πως ο Αδάμ ήρθε στην ύπαρξη χωρίς την διαδικασία αναπαραγωγής.
(Απάντηση εις τον Ευνόμιο, 2<sup>ο</sup> βιβλίο, σελ.299 στην Αγγλική έκδοση). </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Βεβαίως συμφωνώ με την διδασκαλία του Αγ. Αθανασίου την οποία
αναφέρετε, πως «ο πρωτόπλαστος ήταν φτιαγμένος από το χώμα όπως όλοι,
και πως το χέρι που είχε φτιάξει τον Αδάμ τότε, δημιουργεί και τώρα και
πάντα εκείνους που έρχονται μετά από αυτόν.» </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Πώς είναι δυνατόν να αρνηθεί κανείς αυτήν την ολοφάνερη αλήθεια της
συνεχούς δημιουργικής δράσης του Θεού; Όμως, αυτή η γενική αλήθεια
διόλου δεν αντικρούει την ειδική αλήθεια πως ο πρώτος άνθρωπος
κατασκευάστηκε με τρόπο αλλιώτικο από ότι όλοι οι άλλοι άνθρωποι, όπως
μας διδάσκουν ξεκάθαρα και άλλοι Πατέρες. Έτσι, ο Αγ. Κύριλλος
Ιεροσολύμων αποκαλεί τον μεν Αδάμ «πρωτόπλαστο άνθρωπο του Θεού» αλλά
τον Κάϊν τον αποκαλεί «πρωτογενή άνθρωπο». (Κατηχητικές Ομιλίες, Β, 7).
Αλλού, διδάσκει ξεκάθαρα - συζητώντας την δημιουργία του Αδάμ - πως ο
Αδάμ δεν είχε συλληφθεί από άλλο σώμα: «...Το ότι συλλαμβάνονται σώματα
από σώματα, αν και αξιοθαύμαστο, είναι πάντως δυνατό. Όμως, το να γίνει
το χώμα της γης άνθρωπος, αυτό είναι ακόμα πιο αξιοθαύμαστο.»
(Κατηχητικές Ομιλίες, ΙΒ, 30). </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Ακόμα, ο θείος Γρηγόριος ο Θεολόγος γράφει: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
«Είναι πιθανό, εκείνοι που αποδίδουν το Άκτιστο και το Κτιστό σε φύσεις
αμφιλεγόμενων θεών να κάνουν τον Αδάμ και τον Σηθ διαφορετικούς κατά
την φύση, αφού ο πρώτος δεν ήταν γεννημένος από σάρκα (επειδή είχε
δημιουργηθεί), ενώ ο δεύτερος ήταν γεννημένος από τον Αδάμ και την Εύα.»
(Ομιλία επί των Φώτων, ΙΒ) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Και ο ίδιος Πατέρας λέει με ακόμα περισσότερη σαφήνεια: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
«Και ο Αδάμ λοιπόν; Μην τυχόν δεν ήταν το μόνο άμεσο δημιούργημα του
Θεού; Ναι, θα πείτε. Ήταν λοιπόν ο μόνος άνθρωπος; Με κανένα τρόπο.
Και για ποιόν λόγο, παρά μόνο επειδή όλη η ανθρωπότητα αποτελεί απ'
ευθείας δημιουργία; Αφού και το γεννηθέν είναι επίσης άνθρωπος.» <em>(</em><em>Third Theological Oration, On the Son, </em>ch. XI) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Και ο <strong>Αγ. Ιωάννης ο Δαμασκηνός</strong>, του οποίου η θεολογία περιέχει επακριβώς την διδασκαλία όλων των πρώιμων Πατέρων, γράφει: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <strong>«Ο
πρωταρχικός σχηματισμός (του ανθρώπου) ονομάζεται «δημιουργία», και όχι
«γέννηση», διότι η δημιουργία είναι ο αρχικός σχηματισμός στα χέρια του
Θεού, ενώ η γέννηση είναι η διαδοχή του ενός από τον άλλον που έγινε
υποχρεωτικά, λόγω της θανατικής ποινής που μας επιβλήθηκε εξ αιτίας της
παρακοής.»</strong> (Περί Ορθοδόξου Πίστεως, Β, 30) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Και για την Εύα, τι λέτε; Μήπως δεν πιστεύετε πως - σύμφωνα με την
διδαχή της Γραφής και των αγίων Πατέρων - εκείνη δημιουργήθηκε από το
πλευρό του Αδάμ, και δεν γεννήθηκε από κάποιο άλλο πλάσμα; Όμως ο Αγ.
Κύριλλος γράφει: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> «Η Εύα γεννήθηκε από τον Αδάμ, και δεν συνελήφθη από μητέρα, παρά προήλθε μόνο εξ ενός ανδρός.» (Κατηχητικές Διδαχές ΙΒ, 29) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Και ο Αγ. Ιωάννης ο Δαμασκηνός, συγκρίνοντας την Υπεραγία Θεοτόκο με την Εύα, γράφει: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
«Καθώς η δεύτερη είχε προέλθει από τον Αδάμ χωρίς ένωση, έτσι και η
πρώτη προσήγαγε τον νέο Αδάμ, ο οποίος προήλθε σύμφωνα με τους νόμους
της τεκνοποιίας, αλλά και πάνω από την φύση της διαδοχής.» (Περί της
Ορθοδόξου Πίστεως, Δ, 14) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Θα μπορούσα να παραθέσω και άλλους αγίους Πατέρες επί του θέματος
αυτού, αλλά δεν θα το κάνω, παρά μόνο αν εσείς αμφισβητήσετε το σημείο
αυτό. Αλλά, με όλη αυτή την συζήτηση, δεν έφτασα ακόμα στα πιο
σημαντικά ερωτήματα που εγείρονται από την θεωρία της εξέλιξης, έτσι θα
προχωρήσω τώρα σε ορισμένα από αυτά. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<strong><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Πατερική Εξήγηση</span></strong></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <strong>Σε όσα έγραψα </strong>για
τον Αδάμ και την Εύα, θα προσέξατε ότι αναφερόμουν στους αγίους
Πατέρες, οι οποίοι ερμηνεύουν το κείμενο της Γένεσης με ένα τρόπο που θα
μπορούσε να αποκληθεί μάλλον «κυριολεκτικός». Να υποθέσω πως προτιμάτε
να ερμηνεύετε το κείμενο περισσότερο «αλληγορικά», όταν λέτε πως η
πίστη στην άμεση δημιουργία του Αδάμ από τον Θεό είναι «μια πολύ στενή
αντίληψη των Αγίων Γραφών»; Αυτό είναι ένα απόλυτα ζωτικό σημείο, και
εκπλήσσομαι με την διαπίστωση πως «Ορθόδοξοι εξελικτές» διόλου δεν
γνωρίζουν με ποιόν τρόπο οι Πατέρες ερμηνεύουν το βιβλίο της Γένεσης.
Είμαι βέβαιος πως θα συμφωνήσετε μαζί μου, πως δεν είμαστε ελεύθεροι να
ερμηνεύουμε της ιερές Γραφές όπως μας αρέσει, αλλά οφείλουμε να τις
ερμηνεύουμε με τον τρόπο που ας διδάσκουν οι άγιοι Πατέρες. Φοβούμαι
πως όσοι ομιλούν για την Γένεση και την εξέλιξη δεν δίνουν σημασία στην
αρχή αυτή. Κάποιοι άνθρωποι έχουν τόση έγνοια να πολεμούν τον
Προτεσταντικό Φονταμενταλισμό, που φτάνουν στα άκρα προκειμένου να
αντικρούσουν όποιον επιθυμεί να ερμηνεύσει το ιερό κείμενο της Γένεσης
«κυριολεκτικά». Κάνοντάς το όμως, δεν αναφέρονται ποτέ στον Μέγα
Βασίλειο ή σε άλλους σχολιαστές του Βιβλίου της Γένεσης, οι οποίοι
δηλώνουν ξεκάθαρα τις αρχές που πρόκειται και εμείς να ακολουθήσουμε
κατά την ερμηνεία μας του ιερού κειμένου.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Φοβούμαι πως πολλοί από εμάς - που διατεινόμαστε πως ακολουθούμε την
Πατερική παράδοση - είμαστε μερικές φορές απρόσεκτοι και εύκολα
καταλήγουμε να αποδεχόμαστε την δική μας «σοφία» στην θέση των
διδασκαλιών των αγίων Πατέρων. Πιστεύω ακράδαντα πως η σύνολη
κοσμοθεωρία και φιλοσοφία βρίσκονται μέσα στους αγίους Πατέρες: αν
αφουγκραζόμασταν την δική τους διδασκαλία αντί να νομίζουμε πως είμαστε
αρκετά σοφοί ώστε να διδάσκουμε τους άλλους από την δική μας «σοφία»,
δεν θα ξεστρατίζαμε. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Και τώρα, ζητώ να εξετάσετε μαζί μου το πολύ σημαντικό και θεμελιώδες
ερώτημα: πώς μας διδάσκουν οι άγιοι Πατέρες να ερμηνεύουμε το βιβλίο της
Γένεσης; Ας αφήσουμε κατά μέρος τις προκαταλήψεις μας περί
«κυριολεκτικών» ή «αλληγορικών» ερμηνειών, και ας δούμε τι μας διδάσκουν
οι άγιοι Πατέρες σχετικά με την ανάγνωση του κειμένου της Γένεσης. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Δεν
θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι καλύτερο από το να αρχίσουμε με τον ίδιο
τον Μέγα Βασίλειο, ο οποίος έγραψε τόσο εμπνευσμένα για τις Έξι Ημέρες
της Δημιουργίας. Στην Εξαήμερό του γράφει:</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <em>Ἃς
οἱ μὴ καταδεχόμενοι τὰς κοινὰς τῶν γεγραμμένων ἐννοίας, τὸ ὕδωρ οὐχ
ὕδωρ λέγουσιν, ἀλλά τινα ἄλλην φύσιν, καὶ φυτὸν καὶ ἰχθὺν πρὸς τὸ
ἑαυτοῖς δοκοῦν ἑρμηνεύουσι, καὶ ἑρπετῶν γένεσιν καὶ θηρίων ἐπὶ τὰς
οἰκείας ὑπονοίας παρατρέψαντες ἐξηγοῦνται, ὥσπερ οἱ ὀνειροκρίται τῶν
φανέντων ἐν ταῖς καθ᾿ ὕπνον φαντασίαις πρὸς τὸν οἰκεῖον σκοπὸν τὰς
ἐξηγήσεις ποιούμενοι. Ἐγὼ δὲ χόρτον ἀκούσας, χόρτον νοῶ, καὶ φυτόν, καὶ
ἰχθὺν, καὶ θηρίον, καὶ κτῆνος, πάντα ὡς εἴρηται οὕτως ἐκδέχομαι. Καὶ γὰρ
οὐκ ἐπαισχύνομαι τὸ εὐαγγέλιον... </em> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <em>Ἐπειδὴ
τὰ μηδὲν πρὸς ἡμᾶς ὡς ἄχρηστα ἡμῖν ἀπεσιώπησεν· ἆρα τούτου ἕνεκεν
ἀτιμότερα ἡγήσομαι τῆς μωρανθείσης σοφίας τὰ τοῦ Πνεύματος λόγια; ἢ
μᾶλλον δοξάσω τὸν μὴ ἀπασχολήσαντα τὸν νοῦν ἡμῶν ἐπὶ τὰ μάταια, ἀλλὰ
πάντα εἰς οἰκοδομὴν καὶ καταρτισμὸν τῶν ψυχῶν ἡμῶν γραφῆναι
οἰκονομήσαντα; Ὅ μοι δοκοῦσι μὴ συνειδότες τινὲς, παραγωγαῖς τισι καὶ
τροπολογίαις σεμνότητά τινα ἐκ τῆς οἰκείας αὐτῶν διανοίας ἐπεχείρησαν
τοῖς γεγραμμένοις ἐπιφημίσαι. Ἀλλὰ τοῦτό ἐστιν ἑαυτὸν σοφώτερον
ποιοῦντος τῶν λογίων τοῦ Πνεύματος, καὶ ἐν προσποιήσει ἐξηγήσεως τὰ
ἑαυτοῦ παρεισάγοντος. Νοείσθω τοίνυν ὡς γέγραπται.</em> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
(Εκείνοι που δεν αποδέχονται τις κοινές έννοιες των Γραφών λένε πως το
νερό δεν είναι νερό αλλά κάποια αλλιώτικη φύση, και εξηγούν το φυτό και
το ψάρι σύμφωνα με την δική τους γνώμη, και περιγράφουν επίσης την
γένεση των ερπετών και των θηρίων, κάνοντας αλλαγές σύμφωνα με τις δικές
τους ιδέες, όπως κάνουν οι ερμηνευτές ονείρων, οι οποίοι ερμηνεύουν για
τους δικούς τους σκοπούς όσα βλέπουν μέσα στα όνειρά τους. Όταν εγώ
ακούω χορτάρι, κατανοώ χορτάρι, και παρομοίως το φυτό, και το ψάρι, και
το θηρίο και το κτήνος - όπως λέγονται, έτσι τα αποδέχομαι. Διότι, δεν
ντρέπομαι για το Ευαγγέλιο....... </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Επειδή αυτά που δεν ήταν ουσιώδη για μας (ο Μωυσής<strong>)
τα αποσιώπησε σαν άχρηστα πράγματα, εγώ λοιπόν, για τον λόγο αυτό, θα
προτιμήσω την μωρανθείσα σοφία περισσότερο από τα λόγια του Αγίου
Πνεύματος; Ή θα προτιμήσω να δοξάσω Εκείνον που δεν κράτησε το μυαλό
μας απασχολημένο με μάταια πράγματα, αλλά οικονόμησε ώστε να είναι
καταγεγραμμένα όλα εκείνα που είναι για την οικοδομή και τον καταρτισμό
των ψυχών μας; Κάτι που μου φαίνεται πως δεν είχαν συνειδητοποιήσει
ορισμένοι που επιχείρησαν -με κάποιες προσθήκες και τροπολογίες- να
προσδώσουν στα ήδη γραμμένα μια σεμνότητα δικής τους επινόησης. Αλλά
αυτό είναι το «έκανε τον εαυτόν του σοφότερο από τις αποκαλύψεις του
Πνεύματος», όπου, προσποιούμενος πως εξηγεί, εισάγει τις δικές του
ιδέες. Για τον λόγο αυτό, ας κατανοείται όπως γράφτηκε.</strong> (Εξαήμερος 9,1) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Είναι φανερό πως ο Άγ. Βασίλειος μας προειδοποιεί πως πρέπει να
αποφεύγουμε να «εξηγούμε ελαφρά τη καρδία» τα πράγματα της Γένεσης τα
οποία είναι δύσκολα να κατανοήσει η κοινή λογική μας - κάτι που είναι
πολύ εύκολο για ένα «φωτισμένο» σύγχρονο άνθρωπο να κάνει, ακόμα και αν
είναι Ορθόδοξος Χριστιανός. Οπότε, ας επιδιώξουμε μάλλον να
κατανοήσουμε την ιερά Γραφή όπως την κατανοούν οι Πατέρες, και όχι
σύμφωνα με την σύγχρονη «σοφία» μας. Και ας μην αρκεσθούμε στις απόψεις
ενός μόνο Πατέρα, αλλά, ας εξετάσουμε και τις απόψεις άλλων αγίων
Πατέρων. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Ένας από τους πιο αναγνωρισμένους σχολιασμούς του βιβλίου της Γένεσης
είναι εκείνος του Αγ. Εφραίμ του Σύρου. Οι απόψεις του έχουν ιδιαίτερη
βαρύτητα για μας, για τον λόγο ότι ήταν «Ανατολικός» και γνώριζε καλά
την Εβραϊκή γλώσσα. Σύγχρονοι μελετητές μας λένε πως οι «Ανατολικοί»
έχουν την τάση να δίνουν «αλληγορικές» ερμηνείες, και πως το βιβλίο της
Γένεσης θα έπρεπε ομοίως να κατανοείται με τον τρόπο αυτό. Όμως, ας
δούμε τι λέει ο Άγιος Εφραίμ στον σχολιασμό του για την Γένεση: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Κανείς δεν πρέπει να νομίζει πως η Δημιουργία των Έξι Ημερών είναι
αλληγορία. Είναι το ίδιο ανεπίτρεπτο να λέει κανείς πως εκείνο που
φαίνεται (σύμφωνα με την αφήγηση) να έχει δημιουργηθεί σε διάστημα έξι
ημερών, να είχε δημιουργηθεί μέσα σε μια μόνο στιγμή, και παρομοίως, πως
ορισμένα ονόματα που εμφανίζονται μέσα στην αφήγηση είτε δεν
υποδηλώνουν το παραμικρό, ή υποδηλώνουν κάτι άλλο. Τουναντίον, οφείλει
κανείς να γνωρίζει πως, έτσι όπως ο ουρανός και η γη τα οποία είχαν
δημιουργηθεί εξ αρχής είναι πράγματι ο ουρανός και η γη, και δεν
σημαίνουν κάτι άλλο που να αναγνωρίζεται με το όνομα «ουρανός» και
«γη», έτσι και όσα άλλα πράγματα αναφέρονται ως κτιστά και βαλμένα σε
τάξη - μετά από την δημιουργία του ουρανού και της γης - δεν αποτελούν
κούφια ονόματα, αλλά, η ίδια η ουσία των κτιστών φύσεών τους αντιστοιχεί
στην δύναμη αυτών των ονομάτων. (Σχολιασμός επί της Γένεης, κεφ.1) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Φυσικά, όλα αυτά δεν είναι παρά γενικές αρχές. Ας δούμε τώρα ορισμένες
συγκεκριμένες εφαρμογές των αρχών αυτών από τον Άγιο Εφραίμ: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Παρ' ότι το φως και τα σύννεφα είχαν δημιουργηθεί μέσα σε μια
απειροελάχιστη στιγμή, η ημέρα και η νύχτα της Πρώτης Ημέρας είχαν
διάρκεια 12 ωρών εκάστη. (του ιδίου) Και πάλι: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Όταν, σε ένα σπινθήρισμα του ματιού, αφαιρέθηκε η πλευρά (του Αδάμ) και
το ίδιο αστραπιαία η σάρκα πήρε την θέση της και η γυμνή πλευρά
προσέλαβε την πλήρη μορφή και όλη την ομορφιά της γυναικός, τότε ο Θεός
την οδήγησε να την παρουσιάσει στον Αδάμ. (του ιδίου) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Είναι ολοφάνερο, πως ο Άγιος Εφραίμ διαβάζει το βιβλίο της Γένεσης
«όπως γράφτηκε». Όταν ακούει για την «πλευρά του Αδάμ», καταλαβαίνει
«πλευρά του Αδάμ», και δεν το εκλαμβάνει ως αλληγορική έκφραση κάποιου
άλλου υπονοούμενου. Παρομοίως, εκλαμβάνει τις Έξι Ημέρες της
Δημιουργίας ως μόνο έξι ημέρες, εκάστη με 24 ώρες, τις οποίες διαιρεί σε
«εσπέρας» και πρωία» με 12ωρη διάρκεια η κάθε μία τους. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Γράφετε: <strong>«Εφ'
όσον ο ίδιος ο Θεός δημιούργησε τον Χρόνο, το να δημιουργήσει κάτι
‘στιγμιαία' θα αποτελούσε πράξη αντίθετη στην ίδια την απόφασή Του και
το θέλημά Του... Όταν ομιλούμε για την δημιουργία των αστέρων, των
φυτών, των ζώων και του ανθρώπου δεν ομιλούμε για θαύματα - δεν ομιλούμε
για τις ασυνήθιστες επεμβάσεις του Θεού στην Δημιουργία, αλλά για την
‘φυσική' διαδρομή της Δημιουργίας.»</strong> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Αναρωτιέμαι, μήπως έχετε υποκαταστήσει εδώ την διδασκαλία των αγίων
Πατέρων με λίγη από την «σύγχρονη σοφία»; Τι είναι η αρχή όλων των
πραγμάτων, παρά ένα θαύμα; Σας έχω ήδη δείξει πως ο Αγ. Γρηγόριος
Νύσσης, ο Αγ. Κύριλλος Ιεροσολύμων, ο Αγ. Γρηγόριος ο Θεολόγος και ο
Αγ. Ιωάννης ο Δαμασκηνός (και μάλιστα όλοι οι Πατέρες) διδάσκουν πως ο
πρώτος άνθρωπος Αδάμ εμφανίσθηκε με ένα τρόπο που διέφερε από την φυσική
προέλευση όλων των άλλων ανθρώπων. Παρομοίως, τα πρώτα πλάσματα -
σύμφωνα με το ιερό κείμενο της Γένεσης - εμφανίσθηκαν με ένα τρόπο
διαφορετικό από εκείνο των απογόνων τους: εκείνα εμφανίσθηκεαν, όχι με
φυσική αναπαραγωγή, αλλά με ένα λόγο του Θεού. Η μοντέρνα θεωρία της
εξέλιξης το αρνείται αυτό, επειδή η θεωρία της εξέλιξης εφευρέθηκε από
απίστους, οι οποίοι επιθυμούσαν να αρνηθούν την ενέργεια του Θεού στην
Δημιουργία, και να την εξηγήσουν την Δημιουργία μονάχα με «φυσικά»
μέσα. Δεν μπορείτε λοιπόν να δείτε τι είδους φιλοσοφία κρύβεται πίσω
από την θεωρία της εξέλιξης; </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Τι λένε οι άγιοι Πατέρες για αυτό; Έχω ήδη κάνει αναφορά στον Αγ.
Εφραίμ τον Σύρο, του οποίου ολόκληρος ο σχολιασμός της Γένεσης
περιγράφει πώς όλες οι δημιουργικές ενέργειες του Θεού πραγματοποιούνται
στιγμιαία, παρ' ότι οι ολόκληρες «Ημέρες» της Δημιουργίας διαρκούν 24
ώρες η εκάστη. Τώρα ας δούμε τι έχει να πει ο Μέγας Βασίλειος για τις
δημιουργικές ενέργειες στην Εξαήμερό του. Αναφερόμενος στην Τρίτη Ημέρα
της Δημιουργίας, ο Μέγας Βασίλειος λέει: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
. Ἐπὶ τούτῳ τῷ ῥήματι πᾶσαι μὲν λόχμαι κατεπυκνοῦντο· πάντα δὲ ἀνέτρεχε
δένδρα....... πάντες δὲ θάμνοι εὐθὺς ἦσαν ἀμφίκομοι καὶ δασεῖς· καὶ τὰ
στεφανωματικὰ λεγόμενα τῶν φυτῶν, αἵ τε ῥωδωνιαὶ καὶ μυρσίναι καὶ
δάφναι, πάντα ἐν μιᾷ καιροῦ ῥοπῇ, οὐκ ὄντα πρότερον ὑπὲρ τῆς γῆς, εἰς τὸ
εἶναι παρῆλθε </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
(Επί του λόγου αυτού, πύκνωσαν όλες οι λόχμες με θάμνους, ξεπετάχτηκαν
παντού όλα τα δένδρα...... όλοι δε οι θάμνοι έγιναν αμέσως με πυκνό
φύλλωμα τριγύρω, και τα λεγόμενα στεφανωτικά φυτά (όπως οι
τριανταφυλλιές, οι μυρσίνες και οι δάφνες) όλα τους, σε μία μονάχα
στιγμή, αν και δεν υπήρχαν καν επί της γης προηγουμένως, ήρθαν στην
ύπαρξη.) (Εξαήμερος 5,6) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Ξανά, λέει: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <em>Βλαστησάτω
ἡ γῆ. Τὸ μικρὸν τοῦτο πρόσταγμα εὐθὺς φύσις μεγάλη καὶ λόγος ἔντεχνος
ἦν, θᾶττον τοῦ ἡμετέρου νοήματος τὰς μυρίας τῶν φυομένων ἰδιότητας
ἐκτελῶν</em> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
(‘Βλαστησάτω η γη...' Αυτό το μικρό πρόσταγμα ήταν άμεσα και μια
απέραντη φύση και ένας έντεχνος λόγος, που εκτέλεσε γρηγορότερα και από
την σκέψη μας τις μυριάδες ιδιότητες όλων όσων φυτρώνουν.) (Εξαήμερος 5,
10) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Και πάλι, την Πέμπτη Ημέρα: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <em>Ἦλθε πρόσταγμα, καὶ εὐθὺς καὶ ποταμοὶ ἐνεργοὶ, καὶ λίμναι γόνιμοι τῶν οἰκείων ἕκαστον αὐτῶν καὶ κατὰ φύσιν γενῶν. </em> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
(Ήρθε πρόσταγμα, και αμέσως έγιναν ενεργά τα ποτάμια, και οι λίμνες
γόνιμες, με τα γένη των πλασμάτων που ταίριαζαν στο καθένα, και που τους
ήσαν φυσικά.) (Εξαήμερος 7, 1) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Παρομοίως, ο Άγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος στον σχολιασμό του επί της Γένεσης, μας διδάσκει: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <strong>Σήμερα
ο Θεός περνά επάνω από τα ύδατα και μας δείχνει πως δια του λόγου Του
και της προσταγής Του, εμφανίσθηκαν ζωντανά πλάσματα. Ποιος νους, πείτε
μου, δύναται να κατανοήσει αυτό το θαύμα; Ποια γλώσσα δύναται επαξίως
να υμνήσει τον Δημιουργό; Είπε μονάχα: «βλαστησάτω η γη», και αμέσως την
διέγειρε να φέρει καρπούς... Όπως στην γη είπε μόνο το «βλαστησάτω» και
εμφανίσθηκε μεγάλη ποικιλία ανθών, χόρτων, και σπόρων, και όλα έγιναν
δια μόνου του λόγου Του, έτσι και εδώ, είπε: «εξαγαγέτω τα ύδατα....»
και ξαφνικά εμφανίσθηκαν τόσα πολλά είδη ερπετών, τέτοια ποικιλία
πτηνών, που είναι αδύνατον να τα απαριθμήσουμε καν με λόγια. (Ομιλίες
επί της Γένεσης, Ζ' 3)</strong> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Και ξανά γράφει ο άγιος Χρυσόστομος: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <strong>Λέγεται,
πως ο Θεός πήρε μία μόνο πλευρά: Μα πώς, από αυτή την μία πλευρά,
μπόρεσε να σχηματίσει ένα ολοκληρωμένο πλάσμα; Πείτε μου, πώς έγινε η
λήψη της πλευράς; Πώς έγινε και δεν ένοιωσε ο Αδάμ αυτήν την αφαίρεση;
Τίποτε δεν μπορείτε να πείτε - αυτό το γνωρίζει μόνο Εκείνος που
δημιούργησε.... ο Θεός δεν παρήγαγε κάποιο νέο δημιούργημα, αλλά,
λαμβάνοντας από ένα ήδη υπάρχον δημιούργημά Του κάποιο μικρό τμήμα, από
αυτό το τμήμα κατασκεύασε ένα ακέραιο πλάσμα. Τι δύναμη είναι αυτή που
έχει ο Ύψιστος Τεχνίτης Θεός, ώστε να παράγει από αυτό το μικρό τμήμα
(την πλευρά) μια σύνθεση τόσων μελών, να κατασκευάσει τόσα αισθητήρια
όργανα, και να σχηματίσει ένα ολόκληρο, τέλειο, και πλήρες ον! (Ομιλίες
επί της Γένεσης, ΙΕ' 2-3)</strong> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Αν επιθυμείτε, μπορώ να παραθέσω πολλά άλλα εδάφια από το έργο αυτό,
που αποδεικνύουν πως ο Άγιος Χρυσόστομος (άλλωστε αυτός δεν είναι ο κατ'
εξοχήν Ορθόδοξος ερμηνευτής της Αγίας Γραφής;) παντού ερμηνεύει το ιερό
κείμενο της Γένεσης όπως αυτό γράφτηκε, πιστεύοντας πως δεν ήταν τίποτε
περισσότερο από ένα πραγματικό ερπετό (μέσω του οποίου μίλησε ο
Διάβολος) εκείνο που δελέασε τους πρώτους γονείς μας στον Παράδεισο, και
πως ο Θεός πράγματι έφερε όλα τα ζώα ενώπιον του Αδάμ προκειμένου
εκείνος να τους δώσει ονόματα, και «τα ονόματα που τους έδωσε ο Αδάμ
παραμένουν έως την σήμερον ημέρα» (Ομιλία ΙΔ', 5). </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
[Σύμφωνα όμως με την εξελικτική διδασκαλία, πολλά από τα ζώα είχαν
εκλείψει πριν από την εποχή του Αδάμ - οφείλουμε τότε να πιστέψουμε πως ο
Αδάμ δεν ονομάτισε «όλα τα θηρία» (Γένεσις 2:19) αλλά μόνο το υπόλειμμά
τους;] </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Λέει ο Αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος, μιλώντας για τους ποταμούς του Παραδείσου: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Είναι πιθανό, για κάποιον που αγαπά να εκδηλώνει την δική του σοφία, να
μην παραδέχεται πως οι ποταμοί ήσαν αληθινοί ποταμοί, ή πως τα ύδατα
είναι πραγματικά ύδατα, αλλά να ενσταλάξουν μέσα σε εκείνους που
επιτρέπουν τον εαυτό τους να τους ακούει την πληροφορία πως αυτά (υπό τα
ονόματα ποταμών και υδάτων) αντιπροσωπεύουν κάτι άλλο. Όμως εγώ σας
εκλιπαρώ, ας μην δώσουμε σημασία σ' αυτούς τους ανθρώπους. Ας φράξουμε
την ακοή μας απέναντί τους, και ας πιστέψουμε την Θεία Γραφή, και,
ακολουθώντας αυτά που εγγράφονται εκεί, ας προσπαθήσουμε να διατηρήσουμε
μέσα στην ψυχή μας δόγματα σοβαρά. (Ομιλίες επί της Γένεσης, ΙΓ' 4) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Χρειάζεται να παραθέσω περισσότερα από αυτόν τον ιερό Πατέρα; Σαν τον Μέγα Βασίλειο και τον Άγιο Εφραίμ, μας προειδοποιεί: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <strong>Το
να μην πιστεύουμε αυτά που περιέχει η Αγία Γραφή, αλλά να εισάγουμε
κάτι άλλο, από τον νου του καθενός μας, αυτό πιστεύω πως υποβάλλει
εκείνους που αποτολμούν τέτοιο πράγμα σε μεγάλο κίνδυνο. <em>(Ομιλίες επί της Γένεσης, ΙΓ' </em>, 3)</strong> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Πριν προχωρήσω, θα αναφερθώ εν συντομία σε μια αντίρρηση που έχω
ακούσει από εκείνους που υπεραμύνονται της εξέλιξης: ισχυρίζονται πως
αν κανείς εκλάβει όλη την Αγία Γραφή «όπως έχει γραφεί», το μόνο που θα
κάνει είναι να γελοιοποιήσει τον εαυτό του. Λένε, πως αν πρέπει
υποχρεωτικά να πιστέψουμε πως ο Αδάμ όντως κατασκευάστηκε από το χώμα,
και η Εύα από το πλευρό του Αδάμ, τότε δεν θα είμαστε υποχρεωμένοι να
πιστέψουμε πως ο Θεός έχει και «χέρια», και πως «περπατάει» μέσα στον
Παράδεισο, και παρόμοιες ανοησίες; </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Μια τέτοια αντίρρηση δεν θα μπορούσε να είχε προβληθεί από κάποιον που
θα είχε διαβάσει έστω και ένα σχολιασμό των αγίων Πατέρων επί του
βιβλίου της Γένεσης. Όλοι οι άγιοι Πατέρες διακρίνουν ανάμεσα σε εκείνα
που λέγονται για την Δημιουργία - τα οποία πρέπει να εκλαμβάνονται
«όπως έχουν γραφεί» (εκτός αν είναι προφανής η μεταφορική έννοια ή το
σχήμα λόγου, όπως π.χ. «ο ήλιος έγνω την δύσιν αυτού» στους Ψαλμούς,
αλλά αυτό σίγουρα δεν χρειάζεται διευκρίνιση παρά μόνο σε παιδιά) - και
εκείνα που λέγονται για τον Θεό, τα οποία πρέπει να εκλαμβάνονται (όπως
μας λέει επανειλημμένα ο Άγιος Χρυσόστομος) «με τρόπο που αρμόζει στον
Θεό». Για παράδειγμα, γράφει ο Αγ. Χρυσόστομος: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <strong>Όταν
ακούτε, αγαπητοί, πως ο Θεός ‘εφύτευσε Παράδεισο ανατολικά στην Εδέμ',
να κατανοείτε την λέξη ‘εφύτευσε' όπως αρμόζει στον Θεό, δηλαδή, πως
Εκείνος το πρόσταξε. Αλλά όσο για τις λέξεις που ακολουθούν, να
πιστέψετε επακριβώς πως ο Παράδεισος δημιουργήθηκε και μάλιστα στο
ακριβές εκείνο σημείο που η Γραφή του απέδωσε. (Ομιλίες επί της Γένεσης,
ΙΓ', 3) </strong> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός διευκρινίζει ξεκάθαρα πως η αλληγορική
ερμηνεία του Παραδείσου ανήκει σε αίρεση - εκείνη των Ωριγενιστών: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <strong>«Αυτοί εξηγούν τον παράδεισο, τον ουρανό, και όλα τα άλλα, με αλληγορική έννοια.» (Επί των Αιρέσεων, 64) </strong> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Πώς λοιπόν να κατανοήσουμε τους Πατέρες εκείνους με την βαθύτατη
πνευματικότητα, οι οποίοι ερμηνεύουν το βιβλίο της Γένεσης και άλλες
ιερές Γραφές με πνευματικό ή μυστικό τρόπο; Αν εμείς δεν είχαμε
απομακρυνθεί τόσο πολύ από την Πατερική κατανόηση της Γραφής, αυτό δεν
θα αποτελούσε πρόβλημα για μας, διότι το ίδιο κείμενο της Αγίας Γραφής
είναι αληθινό «όπως έχει γραφεί», αλλά έχει επίσης και την πνευματική
του ερμηνεία. Ορίστε τι λέει ο μεγάλος Πατέρας της ερήμου, ο Μέγας
Μακάριος, ένας διορατικός άγιος ο οποίος ανέστησε νεκρό : </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Το ότι σφραγίσθηκε ο Παράδεισος και ένα Χερουβείμ διατάχθηκε να
εμποδίσει τον άνθρωπο να εισέλθει, δια φλογίνης ρομφαίας: από αυτό,
εμείς πιστεύουμε πως υπό την έννοια του ορατού ήταν πράγματι έτσι, όπως
είχε γραφεί, αλλά ταυτόχρονα διαπιστώνουμε πως αυτό συμβαίνει και
μυστικά, μέσα σε κάθε ψυχή. (Επτά Ομιλίες, Δ' 5) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Οι σύγχρονοι «Πατερικοί μελετητές» - που προσεγγίζουν τους αγίους
Πατέρες, όχι σαν ζωντανές βρύσες της Παράδοσης αλλά σαν νεκρές
«ακαδημαϊκές πηγές» - μοιραία παρερμηνεύουν αυτό το πολύ σημαντικό
σημείο. Ο κάθε Ορθόδοξος Χριστιανός που βιώνει την παράδοση των αγίων
Πατέρων γνωρίζει, πως όταν ένας άγιος Πατέρας ερμηνεύει κάποιο εδάφιο
της Αγίας Γραφής (πνευματικά ή αλληγορικά), δεν σημαίνει ως εκ τούτου
πως αρνείται την κυριολεκτική του έννοια, την οποία υποθέτει πως ο
αναγνώστης γνωρίζει αρκετά ώστε να την αποδέχεται. Θα σας δώσω ένα
ξεκάθαρο παράδειγμα αυτού που σας λέω: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Ο θείος Γρηγόριος ο Θεολόγος, στην Ομιλία του «Εις τα Θεοφάνεια» γράφει τα εξής σε ό,τι αφορά το Δένδρο της Γνώσεως: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <strong>Το
δένδρο ήταν - κατά την άποψή μου - η Θεωρία, εις την οποίαν είναι
ασφαλές να εισέλθουν μόνο εκείνοι που έχουν φθάσει στην ωριμότητα της
συνήθειας. (Ομιλία Εις τα Θεοφάνεια, ΙΒ) </strong> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Πρόκειται εδώ για μια βαθυστόχαστη ερμηνεία, και εγώ δεν γνωρίζω ούτε
ένα εδάφιο από τα κείμενα του Πατρός αυτού που να αναφέρει συγκεκριμένα
πως αυτό το δένδρο ήταν και στην κυριολεξία δένδρο, «όπως έχει
γραφεί». Να θεωρηθεί, λοιπόν, «ανοιχτό ζήτημα» (όπως θα το
χαρακτήριζαν οι ακαδημαϊκοί μελετητές μας), το αν ο άγιος «αλληγόρισε»
ολόκληρη την ιστορία του Αδάμ και του Παραδείσου; </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Βέβαια, γνωρίζουμε από άλλα κείμενα του Αγίου Γρηγορίου πως δεν
«αλληγόρισε» τον Αδάμ και τον Παράδεισο. Αλλά, το πιο σημαντικό είναι
πως έχουμε την άμεση μαρτυρία ενός άλλου μεγάλου Πατέρα, σχετικά με αυτό
καθ' εαυτό το ζήτημα της ερμηνείας του Αγίου Γρηγορίου για το Δένδρο
της Γνώσης. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Πριν όμως παραθέσω την μαρτυρία αυτή, πρέπει να βεβαιωθώ πως συμφωνείτε
μαζί μου επί μιας βασικής αρχής για την ερμηνεία των Πατερικών
κειμένων. Όταν παραδίδουν την διδασκαλία της Εκκλησίας, οι άγιοι Πατέρες
(εφ' όσον είναι γνήσιοι άγιοι Πατέρες και όχι απλώς εκκλησιαστικοί
συγγραφείς αμφιβόλου κύρους) <strong>δεν</strong> έχουν αντιφάσεις
μεταξύ τους, ακόμα και αν στην δική μας ισχνή αντίληψη φαίνεται να
υπάρχουν αντιφάσεις μεταξύ τους. Ο ακαδημαϊκός ορθολογισμός είναι
εκείνος που ρίχνει τον ένα Πατέρα εναντίον του άλλου, που εντοπίζει την
«επιρροή» του ενός επί του άλλου, που τους διαιρεί σε «σχολές» και
«φατρίες», και που βρίσκει «αντιφάσεις» ανάμεσά τους. Όλα αυτά είναι
ξένα προς την Ορθόδοξη κατανόηση των αγίων Πατέρων. Για μας, η Ορθόδοξη
διδασκαλία των αγίων Πατέρων είναι μία και μόνη ολότητα, και εφ' όσον η
ολότητα της Ορθοδόξου διδασκαλίας προφανώς δεν εμπεριέχεται σε ένα και
μόνο Πατέρα (καθ' ότι όλοι οι Πατέρες είναι άνθρωποι και συνεπώς
περιορισμένοι), βρίσκουμε κάποια τμήματά της στον ένα Πατέρα και κάποια
άλλα σε άλλον Πατέρα, και ο ένας Πατέρας αποσαφηνίζει κάτι που είναι
ασαφές σε άλλον Πατέρα, και δεν είναι καν πρωταρχικής σημασίας για μας
το «ποιός είπε τι», φτάνει μόνο να είναι Ορθόδοξο και εναρμονισμένο με
την συνολική Πατερική διδασκαλία. Είμαι βέβαιος πως θα συμφωνείτε μαζί
μου επί της αρχής αυτής, και πως δεν θα εκπλαγείτε, τώρα που θα
παρουσιάσω μια ερμηνεία των λόγων του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου από
ένα μεγάλο άγιο Πατέρα, ο οποίος έζησε χίλια χρόνια μετά από αυτόν,
δηλαδή, τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, Αρχιεπίσκοπο Θεσσαλονίκης. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Εναντίον του Αγ. Γρηγορίου του Παλαμά, και των άλλων ησυχαστών Πατέρων
οι οποίοι δίδασκαν το αληθινό Ορθόδοξο δόγμα του Θαβώρειου Ακτίστου
Φωτός, ορθώθηκε ο Δυτικός ορθολογιστής Βαρλαάμ. Επωφελούμενος από το
γεγονός ότι ο Αγ. Μάξιμος ο Ομολογητής σε ένα κείμενό του είχε
αποκαλέσει το Φως της Μεταμορφώσεως ένα «σύμβολο της θεολογίας», ο
Βαρλαάμ δίδασκε πως αυτό το Φως δεν ήταν κάποια έκφανση της Θεότητας,
αλλά μόνο κάτι σωματικό˙ πως δεν ήταν «κυριολεκτικά» Θείο Φως, αλλά μόνο
ένα «σύμβολό» του. Αυτό ανάγκασε τον Αγ. Γρηγόριο τον Παλαμά να δώσει
μια απάντηση που θα διευκρίνιζε για μας την σχέση ανάμεσα στην
«συμβολική» και την «κυριολεκτική» ερμηνεία της Αγίας Γραφής, και ειδικά
σε ό,τι αφορά το κείμενο του Αγ. Γρηγορίου του Θεολόγου που παρέθεσα
προηγουμένως. Αναφέρει πως ο Βαρλαάμ, καθώς και άλλοι, δεν βλέπουν πως ο
Μάξιμος - ο σοφός σε Θεία ζητήματα - έχει αποκαλέσει το Φως της
Μεταμορφώσεως του Κυρίου «σύμβολο της θεολογίας» μόνο κατ' αναλογίαν και
με την πνευματική του σημασία. Μάλιστα σε μια θεολογία που είναι
αναλογική και προορισμένη να μας εξυψώσει, τα αντικείμενα που έχουν
ύπαρξη αφ' εαυτού τους γίνονται τα ίδια (στην πράξη και στα λόγια)
«σύμβολα» κατ' ομωνυμία. Κατ' αυτήν την έννοια λοιπόν ο Αγ. Μάξιμος
αποκαλεί το Φως αυτό «σύμβολο»..... Παρομοίως, ο Γρηγόριος ο Θεολόγος
έχει αποκαλέσει το δένδρο της γνώσεως του καλού και του κακού «Θεωρία»,
έχοντας (μέσα από την δική του θεωρία) εκλάβει αυτό ως σύμβολο αυτής της
Θεωρίας που σκοπό έχει να μας εξυψώσει. Όμως δεν εξυπακούεται πως αυτό
που περιλαμβάνει είναι μια πλάνη ή ένα σύμβολο που δεν έχει δική του
ύπαρξη. Διότι ο θείος Μάξιμος εξ' ίσου κάνει τον Μωϋσή «σύμβολο» της
δικαιοσύνης, και τον προφήτη Ηλία το «σύμβολο» της προόρασης! Μήπως θα
έπρεπε να υποθέσουμε πως και αυτοί δεν είχαν υπάρξει στην
πραγματικότητα, αλλά είχαν απλώς εφευρεθεί συμβολικά; Δεν θα μπορούσε ο
Πέτρος να γίνει «σύμβολο» πίστεως (για όποιον επιθυμεί να εξυψωθεί στην
Θεωρία), και ο Ιάκωβος «σύμβολο» της ελπίδας και ο Ιωάννης «σύμβολο»
της αγάπης; (Υπέρ των Αγίων Ησυχαστών, Β' Τριάς, 3:21-22.) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Θα μπορούσε κανείς να παρουσιάσει πολλαπλάσια τέτοια αποσπάσματα, τα
οποία δείχνουν τι όντως δίδασκαν οι άγιοι Πατέρες σχετικά με την
ερμηνεία της Αγίας Γραφής, και ειδικά του βιβλίου της Γένεσης, όμως έχω
ήδη παραθέσει αρκετά, ώστε να είναι προφανές ότι η γνήσια Πατερική
διδασκαλία επί του θέματος αυτού παρουσιάζει σοβαρές δυσκολίες σε
εκείνους που επιθυμούν να ερμηνεύσουν το βιβλίο της Γένεσης σύμφωνα με
τις σύγχρονες ιδέες και την σύγχρονη «σοφία», και πράγματι, η Πατερική
ερμηνεία καθιστά αδύνατη την εναρμόνιση της αφήγησης της Γένεσης με την
θεωρία της Εξέλιξης, η οποία απαιτεί μια εξ' ολοκλήρου «αλληγορική»
ερμηνεία του κειμένου σε πολλά σημεία όπου η Πατερική ερμηνεία δεν το
επιτρέπει. Η διδασκαλία πως ο Αδάμ δημιουργήθηκε όχι από το χώμα, αλλά
από την διαμόρφωση κάποιου άλλου πλάσματος, είναι μια πρωτόγνωρη διδαχή,
εντελώς ξένη προς την Ορθοδοξία. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Στο σημείο αυτό, ένας «Ορθόδοξος εξελικτής» ίσως να προσπαθήσει να
διασώσει την θέση του (δηλ. να πιστεύει και στην μοντέρνα θεωρία της
εξέλιξης και στην Πατερική διδασκαλία), με έναν εκ των δύο ακόλουθων
τρόπων: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
1. Πιθανόν να προσπαθήσει να ισχυρισθεί πως σήμερα γνωρίζουμε
περισσότερα από τους αγίους Πατέρες για την φύση, και συνεπώς μπορούμε
πράγματι να ερμηνεύσουμε το βιβλίο της Γένεσης πιο καλά από αυτούς.
Όμως ακόμα και ένας «Ορθόδοξος εξελικτής» γνωρίζει πως το βιβλίο της
Γένεσης δεν είναι μια επιστημονική πραγματεία, αλλά ένα θεόπνευστο έργο
περί κοσμογονίας και θεολογίας. Είναι προφανές λοιπόν, πως η ερμηνεία
μιας θεόπνευστης Γραφής είναι έργο θεοφόρων θεολόγων και όχι φυσικών
επιστημόνων, οι οποίοι κανονικά δεν γνωρίζουν ούτε τις βασικές αρχές
μιας τέτοιας ερμηνείας. Είναι αλήθεια, πως παρουσιάζονται πολλά
«δεδομένα» της φύσης. Όμως πρέπει να σημειωθεί προσεκτικά πως αυτά τα
δεδομένα δεν είναι δεδομένα όπως μπορούμε να τα παρατηρήσουμε σήμερα,
αλλά ένα εντελώς ειδικό είδος δεδομένων, όπως: η δημιουργία του ουρανού
και της γης, όλων των πλασμάτων και όλων των φυτών, και του πρώτου
ανθρώπου. Έχω ήδη επισημάνει πως οι άγιοι Πατέρες διδάσκουν με αρκετή
σαφήνεια πως η δημιουργία του πρώτου ανθρώπου Αδάμ -παραδείγματος χάριν-
είναι αρκετά διαφορετική από την γενεαλογία των ανθρώπων σήμερα, και
πως η επιστήμη μόνο αυτούς μπορεί να παρατηρήσει, ενώ για τον Αδάμ έχει
να μας προτείνει μονάχα φιλοσοφικούς συλλογισμούς, και όχι επιστημονική
γνώση. Σύμφωνα με τους αγίους Πατέρες, έχουμε την δυνατότητα να
γνωρίζουμε κάτι για αυτόν τον πρωτο-δημιουργημένο κόσμο, αλλά η γνώση
αυτή δεν είναι προσιτή στην φυσική επιστήμη. Θα αναπτύξω αυτό το ζήτημα
ακόμα περισσότερο, αργότερα. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
2. Εναλλακτικά, ο «Ορθόδοξος εξελικτής» (προκειμένου να διατηρήσει την
αδιαμφισβήτητη Πατερική ερμηνεία έστω ορισμένων γεγονότων που
περιγράφονται στην Γένεση), πιθανόν να αρχίσει να κάνει αυθαίρετες
τροποποιήσεις της ίδιας της θεωρίας της εξέλιξης, προκειμένου να την
κάνει να «εφαρμόζει» στο κείμενο της Γένεσης. Έτσι, ο ένας «Ορθόδοξος
εξελικτής» πιθανόν να αποφασίσει πως η δημιουργία του πρώτου ανθρώπου
πρέπει να είναι μια «ειδική δημιουργία», που δεν ταιριάζει στο γενικό
σχέδιο της υπόλοιπης δημιουργίας, οπότε έτσι θα μπορέσει να αποδεχθεί
την Γραφική αφήγηση της δημιουργίας του Αδάμ λίγο-πολύ «όπως έχει
γραφεί», ενώ ταυτόχρονα να αποδέχεται τις υπόλοιπες Έξι Ημέρες
Δημιουργίας σύμφωνα με την «εξελικτική επιστήμη». Ένας άλλος «Ορθόδοξος
εξελικτής» πάλι θα μπορούσε να αποδεχθεί την «εξέλιξη» του ανθρώπου από
κατώτερα πλάσματα, διευκρινίζοντας πως ο Αδάμ - ο «πρώτος εξελιχθείς
άνθρωπος» - εμφανίσθηκε μόλις πρόσφατα (στην εξελικτική κλίμακα των
«εκατομμυρίων ετών»), διατηρώντας έτσι την ιστορική τουλάχιστον
πραγματικότητα του Αδάμ και των άλλων Πατριαρχών, καθώς και την
παγκοσμίως τηρούμενη Πατερική άποψη (για την οποία μπορώ να μιλήσω σε
κάποια άλλη επιστολή, αν επιθυμείτε) πως ο Αδάμ δημιουργήθηκε πριν από
περίπου 7.500 χρόνια. Είμαι βέβαιος πως θα συμφωνήσετε μαζί μου, πως
τέτοιου είδους ορθολογιστικά τεχνάσματα είναι μάλλον ανόητα και μάταια.
Αν η υφήλιος «εξελίσσεται» -όπως μας διδάσκει η σύγχρονη φιλοσοφία-
τότε ο άνθρωπος εξελίσσεται μαζί της, και εμείς οφείλουμε να αποδεχθούμε
οτιδήποτε μας λέει η παντογνώστρια «επιστήμη» για την ηλικία του
ανθρώπου. Όμως αν η Πατερική διδασκαλία είναι η σωστή, τότε θα είναι
σωστή σε ό,τι αφορά τον άνθρωπο και την υπόλοιπη Δημιουργία. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Αν μπορείτε να μου εξηγήσετε πώς μπορεί κανείς να αποδεχθεί την
Πατερική ερμηνεία του βιβλίου της Γένεσης και να πιστεύει παρά ταύτα
στην Εξέλιξη, θα σας ακούσω ευχαρίστως, όμως, θα είστε υποχρεωμένοι να
μου δώσετε καλύτερες επιστημονικές αποδείξεις για την Εξέλιξη από αυτές
που υπάρχουν μέχρι στιγμής, επειδή για τον αντικειμενικό και απαθή
παρατηρητή η «επιστημονική απόδειξη» για την Εξέλιξη είναι υπερβολικά
αδύναμη.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<strong><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> «Δια του Ανθρώπου εισήλθε ο Θάνατος» </span></strong></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Επί
τέλους φτάνω τώρα στα δύο πιο σημαντικά ερωτήματα που προκύπτουν από
την θεωρία της Εξέλιξης: την φύση του πρωτο-δημιουργημένου κόσμου, και
την φύση του πρωτο-δημιουργημένου ανθρώπου Αδάμ.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Πιστεύω πως ορθά εκφράσατε την Πατερική διδασκαλία όταν είπατε «<strong>Τα ζώα διεφθάρησαν εξ αιτίας του Ανθρώπου˙ ο νόμος της ζούγκλας είναι το αποτέλεσμα της Πτώσης του Ανθρώπου</strong>».
Επίσης συμφωνώ μαζί σας -όπως ήδη ανέφερα- πως ο άνθρωπος, από
σωματικής απόψεως είναι συνδεδεμένος, και αποτελεί οργανικό τμήμα,
ολόκληρης της ορατής Δημιουργίας, και αυτό βοηθά να κατανοήσουμε πώς
ολόκληρη η Κτίση έπεσε μαζί με τον άνθρωπο στον Θάνατο και στην Φθορά.
Όμως εσείς έχετε την εντύπωση πως αυτό αποτελεί απόδειξη της εξέλιξης,
δηλαδή, απόδειξη πως το σώμα του ανθρώπου εξελίχθηκε από κάποιο άλλο
πλάσμα! Αν όντως ίσχυε αυτό, σίγουρα θα το γνώριζαν και οι θεόπνευστοι
Πατέρες, και εμείς δεν θα ήμασταν αναγκασμένοι να περιμένουμε να το
ανακαλύψουν οι άθεοι φιλόσοφοι του 18<sup>ου</sup> και του 19<sup>ου</sup>
αιώνα, να μας το πληροφορήσουν εκείνοι! Όχι, οι άγιοι Πατέρες πίστευαν
μεν πως ολόκληρη η Δημιουργία εξέπεσε μαζί με τον Αδάμ, αλλά δεν
πίστευαν πως ο Αδάμ «εξελίχθηκε» από κάποιο άλλο πλάσμα. Γιατί λοιπόν να
πιστέψω εγώ διαφορετικά από τους άγιους Πατέρες; </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Τώρα έρχομαι σε ένα πολύ σημαντικό σημείο: Ρωτάτε: «<strong>Πώς
γίνεται, να έχει επιφέρει την φθορά και τον νόμο της ζούγκλας στα ζώα η
Πτώση του Αδάμ, αφού τα ζώα δημιουργήθηκαν πριν από τον Αδάμ;
Γνωρίζουμε πως τα ζώα πέθαιναν, σκότωναν και καταβρόχθιζαν το ένα το
άλλο, από την πρώτη εμφάνισή τους επί της γης, και όχι μετά από την
εμφάνιση του ανθρώπου</strong>.» </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Αυτό, πώς το γνωρίζετε; Είστε σίγουρος πως αυτό διδάσκουν οι άγιοι
Πατέρες; Εσείς εξηγείτε την άποψή σας, όχι με παραπομπές σε αγίους
Πατέρες, αλλά παραθέτοντας μια φιλοσοφία περί «Χρόνου». Βεβαίως συμφωνώ
μαζί σας πως ο Θεός είναι εκτός Χρόνου, και πως για τον Θεό, όλα είναι
«Παρόν». Όμως αυτό το δεδομένο δεν αποτελεί απόδειξη ότι τα ζώα (τα
οποία πέθαναν εξ' αιτίας του Αδάμ) πέθαναν πριν από την Πτώση του. Τι
λένε οι άγιοι Πατέρες; </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Είναι αλήθεια, πως οι περισσότεροι άγιοι Πατέρες αναφέρονται στα ζώα ως
ήδη φθαρτά και θνητά, όμως αναφέρονται στην πτωτική τους κατάσταση.
Ποιά όμως ήταν η κατάστασή τους πριν από την παράβαση του Αδάμ; </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Υπάρχει μια πολύ σημαντική ένδειξη για το ζήτημα αυτό, στον σχολιασμό
της Γένεσης του Αγ. Εφραίμ του Σύρου. Αναφερόμενος στα «δέρματα» που
έφτιαξε ο Θεός για τον Αδάμ και την Εύα μετά την παρακοή τους, ο Αγ.
Εφραίμ γράφει: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
«Δύναται κανείς να υποθέσει πως οι προπάτορες, καθώς άγγιζαν την οσφύν
τους με τα χέρια και διαπίστωναν πως ήσαν ζωσμένοι με ένδυμα από ζώα
σκοτωμένα, πιθανόν έτσι, μπροστά στα ίδια τους τα μάτια να διέκριναν πως
δύνανται να φάνε το κρέας αυτών, να σκεπασθούν με τα δέρματα αυτών, και
στον θάνατο αυτών να διακρίνουν και τον θάνατο του ιδίου του σώματός
τους. (Σχολιασμός επί της Γένεσης, κεφ.3) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Θα αναπτύξω πιο κάτω την Πατερική διδασκαλία περί της αθανασίας του
Αδάμ πριν από την παράβαση, όμως εδώ με ενδιαφέρει μόνο το ζήτημα του
κατά πόσο τα ζώα πέθαιναν πριν από την Πτώση. Γιατί να προτείνει ο Αγ.
Εφραίμ πως ο Αδάμ θα μάθαινε για τον θάνατο βλέποντας τον θάνατο των
ζώων, αν είχε ήδη δει τον θάνατο στα ζώα πριν από την παράβασή του (την
οποία σίγουρα είχε δει, σύμφωνα με την εξελικτική άποψη); Πάντως, αυτό
είναι μόνο μια προτεινόμενη ιδέα. Υπάρχουν άλλοι Πατέρες οι οποίοι
ομιλούν μάλλον οριστικά επί του θέματος, όπως θα σας δείξω εντός ολίγου.
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Πρώτα όμως θέλω να σας ρωτήσω: Αν είναι αλήθεια -όπως λέτε- πως τα ζώα
πέθαιναν και η Δημιουργία ήταν ήδη φθαρτή πριν από την παράβαση του
Αδάμ, τότε πώς γίνεται ο Θεός να «επιθεωρεί» την Δημιουργία Του μετά από
κάθε μία από τις Ημέρες της Δημιουργίας και να λέει ότι όλα ήσαν «καλά
λίαν», και αφού δημιούργησε τα ζώα την Πέμπτη και την Έκτη Ημέρα, να
λέει ότι «είδε πως ήταν όλα καλά λίαν», και στο τέλος των Έξι Ημερών,
μετά την δημιουργία του Ανθρώπου, «και είδεν ο Θεός τα πάντα, όσα
εποίησε, και ιδού καλά λίαν. και εγένετο εσπέρα και εγένετο πρωί, ημέρα
έκτη». Πώς γίνεται να ήσαν όλα «καλά», αν ήσαν ήδη θνητά και φθαρτά,
αντίθετα με το σχέδιο που είχε ο Θεός γι' αυτά; </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Οι Θείες Λειτουργίες της Ορθοδόξου Εκκλησίας περιέχουν πολλά
συγκινητικά εδάφια με θρήνους για την «φθαρμένη Δημιουργία», καθώς και
εκφράσεις χαράς, γι α το ότι ο Χριστός, διά της Αναστάσεώς Του, έχει
«ανακαλέσει την φθαρμένη Δημιουργία»; Πώς γίνεται να βλέπει ο Θεός
αυτήν την αξιοθρήνητη κατάσταση της Δημιουργίας και να την αποκαλεί
«καλή λίαν»; Και πάλι, διαβάζουμε στο ιερό κείμενο της Γένεσης: <strong>29
καὶ εἶπεν ὁ Θεός· ἰδοὺ δέδωκα ὑμῖν πάντα χόρτον σπόριμον σπεῖρον
σπέρμα, ὅ ἐστιν ἐπάνω πάσης τῆς γῆς, καὶ πᾶν ξύλον, ὃ ἔχει ἐν ἑαυτῷ
καρπὸν σπέρματος σπορίμου, ὑμῖν ἔσται εἰς βρῶσιν· 30 καὶ πᾶσι τοῖς
θηρίοις τῆς γῆς καὶ πᾶσι τοῖς πετεινοῖς τοῦ οὐρανοῦ καὶ παντὶ ἑρπετῷ
ἕρποντι ἐπὶ τῆς γῆς, ὃ ἔχει ἐν ἑαυτῷ ψυχὴν ζωῆς, καὶ πάντα χόρτον χλωρὸν
εἰς βρῶσιν. καὶ ἐγένετο οὕτως (Γένεσις, 1:29,30)</strong> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Γιατί λοιπόν, αφού τα ζώα αλληλοτρώγονταν πριν από την Πτώση -όπως
ισχυρίζεσθε- να δώσει ο Θεός «πᾶσι τοῖς θηρίοις τῆς γῆς καὶ πᾶσι τοῖς
πετεινοῖς τοῦ οὐρανοῦ καὶ παντὶ ἑρπετῷ ἕρποντι ἐπὶ τῆς γῆς» (εκ των
οποίων σήμερα πολλά είναι αποκλειστικά σαρκοβόρα) μόνο «πάντα χόρτον
χλωρὸν εἰς βρῶσιν»; </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Ήταν μόνο πολύ μετά από την παράβαση του Αδάμ, όταν είπε ο Θεός στον
Νώε: «καὶ πᾶν ἑρπετόν, ὅ ἐστι ζῶν, ὑμῖν ἔσται εἰς βρῶσιν· ὡς λάχανα
χόρτου δέδωκα ὑμῖν τὰ πάντα.» (Γένεσις 9:3). Δεν διαισθάνεστε εδώ την
παρουσία ενός μυστηρίου, που μέχρι τώρα σας έχει διαφύγει επειδή
επιμένετε να ερμηνεύετε το ιερό κείμενο της Γένεσης μέσω της σύγχρονης
εξελικτικής φιλοσοφίας, η οποία δεν παραδέχεται πως τα ζώα θα μπορούσαν
κάποτε να είχαν αλλιώτικη φύση από εκείνη που κατέχουν σήμερα; Οι άγιοι
Πατέρες όμως διδάσκουν σαφέστατα πως τα ζώα (και ο άνθρωπος) ήταν
διαφορετικά πριν από την παράβαση του Αδάμ! Έτσι, ο Αγ. Ιωάννης ο
Χρυσόστομος γράφει: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <strong>Είναι
σαφές, πως ο άνθρωπος στην αρχή είχε απόλυτη κυριαρχία επάνω στα
ζώα.... το ότι τώρα όμως φοβόμαστε και τρέμουμε τα θηρία και δεν έχουμε
πλέον κυριαρχία επάνω τους, δεν το αρνούμαι.... Στην αρχή δεν ήταν έτσι,
αλλά, τα θηρία εφοβούντο και έτρεμαν και ήσαν υποταγμένα στον κύριό
τους. Όταν όμως εξ αιτίας της ανυπακοής απώλεσε την τόλμη του, τότε
σμικρύνθηκε και το κύρος του. Για το ότι όλα τα ζώα ήσαν υποταγμένα
στον άνθρωπο, ακούστε τι λέει η Γραφή: 19 .......καὶ ἤγαγεν αὐτὰ πρὸς
τὸν ᾿Αδάμ, ἰδεῖν τί καλέσει αὐτά...... (Γένεσις 2:19) Και εκείνος,
βλέποντας τα θηρία πλησίον του, δεν έτρεξε μακρυά τους αλλά σαν άλλος
κύριος δίνει ονόματα στους υπηρέτες που είναι υποταγμένοι σ' αυτόν, εφ'
όσον εκείνος έδωσε ονόματα σε όλα τα ζώα.... Αυτό είναι αρκετή απόδειξη
πως τα θηρία δεν ήσαν τρομακτικά για τον άνθρωπο. Όμως υπάρχει και άλλη
μια απόδειξη, όχι λιγότερο δυνατή, και ακόμα πιο σαφής. Ποιά; Μα, η
συνομιλία του όφεως με την γυναίκα. Αν τα θηρία όντως τρόμαζαν τον
άνθρωπο, τότε, βλέποντας τον όφι η γυναίκα δεν θα είχε σταματήσει κοντά
του, δεν θα είχε ακολουθήσει την συμβουλή του, δεν θα συζητούσε μαζί του
τόσο άφοβα, αλλά, μόλις τον αντίκρυζε θα την είχε κυριεύσει ο φόβος και
θα έφευγε τρέχοντας από κοντά του. Και όμως, να που συζητά μαζί του
και δεν φοβάται. Άρα, τότε δεν υπήρχε ακόμα οποιοσδήποτε φόβος.
(Ομιλίες στην Γένεση, 9,4) </strong> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Δεν είναι σαφές, πως ο Αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος διαβάζει το πρώτο
μέρος του κειμένου της Γένεσης «όπως έχει γραφεί», δηλαδή σαν μια
εξιστόρηση της κατάστασης του Ανθρώπου και της Δημιουργίας πριν από την
παράβαση του Αδάμ, όταν ο άνθρωπος και τα ζώα ήσαν αμφότεροι αλλιώτικοι
απ' ότι είναι τώρα; </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Παρομοίως, ο Αγ. Ιωάννης ο Δαμασκηνός μας λέει: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <strong>Εκείνο
τον καιρό η γη βλάστησε καρπούς αφ' εαυτού της, για τις ανάγκες των
ζώων που ήσαν υποταγμένα στον άνθρωπο, και δεν υπήρχαν ούτε βίαιες
βροχές επί της γης, ούτε χειμωνιάτικες θύελλες. Όμως μετά από την
Πτώση, όταν συγκρίθηκε με τα άλογα ζώα και βρέθηκε να μοιάζει με αυτά...
τότε η Δημιουργία που ήταν υποταγμένη σ' αυτόν ορθώθηκε εναντίον αυτού
του κυβερνήτη που είχε διορισθεί από τον Δημιουργό. (Εις την Ορθόδοξον
Πίστην, Βιβλίο 2, κεφ. 10)</strong> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Ίσως διαμαρτυρηθείτε πως στον ίδιο χώρο, ο Αγ. Ιωάννης ο Δαμασκηνός
επίσης αναφέρει, σχετικά με την δημιουργία των ζώων, πως «Όλα ήσαν για
την κατάλληλη χρήση του ανθρώπου. Εκ των ζώων, κάποια ήσαν για τροφή
(όπως τα ελάφια, τα πρόβατα, οι γαζέλες και τα παρεμφερή». Αυτό όμως
πρέπει να το διαβάσετε με την ανάλογη συνάφεια, καθ' ότι στο τέλος της
παραγράφου αυτής διαβάζουμε (όπως εσείς παρατηρήσατε πως ο Θεός
δημιούργησε τον άνθρωπο άρσεν και θήλυ, προγνωρίζοντας την παράβαση του
Αδάμ) τα εξής: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Ο Θεός γνώριζε τα πάντα, πριν αυτά καν δημιουργηθούν, και είχε δει πως ο
άνθρωπος μέσα από την ελευθερία του θα έπεφτε και θα παραδινόταν στην
φθορά. Και όμως, έφτιαξε όλα τα πράγματα που είναι στον ουρανό και την
γη και τα ύδατα, για τις ανάλογες ανάγκες του ανθρώπου. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Δεν το βλέπετε μέσα στις Ιερές Γραφές και στους αγίους Πατέρες, πως ο
Θεός δημιουργεί πλάσματα ώστε αυτά να είναι χρήσιμα στον άνθρωπο, ακόμα
και στην πτωτική του κατάσταση; Δεν τα δημιουργεί όμως σαν ήδη
φθαρμένα, και ούτε εφθάρησαν παρά μόνο αφού ο Αδάμ αμάρτησε. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Αλλά ας πάμε τώρα σε ένα άγιο Πατέρα ο οποίος μιλά με πολλή σαφήνεια
για την αφθαρσία της Δημιουργίας πριν από την ανυπακοή του Αδάμ: τον
Άγιο Γρηγόριο τον Σιναϊτη. Πρόκειται για ένα άγιο Πατέρα υψηλότατης
πνευματικότητας και θεολογικής εγκυρότητας, ο οποίος έφτασε στα μέτρα
της Θεοπτίας. Στην Ρωσική Φιλοκαλία γράφει: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <strong>Η
νυν υπάρχουσα δημιουργία δεν είχε δημιουργηθεί εξ αρχής φθαρτή, αλλά
αργότερα υπέπεσε στην φθορά, έχοντας υποταγεί στην ματαιοδοξία -σύμφωνα
με την Γραφή- απρόθυμα μεν, αλλά εξ αιτίας εκείνου, του Αδάμ, ο οποίος
την υπέταξε με την ελπίδα της ανακαίνισης του Αδάμ ο οποίος είχε
υποταγεί στην φθορά. (Προς Ρωμαίους 8:20) Εκείνος ο οποίος ανακαίνισε
και αγίασε τον Αδάμ ανακαίνισε και την Δημιουργία, όμως δεν την έχει
απαλλάξει ακόμα από την φθορά. (Κεφάλαια περί Εντολών και Δογμάτων, 11)</strong> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Ακόμη, ο ίδιος Πατήρ μας δίνει καταπληκτικές λεπτομέρειες για την
κατάσταση της Δημιουργίας (προ παντός του Παραδείσου) πριν από την
παράβαση του Αδάμ: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Η Εδέμ είναι ένας τόπος εις τον οποίον είχε φυτευθεί από τον Θεό κάθε
είδος ευωδιαστού φυτού. Δεν είναι εντελώς άφθαρτος, ούτε εντελώς
φθαρτός. Τοποθετημένος εν μέσω φθοράς και αφθαρσίας, έχει πάντοτε
αφθονία καρπών και είναι γεμάτο από άνθη, και ώριμα, αλλά και ανώριμα.
Τα ώριμα δένδρα και καρποί μετατρέπονται σε ευωδιαστό χώμα, το οποίο δεν
αναδίδει καμμία οσμή φθοράς, όπως κάνουν τα δένδρα αυτού του κόσμου.
Αυτό οφείλεται στην πλούσια χάρη του καθαγιασμού ο οποίος συνεχώς
εκχέεται εκεί. (του ιδίου, κεφ.10) (Το κείμενο αυτό είναι εκπεφρασμένο
στον ενεστώτα, επειδή ο Παράδεισος όπου είχε τοποθετηθεί ο Αδάμ
συνεχίζει να υπάρχει, μόνο που δεν είναι ορατός στα κανονικά μας
αισθητήρια όργανα.) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Τι έχετε να πείτε για τα κείμενα αυτά; Συνεχίζετε να είστε τόσο
σίγουρος, όσο η «ομοιομορφική» εξελικτική φιλοσοφία διδάσκει, δηλαδή,
πως η Δημιουργία πριν από την Πτώση ήταν ακριβώς όπως είναι και τώρα,
μετά από την Πτώση; </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Η Αγία Γραφή μας διδάσκει πως «<strong>ὅτι ὁ Θεὸς θάνατον οὐκ ἐποίησεν</strong>» (Σοφία Σολομώντος 1:13), και ο Αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος διδάσκει πως: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Καθώς το δημιούργημα έγινε φθαρτό όταν το σώμα σου έγινε φθαρτό, έτσι
και όταν το σώμα σου γίνει άφθαρτο, το δημιούργημα θα ακολουθήσει
κατόπιν και θα γίνει αντίστοιχο σ' αυτό. <em>(Ομιλίες εις την Προς Ρωμαίους,14, </em>5) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Και ο Άγιος Μακάριος ο Μέγας λέει: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Ο Αδάμ τοποθετήθηκε ως κύριος και βασιλέας όλων των πλασμάτων....Μετά
όμως από την αιχμαλωσία του, μαζί του αιχμαλωτίσθηκε και η Δημιουργία
που τον υπηρετούσε και που ήταν υποταγμένη σ' αυτόν, επειδή μέσω εκείνου
ήλθε ο θάνατος να βασιλεύσει πάνω σε κάθε ψυχή. (Ομιλία 11) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Η διδασκαλία των αγίων Πατέρων - αν την αποδεχθούμε «όπως έχει γραφεί»
και δεν προσπαθήσουμε να την επανερμηνεύσουμε με την ανθρώπινη σοφία μας
- λέει φανερά πως η κατάσταση των πλασμάτων πριν από την παράβαση του
Αδάμ ήταν αρκετά διαφορετική από την παρούσα κατάστασή τους. Δεν
προσπαθώ να σας πως εγώ γνωρίζω ποια ακριβώς ήταν αυτή η κατάσταση. Αυτή
η κατάσταση ανάμεσα στην φθορά και την αφθαρσία είναι ένα μυστήριο για
μας που ζούμε ολότελα στην φθορά. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Ένας άλλος μεγάλος Ορθόδοξος Πατήρ, ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος,
διδάσκει πως ο νόμος της φύσης που εμείς γνωρίζουμε είναι διαφορετικός
από τον νόμο της φύσης πριν από την παράβαση του Αδάμ. Γράφει σχετικά: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Οι λόγοι και οι αποφάσεις του Θεού γίνονται οι νόμοι της φύσης.
Συνεπώς, η απόφαση του Θεού που εκφωνήθηκε από Αυτόν ως αποτέλεσμα της
ανυπακοής του πρώτου Αδάμ - δηλαδή, η απόφασή Του για θάνατο και φθορά -
έγινε ο νέος νόμος της φύσης, αιώνιος και αμετάβλητος. (Ομιλία 38,
Ρωσική έκδοση) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Ποιος από εμάς τους αμαρτωλούς μπορεί να περιγράψει πώς ήταν ο «νόμος
της φύσης» πριν από την παράβαση του Αδάμ; Είναι βέβαιο πως η φυσική
επιστήμη, η οποία είναι εντελώς απορροφημένη με την παρατήρηση της
παρούσας κατάστασης της Δημιουργίας, δεν μπορεί να τον ερευνήσει. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Τότε πώς γνωρίζουμε το οτιδήποτε σχετικό με αυτό το θέμα; Προφανώς
επειδή ο ίδιος ο Θεός μας έχει αποκαλύψει κάτι από αυτό, μέσω της Ιερής
Γραφής. Όμως γνωρίζουμε επίσης -από τα γραπτά του Αγίου Γρηγορίου του
Σιναϊτη (και άλλα γραπτά που θα παραθέσω πιο κάτω) - πως ο Θεός
αποκάλυψε κάτι εκτός από εκείνο που βρίσκεται μέσα στις Γραφές. Και
αυτό με φέρνει στο επόμενο σοβαρότατο ζήτημα που εγείρει η Εξέλιξη. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <strong>Η Φύση του Ανθρώπου</strong> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Και τώρα έρχομαι στο τελικό και πιο σημαντικό ζήτημα που εγείρεται για
την Ορθόδοξη θεολογία από την σύγχρονη θεωρία της Εξέλιξης: την φύση του
ανθρώπου, και ειδικά την φύση του πρώτου δημιουργημένου ανθρώπου Αδάμ.
Τονίζω πως είναι το «πιο σημαντικό ζήτημα» που εγείρει η Εξέλιξη επειδή
το δόγμα περί ανθρώπου -η ανθρωπολογία- αγγίζει στενότατα την θεολογία,
και ίσως εδώ γίνεται περισσότερο δυνατό να εντοπισθεί θεολογικά το
σφάλμα του Εξελικτισμού. Είναι γνωστό, πως η Ορθοδοξία διδάσκει αρκετά
διαφορετικά από τον Ρωμαιοκαθολικισμό, σε ό,τι αφορά την φύση του
ανθρώπου και την Θεία Χάρη, και τώρα θα επιχειρήσω να δείξω πως η
θεολογική άποψη για την φύση του ανθρώπου -όπως υπονοείται στην θεωρία
της Εξέλιξης, και την οποία έχετε εκτενώς αναπτύξει στην επιστολή σας-
δεν είναι η Ορθόδοξη άποψη για τον άνθρωπο, αλλά πλησιάζει περισσότερο
προς την Ρωμαιοκαθολική άποψη. Και αυτό δεν είναι παρά μια επιβεβαίωση
του γεγονότος πως η θεωρία της Εξέλιξης -μακράν του να είναι διδασκαλία
οποιουδήποτε Ορθοδόξου Πατρός- είναι απλώς ένα προϊόν της αποστατημένης
Δυτικής νοοτροπίας, και ακόμα, παρά το γεγονός πως ήταν αρχικά μια
«αντίδραση» εναντίον του Ρωμαιοκαθολικισμού και του Προτεσταντισμού,
είναι βαθειά ριζωμένη στην Παπική σχολαστική παράδοση. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Η άποψη για την ανθρώπινη φύση και την δημιουργία του Αδάμ που εκθέτεις
μέσα στην επιστολή σου είναι αρκετά επηρεασμένη από την γνώμη σου πως ο
Αδάμ -σωματικά- ήταν ένα «εξελιγμένο ζώο». Την άποψη αυτή την πήρες,
σίγουρα όχι από τους αγίους Πατέρες (καθ' ότι δεν μπορείς να βρεις ούτε
ένα Πατέρα που να το πιστεύει αυτό, και ήδη έχω αποδείξει πως οι Πατέρες
όντως πίστευαν «κυριολεκτικά» πως ο Αδάμ είχε πλασθεί από το χώμα και
όχι από άλλο ζώο), αλλά από την σύγχρονη επιστήμη. Ας εξετάσουμε
λοιπόν, πρώτα απ' όλα, την Ορθόδοξη Πατερική άποψη για την φύση και την
αξία της κοσμικής, επιστημονικής γνώσης, και προπαντός σε σχέση με την
αποκεκαλυμμένη, θεολογική γνώση. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Η Πατερική αυτή άποψη είναι πολύ αξιόλογα διατυπωμένη από τον μεγάλο
ησυχαστή Πατέρα, τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, ο οποίος αναγκάσθηκε να
υπερασπίσει την Ορθόδοξη θεολογία και την πνευματική εμπειρία, εναντίον
ενός συγκεκριμένου Δυτικού ορθολογιστή, τον <strong>Βαρλαάμ</strong>, ο
οποίος σκόπευε να ελαττώσει την πνευματική εμπειρία και γνώση του
ησυχασμού, σε κάτι πιο προσιτό από την επιστήμη και την φιλοσοφία.
Απαντώντας σ' αυτόν, ο Άγιος Γρηγόριος διατύπωσε γενικές αρχές, οι
οποίες κάλλιστα μπορούν να εφαρμοσθούν στις ημέρες μας, όταν οι
επιστήμονες και οι φιλόσοφοι διατείνονται πως μπορούν να κατανοήσουν τα
μυστήρια της Δημιουργίας και της φύσης του ανθρώπου πιο καλά από την
Ορθόδοξη θεολογία. Γράφει τα ακόλουθα: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Η αρχή σοφίας είναι να είναι κανείς αρκετά σοφός ώστε να διακρίνει και
να προτιμά, αντί για την σοφία εκείνη που είναι υποδεέστερη, χοϊκή και
μάταια, εκείνη που είναι πραγματικά χρήσιμη, ουράνια και πνευματική,
εκείνη που προέρχεται από τον Θεό και οδηγεί προς Αυτόν, και που καθιστά
σύμφωνους με τον Θεό εκείνους που την αποκτούν. (Υπέρ των Αγίων
Ησυχαστών, Τριάς 1<sup>η</sup>, 2) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Διδάσκει πως η δεύτερη των προαναφερομένων είναι καλή αφ' εαυτού της, ενώ η πρώτη είναι και καλή και κακή: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Η άσκηση των χαρισμάτων των διαφόρων γλωσσών, η δύναμη της ρητορικής,
της ιστορικής γνώσης, η ανακάλυψη των μυστηρίων της φύσης, οι ποικίλες
μέθοδοι της λογικής.... όλα αυτά τα πράγματα είναι ταυτόχρονα και καλά
και κακά, όχι μόνο επειδή υλοποιούνται σύμφωνα με την ιδέα εκείνων που
τα κατέχουν και ευκόλως προσλαμβάνουν την μορφή που τους δίδεται από την
προοπτική εκείνων που τα κατέχουν, αλλά και επειδή η μελέτη αυτών είναι
καλό πράγμα μόνο στον βαθμό που αναπτύσσει στον οφθαλμό της ψυχής μια
πιο διαπεραστική ματιά. Είναι όμως κακό, για κάποιον που παραδίδεται
ολοκληρωτικά στην μελέτη αυτή, για να παραμείνει εντός της μέχρι τα
γηρατειά του. (του ιδίου, Τριάς 1<sup>η</sup>, 6) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Και πιο κάτω ακόμα: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Εάν ένας από τους Πατέρες πει το ίδιο πράγμα με κάποιους έξωθεν, η
συγκυρία είναι μόνο προφορική, καθ' ότι η σκέψη είναι αρκετά
διαφορετική. Οι πρώτοι μάλιστα έχουν -σύμφωνα με τον Παύλο - τον νου
του Χριστού (Κορινθ. Α' 2:16), ενώ οι δεύτεροι εκφράζουν -στην καλύτερη
των περιπτώσεων- μια ανθρώπινη λογική. Όσο απέχει ο ουρανός από την
γη, τόσο απέχει η σκέψη Μου από την σκέψη σας, λέγει Κύριος (Ησαϊας
55:9). Άλλωστε, ακόμα και αν η σκέψη αυτών των ανθρώπων ήταν
περιστασιακά ίδια με εκείνη του Μωϋσέως, του Σολομώντα, ή των μιμητών
τους, σε τι θα τους ωφελούσε; Ποιος άνθρωπος με ακέραιο πνεύμα και
ανήκων στην Εκκλησία θα μπορούσε εξ αυτού να συμπεράνει πως η διδασκαλία
τους προέρχεται από τον Θεό; (του ιδίου, Τριάς 1<sup>η</sup>, 11) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Σχετικά με την κοσμική γνώση, ο Άγιος Γρηγόριος γράφει: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Απαγορεύομεν απολύτως την προσδοκία για οποιαδήποτε ακρίβεια στην γνώση
των Θείων πραγμάτων, καθ' ότι είναι αδύνατον να αντλήσωμεν από αυτήν
κάποια διδασκαλία σχετική με το ζήτημα του Θεού. Διότι ο Θεός «την
κατέστησε μωρία»... (του ιδίου, Τριάς 1<sup>η</sup>, 12) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Επίσης η γνώση αυτή μπορεί να είναι και επιβλαβής και αντιμαχόμενη την αληθινή θεολογία: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Η δύναμη του λόγου αυτού, ο οποίος έχει καταστεί ανόητος και
ανύπαρκτος, μπαίνει στην μάχη εναντίον εκείνων οι οποίοι αποδέχονται τις
παραδόσεις με απλότητα καρδιάς. Απεχθάνεται τα γραφόμενα του Πνεύματος,
ακολουθώντας το παράδειγμα των ανδρών που τα έχουν χειριστεί απρόσεκτα
και έχουν στήσει την Δημιουργία εναντίον του Δημιουργού. (του ιδίου,
Τριάς 1<sup>η</sup>, 15) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Δεν θα μπορούσε να βρεθεί καλύτερη περιγραφή από αυτήν, του τι έχουν
επιδιώξει οι σύγχρονοι «Χριστιανοί εξελικτές» να κάνουν, με το να
θεωρούν τους εαυτούς τους πιο σοφούς από τους αγίους Πατέρες,
χρησιμοποιώντας την κοσμική γνώση για να ξανα-ερμηνεύσουν την διδασκαλία
της Ιεράς Γραφής και των αγίων Πατέρων. Ποιος αδυνατεί να δει πόσο
κοντά στο ορθολογικό, νατουραλιστικό πνεύμα του Βαρλαάμ είναι ο
σύγχρονος εξελικτισμός; </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Αλλά, προσέξτε πως ο Αγ. Γρηγόριος μιλά για επιστημονική γνώση η οποία -
μέσα στα δικά της πλαίσια - είναι αληθινή. Γίνεται όμως λανθασμένη,
μόνο όταν πολεμά εναντίον της ανώτερης γνώσης της θεολογίας. Άραγε
όμως, η θεωρία της εξέλιξης είναι πράγματι αληθινή, έστω και
επιστημονικά; </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Έχω ήδη αναφερθεί μέσα στην επιστολή αυτή για την αμφιλεγόμενη φύση των
επιστημονικών τεκμηρίων της εξέλιξης εν γένει, για το οποίο θέμα θα
μπορούσα ευχαρίστως να σας γράψω σε μια άλλη επιστολή μου. Εδώ, οφείλω
να πω λίγα λόγια ειδικά για τις επιστημονικές αποδείξεις της ανθρώπινης
εξέλιξης, αφού στο σημείο αυτό ήδη αρχίζουμε να αγγίζουμε τον χώρο της
Ορθόδοξης θεολογίας. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Λέτε στην επιστολή σας πως χαίρεστε που δεν έχετε διαβάσει τα γραπτά
του Teilhard de Chardin και άλλους υπέρμαχους της εξέλιξης στην Δύση.
Προσεγγίζετε ολόκληρο το ζήτημα αυτό «απλά». Αλλά φοβούμαι πως εδώ
ακριβώς έχετε κάνει ένα λάθος. Καλό και ευλογημένο, να αποδέχεσθε τα
γραπτά της Αγίας Γραφής και των αγίων Πατέρων «απλά», αφού έτσι πρέπει
να τα αποδεχόμαστε, και έτσι προσπαθώ και εγώ να τα αποδέχομαι. Γιατί
όμως θα έπρεπε να αποδεχόμαστε τα γραπτά των σύγχρονων επιστημόνων και
φιλοσόφων «απλά» και με μόνο τον λόγο τους, όποτε μας λένε πως κάτι
είναι αλήθεια, ακόμα και αν αυτή η αποδοχή μας αναγκάζει να αλλάξουμε
τις θεολογικές μας απόψεις; Τουναντίον, οφείλουμε να είμαστε πολύ
κριτικοί όταν οι μοντέρνοι σοφοί μας υποδεικνύουν με ποιο τρόπο πρέπει
να ερμηνεύουμε την Αγία Γραφή. Πρέπει να είμαστε κριτικοί, όχι μόνο σε
ό,τι αφορά την φιλοσοφία τους, αλλά και σε ό,τι αφορά την «επιστημονική
απόδειξη» που νομίζουν πως υποστηρίζει την φιλοσοφία τους αυτή, καθ'
όσον και η «επιστημονική απόδειξη» αυτή είναι συχνά η ίδια ένα
φιλοσόφημα. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Αυτό είναι ιδιαίτερα εμφανές, στον Ιησουΐτη επιστήμονα Teilhard de
Chardin; επειδή όχι μόνο συνέγραψε την πιο εκτενή και βαρυσήμαντη
φιλοσοφία και θεολογία που βασίζεται στην εξέλιξη, αλλά συνδέθηκε και
πολύ στενά με την ανακάλυψη και την ερμηνεία σχεδόν όλων των
απολιθωμάτων της «εξέλιξης του ανθρώπου» που είχαν ανακαλυφθεί κατά την
διάρκεια της ζωής του. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Και τώρα, θέλω να σας θέσω ένα πολύ στοιχειώδες επιστημονικό ερώτημα:
ποια είναι τα αποδεικτικά στοιχεία της «εξέλιξης του ανθρώπου»; </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Ούτε στο ερώτημα αυτό δεν μπορώ να μπω στις λεπτομέρειες στην επιστολή
αυτή, μόνο θα το αναπτύξω εν συντομία. Μπορώ να σας γράψω περισσότερα
άλλη φορά, αν το επιθυμείτε. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Οι επιστημονικές αποδείξεις απολιθωμάτων για την «εξέλιξη του ανθρώπου»
αποτελούνται από: τον άνθρωπο του Νεάντερθαλ (πολλά δείγματα), τον
άνθρωπο του Πεκίνου (μερικά κρανία), οι «ανθρωποι» που ονομάζονται Ιάβα,
Χέϊδελβέργη,Πίλτνταουν (μέχρι πριν 20 χρόνια), και τα πρόσφατα ευρήματα
στην Αφρική: όλα τους εξαιρετικά θρυμματισμένα, και μερικά άλλα
θραύσματα. Το σύνολο των απολιθωμάτων-αποδείξεις για την «εξέλιξη του
ανθρώπου» χωρούν μέσα σε ένα κιβώτιο μεγέθους μικρού φέρετρου,
προέρχονται από διάσπαρτα μέρη της γης, χωρίς την παραμικρή αξιόπιστη
ένδειξη, ούτε καν μιας σχετικής (πολλώ μάλλον «απόλυτης») ηλικίας τους,
και χωρίς καμμία απολύτως ένδειξη για το πώς αυτοί οι διαφορετικοί
«άνθρωποι» συσχετίζονται μεταξύ τους, είτε δια της καταγωγής τους, ή δια
συγγένειας. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Επί πλέον, ο ένας από αυτούς τους «εξελικτικούς προγόνους του
ανθρώπου», ο «Άνθρωπος του Πίλτνταουν», ανακαλύφθηκε προ 20ετίας πως
επρόκειτο για εσκεμμένη απάτη. Λοιπόν, είναι ενδιαφέρον πως<strong> ο Teilhard de Chardin ήταν ένας από αυτους που «ανακάλυψε» τον «Άνθρωπο του Πίλτνταουν» </strong>(κάτι
που δεν θα βρείτε γραμμένο στα περισσότερα βιβλία ή τις βιογραφίες
του). Αυτός ήταν που «ανακάλυψε» τον κυνόδοντα αυτού του κατασκευασμένου
πλάσματος - δόντι που είχε προηγουμένως βαφτεί με σκοπό να εξαπατήσει
ως προς την ηλικία του, την στιγμή που θα το «ανακάλυπτε»! </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Δεν μπορώ να αποδείξω πως ο <strong>Teilhard de Chardin</strong>
συνειδητά συμμετείχε στην απάτη αυτή: είναι πολύ πιθανό να ήταν θύμα
του πραγματικού απατεώνα, και πως είχε τόση αγωνία να βρεθούν αποδείξεις
για την «εξέλιξη του ανθρώπου», που απλώς δεν έδωσε σημασία στις
ανατομικές δυσκολίες που ο χονδροειδώς κατασκευασμένος «άνθρωπος»
εμφάνιζε στον αντικειμενικό παρατηρητή. Και όμως, στα εξελικτικά βιβλία
που είχαν τυπωθεί πριν από την ανακάλυψη της απάτης, ο Άνθρωπος του
Πίλτνταουν είναι αναγνωρισμένος ως εξελικτικός πρόγονος του ανθρώπου,
χωρίς καμμία αμφισβήτηση. Το «κρανίο» του μάλιστα εμφανίζεται
σχεδιασμένο ολόκληρο (παρ' ότι μόνο θραύσματα του κρανίου είχαν
ανακαλυφθεί), και με πολλή πεποίθηση δηλώνεται πως «συνδυάζει ανθρώπινα
χαρακτηριστικά μαζί με άλλων, κατά πολύ καθυστερημένων» (Tracy L.
Storer, <em>General Zool</em>ogy (Γενική Ζωολογία), NY, 1951). Αυτό,
φυσικά, είναι ό,τι χρειαζόταν για τον «ελλείποντα κρίκο» ανάμεσα σε
άνθρωπο και πίθηκο, και γι' αυτό η απάτη του Ανθρώπου του Πίλτνταουν
ήταν κατασκευασμένη ακριβώς από οστά ανθρώπου και οστά πιθήκου. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Λίγο καιρό αργότερα, αυτός ο ίδιος ο Teilhard de Chardin συμμετείχε και
στην ανακάλυψη και ακόμα περισσότερο στην «ερμηνεία» του «Ανθρώπου του
Πεκίνου». Αρκετά κρανία είχαν βρεθεί από το πλάσμα αυτό, και απεδείχθη
ο καλύτερος υποψήφιος «ελλείπων κρίκος» ανάμεσα στον σύγχρονο άνθρωπο
και τους πιθήκους που είχε εμφανισθεί μέχρι τότε. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Χάρη
στην «ερμηνεία» του (διότι είχε ήδη αποκτήσει την φήμη κορυφαίου
παλαιοντολόγου παγκοσμίως), μπήκε και ο «Άνθρωπος του Πεκίνου» στα
εξελικτικά εγχειρίδια, ως πρόγονος του ανθρώπου - σε πλήρη περιφρόνηση
του αδιαμφισβήτητου γεγονότος πως είχαν βρεθεί και ανθρώπινα οστά μέσα
στο ίδιο ίζημα, και πως σε οποιονδήποτε που δεν διακατέχεται από
«εξελικτικές» προκαταλήψεις ήταν ολοφάνερο πως αυτός ο <strong>πίθηκος</strong>
του Πεκίνου είχε χρησιμεύσει ως τροφή για τα ανθρώπινα όντα (αφού
βρέθηκε τρύπα στην βάση του κάθε κρανίου του «Ανθρώπου του Πεκίνου» ,
μέσα από την οποία άδειαζαν τα μυαλά του ζώου). </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Ο Teilhard de Chardin είχε επίσης συνδεθεί με την ανακάλυψη και επί
πλέον την ερμηνεία ορισμένων από τα ευρήματα του «Ανθρώπου της Ιάβα»,
που ήσαν θραύσματα. Μάλιστα, όπου και αν πήγαινε, έβρισκε «αποδεικτικά
στοιχεία» που ταίριαζαν ακριβώς τις προσδοκίες του, ήτοι, πως ο άνθρωπος
έχει «προκύψει»από πιθηκόμορφα πλάσματα. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Αν εξετάσετε όλα τα αποδεικτικά απολιθώματα για την «εξέλιξη του
ανθρώπου», πιστεύω πως θα διαπιστώσετε ότι δεν υπάρχει ούτε τελειωτική,
αλλά ούτε καν λογικοφανής απόδειξη για αυτή την «εξέλιξη». Τα
«αποδεικτικά» στοιχεία τα δέχονται ως απόδειξη για την ανθρώπινη
εξέλιξη, επειδή οι άνθρωποι θέλουν να το πιστεύουν. Πιστεύουν σε μια
φιλοσοφία που απαιτεί τον άνθρωπο να έχει προέλθει από πιθηκόμορφα
πλάσματα. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Απ' όλα τα απολιθώματα «ανθρώπων», μόνο ο «Άνθρωπος του Νεάνδερθάλ»
(και φυσικά ο Κρο-Μανιόν άνθρωπος, ο οποίος είναι απλώς ο σημερινός
άνθρωπος) μοιάζει να είναι γνήσιος. Και αυτός, δεν είναι παρά «Χόμο
Σάπιενς», καθόλου διαφορετικός από τον σύγχρονο άνθρωπο, διαφέροντας όσο
διαφέρουν μεταξύ τους οι σύγχρονοι άνθρωποι, δηλαδή σαν ποικιλία εντός
του ιδίου, συγκεκριμένου είδους ή γένους. Παρακαλώ να σημειώσετε πως
οι απεικονίσεις του Ανθρώπου του Νεάνδερθαλ στα εξελικτικά εγχειρίδια
είναι εφεύρεση καλλιτεχνών που έχουν μια προκατειλημμένη ιδέα του πώς
έμοιαζε ο «πρωτόγονος άνθρωπος», στηριζόμενοι στην εξελικτική φιλοσοφία!
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Είπα, νομίζω, αρκετά - όχι για να δείξω πως μπορώ να καταρρίψω την
θεωρία της «εξέλιξης του ανθρώπου» (διότι ποιος μπορεί να αποδείξει ή να
καταρρίψει οτιδήποτε, με τόσο αποσπασματικά αποδεικτικά στοιχεία;!) -
αλλά για να υποδείξω πως πρέπει να είμαστε πράγματι πολύ κριτικοί σε
προκατειλημμένες ερμηνείες τόσο πενιχρών στοιχείων. Ας το αφήσουμε
στους σύγχρονους παγανιστές και τους φιλοσόφους τους να συναρπάζονται με
την ανακάλυψη τουκάθε νέου κρανίου, οστού, ή ακόμα μεμονωμένου δοντιού,
για τα οποία πρωτοσέλιδα των εφημερίδων διακηρύττουν: «Βρέθηκε Νέος
Πρόγονος του Ανθρώπου». Αυτό δεν εντάσσεται καν στον χώρο της μάταιας
γνώσης - είναι ο χώρος των σύγχρονων μύθων και ιστοριών με νεράϊδες.
Πρόκειται για μια σοφία που έχει στ' αλήθεια καταντήσει εκπληκτικά
ανόητη. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Πού πρέπει να στραφεί ο Ορθόδοξος Χριστιανός, αν επιθυμήσει να μάθει
την αληθινή διδασκαλία περί της Δημιουργίας του κόσμου και του
Ανθρώπου; Ο Μέγας Βασίλειος μας το λέει καθαρά: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <strong><em>«....πόθεν
ἄρξομαι τῆς ἐξηγήσεως; Ἐνλέγξω τῶν ἔξω τὴν ματαιότητα; ἢ ἀνυμνήσω τὴν
ἡμετέραν ἀλήθειαν; Πολλὰ περὶ φύσεως ἐπραγματεύσαντο οἱ τῶν Ἑλλήνων
σοφοὶ, καὶ οὐδὲ εἷς παρ᾿ αὐτοῖς λόγος ἕστηκεν ἀκίνητος καὶ ἀσάλευτος,
ἀεὶ τοῦ δευτέρου τὸν πρὸ αὐτοῦ καταβάλλοντος· ὥστε ἡμῖν μηδὲν ἔργον
εἶναι τὰ ἐκείνων ἐλέγχειν· ἀρκοῦσι γὰρ ἀλλήλοις πρὸς τὴν οἰκείαν
ἀνατροπήν.</em></strong> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <span style="color: #993300;"><strong>(Από πού να αρχίσω την αφήγησή μου; Να ελέγξω την ματαιότητα των έξω (</strong>ειδωλολατρών<strong>);
Ή να υμνήαω την δική μας αλήθεια; Πολλά θέματα της φύσεως είχαν
πραγματευθεί οι σοφοί των Ελλήνων, και κανένας από τους λόγους τους δεν
έμεινε ακίνητος και ασάλευτος, καθ' όσον ο επόμενος κατέρριπτε τον
προηγούμενο, έτσι ώστε να μην χρειάζεται να ασχοληθούμε εμείς να τους
ελέγξουμε - επειδή καταφέρνουν οι ίδιοι να ανατρέπουν αλλήλους.) </strong></span><em><span style="color: #993300;">(</span>Εξαήμερος, I,2.)</em> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Έτσι και εμείς, σαν τον Μέγα Βασίλειο, </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <strong><em>Ἀλλὰ τὰ τῶν ἔξωθεν τοῖς ἔξω καταλιπόντες ἡμεῖς ἐπὶ τὸν ἐκκλησιαστικὸν ὑποστρέφομεν λόγον.</em></strong> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
(Αλλά ας εγκαταλείψουμε τα λεγόμενα των ξένων στους ξένους, και ας
επιστρέψουμε πάλι στον Εκκλησιαστικό λόγο. (Εξαήμερος, 3,3.) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Και εμείς λοιπόν, όπως αυτός, </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <strong><em>«Ὅτι
ἐπειδὴ πρόκειται ἡμῖν εἰς τὴν τοῦ κόσμου σύστασιν ἐξέτασις καὶ θεωρία
τοῦ παντὸς, οὐκ ἐκ τῆς τοῦ κόσμου σοφίας τὰς ἀρχὰς ἔχουσα, ἀλλ᾿ ἐξ ὧν
τὸν ἑαυτοῦ θεράποντα ὁ Θεὸς ἐξεπαίδευσεν, ἐν εἴδει λαλήσας πρὸς αὐτόν,
καὶ οὐ δι᾿ αἰνιγμάτων.....»</em></strong> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
(Επειδή πρόκειται να εξετάσουμε την σύσταση του κόσμου και την θεώρηση
του σύμπαντος, τα οποία δεν έχουν την αρχή τους στην κοσμική σοφία αλλά
σε εκείνα που ο Θεός δίδαξε στον θεράποντά Του (τον Μωυσή) <strong>ο Ίδιος, και όχι με αινίγματα...) </strong><em>(Εξαήμερος, 6,1)</em> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Τώρα λοιπόν, πριν εξετάσουμε την Πατερική διδασκαλία περί της φύσεως
του ανθρώπου, θα παραδεχθώ πως αυτή η λέξη «φύση» μπορεί να είναι λιγάκι
ασαφής, και πως μπορεί κάποιος να εντοπίσει εδάφια όπου οι άγιοι
Πατέρες χρησιμοποιούν την έκφραση «ανθρώπινη φύση» με τον τρόπο που
χρησιμοποιείται σε μια κοινή συζήτηση, σαν αναφορά στην πεπτωκυία
ανθρώπινη φύση, τις επιπτώσεις της οποίας παρατηρούμε καθημερινά. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Υπάρχει όμως μια υψηλότερη Πατερική διδαχή περί ανθρωπίνης φύσεως, μια
συγκεκριμένη διδασκαλία για την ανθρώπινη φύση, που παραδόθηκε από
Θεϊκή αποκάλυψη, και που δεν μπορεί να κατανοηθεί ή να γίνει αποδεκτή
από κάποιον που πιστεύει στην εξέλιξη. <strong> Η εξελικτική διδασκαλία
περί ανθρώπινης φύσεως, η οποία βασίζεται στην άποψη της «κοινής
λογικής» περί πεπτωκυίας ανθρώπινης φύσεωες, είναι διδασκαλία
Ρωμαιοκαθολική. <span style="color: #993300;">Δεν είναι Ορθόδοξη διδασκαλία</span>.</strong> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Η Ορθόδοξη διδασκαλία περί της ανθρώπινης φύσεως εκτίθεται
περιεκτικότατα στις «Πνευματικές Οδηγίες» του Αββά Δωροθέου. Το βιβλίο
αυτό έχει αναγνωρισθεί στην Ορθόδοξη Εκκλησία ως το «Αλφαβητάριο», το
βασικό εγχειρίδιο της Ορθοδόξου πνευματικότητος. Είναι το πρώτο
πνευματικό ανάγνωσμα που δίνεται σε ένα Ορθόδοξο μοναχό, και που
παραμένει ο σταθερός του σύντροφος για το υπόλοιπο της ζωής του, για να
διαβάζεται και να ξαναδιαβάζεται. Είναι πάρα πολύ σημαντικό, το ότι η
Ορθόδοξη διδαχή περί της ανθρώπινης φύσεως βρίσκεται εκτεθειμένη στην
πρώτη κιόλας σελίδα του βιβλίου αυτού, επειδή η διδαχή αυτή είναι το
θεμέλιο ολόκληρης της Ορθόδοξης πνευματικής ζωής. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Ποια είναι αυτή η διδαχή; Γράφει ο <strong>Αββάς Δωρόθεος</strong> στα πρώτα λόγια της Πρώτης Οδηγίας του: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <em>Στην
αρχή, όταν ο Θεός εποίησε τον άνθρωπο (Γένεση, 2:20), τον τοποθέτησε
μέσα στον Παράδεισο και τον κόσμησε με κάθε αρετή, δίνοντάς του εντολή
να μην γευθεί από το δέντρο που βρισκόταν στο μέσον του Παραδείσου. Και
έτσι διαβίωνε εκεί, στην απόλαυση του Παραδείσου: με προσευχή, με
θεοπτία, με κάθε δόξα και τιμή, έχοντας σώα τα αισθητήριά του, και όντας
στην ίδια φυσική κατάσταση όπως τον έφτιαξε ο Θεός, επειδή ο Θεός
έφτιαξε τον άνθρωπο σύμφωνα με την δική Του Εικόνα, δηλαδή, αθάνατο,
κύριο του εαυτού του, και στολισμένο με κάθε αρετή. Όταν όμως παράκουσε
την εντολή, τρώγοντας από τον καρπό του δέντρου που τον είχε διατάξει ο
Θεός να μην γευθεί, τότε εξορίστηκε από τον Παράδεισο (Γένεση 3),
εξέπεσε από την φυσική του κατάσταση, και έπεσε σε μια παρά φύσει
κατάσταση, και στην συνέχεια παρέμεινε στην αμαρτία, στην ματαιοδοξία,
στην επιθυμία των απολαύσεων αυτού του αιώνα και των άλλων παθών, και
κυριεύτηκε από αυτά, αφού έγινε ο ίδιος δούλος τους, δια της παραβάσεώς
του. </em> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <em>(Ο
Κύριος Ιησούς Χριστός) προσέλαβε αυτήν την φύση μας, την ουσία της
σύνθεσής μας, και έγινε ο νέος Αδάμ κατ' εικόνα του Θεού ο οποίος είχε
κατασκευάσει τον πρώτο Αδάμ. Ανακαίνισε την φυσική κατάσταση, και
αποκατέστησε ξανά τα αισθητήριά, όπως ήσαν στην αρχή. </em> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <em>Τέκνα
της ταπείνωσης της σοφίας είναι: η αυτομεμψία, η μη εμπιστοσύνη στην
γνώμη του νου μας, μίσος στο ίδιον θέλημα. Επειδή μέσω αυτών, ο άνθρωπος
δύναται να συνέλθει, και να επιστρέψει στην φυσική του κατάσταση,
εξαγνίζοντας τον εαυτόν του μέσω των αγίων εντολών του Χριστού.</em> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Η ίδια διδαχή εκτίθεται και από άλλους ασκητικούς Πατέρες. Έτσι, διδάσκει και ο Αββάς Ησαΐας: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Στην αρχή, όταν ο Θεός έφτιαξε τον άνθρωπο, τον τοποθέτησε στον
Παράδεισο, και είχε τότε σώα τα αισθητήριά του, που ίσταντο στην φυσική
τους τάξη. Αλλά όταν υπάκουσε εκείνον που τον εξαπάτησε, όλα τα
αισθητήριά του μεταλλάχθηκαν σε μια αφύσικη κατάσταση, και τότε
αποβλήθηκε από την δόξα του. (Περί του Φυσικού Νόμου, Ρωσική Φιλοκαλία<em>, </em>II, 1) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Και συνεχίζει ο ίδιος Πατήρ: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <strong>Ούτω,
εκείνος που επιθυμεί να επανέλθει στην φυσική του κατάσταση, ας
αποκόψει όλες τις σαρκικές του επιθυμίες ώστε να θέσει τον εαυτόν του
στην κατάσταση εκείνη που είναι σύμφωνη με την φύση του πνεύματος.</strong> (του ιδίου, II, 2) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Οι άγιοι Πάτερες σαφώς διδάσκουνπως, όταν ο Αδάμ αμάρτησε, ο άνθρωπος
δεν έχασε απλώς κάτι που είχε προστεθεί στην φύση του, αλλά μάλλον
αλλοιώθηκε, διαβρώθηκε, η ίδια η ανθρώπινη φύση, την στιγμή που ο
άνθρωπος έχασε την Χάρη του θεού. Επίσης, οι Θείες Λειτουργίες της
Ορθοδόξου Εκκλησίας - οι οποίες αποτελούν θεμέλιο της Ορθοδόξου
δογματικής διδασκαλίας και πνευματικής ζωής - διδάσκουν σαφώς ότι η
ανθρώπινη φύση που παρατηρούμε σήμερα δεν είναι φυσική προς εμάς, αλλά
έχει διαβρωθεί: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Θεραπεύοντας την ανθρώπινη φύση, η οποία είχε φθαρεί από την αρχαία
παράβαση, γεννάται νέο παιδί, άφθαρτο. (Μηναίον, Δεκ. 22, Όρθρος, <em>Θεοτόκιον της 6<sup>ης</sup> Ωδής του Κανόνος</em>) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Και πάλι: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Ο Δημιουργός και Κύριος, επιθυμών να σώσει εκ της φθοράς την φθαρείσα
ανθρωπίνη φύση, ερχόμενος να κατοικήσει εν μήτρα καθαρθείσα από το Άγιο
Πνεύμα, ανέκφραστα λαμβάνει μορφή. (Μηναίον, Ιαν. 23, <em>Θεοτόκιον της</em> 6<sup>ης</sup> Ωδής του Κανόνος του Όρθρου). </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Μπορεί επίσης να παρατηρηθεί μέσα σε τέτοιους ύμνους, πως ολόκληρη η
Ορθόδοξη αντίληψη της Ενσάρκωσης του Χριστού και της σωτηρίας μας μέσω
Αυτού είναι δεμένα με μια ορθή κατανόηση της ανθρώπινης φύσεως όπως ήταν
στην αρχή, στην οποία ο Χριστός μας έχει επαναφέρει. Εμείς πιστεύουμε
πως μια μέρα θα ζήσουμε μαζί Του σε ένα κόσμο πολύ όμοιο με τον κόσμο
που υπήρχε, εδώ στη γη, πριν από την Πτώση του Αδάμ, και πως η φύση μας
θα είναι τότε η φύση του Αδάμ - μόνο ακόμα πιο ανώτερη - επειδή τότε όλα
τα υλικά και τα μεταβαλλόμενα θα τα αφήσουμε πίσω . </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Και τώρα πρέπει να σας δείξω επί πλέον πως ακόμα και η δική σας
διδασκαλία περί ανθρώπινης φύσεως όπως είναι τώρα, στον πεπτωκότα κόσμο,
είναι εσφαλμένη, και όχι σύμφωνη με την διδασκαλία των αγίων Πατέρων.
Πιθανόν να οφείλεται σε κάποια απρόσεκτη εκ μέρους σας έκφραση, αλλά
προσωπικά πιστεύω πως μάλλον οφείλεται ακριβώς στο γεγονός πως έχετε
παραπλανηθεί από την πίστη σας στην εξέλιξη, που γράφετε: «<strong>Χώρια
από τον Θεό, ο άνθρωπος είναι εκ φύσεως απολύτως τίποτε, επειδή η φύση
του είναι το χώμα της γης, όπως είναι και η φύση των ζώων</strong>.»
Επειδή πιστεύετε στην φιλοσοφία της εξέλιξης, είστε αναγκασμένος είτε να
πιστέψετε πως η ανθρώπινη φύση δεν είναι παρά μια κατώτερη, ζωώδης
φύση, καθώς μάλιστα το εκφράζετε λέγοντας πως «<strong>ο άνθρωπος δεν είναι φυσικά η εικόνα του Θεού</strong>»,
ή, στην καλύτερη περίπτωση, (επειδή νομίζω πως δεν το πιστεύετε στ'
αλήθεια, όντας Ορθόδοξος), διαιρείτε την ανθρώπινη φύση τεχνητά σε δύο
μέρη: εκείνο που είναι «εκ φύσεως» και εκείνο που είναι «εκ Θεού».
Όμως η πραγματική Ορθόδοξη ανθρωπολογία διδάσκει πως η ανθρώπινη φύση
είναι μία, είναι εκείνη που έχουμε λάβει από τον Θεό, και δεν έχουμε
κάποια φύση «εκ των ζώων» ή «εκ του χώματος», τα οποία διαφέρουν από την
φύση με την οποία μας δημιούργησε ο Θεός. Επομένως, ούτε η πεπτωκυία,
φθαρμένη ανθρώπινη φύση που έχουμε τώρα δεν είναι «τίποτε απολύτως»,
όπως λέτε, αλλά συνεχίζει να διατηρεί ως ένα βαθμό την «καλότητα» εις
την οποία ο Θεός την δημιούργησε. Γράφει σχετικά για την διδασκαλία
αυτή ο Αββάς Δωρόθεος: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <strong>Έχουμε
φυσικά τις αρετές που μας δόθηκαν εκ Θεού. Επειδή όταν Θεός έφτιαξε
τον άνθρωπο, έσπειρε μέσα του τις αρετές, καθ' όσον είχε επίσης πει
«Ποιήσωμεν άνθρωπον κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν ημών» (Γένεση 2:26).
Λέγεται «κατ' εικόνα», καθόσον ο Θεός έφτιαξε την ψυχή αθάνατη και με
αυτεξούσιο, και «καθ' ομοίωσιν» με αναφορά στις αρετές..... Εκ φύσεως ο
Θεός μας έδωσε αρετές. Όμως τα πάθη δεν μας ανήκουν εκ φύσεως, επειδή
δεν διαθέτουν καμμία ουσία ή σύσταση.... Αλλά η ψυχή, με την αγάπη της
για τις ηδονές, έχοντας αποκλίνει από τις αρετές, εγκαθιστά τα πάθη μέσα
της και τα ενισχύει εις βάρος της. </strong>(Οδηγία ΙΒ', Περί του Φόβου των Μελλοντικών Βασάνων ) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Επί πλέον, αυτές οι θεόσδοτες αρετές συνεχίζουν να ενεργούν, ακόμα και
στην πεπτωκυία κατάστασή μας. Αυτή είναι η άκρως σημαντική διδασκαλία
του Αγίου Ιωάννου του Κασσιανού, ο οποίος τοιουτοτρόπως διόρθωσε το
λάθος του Ιερού Αυγουστίνου, που όντως πίστευε πως ο άνθρωπος έξω από
την Χάρη του Θεού ήταν «απολύτως τίποτε». Διδάσκει ο Αγ. Ιωάννης στην
13<sup>η</sup> του Σύσκεψη: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <strong>Το
ότι δεν απώλεσε το ανθρώπινο γένος την γνώση του καλού μετά την Πτώση
επιβεβαιώνεται από τον Απόστολο, ο οποίος λέει: (Ρωμ.14,15) ὅταν γὰρ
ἔθνη τὰ μὴ νόμον ἔχοντα φύσει τὰ τοῦ νόμου ποιῇ, οὗτοι νόμον μὴ ἔχοντες
ἑαυτοῖς εἰσι νόμος, οἵτινες ἐνδείκνυνται τὸ ἔργον τοῦ νόμου γραπτὸν ἐν
ταῖς καρδίαις αὐτῶν, Και πάλι, είχε πει στους Φαρισαίους πως μπορούσαν
από μόνοι τους να γνωρίζουν την αλήθεια: (Λουκάς 12:57) τί δὲ καὶ ἀφ᾿
ἑαυτῶν οὐ κρίνετε τὸ δίκαιον; Δεν θα το είχε πει αυτό, αν δεν μπορούσαν
να διακρίνουν τι είναι δίκαιο, μόνο με την φυσική λογική τους. Συνεπώς,
δεν πρέπει κανείς να νομίζει πως η ανθρώπινη φύση είναι ικανή μόνο για
το πονηρό.</strong> (13<sup>η</sup> Σύσκεψη, 12) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Παρομοίως, σε ό,τι αφορά τον δίκαιο Ιώβ, ο Άγιος Κασσιανός αναρωτιέται
κατά πόσο «νίκησε τις διάφορες παγίδες του εχθρού στην μάχη αυτή χωρίς
την δική του αρετή, αλλά μόνο με την βοήθεια της Χάριτος του Θεού», και
απαντά: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <strong>Ο
Ιώβ τον νίκησε με την δική του δύναμη. Όμως, η Χάρις του Θεού επίσης
δεν εγκατέλειψε τον Ιώβ. Για να μην τυχόν ο πειρασμός τον επιβαρύνει
με πειρασμούς πέραν των δυνάμεών του, (η Χάρις του Θεού) επέτρεψε να
πειρασθεί όσο άντεχε η αρετή του πειραζόμενου. </strong>(Σύσκεψη ΙΓ', 14) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Και πάλι, σε ό,τι αφορά τον Πατριάρχη Αβραάμ, </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <strong>Η
δικαιοσύνη του Θεού επιθύμησε να δοκιμάσει την πίστη του Αβραάμ - όχι
εκείνη που του είχε ενσταλάξει μέσα του ο Θεός, αλλά εκείνη που είχε
επιδείξει ο ίδιος, με την ελευθερία του</strong>. (του ιδίου) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Βέβαια, ο λόγος που ο Αυγουστίνος (και ο Ρωμαιοκαθολικισμός, και εν
συνεχεία ο Προτεσταντισμός) πίστεψαν πως ο άνθρωπος δεν είναι τίποτε
χωρίς την Χάρη του Θεού, είναι επειδή είχαν μια εσφαλμένη αντίληψη για
την ανθρώπινη φύση, η οποία βασιζόταν σε μια νατουραλιστική άποψη του
ανθρώπου. Από την άλλη, η Ορθόδοξη διδασκαλία για την ανθρώπινη φύση
όπως αυτή είχε δημιουργηθεί στην αρχή από τον Θεό και διατηρείται ακόμα
και τώρα στην πεπτωκυία μας κατάσταση, μας εμποδίζει από το να πέσουμε
σε κάποιο τέτοιο λανθασμένο δυϊσμό, ανάμεσα στο τι είναι «του ανθρώπου»
και τι είναι «του Θεού». Βεβαίως και όλα τα καλά που έχει ο άνθρωπος
είναι από τον Θεό, και όχι λιγότερο η φύση του, καθόσον λέει η Αγία
Γραφή <strong>(Α Κορινθ.4:7) ... τί δὲ ἔχεις ὃ οὐκ ἔλαβες; </strong>Ο
άνθρωπος συνεπώς δεν έχει καμμία «ζωώδη φύση» και ουδέποτε είχε. Έχει
μόνο την πλήρη ανθρώπινη φύση που του έδωσε ο Θεός στην αρχή, και την
οποία ούτε τώρα δεν έχει απωλέσει εντελώς. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Χρειάζεται να σας παραθέσω το πλήθος των ξεκάθαρων Πατερικών αποδείξεων
πως το «κατ' εικόνα Θεού» -το οποίο βρίσκεται μέσα στην ψυχή-
αναφέρεται στην φύση του ανθρώπου, και δεν πρόκειται για κάτι που
προστέθηκε απ' έξω; Αρκεί, να παραθέσω την θαυμάσια μαρτυρία του Αγίου
Γρηγορίου του Θεολόγου, η οποία δείχνει πως ο άνθρωπος -λόγω της
σύστασής του- στέκεται ανάμεσα σε δύο κόσμους και είναι ελεύθερος να
ακολουθήσει οποιαδήποτε πλευρά της φύσης του επιθυμεί: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <strong>Δεν
κατανοώ πώς βρέθηκα ενωμένος με το σώμα, και πώς, ενώ είμαι εικόνα του
Θεού, βρέθηκα αναμεμιγμένος με το χώμα... Τι σοφία αποκαλύπτεται μέσα
μου, και ποιο μεγάλο μυστήριο! Μήπως για τον λόγο αυτό μας οδήγησε ο
Θεός στην μάχη αυτή με το σώμα, ώστε εμείς, όντες μέρος της Θεότητας, (</strong>αλήθεια,
πόσο τολμηρά μιλά ο Θεολόγος για την φύση του ανθρώπου! Τόσο τολμηρά,
που δεν τολμούμε να δεχθούμε τα λόγια του απόλυτα κυριολεκτικά!)<strong>
και προερχόμενοι από τα άνω, να μην γίνουμε υπερήφανοι και εξυψώσουμε
τον εαυτό μας εξ αιτίας του αξιώματός μας και καταφρονήσουμε τον
Δημιουργό, αλλά να έχουμε το βλέμμα πάντοτε στραμμένο προς Αυτόν, και το
αξίωμά μας να περιορίζει την ασθένεια που είναι συνδεδεμένη με εμάς,
ώστε να γνωρίζουμε πως είμαστε ταυτόχρονα πάρα πολύ ανώτεροι και πάρα
πολύ κατώτεροι, χοϊκοί και ουράνιοι, εφήμεροι και αιώνιοι, κληρονόμοι
του φωτός και κληρονόμοι της φωτιάς ή του σκότους, ανάλογα με το πλευρό
προς το οποίο κλίνουμε; Έτσι ορίστηκε η σύστασή μας, και εξ' όσων μπορώ
να αντιληφθώ, ήταν για να μας ταπεινώνει η χοϊκή σκόνη, σε περίπτωση
που θα σκεπτόμασταν να επαρθούμε λόγω της εικόνας του Θεού. </strong>(Ομιλία 14, "Περί της Αγάπης των Πτωχών") </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Αυτή η εικόνα του Θεού που κατέχει ο άνθρωπος εκ φύσεως δεν απωλέσθηκε
εντελώς, ούτε εν μέσω παγανιστπων, όπως μας διδάσκει ο Αγ. Ιωάννης ο
Κασσιανός. Δεν έχει χαθεί ούτε σήμερα, που ο άνθρωπος -κάτω από την
επήρεια της σύγχρονης φιλοσοφίας και εξελικτισμού - επιδιώκει να
μεταβάλλει τον εαυτό του σε ένα υπάνθρωπο κτήνος, διότι ακόμα και τώρα, ο
Θεός αναμένει την μεταστροφή του ανθρώπου, αναμένει την αφύπνισή του
στην αληθινή ανθρώπινη φύση που έχει μέσα του. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Και αυτό με φέρνει στο πολύ σημαντικό σημείο της ερμηνείας σας της
διδασκαλίας του Θεοφόρου Πατρός της εποχής μας σχεδόν - του Αγίου
Σεραφείμ του Σάρωφ - η οποία βρίσκεται μέσα στην περιβόητή του «Συζήτηση
με τον Μοτοβίλοβ». </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Ο Άγιος Σεραφείμ είναι ο προστάτης άγιός μου, και η Αδελφότητά μου του
Αγίου Γερμανού ήταν που πρωτοεξέδωσε το πλήρες κείμενο αυτής της
«Συζήτησης» στην Ρωσική γλώσσα στην οποία είχε ομιληθεί (καθότι η
προ-επαναστατική έκδοση ήταν ημιτελής), μαζί με άλλα γνήσιά του λόγια
που είχαν έκτοτε μείνει αδημοσίευτα. Έτσι μπορείτε να είστε σίγουρος
πως δεν πιστεύουμε ότι δίδασκε μια ψεύτικη διδασκαλία περί της φύσεως
του ανθρώπου - διδασκαλία που να έρχεται σε αντίθεση με εκείνη των άλλων
Πατέρων. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Όμως ας εξετάσουμε τι λέει ο ίδιος ο Άγιος Σεραφείμ. Όπως πολύ ορθά τον παραθέσατε, λέει ο Άγιος: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <strong>Πολλοί
εξηγούν πως, όταν λέει στην Αγία Γραφή ότι ο Θεός εφύσηξε πνοή ζωής στο
πρόσωπο του Αδάμ - τον πρωτόπλαστο άνθρωπο που δημιούργησε από τον πηλό
της γης - πρέπει να σημαίνει πως μέχρι εκείνη τη στιγμή, δεν υπήρχε
ούτε ανθρώπινη ψυχή, ούτε πνεύμα μέσα στον Αδάμ, παρά μόνο η σάρκα που
είχε δημιουργηθεί από το χώμα της γης. Αυτή η ερμηνεία είναι λανθασμένη,
διότι ο Κύριος δημιούργησε τον Αδάμ από το χώμα της γης, με την σύσταση
που ο αγαπημένος μας πατερούλης, ο άγιος απόστολος Παύλος περιγράφει:
23 Αὐτὸς δὲ ὁ Θεὸς τῆς εἰρήνης ἁγιάσαι ὑμᾶς ὁλοτελεῖς, καὶ ὁλόκληρον
ὑμῶν τὸ πνεῦμα καὶ ἡ ψυχὴ καὶ τὸ σῶμα ἀμέμπτως ἐν τῇ παρουσίᾳ τοῦ Κυρίου
ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ τηρηθείη. (Θεσσαλονικείς Α' 5:23) Όλα αυτά τα
τμήματα της φύσεώς μας είχαν δημιουργηθεί από το χώμα της γης, και ο
Αδάμ δεν δημιουργήθηκε νεκρός, αλλά σαν ένα ενεργό όν, όπως όλα τα άλλα
έμβια πλάσματα του Θεού που ζουν στη γη. Το θέμα είναι, πως αν ο
Κύριος ο Θεός δεν είχε φυσήξει κατόπιν στο πρόσωπο του Αδάμ την πνοή της
ζωής (δηλαδή την Χάρη του Κυρίου και Θεού, το Άγιο Πνεύμα...), Αδάμ θα
παρέμενε χωρίς να έχει μέσα του το Άγιο Πνεύμα, το Οποίο τον ανυψώνει
στο θεοπρεπές αξίωμα. Όσο τέλειος και αν είχε δημιουργηθεί, και ανώτερος
από όλα τα υπόλοιπα πλάσματα του Θεού, ως κορωνίδα της Δημιουργίας επί
της γης, θα ήταν σαν όλα τα άλλα πλάσματα, τα οποία, αν και έχουν σώμα,
ψυχή και πνεύμα, το καθένα σύμφωνα με το είδος του, όμως δεν έχουν μέσα
τους το Άγιο Πνεύμα. Όταν όμως ο Θεός εφύσηξε στο πρόσωπο του Αδάμ την
πνοή της ζωής, τότε, σύμφωνα με τον λόγο του Μωυσέως, ο άνθρωπος έγινε
ψυχή ζώσα. (Γένεσις 2:7), δηλαδή, τελείως και με κάθε τρόπο σαν τον Θεό,
και σαν Αυτόν, παντοτεινά αθάνατος. </strong> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Αυτό είναι το ένα Πατερικό κείμενο που παραθέσατε, που μοιάζει να
υποστηρίζει την άποψή σας πως ο άνθρωπος ήταν πρώτα ζώο, και πως
αργότερα (εν χρόνω) έλαβε την εικόνα του Θεού και έγινε άνθρωπος. Και
αυτό όντως θα πιστεύετε, αν αποδέχεστε την θεωρία της εξέλιξης, και
χαίρομαι που διαπιστώνω πως έχετε το κουράγιο να δηλώσετε ξεκάθαρα αυτό
που όλοι οι «Ορθόδοξοι Εξελικτές» πιστεύουν μεν (αν και μάλλον με
συγκεχυμένο τρόπο), αλλά συχνά φοβούνται να δηλώσουν φανερά, φοβούμενοι
μήπως προσβάλλουν άλλους Ορθοδόξους πιστούς που είναι «αφελείς» και μέσα
στην «απλότητά» τους αρνούνται να πιστέψουν πως ο άνθρωπος πράγματι
«κατάγεται από τους πιθήκους» ή από πιθηκοειδή πλάσματα. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Όμως εδώ ας θυμηθούμε τα λόγια του <strong>Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά</strong>, που έχω ήδη παραθέσει: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Εάν ένας από τους Πατέρες πει το ίδιο πράγμα με κάποιους έξωθεν, η
συγκυρία είναι μόνο προφορική, καθ' ότι η σκέψη είναι αρκετά
διαφορετική. Οι πρώτοι μάλιστα έχουν -σύμφωνα με τον Παύλο - τον νου
του Χριστού (Κορινθ. Α' 2:16), ενώ οι δεύτεροι εκφράζουν -στην καλύτερη
των περιπτώσεων- μια ανθρώπινη λογική......... Ποιος άνθρωπος με
ακέραιο πνεύμα και ανήκων στην Εκκλησία θα μπορούσε εξ αυτού να
συμπεράνει πως η διδασκαλία τους προέρχεται από τον Θεό; <em>(Υπέρ των ιερώς Ησυχαζόντων, Τριάς 1<sup>η</sup> 10</em>I, 11) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Και μάλιστα, οφείλω να σας πω ότι έχετε εντελώς παρεξηγήσει την
διδασκαλία του Αγίου Σεραφείμ, ο οποίος επ' ουδενί διδάσκει αυτά που
διδάσκει η θεωρία της εξέλιξης. Αυτό μπορώ να το αποδείξω, παραθέτοντας
και την σαφέστατη διδασκαλία των άλλων αγίων Πατέρων και εκείνη του
ιδίου του Αγίου Σεραφείμ. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Πρώτα όμως πρέπει να εξηγήσω κάτι που ίσως φαντάζει σε έναν ορθολογιστή
ως «αντίθεση» ανάμεσα στην διδασκαλία του Αγίου Σεραφείμ και των άλλων
Πατέρων. Πρώτα απ' όλα, πρέπει να καταλαβαίνουμε σαφώς, πως όταν ο Αγ.
Σεραφείμ λέει πως ο άνθρωπος είναι σύνθεση «πνεύματος, ψυχής και
σώματος», δεν έρχεται σε αντίθεση με τους πολλούς άλλους Πατέρες οι
οποίοι αναφέρονται στην ανθρώπινη φύση ως απλώς «ψυχή και σώμα». Κάνει
απλώς μια διάκριση ανάμεσα στις ποικίλες πλευρές της ψυχής, και ομιλεί
γι' αυτές ξεχωριστά, όπως ομιλούν και πολλοί άγιοι Πατέρες. Δεύτερον,
λέγοντας πως η «πνοή της ζωής» που φύσηξε στο πρόσωπο του Αδάμ ήταν η
Χάρις του Αγίου Πνεύματος, δεν αντικρούει τους πάμπολλους αγίους Πατέρες
που διδάσκουν πως η «πνοή της ζωής» είναι η ψυχή, αλλά μάλλον ίσως
δίνει μια πιο βαθειά και ακριβή ερμηνεία του κειμένου αυτού της Γραφής. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Κάνει όμως πράγματι τον ορθολογικό διαχωρισμό που κάνετε εσείς, ανάμεσα
στη φύση του ανθρώπου που υπήρχε «πριν» το φύσημα, και την Χάρη που
μεταδόθηκε από Αυτήν; Δέχεται η Ορθόδοξη Θεολογία την άκαμπτη
διχοτόμηση που εφαρμόζει η Ρωμαιοκαθολική διδασκαλία, ανάμεσα στην
«φύση» και στην «Χάρη», σαν να ήξερε ο άνθρωπος όλα όσα υπάρχουν σχετικά
με τα δύο αυτά μεγάλα μυστήρια; </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <strong>Όχι.</strong>
Η Ορθόδοξη θεολογία δεν αναγνωρίζει τέτοια άκαμπτη διχοτόμηση, και γι'
αυτό οι ορθολογιστές μελετητές βρίσκουν τόσες «αντιθέσεις» ανάμεσα σε
διαφορετικούς Πατέρες στο θέμα αυτό, όπως θα φανεί από το μοναδικό,
ακόλουθο παράδειγμα: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Η αθανασία ανήκει στην ανθρώπινη ψυχή κατά φύση ή κατά χάρη;
Διαφορετικοί ορθόδοξοι Πατέρες με ίσο κύρος απαντούν διαφορετικά στο
ερώτημα αυτό, όχι επειδή διδάσκουν διαφορετικά για τον άνθρωπο και έτσι
φαίνεται πως διαφωνούν, αλλά επειδή προσεγγίζουν το ερώτημα από
διαφορετική οπτική γωνία. Εκείνοι που προσεγγίζουν το θέμα της
ανθρώπινης φύσης περισσότερο από την πλευρά της τωρινής, φθαρμένης
ανθρώπινης φύσης, ισχυρίζονται πως η ψυχή του ανθρώπου είναι αθάνατη
κατά χάριν, ενώ εκείνοι (ειδικά οι ασκητές και μυστικοί Πατέρες) που
αρχίζουν με την άποψη πως η φύση του ανθρώπου, όπως ήταν στην αρχή,
θεωρούν πως η ψυχή είναι μάλλον αθάνατη κατά φύση. Πιθανότατα ο ίδιος
Πατήρ να εξετάζει το ερώτημα πότε από την μια, και πότε από την άλλη
πλευρά, όπως κάνει ο Άγιος Γρηγόριος Νύσσης, όταν λέει σε ένα μέρος
(Απάντηση στον Ευνόμιο, Β' βιβλίο): <strong>«Εκείνο που έχει λογική, και είναι θνητό, και είναι ικανό για σκέψη και για γνώση, ονομάζεται ‘άνθρωπος'» </strong>ενώ αλλού λέει<strong>:
«Ο άνθρωπος κατά την διαδρομή της πρώτης δημιουργίας του δεν είχε
συνδεδεμένη στην φύση του την ροπή προς το πάθος και τον θάνατο.»</strong> <em>(Περί Παρθενίας, κεφ. ΙΒ'</em>) Μήπως αντιφάσκει με τον εαυτό του ο Πατήρ αυτός; Φυσικά και όχι. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Τι ανήκει στον πρωτόπλαστο Αδάμ κατά φύση, και τι κατά χάριν; Ας μην
κάνουμε ψεύτικες ορθολογικές διακρίσεις, αλλά ας παραδεχθούμε πως δεν
κατανοούμε το μυστήριο αυτό. Και η Φύση και η Χάρις προέρχονται από τον
Θεό. Η φύση του πρωτόπλαστου Αδάμ ήταν τόσο εξυψωμένη, που μπορούμε να
την κατανοήσουμε πολύ αχνά σήμερα, δια της δικής μας εμπειρίας της
Χάριτος, που μας δόθηκε από τον Δεύτερο Αδάμ, τον Κύριό μας Ιησού
Χριστό. Όμως και η θέση του Αδάμ ήταν υψηλότερη από ότι μπορούμε να
φανταστούμε, ακόμα και με την δική μας εμπειρία Χάριτος, επειδή η δική
του ανώτερη φύση είχε καταστεί ακόμα πιο τέλεια δια της Χάριτος, και
ήταν, όπως μας λέει ο Άγιος Σεραφείμ, "<strong>εντελώς και με κάθε τρόπο σαν τον Θεό, και, σαν Αυτόν, παντοτεινά αθάνατος</strong>." </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Αυτό που είναι απολύτως ξεκάθαρο, κα που αρκεί για μας να γνωρίζουμε,
είναι πως η δημιουργία του ανθρώπου - του πνεύματός του και του σώματός
του, και της Θείας Χάριτος που τελειοποίησε την φύση του - αποτελούν μία
και μόνη δημιουργική πράξη, και δεν μπορεί να διαιρεθεί τεχνητά, σαν να
ήρθε το ένα μέρος της «πρώτα» και ένα άλλο μέρος της «αργότερα». Ο
Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο εν Χάριτι, και ούτε οι Γραφές, ούτε οι
άγιοι Πατέρες μας διδάσκουν ότι αυτή η Χάρις ήρθε αργότερα εν χρόνω από
την δημιουργία της φύσης του ανθρώπου. Η διδασκαλία αυτή ανήκει στον
Λατινικό Σχολαστικισμό, όπως θα σας δείξω πιο κάτω. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Ο Άγιος Σεραφείμ απλώς μοιάζει να διδάσκει αυτήν την διδασκαλία, επειδή
μιλάει με τους όρους της απλής αφήγησης του ιερού κειμένου της
Γένεσης. Όμως είναι αρκετά σαφές, όπως λέει ο Άγιος Γρηγόριος ο
Παλαμάς, πως «η συγκυρία είναι μόνο προφορική, η δε σκέψη εντελώς
διαφορετική». Για να πεισθούμε για αυτό, δεν έχουμε παρά να εξετάσουμε
πώς οι άγιοι Πατέρες μας καθοδηγούν να ερμηνεύουμε την ιερά αφήγηση της
Γένεσης στο σημείο αυτό. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Ευτυχώς για μας, η ίδια αυτή ερώτηση τέθηκε και απαντήθηκε από τους
αγίους Πατέρες. Η απάντηση αυτή συνοψίζεται για μας, από τον Άγιο Ιωάννη
τον Δαμασκηνό: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <strong>Εκ
της γης (ο Θεός) σχημάτισε το σώμα του, και με την ίδια Του την Πνοή,
του έδωσε μια ψυχή λογική και με κατανόηση, που τελικά λέμε πως είναι η
θεία εικόνα....Το σώμα και η ψυχή σχηματίσθηκαν ταυτόχρονα - όχι το ένα
πριν και το άλλο μετά, όπως θέλουν να λένε τα παραληρήματα του
Ωριγένους....</strong> <em>(Περί της Ορθοδόξου Πίστεως,Β</em>, 12) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Όλα όσα έχω πει στην επιστολή αυτή, προερχόμενα αυστηρώς από τους
Πατέρες, θα έρθουν σαν έκπληξη σε πολλούς Ορθοδόξους Χριστιανούς. Όσοι
έχουν διαβάσει ορισμένους από τους αγίους Πατέρες πιθανόν να
αναρωτιώνται γιατί «δεν τα έχουν ξανακούσει». Η απάντηση είναι απλή: αν
είχαν διαβάσει πολλούς αγίους Πατέρες, θα είχαν συναντήσει την Ορθόδοξη
διδασκαλία περί Αδάμ και Δημιουργίας, αλλά θα ερμήνευαν τα Πατερικά
κείμενα μέχρι τώρα με τα μάτια της σύγχρονης επιστήμης και φιλοσοφίας,
και έτσι θα είχαν καταστεί τυφλοί προς την αληθινή Πατερική διδασκαλία.
Είναι επίσης αλήθεια πως η διδασκαλία περί του σώματος του Αδάμ και της
υλικής φύσης του πρωτοδημιουργημένου κόσμου διατυπώνεται με μεγαλύτερη
σαφήνεια και λεπτομέρεια από τους ύστερους Πατέρες με την εξέχουσα
πνευματική ζωή τους, όπως ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος και ο Άγιος
Γρηγόριος ο Σιναϊτης, τα δε κείμενα των Πατέρων αυτών δεν διαβάζονται
ευρέως ούτε σήμερα, είτε στην Ελληνική είτε στα Ρωσικά, και πολλά από
αυτά δεν υπάρχουν καν σε άλλες γλώσσες. (Μάλιστα, ορισμένα από τα
αποσπάσματα που έχω παραθέσει από τον Άγιο Γρηγόριο τον Σιναϊτη έχουν
μεταφραστεί λανθασμένα στην Αγγλική Φιλοκαλία.) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Με πολύ ενδιαφέρον παρατήρησα στην επιστολή σας πως παραθέσατε την σωστή Πατερκή διδασκαλία, πως «<strong>Η
δημιουργία του Θεού, ακόμα και της αγγελικής φύσης, πάντοτε έχει -
συγκριτικά με τον Θεό - κάτι το υλικό. Οι άγγελοι είναι ασώματοι σε
σχέση με εμάς, τους βιολογικούς ανθρώπους. Αλλά σε σχέση με τον Θεό,
είναι εξ' ίσου υλικά και ενσώματα πλάσματα</strong>» </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Η διδασκαλία αυτή, που εκτίθεται με πολλή σαφήνεια στους ασκητές
Πατέρες όπως ο Άγιος Μακάριος ο Μέγας και ο Άγιος Γρηγόριος ο Σιναϊτης,
μας βοηθά να κατανοήσουμε το «πνευματικό σώμα» με το οποίο θα ενδυθούμε
στον μέλλοντα αιώνα, που θα είναι κάπως χοϊκό, εκ της γης, αλλά δεν θα
έχει υγρασία ή τραχύτητα, όπως μας διδάσκει ο Άγιος Γρηγόριος ο
Σιναϊτης. Επίσης μας βοηθά να κατανοήσουμε εκείνο το τρίτο στάδιο του
σώματος, εκείνο που ο πρωτόπλαστος Αδάμ είχε πριν από την Πτώση.
Παρομοίως, η διδασκαλία αυτή είναι ουσιώδης για να κατανοήσουμε την
δράση των πνευματικών όντων, των Αγγέλων και των Δαιμόνων, ακόμα και
στον παρόντα, φθαρμένο κόσμο. Ο μεγάλος Ρώσος Ορθόδοξος Πατήρ του 19<sup>ου</sup> αιώνα, Επίσκοπος Ιγνάτιος Μπριανκάνινοφ, αφιερώνει ολόκληρο τόμο από το συλλογικό έργο του (τόμος 3<sup>ος</sup>)
στο θέμα αυτό, και στην σύγκριση της αυθεντικής Ορθοδόξου Πατερικής
διδασκαλίας με την σύγχρονη Ρωμαιοκαθολική διδασκαλία, όπως κατατίθεται
στις Λατινικές πηγές του 19<sup>ου</sup> αιώνα. Το συμπέρασμά του είναι
πως η Ορθόδοξη διδασκαλία στα ζητήματα αυτά - περί Αγγέλων και
Δαιμόνων, Ουρανίου βασιλείας και κολάσεως, Παραδείσου - αν και μας έχει
παραδοθεί μόνο εν μέρει από την Ιερά Παράδοση, παρά ταύτα είναι αρκετά
ακριβής στο τμήμα εκείνο που μπορούμε να γνωρίζουμε, ενώ η
Ρωμαιοκαθολική διδασκαλία είναι εξαιρετικά ασαφής και ανακριβής. Ο
λόγος της ασάφειας αυτής δεν είναι δύσκολο να εντοπισθεί: από τον καιρό
που ο Παπισμός άρχισε να εγκαταλείπει την Πατερική διδασκαλία, σταδιακά
παραδόθηκε στη επήρεια της κοσμικής γνώσης και φιλοσοφίας, πρώτα σε
εκείνη των φιλοσόφων όπως ο Βαρλαάμ, και εν συνεχεία στην σύγχρονη
επιστήμη. Ακόμα και στον 19<sup>ο</sup> αιώνα, ο Ρωμαιοκαθολικισμός δεν
είχε πλέον κάποια δική της διδασκαλία επάνω στα θέματα αυτά, αλλά είχε
καταντήσει να αποδέχεται οτιδήποτε έλεγε η «επιστήμη» και η φιλοσοφία
της. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Δυστυχώς, οι σημερινοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί - και περισσότερο εκείνοι
που έχουν σπουδάσει και σε «θεολογικές ακαδημίες» - έχουν ακολουθήσει
τους Ρωμαιοκαθολικούς, και έχουν φτάσει στο ίδιο σημείο άγνοιας της
Πατερικής διδασκαλίας. Γι' αυτό και οι Ορθόδοξοι ιερείς ακόμα, είναι
εξαιρετικά αόριστοι όταν πρόκειται για την Ορθόδοξη διδασκαλία περί Αδάμ
και τον πρωτοδημιουργηθέντα κόσμο, και τυφλά αποδέχονται οτιδήποτε πει η
επιστήμη για τα θέματα αυτά. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Είναι πολύ πιθανό η Ιερατική Σχολή Αγίας Τριάδος στο Jordanville της
Νέας Υόρκης να είναι το τελευταίο εναπομείναν Ορθόδοξο σχολείο, όπου
γίνεται προσπάθεια να διδάσκονται οι Άγιοι Πατέρες, όχι «ακαδημαϊκά»
αλλά ως ζωντανά μέρη μιας ολόκληρης παράδοσης. Και είναι σημαντικό, πως
ένας καθηγητής του Σχολείου αυτού, ο Δρ. Ι.Μ. Andreyev, ο οποίος είναι
επίσης Δρ. Ιατρικής και Ψυχολογίας, έχει εκφράσει γραπτώς την ίδια
ακριβώς ιδέα που έχω προσπαθήσει να μεταβιβάσω εδώ, και που μοιάζει να
είναι πέρα από την κατανόηση εκείνων που προσεγγίζουν τους αγίους
Πατέρες μέσα από την σοφία του κόσμου, αντί του αντιθέτου. Γράφει ο Δρ.
Αντρέγιεφ: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <strong>Ο
Χριστιανισμός ανέκαθεν θεωρούσε την τωρινή κατάσταση της ύλης ως
αποτέλεσμα της πτώσης στην αμαρτία... Η πτώση του ανθρώπου άλλαξε
ολόκληρη την Πλάση, ακόμα και την ίδια την δομή της ύλης, η οποία
καταράστηκε από τον Θεό..(Γένεση 3:17) </strong>("Scientific Knowledge
and Christian Truth, [Επιστημονική Γνώση και Χριστιανική Αλήθεια]" στο
Εθνικό Ημερολόγιο Αγίου Βλαδίμηρου, του έτους<em> 1974, </em>NY, σελ. 69) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Ο καθηγητής Αντρέγιεφ βρίσκει πως οι Bergson και Poincare έχουν λιγάκι
αντιληφθεί την ιδέα αυτή στους σύγχρονους καιρούς, αλλά φυσικά μόνο οι
Ορθόδοξοι Πατέρες μας μίλησαν για αυτό με σαφήνεια και κύρος. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Η αόριστη διδασκαλία περί Παραδείσου και Δημιουργίας από τον
Ρωμαιοκαθολικισμό (και εκείνων των Ορθοδόξων Χριστιανών που βρίσκονται
κάτω από Δυτική επήρεια στο ζήτημα αυτό) έχει βαθιές ρίζες, στο παρελθόν
της Δυτικής Ευρώπης. Η Ρωμαιοκαθολική Σχολαστική παράδοση, ακόμα και
στο ζενίθ της μεσαιωνικής της δόξας, ήδη δίδασκε μια ψεύτικη διδασκαλία
περί ανθρώπου: μια διδασκαλία που αναμφίβολα άνοιξε τον δρόμο για την
μετέπειτα αποδοχή του εξελικτισμού, πρώτα στην αποστατημένη Δύση, και
μετά στα μυαλά των Ορθοδόξων Χριστιανών που είναι ανεπαρκώς ενήμεροι για
την Πατερική τους παράδοση, και ως εκ τούτου έχουν βρεθεί κάτω από
ξένες επιρροές. Μάλιστα η διδασκαλία του Θωμά Ακινάτη, αντίθετα με την
Ορθόδοξη διδασκαλία, στην διδαχή περί ανθρώπου είναι αρκετά συμβατή με
την ιδέα της εξέλιξης της οποίας εσείς είστε υπέρμαχος. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Ο Θωμάς Ακινάτης διδάσκει πως: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <strong>Στην
κατάσταση της αθωότητας, το ανθρώπινο σώμα ήταν αφ' εαυτού του φθαρτό,
αλλά μπορούσε να προστατευτεί από την φθορά, από την ψυχή. [Ξανά]
Αρμόζει στον άνθρωπο να γεννά απογόνους, εξ αιτίας του εκ φύσεως φθαρτού
σώματος. </strong>(Summa Theologica, I, Quest. 98, Art. 1) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Αλλού: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <strong>Στον Παράδεισο, ο άνθρωπος θα ήταν σαν άγγελος με την πνευματικότητα του νοός του, αν και με ζωώδη ζωή στο σώμα του.</strong> (του ιδίου, I, 98, 2) <strong>Το
σώμα του ανθρώπου ήταν αδιάλυτο, όχι λόγω κάποιας εγγενούς δύναμης της
αθανασίας, αλλά εξ αιτίας μιας υπερφυσικής δύναμης που δίδεται από τον
Θεό στην ψυχή, που θα επέτρεπε την διατήρηση του σώματος από κάθε φθορά,
φτάνει να παρέμενε το ίδιο υποταγμένο στον Θεό... Αυτή η δύναμη
διατήρησης του σώματος από την φθορά δεν ήταν φυσικό ιδίωμα της ψυχής,
αλλά δωρεά της χάριτος.... </strong>(του ιδίου, I, 97, 2) <strong>Λοιπόν
είναι σαφές ότι μια τέτοια υποταγή του σώματος στην ψυχή, καθώς και των
κατώτερων δυνάμεων στην λογική (όπως είχε ο Αδάμ μέσα στον Παράδεισο)
δεν ήταν εκ φύσεως, αλλιώς, θα είχε παραμείνει και μετά από την αμαρτία </strong> (του ιδίου, I, 9s, 1) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Τα τελευταία αυτά λόγια δείχνουν καθαρά πως ο Θωμάς Ακινάτης δεν
γνώριζε πως η φύση του ανθρώπου είχε αλλάξει μετά από την παράβαση.
Ξανά: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <strong>Η
αθανασία της πρώτης κατάστασης βασιζόταν σε μια υπερφυσική δύναμη μέσα
στην ψυχή, και όχι σε κάποια εγγενή προδιάθεση του σώματος</strong>. (του ιδίου, I, 97, 3) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Απέχει τόσο πολύ ο Θωμάς Ακινάτης από το αληθινό Ορθόδοξο όραμα του
πρωτο-δημιουργηθέντος κόσμου, ώστε να το αντιλαμβάνεται - όπως οι
σύγχρονοι «Χριστιανοί εξελικτές» - αποκλειστικά από την οπτική γωνία
αυτού του πεπτωκότος κόσμου. Έτσι, είναι αναγκασμένος να πιστεύει - σε
αντίθεση με τις μαρτυρίες των Ορθοδόξων αγίων Πατέρων - πως ο Αδάμ
οπωσδήποτε κοιμόταν στον Παράδεισο, (του ιδίου, I, 97, 3), και πως είχε
και υλικά εκκρίματα - ένδειξη της φθοράς: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <strong>Μερικοί
λένε πως στην κατάσταση της αθωότητας ο άνθρωπος δεν θα κατανάλωνε
περισσότερη τροφή απ' όση του ήταν αναγκαία, για να μην υπήρχε οτιδήποτε
περιττό. Αυτό όμως είναι παράλογο να υποτεθεί, όπως και το ότι δεν
υπήρχαν υλικά εκκρίματα. Συνεπώς, υπήρχε η ανάγκη κένωσης των περιττών,
αλλά μόνο όσα επέτρεπε ο Θεός ώστε να μην είναι ανάρμοστα. </strong>(του ιδίου, I, 97, 4) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Πόσο ευτελής είναι η άποψη εκείνων που προσπαθούν να κατανοήσουν την
Δημιουργία του Θεού και τον Παράδεισο, όταν το σημείο της αφετηρίας τους
είναι η καθημερινή τους παρατήρηση του παρόντος, ξεπεσμένου κόσμου!
Συγκριτικά με το υπέροχο όραμα του Αγίου Σεραφείμ για το απρόσβλητο του
ανθρώπου από τα στοιχεία μέσα στον Παράδεισο, ιδού την καθαρά
μηχανιστική εξήγηση του Θωμά Ακινάτη για το ορθολογίστικο ερώτημα: ι
συνέβη, όταν ένα σκληρό σώμα ήρθε σε επαφή με το μαλακό σώμα του Αδάμ; </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <strong>Στην
κατάσταση της αθωότητας, το σώμα του ανθρώπου μπορούσε να διαφυλαχτεί
από τραυματισμό από ένα σκληρό σώμα, εν μέρει με την χρήση της λογικής
του, προλαμβάνοντας εκείνο που θα ήταν βλαβερό, και εν μέρει δια της
Θείας Πρόνοιας, η οποία τον διαφύλαττε κατά τέτοιον τρόπο, που τίποτε
βλαπτικής φύσεως δεν μπορούσε να του συμβεί απρόοπτα.</strong> (του ιδίου, I, 97, 3) </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Τελικά, ο Θωμάς Ακινάτης ο ίδιος δεν δίδασκε, όμως άλλοι Μεσαιωνικοί
Σχολαστικοί (William of Auxerre, Alexander of Hales, Bonaventure κ.α.)
δίδαξαν τα θεμέλια των σημερινών «Χριστιανικών εξελικτικών» απόψεων περί
της δημιουργίας τους ανθρώπου: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> <strong>Ο άνθρωπος δεν δημιουργήθηκε μέσα στην Χάρη, αλλά η Χάρις του δωρήθηκε αργότερα, πριν από την αμαρτία.</strong> (Θωμάς Ακινάτης, <em>Summa Theologica, I, 95 1)</em> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Εν ολίγοις: σύμφωνα με την Ορθόδοξη διδασκαλία, η οποία προέρχεται από
Θεία ενόραση, η φύση του Αδάμ στον Παράδεισο ήταν διαφορετική από την
τωρινή ανθρώπινη φύση, και του σώματος, και της ψυχής, και αυτή η
υπερυψωμένη φύση είχε τελειοποιηθεί από την Χάρη του Θεού. Όμως σύμφωνα
με την Λατινική διδασκαλία, η οποία βασίζεται σε ορθολογικά συμπεράσματα
από την τωρινή πεπτωκυία δημιουργία, ο άνθρωπος είναι εκ φύσεως φθαρτός
και θνητός, όπως είναι σήμερα, και η κατάστασή του μέσα στον Παράδεισο
ήταν ένα εξαιρετικό, υπερφυσικό δώρο. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Παρέθεσα όλα αυτά τα κείμενα από μια ετερόδοξη πηγή, όχι για να
διαπληκτιστώ για τις λεπτομέρειες της ζωής του Αδάμ στον Παράδεισο, αλλά
απλώς για να δείξω πόσο διαβρώνει κανείς την θαυμάσια Πατερική εικόνα
του Αδάμ και του πρωτοδημιουργηθέντος κόσμου, όταν την προσεγγίζει με
την σοφία αυτού του πεπτωκότος κόσμου. Ούτε η επιστήμη, ούτε η λογική
μπορούν να μας πούνε το παραμικρό για τον Παράδεισο, και όμως, πολλοί
Ορθόδοξοι Χριστιανοί νοιώθουν τόσο δέος για την σύγχρονη επιστήμη και
την ορθολογική της φιλοσοφία, που αληθινά φοβούνται να διαβάσουν στα
σοβαρά τα πρώτα κεφάλαια της Γένεσης, γνωρίζοντας πως οι σύγχρονοι
«σοφοί» βρίσκουν τόσα πράγματα εκεί μέσα που είναι «αμφίβολα» ή
«μπερδεμένα» ή χρειάζονται «επανερμηνεία» ή πως μπορεί κανείς να
αποκτήσει την «ρετσινιά» πως είναι «Φονταμενταλιστής» αν τολμήσει να
διαβάσει το κείμενο απλά, «όπως έχει γραφτεί», όπως το διάβασαν όλοι οι
άγιοι Πατέρες. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Το ένστικτο του απλού Ορθοδόξου Χριστιανού είναι υγιές, όταν αντιδρά με
απέχθεια στην «εξεζητημένη», μοντέρνα άποψη πως ο άνθρωπος κατάγεται
από ένα πίθηκο ή κάποιο άλλο κατώτερο πλάσμα, ή ακόμα (όπως διατείνεστε)
πως ο Αδάμ πιθανόν να είχε σώμα πιθήκου. Ο Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως
πολύ ορθά εξέφρασε την δικαία οργή του εναντίον εκείνων που προσπαθούν
να «αποδείξουν πως ο άνθρωπος είναι ένας πίθηκος, από τον οποίο
καυχώνται πως κατάγονται». Αυτή είναι η άποψη της Ορθοδόξου αγιότητος, η
οποία γνωρίζει πως η δημιουργία δεν είναι τόσο μοντέρνα όσο την
περιγράφουν οι σοφοί άνθρωποι με την μάταια φιλοσοφία τους, αλλά όπως
την αποκάλυψε ο Θεός στον Μωυσή, «όχι εν αινίγματι», και όπως οι άγιοι
Πατέρες το είδαν εν οράματι. Η φύση του ανθρώπου είναι διαφορετική από
την φύση του πιθήκου, και δεν έχει ποτέ αναμιχθεί μ' αυτήν. Αν ο Θεός,
για χάρη της ταπείνωσής μας, είχε επιθυμήσει να προβεί σε μια τέτοια
μίξη, οι άγιοι Πατέρες - που έβλεπαν την σύσταση των ορατών πραγμάτων σε
Θεϊκές οράσεις - θα το γνώριζαν. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Πόσο ακόμα θα παραμένουν αιχμάλωτοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, στην
μάταια αυτή Δυτική φιλοσοφία; Πολλά λέγονται για την «Δυτική
αιχμαλωσία» της Ορθοδόξου θεολογίας στους πρόσφατους αιώνες. Πότε θα
συνειδητοποιήσουμε πως είναι μια πολύ πιο δραστική «Δυτική αιχμαλωσία»,
στην οποία ο κάθε Ορθόδοξος Χριστιανός βρίσκεται εγκλωβισμένος σήμερα -
ένας αβοήθητος αιχμάλωτος του «πνεύματος της εποχής», του επικρατούντος
ρεύματος της κοσμικής φιλοσοφίας, που έχει απορροφηθεί από τον ίδιο τον
αέρα που αναπνέουμε, σε μια αποστατημένη κοινωνία που μισεί τον Θεό; Ο
Ορθόδοξος Χριστιανός που δεν πολεμά συνειδητά εναντίον της μάταιας
φιλοσοφίας αυτού του αιώνα, την αποδέχεται απλά μέσα του, και είναι
συμφιλιωμένος μαζί της επειδή η δική του κατανόηση της Ορθοδοξίας είναι
διαστρεβλωμένη, δεν συμβαδίζει με τα Πατερικά πρότυπα. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Ο εκλεπτυσμένος, κοσμικά μορφωμένος καγχάζει όταν αποκαλούν την
εξέλιξη «αίρεση». Είναι αλήθεια, η εξέλιξη δεν είναι αίρεση με την στενή
έννοια του όρου, όπως δεν είναι και ο Ινδουισμός αίρεση. Αλλά όπως ο
Ινδουισμός (με τον οποίο πράγματι συγγενεύει, και που πιθανότατα να
επηρέασε την ανάπτυξη της), ο εξελικτισμός είναι μια ιδεολογία βαθύτατα
ξένη προς την διδασκαλία του Ορθοδόξου Χριστιανισμού, και εμπλέκει τον
άνθρωπο σε τόσες λανθασμένες διδαχές και συμπεριφορές, που θα ήταν
απείρως καλύτερα αν ήταν μια απλή αίρεση και έτσι να εντοπιστεί πιο
εύκολα και να καταπολεμηθεί. <span style="color: #993300;">Ο εξελικτισμός είναι στενά δεμένος με ολόκληρη την αποστατημένη νοοτροπία της σάπιας «Χριστιανοσύνης» της Δύσης.</span>
Είναι ένα όχημα για ολόκληρη την «νέα πνευματικότητα» και την «νέα
Χριστιανοσύνη», με το οποίο ο διάβολος τώρα προσπαθεί να καταποντίσει
τους τελευταίους αληθινούς Χριστιανούς. Προσφέρει μια εναλλακτική
εξήγηση της Δημιουργίας από εκείνη των αγίων Πατέρων. επιτρέπει σε ένα
Ορθόδοξο Χριστιανό που βρίσκεται κάτω από την επήρειά της να διαβάζει
τις Ιερές Γραφές και να μην τις κατανοεί, «προσαρμόζοντας» αυτόματα τα
κείμενα μέχρι να ταιριάξουν με την δική του προκατειλημμένη φιλοσοφία
για την φύση. Η αποδοχή της δεν μπορεί παρά να προϋποθέτει και την
αποδοχή εναλλακτικών εξηγήσεων άλλων τμημάτων Θεϊκών αποκαλύψεων, την
αυτόματη «προσαρμογή» άλλων Γραφικών και Πατερικών κειμένων για να
ταιριάζουν με την μοντέρνα «σοφία». </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Πιστεύω πως βάσει των αισθημάτων σας για την Δημιουργία του Θεού,
όπως την περιγράφετε στην επιστολή σας, είστε Ορθόδοξος. Όμως γιατί
αισθάνεστε πως πρέπει να διαβρώσετε αυτό το αίσθημα με την μοντέρνα
σοφία, και να δικαιολογείτε αυτή την νέα ιδεολογία που είναι τόσο ξένη
προς την Ορθοδοξία; Γράψατε τόσο συγκινητικά «εναντίον της ψεύτικης
ένωσης» - πόσο λαχταρούμε να γίνετε τώρα εξ ίσου μεγάλος ζηλωτής
«εναντίον της ψεύτικης σοφίας», και να πείτε στους Ελληνόφωνες
Ορθοδόξους Χριστιανούς (που έχουν αποδεχθεί αυτή την νέα διδασκαλία
υπερβολικά ανεξέταστα) πως η μόνη σοφία προέρχεται από τους αγίους
Πατέρες, και οτιδήποτε την αντικρούει, είναι ψέμα, έστω και αν
αυτοαποκαλείται «επιστήμη». </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
Ζητώ ταπεινά συγγνώμη, αν κάτι που είπα φαίνεται σκληρό.
Προσπάθησα μόνο να μιλήσω την αλήθεια, όπως την βλέπω στους αγίους
Πατέρες. Αν έχω κάνει λάθη στις παραπομπές μου από τους αγίους Πατέρες,
σας παρακαλώ να τα διορθώσετε, όμως να μην αφήσετε τυχόν μικρά λάθη να
σας εμποδίσουν να δείτε αυτά που προσπαθώ να σας πω. Θα μπορούσα να σας
πω πολλά περισσότερα επί του θέματος, όμως θα περιμένω την απάντησή σας
πριν το κάνω. Πάνω απ' όλα, είναι διακαής πόθος μου να διακρίνουμε -
εσείς και εμείς - την Πατερική διδασκαλία επί του θέματος αυτού, που
είναι τόσο σημαντικό για ολόκληρη την Ορθόδοξη κοσμοθεωρία. Παρακαλώ για
τις προσευχές σας, για την Αδελφότητά μου και για μένα.</span></div>
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #333333;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Για περισσότερες λεπτομέρειες επί των θεμάτων αυτών, διαβάστε το βιβλίο <a href="http://www.amazon.com/exec/obidos/ASIN/1887904026/o/qid=985556374/sr=8-1/ref=aps_sr_b_1_1/102-4147844-0368127">Genesis and Early Man: The Orthodox Patristic Understanding</a>, (Η
Γένεσις και ο Πρώιμος Άνθρωπος: Μια Ορθόδοξη Πατερική Κατανόηση) - του
πατρός Σεραφείμ Ρόουζ. Εισαγωγή του Phillip E. Johnson. Αυτό το
πολυπόθητο βιβλίο παρουσιάζει την άχρονη διδασκαλία των Αγίων Πατέρων
για την προέλευση της ζωής και του ανθρώπου, και συγκρίνει αυτήν την
διδασκαλία με την σύγχρονη μυθολογία της εξέλιξης. Συμπεριλαμβάνει ένα
Ορθόδοξο Πατερικό σχολιασμό για την Γένεση, την επιστολή του π.Σεραφείμ
προς τον Δρ. Αλέξανδρο Καλόμοιρο. Το βιβλίο αυτό σύντομα θα κυκλοφορήσει
και στα Ελληνικά από τις εκδόσεις «ΜΥΡΙΟΒΙΒΛΟΣ».</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #333333;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #333333; font-family: Times, Times New Roman, serif;">Πηγή: <a href="http://www.egolpion.com/genesis_prwimos_an8ropos.print.el.aspx" target="_blank">Εδώ</a></span></div>
</div>
schoolpalmoshttp://www.blogger.com/profile/12076602622607692844noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8656929916739241098.post-80223417023666670072021-11-21T18:39:00.000+02:002021-11-21T21:37:31.517+02:00 ΤΟ ΑΤΟΠΟ ΤΗΣ ΔΑΡΒΙΝΙΚΗΣ ΕΞΕΛΙΚΤΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ - ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΙΣΧΥ ΤΗΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCZuYVXwtKUuFTiwPQqbTvIzHSzsSx6s1SJ2r7dD1zsKFfel8UHNEEzWfC0qcourg4Y18VAy1ujDG1zudMtMsAgZ1rAeweDabG2s6nhUebBS-zWN-11wUvQVOu2FthrmOszmD0PfuZTlqm/s1600/to-sympan-ekselixthhke-wste-na-dhmiourgei-mayres-trypes.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="125" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCZuYVXwtKUuFTiwPQqbTvIzHSzsSx6s1SJ2r7dD1zsKFfel8UHNEEzWfC0qcourg4Y18VAy1ujDG1zudMtMsAgZ1rAeweDabG2s6nhUebBS-zWN-11wUvQVOu2FthrmOszmD0PfuZTlqm/s200/to-sympan-ekselixthhke-wste-na-dhmiourgei-mayres-trypes.jpg" style="font-family: times, 'times new roman', serif; font-size: x-large; text-align: center;" width="200" /></a><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">Ειδοποιός διαφορά
των επιστημονικών θεωριών από τα δόγματα είναι ότι οι επιστημονικές
θεωρίες επιδέχονται αμφισβήτησης. Η πρόοδος της επιστήμης βασίζεται σε
αυτή ακριβώς τη διαψευσιμότητα των επιστημονικών θεωριών.<br /><b>Η δαρβινική
θεωρία της εξέλιξης των ειδών, από τη διατύπωση της μέχρι σήμερα,
υπόκειται σε αμφισβήτηση από μια σταθερή και συνεχή μειοψηφία του
επιστημονικού κόσμου.</b><br />Οι επιστήμονες
αυτοί θεωρούν, πως η δαρβινική εξελικτική θεωρία, αν και εξηγεί τη
δημιουργία νέων παραπλήσιων ειδών, δεν δύναται να εξηγήσει την προέλευση
των οικογενειών και όλων των άλλων ανώτερων ταξινομικών κατηγοριών.<br />Η αμφισβήτηση τους
είναι καθαρά επιστημονική και ούτε στο ελάχιστο φιλοσοφική ή θεολογική.
Στο παρόν άρθρο παρατίθενται συνοπτικά μερικά από τα κύρια επιχειρήματα,
που έχουν ...</span><br />
<a name='more'></a><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">προβληθεί, ενάντια στη γενική ισχύ της δαρβινικής εξελικτικής
θεωρίας. <br /><b>Ο αναγνώστης καλείται να διαπιστώσει ο ίδιος, ότι πρόκειται για επιστημονικά και όχι για θεολογικά επιχειρήματα.</b></span><b style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif; font-size: x-large;">(1) Το αρχείο των απολιθωμάτων</b><br />
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">Ο Κάρολος Δαρβίνος, στο κλασικό του βιβλίο «Η προέλευση των ειδών» αναφέρει τα εξής [1]:<br />«Ο αριθμός των
ενδιάμεσων ειδών, που έχουν υπάρξει στη γη, πρέπει να είναι πραγματικά
τεράστιος. Γιατί, τότε κάθε γεωλογικός σχηματισμός και κάθε στρώμα δεν
είναι γεμάτο με τέτοιους ενδιάμεσους κρίκους; Η γεωλογία, οπωσδήποτε,
δεν αποκαλύπτει καμία τέτοια βαθμιαία οργανική αλυσίδα και αυτή,
πιθανώς, είναι η προφανέστερη και σημαντικότερη αντίρρηση, που μπορεί να
προβληθεί ενάντια στη θεωρία μου.»<br />Σήμερα, μετά από
ενάμισο αιώνα εντατικής αναζήτησης ενδιάμεσων κρίκων, η εικόνα του
αρχείου των απολιθωμάτων παραμένει η ίδια. Ένας από τους σπουδαιότερους
εξελικτές παλαιοντολόγους της εποχής μας, ο StephenJ. Gould τη συνοψίζει
ως εξής [2]:<br />
«Η ιστορία των περισσότερων απολιθωμένων ειδών περιλαμβάνει δύο στοιχεία ιδιαίτερα ασύμβατα με τη βαθμιαία εξέλιξη:<br /><b>1) Στάση:</b> Τα
περισσότερα είδη δεν παρουσιάζουν καμία κατευθυντική αλλαγή κατά την
παρουσία τους στη γη. Εμφανίζονται στο αρχείο των απολιθωμάτων με την
ίδια σχεδόν μορφή με την οποία εξαφανίζονται: η μορφολογική μεταβολή
τους είναι συνήθως περιορισμένη και χωρίς ορισμένη κατεύθυνση.<br />
<br />
<b> 2) Ξαφνική
εμφάνιση: Σε κάθε περιοχή, ένα είδος δεν εμφανίζεται σταδιακά, με συνεχή
μορφολογική μεταβολή των προγόνων του. Εμφανίζεται ξαφνικά και πλήρως
διαμορφωμένο.»</b><br />
<br />
Η προαναφερθείσα
εικόνα δεν μπορεί να αποδοθεί σε ανεπάρκεια του αρχείου των
απολιθωμάτων. Πράγματι, από τις 178 οικογένειες των σύγχρονων
σπονδυλωτών (εξαιρούνται τα πτηνά), οι 156 έχουν βρεθεί ως απολιθώματα
(ποσοστό 88%) [3].<br />
<br />
<b>(2) Η βιολογική έκρηξη του Καμβρίου (cambrianexplosion)</b><br />
<br />
Το σύνολο σχεδόν
των φύλων (δηλ. των βασικών τύπων ζωντανών οργανισμών) εμφανίζεται
ξαφνικά στο αρχείο των απολιθωμάτων, στα στρώματα της εποχής του
Καμβρίου, χωρίς κανένα απολύτως ίχνος των απειράριθμων ενδιάμεσων
κρίκων, οι οποίοι θα έπρεπε να συνδέουν όλους αυτούς τους ριζικά
διαφορετικούς οργανισμούς μεταξύ τους. Ο ζωολόγος RichardDawkins, o πιο
διάσημος ίσως υποστηρικτής της εξελικτικής θεωρίας αναφέρει σχετικά [4]:<br />
<br />
<b>«Τα γεωλογικά
στρώματα του Καμβρίου ... είναι τα παλαιότερα στα οποία βρίσκουμε τα
περισσότερα είδη ασπόνδυλων. Και βρίσκουμε πολλά από αυτά ήδη σε
προχωρημένο στάδιο εξέλιξης, την πρώτη στιγμή που εμφανίζονται. Είναι
σαν να έχουν φυτευτεί εκεί, χωρίς καμία εξελικτική ιστορία.»</b><br />
<br />
Ο R. Lewin αναφέρει[5]: <br />
<b>«Έχοντας
περιγραφεί πρόσφατα ως «το πιο σημαντικό εξελικτικό γεγονός της ιστορίας
των μεταζώων», η κάμβρια έκρηξη δημιούργησε σχεδόν όλους τους κύριους
τύπους οργανισμών (φύλα), που έχουν υπάρξει, συμπεριλαμβανόμενων και
πολλών άλλων, τα οποία αργότερα εξαφανίστηκαν. Σε σύγκριση με τα 30
περίπου υπάρχοντα φύλα, μερικοί εκτιμούν ότι η κάμβρια έκρηξη
δημιούργησε μέχρι και 100.»</b><br />
<br />
<b>(3) Το φαινόμενο της μοριακής ισοαπόστασης (molecularequidistance)</b><br />
<br />
H βιοχημική
σύγκριση των ζωντανών οργανισμών (συγκρίσεις DNA, RNA, πρωτεϊνών)
αποκάλυψε το καθολικό φαινόμενο της μοριακής ισοαπόστασης: Κάθε ζωντανός
οργανισμός έχει σχεδόν την ίδια βιοχημική διαφορά από όλους τους
οργανισμούς ενός οποιουδήποτε άλλου φύλου, τάξης, γένους κτλ. Επομένως,
κανένας από τους οργανισμούς του συγκρινόμενου φύλου δεν μπορεί να
θεωρηθεί ότι βρίσκεται εξελικτικά κοντύτερα σε αυτόν. Το φαινόμενο αυτό
είναι απόλυτα καθολικό και εμφανίζεται πάντα, ανεξάρτητα από την
πρωτεΐνη ή το τμήμα DNA, RNA που χρησιμοποιείται για τη σύγκριση.<br />
<br />
Σε γνωστό βιβλίο
αναφοράς [6] παρέχονται τα αποτελέσματα μεγάλου αριθμού τέτοιων
συγκρίσεων. Ενδεικτικά αναφέρουμε, ότι το ποσοστό διαφοράς της πρωτεΐνης
cytochromeC2 ενός προκαρυωτικού οργανισμού (βακτηριδίου) από τις
αντίστοιχες πρωτεΐνες ενός μεγάλου αριθμού απίστευτα διαφορετικών
ευκαρυωτικών οργανισμών (θηλαστικών, ερπετών, πουλιών, αμφιβίων,
εντόμων, ψαριών, φυτών και μονοκυτταρικών οργανισμών, όπως η μαγιά)
είναι πάντα και με σχεδόν μαθηματική ακρίβεια το ίδιο. Συγκεκριμένα
κυμαίνεται μόλις μεταξύ του 64% και του 69%. <br />
<br />
Βάσει της
δαρβινικής θεωρίας, θα περίμενε κανείς ότι τα θηλαστικά θα διέφεραν από
το βακτηρίδιο περισσότερο από ότι τα ψάρια και τα ψάρια περισσότερο από
ότι η μαγιά. Ωστόσο, αυτό το οποίο πραγματικά προκύπτει, είναι ότι όλοι
αυτοί οι οργανισμοί απέχουν βιοχημικά ακριβώς και με μαθηματική ακρίβεια
την ίδια απόσταση από το βακτηρίδιο. <br />
<br />
<b>Επομένως,
κανένας οργανισμός δεν μπορεί να θεωρηθεί εξελικτικά ενδιάμεσος ανάμεσα
στο βακτηρίδιο και τα θηλαστικά, κάτι που έρχεται σε ευθεία αντίθεση με
τη θεωρία της εξέλιξης των ειδών.</b><br />
<b><br /></b>
<br />
</span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXPgeiPOeDGcit5kegLI_hh4hu6mnXLRwqG2Q-k2Rc_1WG0mZILkyEbT8ZEIIHTNxXCTKLu2T0wH-8dcjRVC5ONsOQZRHoWeb1aovh56h2H3iLSL73rfhqcAG71XQQhjpNWeewshEy7b6f/s640/hpkopr_phi.jpg" /></span></div>
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><br />
Επιπλέον, η απόλυτη
καθολικότητα και η σχεδόν μαθηματική ακρίβεια του φαινομένου της
μοριακής ισοαπόστασης αποκαλύπτει σε βιοχημικό επίπεδο μια κανονικότητα
ανάλογη αυτής του περιοδικού πίνακα των στοιχείων.<b> Η κανονικότητα αυτή είναι αδύνατον να εξηγηθεί ικανοποιητικά από τους τυχαίους μηχανισμούς της δαρβινικής θεωρίας.</b><br />
<br />
<b>(4) Η μη ελαττώσιμη πολυπλοκότητα (irreduciblecomplexity)</b><br />
<br />
Ένας βιολογικός
μηχανισμός εμφανίζει μη ελαττώσιμη πολυπλοκότητα, όταν οποιαδήποτε
απομείωση της πολυπλοκότητας του (δηλαδή οποιαδήποτε αφαίρεση ενός από
τα στοιχεία που τον αποτελούν) οδηγεί σε πλήρη απώλεια της
λειτουργικότητας του.<br />
<br />
Ένα παράδειγμα
βιολογικού μηχανισμού με μη ελαττώσιμη πολυπλοκότητα είναι το μαστίγιο
των βακτηριδίων [7]. Το μαστίγιο είναι μια περιστροφική προπέλα, την
οποία κάποια βακτηρίδια χρησιμοποιούν για τη μετακίνηση τους εντός
υγρών. Αποτελείται από τα εξής (κύρια) στοιχεία: Το καθ΄αυτό μαστίγιο
που περιστρέφεται εντός του νερού, έναν μοριακό κινητήρα που περιστρέφει
το μαστίγιο, έναν αρθρωτό σύνδεσμο που συνδέει το μαστίγιο με τον
κινητήρα και έναν στάτορα που κρατάει τον κινητήρα στη θέση του. Αν
αφαιρέσουμε ένα οποιοδήποτε από τα ανωτέρω στοιχεία, ο μηχανισμός παύει
εντελώς να λειτουργεί.<br />
<br />
Ένας μηχανισμός που
εμφανίζει μη ελαττώσιμη πολυπλοκότητα είναι αδύνατο να εξελιχθεί
σταδιακά με δαρβινικό τρόπο (τυχαίες μεταλλάξεις - φυσική επιλογή).
Πράγματι, οποιοδήποτε ενδιάμεσο στάδιο της εξέλιξης του μηχανισμού,
ακόμα και αν προκύψει από τυχαίες μεταλλάξεις, δεν μπορεί να επιλεγεί
από τη φυσική επιλογή, επειδή δεν έχει καμία λειτουργικότητα. Δηλαδή,
στη συγκεκριμένη περίπτωση, το 50% του μαστιγίου δε βελτιώνει ούτε στο
ελάχιστο την ικανότητα του βακτηριδίου να κολυμπάει και, επομένως, το
μαστίγιο δεν μπορεί να εξελιχθεί σταδιακά, αλλά πρέπει να προκύψει σαν
ολότητα από τις τυχαίες μεταλλάξεις (κάτι που είναι αστρονομικά απίθανο
να συμβεί).<br />
<br />
<b>Ένα άλλο
παράδειγμα είναι ο μηχανισμός με τον οποίο το αίμα πήζει στις πληγές,
αποτρέποντας τον θάνατο των οργανισμών από ακατάσχετη αιμορραγία. Ο
μηχανισμός βασίζεται σε μια αλυσίδα σαράντα τεσσάρων διαδοχικών
αλληλεπιδράσεων μεταξύ πρωτεινών [8]. Η πήξη του αίματος επιτυγχάνεται
μόνο στο τελευταίο 44ο βήμα, το οποίο για να συμβεί προϋποθέτει όλα τα
43 προηγούμενα. Ενδιάμεσοι οργανισμοί (εξελικτικοί κρίκοι) στους οποίους
λείπει έστω και μία από τις 44 διαδοχικές αλληλεπιδράσεις δεν είναι
δυνατόν να έχουν υπάρξει, επειδή η πρώτη πληγή θα τους προκαλούσε άμεσα
θάνατο από ακατάσχετη αιμορραγία.</b><br />
<br />
Η μη ελαττώσιμη
πολυπλοκότητα δεν αποτελεί εξαίρεση, αλλά είναι γενικό φαινόμενο, που
χαρακτηρίζει το σύνολο σχεδόν των σύνθετων βιολογικών μηχανισμών. Όπως
μια μηχανή δεν μπορεί να λειτουργήσει, παρά μόνο αν το σύνολο των
βασικών εξαρτημάτων της έχουν τοποθετηθεί και συνδεθεί μεταξύ τους, έτσι
και οι σύνθετοι βιολογικοί μηχανισμοί δεν είναι δυνατόν να
λειτουργήσουν και να επιλεγούν από τη φυσική επιλογή, παρά μόνο αν
συναρμολογηθούν στο σύνολο τους από μία και μοναδική υπεραστρονομικά
τυχερή μακρομετάλλαξης.<br />
<br />
</span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtEPNEP4sbvihvuBEfDYFb_Ri-rFr_sSpbYtxAJD9S3FEuynV3dbCU1biu840my03GTOrOgzzd-NI7D46j26hOUULFih__cnPgKpii3_6b0A88pXipXcofSyhHTCCzGaOoUgnX8v3IWELn/s1600/images.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtEPNEP4sbvihvuBEfDYFb_Ri-rFr_sSpbYtxAJD9S3FEuynV3dbCU1biu840my03GTOrOgzzd-NI7D46j26hOUULFih__cnPgKpii3_6b0A88pXipXcofSyhHTCCzGaOoUgnX8v3IWELn/s320/images.jpg" width="233" /></span></a><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><b>(5) Άμεσες παρατηρήσεις των δυνατοτήτων του δαρβινικού μηχανισμού</b><br />
<br />
Συχνά λέγεται, ότι
για να διαπιστωθούν εξελικτικές αλλαγές στα έμβια είδη απαιτείται να
παρέλθουν εκατομμύρια χρόνια. Αυτό πιθανώς να ισχύει για τους ανώτερους
πολυκυτταρικούς οργανισμούς, ωστόσο δεν ισχύει για τους ταχύτατα
αναπαραγόμενους μονοκυτταρικούς οργανισμούς. <br />
<br />
Η μεγαλύτερη, μέχρι
σήμερα, πειραματική εξελικτική μελέτη, πραγματοποιείται από τον
καθηγητή RichardLenski του πανεπιστημίου του Μίτσιγκαν [9]. Κατά το
υπόψη πείραμα, μελετάται, άμεσα και εργαστηριακά, η εξέλιξη του
βακτηριδίου E.coli. Μέχρι σήμερα, στους δοκιμαστικούς σωλήνες του Lenski
έχουν γεννηθεί και πεθάνει περίπου 10^13 βακτηρίδια, αριθμός
μεγαλύτερος από τον συνολικό αριθμό των χιμπαντζήδων και των ανθρώπων
που έχουν υπάρξει στην εξελικτική γραμμή που οδηγεί από τον χιμπαντζή
στον άνθρωπο. Επομένως, η επίδραση του δαρβινικού μηχανισμού στην
εξέλιξη του E.coli, κατά το υπόψη πείραμα, θα πρέπει να είναι ανάλογη με
την επίδραση του στην εξέλιξη του ανθρώπου.<br />
<br />
Η πειραματικώς
παρατηρηθείσα εξέλιξη του E.coli, δεν οδήγησε στην εμφάνιση ούτε μίας
νέας σύνδεσης μεταξύ πρωτεϊνών (κάτι που είναι η βάση για τη δημιουργία
νέων βιοχημικών λειτουργιών). Το βακτηρίδιο απλώς πέτυχε να μειώσει την
κατανάλωση ενέργειας του, χάνοντας την ικανότητα του να κατασκευάζει
κάποιες από τις δομικές μονάδες του RNA, που υπό τις συνθήκες του
πειράματος δεν του χρειάζονταν.<br />
<br />
Μάλιστα, ούτε το
μικρόβιο της ελονοσίας P. falciparum, στο οποίο, κάθε χρόνο, γεννιούνται
περίπου 10^20 άτομα έχει επιτύχει κατά τις τελευταίες δεκαετίες (που η
εξέλιξη του παρατηρείται βιοχημικά) να δημιουργήσει κάποια νέα σύνδεση
μεταξύ πρωτεϊνών. Ενδεικτικά αναφέρεται, ότι ο αριθμός των θηλαστικών
που έχουν υπάρξει στην ιστορία της γης είναι μικρότερος από 10^20.<br />
<br />
<b>(6) Η προέλευση της ζωής και η πολυπλοκότητα του κυττάρου</b><br />
<br />
<b>Στην εποχή του
Δαρβίνου, το κύτταρο, η απλούστερη μορφή ζωής, θεωρούνταν κάτι τόσο
απλό, όσο «ένας μικρός βόλος από άνθρακα» [10]. Ωστόσο, τον 20ο αιώνα, η
ανακάλυψη του ηλεκτρονικού μικροσκοπίου και η πρόοδος της μοριακής
βιολογίας έδειξαν, ότι ανάμεσα στην πολυπλοκότερη μορφή άβιας ύλης
(κρύσταλλοι) και στην απλούστερη μορφή έμβιας ύλης (βακτηριδιακά
κύτταρα) υπάρχει ένα ασύλληπτο χάσμα.</b><br />
<br />
Για να δώσει μια
εικόνα αυτού του χάσματος, ένας από τους μεγαλύτερους επιστήμονες του
20ου αιώνα, ο Sir Fred Hoyle έκανε μια εκτίμηση της πιθανότητας να
προκύψει το πιο απλό γνωστό βακτηρίδιο από μια υποτιθέμενη «προβιοτική
σούπα» [11]. Το πιο απλό γνωστό βακτηρίδιο έχει δυνατότητα κωδικοποίησης
περίπου 2000 πρωτεϊνών, με μέσο μήκος περί τα 300 αμινοξέα η κάθε μία.
Μια αισιόδοξη εκτίμηση της πιθανότητας τυχαίας συναρμολόγησης μιας μέσης
πρωτεΐνης είναι 1 στα 10^20. Επομένως, η πιθανότητα τυχαίας
συναρμολόγησης και των 2000 πρωτεϊνών του απλούστατου βακτηριδίου θα
πρέπει να είναι 1 στα (10^20)^2000 = 10^40000. Πρόκειται για πιθανότητα
τόσο μικρή, ώστε η τυχαία προέλευση της ζωής θα φαινόταν εντελώς
αδύνατη, ακόμα και αν όλο το σύμπαν ήταν γεμάτο με «προβιοτική σούπα».<br />
<br />
Ένας από τους
διακεκριμένους επιστήμονες, που ασχολούνται με την έρευνα στον τομέα της
προέλευσης της ζωής, ο KlausDose, συνοψίζει ως εξής την τρέχουσα
κατάσταση της έρευνας στον χώρο του [12]:<br />
<br />
«Πάνω από 30 χρόνια
πειραματισμού σε σχέση με την προέλευση της ζωής, στους τομείς της
χημικής και μοριακής εξέλιξης, έχουν οδηγήσει μάλλον σε μια καλύτερη
αντίληψη του τεραστίου μεγέθους του προβλήματος, παρά στη λύση του.
Σήμερα, όλες οι συζητήσεις επί γενικών θεωριών και όλα τα πειράματα
καταλήγουν σε αδιέξοδο ή σε μια ομολογία άγνοιας».<br />
<br />
<b>Η σύγχρονη
μοριακή βιολογία έχει αποδείξει, ότι το κύτταρο, η απλούστερη μορφή
ζωής, είναι ένα αυτόματο υπερ-εργοστάσιο, ασύλληπτα πολυπλοκότερο από τα
πιο σύνθετα τεχνολογικά επιτεύγματα του ανθρώπου.</b><br />
<br />
Για να αποκτήσουμε
μια εικόνα της πολυπλοκότητας του κυττάρου [13] θα πρέπει να το
μεγεθύνουμε ένα δισεκατομμύριο φορές, έτσι ώστε κάθε δομική του μονάδα
(δηλ. κάθε άτομο) να έχει το προσιτό στον άνθρωπο μέγεθος μιας μπάλας
του τένις. Σε αυτή τη μεγέθυνση, το κύτταρο θα μας φαινόταν σαν μια
σφαίρα με διάμετρο 20 χιλιόμετρα, αρκετά μεγάλη, ώστε να χωράει 700
πόλεις σαν το Λονδίνο. Στην εξωτερική επιφάνεια της σφαίρας θα βλέπαμε
τα εκατομμύρια ανοίγματα της κυτταρικής μεμβράνης, τα οποία επιλεκτικά
ανοίγουν και κλείνουν σαν πόρτες τράπεζας, επιτρέποντας ελεγχόμενη ροή
υλικών από και προς το κύτταρο. Στο εσωτερικό του κυττάρου θα βλέπαμε
έναν τεράστιο αριθμό εργοστασίων (οργανίδια), τα οποία συνδέονται μεταξύ
τους με εκατομμύρια διαδρόμους και αγωγούς, που διακλαδίζονται,
επιτρέποντας την κίνηση των μορίων στο εσωτερικό του κυττάρου. <br />
<br />
<b>Ο πυρήνας του
κυττάρου θα έμοιαζε με μια τεράστια κεντρική τράπεζα πληροφοριών, με
διάμετρο ενός χιλιομέτρου. Στο εσωτερικό της θα βλέπαμε τις αλυσίδες του
DNA, οι οποίες περιέχουν, γραμμένες με τη μορφή κώδικα, όλες τις
πληροφορίες για την κατασκευή και τη λειτουργία του κυττάρου. Θα βλέπαμε
πολύπλοκες μοριακές μηχανές (mRNA), οι οποίες αντιγράφουν με αυτόματο
μηχανισμό την απαιτούμενη, κάθε φορά, πληροφορία και στη συνέχεια
βγαίνουν από την τράπεζα πληροφοριών και πηγαίνουν στα εργοστάσια
κατασκευής πρωτεϊνών (ριβοσώματα).</b><br />
<br />
Εκεί τα εργοστάσια
και οι μηχανές τους (πρωτεΐνες), με αυτόματο μηχανισμό, αντίστοιχο ενός
εργοστασίου συναρμολόγησης, διαβάζουν την πληροφορία που περιέχεται στο
mRNA και με βάση αυτήν κατασκευάζουν περίπλοκες μοριακές μηχανές
(πρωτεΐνες), από τις οποίες είναι φτιαγμένο το κύτταρο και με τις οποίες
επιτελούνται όλες οι βιοχημικές του λειτουργίες. Κάθε τέτοια μοριακή
μηχανή θα βλέπαμε να αποτελείται από 3000 περίπου άτομα, διατεταγμένα με
γεωμετρική ακρίβεια σε ένα τρισδιάστατο σύμπλεγμα. Τις μηχανές αυτές θα
τις βλέπαμε να αλληλεπιδρούν μεταξύ τους και να ενώνονται σε αμέτρητους
συνδυασμούς, δημιουργώντας απειράριθμες άλλες πολυπλοκότερες μηχανές με
διαφορετική λειτουργία η καθεμιά, οι οποίες και πάλι θα βλέπαμε να
αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, επιτελώντας τις ποικίλες βιοχημικές
λειτουργίες του κυττάρου. <br />
<br />
Στο εσωτερικό του
κυττάρου θα διακρίναμε κατασκευές, εργοστάσια και μηχανήματα με
γνώριμες, από τη σύγχρονη τεχνολογία, λειτουργίες, όπως εργοστάσια
μετατροπής της ηλιακής ενέργειας σε χημική (χλωροπλάστες), εργοστάσια
παραγωγής ενέργειας με τη μορφή ATP (μιτοχόνδρια), φυσαλίδες (vesicles)
οι οποίες σαν φορτηγά αποθηκεύουν και μεταφέρουν πρωτεΐνες,
σιδηροδρομικούς σταθμούς (συσκευές Golgi), που συσκευάζουν, τοποθετούν
ετικέτες προορισμού και αποστέλλουν τις πρωτεΐνες σε διάφορα σημεία του
κυττάρου, ένα τεράστιο μεταλλικό δικτύωμα (σκελετός του κυττάρου), το
οποίο στηρίζει στατικά το κύτταρο, αλλά και επιτρέπει την κυκλοφορία
εντός αυτού με τη μορφή δικτύου δρόμων, καθώς και εργοστάσια απόθεσης
και ανακύκλωσης απορριμμάτων (λυσοσώματα).<br />
<br />
Αν μελλοντικά
βρούμε τρόπο να κατασκευάσουμε τεχνητά ένα κύτταρο, τοποθετώντας στη
θέση τους τα διάφορα άτομα από τα οποία αποτελείται, ακόμα και αν θα
χρειαζόμαστε μόνο ένα λεπτό για να τοποθετήσουμε στη θέση του ένα άτομο,
για την κατασκευή ενός και μόνου κυττάρου, θα χρειαζόμασταν 50
εκατομμύρια χρόνια. Ωστόσο, το ίδιο το κύτταρο μπορεί (αναπαραγόμενο) να
ανακατασκευάσει πλήρως τη δομή του μέσα σε λίγες ώρες. <br />
<br />
<b>Η ικανότητα του
DNA να αποθηκεύει πληροφορία είναι ασύλληπτα μεγαλύτερη από όλα τα
σύγχρονα επιτεύγματα στο χώρο της μικροτεχνολογίας. Συγκεκριμένα, η
πληροφορία που απαιτείται για την ανακατασκευή όλων των έμβιων ειδών,
που έχουν υπάρξει στη γη (περίπου ένα δισεκατομμύριο είδη), θα μπορούσε
να χωρέσει σε ένα κουταλάκι του τσαγιού και θα υπήρχε ακόμη χώρος για να
αποθηκευτεί η πληροφορία όλων των βιβλίων που γράφτηκαν ποτέ [14].</b><br />
<br />
Από πλευράς
μικροτεχνολογίας, το κύτταρο περιέχει μέχρι και 100 χιλιάδες
διαφορετικούς μηχανισμούς (πρωτεΐνες) σε έναν χώρο μόλις 4000 cμ, δηλαδή
δέκα τρισεκατομμύρια φορές μικρότερο από τον όγκο άλλων ανθρώπινων
θαυμάτων της μικροτεχνολογίας, τα οποία περιέχουν αντίστοιχο αριθμό
μηχανισμών [15].<br />
<br />
Από πλευράς
αυτοματισμού, η ανθρώπινη τεχνολογία έχει δημιουργήσει μόνο πολύ απλά
απολύτως αυτόματα μηχανήματα. Σε αντίθεση με τα ψευδο - αυτόματα
ανθρώπινα εργοστάσια συναρμολόγησης, στα οποία συνεχώς εφαρμόζεται
εξωτερικός - ανθρώπινος έλεγχος, το αχανής πολυπλοκότητας κύτταρο,
λειτουργεί εντελώς αυτόματα, δηλαδή λειτουργεί αποκλειστικά βάσει των
φυσικών - χημικών επιδράσεων που συμβαίνουν μεταξύ των μορίων του.<br />
<br />
Τέλος, το κύτταρο
έχει μια ικανότητα, την οποία η ανθρώπινη τεχνολογία δεν έχει ακόμα
επιτύχει, ούτε καν στην πιο απλή μορφή της: Έχει την ικανότητα να
αναπαράγεται, συναρμολογώντας πλήρως και εντελώς αυτόματα όλο το αχανές
οικοδόμημα του, μέσα σε λίγες ώρες.<br />
<br />
<b>(7) Η πολυπλοκότητα του ανθρώπινου εγκεφάλου</b><br />
<br />
Το κύτταρο, αν και
ασύλληπτα περίπλοκο για τα δεδομένα της ανθρώπινης τεχνολογίας, δεν
είναι παρά το απλούστερο κομμάτι του βιολογικού κόσμου, ο οποίος
περιλαμβάνει πολυκυτταρικούς οργανισμούς, όπως ο άνθρωπος, ο οποίος
βασίζει την ύπαρξη του στη συνεργασία δεκάδων τρισεκατομμυρίων κυττάρων.<br />
</span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5r4CQ2rNt8f9_ucLCZwbKnDlDCk-Y7N1kBLFZIl0ThQSv6B93PJ1ojfJlCgL7ngyI8WunukoG_pPyMflOo7l32mLXKMK7rpRBPNCnfqv4h-0_1KMFskEMzq4d8XLiounq5sTehGh0yHWP/s1600/ql_2.jpg"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5r4CQ2rNt8f9_ucLCZwbKnDlDCk-Y7N1kBLFZIl0ThQSv6B93PJ1ojfJlCgL7ngyI8WunukoG_pPyMflOo7l32mLXKMK7rpRBPNCnfqv4h-0_1KMFskEMzq4d8XLiounq5sTehGh0yHWP/s400/ql_2.jpg" /></span></a></div>
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><br />
Ο ανθρώπινος
εγκέφαλος αποτελείται [16] από δέκα δισεκατομμύρια νευρωνικά κύτταρα.
Καθένα από αυτά συνδέεται, μέσω ινών, με δεκάδες χιλιάδες άλλα νευρωνικά
κύτταρα. Έτσι, ο συνολικός αριθμός συνδέσεων μεταξύ νευρωνικών κυττάρων
του ανθρώπινου εγκεφάλου φθάνει το ένα τετράκις εκατομμύριο.<br />
<br />
<b>Όμως, παρά το
ότι οι συνδέσεις είναι τόσο πολλές, δεν δημιουργούν ένα τυχαίο
συσσωμάτωμα, αλλά ένα υψηλής οργάνωσης δίκτυο, στο οποίο μεγάλο ποσοστό
ινών ακολουθεί την ατομική του, ειδικά καθορισμένη διαδρομή διαμέσω του
εγκεφάλου.</b><br />
<br />
Λαμβάνοντας υπόψιν,
ότι το οδικό δίκτυο της γης περιλαμβάνει περίπου ένα δισεκατομμύριο
οδικές συνδέσεις, προκύπτει ότι το νευρωνικό δίκτυο του ανθρώπινου
εγκεφάλου είναι ένα εκατομμύριο φορές περιπλοκότερο από το οδικό δίκτυο
της γης, αν και περιορίζεται σε όγκο λίγων εκατοντάδων κυβικών
εκατοστών.<br />
<br />
<b>Αν και πολύ
απέχουμε από το να μπορούμε να κατανοήσουμε πλήρως τη λειτουργία, όχι
του εγκεφάλου, αλλά ακόμα και ενός απλού κυτταρικού οργανιδίου, ωστόσο,
διαισθητικά, ανέκαθεν μπορούσαμε να αντιληφθούμε την πολυπλοκότητα που
απαιτείται να έχει ένα όργανο, ικανό να παράγει την ανθρώπινη σκέψη.</b><br />
<br />
<b>Η σύγχρονη βιολογία απλά διαπιστώνει την πολυπλοκότητα αυτή. </b><br />
<br />
Βιβλιογραφία:<br />
<br />
Το κείμενο
βασίζεται σε πληροφορίες, που αντλήθηκαν από τους MichaelDenton,
MichaelBehe, PhillipJohnson, CharlesThaxton, StephenMeyer, DeanKenyon,
WilliamDembski, DavidBerlinski, JonathanWells και από άλλους
υποστηρικτές της θεωρίας του «ευφυούς σχεδιασμού» (intelligentdesign).<br />
<br />
1. Darwin, C.
(1859), The Origin of Species (Reprint of the first edition), Avenel
Books, Crown Publishers, New York, 1979, p. 292.<br />
<br />
2. Gould, S.J. (1977), Evolution's Erratic Pace, Natural History, vol. 86, May. <br />
<br />
3. Romer, A.S. (1966), Verterbrate Paleontology, 3rd ed, University of Chicago Press, Chicago.<br />
<br />
4. Dawkins, R. (1986), The Blind Watchmaker, W. W. Norton, London, p. 229.<br />
<br />
5. Lewin, R. (1988), Science, vol. 241, 15 July, p. 291.<br />
<br />
6. Dayhoff, M.D.
(1972), Atlas of Protein Sequence and Structure, National Biomedical
Research Foundation, Silver Spring, Maryland.<br />
<br />
7. Voet, D., Voet, J.G. (1995), Biochemistry, 2nd ed., John Wiley and Sons, New York, p. 1259-1260. <br />
<br />
8. Voet, D., Voet, J.G., p. 1196-1207.<br />
<br />
9. Lenski, R.E.
(2004), Phenotypic and genomic evolution during a 20,000-generation
experiment with the bacterium Escherichia coli, Plant Breeding Reviews,
24:225-65.<br />
<br />
10. Farley, J.
(1979), The Spontaneous Generation Controversy from Descartes to Oparin,
2nd ed, The Johns Hopkins University Press, Baltimore, p.73.<br />
<br />
11. Hoyle, F., Wickramasinghe C. (1984), Evolution from Space, Simon & Schuster, New York, p. 148.<br />
<br />
12. Dose, K. (1988), The Origin of Life: More Questions Than Answers, Interdisciplinary Science Reviews, vol. 13, no. 4, p. 348.<br />
<br />
13. Denton, M. (1985), Evolution: A Theory in Crisis, Burnett Books, London.<br />
<br />
14. ibid, p. 334.<br />
<br />
15. ibid, p. 335.<br />
<br />
16. ibid, p. 330.</span><br />
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">πηγή: <a href="http://www.paterikiorthodoxia.com/2013/07/blog-post_2106.html" target="_blank">εδώ</a></span>
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /></span></div>
schoolpalmoshttp://www.blogger.com/profile/12076602622607692844noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8656929916739241098.post-37708046341310240232021-11-21T14:36:00.000+02:002021-11-21T21:38:47.386+02:00 ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΑΥΡΟΙ, ΥΠΑΝΘΡΩΠΟΙ;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<strong style="color: #333333;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Απόσπασμα
από το βιβλίο «ΕΝΑΣ ΑΣΚΗΤΗΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ» του Αρχιμ. Χριστοδούλου,
πραγματικά επίκαιρο, αφιερωμένο εξαιρετικά σε όσους πιστεύουν ότι
μπορούν να υπηρετούν δυο Κυρίους…</span></strong></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Κάποτε
που ήμουνα μαζί με το Γέροντα στο κελλί του, βρήκα την ευκαιρία να λύσω
μία απορία μου σχετικά με τη μαύρη φυλή. Με απασχολούσε, <strong>αν έχη κανένα κακό αντίκτυπο στην ψυχή τους το χρώμα του σώματος</strong>.
Μήπως ο Θεός τους αποστρέφεται; Γιατί, καθώς πίστευα, δεν υπήρχαν από
τη φυλή τους άνθρωποι που ν' αγωνίσθηκαν και να σώθηκαν. Δεν είχα
ακούσει ποτέ για μαύρο που να ευαρέστησε στον Θεό.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">— <em>Θα
σου απαντήσω, μου είπε ο άγιος. Οι Αιθίοπες γενεαλογικώς κατάγονταν από
τον Σημ. Και έχουμε πολλούς που κάλεσε ο Θεός στη Βασιλεία Του από τη
φυλή τους. Έλαμψε μάλιστα η αρετή τους και με θαύματα. Θα σου διηγηθώ
τρία παραδείγματα.</em></span></div>
<a name='more'></a><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Σε
παλαιότερα χρόνια ζούσε ένας τέτοιος μαύρος ληστής. Ήταν πανύψηλος
άνδρας με φοβερό παρουσιαστικό. Λήστευε στα μέρη της Παννέφου κι ήταν
τόσο τρομερός, ώστε όταν μούγγριζε πέθαινες από τον φόβο σου. Μια νύχτα
όμως είδε ένα τρομακτικό όνειρο. Ήταν, λέει, μια απέραντη πεδιάδα κι
αυτός στεκόταν στη μέση. Σε μια στιγμή στρέφει το βλέμμα του και βλέπει
ένα πύρινο ποταμό, που κυλούσε με πολύ θόρυβο, κι έτρωγε στο διάβα του
ακόμη και το χώμα και τις πέτρες. Έκανε λίγα βήματα πιο κοντά για να δη.
Μόλις όμως πλησίασε, βγήκαν τέσσερις φλόγες, τον άρπαξαν από τα μαλλιά
και τον τραβούσαν να τον ρίξουν μέσα στο φλεγόμενο ποτάμι, για να τον
κατακάψουν. Του φάνηκε τότε ότι την ώρα που τον έσερναν, ένα πνεύμα τού
είπε: «<em>Άθλιε, αν μετανοούσες και γινόσουν μοναχός δεν θα μπορούσαμε να σε καταποντίσουμε εδώ μέσα</em>».</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ξύπνησε
κατατρομαγμένος. Τον είχε καταλάβει ίλιγγος και φρίκη απ’ το φοβερό
θέαμα. Τι να σημαίνη; αναρωτιόταν. Και καθώς δεν μπορούσε να δώση
εξήγηση αποφάσισε να πάη σ' ένα αναχωρητή μοναχό και να τον ρωτήση τι
είναι αυτός ο πύρινος ποταμός, που ονειρεύτηκε.<strong> </strong></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Παρευθύς
πέταξε τα ληστρικά του σύνεργα και πήρε το δρόμο που οδηγούσε στην
Πάννεφο. Βάδισε κάμποσο και σε λίγο ρίχνοντας γύρω του μια ματιά βλέπει
ένα αναχωρητικό κελλί. Πλησίασε και χτύπησε την πόρτα. Ένας γέροντας τού
άνοιξε αμέσως. «<em>Καλώς ήρθες, λεβέντη! Πως και μπήκες σ' αυτό τον
κόπο; Μήπως σε θορύβησε ο πύρινος ποταμός και οι τέσσερις φλόγες που σε
άρπαξαν να σε ρίξουν μέσα; Τι φοβερή που είναι, παιδάκι μου, η απειλή
εκείνου τού ποταμού! θέλεις να γλυτώσης από τη φρίκη του; Μετανόησε για
τα ληστρικά σου κακουργήματα και γίνε μοναχός. Τότε θα σωθής</em>».</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ο ληστής άκουσε εμβρόντητος τα λόγια τού ασκητή. Πέφτει αμέσως στα πόδια του: «<strong><em>Λυπήσου με, τίμιε πάτερ, τον μαύρο στο σώμα και στην ψυχή, παρακάλεσε. Ελέησέ με τον άθλιο και κάνε με ό,τι σε προστάξη ο Θεός</em></strong>». Με δάκρυα εξακολουθούσε να τον ικετεύη ώσπου <em>ο </em>άγιος
εκείνος γέροντας τον έκειρε μοναχό. Και αφού τον δίδαξε όλα τα
καθήκοντα της μοναχικής ζωής, του άφησε το κελλί του κι εκείνος
αποσύρθηκε πιο βαθιά στην έρημο, για να ζήση ανάμεσα στα θηρία...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><strong>Εκείνος
λοιπόν ο μαύρος με την πολλήν άσκησι έφτασε σε τέτοια μέτρα αρετής,
ώστε την ώρα που προσευχόταν έμοιαζε ολόκληρος σαν πύρινος στύλος που
λαμποκοπούσε</strong>. Χιλιάδες, αμέτρητοι δαίμονες ρίχνονταν εναντίον
του, αλλ' αυτός τους περιφρονούσε όλους. Η προσευχή του τους έκαιγε και
τους αφάνιζε ολότελα. Η σοφία τού Θεού είχε καταυγάσει τον νου του.
Έγραφε βιβλία κι έστελνε επιστολές στους πατέρες της σκήτης και σε
πολλούς άλλους. Όλους τους ωφελούσε διδάσκοντάς τους ανόθευτη και
ξάστερη την αλήθεια τού Χριστού. <strong>Και όταν ο μαύρος αυτός πέθανε,
το άγιο λείψανό του ανάβλυσε πολύ μύρο, που, καθώς βεβαιώνουν όλοι στα
μέρη εκείνα, θεράπευε τους δαιμονισμένους και όλους τους αρρώστους. </strong>Άλλ' ας αρκεσθώ σ' αυτά γι’ αυτόν.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><strong>Ένας άλλος μαύρος</strong>
— γέρος και φτωχός — ζούσε σε μια πόλη γυρίζοντας εδώ κι εκεί κι όλο
κάτι μουρμουρίζοντας. Γι’ αυτό πολλοί έλεγαν ότι είναι τρελλός. Ήρθε
κάποτε μεγάλη ανομβρία σ' εκείνη την πόλη. Η γη ήταν κατάξερη, τα ζώα
ψοφούσαν, όλα τα φυτά κιτρίνισαν. Οι κάτοικοι της πόλεως με τον
επίσκοπό τους έκαναν συνεχώς λιτανείες και αγρυπνίες, αλλά τίποτε! Μια
νύχτα, επί τέλους, βλέπει ο επίσκοπος στον ύπνο του έναν άγγελο να τού
λέη: «<em>Ο Θεός σε προστάζει να πάρης όλους τους κληρικούς σου και να πας στη νότια πύλη της πόλεως. Εκεί όποιον θα δης να έρχεται πρώτος<strong> </strong>απ' τους αγρούς προς τα μέσα, παρακάλεσέ τον πάρα πολύ, μέχρι να τον πείσης να προσευχηθή στον Θεό. για να σας στείλει βροχή».</em></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Αυτά
είπε ο άγγελος κι εξαφανίσθηκε. Την άλλη μέρα πρωί-πρωί, μετά την
ακολουθία τού όρθρου, ο επίσκοπος με το ιερατείο του ξεκίνησαν για την
πύλη που υπέδειξε ο άγγελος. Δεν πέρασε πολλή ώρα και είδαν να έρχεται
απ' έξω ένας πολύ <strong>γέρος μαύρος</strong> που κουβαλούσε στους ώμους του ξύλα. «<em>Γέροντα</em>», τον παρακάλεσε αμέσως ο επίσκοπος, «<em>προσευχήσου στον ελεήμονα Θεό να μας σπλαγχνισθή και να στείλη λίγη βροχή σε τούτη την κατάξερη γη</em>».</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Χωρίς δεύτερη κουβέντα ο <strong>γερο-μαύρος</strong>
ύψωσε τα μελανά γερασμένα χέρια του και προσευχήθηκε. Ξαφνικά άρχισε
να βροντά και ν' αστράφτη δυνατά. Σηκώθηκε άνεμος, μαζεύθηκαν σύννεφα
στον ουρανό<strong>, </strong>κι άρχισε να<strong> </strong>βρέχη ραγδαία<strong>. Όλ’ αυτά έγιναν ώσπου ν' ανοιγοκλείσης τα μάτια σου με μόνη την προσευχή τού μαύρου.</strong>
Τόσο πολύ έβρεξε, ώστε από το νερό κινδύνευαν να πλημμυρίσουν τα
σπίτια. Τότε ο επίσκοπος παρακάλεσε πάλι τον γέροντα να σταματήση την
βροχή. Κι εκείνος ύψωσε για δεύτερη φορά τα χέρια του στον ουρανό.
Αμέσως η νεροποντή σταμάτησε!...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Όταν
όλα γαλήνεψαν, τον παρακάλεσε ο επίσκοπος να τού φανερώση ποιος ήταν
και πως πολιτευόταν, ώστε να έχη τέτοια παρρησία στον Θεό. Και ο
σεβάσμιος εκείνος γέροντας αποκρίθηκε ταπεινά: «<strong><em>Με βλέπεις πως είμαι ένας τιποτένιος μαύρος και ζητάς να βρης αρετή σε μένα;». </em></strong>«<em>Για τ' όνομα τού Θεού</em>», επέμεινε ο επίσκοπος, «<em>φανέρωσέ μου όλη την αλήθεια προς δόξαν τού Κυρίου μας</em>». «<strong><em>Δεν
έχω κάνει τίποτε καλό, πάτερ. Να, μόνο από τότε που έγινα χριστιανός,
δεν έφαγα δωρεάν ψωμί ανθρωπου. Κάθε μέρα πάω στο βουνό και μαζεύω ένα
μικρό φόρτωμα ξύλα. Το βάζω στους ώμους μου και κατεβαίνω στην πόλη να
το πουλήσω. Από αυτά που κερδίζω κρατάω μόνο δυο οβολούς, ίσα για το
φαγάκι της ημέρας. Τα υπόλοιπα τα δίνω στους ομοίους μου τους φτωχούς.
Όταν χειμωνιάση και δεν μπορώ ν' ανέβω στο βουνό για ξύλα, νηστεύω μέχρι
να βρω καμμιά καλή μέρα. Τότε ξανανεβαίνω στο βουνό κατά τη συνήθειά
μου και κουβαλάω το μικρό μου φορτίο, για να το πουλήσω και να βολευθώ,
όπως πάντα μαζί με τους φτωχούς μου».</em></strong></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Έβαλε πάλι το γεροντάκι τα ξύλα στους ώμους, χαιρέτισε τον επίσκοπο και τους ιερείς και μπήκε στην πόλη, για να τα πουλήση.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Αλλά
ας σταματήσω και γι’ αυτόν. Θα σου διηγηθώ ενός ακόμη τη ζωή, παιδί
μου, για να βεβαιωθής ότι και πλήθη μαύρων έχει καλέσει ο υπεράγαθος
Θεός στη βασιλεία του.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Όταν
ζούσε ακόμη ο φιλόχριστος βασιλεύς Κωνσταντίνος επισκέφθηκα το Βόιο,
όπου υπήρχε ένα παραθαλάσσιο κοινόβιο. Καθώς συζητούσα με τους αδελφούς
πνευματικά θέματα, <strong>ήρθε η κουβέντα και για τους μαύρους</strong>, ότι πάρα πολλούς απ' αυτούς έχει τιμήσει ο Θεός. Τότε ένας αδελφός, ονόματι Χαρισήθης, είπε:</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><em>—</em><em> </em><em>Εγώ γνώρισα μαύρο που αναδείχθηκε μεγάλος ασκητής.</em></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Και επειδή όλοι ζητούσαν να μάθουν τις σκληραγωγίες του, άρχισε ο Χαρισήθης.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><em>—</em><em> </em><em>Ήμουνα
σ' ένα κτήμα του κοινοβίου και δούλευα στο αμπέλι. Μια μέρα είδα να
κάθεται κάτω από ένα κλήμα κάποιος μαύρος. Είχε μπροστά του ένα πλυμένο
κολοκύθι γεμάτο νερό και μερικά αγριόχορτα που τα έτρωγε. Τον
παρατηρούσα συνεχώς πολλές μέρες και θαύμασα τη <strong>σκληραγωγία</strong> του, γιατί επί ένα μήνα δεν άλλαξε το νερό απ’ το κολοκύθι. Τόσο που <strong>γλύτσιασε το νερό και βρωμούσε αφόρητα</strong>.
Πολλές φορές τον παρακάλεσα να μ' αφήση να του αλλάξω το νερό ή να του
φέρω λίγο ψωμί, αλλά στάθηκε αδύνατο. Έμενε συνεχώς στο ίδιο μέρος
τηρώντας σιωπή και όλη τη νύχτα έψαλλε και προσευχόταν.</em></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<em><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Όταν
τις μέρες του καλοκαιριού έπιανε πολλή ζέστη, πήγαινε στην παραλία,
καθόταν πάνω σ' ένα βράχο, και ψηνόταν όλη την μέρα. Πολλές φορές, όταν
πήγαινε κανένας να τον δη, έκανε τον τρελλό κι έλεγε: «Ναι! ναι! σε
ξέρω που ήρθες να με σκοτώσης, αλλά ο Θεός από πάνω σε βλέπει!», κι
έδειχνε με το δάχτυλό του τον ουρανό.</span></em></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><em>—</em><em> </em><em>Αυτά είναι, παιδάκι μου, τα κατορθώματα των μαύρων, είπε τελειώνοντας ο Νήφων. <strong>Γι’ αυτό μη νομίζης ότι είναι απόβλητοι από τον Θεό.</strong>
Αλλά όπως το αμπέλι κάνει και μαύρα και άσπρα σταφύλια, κατά τον ίδιο
τρόπο δημιούργησε και τους ανθρώπους ο Θεός. Άλλοι είναι μαύροι, άλλοι
κίτρινοι, άλλοι λευκοί. Ανάλογα, ας πούμε, και με τη γη, γιατί κι αυτή
είναι πολύμορφη.</em></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Αυτά μου είπε ο δούλος τού Θεού και σηκώθηκε να προσευχηθή. Ύψωσε τα χέρια στον ουρανό και άρχισε να δέεται.</span></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><i>Από το Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον www.egolpion.com</i></span></div>
<br />
<div style="background-color: white; border: medium none; overflow: hidden;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><br /></span></div>
</div>
schoolpalmoshttp://www.blogger.com/profile/12076602622607692844noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8656929916739241098.post-3923785740024381812021-11-20T22:14:00.000+02:002021-11-21T21:39:22.524+02:00Ἡ Θεανθρώπινη Ἐξέλιξη (Γέροντας Ἰουστίνος Πόποβιτς) <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div class="post-header" style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: large;">
</span></span></div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-8326124693329591295" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: large;"><span class="style3"></span></span></span><div dir="ltr">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div>
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: large;"><span class="style3"><i>Ζητάς να σου απαντήσω στο ερώτημα, αν μπορεί η
επιστημονική αντίληψη περί της εξελίξεως του κόσμου και του ανθρώπου να
συνυπάρξει με την παραδοσιακή ορθόδοξη αίσθηση και γνώση. Ακόμη, ρωτάς, το ποια
είναι στην περίπτωση αυτή η στάση των Πατέρων και για το αν υπάρχει γενικώς η
ανάγκη για μια τέτοια συνύπαρξη. Με πολλή συντομία λοιπόν γράφω τα
εξής:<a name='more'></a></i></span></span></span></div>
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div class="style5">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: large;"><span class="style3"><br /></span><span> Η
ανθρωπολογία της Καινής Διαθήκης στήκει και πίπτει επάνω στην ανθρωπολογία της
Παλαιάς. Όλο το Ευαγγέλιο της Παλαιάς Διαθήκης: ο άνθρωπος — εικόνα του Θεού!
όλο το Ευαγγέλιο της Καινής Διαθήκης: ο Θεάνθρωπος —εικόνα του άνθρωπου. Ό,τι
ουράνιο, θείο, αιώνιο, αθάνατο και αμετάβλητο στον άνθρωπο αποτελεί μέσα του την
εικόνα του Θεού, το θεοειδές του ανθρώπου.</span><br /><a href="http://www.blogger.com/null" name="more"></a><span> Αυτό
το θεοειδές στον άνθρωπο κακοποιήθηκε με την εθελούσια αμαρτία εκείνου, με την
σύμπραξη με τον διάβολο, μέσω της αμαρτίας και του θανάτου ως απόρροιας της
παραβάσεως. Γι' αυτό και ο Θεός έγινε άνθρωπος, για να ανακαινίσει την εφθαρμένη
από την αμαρτία εικόνα Του. Γι’ αυτό ενηνθρώπησε και έμεινε στον κόσμο των
ανθρώπων ως Θεάνθρωπος, ως Εκκλησία, για να προσφέρει στην εικόνα του Θεού —τον
άνθρωπο— όλα τα απαραίτητα μέσα ώστε αυτός ο παραμορφωμένος θεόμορφος άνθρωπος
να μπορέσει μέσα στο Θεανθρώπινο σώμα της Εκκλησίας, με την βοήθεια των ιερών
μυστηρίων και των αρετών, να ωριμάσει: </span><span class="style8"><i>«εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας του
πληρώματος του Χριστού»</i></span><span> (Εφ. 4, 13).
Αυτή είναι η Θεανθρώπινη ανθρωπολογία. Ο σκοπός του θεοειδούς όντος που λέγεται
άνθρωπος είναι ένας: να γίνει σταδιακά τέλειος, όπως ο Θεός Πατήρ, να γίνει Θεός
κατά χάριν, να επιτύχει την θέωση, την θεοποίηση, την Χριστοποίηση, την
Τριαδοποίηση. Κατά τους Αγίους Πατέρες, «Θεός ενηνθρώπησε, ίνα ο άνθρωπος Θεός
γένηται» (Μέγας Αθανάσιος).</span><br /><span>
Όμως, οι αποκαλούμενες "επιστημονικές" ανθρωπολογίες διόλου δεν αναγνωρίζουν το
θεοειδές της ανθρώπινης υπάρξεως. Με αυτό, αρνούνται προκαταβολικά την
Θεανθρώπινη εξέλιξη του ανθρωπίνου όντος.</span><br /><span class="style8">Αν ο άνθρωπος δεν αποτελεί την εικόνα του Θεού, τότε ο
Θεάνθρωπος και το Ευαγγέλιό Του αποτελούν κάτι το αφύσικο για έναν τέτοιον
άνθρωπο, κάτι το μηχανικό και απραγματοποίητο. Τότε, ο Θεάνθρωπος Χριστός είναι
ένα ρομπότ, που κατασκευάζει άλλα ρομπότ. Ο Θεάνθρωπος γίνεται ένας δυνάστης
αφού θέλει από τον άνθρωπο, δια της βίας, να πλάσει ένα ον τέλειο, όπως ο Θεός.
Στην ουσία μιλάμε για μία δικανική ουτοπία, μια αυταπάτη και ένα απραγματοποίητο
"ιδανικό".</span><span> Στο τέλος — τέλος, πρόκειται
για ένα μύθο, για μία αφήγηση.</span><br /><span>
</span><span class="style8">Α</span><span>ν ο άνθρωπος λοιπόν, δεν είναι μια θειοειδής ύπαρξη,
τότε και ο ίδιος ο Θεάνθρωπος είναι περιττός αφού οι επιστημονικές θεωρίες περί
εξέλιξης δεν δέχονται ούτε την αμαρτία, αλλά ούτε και τον Σωτήρα της αμαρτίας.
Στον επίγειο κόσμο της "εξέλιξης" τα πάντα είναι φυσικά και χώρος για αμαρτία
δεν υπάρχει. Γι' αυτό και είναι κωμικό να γίνεται λόγος περί Σωτήρος και
σωτηρίας από την αμαρτία. Σε τελική ανάλυση τα πάντα είναι φυσικά: η αμαρτία, το
κακό και ο θάνατος. Γιατί, αν όλα στον άνθρωπο συμβαίνουν και δίδονται ως
αποτέλεσμα της εξέλιξης, τότε δεν υπάρχει κάτι το οποίο χρειάζεται να σωθεί σε
αυτόν αφού τίποτε αθάνατο και αμετάβλητο δεν έχει μέσα του παρά όλα του είναι
γήινα και χοϊκά και σαν τέτοια είναι παροδικά, φθαρτά και νοητά.</span><br /><span class="style9"> Μ</span><span class="style3">έσα σε έναν τέτοιο κόσμο της "εξέλιξης" δεν έχει θέση
ούτε η Εκκλησία, η οποία είναι το σώμα του Θεανθρώπου Χριστού. Η θεολογία πάλι η
οποία θεμελιώνει την ανθρωπολογία της επάνω στην "επιστημονική" θεωρία της
εξέλιξης δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια <span class="style8">αυτοαναίρεση</span>. Πρόκειται στην ουσία για θεολογία δίχως Θεό
και ανθρωπολογία δίχως άνθρωπο. Αν ο άνθρωπος δεν είναι η αθάνατη, αιώνια και
Θεανθρώπινη εικόνα του Θεού, τότε όλες οι θεολογίες και όλες οι ανθρωπολογίες
δεν είναι παρά μια ανόητη φάρσα, μια τραγική κωμωδία.</span></span></span></div>
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div>
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: large;"><span></span></span></span></div>
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div class="style12">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: large;"><span class="style9"> Η</span><span class="style3"> ορθόδοξη θεολογία και η σχέση, που έχουμε με τους
Αγίους Πατέρες, είναι η οδός και ανάβαση μας προς την Θεανθρώπινη, την ορθόδοξη
Παναλήθεια. Αυτό είναι κάτι, που θέλει ανάλυση, είναι για όσους ασχολούνται με
τα ευαγγελικά ζητήματα επάνω στον πλανήτη. Όλα πάλι τα ευαγγελικά προβλήματα
επικεντρώνονται ουσιαστικά στο πρόβλημα του ανθρώπου. Και όλα τα προβλήματα του
ανθρώπου επικεντρώνονται σε ένα μόνο πρόβλημα, εκείνο του Θεανθρώπου. Μονάχα ο
Θεάνθρωπος αποτελεί την λύση στο καθολικό αίνιγμα, που λέγεται άνθρωπος. Δίχως
Θεάνθρωπο και έξω από τον Θεάνθρωπο, ο άνθρωπος πάντα —συνειδητά ή όχι— <span class="style8">μεταλλάσσεται</span> σε υπάνθρωπο, σε ομοίωμα ανθρώπου, σε
υπεράνθρωπο, σε διαβολάνθρωπο. Απόδειξη και αποδείξεις για τούτο; Όλη η Ιστορία
του ανθρωπίνου γένους.<br />_______________________</span></span></span></div>
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div>
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: large;"><span>Ο
όσιος πατήρ Ιουστίνος Πόποβιτς γεννήθηκε στις 25 Μαρτίου 1884 στην πόλη Βράνιε
της νοτίου Σερβίας. Εκοιμήθη οσιακά στις 25 Μαρτίου το 1979. Σπούδασε θεολογία
στη Σερβία, Ρωσσία και Αγγλία και ανεκηρύχθη το 1926 διδάκτωρ της θεολογίας υπό
της θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.</span></span></span></div>
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div>
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: large;"><span>Το
1935, εξελέγη υφηγητής και μετά καθηγητής της Δογματικής της θεολογικής Στολής
του Βελιγραδίου. Το 1945, επικρατήσαντος του κομμουνιστικού καθεστώτος,
υπεχρεώθη να εγκαταλείψει το Πανεπιστήμιο και έζησε στην Ιερά Μονή των
αρχαγγέλων Τσέλιε, κοντά στο Βάλιεβο ως πνευματικός, συνεχίζοντας εκεί, κάτω από
δυσχερείς συνθήκες, το πνευματικό και συγγραφικό του έργο.</span></span></span></div>
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: large;">
</span></span><div>
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: large;"><span>Συνέγραψε το τρίτομο έργο «Ορθόδοξος φιλοσοφία της
αληθείας», την γνωστή Δογματική του, επτά τόμους ερμηνεία της Καινής Διαθήκης
και Δώδεκα τόμους βίους Αγίων και πολλά άλλα θεολογικά και Φιλοσοφικά. Εφέτος
συμπληρώνονται τριάντα χρόνια από την οσιακή κοίμησή του. Θεωρείται από τους
μεγαλύτερους θεολόγους του 20ού αιώνος, ακολούθησε κατά πάντα την θεολογική
εμπειρία και την άσκηση των μεγάλων Πατέρων της εκκλησίας, είναι η κρυφή
συνείδηση της Σερβικής εκκλησίας. Πολλά βιβλία του έχουν μεταφραστεί στα
ελληνικά. </span></span></span></div>
<div class="style15" style="font-family: Verdana,sans-serif;">
<span style="font-size: x-small;"><br /></span></div>
<div style="font-family: Verdana,sans-serif;">
<span style="font-size: x-small;"><br /></span></div>
<span style="font-size: x-small;">(Αναδημοσίευση από το Ενημερωτικό Έντυπο Ενορίας Αγίου
Γεωργίου Διονύσου - Μάϊος 2009, αρ. 23)</span></div>
</div>
</div>
schoolpalmoshttp://www.blogger.com/profile/12076602622607692844noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8656929916739241098.post-42722691344809033752021-10-28T17:16:00.000+03:002021-10-28T19:14:08.371+03:00Γιώργου Ι. Λεκάτη - ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ; <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h1 align="center" style="text-align: center;">
<u><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ;<o:p></o:p></span></u></h1>
<ul type="disc">
<li class="MsoNormal"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><a href="http://www.phys.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/explanatory/george_lekatis_god_exists.htm#%CE%A0%CE%A1%CE%9F%CE%9B%CE%9F%CE%93%CE%9F%CE%A3"><span style="color: black;">ΠΡΟΛΟΓΟΣ</span></a><o:p></o:p></span></li>
<li class="MsoNormal"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><a href="http://www.phys.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/explanatory/george_lekatis_god_exists.htm#%CE%9A%CE%95%CE%A6%CE%91%CE%9B%CE%91%CE%99%CE%9F%201"><span style="color: black;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 </span></a>Οι επιστημονικές απαντήσεις στη
«ΓΕΝΕΣΗ» ΤΟΥ Μωυσή. Τι λέει ο Stephen Hawking?<o:p></o:p></span></li>
<li class="MsoNormal"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><a href="http://www.phys.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/explanatory/george_lekatis_god_exists.htm#%CE%9A%CE%95%CE%A6%CE%91%CE%9B%CE%91%CE%99%CE%9F%202"><span style="color: black;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2</span></a> Haeckel, Arrhenius, οι υλιστές
φιλόσοφοι και επιστήμονες.<o:p></o:p></span></li>
<li class="MsoNormal"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><a href="http://www.phys.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/explanatory/george_lekatis_god_exists.htm#%CE%9A%CE%95%CE%A6%CE%91%CE%9B%CE%91%CE%99%CE%9F%203"><span style="color: black;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3</span></a> Σπινόζα και πανθεϊστές. «Ο θεός
ταυτίζεται με τη δημιουργία, με τον υλικό κόσμο». Δαρβίνος και η θεωρία
της εξέλιξης.<o:p></o:p></span></li>
<li class="MsoNormal"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><a href="http://www.phys.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/explanatory/george_lekatis_god_exists.htm#%CE%9A%CE%95%CE%A6%CE%91%CE%9B%CE%91%CE%99%CE%9F%204"><span style="color: black;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4 </span></a>Η καταγωγή του ανθρώπου.<o:p></o:p></span></li>
<li class="MsoNormal"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><a href="http://www.phys.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/explanatory/george_lekatis_god_exists.htm#%CE%9A%CE%95%CE%A6%CE%91%CE%9B%CE%91%CE%99%CE%9F%205"><span style="color: black;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5</span></a> Θαύματα και φυσικοί νόμοι. Η
διάδοση του χριστιανισμού και οι καταστάσεις που θέτουν σε δοκιμασία την
ανθρώπινη λογική.<a name='more'></a><o:p></o:p></span></li>
<li class="MsoNormal"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><a href="http://www.phys.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/explanatory/george_lekatis_god_exists.htm#%CE%9A%CE%95%CE%A6%CE%91%CE%9B%CE%91%CE%99%CE%9F%206"><span style="color: black;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6 </span></a>Ιστορικές μαρτυρίες (πάπυροι,
στοιχεία και αρχαιολογικά ευρήματα).<o:p></o:p></span></li>
<li class="MsoNormal"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><a href="http://www.phys.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/explanatory/george_lekatis_god_exists.htm#%CE%9A%CE%95%CE%A6%CE%91%CE%9B%CE%91%CE%99%CE%9F%207"><span style="color: black;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7</span></a> Οι αρνητές της ύπαρξης (ή της
θεότητας) του Χριστού. Συγγραφείς, επιχειρήματα, τεκμηρίωση.<o:p></o:p></span></li>
<li class="MsoNormal"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><a href="http://www.phys.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/explanatory/george_lekatis_god_exists.htm#%CE%9A%CE%95%CE%A6%CE%91%CE%9B%CE%91%CE%99%CE%9F%208"><span style="color: black;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8 </span></a>Τι πραγματικά είπε ο Ιησούς
Χριστός;<o:p></o:p></span></li>
<li class="MsoNormal"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><a href="http://www.phys.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/explanatory/george_lekatis_god_exists.htm#%CE%9A%CE%95%CE%A6%CE%91%CE%9B%CE%91%CE%99%CE%9F%209"><span style="color: black;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9 -10</span></a> Οι προφήτες και η
επιστημονική αξιολόγηση των έργων τους. Τι είπαν, τι από αυτά έγινε.<o:p></o:p></span></li>
<li class="MsoNormal"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><a href="http://www.phys.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/explanatory/george_lekatis_god_exists.htm#%CE%9A%CE%95%CE%A6%CE%91%CE%9B%CE%91%CE%99%CE%9F%2011"><span style="color: black;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ 11</span></a> Λάθη, πλάνες, λόγια που
διαδίδονται από το ένα στόμα στο άλλο, αυταπάτες και άγνοια.
Χαρακτηριστικές περιπτώσεις.<o:p></o:p></span></li>
<li class="MsoNormal"><a href="http://www.phys.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/explanatory/george_lekatis_god_exists.htm#%CE%95%CE%A0%CE%99%CE%9B%CE%9F%CE%93%CE%9F%CE%A3"><span style="color: black;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">ΕΠΙΛΟΓΟΣ</span></span></a></li>
</ul>
<h1>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><a href="" name="ΠΡΟΛΟΓΟΣ"></a>ΠΡΟΛΟΓΟΣ<o:p></o:p></span></h1>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Υπάρχει Θεός;</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ένα ερώτημα, που αργά ή γρήγορα απασχολεί κάθε άνθρωπο. Πολιτισμένο,
απολίτιστο, πρωτόγονο, μορφωμένο ή αμόρφωτο. Ένα ερώτημα, που σίγουρα έχει μία
μόνο σωστή απάντηση. Ναι ή όχι.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Από αυτή όμως την απάντηση επηρεάζεται καθοριστικά το άτομο και η κοινωνία.
Αν υπάρχει δημιουργός, πρέπει να ακολουθήσουμε τις εντολές του, σαν μέρη ενός
συστήματος που ευημερούν μαζί με το σύστημα, μόνο όταν λειτουργούν όπως ορίζει
ο κατασκευαστής. Αν δεν υπάρχει δημιουργός, να εξετάσουμε πως έγιναν όλα αυτά
που μας περιβάλλουν, και να διαμορφώσουμε τη συμπεριφορά που μας συμφέρει
κοινωνικά.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Σαν μαθηματικός, χρειάστηκε να λύσω μέχρι τώρα χιλιάδες προβλήματα, θέματα,
απορίες. Αυτό το πρόβλημα όμως ήταν το πιο δύσκολο, και ταυτόχρονα το πιο
καθοριστικό για την ζωή μου.<br />
Όταν ήμουν μικρό παιδί, είχα μια βαθιά, απόλυτη πίστη και εμπιστοσύνη στο Θεό
που διδάσκει η Ορθόδοξη εκκλησία. Καθώς τα χρόνια περνούσαν, μου δημιουργήθηκαν
απορίες, αμφιβολίες, ερωτηματικά. Στο Πανεπιστήμιο ήρθα σε επαφή με πολλά
πολιτικά και φιλοσοφικά ρεύματα, που είχαν όλα απαντήσεις στο τεράστιο αυτό
ερώτημα που με βασάνιζε. Απαντήσεις όμως διαφορετικές.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Δεν υπάρχει Θεός. Υπάρχει Θεός. Υπάρχει και των γνωρίζουμε από την αγία
γραφή. Υπάρχει αλλά δεν τον γνωρίζουμε. Υπάρχει και είναι ένας. Υπάρχει αλλά
είναι ένα με τη δημιουργία. Δεν υπάρχει, αλλά εμείς τον δημιουργήσαμε, από
αδυναμία να εξηγήσουμε τον κόσμο που μας περιβάλλει. Όλοι, κάτι πίστευαν. Εγώ
κλονίστηκα, έψαχνα, αναρωτιόμουν ποια είναι η αλήθεια.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Κάποια στιγμή τελείωσα το Πανεπιστήμιο, εργάστηκα, παντρεύτηκα. Είχε έρθει η
ώρα να φέρω νέους ανθρώπους στον κόσμο. Τι θα τους έλεγα;<br />
Αποφάσισα να ασχοληθώ με ένταση με το θέμα που με απασχολούσε σε βαθμό που δεν
μπορούσα πια να ησυχάσω. Συγκέντρωσα ειδικά βιβλία, από όλους τους κλάδους της
επιστήμης που είχαν σχέση με τις απόψεις των παλαιοτέρων και των νεοτέρων πάνω
στα θέματα της δημιουργίας, της ύλης, του μακρόκοσμου, του μικρόκοσμου, των
θεωριών, των απόψεων.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Είχα ένα σοβαρό όπλο στα χέρια μου. τη μαθηματική σκέψη που είχα αποκτήσει,
και την εκπαιδευτική πείρα. Γνώριζα να θέτω ένα πρόβλημα, να βρίσκω τα
δεδομένα, να τα χρησιμοποιώ με τις μαθηματικές μεθόδους, με σκοπό να οδηγηθώ
στη λύση. Η επαγωγική σκέψη, η εις άτοπο απαγωγή, ήταν δρόμοι πολύτιμοι στην
προσπάθειά μου.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Κατέληξα σε τελικά συμπεράσματα. Ξέρω τι θα πω στα παιδιά μου. Ξέρω τι
πιστεύω, και γιατί το πιστεύω.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Δεν επιθυμώ να αποκτήσω οπαδούς της άποψής μου. Επιθυμώ απλά να αναφέρω
γεγονότα, επιστημονικές απόψεις, θέσεις, και να αφήσω τον κάθε αναγνώστη, που
διαβάζει τις γραμμές αυτές, να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Άλλωστε, καλός δάσκαλος δεν είναι αυτός που δημιουργεί αντίτυπα του εαυτού
του, αλλά ανθρώπους ελεύθερους, με την ικανότητα να σκέπτονται.<br />
Ευχαριστώ θερμά όλους τους συντελεστές της μεγάλης αυτής προσπάθειας που έκανα.
Είναι οι συγγραφείς των βιβλίων που αναφέρω στο τέλος της προσπάθειας αυτής.</span><br />
<div align="right" style="text-align: right;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Με εκτίμηση, <br />
Γιώργος Ι. Λεκάτης <br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--><a href="" name="ΚΕΦΑΛΑΙΟ_1"></a><span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></span></div>
<b><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">ΚΕΦΑΛΑΙΟ
1<o:p></o:p></span></b><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Οι αρχαίοι κάτοικοι του πλανήτη πίστευαν ότι η γη είναι ένα μεγάλο μέρος του
σύμπαντος. Οι αστέρες; Ασήμαντες φωτεινές κηλίδες. Αιγύπτιοι, Βαβυλώνιοι,
πολλοί αρχαίοι λαοί είπαν τα πιο απίθανα πράγματα.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ο Όμηρος πίστευε ότι η Γη είναι σχεδόν το σύμπαν, ότι ο Όλυμπος είναι η
κατοικία των Θεών και ο Τάρταρος είναι η φυλακή των Τιτάνων. Ο Θαλής ο Μιλήσιος
(εμείς οι Μαθηματικοί τον έχουμε μεγάλη αδυναμία) πίστευε ότι το σύμπαν έχει
υδάτινη προέλευση και σχήμα ημισφαιρικό. Ο Αριστοτέλης δίδασκε ότι η Γη είναι
ακίνητη στο κέντρο του σύμπαντος, και όλα τα ουράνια σώματα κινούνται γύρω της
σε κυκλικές τροχιές.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ο ρόλος της γης περιοριζόταν συνεχώς, όσο κυλούσαν οι αιώνες. Ο Αρίσταρχος ο
Σάμιος πίστευε ότι ο ήλιος είναι ακίνητος, ενώ η γη και οι πλανήτες κινούνται
γύρω του. Η άποψη αυτή δεν επιβλήθηκε στην αστρονομία. Δεκαοκτώ αιώνες αργότερα
(το 1515), ο Πολωνός ιερέας Κοπέρνικος υποστήριξε το ηλιοκεντρικό σύστημα του
Αρίσταρχου. Ο Γαλιλαίος, έναν αιώνα αργότερα, απέδειξε αυτές τις θέσεις.
Πέρασαν πολλοί αιώνες λοιπόν για να δεχτεί ο άνθρωπος ότι δεν αποτελεί το
κέντρο του κόσμου. Με λύπη του παραχώρησε στον ήλιο την κεντρική θέση, άφησε δε
για τον εαυτό του το ρόλο του ακόλουθου.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Σήμερα, όμως, τι πιστεύουμε;<br />
Σήμερα, δεν χρειάζεται πια να πιστεύουμε. Αρκεί να χρησιμοποιήσουμε τα μέσα της
επιστήμης και να δούμε. Τεχνητοί δορυφόροι, τροχιακά αστεροσκοπεία,
διαστημόπλοια και ραδιοτηλεσκόπια, ηλεκτρονικοί υπολογιστές, μας οδήγησαν πάρα
πολύ μακριά, στα όρια του σύμπαντος.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Η γη, ένας απλός πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος. Ο ήλιος μας συνεχώς
μικραίνει. Κάθε δευτερόλεπτο, χάνει 4,5 εκατομμύρια τόνους μάζας που
μετατρέπεται σε ενέργεια. Είναι όμως τόσο τεράστιος, που θα περάσουν χιλιάδες
χρόνια μέχρι να επηρεαστούν οι δυνατότητές του σαν τεράστιου πυρηνικού
αντιδραστήρα.<br />
Υπάρχουν και άλλοι ήλιοι. Ο α του Κενταύρου βρίσκεται σε απόσταση 4,25 ετών
φωτός. Ο Βέγας, 28 έτη φωτός μακριά από τη γη. Όχι μόνο αυτοί βέβαια. Ο δικός
μας γαλαξίας μόνο, έχει 200 περίπου δισεκατομμύρια ήλιους.<br />
Υπάρχουν και άλλοι γαλαξίες. Εκατοντάδες δισεκατομμύρια μάλιστα. Ανά ομάδες των
100 ως 1000, αποτελούν υπερσμήνη γαλαξιών. Και, μόνο ο δικός μας γαλαξίας, έχει
πλάτος της τάξης των 100.000 ετών φωτός.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Η γη, ο ήλιος μας, τα 200 δισεκατομμύρια ήλιοι που αποτελούν τον δικό μας
μόνο γαλαξία. Εκατοντάδες δισεκατομμύρια γαλαξίες σαν το δικό μας. Αλήθεια, τι
αντιπροσωπεύει η γη μας μπροστά σε όλα αυτά;<br />
Τα παράδοξα όμως μόλις άρχισαν. Υπάρχουν σκοτεινές περιοχές, που στέλνουν
ραδιοσήματα! Υπάρχει η «αόρατη» ύλη, η ύλη που δεν στέλνει φωτεινές ακτίνες που
να μπορεί το ανθρώπινο μάτι να συλλάβει. Μπορούν όμως να τη διακρίνουν τα
ραδιοτηλεσκόπια.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Τα pulsars, οι παλλόμενες ραδιοπηγές, που εκπέμπουν ραδιοσήματα, έχουν μάζα
όση και ο ήλιος μας, έχουν όμως τόσο τεράστιες πυκνότητες, που μια ποσότητα
ύλης μεγέθους ενός απλού ζαριού, ζυγίζει εκατομμύρια τόνους! (Η ύλη εκεί, δεν
έχει τόσο τεράστια κενά, όπως στη γη!)</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Τι περίεργο σύμπαν. Οι υπερκαινοφανείς αστέρες εκρήγνυνται, τινάζουν στο
σύμπαν μάζα όση του ήλιου και γίνονται 100 εκατομμύρια φορές λαμπρότεροι από
τον ήλιο. Γαλαξίες με δισεκατομμύρια ήλιους να περνούν ο ένας μέσα από τον
άλλο, χωρίς να παρατηρείται ούτε μια σύγκρουση.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Το πιο παράδοξο όμως είναι το φαινόμενο της κίνησης. Απειράριθμα αστρικά
σώματα, στροβιλίζονται στο διάστημα, ακολουθώντας το καθένα μια εξαιρετικά
περίπλοκη και εξαιρετικά ακριβή τροχιά!<br />
Η σελήνη περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της και γύρω από τη γη. Η γη με τη
σελήνη, γύρω από τον εαυτό τους και γύρω από τον ήλιο. Ο ήλιος με όλη τη
συνοδεία του περιφέρεται γύρω από το κέντρο του γαλαξία μας. Όλος ο γαλαξίας με
τη σειρά του με όλα τα σώματά του, περιφέρεται γύρω από το κέντρο του υπερσμήνους
στο οποίο ανήκει. Σύνθετη κίνηση! Αυτό είναι παράδειγμα σχετικής ταχύτητας!
Όσοι έχουν λύσει παρόμοιες ασκήσεις, ξέρουν πολύ καλά ότι δίπλα στο μολύβι και
στον υπολογιστή, χρειάζεται ένα ολόκληρο κουτί με ασπιρίνες!</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ο Γαλαξίας μας έχει άξονα συμμετρίας! Ο άξονας αυτός μάλιστα είναι κάθετος
στο γαλαξιακό επίπεδο. Τι περίεργο!<br />
Το 1929 διατυπώθηκε η θεωρία της διαστολής του σύμπαντος. Το στατικό σύμπαν,
έδωσε τη θέση του σε έναν κόσμο, που συνεχώς μεγαλώνει. Οι γαλαξίες
απομακρύνονται ο ένας από τον άλλο με τεράστιες ταχύτητες.<br />
Σήμερα, είναι καθολικά παραδεκτή και απόλυτα αποδεδειγμένη επιστημονικά η
θεωρία της «θερμής μεγάλης έκρηξης» («hot big-bang»). Mε τη βοήθεια
ηλεκτρονικών υπολογιστών, τεκμηριώθηκε απόλυτα και οδήγησε σε επανάσταση την
αστρονομία. Δέχεται ότι ο κόσμος ήρθε στην ύπαρξη, μέσα από μια τεράστια έκρηξη
φωτός και ακτινοβολίας, που συνέβη περίπου 15 δισεκατομμύρια έτη, πριν από την
εποχή μας. Από την υπερβολικά πυκνή εκείνη κατάσταση, δημιουργήθηκαν οι πυρήνες
των ατόμων, τα άτομα, τα μεγαλύτερα σωματίδια, οι μεγάλες συγκεντρώσεις της
ύλης, οι γαλαξίες. Το σύμπαν βρίσκεται σε μια πορεία. Άρχισε μια συγκεκριμένη
στιγμή, προχωράει με μια συγκεκριμένη προοπτική.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ο Άγγλος Ryle το 1974 πήρε το βραβείο Νόμπελ όταν με τη βοήθεια
ραδιοτηλεσκοπίων απέδειξε ότι η πυκνότητα των ραδιογαλαξιών αυξάνει, όσο
αυξάνει η απόστασή τους από εμάς. Το συμπέρασμα είναι η επιβεβαίωση της θεωρίας
της μεγάλης έκρηξης.<br />
Όλοι γνωρίζουμε τον Einstein και τη μεγάλη συμβολή του στην εξέλιξη της
επιστήμης. Με τη γενική θεωρία της σχετικότητας (1916) μελετούσε το χώρο και το
χρόνο του σύμπαντος σε σχέση με την κατανομή της ύλης και της ενέργειας του.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ο Einstein όμως είχε κάνει ένα σημαντικό λάθος. Πίστευε ότι το σύμπαν είναι
στατικό, ακίνητο, αμετάβλητο με το χρόνο! Έτσι, δεν μπορούσε ο ίδιος να λύσει
τις περίφημες εξισώσεις του. Αναγκάστηκε να εισάγει έναν όρο, την «κοσμολογική
σταθερά», για να αναγκάσει τις εξισώσεις να οδηγηθούν εκεί που αυτός ήθελε.
Αργότερα, μετάνιωσε για την ενέργειά του αυτή και ομολόγησε ότι αυτό ήταν το μεγαλύτερο
λάθος της ζωής του. Τις εξισώσεις του Einstein τις έλυσαν επιστήμονες που
πίστευαν σε ένα διαστελλόμενο σύμπαν, όπου οι γαλαξίες απομακρύνονται με
τεράστιες ταχύτητες ο ένας από τον άλλο. Ο Einstein παραδέχτηκε στο τέλος της
ζωής του, ότι το σύμπαν διαστέλλεται, και «είχε μία αρχή» στην πορεία του.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Οι Penzias και Wilson πήραν το βραβείο Νόμπελ το 1978, γιατί κατάφεραν να
ανακαλύψουν μια ακτινοβολία, αμετάβλητη σε συνάρτηση με το χρόνο, υπόλειμμα της
αρχικής έντονης ακτινοβολίας που δημιουργήθηκε κατά την αρχική μεγάλη έκρηξη
του σύμπαντος. Τον Απρίλιο του 1992 ο δορυφόρος της ΝΑSA με το όνομα COBE
(Cosmic Background Explorer), που είχε σαν αποστολή την έρευνα πάνω στις
απόψεις των Renzias και Wilson, έκανε μια σημαντική ανακάλυψη. Διέκρινε περιοχές
του ουρανού με διαφορά θερμοκρασίας στην αρχική ανεπαίσθητη ακτινοβολία, που
οδηγεί σε διαφορά πυκνότητας και τελικά στη δημιουργία του σύμπαντος από μία
αρχή. Από τότε ούτε ένας επιστήμονας δεν αμφιβάλλει πλέον ότι κάποτε, 15
περίπου δισεκατομμύρια χρόνια πριν, έγινε μια μεγάλη έκρηξη φωτός και αυτή
δημιούργησε το σύμπαν. Μάλιστα, διεθνώς έχει επικρατήσει ο όρος «Γένεσις» για
την αρχή αυτή, στα επιστημονικά συγγράμματα, ανεξάρτητα από τις θρησκευτικές
πεποιθήσεις των επιστημόνων.<br />
Ο Ηράκλειτος πίστευε ότι τον κόσμο αυτό, ούτε κάποιος Θεός, ούτε κάποιος
άνθρωπος τον δημιούργησε, αλλά έτσι ήταν πάντα και έτσι είναι. Είναι πλέον
φανερό, ότι το δεύτερο σκέλος του συλλογισμού του ήταν εσφαλμένο. Θα δούμε τι
συμβαίνει με το πρώτο σκέλος.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Είναι πολύ γνωστός ο διακεκριμένος Φυσικός Stephen Hawking. Δήλωσε «η αρχική
κατάσταση του σύμπαντος πρέπει να είχε πολύ προσεκτικά επιλεγεί. Θα ήταν πολύ
δύσκολο να εξηγήσει κάποιος γιατί το σύμπαν έπρεπε να αρχίσει τη ζωή του με
αυτόν ακριβώς τον τρόπο, εκτός αν το θεωρήσει σαν έργο ενός Θεού, που ήθελε να
δημιουργήσει όντα σαν και εμάς».<br />
Είναι άραγε αυτονόητο το ότι υπάρχουμε; Η ζωή είναι κάτι που θα υπήρχε, όπως
και να έχουν τα πράγματα; Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα, προκαλεί μια απέραντη
έκπληξη. Για να δούμε λοιπόν, τι μπορεί να είναι σύμπτωση από αυτά που
ακολουθούν.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Η πιο γνωστή δύναμη, είναι το βάρος. Είναι ανάλογο με τις μάζες που
έλκονται, και αντιστρόφως ανάλογο με την απόστασή τους. Όμως, υπάρχει στην
εξίσωση και η περίφημη σταθερά της παγκόσμιας έλξης (G). Έχει μια σταθερή,
καθορισμένη τιμή. Γιατί όμως το G έχει αυτή ακριβώς την τιμή, και όχι κάποια
άλλη; Ποιος καθόρισε το φυσικό αυτό νόμο, και αυτή τη συγκεκριμένη τιμή για το
G;<br />
Η γη περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο, σύμφωνα με το νόμο της παγκόσμιας έλξης,
του Νεύτωνα. Αν η σταθερά αυτή G ήταν μεγαλύτερη, η γη θα περιστρεφόταν γύρω
από τον ήλιο σε χρονικό διάστημα μικρότερο από ένα έτος. Ο ήλιος όμως θα ήταν
«μπλε γίγαντας», δηλαδή τα ανώτερα στρώματά του θα ασκούσαν ισχυρότερη βαρυτική
δύναμη, θα συρρίκνωναν την ηλιακή μάζα. Ο ήλιος θα έδινε πολύ μεγαλύτερα ποσά
ακτινοβολίας για να εξουδετερώσει τη συρρίκνωση, θα έλαμπε ισχυρότερα, θα
έσβηνε γρηγορότερα. Πριν ο ήλιος όμως σβήσει, η ζωή στη γη θα είχε γίνει
εντελώς αδύνατη.<br />
Αν το G ήταν μικρότερο, ο ήλιος θα ήταν αντίθετα «ερυθρός νάνος», ψυχρός, με
αμυδρή ακτινοβολία. Το νερό στη γη θα ήταν όλο στερεό (πάγος), οι συνθήκες
ακατάλληλες πάλι για τη δημιουργία ζωής για πάρα πολλούς λόγους. Άρα:<br />
Αν το G ήταν μεγαλύτερο ή μικρότερο στο νόμο της παγκόσμιας έλξης, η ζωή στη γη
θα ήταν αδύνατη. Ο ήλιος θα ήταν πολύ διαφορετικός. Θα έδινε πολύ περισσότερη
ακτινοβολία, ή πολύ λιγότερη. Η τροχιά της γης θα ήταν πολύ διαφορετική. Όλοι
οι επιστήμονες δέχονται ότι αν το G είχε καθοριστεί διαφορετικά στο φυσικό αυτό
νόμο, η ζωή στη γη θα ήταν αδύνατη.<br />
Τι καθόρισε με τόση ακρίβεια την τιμή αυτή της σταθεράς της παγκόσμιας έλξης;</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ας αφήσουμε τον κόσμο της αστρονομίας, να μεταφερθούμε για λίγο στον κόσμου
του ατόμου.<br />
Άτομο, σημαίνει κάτι που δεν τέμνεται. Αυτό όμως σήμερα ξέρουμε ότι δεν είναι
καθόλου σωστό.<br />
Από τι αποτελείται το άτομο της γήινης ύλης; Μα, κυρίως από κενό, από τίποτα.
Και το πιο συμπαγές σώμα, βασικά αποτελείται από κενό.<br />
Υπάρχει ο πυρήνας που έχει πρωτόνια και νετρόνια, υπάρχουν και τα ηλεκτρόνια
που περιστρέφονται γύρω από τον πυρήνα.<br />
Αν όμως ο πυρήνας του υδρογόνου ήταν σαν μια μπάλα ποδοσφαίρου, το ηλεκτρόνιο
θα διέγραφε την τροχιά του σε απόσταση <st1:metricconverter productid="5 χιλιομέτρων" w:st="on">5 χιλιομέτρων</st1:metricconverter> από τον
πυρήνα! Στο ενδιάμεσο διάστημα, τι υπάρχει; Τίποτα, κενό.<br />
Τι κάνουν τα ηλεκτρόνια; Περιστρέφονται με τεράστιες ταχύτητες γύρω από τον
πυρήνα σε 1 sec εκτελούν τρισεκατομμύρια περιστροφές. Έχουν αρνητικό ηλεκτρικό
φορτίο. Ο πυρήνας είναι φορτισμένος θετικά, χάρη στα πρωτόνια. Αλήθεια, αφού τα
πρωτόνια είναι όλα θετικά και απωθούνται, γιατί δεν διασπάται ο πυρήνας; Γιατί
δεν απομακρύνονται λόγω άπωσης το ένα από το άλλο;<br />
Διότι υπάρχουν πολύ ισχυρότερες δυνάμεις, που τα κρατούν μέσα στον πυρήνα, που
λέγονται «ισχυρές πυρηνικές δυνάμεις». Χωρίς αυτές, δεν θα υπήρχαν άτομα.<br />
Αν οι ισχυρές πυρηνικές δυνάμεις ήταν λίγο ασθενέστερες, δεν θα συγκρατούσαν τα
πρωτόνια. Ο ήλιος δεν θα έλαμπε, η ζωή θα ήταν αδύνατη. Πράγματι, η ακτινοβολία
του ήλιου βασίζεται στην μετατροπή του υδρογόνου σε δευτέριο. Αυτή η μετατροπή
δεν θα συνέβαινε, αν οι ισχυρές πυρηνικές δυνάμεις ήταν λίγο ασθενέστερες.
Φυσικά, δεν θα υπήρχε και κανένα άλλο στοιχείο, εκτός από το υδρογόνο.<br />
Αν οι ισχυρές πυρηνικές δυνάμεις, ήταν λίγο ισχυρότερες, στα πρώτα στάδια της
δημιουργίας θα είχε εξαφανιστεί τελείως το υδρογόνο. Θα είχαν δημιουργηθεί μόνο
τα βαρύτερα στοιχεία. Ο ήλιος και οι αστέρες, δεν θα ακτινοβολούσαν, η ζωή δεν
θα υπήρχε. <br />
Έπρεπε οι δυνάμεις αυτές να είναι ακριβώς τόσες, ώστε και να επιτρέπουν σε μια
ποσότητα υδρογόνου να μείνει σαν υδρογόνο, και να επιτρέπουν στην υπόλοιπη
ποσότητα υδρογόνου να μετατραπεί σε βαρύτερα στοιχεία.<br />
Τι καθόρισε ακριβώς αυτή την τιμή στις ισχυρές πυρηνικές δυνάμεις;</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Όλες οι οργανικές ύλες γνωρίζουμε ότι περιέχουν άνθρακα. Χωρίς αυτόν, δεν θα
υπήρχε τίποτα ζωντανό, ούτε οργανική χημεία. Πως δημιουργήθηκε αλήθεια ο άνθρακας;
<br />
Σε τεράστιες θερμοκρασίες, τρεις πυρήνες ηλίου ενώνονται και δημιουργούν
άνθρακα. Πρώτα, ενώνονται οι δύο πυρήνες ηλίου και δημιουργούν πυρήνα
βηρυλλίου, που δεν είναι ούτε ευσταθής, ούτε ασταθής. Ζει ένα τετράκις
δισεκατομμυριοστό του δευτερολέπτου. Αυτό το χρονικό διάστημα έκρινε την τύχη
της ζωής και του ανθρώπου.<br />
Η διάρκεια της ζωής του πυρήνα αυτού, καθορίζεται από τις «ασθενείς πυρηνικές
δυνάμεις». Αυτές είναι υπεύθυνες για τη μετατροπή του πρωτονίου σε νετρόνιο,
και αντίστροφα. Και αυτές οι δυνάμεις, έχουν καθοριστεί ώστε να έχουν μια
καταπληκτική ακρίβεια. <br />
Αν οι ασθενείς πυρηνικές δυνάμεις ήταν λίγο ισχυρότερες δεν θα μπορούσε να
σχηματιστεί βηρύλλιο, ούτε άνθρακας, διότι θα είχε διασπαστεί αμέσως μόλις θα
είχε δημιουργηθεί. <br />
Αν οι ασθενείς πυρηνικές δυνάμεις ήταν λίγο ασθενέστερες, όλα τα άτομα ηλίου θα
δημιουργούσαν βηρύλλιο, οπότε δεν θα υπήρχαν ελεύθερα άτομα ηλίου για να
δημιουργήσουν άνθρακα.<br />
Τι εξασφάλισε τη μοναδική αυτή ισορροπία; Η τύχη του άνθρακα κρίθηκε σε ένα
τετράκις δισεκατομμυριοστό του δευτερολέπτου. Το βηρύλλιο δεν έπρεπε να είναι
ούτε πιο ευσταθές, ούτε πιο ασταθές, αλλά «μετασταθές». Χωρίς τη φοβερή αυτή
ρύθμιση, δεν θα υπήρχε άνθρακας, δεν θα υπήρχε ζωή.<br />
Και οι ηλεκτρομαγνητικές όμως δυνάμεις, που καθορίζουν τη δημιουργία των μορίων
και των κυττάρων, είναι με θαυμαστό τρόπο ρυθμισμένες.<br />
Αν ήταν ασθενέστερες, δεν θα μπορούσαν να συγκρατήσουν τα ηλεκτρόνια γύρω από
τους πυρήνες. Τα άτομα θα ήταν αδύνατο να σχηματιστούν. Θα υπήρχαν μόνο πυρήνες
και ηλεκτρόνια, όχι σταθερά μόρια, όχι κύτταρα, όχι ζωή.<br />
Αν ήταν ισχυρότερες, τα ηλεκτρόνια θα είχαν δεσμευτεί απόλυτα από τους πυρήνες
τους. Δεν θα μπορούσαν τότε να γίνουν οι χημικοί δεσμοί, που προϋποθέτουν
αποβολή και πρόσληψη ηλεκτρονίων, δεν θα υπήρχαν χημικές αντιδράσεις, ούτε πιο
πολύπλοκα μόρια. Το νερό επίσης θα ήταν πάντα στερεό.<br />
Τέσσερις είναι οι βασικές δυνάμεις στη φύση. Οι δυνάμεις της βαρύτητας, οι
ισχυρές πυρηνικές, οι ασθενείς πυρηνικές και οι ηλεκτρομαγνητικές. Είναι όλες
με τόση απίστευτη ακρίβεια καθορισμένες, που ο άνθρωπος θαυμάζει, πως είναι
δυνατό να ζει.<br />
Είναι απλές αριθμητικές συμπτώσεις; Είναι μέρος ενός σχεδίου; Υπάρχουν αλήθεια
τόσες συμπτώσεις; Στα μαθηματικά διδάσκουμε ότι αν έχουμε 15 καρέκλες και
θέλουμε να βρούμε με πόσους τρόπους μπορούν να καθίσουν σε αυτές 15 άνθρωποι, η
απάντηση είναι: 1.307.674.368.000 διαφορετικοί τρόποι να καθίσουν οι άνθρωποι.
(ν!=15!=1.307.674.368.000)<br />
Πως τα δισεκατομμύρια των περιπτώσεων που υπήρχαν, για κάθε φυσική σταθερά,
«έτυχε» και δεν πήραν μια άλλη τιμή, αλλά ειδικά αυτή που ήταν η μόνη
απαραίτητη;<br />
Είναι σαν να ρίξουμε στη γη ένα δοχείο με τυπογραφικά στοιχεία, και από
σύμπτωση να πέσουν έτσι ώστε να γραφτεί από μόνος του ο εθνικός ύμνος!</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Όμως, τα παράξενα δεν εξαντλήθηκαν.<br />
Αλήθεια, τι είναι το φως;</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Το φως αποτελείται από σωμάτια που λέγονται φωτόνια. Ένα τεράστιο πλήθος
φωτονίων κινούνται στη διεύθυνση διάδοσης κάθε ακτινοβολίας.<br />
Τι είναι τα φωτόνια;<br />
Διαφέρουν από τα υλικά σωμάτια, γιατί δεν έχουν μάζα! Δεν έχουν ούτε ηλεκτρικό
φορτίο. Είναι «πακέτα» ενέργειας, πραγματικές άυλες φυσικές οντότητες που
μεταφέρουν ενέργεια και ορμή. Δύο από αυτά, αν συγκρουστούν, εξαφανίζονται! Και
η ενέργειά τους τι έγινε; Υλοποιήθηκε! Δύο φωτόνια, αν συγκρουστούν,
εξαφανίζονται και στη θέση τους εμφανίζονται στοιχειώδη σωματίδια της ύλης, που
έχουν μάζα! Χάνεται ενέργεια και εμφανίζεται ύλη!<br />
Μπορεί λοιπόν να προέλθει ύλη από το φως; Ναι έτσι γίνεται, παραδέχονται σήμερα
όλοι οι επιστήμονες, χωρίς ίχνος αμφιβολίας, γιατί δεν το έχουν υποθέσει, το
έχουν δει να γίνεται μπροστά στα μάτια τους, στο εργαστήριο.<br />
Είναι αδύνατο να μη σκεφτούμε την αγία γραφή, που παρουσιάζει στη γένεση το
Θεό, να δίνει την πρώτη εντολή: «Γεννηθήτω φως» και μετά από το φως να
δημιουργείται η ύλη. Πως το ήξερε ο Μωυσής, (1500 π.Χ.) που έγραψε τη γέννεση;
Υπάρχουν επιστήμονες τους προηγούμενους αιώνες που ειρωνεύτηκαν την γένεση,
ακριβώς γιατί ο Θεός έφτιαξε πρώτα το φως και μετά τον κόσμο. Που να ήξεραν!<br />
Αναφερθήκαμε στη γέννεση. Ας δούμε μερικά ακόμη πολύ περίεργα, τα οποία έγραψε
ο Μωυσής, που κανείς δεν μπορεί να καταλάβει πως τα ήξερε!<br />
Ο Θεός υποσχέθηκε στον Αβραάμ ότι θα πληθύνει το σπέρμα του σαν την άμμο της
θάλασσας και σαν τα άστρα του ουρανού.<br />
Καλά, είπαν οι υλιστές επιστήμονες και φιλόσοφοι προηγούμενων αιώνων, τι ηλίθια
υπόσχεση είναι αυτή! Η άμμος της θάλασσας είναι αμέτρητη, τα αστέρια του
ουρανού όμως είναι γύρω στα 5.000! Έτσι πίστευαν, και κατηγορούσαν το Μωυσή ότι
έγραψε ένα «δημώδες διήγημα» και όχι ένα επιστημονικό έργο. Που να ήξεραν ότι ο
Μωυσής ήξερε ότι τα αστέρια στον ουρανό ήταν όση και η άμμος της θαλάσσης!<br />
Ο Μωυσής όμως μεγάλωσε στην Αίγυπτο. Τι πίστευαν οι Αιγύπτιοι λοιπόν; Ότι οι
αστέρες είναι λυχνίες κρεμασμένες από ένα σιδερένιο θόλο στον ουρανό, που
κάποια θεϊκή δύναμη, άναβε το βράδυ για να βοηθάει τους ανθρώπους πάνω στη γη!
Ο ουρανός, για τους Αιγύπτιους, ήταν ένα σιδερένιο κάλυμμα της γης, πάνω στο
οποίο κυλούν τα νερά που περιβάλλουν τη γη. Μέσα στις απόψεις αυτές, γεννήθηκε
ο Μωυσής, και έγραψε τη γέννεση!<br />
Τι άλλο απίστευτο για την εποχή εκείνη αναφέρει η γέννεση;<br />
Ο Μωυσής έγραψε ότι πρώτα γεννήθηκε το φως, και μετά γεννήθηκε ο ήλιος!
Πράγματι την πρώτη ημέρα της δημιουργίας είπε ο Θεός «γεννηθήτω φως», και μόλις
την τετάρτη ημέρα! έφτιαξε τον ήλιο και τη σελήνη. Αυτό είναι αληθινά
απίστευτο, αν σκεφτούμε ότι όλοι οι λαοί εκείνη την εποχή θεωρούσαν τον ήλιο
θεό (Θεός Βάαλ). Ήταν αδιανόητο να φτιαχτεί πρώτα η γη και μετά ο ήλιος, για
κάθε άνθρωπο που έζησε εκείνη την εποχή. Παρόμοιες παρατηρήσεις έγιναν τους
περασμένους αιώνες, με αρκετά ειρωνικά σχόλια για το Μωυσή από υλιστές
φιλοσόφους και ερευνητές.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Τι λέει όμως η επιστήμη σήμερα;<br />
Η επιστήμη σήμερα γνωρίζει χωρίς αμφιβολία, ότι δεν ήταν το φως του ήλιου το
πρώτο φως που έλαμψε πάνω στη γη.<br />
Το φως που υπήρχε πριν από τον ήλιο, η επιστήμη το έχει ονομάσει αρχέγονο φως,
και οφείλεται σε συνεχείς ηλεκτρικές εκκενώσεις και άλλους λόγους. Το φαινόμενο
που παρατηρούμε και σήμερα και ονομάζεται Βόρειο Σέλας έχει παρόμοια αρχή. Μια
αδιάσειστη απόδειξη, είναι τα τεράστια λιθανθρακοφόρα στρώματα.<br />
Πριν ακόμη λάμψη ο ήλιος πάνω στη γη, υπήρχαν τεράστια φυτά πάχους όσο το
ανθρώπινο σώμα και ύψος άνω των <st1:metricconverter productid="20 μέτρων" w:st="on">20 μέτρων</st1:metricconverter>, που κατακαλύφθηκαν και δημιούργησαν
τεράστιες ποσότητες λιθανθράκων. Ούτε άνθος, ούτε καρποφόρα δέντρα συναντώνται
στη λιθανθρακοφόρο περίοδο. Αυτό φανερώνει άμεσα ότι ο ήλιος δεν υπήρχε ακόμη,
το κλίμα ήταν υγρό και ομοιόμορφο, χωρίς εποχές και διαφορές, χωρίς
ατμοσφαιρικές και κλιματολογικές μεταβολές που οφείλονται στις ηλιακές ακτίνες.<br />
Πως όμως βλάστησαν όλα αυτά τα τεράστια φυτά, χωρίς ήλιο; Πρώτα ο Framinzin
δημιούργησε στο εργαστήριο φυτά χωρίς ηλιακό φως, με ηλεκτρικές εκκενώσεις. Ο
Αύγουστος de <st1:personname productid="la Rive" w:st="on">la Rive</st1:personname>
διαπίστωσε ότι το φως από ηλεκτρισμό είναι απόλυτα ικανό για δημιουργία
βλάστησης της μορφής που δημιούργησε τα τεράστια κοιτάσματα λιθανθράκων.
Υπολογίστηκε ότι χρειάστηκαν 700-800 έτη για το σχηματισμό γαιανθράκων.
Ορισμένα στρώματα χρειάστηκαν όμως πολύ περισσότερο χρόνο για να σχηματιστούν.<br />
Τα γεωλογικά στρώματα που βρίσκονται πάνω από τα λιθανθρακοφόρα στρώματα, άρα
είναι μεταγενέστερα χρονικά, διακρίνονται από τελείως διαφορετικά απολιθώματα
(φύκη, ζωόφυτα, οστρακόδερμα, μαλάκια, κοράλλια, κοχύλια κατά εκατομμύρια). Η
δημιουργία είχε προχωρήσει στο επόμενο στάδιο λοιπόν.<br />
Πως ο Μωυσής ήξερε ότι ο ήλιος δεν φώτιζε πάντα τη γη, σε ένα περιβάλλον που
θεωρούσε τον ήλιο Θεό; Κανείς ποτέ δεν βρήκε μια εξήγηση, διαφορετική από την
αποκάλυψη από το Θεό.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Υπάρχουν όμως και άλλα απίστευτα. Ο Μωυσής γράφει στη γέννεση, ότι πρώτα
δημιουργήθηκαν τα φυτά και τα ζώα, και μετά ο ήλιος! Είναι δυνατό, ακόμη και
σήμερα, να υποθέσει ο σύγχρονος απλός άνθρωπος κάτι τέτοιο; Είναι τελείως
αδύνατο. Όμως, αποδείχτηκε πέρα από κάθε αμφιβολία, έτσι έγινε!<br />
Ο Μωυσής αναφέρθηκε σε τρεις μεγάλες εμφανίσεις οργανικής ζωής, μιας φυτικής
και δύο ζωικών! Η επιστήμη το έχει απόλυτα επαληθεύσει. Όπως επαλήθευσε ότι
πράγματι ο άνθρωπος δημιουργήθηκε τελευταίος.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ο Μωυσής έγραψε ότι πρώτα η γη ήταν καλυμμένη από νερό, και ο Θεός
δημιούργησε την ξηρά μετά («συναχθήτω το ύδωρ εις συναγωγήν μίαν και οφθήτω
ξηρά»). Στον μεσαίωνα όμως οι τότε επιστήμονες έβλεπαν έκπληκτοι τα κοχύλια που
υπήρχαν στις κορυφές των βουνών και σε μεγάλα ύψη, και δεν μπορούσαν να
ερμηνεύσουν πως βρέθηκαν εκεί. Μάλιστα έκαναν αρκετά παράξενες υποθέσεις
(ατελείς απόπειρες της δημιουργού δυνάμεως, παίγνια της φύσεως, αντανακλάσεις
των αστέρων κλπ.). Αιώνες μετά το Μωυσή, αυτό ήταν το επίπεδο της επιστήμης.<br />
Μεγάλη εντύπωση μου
προκάλεσε το βιβλίο του<span lang="EN-GB"> Steven
Weihberg «</span>Τα τρία πρώτα λεπτά<span lang="EN-GB">» (The
first three minutes - a modern view of the ori-gin of the universe, London,
Fontana Paperbacks, 1983). </span>Ο διάσημος αυτός φυσικός αναφέρει:<br />
«Αν η αναλογία του φωτός προς την ύλη ήταν μεγαλύτερη, το φως θα υπερίσχυε και
δεν θα επέτρεπε στην ύλη να δημιουργήσει τοπικά συγκεντρώσεις, που θα
εξελίχθηκαν σε γαλαξίες και αστέρες. Η πίεση της ακτινοβολίας θα διέλυε τη
συμπαγή ύλη.<br />
Αν η αναλογία του φωτός προς την ύλη ήταν μικρότερη, το φως δεν θα μπορούσε να
συγκρατήσει τη δημιουργία πυρήνων τα πρώτα λεπτά του σύμπαντος. Όλη η ύλη του
σύμπαντος θα είχε μετατραπεί σε βαριά στοιχεία, και δεν θα υπήρχε υδρογόνο,
ούτε ήλιος, ούτε ζωή. <br />
Το φως έπρεπε να είναι ακριβώς τόσο, ώστε και να εμποδίσει τη συνολική
μετατροπή του υδρογόνου και ηλίου σε βαρύτερα στοιχεία, αλλά και να μην
εμποδίσει το σχηματισμό των αστέρων και γαλαξιών μεταγενέστερα. Μια φοβερή
χρυσή τομή, μια απίστευτη ισορροπία ύλης και ενέργειας, που εξασφάλισε τη
δυνατότητα στη ζωή να υπάρξει.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ο Steven Hawking (A brief history of time - From the Big Bang To Black
Holes, Bantam Books, New York, 1988) αναφέρεται σε ένα ακόμη θαυμάσιο γεγονός,
που συνέβη κατά τη δημιουργία του κόσμου, την μεγάλη θερμή έκρηξη!<br />
«Αν η ταχύτητα διαστολής, ακριβώς ένα δευτερόλεπτο μετά τη μεγάλη έκρηξη, ήταν
πολύ λίγο μικρότερη από την πραγματική, το σύμπαν θα είχε καταρρεύσει πριν
προλάβει να δημιουργηθεί η ζωή».<br />
Πράγματι, τα υλικά σώματα έλκονται με τεράστιες ελκτικές δυνάμεις. Αν η αρχική
ταχύτητα διαστολής δεν ήταν τόσο μεγάλη, μετά την έκρηξη τα αρχικά σώματα θα
διαστέλλονταν για λίγο, θα σταματούσαν, και θα γύριζαν (λόγω έλξης) με μεγάλη
ταχύτητα πίσω, όπου θα συγκρούονταν και πάλι.<br />
-Αν λοιπόν η αρχική ταχύτητα διαστολής, μετά τη μεγάλη αρχική έκρηξη, ήταν λίγο
μικρότερη από την πραγματική οι γαλαξίες και η ζωή δεν θα είχαν δημιουργηθεί. <br />
-Αν η αρχική ταχύτητα διαστολής, μετά την μεγάλη αρχική έκρηξη, ήταν λίγο
μεγαλύτερη από την πραγματική, η βαρύτητα δεν θα μπορούσε να συγκεντρώσει την
ύλη του σύμπαντος σε τοπικές συγκεντρώσεις, αλλά η ύλη θα είχε διασπαρεί, χωρίς
να δημιουργηθούν συγκεντρώσεις. Η ζωή φυσικά δεν θα είχε που να δημιουργηθεί.<br />
-Η αρχική ταχύτητα διαστολής έπρεπε να έχει ακριβώς μια τιμή, αυτή που πράγματι
είχε, ώστε: και να μπορεί η ύλη να απομακρυνθεί από το σημείο της αρχικής
έκρηξης με μεγάλη ταχύτητα, και να μπορούν τα μόρια να έλκονται και να
δημιουργήσουν τους αστέρες, τους πλανήτες, τους γαλαξίες.<br />
Ο Hawking αναφέρει «η αρχική ταχύτητα διαστολής έπρεπε να επιλεγεί με πολύ
μεγάλη ακρίβεια, ώστε η ταχύτητα αυτή να είναι ακόμη και τώρα τόσο κοντά στην
κρίσιμη τιμή, την αναγκαία για να αποφύγουμε την κατάρρευση».<br />
Ένα ακόμη παράδοξο.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Η κατασκευή του ατόμου, με τον πυρήνα στο κέντρο και τα ηλεκτρόνια να
περιστρέφονται γύρω από αυτόν, θυμίζει έντονα τον ήλιο και τους πλανήτες. Ήλιος
είναι ο πυρήνας, πλανήτες είναι τα ηλεκτρόνια. Είναι φανερό ότι στο σύμπαν
υπάρχει το ίδιο βασικό σχέδιο σύνθεσης και κατασκευής, από το άπειρα μικρό, στο
άπειρα μεγάλο.<br />
Υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στο μικρόκοσμο του ατόμου και τον μακρόκοσμο του
σύμπαντος. Διαφορές, που δημιουργούν όμως απορία και θαυμασμό. Σύμφωνα με την
ηλεκτρομαγνητική θεωρία, αφού το ηλεκτρόνιο κινείται σε κυκλική τροχιά γύρω από
τον πυρήνα, εκπέμπει συνεχώς ακτινοβολία, όπως οποιοδήποτε άλλο κινούμενο
φορτίο στον κόσμο. Η ακτινοβολία αυτή φυσικά συνοδεύεται από συχνή απώλεια
ενέργειας.<br />
Αν αυτό συνέβαινε στο ηλεκτρόνιο, η ακτίνα περιστροφής θα έπρεπε συνεχώς να
μικραίνει και το ηλεκτρόνιο να πέσει τελικά πάνω στον πυρήνα. Ε, λοιπόν, ειδικά
στο ηλεκτρόνιο, ΔΕΝ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ αυτό που συμβαίνει σε οποιοδήποτε άλλο κινούμενο
φορτίο στη φύση. Ο Bohr το διαπίστωσε, και από τότε ξέρουμε για την
καταπληκτική αυτή εξαίρεση, που αν δεν υπήρχε, δεν θα υπήρχε ζωή.<br />
Το μικρό άτομο, κρύβει μέσα του τρομακτική ποσότητα ενέργειας. Ένα γραμμάριο
οποιασδήποτε ύλης, αν μεταστοιχειωθεί μέσα σε ένα δευτερόλεπτο, εκλύει ενέργεια
επτά δισεκατομμυρίων κιλοβατωρών. Ένα μόνο γραμμάριο, όχι ουρανίου,
οποιουδήποτε υλικού. Γιατί, έχει ενέργεια, που πρώτη φορά ο άνθρωπος διαπίστωσε
στη Χιροσίμα. (Τα μη ραδιενεργά στοιχεία, με κατάλληλο βομβαρδισμό του πυρήνα
τους, διασπώνται και αυτά δημιουργούν άλλα στοιχεία, με έκλυση ενέργειας).</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ας αφήσουμε όμως τον κόσμο των ατόμων, για να πάμε στην πιο σημαντική χημική
ένωση, το νερό. Κάτι θαυμαστό συμβαίνει και στο νερό, για να εξασφαλιστεί η
συνέχεια της ζωής πάνω στη γη.<br />
Ας πάρουμε μια περιοχή της γης, που κατά τη διάρκεια του χειμώνα η θερμοκρασία
πέφτει συνεχώς. Μόλις φτάσει τους 4 βαθμούς Κελσίου, το νερό έχει αποκτήσει τη
μεγαλύτερη του πυκνότητα και καταβυθίζεται. Αν το ψύχος επιμείνει, η επιφάνεια
των υδάτων θα γίνει πάγος, στο βάθος όμως η θερμοκρασία θα είναι 4 βαθμοί
Κελσίου, και η ζωή θα συνεχίζεται!<br />
Αν δεν συνέβαινε αυτή η «ανωμαλία διαστολής» του νερού, ο πάγος θα ήταν
βαρύτερος από το νερό και θα βυθιζόταν. Θα ακολουθούσε το επόμενο στρώμα νερού,
που θα πάγωνε και θα βυθιζόταν, μέχρι ολόκληρη η ποσότητα του νερού του
ποταμού, της λίμνης, της θάλασσας να είχε γίνει πάγος, και η ζωή μέσα στο υγρό
στοιχείο να είχε θανατωθεί. <br />
Το νερό εξατμίζεται! Γίνονται τα σύννεφα, και μεταφέρονται με αυτά τεράστιες
ποσότητες από το πολύτιμο αυτό μόριο. Τι νόημα έχει αυτή η διαδικασία; Τα
μολυσμένα νερά αυτοκαθαρίζονται! Οι ρύποι δεν εξατμίζονται με το νερό, αλλά
αποχωρίζεται το καθαρό από το ακάθαρτο! Τροφοδοτούνται οι πηγές, ποτίζεται η
γη, ξεδιψούν οι άνθρωποι και τα ζώα.<br />
Ο αέρας που αναπνέουμε, έχει 20% περίπου οξυγόνο.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Συχνά ακούω την παρατήρηση: »Τι κρίμα, να μην έχει πιο πολύ οξυγόνο ο αέρας,
να αναπνέουμε οξυγόνο καθαρό αν είναι δυνατό».<br />
Όμως, αν το οξυγόνο ήταν περισσότερο, όλες οι καύσιμες ύλες θα είχαν γίνει
εύφλεκτες, ώστε ένας κεραυνός θα προκαλούσε φωτιά που θα ήταν αδύνατο να
σβήσουμε!<br />
Αν το οξυγόνο ήταν λιγότερο, δεν θα υπήρχε η φωτιά, που βοήθησε πολύ τον
πολιτισμό, και οι πνεύμονες θα έπρεπε να βρουν άλλο τρόπο να δεσμεύουν το
απαραίτητο οξυγόνο για να ζήσουμε.<br />
Τα αέρια έχουν μια ιδιότητα. Επεκτείνονται, και απλώνονται σε όλο το χώρο.
Είναι αυτό σημαντικό; Ναι, γιατί έτσι η ατμόσφαιρα ανανεώνεται και
αυτοκαθαρίζεται. Αναθυμιάσεις, συσσωρεύσεις ρύπων, καπνοί, εξαφανίζονται, χωρίς
την παρέμβαση του ανθρώπου, αλλά μόνο του νόμου αυτού των αερίων, που τα
αναγκάζει να απλωθούν. Τα φυτά βοηθούν σημαντικά την κάθαρση της ατμόσφαιρας.
Απορροφούν διοξείδιο του άνθρακα.<br />
Τα φυτά παίρνουν το διοξείδιο του άνθρακα από τον αέρα, το διασπούν σε άνθρακα
και οξυγόνο, κρατούν τον άνθρακα, ελευθερώνουν το οξυγόνο.<br />
Τον άνθρακα, τι τον κάνουν; Αν είναι δέντρα, καρπούς! Ενώνεται με υδρογόνο (του
νερού) και άλλα άτομα, και δημιουργούν πολύτιμες χημικές ενώσεις, κατάλληλες
για την τροφή των ζώων και του ανθρώπου. Ποια σοφή σκέψη βρίσκεται πίσω από όλα
αυτά; Πως μπορούμε να υποθέσουμε ότι όλα έγιναν κατά τύχη, από σύμπτωση:<br />
Ας συνεχίσουμε όμως να εξετάζουμε τον κόσμο που μας περιβάλλει. Το φως
διαδίδεται ευθύγραμμα, γιατί διαφορετικά δεν θα βλέπαμε σωστά, αλλά τελείως
θολά και ακανόνιστα. Ο ήχος όμως δεν διαδίδεται ευθύγραμμα, αλλά έχει
κυματοειδή μορφή, γιατί διαφορετικά δεν θα διακρίναμε τους ήχους!</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ας συνεχίσουμε να σκεπτόμαστε, καθώς τρέχουμε πάνω στη γη μας με ταχύτητα
χιλιομέτρων κάθε δευτερόλεπτο. Αλήθεια, δεν κάνουμε κυκλική τροχιά, αλλά
ελλειπτική. Γιατί; <br />
Αν δεν ήταν ελλειπτική η τροχιά, αλλά κυκλική, δεν θα φώτιζε ο ήλιος τους
πόλους. Οι πάγοι θα συσσωρεύονταν στους πόλους, η στάθμη των νερών των ωκεανών
θα είχε πολύ κατέβει γιατί τεράστιες ποσότητες νερού θα είχαν σχηματίσει
τεράστιους όγκους πάγου στους πόλους, και πολύ νερό θα δεσμευόταν. Η γη θα
αποκτούσε άλλο σχήμα με δυσάρεστες συνέπειες για την τροχιά της. Οι βροχές θα
ήταν σπάνιες, η ξηρασία θα ήταν φοβερή μάστιγα για τα ζώα, τα φυτά, τον
άνθρωπο. Όμως, η ελλειπτική αυτή τροχιά, σχηματίζει με τον ισημερινό τη σοφά
επιλεγμένη γωνία 230, ώστε ο ήλιος να φωτίζει άλλοτε το βόρειο ημισφαίριο και
άλλοτε το νότιο, επιτρέποντας τη θαυμαστή αυτή ισορροπία νερού-ατμού που
επιτρέπει την ύπαρξη του κόσμου όπως τον ξέρουμε σήμερα.<br />
Αν η σελήνη ήταν πιο κοντά στη γη, η παλίρροια θα ήταν τεράστια. Δύο φορές τη
μέρα τεράστιες εκτάσεις γης θα καλύπτονταν από τα νερά των θαλασσών, η γη θα
δεχόταν φοβερή διάβρωση, θα υπήρχαν τρομερές καταιγίδες.<br />
Αρκετά όμως στρέψαμε την προσοχή μας στον κόσμο που μας περιβάλλει. Ήρθε η ώρα
να κοιτάξουμε λίγο μέσα μας, το σώμα μας, την ύπαρξή μας. Θα βρούμε θαύματα,
που η καθημερινότητα δεν μας επιτρέπει να παρατηρήσουμε. Γιατί, είμαστε τόσο
πολύ απασχολημένοι, όπως λέει και η παραβολή του σπορέως, «από την μέριμνα του
αιώνος, την απάτη του πλούτου, και την επιθυμία των άλλων πραγμάτων».</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ζωή, χωρίς τη λήψη τροφής, είναι αδύνατη. Για να δούμε πως γίνεται αυτό.
Δόντια, σάλιο, στοματική κοιλότητα, μηχανισμοί μάσησης, θαυμάσιο ξεκίνημα για
τη σωστή διάσπαση της τροφής. Η επιγλωττίδα κλείνει, η τροφή δεν πάει στους
πνεύμονες, αλλά στο στομάχι. Εκκρίνονται τα κατάλληλα υγρά, το υδροχλωρικό οξύ
σκοτώνει μικροοργανισμούς, διασπά την τροφή, την εμποδίζει να σαπίσει. Ο
πυλωρός (η είσοδος για τα έντερα) μένει κλειστός, μέχρι να του δοθεί εντολή να
ανοίξει, γιατί τότε μόνο η τροφή είναι κατάλληλη να προχωρήσει στην επόμενη
φάση της απορρόφησης! Χολή, παγκρεατικό υγρό, εντερικές εκκρίσεις αναμιγνύονται
με την τροφή, και γίνεται εφικτή η αφομοίωση. Το υλικό που απορροφήθηκε
καταλήγει στο συκώτι, αποχωρίζεται η ουρία, συμβαίνουν διαδικασίες που
χρειάζεται ένα βιβλίο για να περιγραφούν.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Η καρδιά, μια ζωντανή αντλία που εργάζεται συνεχώς, με καταπληκτική
κατασκευή. Είναι χωρισμένη σε διαμερίσματα. Γεμίζει αίμα και το εκσφενδονίζει
μέχρι τα άκρα του οργανισμού, όπου γίνεται η ανταλλαγή της ύλης. Μέσα σε ένα
εικοσιτετράωρο, η καρδιά κάνει 60.000 διαστολές και άλλες τόσες συστολές κατά
μέσο όρο, μετακινώντας σε κάθε διαστολή 200 περίπου (κατά μέσο όρο) γραμμάρια
αρτηριακού αίματος που καταλήγει σε φλεβικό και επανέρχεται στην καρδιά. Όλοι
γνωρίζουν, πόσο καθοριστική για τη ζωή και την υγεία είναι η σωστή λειτουργία
της καρδιάς, που συνεχώς την επιβαρύνουμε με κακή διατροφή, κάπνισμα, κλπ.<br />
Οι πνεύμονες έχουν αναπνευστική επιφάνεια ογδόντα περίπου τετραγωνικών μέτρων.
Πως γίνεται; Με τις κυψελίδες, που φτάνουν τα 400 εκατομμύρια, και έχουν
σφαιρικό σχήμα. Εκεί γίνεται διαπίδυση, όπου το φλεβικό αίμα παίρνει οξυγόνο
και αποβάλλει διοξείδιο του άνθρακα.<br />
Το σχήμα εξασφαλίζει την τεράστια επιφάνεια επαφής, που είναι απαραίτητη για το
είδος αυτό των φυσικών και χημικών κατεργασιών.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Το νευρικό σύστημα, μεταβιβάζει τις πληροφορίες από όλο το σώμα στο κέντρο
ελέγχου, τον εγκέφαλο. Ερεθισμοί, αισθήσεις, ευχαρίστηση, πόνος, όλα
μεταφέρονται στον εγκέφαλο. <br />
Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά του ανθρώπου, με ένα μόνο σπέρμα απειροελάχιστων
διαστάσεων, που ενώνεται με ένα ωάριο, κληρονομούνται και αναδημιουργούνται
στους απογόνους. Ένα αρχικό κύτταρο, εξελίσσεται σε πλήθος διαφορετικών
κυττάρων που έχουν τελείως διαφορετική αποστολή.<br />
Το ανθρώπινο σώμα είναι τόσο εξαιρετική δημιουργία, που δεκάδες τόμοι της
ιατρικής καταφέρνουν να περιγράψουν μόνο ένα μέρος και μόνο ορισμένες
λειτουργίες. Η σκέψη, τα αισθήματα, η κρίση, η συνείδηση, η δυνατότητα
σχεδιασμού, οι νοητικές δυνατότητες σύλληψης και επεξεργασίας, είναι αδύνατο να
ερμηνευτούν κάτω από οποιοδήποτε ανθρώπινο μικροσκόπιο.<br />
Αλήθεια, όλα αυτά τα καταπληκτικά, πως τα ερμηνεύουν οι άνθρωποι; Τι απόψεις
έχουν διαμορφωθεί; Ποτέ δεν πρέπει ο άνθρωπος να καταλήγει σε τελικό
συμπέρασμα, πριν ακούσει όλες τις απόψεις, όλες τις γνώμες, και πριν τις
εξετάσει με σεβασμό και προσοχή.</span><br />
<h1>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><a href="" name="ΚΕΦΑΛΑΙΟ_2"></a>ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2<o:p></o:p></span></h1>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ο Δημόκριτος, τον πέμπτο αιώνα πριν από το Χριστό, είπε ότι το μόνο που
υπάρχει στον κόσμο είναι άτομα, άπειρα σε αριθμό, που κάνουν ποικιλία ενώσεων.
Ενώθηκαν μεταξύ τους συμπτωματικά, γιατί έπεσαν από το άπειρο διάστημα. Τα
μεγαλύτερα άτομα συγκρούονται με τα μικρότερα και δημιουργούν ενώσεις. «Ουδέν
γίγνεται εκ του μηδενός και ουδέν απόλλυται εις το μηδέν». Ο άνθρωπος και τα
σώματα προήλθαν από τυχαία συνένωση αφθάρτων, αδιαιρέτων, αναλλοίωτων (Β.
Αντωνιάδη, Εγχειρίδιο Φιλοσοφίας πρώτος τόμος).</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Σκέψεις για τη θεωρία του: Θαυμασμό προκαλεί η ιδέα του ατόμου. Πως το
κατάλαβε ο Δημόκριτος, πέντε αιώνες προ Χριστού; Όλος ο κόσμος τον μνημονεύει
για τη νοητική του δυνατότητα, και τον εξυψώνει για την ανακάλυψή του. Φυσικά,
έκανε και λάθη. Το άτομο δεν είναι άτμητο, τέμνεται, έχει πρωτόνια, νετρόνια,
πλήθος σωματίδια. Η τυχαία συνένωση ατόμων, για την οποία μίλησε, ερμήνευσε τον
κόσμο με μια αδύνατη παραδοχή. Τα άτομα έπεσαν, ενώθηκαν, σχημάτισαν τέλειες
κατασκευές που δεν γίνονται από τύχη. Το ίδιο το μυαλό του Δημόκριτου, που
ανακάλυψε τόσες αφηρημένες έννοιες, δεν έγινε από κάποια τυχαία «βροχή μορίων»!
Δεν ερμήνευσε την κατασκευή του κόσμου. «Έγινε τυχαία» δεν σημαίνει ότι εξήγησε
πως έγινε. Ο Μωυσής, χίλια χρόνια πριν από το Δημόκριτο, έδωσε στη γέννεση πολύ
πιο θαυμαστές εξηγήσεις, όπως είδαμε. <br />
Είναι φανερό, ότι ο Μωυσής, τόσους αιώνες πριν το Δημόκριτο, μέσα σε ένα
περιβάλλον που δεν συγκρίνεται με το περιβάλλον του Δημόκριτου, έγραψε ένα
Θεόπνευστο βιβλίο. Η εργασία του Δημόκριτου είναι μια ανθρώπινη προσπάθεια.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ας δούμε άλλες ανθρώπινες προσπάθειες:<br />
Ο Buchner, στις αρχές του περασμένου αιώνα, έγραψε τη δική του θεωρία. Αγνοούμε
τι είναι ύλη και τι είναι δύναμη, λίγο όμως μας ενδιαφέρει το βάθος των
πραγμάτων. Η δημιουργία ενός κόσμου είναι αδύνατη. Ο κόσμος είναι αιώνιος,
χωρίς αρχή και χωρίς τέλος. Η ύλη είναι άφθαρτη. Η μάζα δεν χάνεται ποτέ, απλά
αλλάζει μορφή. Αφού λοιπόν η ύλη δεν έχει τέλος, άρα δεν είχε ούτε αρχή,
επομένως ούτε Θεός, ούτε δημιουργός υπάρχει.<br />
Ο Haeckel, την ίδια εποχή, στο έργο του Die Weltratsel (Τα αινίγματα του
κόσμου), έδωσε τη δική του εκδοχή. Χαρακτήρισε το έργο του σαν το μεγαλύτερο
διανοητικό επίτευγμα του 10 αιώνα. Συγχώνευσε την αρχή διατήρησης της ύλης με
την αρχή διατήρησης της ενέργειας, λέγοντας ότι η ύλη χάνεται, το άθροισμα ύλης
και ενέργειας μένει σταθερό. Έτσι, διαφώνησε (σωστά) με τον Buchner. Όμως,
απόρριψε το νόμο της εντροπίας, που αχρηστεύει όλες τις υλιστικές θεωρίες, όπως
θα δούμε σε λίγο.<br />
Ο Haeckel, βρέθηκε σε δυσκολία όταν χρειάστηκε να απαντήσει αν ο άνθρωπος φτιάχτηκε
«από τύχη». Δεν το δέχτηκε! Είπε όμως ότι η ίδια η ύλη είναι ο Θεός, ο κόσμος
είναι ταυτόχρονα δημιουργία και δημιουργός (πανθεϊσμός). Ο κόσμος, η ύλη, έχει
ψυχή! Προσπαθεί μάλιστα να συμπυκνωθεί! Η πρωταρχική ύλη είναι ο αιθέρας, που
δεν αποτελείται από άτομα, ούτε είναι αέριο, αλλά γεμίζει κάθε κενό χώρο.
Υπάρχει αιώνιος αγώνας ανάμεσα στην ύλη και τον αιθέρα, και μάλιστα ούτε η
μάζα, ούτε ο αιθέρας είναι νεκρά, έχουν αίσθηση. Έχουν και θέληση!! Η μάζα
αισθάνεται ευχαρίστηση από τη συμπύκνωση της, ο αιθέρας δυσαρεστείται από τη
συμπίεση.<br />
Δεν νομίζω ότι χρειάζεται κριτική η θεωρία αυτή. Σήμερα ξέρουμε ότι δεν υπάρχει
αιθέρας, πολύ περισσότερο αιθέρας που νοιώθει ευχαριστημένος ή δυσαρεστημένος! <br />
Ο Haeckel αρνήθηκε ότι υπάρχει Θεός. Δεν πίστευε στα «Θαύματα». Όμως, η θεωρία
του, ξεπερνάει σε έμπνευση όλα τα γνωστά θαύματα. Εξηγεί το άγνωστο με το
άγνωστο, την τύχη, τη σύμπτωση. Δίνει ύπαρξη σε ανύπαρκτα σώματα. Πόσο ασήμαντη
φαίνεται η θεωρία αυτή, 3500 χρόνια μετά το Μωυσή.<br />
Οι υλιστικές θεωρίες μοιάζουν. Όλες παραδέχονται ότι όλα τα θαυμάσια που μας
περιβάλλουν, έγιναν από σύμπτωση, ή εξέλιξη των ατελέστερων προς τα τελειότερα.
Ποιος όμως έφτιαξε έστω τα ατελέστερα; Οι αστέρες και οι πλανήτες, πως
κινούνται; Δεν απαντούν. Συνέβη, ισχυρίζονται.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ας δούμε όμως τι λέει η επιστήμη σήμερα, πάνω στις απόψεις που αναφέρθηκαν. <br />
Είναι η μάζα άφθαρτη;<br />
Ξέρουμε ότι ο ήλιος εκπέμπει τεράστιες ποσότητες ενέργειας. Για να το πετύχει
αυτό, μετατρέπει συνεχώς μάζα σε ενέργεια. Κάθε δευτερόλεπτο, ο ήλιος χάνει
πάνω από τέσσερα εκατομμύρια τόνους από τη μάζα του. Σε τρεις ώρες, χάνει μάζα,
όση η μάζα όλων των θαλασσών της γης. Η ενέργεια αυτή μετατρέπεται κυρίως σε
θερμότητα. Όσο πιο μακριά όμως από τον ήλιο μεταφέρεται, τόσο υποβαθμίζεται,
γιατί πλέον δεν μπορεί να παράγει ωφέλιμο έργο. Όπως π.χ. μια ατμομηχανή, που
από την ενέργεια του ατμού χρησιμοποιεί ένα μικρό μόνο ποσό, η υπόλοιπη όμως
μετατρέπεται σε άχρηστη θερμότητα, που προκαλεί «θερμική μόλυνση» στο
περιβάλλον. Η μάζα, λοιπόν δεν είναι άφθαρτη. Ο νόμος της αφθαρσίας της ύλης,
έχει οριστικά ανατραπεί. Οι υλιστές χάνουν οριστικά το επιχείρημα «αφού η ύλη
δεν έχει τέλος, άρα δεν έχει και αρχή, δεν έχει και δημιουργό!» <br />
Η επιστήμη απόδειξε ότι ο κόσμος είχε μια αρχή, θα συνεχίσει την πορεία του, θα
έχει ένα τέλος! Το τέλος θα υπάρξει οπωσδήποτε, όταν όλη η ενέργεια που μπορεί
να παράγει έργο, μετατραπεί σε υποβαθμισμένες μορφές ενέργειας, που προκαλούν
μόνο πρόβλημα και καμία ωφέλεια. Ήδη γίνονται πολλές προσπάθειες, για να
αποφύγουμε τα πρόωρα προβλήματα από το «φαινόμενο του θερμοκηπίου», τη «θερμική
μόλυνση» και τον «θερμικό θάνατο». Δυστυχώς, ότι και να κάνουμε στη γη,
παράγουμε θερμότητα που είναι άχρηστη και επιβλαβής. Ένα αυτοκίνητο, για να
κινηθεί, παράγει στον κινητήρα του θερμότητα, που απλά είναι άχρηστη και
επιβλαβής και χάνεται στο περιβάλλον. Αν αυξηθεί η θερμοκρασία της ατμόσφαιρας
και των θαλασσών λίγους βαθμούς, αυτό θα είναι σοβαρότατο πρόβλημα για πολλές
περιοχές της γης.<br />
Υπάρχουν επιστήμονες που ισχυρίζονται ότι σε λίγες δεκάδες χρόνια, λόγω της
θερμικής μόλυνσης, η κατάσταση πάνω στη γη θα αλλάξει δραματικά. Η ουσία όμως
είναι ότι ωφέλιμη ενέργεια έχει μετατραπεί σε μικρό ποσοστό σε ωφέλιμο έργο, σε
μεγάλο ποσοστό όμως σε άχρηστη θερμότητα, που ανεβάζει 1-20 βαθμούς τη
θερμοκρασία της ατμόσφαιρας και των θαλασσών.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Η ύλη χάνεται. Δισεκατομμύρια τόνους χάνει ο κάθε ένας από τους
τρισεκατομμύρια ήλιους, κάθε δευτερόλεπτο. Ένα μικρό μέρος γίνεται ωφέλιμη
ενέργεια. Το υπόλοιπο χάνεται. Κανείς σήμερα δεν αμφιβάλλει, ότι η ύλη δεν
είναι άφθαρτη, ούτε η ενέργεια μένει αξιοποιήσιμη. Το σύμπαν, αργά, βαδίζει
προς το τέλος του. Δεν υπήρξε αιώνιο, όπως οριστικά αποδείχθηκε, ούτε το μέλλον
του θα είναι αιώνιο, όπως σήμερα με απόλυτη βεβαιότητα γνωρίζουμε.<br />
Το δεύτερο θερμοδυναμικά αξίωμα των Carnot-Clausius, που περιγράφει την
ποιοτική υποβάθμιση της ενέργειας, άνοιξε νέους ορίζοντες στην επιστήμη. Ο
νόμος της εντροπίας λέει: Συνεχώς ελαττώνεται η ωφέλιμη ενέργεια στο σύμπαν και
μετατρέπεται σε ποιοτικά υποβαθμισμένη ενέργεια, που δεν είναι δυνατό να
χρησιμοποιηθεί. Αυτό θα συμβαίνει μέχρι η ενέργεια να εξαντληθεί.<br />
Οι υλιστικές θεωρίες όμως δέχτηκαν ένα ακόμη ισχυρότατο χτύπημα, καθοριστικό. Ο
Heisenberg διατύπωσε την «αρχή της αβεβαιότητας», που ακύρωσε τον υλιστικό νόμο
της αιτιότητας.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Σύμφωνα με τον νόμο της αιτιότητας, θεμελιακό νόμο των υλιστικών θεωριών,
ότι συμβαίνει στον κόσμο έχει μια συγκεκριμένη αιτία. Αν λοιπόν γνωρίζουμε την
αιτία, μπορούμε να καταλάβουμε με βεβαιότητα ποιο θα είναι το αποτέλεσμα.
Επομένως, αν γνωρίζουμε την κατάσταση ενός φυσικού συστήματος, με βεβαιότητα
συμπεραίνουμε για την εξέλιξή του. Ο άνθρωπος δεν έχει ελεύθερη σκέψη και
βούληση, γιατί, σαν μέρος της φύσης, υπακούει και αυτός σε μια αλυσίδα
αντιδράσεων, μόλις του δημιουργηθούν τα ανάλογα αίτια γι΄ αυτές.<br />
Το 1917, η θεωρία της σχετικότητας (σε αντίθεση με τη βεβαιότητα) έδωσε ισχυρό
κτύπημα στις υλιστικές απόψεις. Η μελέτη του ατομικού κόσμου, αποκάλυψε ότι: Αν
π.χ. ένα φωτόνιο πέσει πάνω στο πρίσμα του Nicols, ίσως περάσει μέσα από το
πρίσμα, ίσως όμως δεν περάσει αλλά ανακλαστεί. Το άτομο ενός ραδιενεργού
στοιχείου, ίσως διασπαστεί σε ένα δευτερόλεπτο, ίσως όμως σε χίλια χρόνια.
Συνεχείς παρατηρήσεις, δημιούργησαν την αίσθηση της αβεβαιότητας του
αποτελέσματος. Ο Planck παρατηρεί ότι ο νόμος της αιτιότητας «ούτε σωστός
είναι, ούτε λανθασμένος, αλλά μια αόριστη αρχή, που μας βοηθάει να
προσανατολιζόμαστε σε ένα λαβύρινθο γεγονότων».<br />
Ο Heisehberg αντικατέστησε τον νόμο της αιτιότητας με την αρχή της
αβεβαιότητας. Είναι αδύνατο είπε να γνωρίζουμε με βεβαιότητα τη θέση ενός
ηλεκτρονίου κάποια χρονική στιγμή. Απλά, υπάρχει όμως πιθανότητα να είναι και
σε κάποιες άλλες θέσεις.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Βιολογικά πειράματα, που ακολούθησαν, επιβεβαίωσαν την αρχή της
αβεβαιότητας. Αν π.χ. εκθέσουμε ένα κύτταρο σε μονοχρωματική ακτινοβολία,
άλλοτε το κύτταρο προσλαμβάνει ένα φωτόνιο, άλλοτε δε όχι.<br />
Αν γίνει πρόσληψη του φωτονίου, άλλοτε οδηγεί στο θάνατο του κυττάρου, άλλοτε
προκαλεί (στα γεννητικά κύτταρα) τις γνωστές μεταλλάξεις. Οι μεταλλάξεις αυτές
ίσως οδηγήσουν σε κύτταρα διαφορετικά από το μητρικό, ίσως οι επόμενες γενεές
κυττάρων είναι όλες διαφορετικές. Αυτά τα νέα κύτταρα, ίσως επιβιώσουν και
πολλαπλασιαστούν, ίσως όχι. Έτσι, η αβεβαιότητα και το ακαθόριστο υπεισέρχεται
και στα βιολογικά φαινόμενα.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ένα από τα άλυτα προβλήματα του υλισμού, είναι η απάντηση στο ερώτημα: Αφού
όλα έγιναν τυχαία, πως εξηγείται η Θαυμαστή σκοπιμότητα που παρατηρείται παντού
στη φύση;</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ας εξετάσουμε μόνο το ανθρώπινο μάτι. Οι εικόνες περνούν και αποτυπώνονται
στον αμφιβληστροειδή, όπου απλώνεται το οπτικό νεύρο. Το μάτι μοιάζει τόσο με τηλεσκόπιο,
ώστε οι επιστήμονες που τελειοποίησαν το τηλεσκόπιο, τα κατάφεραν μελετώντας
την διάπλαση του ανθρώπινου ματιού, και αφού μιμήθηκαν αρκετές λειτουργίες από
αυτό! Χρειάζεται το μάτι σκοτεινό θάλαμο, ένα μπροστινό άνοιγμα που να
μεταβάλλεται ανάλογα με την ποσότητα φωτός που υπάρχει στο περιβάλλον (ίριδα),
φακούς.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Η θέση και η κυρτότητα των φακών αυτών, είναι ανάλογη με του τηλεσκοπίου.
Υπάρχουν στο μάτι χιτώνες, που διορθώνουν τις ατέλειες που προκαλούνται από το
διαχωρισμό των ακτίνων σε χρώματα! Στο τηλεσκόπιο, υπήρχε το ίδιο πρόβλημα, και
οι επιστήμονες δυσκολεύτηκαν πολύ να το λύσουν, μιμούμενοι το μάτι. Υπάρχουν
τόσες απίστευτες συμπτώσεις! Ακόμη και το γεγονός ότι κάθε μάτι μπορεί και
βλέπει από μόνο του, όμως και τα δύο μαζί συντονίζονται και δίνουν μια ενιαία
εικόνα, μόνο αυτονόητο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί!</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Όσες «τυχαίες συμπτώσεις» και αν συμβούν, δεν θα μπορέσουν ποτέ να
δημιουργήσουν ένα ανθρώπινο μάτι. Κάθε φορά που κοιτάζουμε ένα μωρό που
γεννιέται στα μάτια, βλέπουμε καθαρά το χέρι του Θεού, όπως ακριβώς όταν
κοιτάζουμε τον πύργο του Eifel στο Παρίσι, βλέπουμε καθαρά τη διάνοια του
αρχιτέκτονα που τον δημιούργησε.<br />
Δυστυχώς, οι υλιστικές θεωρίες, δημιουργούν και ηθικά προβλήματα. Αν τα μέλη
μιας κοινωνίας αποδεχτούν τις απόψεις αυτές, η κοινωνική συμβίωση θα γίνει
αδύνατη. Στο έργο του «Science and culture and other essays» o Hux-ley
αναφέρει: «Είμαστε ενσυνείδητα αυτόματα, προικισμένα με ελευθερία που δεν είναι
πραγματική. Κάνουμε ότι μας αρέσει, αλλά μας αρέσει ότι η ανάγκη μας επιβάλλει».
Ως εδώ, αυτά αποτελούν απόψεις. Όμως, η συνέχεια των υλιστικών συλλογισμών,
είναι απίστευτη: Αφού δεν υπάρχει πραγματική ελευθερία, όλες οι ανθρώπινες
πράξεις είναι δικαιολογημένες. Ακόμη και αυτές που είναι αποτέλεσμα βίας και
κτηνωδών παθών, ο φόνος, η παιδεραστία, οι κλοπές. Μπορεί η καλή πράξη να είναι
κοινωνικά ανώτερη της κακής, αλλά και στις δύο οδηγεί η φυσική ανάγκη, οπότε,
ούτε τους καλούς μπορούμε να αμείβουμε, ούτε τους κακούς να καταδικάζουμε, αφού
όλα απλά κινούνται από τις βαθύτερες ανάγκες τους.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ο Hume υπερασπίζει το δικαίωμα του ανθρώπου να αυτοκτονήσει, αν έχει τέτοια
παρόρμηση. «Δεν θα ήταν έγκλημα, αν μπορούσα να παρεκκλίνω τον Δούναβη ή τον
Ρήνο, και θα έκανα έγκλημα, αν διοχέτευα το αίμα μου λίγα εκατοστά έξω από τη
φυσική του ροή;» <br />
Είναι απίστευτο, που μπορεί τελικά να οδηγήσει η ιδέα ότι όλα έγιναν στην τύχη,
χωρίς την παρέμβαση κάποιου δημιουργού. Απίθανες ιδέες, γεμάτες από
ανισορροπία, γεμίζουν τα βιβλία των υλιστών. Ο Helvetius υπερασπίζει την
οργιαστική ζωή στη Γαλλία, με το επιχείρημα «Και στην Αίγυπτο, η ευφορία και ο
πλούτος οφείλεται στο βούρκο (του Νείλου) και όχι σε κάποια αγνότητα!»</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Αλήθεια, πόσο λίγοι είναι οι άνθρωποι που είναι πολύ καλοί ή πολύ κακοί!
Μεγάλο μέρος της ανθρωπότητας, αποτελείται από άτομα, που προσπαθούν να
ξεπεράσουν τα ελαττώματά τους, τον κακό εαυτό τους, και να γίνουν καλύτεροι.
Πολλοί, το καταφέρνουν, ορισμένοι φτάνουν σε μια κατάσταση που αγγίζει την
τελειότητα και την απόλυτη καλοσύνη. Τι θα έκαναν, αν είχαν πεισθεί ότι είναι
αποτελέσματα τυχαίων συμπτώσεων, και είναι φυσικό να είναι κακοί; Πως θα υπήρχε
μια κοινωνία, που αποτελείται από άτομο με τέτοιες αρχές; Πόσο σημαντικό είναι
ο αυτοπεριορισμός της κακίας και του εγωϊσμού, τι πολύτιμη που είναι η
προσπάθεια για τη βελτίωση και την τελείωση!<br />
Ο υλισμός, για πολλούς λόγους δεν επικράτησε. Υπάρχουν όμως και άλλες απόψεις.
Μια φιλοσοφία αρκετά εξαπλωμένη είναι ο πανθεϊσμός. Μια άλλη, ότι προήλθαμε από
τον πίθηκο, με εξέλιξη.</span><br />
<h1>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><a href="" name="ΚΕΦΑΛΑΙΟ_3"></a>ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3<o:p></o:p></span></h1>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Όσοι πιστεύουν στον πανθεϊσμό, ταυτίζουν το Θεό με τον κόσμο. Ο Θεός δεν
έχει ύπαρξη χωριστή από τον κόσμο, δεν είναι δημιουργός, απλά υπάρχει μαζί με
τον κόσμο.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Στη Βέδα των Βραχμανιστών, από το 1500 π.Χ. υποστηρίζεται η ταυτότητα της
ύπαρξης του κόσμου με την ουσία του Θεού. Κάθε πλάσμα στη φύση, είναι και Θεός.
Ο πραγματικός πατέρας όμως του Ευρωπαϊκού πανθεϊσμού ήταν ο Σπινόζα
(1632-1677). Αυτός πίστευε ότι η Βίβλος είναι ένα ωφέλιμο βιβλίο, χρήσιμο να
δίνει κατευθύνσεις στον άνθρωπο. Όμως, ο καθένας μπορεί να σχηματίζει ελεύθερα
τις απόψεις του, ανεξάρτητα από αυτή. Οι απόστολοι και οι προφήτες είπαν απλά
τη γνώμη τους, έκαναν λάθη, δεν έχει νόημα να τους μιμηθούμε.<br />
Ο Θεός είναι η φύση, που τη θεωρούμε ενεργητικά. Τα πάντα γύρω μας υπήρξαν
αιώνια. Και το καλό, και το κακό, πηγάζουν από την αιώνια φυσική ανάγκη, παράγονται
όμως χωρίς σχέδιο και σκοπό. Οι καλοί, οι κακοί, οι διεστραμμένοι, ήταν εξ΄
ίσου αναγκαίοι για τον κόσμο, γι΄ αυτό και δημιουργήθηκαν από τη φύση-Θεό. Δεν
υπάρχει ηθική διάκριση, ούτε θεία κρίση και τιμωρία. Ο Θεός δεν αισθάνεται
αρνητικά για τους κακούς, ούτε θετικά για τους καλούς. Όταν ο άνθρωπος πεθάνει,
το μόνο που μένει είναι η ανάμνηση, και όχι η αθάνατη ψυχή.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Υπήρξαν και άλλοι πανθεϊστές. Ο Φίχτε, ο Έγελος, ο Schelling, o Hartmann
κ.λ.π. Είναι λογικό ότι αρκετοί άνθρωποι γοητεύτηκαν από την ιδέα πως είναι και
Θεοί. Όμως, αυτή η Θεότητα, διαρκεί τόσο λίγο! Μετά το θάνατο χάνεται και η
ύπαρξη, και η θεότητα, μένει μόνο η «ανάμνηση». Φυσικά, από την επιστήμη έχουν
οριστικά απορριφθεί οι απόψεις του Σπινόζα, σύμφωνα με τις οποίες η ύλη και η δημιουργία
είναι αιώνια. Δυστυχώς, ο πανθεϊσμός οδήγησε πολλούς ανθρώπους στην αδικία, την
ανηθικότητα, την αντικοινωνική συμπεριφορά, αφού τους πρόσφερε την δικαιολογία
ότι δεν υπάρχει ηθική διάκριση των πράξεων σε καλές και κακές. Και όμως, ο
άνθρωπος έχει μέσα του τη φωνή της συνείδησης. Ακόμη και όταν κάνει κάτι κακό,
το γνωρίζει πολύ καλά. Υπάρχουν κακοποιοί, οι οποίοι όταν τους συλλάβουν,
δηλώνουν ότι τους αξίζει ο Θάνατος, γιατί δεν υπάρχει άλλη τιμωρία για όλα τα
κακά που έκαναν! Υπάρχουν τα πάθη, οι αδυναμίες, η απληστία, όμως μια βαθιά
φωνή πληροφορεί με σταθερότητα κάθε άνθρωπο τι είναι καλό και τι κακό.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Αλήθεια, πως θα ήταν η ζωή μας, αν όλοι οι άνθρωποι γύρω μας πίστευαν ότι
δεν υπάρχει καλό και κακό, και απλά μπορούν να ικανοποιούν τις ορέξεις και τις
επιθυμίες τους; Μήπως αυτές οι θεωρίες, εκτός από αφελείς, είναι από τη φύση
τους καταστροφικές για τον κοινωνικό ιστό; Γιατί ο άνθρωπος να είναι φιλικός
και καλός; Θα επικρατούσε ο νόμος της ζούγκλας, το δίκαιο του ισχυρότερου, και
τότε πράγματι θα μοιάζαμε με τα ζώα, όπως προσπαθούν να μας πείσουν οι
εξελικτικοί. Όμως, πόσο διαφορετική είναι μια κοινωνία, που ο θεμέλιος λίθος
της είναι η αγάπη στο συνάνθρωπο, η αλληλοβοήθεια, η επιθυμία να στηρίξουμε
όποιον κλονίζεται, η προσπάθεια για ατομική βελτίωση, για κοινωνική προσφορά.
Αυτός τελικά που έφτιαξε τον κόσμο, φρόντισε να δώσει ένα νόμο που θα
διατηρήσει τη ζωή, και θα διακρίνει οριστικά τον άνθρωπο από τα υπόλοιπα
δημιουργήματα.<br />
Ας περάσουμε τώρα στις απόψεις που θεωρούν ότι κάπως, κάπου, βρέθηκε το πρώτο
κύτταρο, ενώθηκε με άλλα κύτταρα στην τύχη, και η σύμπτωση και η εξέλιξη,
οδήγησε στον πίθηκο. Αυτός, όλο και πιο συνετός, έγινε κάποια στιγμή άνθρωπος,
πρόγονός μας.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Αλήθεια, Τι είναι η ζωή;<br />
Ο Αριστοτέλης λέει ότι «ζωήν δε λέγομεν την δι αυτού τροφήν τε και αύξησιν και
φθίσιν». Πράγματι, η ανταλλαγή της ύλης είναι βασικό γνώρισμα της ζωής.<br />
Διαφέρει η ζωντανή από τη νεκρή ύλη; Όχι, βεβαιώνουν οι υλιστές. Από την κίνηση
των ουρανίων σωμάτων, μέχρι την αύξηση φυτών και ζώων και τη συνείδηση του ανθρώπου,
όλα είναι αποτέλεσμα της μηχανικής κίνησης των ατόμων. Άλλωστε, από ανόργανες
πρώτες ύλες, παράγονται οργανικές (π.χ. ουρία!)<br />
Άλλο όμως είναι να παράγεις ουρία, και άλλο να παράγεις ζωή. Ζωή, ποιος
επιστήμονας έφτιαξε, από ανόργανες πρώτες ύλες;<br />
Εντάξει, δεν μπορούμε εμείς, λένε οι υλιστές, η φύση όμως μπορεί. Υπάρχει η
λεγόμενη «αυτοδημιουργία!»<br />
Που την είδατε την αυτοδημιουργία; Στην ερώτηση όμως αυτή, οι υλιστές Helmoht,
Kircher, Redi κλπ, πίστεψαν ότι βρήκαν τη λύση.<br />
«Να βάλετε ένα κομμάτι κρέας στον ήλιο, και να το αφήσετε μερικές μέρες. Θα
δείτε ότι ξαφνικά θα αρχίσουν και θα βγαίνουν σκουλήκια. Ποιος τα έφτιαξε;
Κανείς. Απλά αυτοδημιουργήθηκαν. Έτσι αυτοδημιουργήθηκε κάποια στιγμή και ο
άνθρωπος» έλεγαν θριαμβευτικά.<br />
Δυστυχώς για αυτούς, ο Pasteur έβαλε το κρέας σε ένα δοχείο αφού το
αποστείρωσε. Στο κρέας δεν βγήκαν σκουλήκια!</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Η ανακάλυψη του μικροσκοπίου έδωσε τέλος σε όλη αυτή τη συζήτηση της
«αυτοδημιουργίας σκουληκιών». Σήμερα, φτιάχνουμε κονσέρβες με κρέας, που δεν
χαλάει για χρόνια, γιατί απλά το έχουμε υποβάλλει σε μια κατεργασία που
σκοτώνει τα σπέρματα που υπήρχαν πάνω του, τα μικρόβια, τους μικροοργανισμούς,
από τους οποίους είναι γεμάτο, όμως δεν φαίνονται με γυμνό μάτι.<br />
Η ήττα των υλιστών ήταν πολύ μεγάλη. Που να φανταστούν ότι υπάρχουν στο κρέας
μικρόβια και μικροοργανισμοί, που δεν φαίνονται με γυμνό μάτι! Όμως, δεν
απογοητεύτηκαν. Με πείσμα επέμειναν στην προσπάθεια, να βρουν άλλη
«αυτοδημιουργία» στη φύση. Ο Bastian έκανε ανάλογες «ανακαλύψεις», όμως ο
Pasteur ζούσε ακόμη και του ανάτρεψε όλα τα δεδομένα. Ο Bastian παραδέχτηκε την
ήττα του (ήταν κοσμήτορας της Ιατρικής σχολής στο Λονδίνο τον περασμένο αιώνα).</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Μετά το θάνατο του Pasteur, o Bastian επανήλθε, με νέες προσπάθειες, που και
πάλι απέτυχαν. Ο Burke, νόμισε ότι δημιούργησε με τη βοήθεια του ραδίου ζωή,
και ονόμασε μάλιστα τους οργανισμούς του ραδιόβια! Αποδείχτηκε και αυτό
αυταπάτη. Ο Leduce πήρε τη σκυτάλη, με τα δενδροειδή του, o Delage με τους
εχίνους, ο Car-rel κλπ. Αποδείχθηκαν όλα αυταπάτες. Πάντα η ζωή γεννάει τη ζωή.<br />
Ο Kelvin δήλωσε το 1871: «Η επιστήμη παρέχει πλήθος ακαταμάχητων αποδείξεων
κατά της υπόθεσης της αυτόματης γέννεσης της ζωής. Μόνο η ζωή μπορεί να
δημιουργήσει ζωή. Σε αυτό καταλήγουμε, μετά από λεπτομερειακή έρευνα».</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ο υλιστής Haeckel ομολογεί ότι δεν μπορεί να αποδείξει την αυτόματη γέννεση
της ζωής. Την χαρακτηρίζει όμως «ορθολογική υπόθεση, επιστημονική πίστη».<br />
Να λοιπόν που και οι υλιστές «πιστεύουν» αυτά που με πείσμα υποστηρίζουν. Και
όμως, ειρωνεύονται όσους έχουν θρησκευτική πίστη και εξήγηση για τη δημιουργία!
Γελούν σε βάρος τους. Τι περίεργο!</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ο Arrhenius είναι πολύ γνωστός μας, από τη θεωρία της ηκελτρολυτικής
διάστασης που διδαχτήκαμε στο γυμνάσιο (ήταν λανθασμένη δυστυχώς και
αντικαταστάθηκε από νεώτερες απόψεις). Ο Arrhenius είχε άποψη και για τη
δημιουργία της ζωής.<br />
Το φως, ασκεί πίεση πάνω στα σώματα που πέφτει, είπε σωστά ο Arrhenius. Όταν η
πίεση αυτή ασκείται πάνω σε ζωντανά σπέρματα, και υπάρχουν μικρόβια εκεί,
μεταφέρονται από το φως σε μεγάλες αποστάσεις.<br />
Ας παρακολουθήσουμε το συλλογισμό του.<br />
Τα ρεύματα του αέρα ανεβάζουν τα σπέρματα σε ύψος πάνω από εκατό χιλιόμετρα
(!), όπου φορτίζονται αρνητικά. Εκεί συναντούν ηλιακή σκόνη με ομώνυμο φορτίο,
και απωθούνται εκτός πεδίου βαρύτητας. Από εκεί σπρώχνονται από την ηλιακή
ακτινοβολία και πηγαίνουν σε 20 μέρες στον Άρη, σε 24 μήνες στον Ποσειδώνα, σε
9000 χρόνια στο ηλιακό σύστημα του Κενταύρου! Όμως, και το νέο ηλιακό σύστημα
εκπέμπει ακτινοβολία, πως θα πλησιάσουν; Ίσως ο άλλος ήλιος έχει δημιουργήσει
σκόνη που ίπταται, τα σωματίδια αυτά της σκόνης συσσωματώνονται, γίνονται
βαριά, κάθονται πάνω και τα σπέρματα που ήρθαν από τη γη, και όλα μαζί
κατεβαίνουν λόγω της δύναμης της βαρύτητας!<br />
Και η τριβή από την κάθοδο; Ε, δεν θα φτάνει η θερμοκρασία τους 100 βαθμούς,
οπότε τα σπέρματα επιβιώνουν! Απλό, έτσι; Αυτό ο Ar-rhenius το ονόμασε
«μεταβίβαση της ζωής από το ένα ηλιακό σύστημα στο άλλο». Φυσικά, αυτά τα
σπέρματα, θα δημιουργήσουν φυτά, ζώα, ανθρώπους, και γιατί όχι, και τελειότερα
πλάσματα.<br />
Αποδείχθηκε όμως ότι είναι αδύνατο να ταξιδέψουν 9000 χρόνια σε υπερβολικό
ψύχος, και να μην πάθουν αφυδάτωση. Ξέχασε και τις υπεριώδεις ακτίνες, που πάνω
από το στρώμα του όζοντος, καταστρέφουν ταχύτατα τη ζωή, ακόμη και σε πολύ πιο
αναπτυγμένες μορφές. Αν δεν υπήρχε το όζον, τα φυτά και τα ζώα της γης θα
εξαφανιζόταν! Ειδικά οι ακτίνες Rontgen φονεύουν σπέρματα, ακόμη και αν
βρίσκονται προστατευμένα στο εσωτερικό άλλων σωμάτων!</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Το απίστευτο είναι ότι οι υλιστές δεν δέχονται τη Μωσαϊκή δημιουργία, γιατί
δεν πιστεύουν σε θαύματα! Η θεωρία του Arrhenius αντίθετα, είναι μια
επιστημονική σύλληψη! Όπως δηλώνει ο Haeckel «είναι παράλογη η εκδοχή της
δημιουργίας επειδή η παρέμβαση Θεού-δημιουργού αποτελεί Θαύμα, και το Θαύμα
είναι παράλογο. Άρα, δεν υπάρχει δημιουργία». Αν συνέβαιναν όμως όσα είπε ο
Arrhenius, αυτό θα αποτελούσε κατά πολύ μεγαλύτερο θαύμα, από την παραδοχή ότι
αφού βλέπουμε ένα δημιούργημα, π.χ. μια μηχανή, καταλαβαίνουμε αμέσως ότι
κάποιος την έφτιαξε, και δεν μπήκαν «από τύχη» τα διάφορα μέρη της το ένα δίπλα
στο άλλο, έτσι ώστε να λειτουργεί.<br />
Ας έρθουμε τώρα στη θεωρία του Δαρβίνου (1809-1882). Το 1859, στο έργο του «On
the ori-gin of Species by means of natural selection» υποστήριξε ότι το πλήθος
των ειδών που υπάρχουν, είναι αποτέλεσμα προσαρμογής στο περιβάλλον χωρίς καμιά
σκοπιμότητα. Τυχαία συνέβαιναν μεταβολές, επικρατούσαν τα είδη με αυτές τις
μεταβολές, και έτσι υπήρχε εξέλιξη.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ο Δαρβίνος απόρριψε τις παλιότερες υλιστικές θεωρίες. Η προσπάθεια του ήταν
αξιόλογη, και κάποια σημεία της βοήθησαν την επιστήμη να ακολουθήσει νέους
δρόμους. Οι υλιστές, θεοποίησαν τις Δαρβινικές απόψεις, βρίσκοντας μια νέα αρχή
για τις «θεωρίες» τους. Ας δούμε τη θεωρία του Δαρβίνου υπό το πρίσμα της
σύγχρονης επιστημονικής έρευνας.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><b>α) ΓΙΑ ΤΗ ΦΥΣΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ <br />
</b>Ο Δαρβίνος και οι υλιστές εξόγκωσαν τις δυνατότητες της εξελικτικής θεωρίας
πέρα από κάθε λογική. Η δυνατότητα των οργανισμών για μεταβολή, δεν είναι
απεριόριστη, αλλά όπως πρώτος ο Wigand απόδειξε, περιορίζεται από κάποια όρια,
στενά όρια μάλιστα. Ο άνθρωπος κατάφερε να δημιουργήσει ποικιλίες και φυλές,
δεν κατάφερε όμως να δημιουργήσει νέα είδη, όσο και αν προσπάθησε.<br />
Οι εξελικτικοί, μπροστά στην αδυναμία αυτή, παραδέχτηκαν ότι δεν μπορούμε να
δημιουργήσουμε νέα είδη, ισχυρίστηκαν όμως ότι μέσα στους ατέλειωτους αιώνες
από τη δημιουργία της γης, αυτό μπορεί να συνέβη, ενώ μέσα στον περιορισμένο
χρόνο λίγων δεκάδων ετών πειραμάτων, δεν συνέβη.<br />
Όμως, αυτό που επικαλούνται σαν επιχείρημα, (τους αιώνες που πέρασαν) είναι
ολέθριο μειονέκτημα της εξελικτικής μεθόδου. Οι επιστήμονες στο εργαστήριο
είχαν γνώσεις βιολογίας και φυσιολογίας, και με υπομονή και συνεχείς φροντίδες,
δεν κατάφεραν να προχωρήσουν την εξέλιξη πέρα από ένα στενό όριο. Στη φύση
όμως, μέσα στους αιώνες, συμβαίνουν τυχαίες αλλαγές σύμφωνα με το Δαρβίνο, όχι
απαραίτητα προς τη σωστή κατεύθυνση ή τη βελτίωση.<br />
Μπροστά στις αδυναμίες αυτές της μεθόδου, εξελικτικοί όπως ο Delage δέχτηκαν
ότι η φυσική επιλογή δεν μπορεί να γεννήσει νέα είδη, αλλά ποικιλίες και φυλές
του ίδιου είδους. Μάλιστα ο Delage έγραψε ότι «η φυσική επιλογή εξαφανίζει
τελικά τις κακές φυσικές επιλογές, και προστατεύει το είδος από τον κίνδυνο να
χαθεί, με το να το διατηρεί αναλλοίωτο μέσα στους αιώνες!»<br />
Να λοιπόν, που η φυσική επιλογή δεν έκανε από το πρώτο κύτταρο τον πίθηκο και
τον άνθρωπο, αλλά διατήρησε το κάθε είδος αναλλοίωτο και το βοήθησε να
επιβιώσει, μέσα στις μεταβαλλόμενες συνθήκες του περιβάλλοντος με τη δημιουργία
ποικιλιών και φυλών του είδους.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><b>β) ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ <br />
</b>Με τον όρο struggle for existence ο Δαρβίνος περίγραψε την προσπάθεια του
κάθε είδους να επιβιώσει, μέσα σε ένα περιβάλλον γεμάτο με εχθρούς. Τα πιο
προικισμένα άτομα του είδους, επικρατούν, επιβιώνουν και αποκτούν απογόνους.
Έτσι, η ίδια η φύση επιλέγει τα ισχυρότερα άτομα κάθε είδους.<br />
Ας δούμε τι λέει η σύγχρονη επιστήμη. Ο Δαρβίνος σωστά αναφέρει στη θεωρία του
τον αγώνα για την ύπαρξη, όμως υπερβάλλει, γιατί του δίνει μεγαλύτερη διάσταση
από όση έχει. Είπε ο Δαρβίνος ότι ο αγώνας αυτός διεξάγεται, και ανάμεσα στα
άτομα του ίδιου είδους για επικράτηση, και ανάμεσα σε διαφορετικά είδη. Όμως,
σπάνια βλέπουμε στη φύση άτομα του ίδιου είδους, να εξοντώνουν το ένα το άλλο.
Τα άγρια ζώα για παράδειγμα όταν μάχονται, σπανιότατα το ένα φονεύει το άλλο.
Το ασθενέστερο παραδέχεται την ήττα του και αποχωρεί, επιβιώνει και
πολλαπλασιάζεται. Όμως, υπάρχουν και πολλά είδη που ζουν ομαδικά, και αμύνονται
σαν κοινωνία κατά των εχθρών, όπως π.χ. οι μέλισσες, τα μυρμήγκια, πολλά
θηλαστικά. Εδώ δεν υπάρχει «αγώνας για επικράτηση» ανάμεσα σε άτομα του ίδιου
είδους, αλλά π.χ. στις μέλισσες μια θαυμαστή συνεργασία, για την επιτυχία του
κοινού στόχου!</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Και στον αγώνα ανάμεσα σε διαφορετικά είδη όμως έχει ανατραπεί η
καθολικότητα της Δαρβινικής θεωρίας. Αν ο αγώνας για επικράτηση είχε τόση
ένταση, όση περιγράφει ο Δαρβίνος, χιλιάδες είδη ζώων θα είχαν υποκύψει στα
ισχυρότερα είδη και θα είχαν οριστικά εξαφανιστεί. Όμως, παρατηρούμε μια
αξιοθαύμαστη ισορροπία! Τα αρπακτικά ζώα και τα ασθενέστερα, που αποτελούν
τροφή, έχουν διατηρηθεί σαν είδη, χωρίς ο αγώνας για επιβίωση να τα εξαφανίσει.
μόνο ο άνθρωπος με τα μέσα που διαθέτει, κατάφερε και προκάλεσε όπου το
επιδίωξε πλήρη οικολογική καταστροφή και ερήμωση.<br />
Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, τα ατελέστερα είδη θα έπρεπε να έχουν οριστικά
εξαφανιστεί! Όμως, μαλάκια, σκουλήκια, σπόγγοι, υδρόζωα, εξακολουθούν να
υπάρχουν δίπλα σε είδη πλούσια προικισμένα. Στη φύση λοιπόν παρατηρείται η
συμβίωση του ισχυρότερου με το ασθενέστερο, και δεν κατάφερε ο «αγώνας για
επιβίωση» να δημιουργήσει έναν κόσμο, όπως τον οραματίστηκε ο Δαρβίνος, ή πολύ
περισσότερο, οι υλιστές που είδαν τη θεωρία του σαν νέα αφετηρία για την
στήριξη των απόψεών τους.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ο Δαρβίνος μίλησε λοιπόν για εξέλιξη των ειδών. Η εξέλιξη όμως αποδείχτηκε
ότι περιορίζεται μόνο ανάμεσα σε άτομα του ίδιου είδους. Δεν δημιούργησε ποτέ
νέο είδος. Άρα, οι απόψεις των υλιστών, ότι κάπως βρέθηκε στη γη το πρώτο
κύτταρο, έγινε πολύπλοκο, έγινε ζώο, πίθηκος, άνθρωπος, είναι τελείως
ανυπόστατες, και ας μην δημιουργούν εντυπώσεις σε όσους δεν γνωρίζουν, ότι
δήθεν είναι απόψεις που πηγάζουν από τη θεωρία του Δαρβίνου.<br />
Αλήθεια, ακόμη και αν είχαν συμβεί όλα αυτά τα απίστευτα που ισχυρίζονται οι
υλιστές, που βρέθηκε το πρώτο κύτταρο, και που βρέθηκε η γη, πάνω στην οποία
«εξελίχθηκε» σε πίθηκο και άνθρωπο; Πως δημιουργήθηκαν;<br />
Αλήθεια, γιατί επιμένουν τόσο οι υλιστές, σε μια υπόθεση που είναι φανερά χαμένη
γι΄ αυτούς; Μελετώντας τις βιογραφίες τους, παρατήρησα ότι δεν πρόκειται για
παράλογα ή αντικοινωνικά άτομα (οι περισσότεροι), αλλά για επιστήμονες,
ερευνητές, παρατηρητές, που προσπάθησαν με ειλικρίνεια να καταλάβουν και να
βοηθήσουν την επιστήμη. Ακολούθησαν όμως ένα δρόμο που δεν τους οδήγησε
πουθενά. Είναι προς τιμή τους, που το παραδέχονται αρκετοί από αυτούς.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ο Romanes το 1891 έγραψε ότι «η τάξη σύμφωνα με την οποία εμφανίστηκαν τα
φυτά και τα ζώα στη γη, σύμφωνα με το βιβλίο του Μωϋσή (Γένεση), ανταποκρίνεται
στα ευρήματα της γεωλογίας και τη θεωρία της εξέλιξης».<br />
Ο Haeckel παρατηρεί «Μπορούμε να αποδώσουμε δίκαιο και ειλικρινή θαυμασμό στον
Μωυσή, για τη βαθιά του διαίσθηση των μυστικών της φύσης, στην απλή και φυσική
του υπόθεση για τη δημιουργία. Η ιδέα του χωρισμού και της διαφοροποίησης και η
ιδέα της προοδευτικής εξέλιξης με βρίσκει σύμφωνο».<br />
Αλήθεια, είχε ο Μωυσής διαίσθηση; Έκανε το 1500 π.Χ. τον κόπο να γράψει ένα
βιβλίο, τη γένεση, για να κάνει υποθέσεις; Δεν το καταλαβαίνω. Αντίθετα, μόνο
αν είχε τη θεόπνευστη αποκάλυψη, έχει νόημα μια τέτοια προσπάθεια. Ο Μωυσής,
δεν είχε φυσικά τη δυνατότητα εκδοτικού οίκου και τυπογραφείου. Δεν συνηθιζόταν
τότε να γίνεται τόσος κόπος για να γράψει κάποιος υποθέσεις και διαισθητικές
έννοιες.<br />
Όμως, οι υλιστές επιμένουν. Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε σαν εξέλιξη του πιθήκου.
Υπάρχουν αποδείξεις! Υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία! Άφησαν τη δημιουργία της
γης από τύχη και κρατούν τη θέση «είμαστε απόγονοι των πιθήκων». Ας δούμε
λοιπόν τα «στοιχεία» τους, και τι συμβαίνει στην πραγματικότητα.</span><br />
<h1>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><a href="" name="ΚΕΦΑΛΑΙΟ_4"></a>ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4<o:p></o:p></span></h1>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Οι υλιστές συχνά υποστηρίζουν ότι είναι αδύνατο, όλοι οι άνθρωποι πάνω στη
γη, να προέρχονται από ένα αρχικό ζευγάρι, τον Αδάμ και την Εύα. Μαύροι,
κίτρινοι, ινδιάνοι, Λάπωνες, άγριοι, ανθρωποφάγοι, πυγμαίοι, πως βρέθηκαν όλοι
αυτοί στη γη; Αυτοί λοιπόν, οι υλιστές, που υποστηρίζουν τόσο πολύ σε άλλα
σημεία την εξέλιξη, και μάλιστα σε παράλογο βαθμό, εδώ υποστηρίζουν ότι είναι
αδύνατη η εξέλιξη! Αρκεί να βγάλουν την αγία γραφή παράλογη και ανυπόστατη.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Αρχικά, θα ήθελα να αναφέρω ότι έχει τεράστια σημασία να καταλάβουμε ότι
όλοι οι άνθρωποι έχουν κοινή καταγωγή, ότι είμαστε δηλαδή αδέλφια. Πολλές
ανθρώπινες θεωρίες προσπάθησαν να μας κάνουν να αισθανθούμε ανώτεροι, θεωρώντας
τους συνανθρώπους μας υπανθρώπους. Όλες, είχαν φρικτό κοινωνικό αντίκτυπο.<br />
Τι να θυμηθούμε; Τη δήλωση του Αμερικανού υπουργού Caldoun το 1845, ότι οι
μαύροι δεν είναι άνθρωποι του ίδιου είδους με τους λευκούς; Βολικό, προέρχονται
από τα ανθρωποειδή, οπότε αν τους σκοτώσεις, δεν αποτελεί έγκλημα, αν τους
εκμεταλλευτείς, δεν αποτελεί εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο!</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Τη γενοκτονία των Εβραίων από τους οπαδούς του Χίτλερ; Τις θηριωδίες των
πολιτισμένων κρατών που είχαν και έχουν αποικίες στην Αφρική; Τη στιγμή μάλιστα
που υποτίθεται ότι ήρθαν να τους εκπολιτίσουν;<br />
Όλα αυτά γεννήθηκαν από τις πολύ διαδομένες υλιστικές απόψεις, ότι κάθε φυλή
έχει διαφορετικούς προγόνους. Υπάρχουν ανώτεροι και κατώτεροι άνθρωποι. Για
τους κατώτερους, ισχύουν νόμοι ανάλογοι με τους νόμους προστασίας των ζώων, που
αν είναι υπάκουα και εργατικά, τους επιτρέπουμε να ζήσουν.<br />
Επιστήμες δημιουργήθηκαν για να χωρίσουν τους ανθρώπους σε κατώτερους και
ανώτερους. Δεκάδες προικισμένοι άνθρωποι, αφιέρωσαν τη ζωή τους στην προσπάθεια
να μετρήσουν τις διαφορές αυτές. Χρησιμοποίησαν κάθε μέσο για να βρουν διαφορές
στους ανθρώπους. <br />
Το χρώμα των τριχών, της ίριδας, του δέρματος. Το ανάστημα, το σχήμα του
κρανίου και η χωρητικότητα. Η διαμόρφωση του προσώπου, η μύτη, το σαγόνι, τα
χείλη, τα βλέφαρα. Η φυλετική οσμή, το αίμα, η γενετήσια ωριμότητα, η γήρανση.
Δεκάδες κριτήρια, εκατοντάδες έρευνες.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Πόσες φυλές τελικά υπάρχουν; Ο Keane το 1896 μέτρησε 63. Ο Deniker 6 βασικές
και είκοσι εννέα ποικιλίες. O Hillaire 12. O Flower 14. Ακόμη και σήμερα, οι
επιστήμονες διαφωνούν. Ας δούμε όμως τις φυλετικές διαφορές.<br />
Το χρώμα του δέρματος, είναι το πρώτο που προσέχουν οι άνθρωποι. Οφείλεται στη
μελανίνη. Αλήθεια, υπάρχει η λευκή και η μαύρη φυλή. Είναι όμως όλοι οι λευκοί
ίδιοι; Είναι όλοι οι μαύροι ίδιοι;<br />
Στη λευκή φυλή, οι αγρότες και οι ψαράδες, είναι πιο μαύροι από τους υπαλλήλους
ενός γραφείου. Όμοια, τα παιδιά των μαύρων που μετακόμισαν σε ψυχρές περιοχές,
δεν έχουν το βαθύ μαύρο των προγόνων τους. O Hettinger μελέτησε Ευρωπαίους, που
μετακόμισαν σε θερμές περιοχές, και σύντομα το χρώμα τους μεταβλήθηκε. Η
μεταβολή ήταν εντονότερη στους απογόνους. Όσοι πήγαν στη Γουινέα απόκτησαν το
χρώμα του χαλκού, στην Αβησσυνία του ορείχαλκού.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Με τα ζώα, τι συμβαίνει; Τα κατοικίδια ζώα, αλλάζουν χρώμα αν μεταφερθούν σε
διαφορετικά κλίματα, συχνά δε μετά από λίγες γενιές γίνονται αγνώριστα. Η
εξέλιξη, όπως αποδείχθηκε, είναι δυνατή ανάμεσα στα άτομα του ίδιου είδους.<br />
Δεν αποδείχτηκε ποτέ ότι οι διάφοροι άνθρωποι έχουν διαφορές είδους. Ο τελείως
πρόσφατος έλεγχος του DNA, επιβεβαίωσε με τον πιο απόλυτο τρόπο, ότι όλες οι
φυλές, ανήκουν στο ίδιο είδος, το ανθρώπινο, οι δε πίθηκοι, και οι πιο
εξελιγμένοι, έχουν τελείως διαφορετικό DNA, και δεν θα εξελιχθούν ποτέ σε
ανθρώπους!<br />
Τι σημαίνει ότι λευκοί, μαύροι, λάπωνες, κινέζοι, όλοι έχουν το ίδιο DNA; Ότι
είναι όλοι του ίδιου είδους, άνθρωποι. Τι σημαίνει ότι οι πίθηκοι και όλοι οι
πιθανολογούμενοι «πρόγονοι» του ανθρώπου δεν έχουν το ίδιο DNA; Σημαίνει ότι
δεν είναι, ούτε θα γίνουν ποτέ άνθρωποι. Ας συνεχίσουμε όμως να εξετάζουμε τις
διαφορές, τώρα που είδαμε ότι το χρώμα, είναι ένα στοιχείο που αλλάζει ακόμη
και μέσα στην ίδια γενιά, πόσο μάλλον μέσα σε εκατοντάδες γενιές.<br />
Το τρίχωμα. Τα μαλλιά των μαύρων είναι διαφορετικά από τα μαλλιά των λευκών!
Όμως, και μέσα στην κάθε φυλή, οι διαφορές στα μαλλιά είναι πολύ σημαντικές!
Αυτό το επιχείρημα θα είχε νόημα, αν όλοι οι λευκοί είχαν τα ίδια μαλλιά, ενώ
οι μαύροι διαφορετικά. Όμως, οι διαφορές στην εμφάνιση είναι μεγάλες. στην
εργαστηριακή ανάλυση όμως, τα μαλλιά των ανθρώπων κάθε φυλής, είναι ίδια!
Επίσης, αν μεταφέρουμε ένα κοπάδι πρόβατα από την Ευρώπη στην Αφρική, το απαλό
και μακρύ τρίχωμα που είχαν στην Ευρώπη, αντικαθίσταται στην Αφρική από τρίχες
σκληρές και κοντές, όπως πρώτος παρατήρησε ο Quatrefages. Στα ψηλά οροπέδια των
Άνδεων, το τρίχωμα των ευρωπαϊκών προβάτων γίνεται πολύ πιο χοντρό. Με λίγα
λόγια, μέσα σε λίγα χρόνια μπροστά στα μάτια του ανθρώπου συμβαίνουν μεταβολές
που είναι ανάλογες με αυτό που έγιναν στους ανθρώπους, και τους έκαναν να
φαίνονται διαφορετικοί. Εξέλιξη; Θα ρωτήσουν ειρωνικά οι υλιστές. Ναι, εξέλιξη,
αλλά μέσα στα όρια του είδους, όπως απόδειξε η επιστήμη, και όχι δημιουργία
καινούριων ειδών!</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Η κρανιακή χωρητικότητα, όμως, δεν είναι μεγαλύτερη στους λευκούς; Όχι. Και,
το χειρότερο, αποδείχθηκε ότι λευκοί με πολύ μικρότερη κρανιακή χωρητικότητα από
το μέσο όρο, έγιναν πολύ πιο έξυπνοι και διάσημοι στην πολιτική, τις τέχνες, τα
γράμματα, την επιστήμη, από άτομα με πολύ πιο μεγάλη χωρητικότητα από το μέσο
όρο. <br />
Οι γλώσσες; Δεν χωρίζονται σε εξελιγμένες, και σε πολύ λιγότερο εξελιγμένες;
Ναι, αλλά η γλώσσα, χαρακτηρίζει κάθε στιγμή το επίπεδο ενός λαού. Όσο ένας
λαός αναπτύσσεται περισσότερο, τόσο εξελίσσει τη γλώσσα του. Όσο πέφτει σε
χαμηλότερα πολιτιστικά και πνευματικά επίπεδα, τόσο η γλώσσα του εκχυδαϊζεται,
λιγοστεύει ο αριθμός των λέξεων, νοθεύεται με πρόσληψη ξένων στοιχείων. Πάντως,
οι γλώσσες αν και φαίνονται τελείως ξένες μεταξύ τους, έχουν πάρα πολλές
συγγένειες, ώστε να αισθάνεται κανείς μεγάλη έκπληξη, όταν βλέπει ίδιες λέξεις
για ίδιες έννοιες, σε πληθυσμούς που απέχουν μεταξύ τους χιλιάδες χιλιόμετρα.
Τι φανερώνει αυτό; Ότι κάποτε όλοι μίλαγαν την ίδια γλώσσα, και μετά
απομακρύνθηκαν και δημιουργήθηκαν οι διαφορές!<br />
Ας δούμε τώρα την καταγωγή των ανθρώπων, ανεξάρτητα από την οριστική απόδειξη
που έδωσε η μελέτη του DNA. Είναι δυνατό να δεχτούμε με τη λογική ότι ένα
κτήνος εξελίχθηκε σε άνθρωπο; Ακόμη και οι οπαδοί της καταγωγής μας από τον
ανθρωποπίθηκο, παραδέχονται τη δυσκολία στο άλμα αυτό.<br />
O Topinard γράφει στο έργο του «L΄ homme dans la nature» ότι «οποιεσδήποτε και
αν είναι οι προσπάθειες μας στην αναζήτηση των ζωολογικών χαρακτήρων που
χωρίζουν τον άνθρωπο από το κτήνος, πρέπει να αναγνωρίζουμε ότι η άβυσσος που
υπάρχει ανάμεσα σε ζώα και ανθρώπους στη φυσιολογία, είναι υπερβαλλόντως μικρή
σε σχέση με την ψυχολογική διαφορά ανθρώπου και κτήνους».</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Αλήθεια, πως απόκτησε το κτήνος δυνατότητα σύλληψης και επεξεργασίας
αφηρημένων εννοιών; Ποιο κτήνος αναζήτησε λύσεις στα προβλήματά του, σε
αναλογία με αυτές που αναζήτησε ο άνθρωπος;<br />
Οι υλιστές όμως γράφουν «Δεν βλέπετε τους ημιάγριους ανθρώπους της Αφρικής και
της Αυστραλίας; Δεν είναι αυτοί ζωντανοί απόδειξη, ότι για να φτάσουν οι
πολιτισμένοι άνθρωποι στην σημερινή κατάσταση, πέρασαν από όλα αυτά τα
εξελικτικά στάδια;»</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Οι Gilbert και Chinchole, που εξέτασαν τις άγριες φυλές, με σειρά αποδείξεων
παρουσίασαν την άποψη ότι οι σύγχρονοι άγριοι, δεν βρίσκονται σε μια ενδιάμεση
εξελικτική βαθμίδα, αλλά προέρχονται από προγόνους πολύ πιο πολιτισμένους και
εξελιγμένους από αυτούς!<br />
Δυσμενείς συνθήκες τους οδήγησαν όλο και πιο κάτω, μέχρι το βαθμό της
βαρβαρότητας. Ο αυτόχθονας Αυστραλός για παράδειγμα, σήμερα βρίσκεται στην
κατώτερη βαθμίδα της ανθρώπινης κλίμακας, μέχρι το σημείο μερικοί συγγραφείς να
αρνούνται να τον χαρακτηρίζουν άνθρωπο. Τα εργαλεία του θυμίζουν παλαιολιθική
εποχή. Και όμως, τα παιδιά τους, όταν τα πήραν λευκοί και τα μόρφωσαν έδειξαν
εξαιρετική ευφυία, έμαθαν γλώσσες, προσαρμόσθηκαν ευχερέστατα, διακρίθηκαν
μερικά ανάμεσα στους συμμαθητές τους. Αν ήταν «ζώα», θα το πετύχαιναν;<br />
O Hale παρατηρεί ότι οι διάλεκτοι των αυτοχθόνων Αυστραλών έχουν εκπληκτική
τελειότητα! Η γραμματική τους έχει επτά κλήσεις με δέκα ως δώδεκα πτώσεις!
Υπάρχουν συζυγίες, εγκλίσεις, χρόνοι. Ο πλούτος διαλέκτων ξεπερνάει τις
σημερινές ανάγκες των «ζώων» αυτών. Τι σημαίνει; Ότι υπήρχε αξιόλογη
προγενέστερη κατάσταση, αφού η γλώσσα είναι πάντα καθρέπτης της διάνοιας.<br />
Οι άγριοι αυτοί έχουν και αστρονομικές γνώσεις. Καθορίζουν την ώρα με μεγάλη
ακρίβεια. Όσο και αν διολίσθησαν λόγω δύσκολων βιοτικών συνθηκών σε
βαρβαρότητα, διατηρούν τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά, που κανένα κτήνος δεν
μπόρεσε ποτέ να πλησιάσει. <br />
Δεν εξελίσσονται από τον πιθηκάνθρωπο προς τον άνθρωπο όπως έγραφαν οι θεωρίες
των υλιστών, αλλά αντίθετα, εξελίσσονται αρνητικά, από ανώτερα πολιτιστικές
βαθμίδες σε κατώτερες!</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Παρόμοια είναι η κατάσταση της φυλής Tinneh στη Βόρειο Αμερική (μεταξύ του
όρμου Hudson και της Αλάσκας).<br />
Οι Morioris, που κατοικούν στα νησιά Chatam της Πολυνησίας, εγκαταστάθηκαν εκεί
στις αρχές του δέκατου πέμπτου αιώνα. Προέρχονται από τη Χαβάη. Όμως, μετά από
τρεις αιώνες άθλιας και απομονωμένης ζωής, έφτασαν στον έσχατο βαθμό εκφυλισμού
και αγριότητας. <br />
Ο Δαρβίνος ονόμασε τους Φουεγίνους, τους κατοίκους της γης του πυρός,
«υποδεέστερους σχεδόν και των ευφυών κτηνών». Οι επιστήμονες, μετά την
επισήμανση του Δαρβίνου, ασχολήθηκαν σοβαρά με τη μελέτη των πληθυσμών αυτών. Ο
Bove που μελέτησε προσεκτικά τη γλώσσα τους, έγραψε ότι είναι τόσο πλούσιο,
ώστε μια μόνο εξήγησε υπάρχει, να είναι λείψανο αρχαίου λαμπρού πολιτισμού. Μια
διάλεκτος αυτής της γλώσσας έχει τέλεια γραμματική και 30.000 λέξεις, προφανώς
πολύ περισσότερες από τις σημερινές ανάγκες της φυλής. Έχουν κάτι ανάλογο (τα
ευφυή κτήνη του Δαρβίνου;).<br />
Ο Δαρβίνος φυσικά δεν ήταν γλωσσολόγος. Κατάληξε πρόχειρα και επιπόλαια στα
συμπεράσματά του, από απλή παρατήρηση της κατάστασης της φυλής. Έσπρωξε στον
υλισμό όμως δεκάδες ανθρώπους, που εμπιστεύτηκαν τα τόσα πρόχειρα συμπεράσματά
του.<br />
Αλήθεια, συνέχεια ακούω για τις επιτυχίες του Δαρβίνου. Γιατί είναι τόσο
άγνωστο στην πατρίδα μας, πόσο διαφορετική είναι η πραγματικότητα; Γιατί π.χ.
τόσο λίγοι ξέρουν την τελική άποψη της επιστήμης, που εκφράζει τόσο παραστατικά
ο Schelling «το έργο που θα έχει η ιστορία στο μέλλον, είναι να αποδείξει πως
τόσοι λαοί ήρθαν σε αυτή την άγρια κατάσταση, ενώ σε προηγούμενα στάδια της
εξέλιξής τους, είχαν παρουσιάσει αξιόλογο πολιτισμό, γλώσσα και κατακτήσεις».</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Έτσι λοιπόν, οι υλιστές έπεσαν στην παγίδα των απόψεών τους. Αφού οι
επιστήμονες σήμερα δέχονται ότι υπήρξε εξέλιξη στους σημερινούς ημιάγριους
πληθυσμούς, αλλά από τελειότερες πολιτιστικές βαθμίδες προς χειρότερες, πρέπει
να δεχτούν ότι ο άνθρωπος έχει κοινή αρχή, σύμφωνα με τη βιβλική παράδοση, και
δεν είναι εξελιγμένο κτήνος, αλλά «η κορωνίδα της δημιουργίας». Το απόδειξε η
ανάλυση του DNA, το απόδειξαν οι γλωσσολόγοι, το καταλαβαίνει σήμερα ο καθένας
που απλά και αμερόληπτα μελετήσει τις σύγχρονες επιστημονικές κατακτήσεις.</span><br />
<h1>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><a href="" name="ΚΕΦΑΛΑΙΟ_5"></a>ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5<o:p></o:p></span></h1>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Υπάρχει λοιπόν Θεός; Η απάντηση βγαίνει αβίαστα από το μυαλό μου, τη λογική,
τα δεδομένα. Ναι, υπάρχει Θεός. Είναι λογικό να πούμε, όταν δούμε ένα θαυμαστό
κατασκεύασμα «Ποιος άραγε το έφτιαξε;». Κανείς λογικός άνθρωπος δεν θα πει
«Έπεσαν τυχαία τα υλικά, δημιουργήθηκε, και λειτουργεί με θαυμαστή ακρίβεια».<br />
Η Μωσαϊκή περιγραφή της δημιουργίας ανταποκρίνεται με θαυμαστό τρόπο στις
σημερινές επιστημονικές ανακαλύψεις. Ο Μωυσής έγραψε ένα Θρησκευτικό βιβλίο,
αιώνες πριν γεννηθούν οι επιστήμονες. Και όμως, αστρονόμοι, αστροφυσικοί,
μαθηματικοί, γεωλόγοι, ανθρωπολόγοι, ιατροί, γλωσσολόγοι, όλοι σήμερα
αναγνωρίζουν την σωστή επιστημονικά περιγραφή.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Μιλήσαμε ήδη για τις Θαυμαστές λεπτομέρειες της γέννεσης, που δεν εξηγούνται
με την ανθρώπινη γνώση του Μωυσή, ούτε το περιβάλλον του. Η διήγησή του είναι
προφανώς θεόπνευστη. Αλήθεια, θα πουν πολλοί, αυτό είναι Θαύμα, πιστεύεις στα
Θαύματα;</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Πολλοί άνθρωποι, που δέχονται σε γενικές γραμμές τη Χριστιανική διδασκαλία,
διστάζουν όταν τους ρωτάνε «Πιστεύεις στα θαύματα;» Οι υλιστές, περιγράφουν τα
δικά τους παράλογα θαύματα, που δεν τα έκανε κανείς, αλλά μόνο η τύχη,
αισθάνονται επιστήμονες, όταν όμως ακούσουν για κάποιον που πιστεύει στα
θαύματα που κάνει ο δημιουργός Θεός, γελούν ειρωνικά, κοιτάζουν περιπαικτικά,
με αυτό το βλέμμα που λέει «Καλά, εσύ ακόμη τέτοια πιστεύεις;» και «τι κρίμα,
που είσαι και επιστήμονας, και λες ότι κάποιος ανατρέπει τους φυσικούς νόμους».</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ας μελετήσουμε όμως, τι είναι Θαύμα και ποια είναι η πραγματικότητα σε αυτό
το τόσο σοβαρό ζήτημα.<br />
Τι είναι φυσικό; Ότι ανήκει στον ορατό κόσμο, με τους νόμους και τις δυνάμεις
του, λέει ο Hettinger. Και τι είναι υπερφυσικό; Ότι ξεπερνάει τους φυσικούς
νόμους και την τάξη που κάθε φορά γνωρίζουμε.<br />
Δύο σημαντικές παρατηρήσεις πρέπει να γίνουν από την πρώτη στιγμή. Η πρώτη:
Νομίζουμε ότι γνωρίζουμε όλους τους φυσικούς νόμους και τις αιτίες πολλών
πραγμάτων. Όμως, πολύ συχνά, οι θεωρίες μας ανατρέπονται.<br />
Τα κυριότερα βιβλία των υλιστών γράφτηκαν τους περασμένους αιώνες. Γνωρίζαμε
τότε, τι είναι φυσικό; Ποιοι είναι οι φυσικοί νόμοι; Ναι, έλεγαν όλοι. Σήμερα
όμως ξέρουμε ότι σε μεγάλο βαθμό, είχαμε κάνει λάθος. Για παράδειγμα, όλοι
έδιναν μεγάλη σημασία στους νόμους του Νεύτωνα. Σήμερα γνωρίζουμε ότι αυτοί οι
νόμοι δεν ισχύουν γενικά. Σε μεγάλες ταχύτητες, έχουν πλήρως ανατραπεί.
«Συγνώμη, Νεύτωνα» είπε ο Einstein, όταν τους ανάτρεψε.<br />
Αν κάποιος προκαλούσε μια πυρηνική έκρηξη, ανάλογη με αυτή της Χιροσίμα, τι θα
έλεγαν όλοι τον προηγούμενο αιώνα; Θαύμα! Από μια πολύ μικρή ποσότητα ύλης,
βγήκε μια τεράστια ποσότητα ενέργειας, κάτι αδύνατο. Θαύμα!<br />
Ήταν Θαύμα; Όχι, απλά, το περιορισμένο ανθρώπινο μυαλό, δεν μπορούσε να
συλλάβει αυτές τις κατακτήσεις, που, φυσικά, είναι και αυτές φυσικοί νόμοι που
πρόσφατα ανακαλύψαμε.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Σήμερα, πολλοί πάλι κάνουν το ίδιο λάθος. Πάλι πιστεύουν ότι τα ξέρουν όλα.
Αν λοιπόν κάτι γίνει διαφορετικό από αυτό που ξέρουν, ή δεν θα το πιστεύουν, ή
θα το αποδώσουν σε θαύμα. Υπάρχουν λοιπόν «Θαύματα» που δεν είναι καθόλου
θαύματα, απλά φυσικοί νόμοι που δεν γνωρίζουμε.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Το δεύτερο που έχω να πω, είναι ότι ναι, υπάρχουν πραγματικά θαύματα. Τι πιο
λογικό. Η υπέρτατη δύναμη, που μπόρεσε να δημιουργήσει το θαυμαστό αυτό κόσμο,
σίγουρα μπορεί να κάνει πράγματα που δεν μπορούμε να καταλάβουμε, ούτε να
κάνουμε μόνοι μας. Όπως η ατομική βόμβα τον περασμένο αιώνα ήταν ακατανόητη, ο
δημιουργός όμως είχε φτιάξει έτσι την ύλη και φυσικά το ήξερε, έτσι και σήμερα,
αυτά που είναι σε εμάς άγνωστα, υπερφυσικά, θαύματα, ο δημιουργός με την κατά
πολύ ανώτερη διάνοια, μπορεί να τα πραγματοποιήσει.<br />
Πως είναι δυνατό, να βλέπουμε καθημερινά το θαύμα της δημιουργίας, τελείως
ανεξήγητο με τους ανθρώπινους νόμους, αλλά εμείς να «μην πιστεύουμε σε
θαύματα!» Γιατί υποτιμάμαι τον δημιουργό; Αυτός που έφτιαξε μια μηχανή,
γνωρίζει περισσότερα από αυτόν που απλά ζει και τη χρησιμοποιεί. Πόσοι από τους
ανθρώπους που καθημερινά βλέπουν τηλεόραση, χρησιμοποιούν το τηλέφωνο,
κατανοούν το μηχανισμό τους; Αν βγει ένα τηλέφωνο με καινούριες δυνατότητες, κανείς
δεν θα μιλήσει για θαύμα, αλλά για επίτευγμα των μηχανικών, αυτών που ήξεραν.
Γιατί λοιπόν, αν ακούσουμε κάτι που δεν καταλαβαίνουμε στο θρησκευτικό πεδίο,
είμαστε έτοιμοι να πούμε «αφού εγώ δεν το καταλαβαίνω, άρα είναι ψέμα, απάτη,
δεν έγινε έτσι!»</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ο Nitzsche παρατηρεί «Τα θαύματα ανήκουν στην υψηλότερη τάξη πραγμάτων, που
είναι φύση και αυτή».<br />
Αυτό που ήταν υπερφυσικό για ανθρώπους περασμένων αιώνων, είναι φυσικό για
εμάς. Τηλέφωνο, αεροπλάνο, δορυφόροι, διαστημόπλοια, μικροσκόπια, υποβρύχια,
ιατρικά μηχανήματα, εγχείρηση αντικατάστασης οργάνων κλπ. Αυτό λοιπόν που είναι
υπερφυσικό για μας σήμερα (και πολλοί το ειρωνεύονται), θα είναι φυσικό για
τους ανθρώπους των επόμενων αιώνων. Και, ασφαλώς, είναι ήδη φυσικό για τον σοφό
κατασκευαστή του μηχανισμού απόλυτης ακρίβειας που λέγεται σύμπαν.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Τι απαντούν οι υλιστές σε αυτά τα επιχειρήματα;</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">«Καλά, αφού ο Θεός είναι πάνσοφος και τέλειος, γιατί δεν έκανε τέλειο τον
κόσμο, και αναγκάζεται να παρεμβαίνει και να κάνει θαύματα για να διορθώσει τις
αδικίες και τις ατέλειες;»<br />
Αμφισβητούν δηλαδή ότι ο θεός είναι πάνσοφος, παντοδύναμος και ικανός. Όμως, ο
Θεός έκανε τον άνθρωπο ελεύθερο, τον έδωσε δηλαδή το πιο πολύτιμο δώρο. Δεν τον
έκανε ρομπότ. Αποτέλεσμα αυτής της ελευθερίας, είναι ο κόσμος που βλέπουμε
σήμερα. Θα προτιμούσαν όμως να είναι άβουλα ρομπότ, ώστε να μείνει «τέλειος» ο
κόσμος; <br />
Θα έπρεπε πάντως να ξέρουν ότι και το τελειότερο έργο, αν βρίσκεται σε συνεχή
εξέλιξη και εξάρτηση από τις επιλογές ατελών ηθικά όντων όπως οι άνθρωποι,
είναι επόμενο να χρειάζεται διορθωτικές παρεμβάσεις. Σήμερα ο άνθρωπος εξαντλεί
τις δυνατότητες αυτοκαθαρισμού των νερών και του αέρα. Που είναι η ανθρώπινη
σοφία; Αν ο Θεός δεν είχε δώσει τις δυνατότητες αυτοκαθαρισμού στο υγρό και
αέριο περιβάλλον, η ζωή σήμερα δεν θα υπήρχε. Πως λοιπόν αποδίδουν στο Θεό
ευθύνη, ότι το έργο του ήταν ατελές, τη στιγμή που εμείς οι άνθρωποι κάνουμε
ότι μπορούμε για να καταστρέψουμε τη δημιουργία, με μόνο όφελος την πρόσκαιρη
«άνοδο του βιωτικού επιπέδου» δηλαδή τον υπερκαταναλωτισμό;</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ας συγκεντρώσουμε τώρα την προσοχή μας στα επόμενα ερωτήματα που γεννιώνται.
Εντάξει, υπάρχει Θεός. Ήρθε σε επικοινωνία με τον Μωυσή, και αυτός μπόρεσε να
γράψει τη γέννεση. Άρα υπάρχει Θεός που δεν είναι αδιάφορος για τα
δημιουργήματά του. Έδωσε τον Μωσαϊκό νόμο, τις εντολές, τον ηθικό κανόνα που
ήταν ατελής βέβαια, ανάλογος όμως με την κατάσταση των ανθρώπων εκείνης της
εποχής.<br />
Ο Χριστός όμως; Υπήρξε; Ορισμένοι λένε ότι είναι μυθικό πρόσωπο. Αν υπήρξε,
είναι Θεός άνθρωπος, και τα δύο εξ΄ ίσου; Προϋπήρξε, ή έγινε «σαν θεός»; Ας
προσπαθήσουμε να παρακολουθήσουμε τα γεγονότα, και να βγάλουμε συμπεράσματα.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Η εμφάνιση και διάδοση του Χριστιανισμού δεν υπακούει σε κανένα από τους
νόμους της λογικής. Ποιές πιθανότητες είχε να διαδοθεί αυτή η πίστη, αν κάναμε
μια μαθηματική εκτίμηση; Καμία! Κι όμως διαδόθηκε. Και στο πιο μικρό χωριό, σε
ένα μεγάλο μέρος της γης, υπάρχει μια εκκλησία.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ας σκεφτούμε τί ακριβώς συνέβη. Ας υποθέσουμε ότι σήμερα έρχεται στην Αθήνα
μια ομάδα ξένων ανθρώπων, φτωχών, πεινασμένων, που κατάγονται από μια μακρινή
χώρα. Μας λένε ότι ο δάσκαλός τους, που ήταν ένας μαραγκός από μια άγνωστη
πόλη, τη Ναζαρέτ, καταδικάστηκε από τους συμπολίτες του σε θάνατο και
σταυρώθηκε μαζί με άλλους ληστές. Εμείς αγνοούμε και το δάσκαλο - μαραγκό και
τον τόπο που έγιναν όλα αυτά. Όμως, λένε, αυτός ο δάσκαλος ήταν γιος του Θεού,
που γεννήθηκε με θαύμα, και όμως αυτό καθόλου δεν τον ωφέλησε, γιατί έζησε
πτωχός, βασανίστηκε, πέθανε νέος με τον πιο ατιμωτικό τρόπο. Όμως, θα μας
έλεγαν οι ξένοι, όλα αυτά τα έκανε γιατί ήθελε να αναστηθεί σε τρεις μέρες, και
έτσι να συγχωρεθούμε εμείς, οι ‘Ελληνες, και όλος ο κόσμος, από τις αμαρτίες
μας, και να ζήσουμε και εμείς αιώνια, αν πιστέψουμε σε αυτό το δάσκαλο. Έτσι,
να γκρεμίσουμε τους πατροπαράδοτους θεούς, να γκρεμίσουμε τις εκκλησίες, τις
εικόνες, να αποκηρύξουμε ότι πιστεύουμε και από εδώ και πέρα να πιστεύουμε μόνο
στο δάσκαλό τους, που μόλις μας αποκάλυψαν!</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Αλήθεια, πόσες πιθανότητες υπάρχουν να μας πείσουν; Πιστεύω Καμία. Και όμως
αυτό ακριβώς συνέβη σε τόσες και τόσες πόλεις πριν είκοσι αιώνες, και ο
Χριστιανισμός διαδόθηκε!! Γκρεμίστηκαν οι τότε ναοί, διώχτηκαν οι θεοί, και οι
άνθρωποι πίστεψαν στον Χριστό που κήρυξε ο Παύλος και οι απόστολοι. Αλήθεια,
είναι απίστευτο. Δεν μπορεί να έγινε σύμφωνα με τη λογική. Να ένα αληθινό
θαύμα, αντίθετο στη φύση των ανθρώπων.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ναι, αλλά τι κήρυξε ο Παύλος και οι απόστολοι; Κάτι που ήταν ιδιαίτερα
αρεστό, κολάκευε τις φυσικές κλίσεις και τάσεις των ανθρώπων; Ξέρουμε ότι οι
αρχαίοι θεοί, είχαν ελαττώματα και αδυναμίες ανάλογες με τους ανθρώπους.
Έρωτες, πάθη, μίση, κακίες, έκαναν τον άνθρωπο να αισθάνεται δικαιωμένος που
και αυτός ήταν έτσι, σαν τους θεούς του.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Δίδαξε ο Χριστιανισμός κάτι ανάλογο; Δίδαξε τελείως αντίθετα προς τα
ορμέμφυτα των ανθρώπων. Δίδαξε την αγάπη και προς τους εχθρούς, την αυτοθυσία,
την ταπείνωση. Πόσο δύσκολο είναι για το σημερινό άνθρωπο να υποτάξει την κακή
φύση του, μετά από τόσους αιώνες σωστά παραδείγματα και νουθεσίες. Τότε, ήταν
πραγματικά απίστευτο να υπάρχουν άνθρωποι που να εγκαταλείπουν τους
πατροπαράδοτους θεούς, για να γίνουν Χριστιανοί. Οι αρχαίοι θεοί κολάκευαν τον
εγωισμό, τη φιλαυτία, πρόσφεραν ευκαιρίες για γλέντι, ελεύθερες ερωτικές
σχέσεις με τις ιέρειες ή με τους υπόλοιπους κατοίκους της πόλης. Ο
Χριστιανισμός δίδαξε αποχή από κάθε τέτοια ενέργεια, και εντολή ηθικής
τελείωσης, μέσα από την ταπείνωση! Και επιβλήθηκε. Και οι ναοί ερήμωσαν, και τα
είδωλα σήμερα κοσμούν τα μουσεία, σαν αγάλματα μιας άλλης εποχής.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Τι ανακάλυψαν αυτοί οι άνθρωποι, που θυσίαζαν ευχαρίστως και τη ζωή τους για
να μην αρνηθούν την πίστη τους στο Χριστό; Την αληθινή ευτυχία, τη γαλήνη, την
ειρήνη, που μόνο ο Χριστός μπορεί να δώσει, αν πιστέψουμε στο λόγο του και
εφαρμόσουμε τη διδασκαλία του. Καμία ανθρώπινη προσπάθεια δεν ήταν δυνατό να
οδηγήσει σε ανάλογο αποτέλεσμα. Αλλά, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Υπήρξε ο Χριστός ή ήταν μυθικό πρόσωπο; Αυτό είναι ένα ερώτημα που πρέπει να
απαντήσουμε, αφού μελετήσουμε τα στοιχεία που έχουμε. Θα ερευνήσουμε όχι με
γνώμονα την πίστη, αλλά την επιστημονική έρευνα. Άλλωστε και σε μένα προηγήθηκε
η επιστημονική έρευνα που οδήγησε στην πίστη και μετά ήρθε το θαύμα της
αναγέννησης, όπου ο παλιός άνθρωπος χάθηκε και γεννήθηκε ένας νέος άνθρωπος.<br />
Μισεί ότι έκανε πριν και χαίρεται για αυτά που περιφρονούσε. Γεμίζει όμως με
τόση ευτυχία, που είναι αδιανόητη για τους ανθρώπους που δεν γνώριζαν την
αλήθεια.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ας αφήσουμε όμως τα συναισθήματα και ας επιστρέψουμε στην αυστηρότητα της
επιστημονικής ανάλυσης.<br />
Υπάρχουν ιστορικά τεκμήρια, που βεβαιώνουν την παρουσία του Χριστού πάνω στη
γη. Θα μελετήσουμε τις πηγές και μετά θα μελετήσουμε τις αντιρρήσεις. Μόνο αν
δούμε και τις αντίθετες απόψεις, θα είμαστε βέβαιοι ότι μπορούμε να οδηγηθούμε
σε ασφαλή συμπεράσματα.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ο Ρωμαίος ιστορικός Κορνήλιος Τάκιτος (γεννήθηκε το 52 μ.Χ.)στο έργο του
Annales όπου αναπτύσσει την ιστορία της Ρώμης από το 14 μ.Χ. ως το 68 μ.Χ.
αναφέρει (XV, 14):<br />
« Ο Νέρων υπόβαλλε σε ιδιαίτερες τιμωρίες εκείνους που ο λαός ονομάζει
Χριστιανούς. Εκείνος, από τον οποίο προήλθε το όνομα, είναι ο Χριστός, ο οποίος
θανατώθηκε επί της βασιλείας του Τιβερίου, όταν διοικητής της επαρχίας ήταν ο
Πόντιος Πιλάτος. Η ολέθρια αυτή πίστη, που καταστάλθηκε πρόσκαιρα, ξαναφάνηκε
όχι μόνο στην Ιουδαία, την εστία του κακού, αλλά και στη Ρώμη, όπου από παντού
μαζεύονται όλα τα κακά και τα αισχρά».<br />
Σημαντική μαρτυρία. Ο Τάκιτος είναι τελείως αντίθετος στο Χριστιανισμό. Δεν
αμφισβητεί ούτε ότι υπήρξε ο Χριστός, ούτε ότι ο Χριστιανισμός εξαπλώθηκε παρά
τους διωγμούς. Όλα έγιναν «επί βασιλείας του Τιβερίου, όταν διοικητής της
επαρχίας ήταν ο Πόντιος Πιλάτος».</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Τι λέει ο Ευαγγελιστής Λουκάς, στο ευαγγέλιό του;<br />
«Εν έτει πέντε και δεκάτω, της ηγεμονίας Τιβερίου Καίσαρος, ηγεμονεύοντος
Ποντίου Πιλάτου της Ιουδαίας και τετραρχούντος Γαλιλαίας Ηρώδου, Φιλίππου δε
του αδελφού αυτού τετραρχούντος της Ιτουραίας και Τραχωνίτδος χώρας, και
Λυσανίου της Αβιλινής τετραρχούντος, επί αρχιερέως Άννα και Καϊάφα...»<br />
Πλήρης συμφωνία. Αν ο Χριστός ήταν μυθικό πρόσωπο, θα ζούσε «κάποτε». Δεν θα
υπήρχε τόσο ακριβής περιγραφή της κοινωνίας μέσα στην οποία έζησε. Ο Λουκάς και
ο Τάκιτος, ο Χριστιανός και ο ειδωλολάτρης, συμφωνούν απόλυτα.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Άλλος Ρωμαίος ιστορικός, ο Σουετώνιος, γεννήθηκε το 75 μ.Χ. και έγραψε την
ιστορία των αυτοκρατόρων της Ρώμης. Την πρώτη φορά που αναφέρει του Χριστιανούς
(Vita Neronis XVI,2) λέει «τιμωρήθηκαν οι Χριστιανοί, άνθρωποι με νέα και
κακοποιό δεισιδαιμονία». <br />
Είναι λοιπόν νέα ακόμη η Χριστιανική πίστη, και τιμωρήθηκαν (64μ.Χ.) από το
Νέρωνα. <br />
Ο Σουετώνιος στη συνέχεια (Vita Claudii XXV,4) αναφέρει «τους Ιουδαίους που
δημιουργούσαν θόρυβο στη Ρώμη εξαιτίας του Χριστού, του εξόρισε».<br />
Ο Κλαύδιος λοιπόν, το 53 μ.Χ. έκδοσε διάταγμα, με το οποίο εξόριζε τους
Ιουδαίους εξαιτίας του Χριστιανισμού.<br />
Οι πράξεις των αποστόλων επιβεβαιώνουν το γεγονός!<br />
Όταν ο απόστολος Παύλος ήρθε στην Κόρινθο, βρήκε τον Ακύλα και την Πρίσκιλλα,
Ιουδαίους που ζούσαν προηγουμένως στη Ρώμη και έφυγαν «δια το διατεταχέναι
Κλαύδιον χωρίζεσθαι πάντας τους Ιουδαίους από της Ρώμης» (Πράξεις 1 και 2).<br />
Οι Χριστιανοί λοιπόν, πριν το 52 μ.Χ., είχαν γίνει αρκετοί στη Ρώμη, τόσοι που
ανάγκασαν τον Κλαύδιο να εξορίσει όλους τους Ιουδαίους.<br />
Και ο Σουετώνιος θεωρεί τον Χριστό απολύτως υπαρκτό πρόσωπο.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ο μεγαλύτερος ιστορικός της Ρώμης, ο Πλίνιος ο νεώτερος, μαρτυρεί και αυτός
με τη σειρά του για το Χριστό.<br />
Ήταν φίλος του αυτοκράτορα Τραϊανού και στάλθηκε σαν Legatus Caesaris στην
Βιθυνία της Μ. Ασίας.<br />
Έγραψε λοιπόν: «Το μίασμα της δεισιδαιμονίας των Χριστιανών εκτείνεται όχι μόνο
στις πόλεις αλλά και στους αγρούς και στα χωριά». Αναφέρει σε επιστολή στον
αυτοκράτορα (Επιστολή Χ,96): «Οι Χριστιανοί συνηθίζουν να συνέρχονται μια τακτή
ημέρα πριν την ανατολή του ήλιου, και να αναπέμπουν ύμνους στον Χριστό, σαν να
μιλούν σε Θεό». <br />
Η τακτή αυτή ημέρα ήταν και είναι η Κυριακή.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ανάκρινε προσωπικά πολλούς Χριστιανούς και συγκέντρωσε πολλές πληροφορίες
για τη ζωή και την πίστη τους. Ο ίδιος ήθελε να προστατέψει την ειδωλολατρική
θρησκείας και επικοινωνεί με επιστολές με τον αυτοκράτορα, με θέμα την
καταστολή και εξάπλωση της νέας θρησκείας.<br />
Δεν φαίνεται ούτε καν υποψία ότι ο Χριστός είναι μυθικό πρόσωπο. Ο Πλίνιος
κάνει λόγο για «τον Χριστό» και όχι για «κάποιο Χριστό». Ενοχλείται γιατί τον
υμνούν «σαν Θεό».<br />
Όλα αυτά έγιναν σε εποχή πολύ κοντά στη σταύρωση του Χριστού. Υπήρχαν αυτόπτες
μάρτυρες της ζωής και της δράσης του Χριστού που διώχθηκαν και μαρτύρησαν.
Ποτέ, κανένα ιστορικό στοιχείο δεν εκφράζει αμφιβολία για την ύπαρξη του
Χριστού!</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Πότε γεννήθηκαν οι «αμφιβολίες»; Από τους «διανοητές» μετά τον δέκατο έβδομο
αιώνα μετά Χριστό!<br />
Αλήθεια, τι λένε οι χειρότεροι εχθροί του Χριστού, οι Ιουδαίοι; Αν ήταν
ανύπαρκτο πρόσωπο, δεν είναι λογικό να το τονίζουν με ιδιαίτερο ζήλο; Ποτέ οι
Ιουδαίοι δεν ισχυρίστηκαν ότι ο Ιησούς Χριστός ήταν ανύπαρκτο πρόσωπο. Μάλιστα,
αρκετά γι΄ αυτόν αναφέρουν τα ιερά τους βιβλία και οι ιστορικοί τους.<br />
Ας αρχίσουμε από τον Εβραίο ιστορικό Ιώσηπο που γεννήθηκε το 37 μ.Χ. στην
Ιερουσαλήμ. Φαρισαίος ο ίδιος, είχε στενό σύνδεσμο με τις οικογένειες των
αρχιερέων Άννα και Καϊάφα. Στο έργο του «Ιουδαϊκή αρχαιολογία» που έγραψε
Ελληνικά, αναφέρονται τα εξής:</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Αρχικά (XVIII,5,2) γράφει για τον Ιωάννη τον Βαπτιστή: «Τισί δε εκ των
Ιουδαίων εδόκει ολωλέναι του Ηρώδου στρατόν υπό του Θεού, και μάλα δικαίως
τιννυμένου κατά ποινήν Ιωάννου του επικαλουμένου Βαπτιστού· κτείνει γαρ τούτον
ο Ηρώδης αγαθόν άνδρα...» <br />
Μερικοί λοιπόν Ιουδαίοι πίστευαν ότι καταστράφηκε ο στρατός του Ηρώδου από τον
Θεό, και πολύ δίκαια, γιατί τιμώρησε με την ποινή του θανάτου τον Ιωάννη το
Βαπτιστή. Εφόνευσε λοιπόν ο Ηρώδης τον αγαθό αυτόν άντρα.<br />
Δεν φαίνεται λοιπόν ότι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής είναι ιστορικό πρόσωπο; Ότι
βάπτιζε και ότι ήταν «ανήρ αγαθός»;<br />
Ο Ιώσηπος παρακάτω (ΧΧ,9,1) γράφει:<br />
«Ο αρχιερέας Άνανος καθίζει συνέδριο κριτών και παραγαγών εις αυτόν τον αδελφόν
Ιησού τον λεγόμενον Χριστόν (Ιάκωβος το όνομα αυτού) και τινας εταίρους, ως
παρανομησάντων κατηγορίαν ποιησάμενος παρέδωσε λευθησομένους (για να
λιθοβοληθούν).<br />
Κανείς ποτέ δεν αμφισβήτησε τη γνησιότητα του κειμένου αυτού. Η εποχή για την
οποία γράφει ο Ιώσηπος, είναι μόλις 30 χρόνια πριν, υπάρχουν πολλοί που έζησαν
τα γεγονότα. Σημαντικό είναι που αναφέρει «Ιησού τον λεγόμενον Χριστόν». Ο
Ιώσηπος σαν Εβραίος δεν δέχεται ότι ο Ιησούς ήταν ο Χριστός - Μεσσίας που
περίμεναν, σαν ιστορικός όμως έχει την ανάγκη να περιγράψει τα γεγονότα όσο το
δυνατό καλύτερα. θυμόμαστε την περιγραφή του Ματθαίου στο κστ΄ 63-65:<br />
«Εξορκίζω σε κατά του Θεού του ζώντος, ίνα ημιν είπης ει συ ει ο Χριστός ο υιός
του Θεού» ρωτάει ο Καϊάφας, και όταν ο Ιησούς λέει ναι, «τότε ο αρχιερεύς
διέρρηξε τα ιμάτια αυτού λέγων ότι εβλασφήμησε».<br />
Ο Ιώσηπος λοιπόν μιλάει για τον Ιάκωβο, τον αδελφό του Ιησού, του λεγόμενου
Χριστού». Δεν αμφισβητεί ούτε στιγμή ότι υπήρξε ο Ιησούς, ο λεγόμενος Χριστός
και γράφει 30 χρόνια μετά τα γεγονότα. Η ένδειξη αυτή είναι πολύ σοβαρή.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ας συνεχίσουμε.<br />
Ο Ιώσηπος στην Ιουδαϊκή αρχαιολογία του και συγκεκριμένα στο ΧVIII 3,3 γράφει: <br />
«Γίγνεται δε κατά τούτον τον χρόνον Ιησούς, σοφός ανήρ. Ην γαρ παραδόξων έργων
ποιητής, διδάσκαλος ανθρώπων των ηδονή ταληθή δεχομένων. Πολλούς μεν Ιουδαίους,
πολλούς δε και του Ελληνικού επηγάγετο· και αυτόν ενδείξει των πρώτων ανδρών
παρ ημίν, σταυρώ επιτετιμηκότος Πιλάτου, ουκ επαύσαντο οι το πρώτον αυτόν
αγαπήσαντες.» <br />
Αλήθεια, γιατί ένας Φαρισαίος δεν αγνόησε τελείως τον Ιησού; Μήπως ο
Χριστιανισμός είχε εξαπλωθεί σε βαθμό που ήταν πλέον αδύνατο κάποιος ιστορικός
να αποσιωπήσει τα γεγονότα;<br />
Ο Ιώσηπος λοιπόν, σαν ιστορικός, ανάφερε την Ιουδαϊκή άποψη. Δεν υπάρχει κανένα
δείγμα ότι κάποιοι την εποχή εκείνη πίστευαν ότι ο Ιησούς δεν υπήρξε. Έζησε,
δίδαξε, σταυρώθηκε και «ουκ επαύσαντο οι το πρώτον αυτόν αγαπήσαντες».</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ο Ιώσηπος μιλάει στα βιβλία του για τους αυτοκράτορες Αύγουστο, Τιβέριο,
Κλαύδιο, Νέρωνα. Τον Κυρήνιο (διοικητή της Συρίας) τον Φήστο, τον Φήλικα, τα
πρόσωπα δηλαδή που αναφέρουν τα ευαγγέλια και οι πράξεις των αποστόλων.<br />
Υπάρχουν άλλα στοιχεία; Ναι, τα πιο σημαντικά, αναφέρονται στο Ταλμούδ, το ιερό
βιβλίο των Εβραίων. Το Ταλμούδ αποτελείται από τα βιβλία της Mishnah και της
Gemara. Η Mishnah (ο προφορικός νόμος) είναι η παράδοση των πρεσβυτέρων. Η
Gemara είναι σχόλια των Ραβίνων πάνω σε ότι περιέχει η Mishnah.<br />
Τα ιερά βιβλία των Εβραίων μιλούν με βεβαιότητα για την ύπαρξη του Ιησού
Χριστού. Δεν παραδέχονται φυσικά τη θεότητά του, παραδέχονται όμως χωρίς καμιά
αμφιβολία την ύπαρξή του. Όπως είναι φυσικό, προσπαθούν να τον υποτιμήσουν.
Έτσι γράφεται «κατά την εσπέρα του Εβραϊκού Πάσχα κρέμασαν τον Ιησού από τη
Ναζαρέτ». Τονίζουν μάλιστα ότι ο Ιησούς ήταν καρπός πορνείας, έκανε δε
θεραπείες που βασίζονταν σε μαγεία.<br />
Σύμφωνα με τον Εβραίο καθηγητή J. Klausner, στο βιβλίο του «Ιησούς της
Ναζαρέτ»: »Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ ήταν προδότης του Ισραήλ, ο οποίος ασκούσε
μαγεία, περιφρονούσε τους λόγους της σοφίας, οδήγησε το λαό στην πλάνη και
έλεγε ότι δεν ήρθε για να καταλύσει τον Μωσαϊκό νόμο αλλά να τον συμπληρώσει. Κρεμάστηκε
την παραμονή του Πάσχα σαν αιρετικός και πλάνος του λαού. Οι μαθητές του έκαναν
τα ίδια έργα στο όνομά του».<br />
Νομίζω ότι το πρόβλημα της ύπαρξης του Ιησού Χριστού πάνω στη γη, συζητήθηκε
αρκετά, και τα συμπεράσματα είναι αβίαστα. Θεωρώ περιττό να αναφερθώ σε δεκάδες
άλλες αποδείξεις από διάφορους χώρους. Ακόμη και στη Συριακή ιστορία, ο
Σαραπίων έγραψε (μετά το 73 μ.Χ.) ότι «οι Ιουδαίοι καταστραφέντες εκ της χώρας
αυτών, διωχθέντες ζώσιν εν τη διασπορά, ο σοφός βασιλεύς όμως δεν απέθανε χάρις
εις τους νέους νόμους που έδωσε. Ένεκα της καταδίκης του σοφού βασιλέως
αφαιρέθη από τους Ιουδαίους το βασίλειον». <br />
Ο μόνος «σοφός βασιλεύς» που κατεδικάστη, πριν το 73 μ.Χ., ήταν ο Ιησούς
Χριστός.</span><br />
<h1>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><a href="" name="ΚΕΦΑΛΑΙΟ_6"></a>ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6<o:p></o:p></span></h1>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Αναφερθήκαμε στους Ρωμαίους, τους Ιουδαίους, τους εθνικούς, όσους δηλαδή δεν
ήταν Χριστιανοί, αποδεδειγμένα, από τα ίδια τα γραπτά τους κείμενα. Ας
αναφερθούμε τώρα και στους Χριστιανούς, που μαρτύρησαν και αυτοί για τον Ιησού
Χριστό, όχι μόνο με τα έργα τους, τα κείμενά τους, αλλά και με τη θυσία της ίδιας
της ζωής τους. Γεννιέται αβίαστα το ερώτημα: εκατομμύρια άνθρωποι θυσίασαν τη
ζωή τους και διώχθηκαν για το τίποτα; Τη στιγμή που αρκούσε να πουν, με λόγια,
ότι απορρίπτουν τον Ιησού Χριστό, και να αποκατασταθούν απόλυτα, δεν το
δέχτηκαν, αλλά πέθαναν μαρτυρικά.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Το 1945 ο καθηγητής του Εβραϊκού Πανεπιστημίου E. Sukenik ανακάλυψε μετά από
ανασκαφές δύο τάφους κοντά στην Ιερουσαλήμ, στους οποίους ήταν σκαλισμένες
επιγραφές. Χαράχθηκαν γύρω στο 50 μ.Χ. Ήταν ικεσίες προς τον Ιησού Χριστό, να
αναστήσει από τους νεκρούς τα πρόσωπα που ήταν μέσα στον τάφο! Κανείς ποτέ δεν
αμφισβήτησε τη γνησιότητα των ευρημάτων ούτε τη χρονολογία που χαράχθηκαν, γύρω
στο 50 μ.Χ.!</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Οι άνθρωποι που πέθαναν το 50 μ.Χ. ήταν σύγχρονοι του Χριστού. Δεν άκουσαν
για Αυτόν, έζησαν στο περιβάλλον όπου έδρασε, και του αποδίδουν τη δύναμη να
τους αναστήσει από τους νεκρούς. Τον επικαλούνται με τα κείμενα που υπάρχουν
στον ίδιο τους τον τάφο, να τους χαρίσει την αιώνια ζωή!<br />
Σημαντικές πληροφορίες για τη ζωή και το έργο του Ιησού Χριστού, δίνει η Αγία
Γραφή. Λέω σημαντικές και όχι όλες τις πληροφορίες, γιατί αυτό θα ήταν αδύνατο.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ο ίδιος ο Ιωάννης αναφέρει «έστι δε και άλλα πολλά όσα εποίησε ο Ιησούς,
άτινα εάν γράφηται καθ εν, ουδέ αυτόν οίμαι τον κόσμον χωρήσαι τα γραφόμενα
βιβλία» (κ΄ 30 και κα΄ 25).</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Πράγματι, ο Ιησούς Χριστός έδρασε τρία χρόνια, πάνω από χίλιες ημέρες. Όμως
τα ευαγγέλια αναφέρονται σε σαράντα περίπου από αυτές τις ημέρες (κατά τον κ.
Τρεμπέλα στις Απολογητικές του μελέτες). Τα λόγια που αποδίδουν οι Ευαγγελιστές
στον Ιησού Χριστό, θα χρειαζόταν έξι περίπου ώρες για να τα πει!<br />
Η Καινή Διαθήκη δεν είναι μια συστηματική ιστορική πραγματεία, ούτε οι
ευαγγελιστές υπήρξαν επιστήμονες βιογράφοι. Αυτό που υπάρχει στην Καινή
Διαθήκη, είναι η ζωή, το έργο και η διδασκαλία του Ιησού, τόση ώστε να πείθεται
κάθε άνθρωπος ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο υιός του Θεού, και ο νόμος του είναι
η νέα διαθήκη μεταξύ Θεού και ανθρώπων.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ο Ιωάννης το λέει: «ταύτα γέγραπται ίνα πιστεύσητε ότι ο Ιησούς εστίν ο
Χριστός ο Υιός του Θεού, και ίνα πιστεύοντες ζωήν έχετε εν τω ονόματι αυτού»
(κ.31). <br />
Η Καινή Διαθήκη λοιπόν αναγκαστικά περιέχει ένα μέρος από την παράδοση της
εκκλησίας, που γράφτηκε για πρακτικούς λόγους. Η Αγία Γραφή, με την Ιερή
Παράδοση που δεν γράφτηκε, αποτελεί το σύνολο των γνώσεων που έχει ένας
Χριστιανός για τον Ιησού Χριστό και τη διδασκαλία του.<br />
Ο Άγγλος παπυρολόγος C. Roberts διαπίστωσε ότι ο πάπυρος που ανακάλυψε ο
καθηγητής του πανεπιστημίου της Βαρκελώνης Κάλαγγαν, στα σπήλαια του Κουμράν
κοντά στη Νεκρή Θάλασσα, το 1955, γράφτηκε το 50 μ.Χ. Ο πάπυρος αυτός έχει
περικοπή από το κατά Μάρκο Ευαγγέλιο.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Δεκάδες, εκατοντάδες ευρήματα απόδειξαν οριστικά ότι:<br />
α) Τα Ευαγγέλια Λουκά και Μάρκου γράφτηκαν πολύ νωρίς, λίγα μόλις χρόνια μετά
το θάνατο του Χριστού. Οι Πράξεις των αποστόλων πριν το 60 μ.Χ. Το Ευαγγέλιο
του Ματθαίου γράφτηκε πριν το 60 μ.Χ. Οι εκτιμήσεις διαφέρουν κατά λίγα μόνο
χρόνια, κανείς σύγχρονος όμως δεν δέχεται ότι γράφτηκαν από άτομα που δεν
έζησαν τη ζωή, το έργο και τη σταύρωση του Ιησού Χριστού.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">β) Το Ευαγγέλιο του Ιωάννη και η αποκάλυψη, γράφτηκαν λίγα χρόνια αργότερα.
Αυτό φαίνεται και από το γεγονός ότι ο Ιωάννης θεωρεί πολλά από τα στοιχεία των
άλλων ευαγγελίων γνωστά και δεν τα αναφέρει πάλι, όμως τονίζει ιδιαίτερα
στοιχεία από τη διδασκαλία του Ιησού, που σαν μαθητής του άκουσε άμεσα.<br />
Ο Ματθαίος, γιος του Αλφαίου, λεγόταν πρώτα Λευίς, όταν δε ακολούθησε το
Χριστό, πήρε το όνομα Ματθαίος. Ήταν τελώνης από την Καπερναούμ και πλούσιος.
Απαρνήθηκε τα πάντα, ακολούθησε το Χριστό. Μετά την σταύρωση και την πεντηκοστή
κήρυξε το Ευαγγέλιο στους Εβραίους, στα Ιεροσόλυμα και την Παλαιστίνη. Πήγε
στους Πάρθους, όπου μαρτύρησε για το Χριστό. Έγραψε το ευαγγέλιό του για να
αποδείξει στους Εβραίους ότι ο Ιησούς είναι ο υιός του Θεού, απόγονος του
Αβραάμ, της φυλής Ιούδα, της γενιάς Δαβίδ, ακριβώς όπως είπαν οι προφήτες.<br />
Ο Μάρκος αρχικά λεγόταν Ιωάννης, είναι ο νέος που ακολουθεί τους αποστόλους
Πέτρο, Βαρνάβα, Παύλο. Ο Μάρκος διασώζει τη διδασκαλία του αποστόλου Πέτρου,
λέει ότι του είπε ο Πέτρος για το Χριστό. Μαρτύρησε στην Αλεξάνδρεια. Το
ευαγγέλιό του το έγραψε για να διδάξει όχι τους Εβραίους, όπως ο Ματθαίος, αλλά
τους ειδωλολάτρες Ρωμαίους και τους εθνικούς. Ασχολήθηκε όχι να αποδείξει ότι
κατάγεται από τον Δαβίδ ο Ιησούς αλλά με τη ζωή και το έργο του.<br />
Ο Λουκάς ήταν γιατρός. Έγραψε το τρίτο ευαγγέλιο και τις πράξεις των αποστόλων.
Είναι ιδιαίτερα μεθοδικός, σαφής, χρησιμοποιεί ιατρική ορολογία στην περιγραφή
των ασθενειών και θεραπειών από τον Ιησού. Καταγόταν από την Αντιόχεια. Υπήρξε
μαθητής και του Παύλου, του οποίου παρακολούθησε το μαρτύριο στη Ρώμη. Κήρυξε
στη Δαλματία και στη Γαλλία.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ο Ιωάννης, μαθητής του Χριστού από νεαρή ηλικία, έγραψε το τέταρτο
ευαγγέλιο, τις τρεις καθολικές επιστολές και την αποκάλυψη. Ήταν αγράμματος
ψαράς, γιος του Ζεβεδαίου και της Σαλώμης. Κήρυξε στην Ασία, με κέντρο την
Έφεσο, εξορίστηκε στην Πάτμο (λόγω των διωγμών του Δομητιανού). Αποτελεί
πραγματικό θαύμα πως ένας ψαράς έγραψε ένα βιβλίο όπως η αποκάλυψη! Εδώ
φαίνεται καθαρά η «άνωθεν» στήριξη και βοήθεια. Μου θυμίζει το Μωυσή που έλεγε:
«Κύριε, ανάθεσε το έργο μου σε κανέναν άλλο, γιατί εγώ είμαι βραδύγλωσσος και
βραδύλαλος, ποιμένας προβάτων εδώ και σαράντα χρόνια!». Και όμως έγραψε τη
γέννεση, που αιώνες μετά, όταν γεννήθηκαν οι επιστήμες, την θεωρούν ένα
απολύτως ακριβές σύγγραμμα.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ο Παύλος ήταν ο πιο μορφωμένος από τους αποστόλους. Είχε ανώτατη μόρφωση,
από τον ξακουστό δάσκαλο του νόμου Γαμαλιήλ. Η σπουδή ήταν «κατά ακρίβεια του
πατρώου νόμου». Ο Παύλος είχε αναδειχθεί σε ραββίνο, δάσκαλο του Εβραϊκού
νόμου, ήταν δε ένα από τα πιο δυναμικά στελέχη των Εβραίων. Στην Ιερουσαλήμ
έδρασε με μεγάλο φανατισμό εναντίον των Χριστιανών, σε σημείο ώστε όταν έγινε ο
ίδιος Χριστιανός, οι άλλοι Χριστιανοί για καιρό εξακολουθούσαν να τον
φοβούνται. Ο Παύλος ήταν μια πολύ ιδιαίτερη προσωπικότητα. Η ζωή και η δράση
του προκαλούν κατάπληξη και στους άπιστους.<br />
Έγραψε 14 επιστολές μοναδικής αξίας. Οι πρώτες γράφτηκαν από το 52 μ.Χ. και
πάντως όλες πριν το 65 μ.Χ., οπότε και μαρτύρησε στη Ρώμη. Σε αυτές φανερώνεται
ένας άνθρωπος όχι απλά μορφωμένος, αλλά μεγαλοφυής. Ικανός να συλλογίζεται και
να αποδεικνύει, να χειρίζεται τις γραφές και τους προφήτες της Παλαιάς
Διαθήκης, άριστος στο να αποδεικνύει το συλλογισμό του. Άνθρωπος ατρόμητος, με
ισχυρότατη θέληση, ανίκητος από τις απέραντες κακουχίες, δυσκολίες, ξυλοδαρμούς,
φυλακίσεις.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ήταν «κατά νόμον Φαρισαίος» (Φιλιπ. γ΄ 5) και όμως άφησε μια λαμπρή
σταδιοδρομία, γεμάτη τιμές και δόξες, και διάλεξε ένα δρόμο γεμάτο κόπους,
οδύνες, φυλακίσεις, κατατρεγμούς. Γιατί; Τι συνέβη στη ζωή του και άλλαξε; Τι
έπρεπε να συμβεί στη δική μας ζωή για να υπάρχει τέτοια απόλυτη και παράλογη
μεταστροφή; Φαίνεται από τις επιστολές του να είναι άνθρωπος με ελαττωμένη
κρίση; Να δέχεται αβίαστα ότι δεν έχει καλά εξετάσει; Γιατί θεώρησε όλη του την
προηγούμενη ζωή ένα τίποτα, και το μόνο που είχε αξία ήταν ο Χριστός; (Φιλιπ.
γ΄ 7, Α΄ Κορινθ. ιε 31, Α΄ Κορινθ. ια΄ 23).</span><br />
<span style="color: #c00000;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ας φανταστούμε τον εαυτό μας, να αγωνιζόμαστε να
σπουδάσουμε, να ολοκληρώνουμε τις σπουδές, να αρχίζουμε με επιτυχία μια εργασία
που έχει τη μεγαλύτερη εκτίμηση και τις υψηλότερες απολαβές. Ξαφνικά, σταματάμε
τη δουλειά, κατηγορούμε τους πρώην φίλους και συνεργάτες μας και αρκούμενοι
μόνο σε «τροφές και κλινοσκεπάσματα» να αρχίσουμε να περπατάμε από πόλη σε
πόλη, από χωριό σε χωριό, και να διδάσκουμε τις απόψεις μας. Να μας δέρνουν, να
μας φυλακίζουν, να πεινάμε, εμείς όμως να συνεχίζουμε ακατάπαυστα το δρόμο μας.
Από τα γραπτά μας φαίνεται ότι δεν τρελαθήκαμε, αλλά έχουμε ένα μυαλό άξιο
θαυμασμού. Τι πρέπει να γίνει για να υπάρξει μια τόσο μεγάλη μεταστροφή στη ζωή
μας; </span></span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ο Παύλος περιγράφει αναλυτικά την εμπειρία του. Είδε καθαρά το Χριστό να
εμφανίζεται μέσα σε φως που υπερέβαινε το φως του ήλιου. Δεν τον είδε στον ύπνο
του, ούτε σε όραμα, αλλά μέρα, ενώ περπάταγε. Δεν ήταν αφελής, ήξερε να
ξεχωρίζει το πραγματικό από τι ψεύτικο. Μόνο μια τέτοια εμπειρία ήταν ικανή να
αλλάξει τη ζωή του Παύλου τόσο ριζικά. Και αυτό έγινε. Η ζωή του σφραγίζει την
ειλικρίνεια της μαρτυρίας του, πέρα από κάθε αμφιβολία. Ο Παύλος άλλωστε είπε
ότι ο Χριστιανισμός είναι τόσο παράξενη για την εποχή του διδασκαλία, που
φαινόταν στους Έλληνες μωρία (χαζομάρα) ενώ στους Ιουδαίους σκάνδαλο. Πράγματι,
οι Έλληνες δεν κατανοούσαν την ανάσταση των νεκρών, και οι Ιουδαίοι δεν ήθελαν
να πιστέψουν ότι ο μεσσίας που περίμεναν θα ήταν όπως είπε ο Ησαΐας και όχι ένας
λαμπρός βασιλιάς που θα τους οδηγούσε σε λαμπρές επιτυχίες. Ο Παύλος λοιπόν
καταλάβαινε ότι αυτά που δίδασκε, έμοιαζαν με μωρία για άλλους και ήταν
σκάνδαλο σε άλλους. Ένας φανατικός ποτέ δεν δέχεται ότι αυτά που λέει είναι
δυνατό κανείς να τα θεωρήσει μωρία. Ο Παύλος όμως δεν υπήρξε ποτέ φανατικός.
Καταπλήσσει με την κατανόηση που δείχνει στην αδυναμία των άλλων, με την αγάπη
και τις πατρικές συμβουλές, που δείχνουν έναν ανώτερο ψυχικά άνθρωπο.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ο Ιάκωβος ήταν παιδί του Ιωσήφ, του κατά κόσμο πατέρα του Χριστού. Γι΄ αυτό
λέγεται αδελφός του Χριστού. Το παιδί αυτό ο Ιωσήφ το είχε αποκτήσει από
προηγούμενο γάμο, πριν μνηστευτεί την Μαρία, την μητέρα του Χριστού. Μεγάλωσε
στο ίδιο σπίτι ο Ιάκωβος με τον Χριστό, και τα ευαγγέλια τον αναφέρουν με
σαφήνεια αδελφό του Κυρίου. Ο Ιάκωβος διακρίθηκε για την αγιότητά του και την
ηθική του τελείωση, έγινε δε ο πρώτος επίσκοπος της εκκλησίας των Ιεροσολύμων
που ιδρύθηκε μετά την πεντηκοστή.<br />
Ο Ιάκωβος έγραψε επιστολή «Προς τις δώδεκα φυλές των Εβραίων που βρίσκονται στη
διασπορά». Κυκλοφόρησε ανάμεσα στους Εβραίους λίγα μόλις χρόνια μετά την
σταύρωση του Χριστού. Η επιστολή απευθύνεται στη γενιά που έζησε ταυτόχρονα με
το Χριστό, που γνώριζαν την ιστορία της ζωής και του έργου του, και διακρίνεται
για το ηθικό της περιεχόμενο.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Τα 25 από τα 27 βιβλία λοιπόν της Καινής Διαθήκης γράφτηκαν από αυτόπτες
μάρτυρες που «σενέφαγαν και συνέπιον» μαζί με το Χριστό, το γνώρισαν καλά, το
έργο του, τα θαύματά του, τη διδασκαλία του, τη ζωή του (Πράξεις 41, Α΄ Ιωάννου
α΄ 1, Β΄ Πέτρου α΄16). Γράφτηκαν λίγα χρόνια μετά τη σταύρωση, εκτός από το
κατά Ιωάννη ευαγγέλιο, που γράφτηκε λίγα χρόνια αργότερα από τα άλλα. Οι πρώτοι
Χριστιανοί που διάβασαν την Καινή Διαθήκη, είχαν ζήσει οι ίδιοι τα γεγονότα,
και δεν είναι δυνατό να θυσίασαν τη ζωή τους στους διωγμούς που ακολούθησαν για
μια ψεύτικη διδασκαλία.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ήταν αφελείς οι πρώτοι Χριστιανοί; Δέχονταν χωρίς έλεγχο, με πίστη μόνο, ότι
τους έλεγαν και ότι τους έγραφαν; Καθόλου. Έχουμε πολλά παραδείγματα που
αποδεικνύουν το αντίθετο. Για παράδειγμα ας αναφέρουμε τον άγιο Ειρηναίο,
επίσκοπο της Λυών στη Γαλλία που γεννήθηκε το 140 μ.Χ. Σε συγγράμματα λοιπόν
του Αγίου Ειρηναίου βλέπουμε να ασχολείται με την αποκάλυψη του Ιωάννη, και να
λέει ότι το κείμενο που αυτός χρησιμοποιεί είναι το «εν πασι τοις σπουδαιοις
και αρχαιοις αντιγραφοις» και ότι «περι αυτού μαρτυρούντων εκείνων των του
Ιωάννην εορακότων». Διορθώνει δε ένα άλλο κείμενο της αποκάλυψης, που εμφάνιζε
κάποιες διαφορές.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Σήμερα έχουμε στα χέρια μας 4.000 χειρόγραφα που περιέχουν την Καινή
Διαθήκη, ολόκληρη ή κατά τμήματα. Έχουμε τον Σιναϊτικό κώδικα και τον κώδικα
του Βατικανού. Τον Αλεξανδρινό κώδικα και τον κώδικα του Βέζα. Τόσα και τόσα
αντίγραφα που γράφτηκαν σε τόσο μακρινές περιοχές της γης, τόσο παλαιά, και
συμφωνούν στο περιεχόμενο! Οι μικρές διαφορές στις λέξεις ή στη σειρά των
λέξεων που παρουσιάζουν, δεν αλλάζουν σε τίποτα το νόημα και την ουσία του
περιεχομένου του αρχικού κειμένου. Τα μικρά λάθη των αντιγραφέων διορθώνονται
εύκολα, όταν υπάρχουν τόσο πολλά αντίγραφα των αρχικών κειμένων, από κάθε γωνιά
του αρχαίου κόσμου. Η απλή παραβολή των κειμένων δείχνει καθαρά ποιο ήταν το
αρχικό κείμενο, αυτό που έδωσαν οι πιο πολλοί αντιγραφείς! Η ουσία όμως ποτέ,
σε κανένα αντίγραφο, δεν αλλοιώνεται!</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Είμαστε απόλυτα σίγουροι για το κείμενο των ευαγγελίων. Είναι τελείως
ανυπόστατος και επιστημονικά απαράδεκτος ο συλλογισμός «μήπως προστέθηκαν ή
αφαιρέθηκαν λέξεις από το Χριστό». Πως συνεννοήθηκαν όλοι οι αντιγραφείς, σε
τόσο μακρινές περιοχές, σε μια εποχή που το ταξίδι ήταν μια περιπέτεια; Ας
δούμε όμως, άλλα αρχαία κείμενα, που τα δεχόμαστε σαν αυθεντικά, σε πόσα
αντίγραφα τα έχουμε.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Τα έργα του Ιούλιου Καίσαρα τα έχουμε σε 9-10 αντίγραφα, που το πιο παλαιό
γράφτηκε 900 χρόνια μετά το θάνατο του Καίσαρα. Η ιστορία του Θουκυδίδη που
γράφτηκε 460-400 π.Χ. διασώθηκε χάρη σε 8 χειρόγραφα, που το παλαιότερο
γράφτηκε τον δέκατο αιώνα μετά Χριστό δηλαδή 1.400 χρόνια μετά το Θουκυδίδη!</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ο Ηρόδοτος, όμοια με το Θουκυδίδη. Ο Όμηρος, ακόμη χειρότερα, το πιο
«αρχαίο» του αντίγραφο που έχουμε είναι του δέκατου τρίτου αιώνα μετά Χριστό!
Για τον Πλάτωνα, είμαστε ευτυχείς που βρήκαμε ένα αρχαιότερο αντίγραφο των
έργων του, του ενάτου αιώνα μετά Χριστό.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Κανείς ποτέ δεν αμφισβήτησε την γνησιότητα των έργων του Θουκυδίδη και του
Ηρόδοτου και ας βρέθηκαν ελάχιστα αντίτυπα, και ας είναι το παλαιότερο αντίτυπο
δεκατέσσερις αιώνες μεταγενέστερο του συγγραφέα! Και όμως, τα ευαγγέλια που
έχουμε παπύρους και αντίγραφα από την εποχή, τη γενιά που έζησε ο Χριστός, πολύ
περισσότερα δε από κάθε άλλο έργο αρχαίου συγγραφέα, ε, αυτά λοιπόν βρήκαν να
αμφισβητήσουν ορισμένοι υλιστές επιστήμονες! Τον Όμηρο, που το πρώτο αντίγραφο
από τα έργα του που έχουμε, γράφτηκε 2.000 χρόνια μετά το θάνατό του, δεν τον
αμφισβητούν. Το Χριστό, που όλα τα έργα που αναφέρονται στη ζωή του γράφτηκαν
από τη γενιά που έζησε μαζί του, που έχουμε τόσα αρχαία κείμενα από
διαφορετικές πηγές, τον αμφισβητούν! Αυτή λοιπόν είναι η «στρατευμένη
επιστήμη», η επιστήμη δηλαδή που έχει υποταχθεί σε ένα σκοπό, που εργάζεται για
να αποδείξει ένα προκατασκευασμένο συμπέρασμα. Πόσο διαφέρει από την ελεύθερη
επιστήμη, που ερευνά με συνέπεια και μέθοδο τα ευρήματα, με ραδιοανθρακική
χρονολόγηση, με αρχαιολογικά ευρήματα, με γλωσσολογικές μεθόδους και καταλήγει
αβίαστα στο συμπέρασμα ότι «το ασφαλέστερο σε γνησιότητα κείμενο είναι η Καινή
Διαθήκη και γενικά η Αγία Γραφή».</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Βερολίνου Hanw Lietzmann τονίζει ότι είναι
σπανιότατη για την αρχαία φιλολογία μια τέτοια πληθώρα πηγών. Ο διάσημος
παπυρολόγος καθηγητής F. Kenyon στο έργο του «The Bible and archaeology» γράφει
«Και τα τελευταία στηρίγματα των αμφιβολιών για τα κείμενα των γραφών που
έφτασαν ων εμάς, έχουν πια ανατραπεί». Οι υλιστές εξακολουθούν να αναφέρουν τις
μικροδιαφορές λέξεων, που υπάρχουν στα διάφορα αντίγραφα, και ας μην αλλοιώνουν
το περιεχόμενο. Είναι όμως αυτονόητο, ένας αντιγραφέας να κάνει κάποια μικρά
λάθη στις λέξεις ή στη σειρά των λέξεων, που δεν πέφτουν στην αντίληψή του,
αφού δεν αλλάζει το νόημα των όσων γράφει. Ένα ακόμη σαθρό επιχείρημα των
«ορθολογιστών», όπως αυτοαποκαλούνται είναι: «Οι συγγραφείς στόχευαν στη δική
τους δόξα, γι' αυτό έγραψαν τα βιβλία τους».</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Είναι πολύ εύκολο να αναιρεθεί αυτό το επιχείρημα. Αν διαβάσει κανείς τα
Ευαγγέλια, παρατηρεί ότι κανείς από τους συγγραφείς δεν επιδιώκει τη δική του
δόξα. Απεναντίας, επικρίνουν τον εαυτό τους και τονίζουν τα λάθη τους. Ας
θυμηθούμε πόσο έχει τονιστεί η άρνηση του Πέτρου «πριν αλέκτωρ λαλήσει». Το
Ματθαίο που αποκαλεί τον εαυτό του Τελώνη στην προηγούμενη ζωή του. Τον ύπνο
των μαθητών όταν τους είχε ζητήσει ο Κύριος στη Γεθσημανή να αγρυπνήσουν μαζί
του. Την απιστία του Θωμά. Τον Παύλο, που στις επιστολές του αποκαλεί τον εαυτό
του «έκτρωμα» (Α΄ Κορινθίους ιε 8) «ελάχιστο των αποστόλων» (ιε, 9) «πρώτο των
αμαρτωλών» (Α΄ Τιμοθ. α΄ 13).<br />
Άλλη εκδοχή των υλιστών είναι ότι «απόκρυψαν τα ελαττώματα του Χριστού,
ωραιοποίησαν τη διδασκαλία του, αλλοίωσαν το πρόσωπό του». και αυτό είναι
επιχείρημα που δεν έχει στηρίγματα. Ποιος από τους ψαράδες-μαθητές του, ήρθε να
διορθώσει το τέλειο ηθικό κήρυγμα, την χωρίς προηγούμενο τελειότητα της
διδασκαλίας του Χριστού;<br />
Ο Χριστός, που απάντησε και αποστόμωσε τους πιο μορφωμένους από τους
Φαρισαίους, που τους άφηνε άλαλους με τα λόγια του, χρειάστηκε «αναθεώρηση» από
τους μαθητές του;<br />
Ας δούμε όμως, η περιγραφή του Χριστού είναι ανάλογη με την περιγραφή κάποιου
που θα ήθελαν οι μαθητές να προβάλλουν σαν σημαντικό, σπουδαίο, μεσσία;</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Μας τον παρουσιάζουν πτωχό, χωρίς σπίτι, χωρίς υπάρχοντα, κάνουν λόγο για
τον κόπο που αισθανόταν στην οδοιπορία, τη πείνα του, τη δίψα του. Έρχεται σε
επικοινωνία με αμαρτωλούς, με τελώνες, με πόρνες και μάλιστα συγχωρεί την
προηγούμενη ζωή τους. «ούτε εγώ σε καταδικάζω. Πήγαινε και μηκέτι αμάρτανε».<br />
Μια γυναίκα που είχε μοιχεύσει, συμφώνα με το Μωσαϊκό νόμο έπρεπε να θανατωθεί
με πετροβολισμό! Ο Χριστός με ένα «μηκέτι αμάρτανε» τη συγχωρεί! Αυτό ήταν
απίστευτο για την κοινωνία αυτή. Οι εχθροί του πάντα του προσάπτουν «αμαρτωλούς
προσδέχεται και συνεσθίει αυτοίς» (Λουκά ιε 1).<br />
Οι εχθροί του τον κατηγορούν για άρχοντα των δαιμονίων. Τον πιάνουν, τον
φτύνουν, τον κοροϊδεύουν, τον δέρνουν, τον σταυρώνουν ανάμεσα στους ληστές. Που
βλέπουν οι υλιστές τη διήγηση που αποβλέπει στη βελτίωση της εικόνας του
Χριστού; Για εκείνη την εποχή, όλα αυτά αποτελούσαν την κάθοδο στο τελευταίο
σκαλί της κοινωνικής κλίμακας! <br />
Ας δούμε όμως αναλυτικά τις απόψεις όσων ισχυρίζονται ότι ο Χριστός δεν είναι
Θεός.</span><br />
<h1>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><a href="" name="ΚΕΦΑΛΑΙΟ_7"></a>ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7<o:p></o:p></span></h1>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">O Dupuis (1742-1809) διατύπωσε μια παράδοξη θεωρία για τον Ιησού Χριστό. Σε
τρίτομο έργο του (L΄ origine de tous les cuttes ou la teligion universelle)
αναφέρει: <br />
«Ο Ιησούς συμβολίζει τον ήλιο. Οι δώδεκα απόστολοι συμβολίζουν τα δώδεκα ζώδια.
Γι΄ αυτό η γέννηση του Χριστού συμπίπτει με την ακμή του χειμώνα, όταν ο ήλιος
δείχνει ταπεινωμένος από τη δύναμη του σκότους. Η ανάσταση συμπίπτει με την
ανατολή της άνοιξης, οπότε το φως θριαμβεύει στο σκοτάδι».</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Δεν δίνει σημασία ο Dupuis ούτε στο Ταλμούδ, ούτε στις συντριπτικές
αποδείξεις που αναφέρθηκαν, που αφήνουν έξω από κάθε αμφιβολία ότι ο Ιησούς
Χριστός έζησε για 33 χρόνια στη γη. Αν ακολουθήσουμε το συλλογισμό του Dupuis,
μπορούμε να αποδείξουμε με ανάλογο τρόπο ότι καμία από τις ιστορικές
προσωπικότητες δεν υπήρξε στ΄ αλήθεια. <br />
Χαρακτηριστικό είναι το έργο του J. Peres «Comme quoi Napoleon n΄ a jamais
existe», όπου ο Peres ακολουθεί τη «μέθοδο» του Dupuis και αποδεικνύει ότι ο
Μέγας Ναπολέων δεν υπήρξε ποτέ! Γράφει ο Peres «O Nαπολέων ήρθε από την
Ανατολή, ανήλθε στο θρόνο της Γαλλίας, και κατέληξε στις δυτικές θάλασσες όπου
και πέθανε. Παριστάνει λοιπόν τον ήλιο. Ο Ναπολέων είχε τρεις αδελφές και
τέσσερις αδελφούς. Και ο Απόλλων είχε αδελφές τις τρεις χάριτες και αδελφούς
τις τέσσερις εποχές του χρόνου, (που στη γαλλική γλώσσα που γράφτηκε το βιβλίο
έχουν γένος αρσενικό). Άρα, ο Ναπολέων είναι παράσταση μυθική του Απόλλωνα.
Μάλιστα, το όνομα Ναπολέων θα μπορούσε να προέρχεται από το Απόλλων», βάσει
αληθοφανών ισχυρισμών του Peres!</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Καταλαβαίνουμε όλοι, πόσο αυθαίρετοι είναι οι συλλογισμοί του Dupuis, και
που καταλήγουμε, αν αρνηθούμε όλες τις ιστορικές πηγές και αρχίζουμε να κάνουμε
συλλογισμούς, χωρίς στοιχεία, χωρίς άλλα δεδομένα.<br />
Όλοι οι συγγραφείς που ισχυρίστηκαν ότι δεν υπήρξε ο Χριστός, αναιρέθηκαν
εύκολα από δεκάδες άλλους επιστήμονες που είχαν πλήθος ιστορικές αποδείξεις και
αρχαιολογικά ευρήματα. Οι αρνητές λοιπόν του Χριστού, τελικά δέχτηκαν ότι
υπήρξε ο Ιησούς, δεν δέχονται όμως ότι υπήρξε Θεός. Σήμερα, λοιπόν βλέπουμε
πλέον να κυκλοφορούν βιβλία που αρνούνται τη θεότητα, όχι την ύπαρξη του Ιησού
Χριστού.<br />
Υπήρξε λοιπόν. Τι ήταν όμως; Άνθρωπος, λένε οι αρνητές του. Τότε, ήταν
απατεώνας, αφού ισχυρίστηκε ότι είναι Θεός, ενώ ήξερε καλά ότι κοροϊδεύει τους
συνανθρώπους του! Ας δούμε όμως τι ισχυρίστηκαν οι αρνητές.<br />
O Herman Reimarus (1694-1768) σε τεράστιο έργο, χιλιάδων σελίδων, ισχυρίζεται
συνοπτικά τα εξής:<br />
Βάση του Χριστιανισμού υπήρξε η απάτη. Ο Ιησούς ήθελε να ανέβει στο θρόνο του
Δαβίδ και συνεννοήθηκε με τον Ιωάννη τον Βαπτιστή, να υποστηρίζει ο ένας τον
άλλο!! Είχε κανονιστεί η εξέγερση για τις μέρες του Πάσχα, αλλά ο Ιησούς,
ελπίζοντας στην υποστήριξη του κόσμου, εξεγέρθηκε μόνος του νωρίτερα, πράγμα
που οδήγησε τους άλλους αρχηγούς της επανάστασης να τον συλλάβουν και να τον
κατηγορήσουν, ώστε τελικά να σταυρωθεί. <br />
Οι μαθητές του συνέχισαν την απάτη, για ιδιοτελείς σκοπούς. Συνεννοήθηκαν για
50 μέρες, έκλεψαν το σώμα από τον τάφο, και ισχυρίστηκαν ότι αναστήθηκε.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Σε μια κρίση ειλικρίνειας όμως ο Reimarus αναφέρει ότι «είναι παράδοξο, οι
άνθρωποι αυτοί δίδαξαν την τελειότερη και αγνότερη ηθική διδασκαλία που υπήρξε
ποτέ». <br />
Είναι αλήθεια παράδοξος ο συλλογισμός του Reimarus. Κάποιοι απατεώνες, με τον
πιο ανέντιμο και ανειλικρινή τρόπο προσπάθησαν να επιβάλλουν την πιο μυθική και
αγνή διδασκαλία που υπήρξε ποτέ στη γη! Τι παράξενο!<br />
Αρκετά συγγράμματα αναίρεσαν απόλυτα την παράξενη άποψη του Reimarus. O Weinel
γράφει χαρακτηριστικά «Ο Reimarus δεν έχει καταλάβει τίποτα από την ιστορική
έρευνα, και τρομάζω από την ποσότητα της παραφροσύνης, που διαφαίνεται». Ο Ηase
γράφει ότι το βιβλίο του Reimarus ήταν προϊόν «ζώντος και αποκαλυμμένου
μίσους».</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Σήμερα, κανείς πια δεν υποστηρίζει τις απόψεις αυτές.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">O Bahrdt έγραψε ένδεκα τόμους, όπου ισχυρίζεται τα εξής:<br />
Ο Ιησούς ήταν αρχηγός της αίρεσης των Εσσαίων, που είχε πολλά μέλη σε όλες τις
κοινωνικές τάξεις όχι μόνο στην Παλαιστίνη, αλλά και στην Αίγυπτο και τη
Βαβυλώνα. Στην ίδια αίρεση ανήκε ο Ιωσήφ από Αριμαθαίους, που ζήτησε το σώμα
του Ιησού. Να λοιπόν πως έγιναν τα πράγματα.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Οι Εσσαίοι βρήκαν τον νόθο Ιησού, που είχε πολλά χαρίσματα. τον πήραν υπό
την προστασία τους και τον στήριξαν, ώστε έγινε όργανο της κίνησης τους. Όταν ο
νεαρός Ιησούς έμαθε στην Ιερουσαλήμ για το θάνατο του Σωκράτη στην Αθήνα,
αναλύθηκε σε δάκρυα (!) και ζήλεψε τη φήμη και τη δόξα του Έλληνα φιλόσοφου.
Στο περιβάλλον του υπήρξε ένας Πέρσης γιατρός, που τον δίδαξε για δύο φάρμακα,
ένα για τους οφθαλμούς και ένα για τις νευρικές νόσους. Δίπλα του ο Ιησούς είχε
τον ευαγγελιστή Λουκά που ήταν πολύ καλός γιατρός. Ο Ιησούς και ο Λουκάς, με
τις γνώσεις και του Πέρση γιατρού, ήταν εύκολο να κάνουν κάποιες θεραπείες που
εντυπωσίασαν, και δημιούργησαν τη φήμη των θαυμάτων. Ο Ιησούς αισθανόταν συχνά
τύψεις για την υποκρισία του ότι κάνει θαύματα, αλλά δεν γινόταν διαφορετικά.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Θα σταματήσουμε τη διήγηση του Bahrbt, γιατί είναι προφανές ότι ο συγγραφέας
έχει ιδιαίτερη μυθοπλαστική ικανότητα. Το πρόβλημα είναι ότι αυτοί οι
ισχυρισμοί, δεν στηρίζονται πουθενά, γεννήθηκαν απλά στο μυαλό του συγγραφέα.
Οι επικριτές του τον κατηγορούν για «άγνοια», «μυθιστορηματική φαντασία»,
«έλλειψη της παραμικρής γνώσης επιστημονικής έρευνας» κλπ.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">O Harnack μάλιστα παρατηρεί ότι «δεν είναι δυνατό ο Ιησούς να είχε την
παραμικρή σχέση με τους Εσσαίους. Οι Εσσαίοι δεν είχαν καμιά επαφή με
αμαρτωλούς ή ακάθαρτους. Πλενόντουσαν τελετουργικά πολλές φορές τη μέρα, και
ήταν τελείως αντίθετοι σε οποιαδήποτε επικοινωνία με αμαρτωλούς, ακάθαρτους,
άπιστους. Ο Ιησούς απεναντίας κατηγορήθηκε ότι είχε συνεχή επικοινωνία με
αμαρτωλούς, έτρωγε μαζί τους, προσπαθούσε να τους επαναφέρει σε ηθικό δρόμο.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">O Paulus, αρνητής του Χριστού και αυτός (σαν θεού), προσπάθησε να αποφύγει
το σκόπελο της απόδοσης δόλου και αγυρτείας σε έναν δάσκαλο τέλειας ηθικής.
Προσπάθησε να αποδώσει σε άλλες αιτίες, εκτός από δόλο, τα θαύματα. Ας
παρακολουθήσουμε το συλλογισμό του.<br />
Ο τυφλός θεραπεύτηκε με κολλύριο. Τα δαιμόνια έφυγαν με καταπραϋντικό. Η
νηστεία, στην πραγματικότητα ήταν μια σωστή δίαιτα, που βοηθάει τον πάσχοντα να
αυτοθεραπευτεί. <br />
Ο Ιησούς δεν πέθανε στο σταυρό, απλά λιποθύμησε. Τον έβαλαν στο μνήμα, αφού τον
άλειψαν με μεγάλης ποσότητας αρώματα. Ο σεισμός που έγινε, κύλησε από μόνος του
τον λίθο! Τα αρώματα τον συνέφεραν, όπως ο αιθέρας συνεφέρει κάποιο λιπόθυμο!
Βγήκε έξω, βρήκε τα ρούχα του κηπουρού, τα έβαλε, και έτσι λέει το ευαγγέλιο
ότι «τον νόμισαν για τον κηπουρό» (!). Κανείς δεν έμαθε από εκεί και πέρα πως
έζησε και πως πέθανε.<br />
Αλήθεια, ο Paulus λέει ότι ο Ιησούς δεν προσπάθησε να κάνει θαύματα, απλά οι
άλλοι τον παρεξήγησαν! όμως, δεν είναι δόλος, να αφήνει τους μαθητές να
πιστεύουν ότι κάνει θαύματα, χωρίς να τους λέει την αλήθεια; Ήταν λοιπόν
κάποιος, που του ήρθαν τα πράγματα βολικά, και απλά άφησε τους άλλους να
πιστεύουν ότι είναι θεός!</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Δεκάδες είναι τα βιβλία που αμφισβήτησαν τη θεότητα του Ιησού. Αν τα
κατατάξουμε σε κατηγορίες, υποστηρίζουν:</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">α) Ότι ήταν ένας επιδέξιος απατεώνας</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">β) Ότι ήταν ηθικός, αλλά οι άλλοι παραξήγησαν την ύπαρξη και την παρουσία
του</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">γ) Ότι ήταν ένας ασήμαντος, αλλά οι μαθητές και ο Παύλος του έδωσαν
ιδιότητες που ποτέ δεν είχε, για δικό του όφελος.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Όμως, πουθενά δεν φαίνεται στην ιστορία το όφελος. Οι Χριστιανοί του πρώτου
αιώνα υπέστησαν διωγμούς, και όμως δεν πρόδωσαν την πίστη τους. Απεναντίας, ο
Χριστιανισμός, παρά τους χιλιάδες μάρτυρες, εξαπλώθηκε με απίστευτη ταχύτητα,
χάρη στην αυταπάρνηση και την απόλυτη πίστη των πρώτων Χριστιανών. Ποιο όφελος
είχε ο Παύλος, ο Ματθαίος, ο Πέτρος, οι μαθητές; Μόνο μια εξήγηση υπάρχει. Το
όφελος προφανώς δεν υπήρξε στον κόσμο αυτό. Η βασιλεία του Χριστού, όπως ο
ίδιος ο Ιησούς είπε, δεν είναι βασιλεία αυτού του κόσμου. Μόνο για κάτι το
απόλυτα βέβαιο θυσιάστηκαν οι μαθητές, ο Παύλος, οι πρώτοι Χριστιανοί.<br />
Η ηθική διδασκαλία του Χριστιανισμού αποτελεί κάτι το ανεπανάληπτο. Οι αρνητές
του Ιησού, όλοι, δέχονται την ηθική τελειότητα της διδασκαλίας αυτής. Πολλοί
παραδέχονται ότι δεν μπορούν να εξηγήσουν πως συμβιβάζεται η τελειότητα της
διδασκαλίας και η αγυρτεία του διδασκάλου. Αν οι μαθητές έφτιαχναν ένα ψεύτικο
Χριστό, δεν θα πέθαιναν για να υποστηρίξουν το ψέμα που οι ίδιοι δημιούργησαν.<br />
Ας δούμε όμως, με συντομία, τη διδασκαλία του Ιησού.</span><br />
<h1>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><a href="" name="ΚΕΦΑΛΑΙΟ_8"></a>ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8<o:p></o:p></span></h1>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Διαβάζοντας με προσοχή τα λόγια που είπε ο Ιησούς, παρατηρούμε αμέσως ένα
καταπληκτικό χαρακτηριστικό. Τα πιο βαθιά νοήματα, οι τελειότερες ηθικές διδασκαλίες,
είναι διατυπωμένες με πολύ απλά λόγια!</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><b>Αυτό δεν είναι αυτονόητο. </b>Οι φιλόσοφοι όλων των εποχών δεν
απευθύνονται στον απλό άνθρωπο. Απευθύνονται στους λίγους, τους μορφωμένους,
που μπορούν να παρακολουθήσουν τους συλλογισμούς, τα διανοήματά τους. Το
ξετύλιγμα των σκέψεων συχνά αναγκάζει και τους πιο μορφωμένους να διαβάζουν
ερμηνευτικά σχόλια, παρατηρήσεις άλλων φιλοσόφων και συγγραφέων πάνω στο ίδιο
θέμα, να κάνουν σύνθετους συλλογισμούς.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ο Χριστός όμως απευθύνεται στον απλό άνθρωπο. Λέει όλα αυτά, που κανείς
φιλόσοφος δεν προσέγγισε, και τα λέει με απλότητα. Κανείς δεν μπορεί να
ισχυριστεί ότι δεν μπορεί να καταλάβει το λόγο του Χριστού.<br />
«Όσα θέλετε να σας κάνουν οι άνθρωποι, αυτά και εσείς να κάνετε σε αυτούς» λέει
ο Ιησούς.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">«Με όποιο μέτρο κρίνετε, με το ίδιο μέτρο θα κριθείτε. Αν συγχωρείτε τους
άλλους, θα σας συγχωρέσει ο ουράνιος πατέρας. Αν δεν συγχωρείτε τους
συνανθρώπους σας, ούτε ο ουράνιος πατέρας θα σας συγχωρέσει».<br />
Απλό, εύληπτο, υπέροχο. Διδάσκει την αγάπη, την καλοσύνη. Χτυπάει τον εγωισμό
και τη φιλαυτία. Αποτελεί το άριστο θεμέλιο μιας κοινωνίας.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Πάρα πολλοί από τους απλούς λόγους του Ιησού, είναι σήμερα παροιμίες σε
ολόκληρο τον κόσμο. Ας δούμε μερικούς λόγους:</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">«απόδοτε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι»,</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">«ουκ έχει που την κεφαλήν κλίναι»,</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">«εκ του περισεύματος της καρδίας το στόμα λαλεί»,</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">«πολλοί εισί οι κλητοί, ολίγοι δε οι εκλεκτοί»,</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">«τον μεν πνεύμα πρόθυμο, η δε σαρξ ασθενής» και τόσα άλλα.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Οι εκφράσεις, ο λόγος, είναι τόσο χαρακτηριστικά που φαίνεται αμέσως κάτι αν
το είπε ή όχι ο Ιησούς. Το ύφος είναι μοναδικό. Ας δούμε παραδείγματα</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">«Αιτείται και δοθήσεται υμίν, ζητείτε και ευρήσετε, κρούετε και ανοιγήσεται
υμίν».</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">«Δεύτε προς πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι και εγώ αναπαύσω υμάς».</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">«Οι έσχατοι έσονται πρώτοι, και οι πρώτοι έσχατοι».</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">ο Ιησούς χρησιμοποίησε αριστοτεχνικά τη λεγόμενη Σωκρατική μέθοδο, με την
οποία οδηγούσε τους μαθητές ή τους άλλους ανθρώπους να δώσουν μόνοι τους τη
σωστή απάντηση. Χρησιμοποίησε πάρα πολλές εικόνες από την καθημερινή ζωή, και
παρομοιώσεις, για να γίνει απόλυτα κατανοητός. Με τις παραβολές έδωσε
διαχρονικά μηνύματα, με τρόπο που άμεσα γίνονται αντιληπτά από τους απλούς
ανθρώπους όλων των εποχών.<br />
Η σπορά, η συγκομιδή, οι πονηροί και οι αγαθοί εργάτες, ο ποιμένας, το πρόβατο,
ο έμπορος των μαργαριταριών, η δραχμή που χάθηκε, πένθος, χαρά, λύπη, δάκρυα,
πλούτος, φτώχεια, πείνα, δίψα, υγεία, ασθένεια, όλες οι παραστάσεις που έχουν
οι άνθρωποι από τη ζωή τους πάνω στη γη, έγιναν διήγηση, παραβολή, διδασκαλία,
από όπου βγήκε το τέλειο ηθικό κήρυγμα, που όμοιό του ποτέ δεν ακούστηκε.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ας δούμε λίγα σημεία της πρωτοφανούς αυτής διδασκαλίας.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><b>1. Η ύπαρξη του Θεού<br />
</b>Δίπλα στο φρέαρ της Σαμάρειας, ο Ιησούς είπε σε μια γυναίκα: Ο Θεός είναι
πνεύμα, που δεν μπορεί να κλειστεί σε τοπικά όρια και εθνικούς φραγμούς. Είναι
πανταχού παρών, έτοιμος να ακούσει όποιον του μιλάει. «Πνεύμα ο Θεός και τους
προσκυνούντες αυτόν εν πνεύματι και αληθεία δει προσκυνείν».</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><b>2. Ο Θεός είναι πατέρας<br />
</b>Ζητάει, στην Κυριακή προσευχή, να αποκαλούμε το Θεό πατέρα. «Πάτερ ημών, ο
εν τοις ουρανοίς». Είναι ένας πατέρας που ενδιαφέρεται για τους ανθρώπους.
Απαντάει στις προσευχές, αρκεί να φερόμαστε στους ανθρώπους, όπως θέλουμε να
μας φερθούν και αυτοί! Θεέ, συγχώρεσέ μας, όπως και εμείς συγχωρούμε τους
συνανθρώπους μας, λέει η Κυριακή προσευχή.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><b>3. Η βασιλεία των ουρανών<br />
</b>Η ψυχή είναι αθάνατη. Ο κόσμος αυτός, αποτελεί τόπο κρίσης. Η αμοιβή των
δικαίων και των ταπεινών είναι η αιώνια ζωή. «Εάν μη στραφήτε και γένησθε ως τα
παιδιά, ου μη εισέλθετε εις την βασιλείαν των ουρανών» είπε ο Ιησούς. Και «ο
ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται».<br />
Το αναστάσιμο «Χριστός Ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας, και τοις εν
τοις μνήμασιν ζωήν χαρισάμενος» εκφράζει με τον πιο φανερό τρόπο την πίστη των
Χριστιανών στην αιώνια ζωή. Ο «τον Θάνατο καταπατήσας» υποσχέθηκε ότι θα πάρει
τους δίκαιους κοντά του, εκεί που είναι ο ουράνιος πατέρας.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><b>4. Η εντολή της αγάπης<br />
</b>Είναι η πιο σημαντική εντολή. Η αγάπη αυτή είναι πρωτόγνωρη, περιλαμβάνει
όσους μας μισούν, μας αδικούν. Η αγάπη έχει τη δύναμη να συνετίσει και να
διορθώσει πολλούς, τη στιγμή που η αντιπαράθεση και ο θυμός τους κάνουν όλους
χειρότερους.<br />
«Αγαπάτε τους εχθρούς υμών, ευλογείτε τους καταρωμένους υμάς, καλώς ποιείτε
τους μισούντας υμάς και προσεύχεστε υπέρ των επηρεαζόντων υμας και διοκόντων
υμάς».</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><b>5. Οι εχθροί της ψυχής<br />
</b>Ο μαμμωνάς. Το χρήμα και τα υλικά αγαθά. Αν αυτά γίνουν πρώτος στόχος του
ανθρώπου, αυτός γίνεται άδικος, εγωιστής, φέρνει τη δυστυχία στους άλλους
ανθρώπους. Η απληστία, η πλεονεξία, η αγωνία της απώλειας, σημαδεύουν την
προσωπικότητα και της δίνουν απάνθρωπα χαρακτηριστικά.<br />
Η μέριμνα. Η αγωνιώδεις φροντίδα, τι θα γίνουμε, τι θα κάνουμε, μήπως γίνει ότι
φοβόμαστε. Ο Ιησούς δίδαξε τη φυσιολογική φροντίδα, που βάζει τα υλικά αγαθά
στη δεύτερη θέση, αφήνοντας για την πρώτη θέση την προσπάθεια για βελτίωση την
αγάπη, την εμπιστοσύνη στο Θεό. Ο άνθρωπος πρέπει να δείχνει εμπιστοσύνη στον
ουράνιο πατέρα, να μην φέρεται με το φόβο και την αγωνία που δείχνουν άτομο που
δεν πιστεύει ότι μπορεί ο Θεός να το προστατέψει και να το βοηθήσει.<br />
Η φιλαυτία. Ο άνθρωπος που έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του, δεν αγαπάει
κανένα. Φέρεται στους άλλους υποτιμητικά, χωρίς ενδιαφέρον και αγάπη. Προσπαθεί
να τους χρησιμοποιήσει για να πετύχει ότι πιστεύει ότι δικαιούται.
Εκμεταλλεύεται, καταπιέζει, θεωρεί «υπάνθρωπους» πολλούς από τους συνανθρώπους
του.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><b>6) Η αλληλοβοήθεια.<br />
</b>Ο Ιησούς τονίζει με έμφαση την ανάγκη να βοηθάμε ο ένας τον άλλο. Φτάνει
στο σημείο να θεωρεί τον εαυτό του οφειλέτη, αν προσφέρουμε βοήθεια σε κάποιο
συνάνθρωπό μας! «Αφού προσφέρατε σε έναν από τους πτωχούς αδελφούς σας, σε
εμένα προσφέρατε» λέει!</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Η επί του όρους ομιλία, αποτελεί το καταστατικό της Χριστιανικής πίστης.
Αιώνες οι άνθρωποι σκύβουν πάνω από το ευαγγέλιο του Ματθαίου, και μένουν
έκπληκτοι από το ηθικό ύψος, στο οποίο ανεβάζει ο Ιησούς τον άνθρωπο. <br />
Ας δούμε ένα τμήμα από την επί του όρους ομιλία του Ιησού Χριστού. Είναι άξιο
ιδιαίτερης προσοχής ότι προσπαθεί να κτυπήσει τη ρίζα του κακού. Αντί για το
«μη φονεύσεις» ζητάει το «μη οργισθείς κατά του αδελφού σου». πράγματι, η οργή
οδηγεί στο μίσος, τον εγωισμό, την κακία, καμιά φορά και το φόνο. Αν κάποιος
δεν οργισθεί, δεν φτάνει ποτέ στα επόμενα στάδια.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Αντί για το «μη μοιχεύσεις» ο Ιησούς λέει «μη επιθυμήσεις την γυναίκα του
πλησίον σου». Πράγματι, μετά την επιθυμία ακολουθεί μια κατάσταση που περιέχει
έλλειψη ικανοποίησης για όσα έχουμε, κακία για τους άλλους, αχαριστία, έλλειψη
αγάπης για το σύζυγο της γυναίκας, προσπάθεια ίσως να κερδίσουμε την εύνοια του
αντικειμένου του πόθου, και μια κατηφόρα, που κλονίζει οικογένειες, αφήνει
παιδιά ορφανά, δημιουργεί θανάσιμο μίσος, συμπλοκές, δίκες, φόνους. Τα
χειρότερα εγκλήματα, τα πιο θανάσιμα αμαρτήματα που οδήγησαν μικρά παιδιά στην
απόγνωση, ξεκίνησαν από μια απλή επιθυμία, μια έλξη, που αφέθηκε ενεξέλεγκτη,
δυνάμωσε, καλλιεργήθηκε, και οδήγησε σε τραγικές συνέπειες όσους φταίνε και
όσους δεν φταίνε.<br />
Ας δούμε την υπέροχη αυτή διδασκαλία. Αν ο άνθρωπος την ακολουθήσει, πράγματι,
«δεν θα περπατήσει στο σκοτάδι, αλλά θα έχει το φως της ευτυχίας στη ζωή».</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">«Όταν ποιήσεις ελεημοσύνη, μη σαλπίσεις έμπροσθέν σου, ώσπερ οι υποκριταί
ποιούσιν εν τας συναγωγαίς και εν ταις ρύμαις όπως δοξασθώσι υπό των ανθρώπων».</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ο Ιησούς ενδιαφέρεται για τα βαθύτερα κίνητρα της ανθρώπινης συμπεριφοράς.
Θέλει να κάνουμε ελεημοσύνη, αλλά από αγάπη, όχι για επίδειξη. Αξία έχει η
ειλικρινής, η άδολη προσφορά.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Αιώνες αργότερα, το marketing έχει ανακαλύψει την αξία της προσφοράς, σαν
διαφήμιση. «Αυτή η εκδήλωση έγινε με την ευγενική χορηγία της ... εταιρίας»
διαβάζουμε. Όμως, αυτό αποτελεί είδος διαφήμισης! Αυτό ακριβώς κάνουν και οι
άνθρωποι που υπερηφανεύονται: «Ξέρεις πόσους φτωχούς έχω βοηθήσει;» ή «να
βοηθάς τους φτωχούς, όπως εγώ». Σύμφωνα με τον Ιησού «έλαβαν ήδη τον μισθόν
αυτών». Η αμοιβή τους δόθηκε από τους ανθρώπους. Όταν όμως κάποιος βοηθάει
χωρίς επίδειξη, «ο πατήρ σου ο βλέπων εν τω κρυπτώ, αποδώσει σοι εν τω φανερώ».</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ου δύνασθε Θεώ δουλεύειν και μαμωνά». Δεν μπορούμε να έχουμε στην ίδια θέση
το Θεό και το χρήμα. Θα εργαζόμαστε, θα απολαμβάνουμε τα υλικά αγαθά, όμως θα
βοηθάμε τους συνανθρώπους μας, και θα κερδίζουμε ότι μπορούμε να κερδίσουμε
τίμια. Όχι αδικώντας τους άλλους. Όχι να κερδίζουμε κάνοντας τους άλλους
δυστυχισμένους. Όποιος αγαπήσει το χρήμα πάνω από όσο πρέπει, σίγουρα θα
αδικήσει, θα σπείρει δυστυχία, θλίψη. Δεν θα έχει αγάπη, κατανόηση, ανθρωπιά.
«Ου δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν» λέει ο Ιησούς. Πράγματι, υπάρχει σύγκρουση!</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Αν κάποιος θέλει να κερδίσει όσο γίνεται περισσότερα χρήματα, γρήγορα θα
καταλάβει ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει μένοντας τίμιος και δίκαιος. Ο διπλανός
του, που αδικεί και κλέβει, πρόσκαιρα θα έχει περισσότερα. Όμως, μαζί με τα
περισσότερα χρήματα, η συνείδησή του, που τον πληροφορεί ότι είναι άδικος, του
δηλώνει ότι ο Θεός δεν πρόκειται να τον βοηθήσει. Στηρίζει λοιπόν την ελπίδα
του στα χρήματα, και προσπαθεί με αυτά να «εξασφαλίσει» όσο γίνεται περισσότερο.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Όμως, κάθε έξυπνος άνθρωπος καταλαβαίνει ότι με τα άδικα χρήματα κανείς δεν
αγοράζει τα πάντα.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ο Έλβις Πρίσλεϋ, η Μαίριλυν Μονρόε, ο Αριστοτέλης Ωνάσης, σίγουρα είχαν
πολλά χρήματα. Δεν μπόρεσαν όμως να αγοράσουν την ευτυχία, ούτε να εξασφαλίσουν
τη μακροζωία. Πέθαναν νωρίτερα και πιο δυστυχισμένοι, από πολλούς απλούς
ανθρώπους που έχουν λίγα υλικά αγαθά, έχουν όμως την εμπιστοσύνη τους στο Θεό.<br />
«Αιτείτε, και δοθήσεται υμίν, ζητείτε, και αυρήσετε, κρούετε, και ανοιγήσετε
υμίν. Πας γαρ ο αιτών λαμβάνει και ο ζητών ευρίσκει και τω κρούοντι
ανοιγήσεται. Τις έστιν εξ υμών άνθρωπος, ον εάν αιτήσει ο υιός αυτού άρτον, μη
λίθω επιδώσει αυτώ; και εάν ιχθύν αιτήσει, μη όφιν επιδώσει αυτώ; είναι ουν
υμείς, πονηροί όντες, οίδατε δόματα αγαθά διδόνται τοις τέκνοις υμών, πόσω
μάλλον ο πατήρ υμών ο εν τοις ουρανοίς δώσει αγαθά τοις αιτούσιν αυτόν;»</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ο Ιησούς μας προτρέπει να ζητάμε. Να ζητάμε και θα μας δοθεί! Είναι
υπόσχεση, και την έχουμε δει πολλές φορές στη ζωή μας να εκπληρώνεται.<br />
Ναι, θα μου πείτε όποιος προσεύχεται, του δίνει ο Θεός αυτό που ζητάει; Έχω
ξέρω πολλούς που ζητούν, και ο Θεός δεν τους δίνει τίποτα!</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ο Χριστός μας προτρέπει να ζητάμε, και θα μας δοθεί. Δεν λέει ψέματα. Αν
διαβάσουμε προσεκτικά, μας λέει πως πρέπει να ζητάμε ώστε να εισακουστούμε.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">α) Ας προσέξουμε το λόγια Του «αν προσεύχεσαι και θυμηθείς ότι ο αδελφός σου
έχει κάτι εναντίον σου, σταματά την προσευχή, πήγαινε, συμφιλιώσου με τον
αδελφό σου, και μετά έλα και προσευχήσου για να εισακουστείς».<br />
Πριν προσευχηθούμε, πρέπει να αγαπάμε όλους τους ανθρώπους, να μην έχουμε
αδικήσει κανένα, ή, αν έχουμε αδικήσει, να επανορθώσουμε! Διαφορετικά, ο Θεός
αρνείται και αυτός να μας ακούσει!<br />
Πόσοι από εμάς, που παραπονιόμαστε, ότι δεν μας ακούει ο Θεός, δεν μισούμε, δεν
έχουμε εγωισμό, δεν αδικούμε! Ας συμφιλιωθούμε, ας έχουμε αγάπη, τιμιότητα,
δικαιοσύνη. Τότε, ας προσευχηθούμε.<br />
Καλώ όποιον διαβάζει αυτές τις γραμμές να το δοκιμάσει. Τότε, ας πετάξει στα
σκουπίδια αυτό το βιβλίο. Ο Θεός θα του φανερωθεί, τόσο έντονα, τόσο
χαρακτηριστικά στη ζωή του, που «οι αποδείξεις» αυτού του βιβλίου, είναι πλέον
άχρηστες. Αν αποκτήσουμε προσωπικά πείρα σε κάτι, δεν χρειαζόμαστε πια
αποδείξεις! Το είδαμε, το αισθανθήκαμε, είδαμε απίστευτα πράγματα να συμβαίνουν
έξω από κάθε λογική στη ζωή μας, και γνωρίζουμε. «Μακάριοι οι μη ιδόντες και
πιστεύσαντες» λέει ο Ιησούς, αλλά όμως στηρίζει την πίστη μας με έργα που,
καθένας από εμάς, ας κρίνει αν αποτελούν προϊόν τύχης ή απάντησης του Θεού.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">β) Να ζητάμε πράγματα που θα μας ωφελήσουν, στο δρόμο για ευτυχία, υγεία,
ηθική βελτίωση. Δεν έχει νόημα να ζητάμε πράγματα με τα οποία θα αδικηθούν
άλλοι (Θεέ μου τιμώρησέ τον), θα κάνουμε επίδειξη (Θεέ μου θέλω ένα καινούργιο
αυτοκίνητο), θα μας βλάψουν (Θεέ μου, ας κερδίσω το λαχείο, να μην έχω ανάγκη
κανένα).<br />
Αλήθεια, αν κερδίσουμε πεντακόσια εκατομμύρια στο λαχείο, θα μας βλάψει; Πολύ
πιθανό. Οι ενενήντα στους εκατό από εμάς θα βλαφτούν. Ο άνθρωπος όταν έχει
πολλά χρήματα και «δεν έχει ανάγκη κανένα», γίνεται υπερήφανος, εγωιστής,
αποκτά αίσθημα ανωτερότητας. Αρχίζει και περιφρονεί τους φτωχούς, απορεί «πως
ζούνε» μερικοί άνθρωποι, σιχαίνεται «τους βρωμιάρηδες» (που ίσως δεν έχουν νερό
να πλυθούν), ειρωνεύεται τους «μικροαστούς με τις συνήθειές τους».<br />
Ο μεγάλος πλούτος και η μεγάλη δυστυχία, είναι οι δύο δρόμοι που απομακρύνουν
με ασφάλεια τον άνθρωπο από το Θεό. Το συμφέρον όμως του ανθρώπου βρίσκεται
στην ηθική του τελείωση, όχι στην επίδειξη. Ο άνθρωπος πρέπει να απολαμβάνει τη
ζωή, να χαίρεται, όμως να αισθάνεται ότι εξαρτάται από το Θεό. Να μην πιστέψει
όπως ο πλούσιος της παραβολής «Ψυχή μου, έχεις πολλά αγαθά, κείμενα εις έτη
πολλά». Γιατί, το αύριο, κανείς δεν το γνωρίζει, ούτε το αγοράζει.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">γ) Να μοιάζουμε με τα παιδιά. Να έχουμε ψυχή παιδιού. Να ζητάμε κάτι από το
Θεό, όπως ένα παιδί από τον πατέρα του. Όχι όπως ο Φαρισαίος «Θεέ μου, σε
ευχαριστώ που είμαι καλός, τίμιος, και όχι σαν εκείνο εκεί τον Τελώνη». Γιατί ο
Θεός «υπερηφάνοις αντιτάσσεται», και στους ταπεινούς μόνο δίνει χάρη.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">δ) «Ου πας ο λέγων μοι Κύριε, Κύριε εισελεύσεται εις την βασιλείαν των
ουρανών, αλλά ο ποιών το θέλημα του πατρός μου του εν τοις ουρανοίς». <br />
Δεν έχουν νόημα τα μεγάλα και ωραία λόγια, οι ωραίες εκφράσεις, οι επικλήσεις.
Σημασία έχει μόνο να εφαρμόζουμε τη διδασκαλία του Χριστού, που με λίγα λόγια:
«Πάντα όσα αν θέλητε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι ούτω και υμείς ποιείτε
αυτοίς. Ούτος γαρ εστίν ο νόμος και οι προφήται».<br />
Δοκιμάστε. Σας βεβαιώνω ότι θα έχετε τις αποδείξεις που θέλετε. Όποιος
εφαρμόσει τους απλούς αυτούς κανόνες, θα έχει όλες τις αποδείξεις. Θα ζητήσει
και θα λάβει. Θα κρούσει και θα του ανοιχθεί. Η γαλήνη και η ευτυχία που θα
κερδίσει, θα είναι τα επιπλέον, αυτά που έλαβε χωρίς να τα ζητήσει. Αυτή είναι
η εξήγηση και για τους πρώτους Χριστιανούς. Θα δει τι κατάλαβαν, και άφησαν τα
είδωλα και τις υλικές απολαύσεις που έφερνε μαζί η παλιά Θρησκεία. </span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Παρουσιάζεται σήμερα ο Θεός στη ζωή μας; Γίνονται θαύματα σήμερα; Ο Χριστός
είναι ο ίδιος, τότε, τώρα, και στους αιώνες. «Η γη θα παρέλθει, οι λόγοι μου
όμως δεν θα παρέλθουν» είπε. Η καλύτερη απόδειξη είναι πάντα η προσωπική
εμπειρία. </span><br />
<h1>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><a href="" name="ΚΕΦΑΛΑΙΟ_9"></a>ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9<o:p></o:p></span></h1>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Όταν διαβάσει κάποιος τους προφήτες, μένει έκπληκτος! Τα έργα τους γράφτηκαν
αιώνες ολόκληρους πριν το Χριστό, και αποτελούν κορυφαία έργα της Εβραϊκής
φιλολογίας. Πιστεύω ότι λίγοι άνθρωποι έχουν διαβάσει προσεκτικά τα βιβλία
αυτά.<br />
Είναι πολύ ενδιαφέρον να αναζητήσουμε το Χριστό ανάμεσα στις γραμμές τους.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ας ξεκινήσουμε τη σύντομη προσπάθειά μας από τον Δαβίδ. Προφητεύει με
καταπληκτικό τρόπο για το Χριστό. Τι λέει;</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ο Χριστός θα είναι απόγονος του Δαβίδ. Θα είναι βασιλεύς και θα βασιλεύσει
με δικαιοσύνη και αλήθεια. Θα υπερασπίσει τους φτωχούς. Θα είναι θεός, που
γεννήθηκε πρόκειται πάντων των αιώνων. Θα κατέβει από τον ουρανό και θα είναι
Θεός, Κύριος, δυνατός, θα λατρεύεται αιωνίως. Πριν από τη δόξα του όμως θα
υποστεί φρικτά πάθη, θα τον χλευάσουν. Θα του τρυπήσουν τα χέρια και τα πόδια,
θα βάλουν σε κλήρο τα ρούχα του. Θα υποφέρει από βασανιστική δίψα. Θα βγει
ένδοξος από τον τάφο του και θα βασιλεύσει αιώνια με ειρήνη και δικαιοσύνη, σε
όλους τους λαούς.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Είναι απίστευτη αυτή η προφητεία! Δεν μπορεί να μιλάει για άνθρωπο ο Δαβίδ,
αφού τονίζει ότι θα είναι Θεός, γεννημένος πρόκειται πάντων των αιώνων, και θα
βασιλεύσει αιώνια, όχι στο Ισραήλ, αλλά σε όλα τα έθνη.<br />
Ας δούμε όμως μερικούς από τους χαρακτηριστικούς ψαλμούς του Δαβίδ.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">«Ώρυξαν (τρύπησαν) χείρας μου και πόδας μου» (Ψαλμός κα΄ 17)</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">«Διαμερίσαντο τα ιμάτιά μου εαυτοίς, και επί τον ιματισμόν μου έβαλον
κλήρον» (κα΄ 19)</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">«Ο Θεός, ο Θεός μου, πρόσχες μοι... ινατί εγκατέλειπές με;» (κα΄ 16)</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">«Είπεν ο Κύριος τω Κυρίω μου» (ρθ΄ 1)</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">«Κάθου εκ δεξιών μου εως αν Θω τους εχθρούς σου υποπόδιον των ποδών σου»
(ρθ΄ 1)</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">«Και προσκυνήσουσιν αυτώ πάντες οι βασιλείς της γης, πάντα τα έθνη
δουλεύσωσιν αυτω. Έσται το όνομα αυτου ευλογημένο εις τους αιώνας. Και
ευλογημένον το όνομα της δόξης αυτού εις τον αιώνα και εις τον αιώνα του
αιώνος» (οα΄ 5-19)</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Αλήθεια, μίλαγε ο Δαβίδ για έναν άνθρωπο; Ποιος είναι αυτός που θα
προσκυνήσουν όλοι οι βασιλείς της γης; Τι εννοεί ο βασιλιάς Δαβίδ «είπεν ο
Κύριος τω Κυρίω μου; Δεν εννοεί είπε ο Θεός στο Χριστό; Ποιος ήταν κύριοι για
το βασιλιά Δαβίδ, οι απόγονοί του;</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">«Συ ιερεύς εις τον αιώνα κατά την τάξιν Μελχισεδέκ» (ρθ΄ 4)</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">«Φάγονται πένητες και εμπλησθήσονται και αινέσουσιν Κύριον οι εκζητούντες
αυτόν· ζήσονται αι καρδίαι αυτών εις αιώνα αιώνος» (κα΄ 27)</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">«Εκ γαστρός πρόκειται εωσφόρου εγέννησά σε» (β΄ 7)</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">«Κρίνει τους πτωχούς του λαού και σώσει τους υιούς των πενήτων και
ταπεινώσει συκοφάντην» (οα΄ 4)<br />
Ο Δαβίδ καταλαβαίνει ότι προφητεύει. Γράφει στο Β΄ Βασιλέων 23, 2 «Πνεύμα
Κυρίου ελάλησεν εν εμοί, και ο λόγος αυτού επί γλώσσης μου».</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Πριν τον Δαβίδ, ας θυμηθούμε τον Ιακώβ, που μάζεψε τα δώδεκα παιδιά του
λίγες στιγμές πριν πεθάνει. Αφού επέκρινε τον Συμεών και τον Λευϊ, μίλησε
προφητικά για το γιο του Ιούδα: «Ουκ εκκλείψει άρχων εξ Ιούδα και ηγούμενος εκ
των μηρών αυτού, εως εάν έλθη ώ απόκειται και αυτός προσδοκία εθνών».</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Είναι απίθανο, ένας πατέρας που πεθαίνει και χαιρετάει τα 12 παιδιά του, να
ξεχωρίσει ένα από αυτά, και να του πει ότι από τη ρίζα του θα γεννηθεί κάποιος
που προσδοκούν τα έθνη, όλος ο κόσμος δηλαδή! Όχι το χωριό, η πόλη, το κράτος
του Ισραήλ, αλλά όλος ο κόσμος! Κάτι που πράγματι έγινε! </span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Βέβαια, προηγήθηκε η υπόσχεση του Θεού στον Αβραάμ. Ακόμη και σήμερα
περιμένουν οι Εβραίοι την εκπλήρωση της υπόσχεσης του Θεού. Ας δούμε, ποια
είναι η υπόσχεση του Θεού στον Αβραάμ.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">«Πληθύνω το σπέρμα σου, ως τους αστέρες του ουρανού και ως την άμμο την παρά
το χείλος της θαλάσσης. Ευλογηθήσονται εν τω σπέρματί σου πάντα τα έθνη της
γης, ανθ΄ ων υπήκουσας της εμείς φωνής» (Γεν. κβ΄ 16).<br />
Η υπόσχεση του Θεού επαναλήφθηκε στον Ισαάκ<br />
«και ευλογηθήσονται εν τω σπέρματί σου πάντα τα έθνη της γης» (Γέννεση, κη΄
14).</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Χιλιάδες χρόνια πέρασαν. Μόνο ο Χριστός επαληθεύει αυτές και τόσες άλλες
προφητείες. Ας δούμε όμως τη συνέχεια, πριν βγάλουμε συμπέρασμα.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ας πάμε στον Ησαΐα, που προφητεύει με τόσο χαρακτηριστικό τρόπο για την
έλευση του Ιησού Χριστού.<br />
«Δώσει, λέγει Κύριος, αυτός υμίν σημείον. Ιδού η παρθένος εν γαστρί έξει και
τέξεται υιόν και καλέσει το όνομα αυτού Εμμανουήλ» (ζ΄ 14)</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">«Παιδίον εγεννήθη ημίν, υιός και εδόθη υμίν· ου η αρχή εγενήθη επί του ώμου
αυτού και καλείται το όνομα αυτού μεγάλης βουλής άγγελος, θαυμαστός σύμβουλος,
Θεός ισχυρός, εξουσιαστής, άρχων ειρήνης, πατήρ του μέλλοντος αιώνος» (θ΄ 6)</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">«Μεγάλη η αρχή αυτού, και της ειρήνης αυτού ουκ έστιν όριον. Επί του Θρόνου
Δαβίδ και την βασιλείαν αυτού κατορθώσαι αυτήν και αντιλαβέσθαι αυτής κρίματι
και εν δικαιοσύνη από του νυν και εις τον αιώνα» (θ΄ 7)</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">«Εξελεύσεται ράβδος εκ της ρίζας Ιεσσαί και άνθος εκ της ρίζας αναβήσεται.
Και αναπαύσεται επ΄ αυτόν το πνεύμα του Θεού, πνεύμα σοφίας και συνέσεως,
πνεύμα βουλής και ισχύος, πνεύμα γνώσεως και ευσεβείας. Εμπλήσει αυτόν πνεύμα
φόβου Θεού· Ου κατά την δόξαν κρινεί, ουδέ κατά την λαλιάν ελέγξει. Αλλά κρινεί
ταπεινώ κρίσιν και ελέγξει τους ταπεινούς της γης· και πατάξει γην τω λόγω του
στόματος αυτού και εν πνεύματι διασφάλιση χειλέων ανελεί ασεβή. Και έσται
δικαιοσύνη αζωσμένος την οσφυν αυτού και αλήθεια ειλημένος τας πλευράς (ια΄ 1)</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">«Και επί τω ονόματι αυτού έθνη ελπιούσι» (μβ΄ 1).</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Όπως ο Δαβίδ, έτσι και ο Ησαίας, 800 χρόνια πριν την έλευση του Χριστού,
είδε καθαρά το μαρτυρικό του θάνατο και μάλιστα με σημαντικές λεπτομέρειες</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">«Τον νώτον μου έδωκα εις μάστιγας, τας δε σιαγόνας μου εις ραπίσματα, το δε
πρόσωπόν μου ουκ απέστρεψα από αισχύνης εμπτυσμάτων» (ν΄ 6)</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">«ανομίαν ουκ εποίησε, ουδέ ευρέθη δόλος εν τω στόματι αυτού» (νγ΄ 9)</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">«από των ανομιών του λαού μου ήχθη εις θάνατον» (νγ΄ 8)</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">«ούτος τας αμαρτίας ημών φέρει και περι ημών οδυνάται. Αυτός ετραυματίσθη
διασφάλιση τας αμαρτίας ημών, τω μώλωπι αυτού ημεις ιάθημεν» (νγ΄ 4, 5)</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">«ως πρόβατον επί σφαγήν ήχθη και ως αμνός εναντίον του κείροντος αυτόν
άφωνος, ούτως ουκ ανοίγει το στόμα αυτού» (νγ΄ 7)</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">«και εν τοις ανόμοις αλογίσθη και αυτός αμαρτίας πολλών ανήνεγκε και
διασφάλιση τας αμαρτίας αυτών παρεδόθη» (νγ΄ 12).</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Είναι φανερό, ότι ο Χριστός που περίμενε το Ισραήλ δεν θα ήταν ένας ένδοξος
βασιλιάς, που θα οδηγούσε το λαό αυτό σε νίκες και κατακτήσεις, αλλά ο υιός του
Θεού, που θα μαρτυρούσε «διασφάλιση τας αμαρτίας ημων».</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Δεκάδες είναι οι προφητείες που προαναγγέλλουν με αξιοθαύμαστο τρόπο την
έλευση του Χριστού. Στις «ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ» του Π. Τρεμπέλα μπορεί να
διαβάσει όποιος ενδιαφέρεται μια θαυμαστή ανάπτυξη (τόμος Δ και Ε).</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ας δούμε όμως και εδώ λίγες προφητείες που θεωρώ πολύ σημαντικές. Η
προφητεία του Μιχαία «από Βηθλεέμ της κόμης όπου ήν Δαβίδ, ο Χριστός έρχεται»
είναι πολύ σημαντική. Αρκετοί υλιστές συγγραφείς κατηγορούν το Χριστό ότι
«προσάρμοσε τη ζωή του ώστε όλα να γίνουν σύμφωνα με τις προφητείες, για να
πείσει ότι είναι ο αναμενόμενος Χριστός». Τον κατηγορούν δηλαδή για κοινό απατεώνα.
Την παραπάνω προφητεία, τον Μιχαία την αποσιωπούν, γιατί δεν είναι φυσικά
δυνατό ένας άνθρωπος να διάλεξε και τον τόπο γέννησής του για να πείσει τους
άλλους!<br />
Τα λόγια του Μιχαία «και συ με Βηθλεέμ, γη Ιούδα, ουδαμώς ελαχίστη είναι εν
τοις ηγεμόσι Ιούδα· εκ σου γαρ εξελεύσεται ηγούμενος, όστις ποιμανεί τον λαόν
μου» που αναφέρονται στο β΄ κεφάλαιο του Ματθαίου, φανερώνουν ότι οι Ισραηλίτες
γνώριζαν από που θα έρθει ο Μεσίας. Αυτό φαίνεται και από τις πληροφορίες που
δόθηκαν στον Ηρώδη, όταν γεννήθηκε ο Ιησούς.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ο Ησαϊας μίλησε, αιώνες πριν για τον Ιωάννη το βαπτιστή. Στο μ΄ κεφάλαιο του
Ησαΐα βλέπουμε<br />
«Φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Ετοιμάσατε την οδόν του Κυρίου, ευθείας ποιείτε τους
τριβούς του Θεού ημών».<br />
«οφθήσεται η δόξα Κυρίου και όψεται πάσα σαρξ το σωτήριον του Θεού».</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Πράγματι, πριν τον Χριστό, ετοίμασε την οδό του Κυρίου ο Ιωάννης ο
Πρόδρομος. Οι υλιστές αναγκάζονται, για να δικαιολογήσουν την εκπλήρωση της
προφητείας, να συμπεράνουν ότι υπήρξε συνεννόηση του Ιωάννη και του Ιησού, για
να εξαπατήσουν τον Εβραϊκό λαό. Ο Ιωάννης βέβαια μαρτύρησε, χωρίς να φανερώσει
«το κόλπο». Αυτό δεν μπορούν να το εξηγήσουν.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ο Ζαχαρίας και ο Ιερεμίας αναφέρουν τα αργύρια, που πήρε ο Ιούδας για να
παραδώσει τον Ιησού. Αυτό το τονίζει και ο Ματθαίος (κζ΄ 9-10). Στο Ζαχαρία
βλέπουμε «Ρίψον εις τον κεραμέα αυτήν την λαμπράν τιμήν, εις την οποίαν
εξετιμήθης από αυτούς. Και έλαβον τα τριάκοντα αργύρια και έριψα αυτά εν τω
οίκω κυρίου, εν τω κεραμει». <br />
Πράγματι, ο Ιούδας αγόρασε με τα 30 αργύρια που κέρδισε από την προδοσία του,
τον αγρό του κεραμέως!<br />
Η μία έκπληξη διαδέχεται την άλλη. Πως να μην σκεφτούμε το Χριστό, όταν
διαβάζουμε την προφητεία του Δαβίδ, στον ξθ΄ ψαλμό «Έδωκαν εις το βρώμα μου
χολήν και εις την δίψαν μου επότησαν με όξος».</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Κάθε ένας από εμάς, ας βγάλει το δικό του συμπέρασμα.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Υπήρξε άλλος, εκτός του Ιησού, στον οποίο εκπληρώθηκαν οι προφητείες;
Εκπληρώθηκαν πράγματι οι προφητείες, ή κάποιοι «προφήτες» είπαν κάποιες
γενικότητες και στον Ιησού ταιριάζουν μερικά από αυτά; Ή, μήπως ο Ιησούς
Χριστός, είναι ο υιός του Θεού, που σύμφωνα με το Θεϊκό σχέδιο, ήρθε στη γη να
λυτρώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία και να του χαρίσει αιώνια ζωή, διδάσκοντας
τον ηθικό νόμο που όμοιός του δεν ακούστηκε ποτέ στη γη και η έλευσή του
προαναγγέλθηκε από αιώνες με θαυμαστή ακρίβεια.</span><br />
<h1>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><a href="" name="ΚΕΦΑΛΑΙΟ_10"></a>ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10<o:p></o:p></span></h1>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ας δούμε τώρα ένα κείμενο που γράφτηκε πριν από δεκάδες αιώνες, και προκαλεί
έκπληξη για την ακρίβεια της επιστημονικής περιγραφής. Έναν αιώνα πριν,
θεωρούσαν «εκστατικό όραμα», «μύθοι» κλπ.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">«Τσακήσονται οι σάρκες αυτών, εστηκότων αυτών επί τους πόδας αυτών, και οι
οφθαλμοί αυτών ρυήσονται εκ των ώτων αυτών, και η γλώσσα αυτών τακήσεται εν τω
στόματι αυτών» (Ζαχαρίας ΙΔ΄ 12).</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Αλήθεια, ποιο όπλο υπήρχε εκείνη την εποχή, που μπορούσε να προκαλέσει
τέτοια αποτελέσματα; Το τόξο, τα βέλη, το μαχαίρι, η σφενδόνα, ο κριός;</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Διαβάζοντας μια επιστημονική περιγραφή των αποτελεσμάτων της ατομικής
βόμβας, θυμήθηκα το Ζαχαρία.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">«Όταν πέσει μια ατομική βόμβα, οι επιπτώσεις στον πληθυσμό εξαρτώνται από
την απόσταση που βρίσκεται ο καθένας από το σημείο της έκρηξης... Όσοι
βρίσκονται μέσα σε μια πρώτη ζώνη, ανάλογα την ισχύ της βόμβας, τήκονται και
εξαφανίζονται... Όσοι βρίσκονται σε μια δεύτερη ζώνη, παθαίνουν τα εξής:
Λιώνουν οι σάρκες τους, τα μάτια τους, η γλώσσα τους, παραμένουν δε μόνο τα
κόκκαλα που αντέχουν σε μεγαλύτερες θερμοκρασίες...»</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ο λόγος του Ζαχαρία έμεινε ανεξήγητος για πολλούς αιώνες. Οι υλιστές
συγγραφείς βρήκαν ευκαιρία, και τον ένταξαν στη σφαίρα της φαντασίας, του
οράματος, της έκστασης στην οποία οδηγείται κανείς από χρήση ναρκωτικών ουσιών και
μέθης, και τόσα και τόσα άλλα. Σήμερα, κανείς δεν μπορεί να μη δει την
προφητεία, για το τέλος αυτού του κόσμου. Θα γίνει λοιπόν θερμοπυρηνικός
πόλεμος...</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ο Πέτρος στη Β΄ επιστολή του (γ΄ 10) λέει «ήξει δε η ημέρα του Κυρίου, εν ή
ουρανοί ριζηδόν παρελεύσονται. ΤΑ ΔΕ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΑΥΣΟΥΜΕΝΑ ΛΥΘΗΣΟΝΤΑΙ, και η γη
και τα εν αυτή έργα κατακαήσεται».<br />
Η γη λοιπόν είχε μια αρχή, όπως απόδειξε η επιστήμη. Η ενέργεια του σύμπαντος
συνεχώς υποβαθμίζεται, και όλοι οι επιστήμονες σήμερα δέχονται ότι θα υπάρξει
ένα τέλος. Τι λέει η γραφή;<br />
«Ο ουρανός και η γη παρελεύσονται» (Ματθ. 24, 35)<br />
«Αμήν λέγω υμίν, εως αν παρέλθει ο ουρανός και η γη...» (Ματθ. 5, 18)<br />
«Ο ουρανός και η γη παρελεύσονται» (Λουκάς 21, 33)<br />
«Και είδον ουρανόν καινόν και γη καινήν» (Αποκάλυψη 21, 1)<br />
«καινούς δε ουρανούς και γη καινή προσδοκώμεν, εν οις δικαιοσύνη κατοικεί» (Β΄
Πέτρου 3, 13).</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Την εποχή που γράφτηκε το ευαγγέλιο, υπήρχαν πολύ λίγοι άνθρωποι ακόμη πάνω
στη γη. Δεν υπήρχε μόλυνση, ούτε τα ανθρώπινα μέσα για να προκληθούν
οικολογικές καταστροφές. Φαινόταν λοιπόν για αιώνες περίεργο το γεγονός ότι η
γη και ο ουρανός θα παρέλθουν. Κανείς δεν έκανε τότε τέτοιες σκέψεις.
Απεναντίας θεωρούσαν τον ουρανό και τη γη θεότητες, και οι θεοί δεν ήταν λογικό
να «παρέλθουν».<br />
Ακόμη και ο Ησαϊας όμως το είπε «Έσται γαρ ο ουρανός καινός και η γη καινή...»,
οκτώ αιώνες πριν από το Χριστό!<br />
Ζούμε σε μια εποχή, που καταλαβαίνουμε όλο και περισσότερο το λόγο του Θεού.
Σήμερα ξέρουμε τι εννοούσαν οι προφήτες και ο Ιωάννης με τις περιγραφές της
πυρηνικής έκρηξης, τι εννοούσε ο Πέτρος. Καταλάβαμε τι είναι το «χάραγμα».
Ανακαλύψαμε ότι ο Μωυσής είχε δίκαιο, τόσο πολύ που μόνο κάποιος που δεν θέλει
να το δει, δεν το βλέπει.</span><br />
<b><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Πλησιάζουν οι έσχατες ημέρες; Ο λόγος του Θεού μας απαγορεύει να κάνουμε
τέτοιες υποθέσεις! </span></b><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">«Γρηγορείτε ουν, ότι ουκ οίδατε την ημέρα ουδέ την ώρα εν η ο υιός του
ανθρώπου έρχεται» (Ματθ. 25, 13)</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">«Ουχ υμών εστι γνωναι χρόνους ή καιρούς ους ο πατήρ έθετο εν τη ιδία
εξουσία» (Πραξ. Α΄, 7)</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">«Ήξει δε η ημέρα Κυρίου ως κλέπτης εν νυκτί» (Πετρ. Β΄ 3, 10).</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Αντί λοιπόν να συναγωνιζόμαστε ο ένας τον άλλο σε ικανότητα πρόβλεψης,
έτοιμοι! Ας λέμε «ελθέτω η βασιλεία σου», όπως λέει η προσευχή που μας δίδαξε ο
Ιησούς. Αν πράγματι εφαρμόζουμε τη Χριστιανική διδασκαλία, ήδη βιώνουμε την
ειρήνη, τη χαρά, την ευτυχία, την πρόγευση δηλαδή της αιώνιας ζωής.</span><br />
<h1>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><a href="" name="ΚΕΦΑΛΑΙΟ_11"></a>ΚΕΦΑΛΑΙΟ 11<o:p></o:p></span></h1>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Υπάρχουν πολλοί, που δέχονται την αλήθεια των ευαγγελίων. Δεν έχουν όμως
διαβάσει οι ίδιοι αναλυτικά και προσεκτικά τα θεόπνευστα αυτά κείμενα, και
παρασύρονται εύκολα σε σφάλματα.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Μια μέρα βρέθηκα σε μια παρέα, και κάποιος από τους γνωστούς μου είπε: «Ο
Χριστός ήταν ένας τέλειος άνθρωπος. Δεν ισχυρίστηκε ποτέ ο ίδιος ότι ήταν Θεός.
Οι μαθητές του τον θεοποίησαν. Πέστε μου, που είπε ότι είναι Θεός» και
περισσότεροι από δέκα νέοι άνθρωποι, δεν είχαν τίποτα να απαντήσουν.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Πρέπει να μελετήσουμε με προσοχή τα ευαγγέλια και όλη την αγία γραφή. Τότε,
θα βοηθήσουμε πολλούς καλοπροαίρετους συνανθρώπους μας, που απλά δεν γνωρίζουν
την αλήθεια, αλλά αν την ακούσουν, αμέσως την καταλαβαίνουν και η ζωή τους
αλλάζει.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Αλήθεια, είπε ποτέ ο Ιησούς ότι είναι Θεός; Φυσικά και το είπε. Ας δούμε
μερικά από τα εδάφια<br />
«Αμήν, αμήν λέγω υμίν, πριν Αβραάμ γενέσθαι εγώ ειμί» (Ιωάννης 8, 58).<br />
«Τίνα με λέγουν οι άνθρωποι είμαι;» ρωτάει ο Χριστός τους μαθητές του, και
απαντάει ο Πέτρος<br />
«Συ ει ο Χριστός, ο υιός του Θεού του ζώντος»</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ο Χριστός, αυτός που περίμεναν, που προανάγγειλαν οι προφήτες. Ο Χριστός του
απαντάει:<br />
«Μακάριος είσαι, διότι σαρξ και αίμα δεν σοι αποκάλυψε τούτο, αλλά ο πατήρ μου
εν τοις ουρανοίς... Θέλω σοι δώσοι τα κλειδία της βασιλείας των ουρανών...»<br />
Ο άπιστος Θωμάς είπε «Ο Κύριός μου και ο Θεός μου». Αν ο Ιησούς δεν ήταν Θεός,
και δεν τον διόρθωσε, δεν θα έπρεπε να είναι απατεώνας;</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ας δούμε με συντομία μερικά ακόμη εδάφια<br />
«εν τω ονόματι Ιησού παν γόνυ κάμψη επουρανίων και επιγείων και καταχθονίων»
(Φιλ. 2, 10)<br />
«ος εστιν εικων του Θεού του αοράτου, πρωτότοκος πάσης κτίσεως» (Κολ. 1, 15) <br />
«Θεός εφανερώθη εν σαρκί» (Α΄ Τιμοθ. 3, 16)<br />
«Η βασιλεία η εμη ουκ εστιν εκ του κόσμου τούτου» (Ιωάννη 18, 36)<br />
«Ινα σε ειδήτε ότι εξουσίαν έχει ο υιός του ανθρώπου αφιένει αμαρτίας επί της
γης» (Μάρκου 2, 5)<br />
«αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι» (Λουκ. 7, 48).</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Στο δικαστήριο ο αρχιερέας έσκισε τα ρούχα του σε ένδειξη αγανάκτησης, γιατί
ο Ιησούς «βλασφήμησε», αφού είπε ότι είναι ο υιός του Θεού.<br />
«Και τότε όψονται τον υιόν του ανθρώπου ερχόμενον εν νεφέλαις» (Μαρκ. 13, 26) <br />
«Τον δε αρχηγόν της ζωής απεκτείνατε, ον ο Θεός ήγειρε εκ νεκρών, ου ημείς
μάρτυρες εαμέν» (Πράξεις 3, 15).<br />
Δεκάδες εδάφια μπορούμε να αναφέρουμε. Μπορούμε όμως να επικαλεστούμε και την
κοινή λογική. Ο Παύλος, οι απόστολοι, μαρτύρησαν και το πρόσωπό τους έλαμπε από
χαρά, γιατί θα συναντούσαν τον Χριστό. Έλεγαν όλοι ψέματα, και πέθαναν για να
αποδείξουν το ψέμα τους; Για πιο λόγο, για ποιο όφελος;<br />
Έχω ακούσει την παράξενη άποψη: «Εδώ, στη γη είναι ο παράδεισος, εδώ και η
κόλαση. Όλα εδώ πληρώνονται, όπως λέει και η παροιμία».</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Αρχικά, η κοινή λογική λέει ότι όχι, δεν πληρώνονται όλα εδώ. Στη γη
βασιλεύει η αδικία.<br />
Ο Ιησούς Χριστός υποσχέθηκε ότι θα αποδώσει δικαιοσύνη, και θα κρίνει τους
ανθρώπους σύμφωνα με τις πράξεις τους.<br />
«Δια τούτο και υμείς γίνεσθε έτοιμοι, ότι η ώρα ου δοκείτε ο υιός του ανθρώπου
έρχεται» (Ματθ. 24, 44)<br />
«Ιδού, έρχεται μετά των νεφελών, και όψεται αυτόν πας οφθαλμός» (Αποκάλυψη 1,
7)<br />
«οίδατε ότι η ημέρα του Κυρίου, ως κλέπτης εν νυκτί ούτως έρχεται» (Α΄ Θεσ. 5,
1)<br />
«πως φύγητε από τις κρίσεως» (Ματθ. 23, 33)<br />
«εκεί έσται ο κλαυθμός και ο βρυγμός των οδόντων» (Ματθ. 22, 13-25, 30)<br />
Ο ίδιος ο Ιησούς τόνισε στους μαθητές του, ότι όποιος αρνηθεί το λόγο του και
διώξει τους αποστόλους του, θα τιμωρηθεί αυστηρότερα από ότι τιμωρήθηκαν τα
Σόδομα και Γόμορα (Ματθαίος 10, 15).<br />
Ο Ιησούς μας τονίζει συνεχώς ότι θα κριθούμε<br />
«Μη κρίνετε ίνα μη κριθείτε: εν ώ γαρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε, και εν ω
μέτρω μετρείτο μετρηθήσεται υμήν (Ματθ. 7, 1).</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Δεν διστάζει ο Ιησούς να τονίσει<br />
«Πορεύεσθε απ΄ εμού οι κατηραμένοι εις το πυρ το αιώνιον» (Ματθ. 25, 41).<br />
«Δεύτε οι ευλογημένοι του πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένων υμίν
βασιλείαν από καταβολής κόσμου» (Ματθ. 25, 34).<br />
«Πορεύομαι ετοιμάσαι τόπον υμίν» (Ιωάννου 14, 2).<br />
«Θησαυρίζετε θησαυρός εν ουρανώ» (Ματθ. 6, 20).<br />
«Την δε ψυχήν μη δυναμένων αποκτείναι» (Ματθ. 10, 28).<br />
«ποιήσατε εαυτοίς φίλους εκ του μαμωνά της αδικίας ίνα, όταν εκλίπητε, δέξωνται
υμάς εις τας αιωνίους σκηνάς» (Λουκάς 16, 9).</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Αλήθεια, ας σκεφτούμε την προτροπή αυτή του Χριστού. Να βοηθάμε τους
συνανθρώπους μας με τα χρήματα που είναι τόσο άδικα μοιρασμένα στη γη. Έτσι, θα
γίνουμε δεκτοί από αυτόν στην κρίση. Μετά από όλα αυτά, δεν νομίζω ότι μπορεί
κάποιος να πει ότι ο Ιησούς δεν είπε με σαφήνεια που είναι ο παράδεισος και που
η κόλαση! Πάντως, όχι στη γη!</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ας προσέχουμε λοιπόν τι λέμε. Ας σκεπτόμαστε. Πέφτουμε σε σοβαρά σφάλματα,
χωρίς να το καταλάβουμε.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Εμπιστευόμαστε μάγους, μέντιουμ, αστρολόγους, ζώδια, οιωνούς, όταν κάθε σοβαρός
άνθρωπος, και οι επιστημονικοί σύλλογοι (π.χ. οι αστρονόμοι, οι ψυχολόγοι κλπ.)
λένε καθαρά ότι όλα αυτά είναι αυθαίρετα. Ο λόγος του Θεού σε πολλά σημεία τα
καταδικάζει με αυστηρότητα!</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">«Πειράζει που διαβάζουμε τα ζώδιά μας;» ρωτάνε οι μαθητές μου.<br />
«Πειράζει που τα πιστεύετε. Για δύο λόγους: Πρώτο, διότι δείχνετε ότι δεν είστε
έξυπνοι. Είναι δυνατό να εξαρτάται η ζωή μας από τα «άστρα» και όχι από την
δική μας προσπάθεια, πρωτοβουλία, αυτενέργεια, θέληση; Και δεύτερο, ο Θεός που
το απαγορεύει, ξέρει ότι θα οδηγηθούμε σε λάθος δρόμο. Αντί να στρέφουμε την
προσοχή μας στις δικές μας ενέργειες, θα κοιτάμε τι είπαν τα άστρα για μας!» Ο
άνθρωπος πρέπει να νοιώθει υπεύθυνος για τις πράξεις του, και να προσπαθεί να
διαμορφώσει το μέλλον του, επιδιώκοντας το καλλίτερο γι΄ αυτόν μέσα στα όρια
του Θεϊκού νόμου, που είναι ο απόλυτος φυσικός νόμος» απαντάω.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Αλήθεια, αφού όλα αυτά είναι τόσο προφανή, τόσο βέβαια, σύμφωνα με την απλή
λογική, αλλά και σύμφωνα με κάθε μορφής επιστημονική έρευνα, γιατί είναι πιστοί
Χριστιανοί μόνο ένα μικρό ποσοστό από τους συνανθρώπους μας;<br />
Ας προσπαθήσουμε να καταλάβουμε γιατί:</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">α) «<b>Πιστεύεις σήμερα, τον εικοστό πρώτο αιώνα;</b>» ακούω συχνά να μου
λένε. Σίγουρα, αυτοί οι άνθρωποι κάνουν ένα λογικό σφάλμα. Τι σχέση έχει ο
αιώνας με την ύπαρξη του Θεού; Αν δούμε για παράδειγμα μια καινούργια
πολυκατοικία, καταλαβαίνουμε ότι την έφτιαξε ένας αρχιτέκτονας, ενώ αν δούμε
μια παλιά πολυκατοικία, ένα παλιό κτίσμα, ή έστω την Ακρόπολη, δεν
καταλαβαίνουμε ότι όλα αυτά φτιάχτηκαν από κάποιον; Δεν υπάρχει πλέον η έννοια
της δημιουργίας επειδή βρισκόμαστε στον εικοστό αιώνα;</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">β) «<b>Σήμερα, την εποχή των κομπιούτερ, της επιστήμης, εσύ ακόμη πιστεύεις;</b>»
Πράγματι, το κομπιούτερ με βοήθησε πολύ να συλλέξω στοιχεία από πολλά
πανεπιστήμια, μέσω του Internet. μόνο που τα στοιχεία αυτά αποδεικνύουν ακριβώς
το αντίθετο από ότι ισχυρίζονται πολλοί άνθρωποι. Αποδεικνύουν ότι όλα έγιναν
με μια Θαυμαστή, μοναδική ακρίβεια, που δεν οφείλεται στην τύχη, στη σύμπτωση.
Αλήθεια, θα μπορούσε να φτιαχτεί «κατά τύχη» ένας υπολογιστής; Όχι φυσικά.
Τότε, πως θα μπορούσε να φτιαχτεί κατά τύχη ο κόσμος, με όλες τις θαυμαστές
ρυθμίσεις που περιγράφτηκαν στις πρώτες σελίδες του βιβλίου;<br />
Κοιτάζοντας τον υπολογιστή, και επικοινωνώντας μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα με
κάθε γωνιά του πλανήτη, τις βιβλιοθήκες, τα πανεπιστήμια, τις προσωπικές
σελίδες των επιστημόνων, σκέφτομαι, αν είναι δυνατό να πιστεύουν σοβαρά ότι
πριν από μερικές γενιές είμαστε πίθηκοι! Ακόμη και στην αρχαιότητα υπήρξαν τα
περίφημα επτά θαύματα του κόσμου, που προκαλούν και σήμερα έκπληξη και
θαυμασμό.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">γ) <b>Οι άνθρωποι φοβούνται την ειρωνεία</b>. Πράγματι, το πνεύμα της
ειρωνείας, είναι σατανικό πνεύμα. Η γελοιοποίηση του συνανθρώπου μας κρύβει
κακία, μοχθηρία, εγωισμό. Όλα αυτά όμως είναι τόσο έξυπνα κρυμμένα πίσω από το
«χιούμορ». Με το πρόσχημα ότι κάνουμε τη ζωή μας πιο χαρούμενη προκαλούμε στον
συνάνθρωπό μας τη δυστυχία.<br />
Κάθε άνθρωπος φοβάται μήπως τον ειρωνευτούν. Χρειάζεται μεγάλη δύναμη
χαρακτήρα, για να μπορούμε να μένουμε σταθερά στο στόχο μας, στις πεποιθήσεις
μας, χωρίς να φοβόμαστε «τι θα πουν οι άλλοι».<br />
Οι χριστιανοί είναι ισχυρές προσωπικότητες. Ξέρουν τι θέλουν, και δεν λυγίζουν
μπροστά στο φόβο της ειρωνείας. Αν γνωρίζουν καλά τη Χριστιανική διδασκαλία,
γρήγορα γίνονται πολύ αγαπητοί, για πολλούς λόγους.<br />
Φέρονται με αγάπη σε όλους. Προσπαθούν να μη δημιουργούν προβλήματα, και επί
πλέον προσπαθούν να διευκολύνουν τους άλλους να λύσουν τα δικά τους. Δεν
απειλούν την ευτυχία των συνανθρώπων τους. Δεν επιβουλεύονται την περιουσία
τους, την οικογένεια τους.<br />
Είναι ένα στήριγμα σε όποιον δυστυχήσει ακολουθώντας τις κοσμικές αυταπάτες.
Τελικά, κερδίζουν.<br />
Βέβαια, οι Χριστιανοί τα πετυχαίνουν όλα αυτά, γιατί δεν είναι μόνοι τους.
Έχουν ένα στήριγμα που είναι ακαταμάχητο «Είναι σκληρό να κλωτσάς σε πέτρα»
είπε ο Κύριος στο νεαρό Παύλο, πριν πιστέψει. Και, ο Παύλος αργότερα είπε, αν ο
Θεός είναι μαζί μας, τι σημασία έχει ποιος είναι εναντίον μας;</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">δ) <b>Οι άνθρωποι απιστούν βλέποντας το κακό παράδειγμα</b>. <br />
Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο, άνθρωποι «καθώς πρέπει» όπως δάσκαλοι,
καθηγητές, ιερείς, να αποδεικνύεται ότι είναι κλέφτες, εκμεταλλευτές,
παιδεραστές, τελείως διεφθαρμένοι.<br />
Τι εντύπωση προκαλεί, ένας ιερέας, που τη μια μέρα λέει «Οι δε δειλοί και
άπιστοι και βδελυκτοί και φονείς και πόρνοι και μάγοι και πάντες οι ψεύσται,
θέλουσι έχει την μερίδα αυτών εν τη λίμνη τη καιομένη με πυρ και θείου» και την
άλλη μέρα αποδεικνύεται ότι ο ίδιος ο ιερέας ανήκει σε μια από αυτές τις
κατηγορίες!<br />
Τι σκέφτονται τότε οι άνθρωποι; Άρα, μας κορόϊδευε! Τίποτα από αυτά που έλεγε
δεν πιστεύει, τίποτα δεν είναι αλήθεια. Μας κοροϊδεύουν, για να μπορούν να μας
ελέγχουν ευκολότερα!<br />
Είναι κατανοητή η οργή που προκαλούν οι υποκριτές που βρίσκονται ανάμεσά μας.
Εμπορεύονται την πίστη μας, κερδίζουν από την προσπάθειά μας να πλησιάσουμε το
Θεό.<br />
Μοιάζουν με τους εμπόρους που έδιωξε ο Χριστός από το ναό λέγοντάς τους ότι
έκαναν σπήλαιο ληστών τον οίκο του Θεού.<br />
Πρέπει όμως να είμαστε αντικειμενικοί. Τα λίγα αυτά παραδείγματα, όση οργή και
αν προκαλούν, δεν πρέπει να μας κρύβουν και τους τόσους άξιους ιερείς, που
αγωνίζονται με αυταπάρνηση μέσα σε αντίξοες συνθήκες, να διδάξουν το λόγο του
Θεού.<br />
Να δούμε τους τόσους καλούς ανθρώπους, που κάνουν ένα πολύ αξιόλογο έργο, αλλά
είναι ταπεινοί, δεν το προβάλλουν. Ο τύπος και τα μέσα ενημέρωσης προβάλλουν
μόνο το κακό. Αν σήμερα κλέψει ένας ιερέας, θα γίνει πρώτη είδηση σε όλα τα
δελτία ειδήσεων. Θα ακούσουμε «Οι ιερείς κλέβουν». Θα δημιουργηθεί η εντύπωση
ότι οι περισσότεροι κλέβουν. Κανείς δεν θα σκεφτεί ότι «ένας ιερέας έκλεψε,
αλλά πόσες χιλιάδες ιερείς κάνουν αυτά που διδάσκουν».<br />
Να προσπαθήσουμε πάντα να είμαστε αντικειμενικοί. Να μη μας παρασύρει η οργή, ο
συναισθηματισμός, αλλά να κρίνουμε ήρεμα, εκτιμώντας όλα τα δεδομένα.<br />
Αν ανακαλύψουμε μερικά κίβδηλα νομίσματα κανείς δεν θα συμπεράνει «άρα, όλα τα
νομίσματα είναι κίβδηλα».<br />
Αν ανακαλύψουμε μερικούς κίβδηλους ιερείς και δασκάλους, δεν είναι λογικό να
συμπεράνουμε ότι όλοι είναι κίβδηλοι.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">ε) <b>Οι άνθρωποι απιστούν βλέποντας τις δοκιμασίες</b>. <br />
Αλήθεια, μπορεί μια αρρώστια, μια δοκιμασία, να είναι καλή για τον άνθρωπο;
Ναι, γιατί οι πιο πολλοί τότε μόνο θυμούνται το Θεό. Όσο τα πράγματα πάνε καλά,
οι άνθρωποι βουλιάζουν στην αναζήτηση του πλούτου, τον εγωισμό, την ειρωνεία
για τους πιο φτωχούς. Όταν βρεθούν σε αληθινή ανάγκη, θυμούνται ότι δεν είναι
αυτάρκεις, δεν αγοράζονται με τα χρήματα ούτε η υγεία, ούτε η ευτυχία.
Παρακαλούν το Θεό να τους βοηθήσει και κάποιοι επιστρέφουν στην προσευχή, στην
κατανόηση της μικρότητάς τους.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Πολλοί άνθρωποι θέλουν το Θεό συνεργάτη στη δουλειά τους. Έχω δει εμπόρους
να σταυρώνουν το πρώτο χιλιάρικο της είσπραξης, για να έρθουν κι άλλα. Αυτό που
έχει πρώτα όμως σημασία για τον άνθρωπο, είναι η ηθική βελτίωση, η επιδίωξη της
προσωπικής αξίας, η σκέψη της μέλλουσας κρίσης. Αυτό έχει και για το Θεό την
πρώτη προτεραιότητα. Μια αρρώστια, μια δυστυχία, αν μας ξαναφέρει στο δρόμο του
Θεού, είναι μεγάλη ευτυχία για τον άνθρωπο. Ο πλούτος και η ευτυχία δεν πρέπει
να απομακρύνουν κανένα από το στόχο του, απεναντίας θα πρέπει να γίνονται τα
μέσα να δίνεται αγάπη και βοήθεια σε συνανθρώπους μας. Είναι τόσο μεγάλη η χαρά
που αισθάνεται ο άνθρωπος όταν μάθει να δίνει, και όχι μόνο να παίρνει!</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Κανείς δεν θα περάσει στη γη αδοκίμαστος. Τη στιγμή της δοκιμασίας, πρέπει
να δοξάζουμε το Θεό, και να τον παρακαλούμε να μας βοηθήσει, όπως τα παιδιά τον
πατέρα τους. Είναι σίγουρο, ότι η ευλογία που θα ακολουθήσει, θα είναι
μεγαλύτερη από τη δοκιμασία. Προτείνω να διαβάσετε τον «Ιώβ», ένα από τα
αριστουργήματα που κρύβονται μέσα στην Παλαιά Διαθήκη. Αναφέρεται ακριβώς σε
αυτούς τους προβληματισμούς.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">στ) <b>Οι άνθρωποι παρασύρονται από τη φιλοσοφία</b>.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Υπάρχουν φιλοσοφικά ρεύματα, που οδηγούν τον άνθρωπο κατ΄ ευθείαν στην
καταστροφή. Υπάρχουν όμως και ιδέες, που είναι λογικοφανείς, αληθοφανείς,
ύπουλα όμως περιέχουν το σπέρμα της καταστροφής.<br />
Άκουσα κάποτε στο Πανεπιστήμιο την άποψη «Δεν πιστεύω τίποτα, δεν ελπίζω
τίποτα, είμαι ελεύθερος»<br />
Όμορφο ακούγεται. Ιδιαίτερα αυτό το τελευταίο «είμαι ελεύθερος». μόνο που είναι
τελείως παράλογο. Τι σχέση έχει η ελευθερία του ανθρώπου, με το «δεν ελπίζω
τίποτα»! Κάποιος που δεν ελπίζει τίποτα, δεν έχει σχέδια, όνειρα, προοπτική,
δεν μπορεί να είναι ούτε δημιουργικός, ούτε ευτυχισμένος. Ευτυχία, ακόμη και με
την κοσμική έννοια, είναι να βάζουμε κάποιους στόχους και να τους πετυχαίνουμε.
Αν δεν πιστεύουμε τίποτα, δεν ελπίζουμε τίποτα, τότε δεν βρίσκουμε νόημα και
περιεχόμενο στη ζωή.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Μου έρχεται στο νου ο υπεράνθρωπος του Νίτσε. Οι Χιτλερικοί «άριοι» και οι
«κατώτεροι υπάνθρωποι». Οι «αράπηδες» και οι λευκοί. Οι «ευγενείς», οι
«αριστοκράτες» και ο «λαός», οι «μικροαστοί». Δεν υπάρχει διάκριση, που να μην
έχει θεμελιωθεί πάνω σε μια φιλοσοφική θεωρία.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Οι περισσότερες όμως φιλοσοφικές ιδέες χωρίζουν τους ανθρώπους. Βάζουν
φράγματα, στεγανά ανάμεσά τους. Δημιουργούν πάλη ανάμεσα στις τάξεις εξόντωση
του υπανθρώπου από τον υπεράνθρωπο, εκμετάλλευση του μαύρου από το λευκό, της
μειοψηφίας από τη πλειοψηφία.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Πόσο διαφορετικός αλήθεια είναι ο Χριστιανισμός, όταν εφαρμόζεται! «Δεν
υπάρχει δούλος, ούτε ελεύθερος, όλοι είσαστε αδέλφια και έχετε πατέρα το Θεό»
είπε ο Ιησούς Χριστός.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Δυστυχώς, υπήρξαν πολλοί υποκριτές και μέσα στις εκκλησίες, ιδιαίτερα
κάποιοι ξένοι «ιεραπόστολοι». Υιοθέτησαν τη δουλεία, την καταπίεση του ανθρώπου
από άνθρωπο, αγνοώντας το λόγο του Χριστού που υποτίθεται ότι δίδασκαν.<br />
Αν εφαρμοζόταν η Χριστιανική διδασκαλία, δεν θα έπρεπε να υπάρχει η αδικία και
η καταπίεση που υπάρχει στις μέρες μας. Ο εργοδότης, έπρεπε να φέρεται με αγάπη
και καλοσύνη στους εργαζόμενους, να μην τους εκμεταλλεύεται τόσο απροκάλυπτα,
τόσο απάνθρωπα, αλλά να χρησιμοποιεί τον πλούτο του για το κοινό καλό, το δικό του
και των ανθρώπων που εργάζονται μαζί του. Έχει σοβαρή ευθύνη για τη συμπεριφορά
του.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ο εργαζόμενος τότε στον εργοδότη θα όφειλε να είναι τίμιος και ειλικρινής.
Δεν θα τον οδηγούσε η αδικία που βλέπει, να γίνεται συχνά ψεύτης, υποκριτής, να
κάνει πως δουλεύει χωρίς να προσπαθεί πραγματικά. Θα έβλεπε ότι του φέρονται με
αγάπη, και θα όφειλε να φερθεί και αυτός με ειλικρίνεια, διαφορετικά θα ήταν
αδικαιολόγητος, ένοχος. Και τώρα είναι ένοχος όταν είναι ανειλικρινής, αλλά
ωθείται σε μια τέτοια συμπεριφορά από τον εργοδότη, που είναι συνένοχος. Ο ένας
σπρώχνει τον άλλο στο γκρεμό, και τελικά όλοι μαζί καταστρέφονται εργοδότες και
εργαζόμενοι.<br />
Αν εφαρμοζόταν ο Χριστιανισμός στην πράξη, σαν θεμέλιο της κοινωνίας, δεν θα
έβρισκαν έδαφος για να αναπτυχθούν τα υλιστικά κινήματα, που κερδίζουν οπαδούς
λέγοντας ότι θα φέρουν δικαιοσύνη.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Πράγματι, ο άνθρωπος διψάει για δικαιοσύνη. Όσοι φέρονται άδικα, απάνθρωπα,
προκαλούν δίκαιους τριγμούς στον κοινωνικό ιστό. Δημιουργούν έχθρα, μίσος,
οδηγούν την κοινωνία σε έκρηξη. Δεν θα χαρούν την αδικία τους για πολύ, ούτε σε
αυτή τη ζωή, ούτε στην άλλη.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Όταν δεν εφαρμόζεται ο λόγος του Θεού, αρχίζουν οι ανθρώπινες προσπάθειες.
Δυστυχώς, είναι ατελείς απόπειρες, καταπιεστικές, που περιέχουν μίσος,
εκδίκηση, επιβολή. Θυμίζουν συχνά την προσπάθεια του Αδάμ και της Εύας, που
πήραν φύλλα συκιάς για να φτιάξουν τα πρώτα τους ρούχα, να ντυθούν! Η ανθρώπινη
δικαιοσύνη και τα φιλοσοφικά ρεύματα συχνά θυμίζουν τους ήρωες των τηλεοπτικών
παραγωγών του Hollywood. Ένας «καλός», παρατηρεί ότι υπάρχει αδικία, σκοτώνει
επί δύο ώρες μερικές δεκάδες «κακούς» και η ταινία τελειώνει, αφήνοντας τους
θεατές με την αίσθηση ότι επιβλήθηκε δικαιοσύνη.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Η δικαιοσύνη του Θεού όμως μιλάει για τη ρίζα του κακού. Αν την
ακολουθήσουμε, θα γίνει η γη πολύ καλύτερη, και θα δουν οι υλιστές πως γίνεται
το όραμά τους πραγματικότητα. Αν όμως δεν την ακολουθήσουμε, ας είμαστε έτοιμοι
να δεχτούμε τις συνέπειες.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">ζ) <b>Η έλλειψη αγάπης από μερικούς Χριστιανούς</b>.<br />
Συχνά με έκπληξη παρατηρώ ότι κάποιοι Χριστιανοί μισούν τους Εβραίους. «Αυτοί
σταύρωσαν το Χριστό» λένε.<br />
Ο Χριστός, ήρθε στη γη για να σταυρωθεί, για να μας ελευθερώσει από το
προπατορικό αμάρτημα. Δεν έγινε τίποτα, που να μην το ήθελε. Όταν μισούμε τους
Εβραίους, επειδή σταύρωσαν το Χριστό, κάνουμε το Χριστό αδύναμο, που δεν
μπόρεσε να αντισταθεί στην ανθρώπινη θέληση.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Δεύτερο, το μίσος δεν επιτρέπεται για κανένα λόγο στους Χριστιανούς. Πρέπει
να υπάρχει αγάπη για όλους.<br />
Τρίτο, η συλλογική ευθύνη, είναι αντιχριστιανική ιδεολογία. Δεν μπορεί για ένα
λάθος να φταίνε όλοι. Υπάρχουν σε κάθε ομάδα, σε κάθε τάξη, σε κάθε λαό, οι
καλοί και οι κακοί. Έχω γνωρίσει πολύ καλούς Εβραίους, και πολύ κακούς
Εβραίους, όπως έχω γνωρίσει πολύ καλούς Χριστιανούς, και πολύ κακούς
Χριστιανούς. Η αγάπη τους σπρώχνει όλους προς το καλό, ενώ το μίσος τους οδηγεί
όλους αντίθετα από το θέλημα του Θεού. Είναι απίστευτο, να μισούμε στο όνομα
του Χριστού, που είπε να αγαπάμε τους εχθρούς μας, και να κάνουμε καλό ακόμη
και σε αυτούς που μας αδικούν και μας καταριόνται!</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Δεν επιτρέπεται «Χριστιανικές» ομάδες να έρχονται αντιμέτωπες και να χτυπάει
η μία την άλλη (!), να βρίζονται (!), να επιβάλλουν το «Χριστιανικά ορθό» με τη
βία. Αυτοί είναι ένοχοι για την απομάκρυνση χιλιάδων ανθρώπων από την εκκλησία
και το λόγο του Χριστού. «Αλίμονο σε όσους σκανδαλίσουν ένα από τους απλούς
ανθρώπους που με ακολουθούν» είπε ο Χριστός, και αυτοί, δυστυχώς, σκανδαλίζουν
χιλιάδες. <br />
Ας προσέξουμε λοιπόν, να μην διώχνουμε με τη συμπεριφορά μας, τους ανθρώπους
από το λόγο του Χριστού. Ας έχουμε στο μυαλό μας την πρώτη και βασική εντολή.
Να αγαπάμε το Θεό κάνοντας το θέλημά του, και το συνάνθρωπό μας σαν τον εαυτό
μας. Η ευτυχία που θα νοιώσουμε, είναι η πρόγευση μιας ζωής, που δεν θα τη
σταματήσει ο θάνατος.</span><br />
<h1>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><a href="" name="ΕΠΙΛΟΓΟΣ"></a>ΕΠΙΛΟΓΟΣ<o:p></o:p></span></h1>
<b><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Γιατί έγραψα αυτό το βιβλίο; Μήπως ο Θεός έχει ανάγκη από διαφήμιση;
Μήπως χρειάζεται τους ανθρώπους; Μήπως έχει ανάγκη από προπαγάνδα, όπως τα
πολιτικά κόμματα;</span></b><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Ο Θεός δεν έχει ανάγκη από την πίστη μας. Υπάρχει σήμερα, υπήρξε πάντα, θα
υπάρχει πάντα, ανεξάρτητα από εμάς. Εμείς έχουμε ανάγκη από το Θεό.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Εμείς δεχόμαστε στη ζωή μας το μήνυμα του ευαγγελίου, και η ζωή μας αλλάζει.
Αποκτάει νόημα, σκοπό, περιεχόμενο.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Δεν φοβόμαστε το Θάνατο. Βαδίζουμε με σιγουριά και πίστη, όπως ένα παιδί που
κρατάει από το χέρι τον πατέρα του, και νοιώθει απόλυτη ασφάλεια.</span><br />
<b><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Το βιβλίο αυτό είναι αποτέλεσμα της φρίκης που ένοιωσα, όταν κατάλαβα ότι
χιλιάδες άνθρωποι γύρω μας έχουν λανθασμένη εικόνα για τα πορίσματα της
επιστήμης. Πιστεύουν ότι η επιστήμη οδηγεί στην αθεΐα, ενώ οδηγεί στο Θεό! Με
βέβαιο και απόλυτο τρόπο! </span></b><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Εύχομαι το βιβλίο αυτό να αποτελέσει αφορμή για σκέψη. Ζητώ συγνώμη για την
παρορμητική γραφή, και τις φιλολογικές ατέλειες. Για μένα είχε σημασία μόνο το
κυνήγι της επιστημονικής αλήθειας. Όπως με βοήθησαν κάποιοι άνθρωποι, έτσι
ελπίζω, με αληθινή αγάπη για όλους τους αναγνώστες μου, να βοηθήσω και εγώ με
τη σειρά μου κάποιους συνανθρώπους που μου να «μην περπατήσουν στο σκοτάδι,
αλλά να έχουν φως της ζωής».</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Αν κάποιος από τους αναγνώστες έχει απορίες πάνω σε αυτά που έγραψα, και
μπορώ να τον βοηθήσω, με μεγάλη ευχαρίστηση θα δεχτώ τα σχόλια του.</span><br />
<h1>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ<o:p></o:p></span></h1>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">1. «ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ»<br />
2. «ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ»<br />
3. «ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ» (5 ΤΟΜΟΙ) του Π. Τρεμπέλα<br />
4. «Ο άνθρωπος μέσα στο σύμπαν» Αστερίου Χατζηνικολάου<br />
5. «Ιησούς ο Χριστός» Λεωνίδα Διαμαντόπουλου<br />
6. «Αρχαιολογία και Αγία Γραφή» Νικολάου Βασιλειάδη<br />
7. «Χριστός ο αληθινός Θεός» Δημητρίου Κόκορη<br />
8. <span lang="EN-GB">«A brief history of Time»
Stephen Hawking<br />
9. «The first three minutes» Steven Weinberg<br />
10. «God and the astronomers» Robert Jastrow<br />
11. «The Big Bang» Joseph Silk<br />
12. </span>«Κοσμολογία» Κοντόπουλου-Κωστάκη<br />
13. «Αστροφυσική» Δ. Κωστάκη<br />
14. «Η κόμη της Βερενίκης» Γ. Γραμματικάτη<br />
15. <span lang="EN-GB">«God and the New Physics»
Paul Davies<br />
16. «The Bible science and creation (Coder-Maxwell-Howe)<br />
17. </span>«Υπομνήματα στην Παλαιά Διαθήκη» (8 τόμοι) Π. Τρεμπέλα<br />
18. «Το μυστήριο του θανάτου» Νικ. Βασιλειάδη<br />
19. «Υπάρχει Θεός» Τιμοθέου Κιλίφη<br />
20. «Ιησούς Χριστός» Τιμοθέου Κιλίφη<br />
21. «Ραδιενέργεια» Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης<br />
22. <span lang="EN-GB">The archaeology of
Ralestine and the Bible-From the stone age to Christianity-Recent discoveries
in Bible Lands (W. F. ALBRIGHT)<br />
23. «Faith and the physical world» David Dye<br />
24. «Science return to God» James Jauncey<br />
25. </span>«Εβραϊκή αρχαιολογία» Βασ. Βέλλα<br />
26. «Τι πρόσφερε ο Χριστιανισμός» Λεωνίδα Διαμαντόπουλου<br />
27. <span lang="EN-GB">«Foundation of Modern
Physical Science» Holton<br />
28. «Forces and Fields in Special Relativity» Ganley<o:p></o:p></span></span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Η αναζήτηση στο Internet με τη μηχανή αναζήτησης Metacrawler πάνω στα θέματα
της αστρονομίας, της κυτταρικής βιολογίας, της ραδιοχρονολόγησης, της ατομικής
φυσικής, της βιβλικής αρχαιολογίας, βοήθησαν σημαντικά. Αν κάποιοι αναγνώστες
έχουν δυνατότητα έρευνας στο Internet, θα ωφεληθούν ιδιαίτερα. Συνιστώ τις
βιβλιοθήκες των Πανεπιστημίων, τις προσωπικές σελίδες των επιστημόνων, την
εγκυκλοπαίδεια Britannica.</span><br />
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
</div>
schoolpalmoshttp://www.blogger.com/profile/12076602622607692844noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8656929916739241098.post-70144003574269758492021-10-24T21:50:00.002+03:002021-10-24T21:50:53.645+03:00Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς – Ευωδιαστά άνθη ενός Αγίου (περί αγάπης, ισότητας, δικαίου και πίστεως).<p> <strong style="border: 0px; color: #0c00a3; font-family: inherit; font-size: 17px; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: center; vertical-align: baseline;"></strong></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><strong style="border: 0px; color: #0c00a3; font-family: inherit; font-size: 17px; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: center; vertical-align: baseline;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfAKDD_UfYxMt4pWXNq3Tntidjsr4jbYi7qjFqEQgC6yXTF5Z8MXNX8uXBkzI_-5RYbPCTTv4ACIQLzZ0XcYQ_vY96SOY3s1_ARDQfaq6PM__p2SW4QeLi2Bojm_PkdrjgOtF3KtrFK0A/s988/ag.nikolaos.belimitrobits.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="923" data-original-width="988" height="299" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfAKDD_UfYxMt4pWXNq3Tntidjsr4jbYi7qjFqEQgC6yXTF5Z8MXNX8uXBkzI_-5RYbPCTTv4ACIQLzZ0XcYQ_vY96SOY3s1_ARDQfaq6PM__p2SW4QeLi2Bojm_PkdrjgOtF3KtrFK0A/w320-h299/ag.nikolaos.belimitrobits.jpg" width="320" /></a></strong></div><strong style="background-color: #f3f3f3; border: 0px; color: #0c00a3; font-family: inherit; font-size: 17px; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: center; vertical-align: baseline;">Ο Θεός δεν είναι Θεός ισότητας, αλλά Θεός αγάπης.</strong><p></p><p style="border: 0px; color: #373737; font-family: "Noto Sans", sans-serif; font-size: 15px; margin: 0px 0px 1.625em; outline: 0px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: #f3f3f3;"><span id="more-37788" style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"></span></span></p><p style="border: 0px; color: #373737; font-family: "Noto Sans", sans-serif; font-size: 15px; margin: 0px 0px 1.625em; outline: 0px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: #f3f3f3;">Ο Θεός δεν είναι Θεός ισότητας, αλλά Θεός αγάπης.<br />Η ισότητα θα απέκλειε όλο το δίκαιο και όλη την αγάπη, θα απέκλειε όλο το ήθος.</span></p><p style="border: 0px; color: #373737; font-family: "Noto Sans", sans-serif; font-size: 15px; margin: 0px 0px 1.625em; outline: 0px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: #f3f3f3;">Ο άνδρας αγαπά την γυναίκα του λόγω ισότητας;<br />Και η μάνα αγαπά το παιδί της λόγω ισότητας;<br />Και ο φίλος αγαπά τον φίλο λόγω ισότητας;</span></p><p style="border: 0px; color: #373737; font-family: "Noto Sans", sans-serif; font-size: 15px; margin: 0px 0px 1.625em; outline: 0px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: #f3f3f3;">Η<strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> </strong>ανισότητα είναι η βάση του δικαίου και υποκινητής της αγάπης.</span></p><p style="border: 0px; color: #373737; font-family: "Noto Sans", sans-serif; font-size: 15px; margin: 0px 0px 1.625em; outline: 0px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: #f3f3f3;">Όσο διαρκεί η αγάπη, κανένας δεν ξέρει για την ισότητα.</span></p><p style="border: 0px; color: #373737; font-family: "Noto Sans", sans-serif; font-size: 15px; margin: 0px 0px 1.625em; outline: 0px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: #f3f3f3;">Όσο βασιλεύει το δίκαιο, κανείς δεν μιλάει για την ισότητα.</span></p><p style="border: 0px; color: #373737; font-family: "Noto Sans", sans-serif; font-size: 15px; margin: 0px 0px 1.625em; outline: 0px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: #f3f3f3;">Όταν χάνεται η αγάπη, οι άνθρωποι μιλούν περί δικαίου και εννοούν την ισότητα.</span></p><p style="border: 0px; color: #373737; font-family: "Noto Sans", sans-serif; font-size: 15px; margin: 0px 0px 1.625em; outline: 0px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: #f3f3f3;">Όταν μαζί με την αγάπη εξαφανίζεται και το δίκαιο, οι άνθρωποι μιλούν περί ισότητας και εννοούν την ανηθικότητα.</span></p><p style="border: 0px; color: #373737; font-family: "Noto Sans", sans-serif; font-size: 15px; margin: 0px 0px 1.625em; outline: 0px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: #f3f3f3;">Δηλαδή, όταν εξαφανίζεται το ήθος το αντικαθιστά η ανηθικότητα.<br />Από τον τάφο της αγάπης ξεφυτρώνει το δίκαιο, από τον τάφο του δικαίου ξεφυτρώνει ισότητα.</span></p><p class="has-text-align-right has-text-color" style="border: 0px; color: #03530a; font-family: "Noto Sans", sans-serif; font-size: 15px; margin: 0px 0px 1.625em; outline: 0px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><em style="background-color: #f3f3f3; border: 0px; font-family: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς<br />Από το βιβλίο «Στοχασμοί περί καλού και κακού»</em></p><p style="border: 0px; color: #373737; font-family: "Noto Sans", sans-serif; font-size: 15px; margin: 0px 0px 1.625em; outline: 0px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; vertical-align: baseline;"></p><p class="has-text-align-center has-text-color" style="border: 0px; color: #0c00a3; font-family: "Noto Sans", sans-serif; font-size: 17px; margin: 0px 0px 1.625em; outline: 0px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: center; vertical-align: baseline;"><strong style="background-color: #f3f3f3; border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><br /></strong></p><p class="has-text-align-center has-text-color" style="border: 0px; color: #0c00a3; font-family: "Noto Sans", sans-serif; font-size: 17px; margin: 0px 0px 1.625em; outline: 0px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: center; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: #f3f3f3;"><strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Η πίστη ἀποτελεῖ τὴν βάση τῆς</strong> <strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ἀγάπης</strong>.</span></p><p style="border: 0px; color: #373737; font-family: "Noto Sans", sans-serif; font-size: 15px; margin: 0px 0px 1.625em; outline: 0px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: #f3f3f3;">Ὁ Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, ἀναφερόμενος στὴν <strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">πίστη</strong>, ποὺ ἀποτελεῖ τὴ βάση τῆς <strong style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ἀγάπης</strong>, ἔγραφε:</span></p><p style="border: 0px; color: #373737; font-family: "Noto Sans", sans-serif; font-size: 15px; margin: 0px 0px 1.625em; outline: 0px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: #f3f3f3;">“<em style="border: 0px; font-family: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Ξαγρύπνα ἀσταμάτητα, γιὰ νὰ κρατᾶς τὴν πίστη, καὶ ξαγρύπνα ἀσταμάτητα ὥστε ὁ σπόρος τῆς ἀγάπης, τὸν ὁποῖο ἡ πίστη φέρνει μέσα της, νὰ αὐξηθεῖ καὶ νὰ σοῦ φέρει χαρά. Ἐφόσον μόνη της ἡ πίστη χωρὶς τὴν ἀγάπη, θὰ παρέμενε κρύα καὶ ἄχαρη. Ὅμως καὶ ὅταν μέσα σου κρυώσει ἡ ἀγάπη, καὶ δὲν αὐξηθεῖ καὶ δὲν φέρει καρπὸ χαρᾶς, κράτα τὴν πίστη καὶ περίμενε.</em></span></p><p style="border: 0px; color: #373737; font-family: "Noto Sans", sans-serif; font-size: 15px; margin: 0px 0px 1.625em; outline: 0px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><em style="background-color: #f3f3f3; border: 0px; font-family: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Κράτα τὴν πίστη μὲ κάθε κόστος. Καὶ περίμενε, ἀκόμα καὶ χρόνια, μέχρι ἡ ἀγάπη νὰ φυτρώσει ἀπὸ τὴν πίστη.</em></p><p style="border: 0px; color: #373737; font-family: "Noto Sans", sans-serif; font-size: 15px; margin: 0px 0px 1.625em; outline: 0px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: #f3f3f3;"><em style="border: 0px; font-family: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Ἐὰν χάσεις τὴν ἀγάπη, θὰ ἔχεις χάσει πολλά,<br /></em><br /><em style="border: 0px; font-family: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ὅμως ἐὰν χάσεις καὶ τὴν πίστη, τὰ ἔχασες ὅλα.</em><br /><em style="border: 0px; font-family: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Ἐὰν χάσεις τὴν ἀγάπη, θὰ χάσεις τὸν καρπὸ ἀπὸ τὸ δένδρο,</em><br /><em style="border: 0px; font-family: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ὅμως ἐὰν χάσεις τὴν πίστη, θὰ ἔχεις κόψει τὸ δένδρο</em>”.</span></p><p style="border: 0px; color: #373737; font-family: "Noto Sans", sans-serif; font-size: 15px; margin: 0px 0px 1.625em; outline: 0px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: #f3f3f3;">Πηγή: <a href="https://tasthyras.wordpress.com/2021/10/23/άγιος-νικόλαος-βελιμίροβιτς-ευωδιασ/" target="_blank">εδώ</a></span></p>schoolpalmoshttp://www.blogger.com/profile/12076602622607692844noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8656929916739241098.post-2270082488914931942021-10-21T21:25:00.002+03:002021-10-21T21:27:01.192+03:00Αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι σε τοιχογραφίες χριστιανικών ναών μαζί με αγίους!<p><span style="background-color: white; color: #f47b23; font-size: 12pt;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9ewmmkouF7jtJ9Cje5-rJCA3D2RYjShwrIBt-N7nZ8rRNwEtsKM3TsG3VfdPtTU9IjeNEAW5ZNpYvwBDmGKDA05ukjSgeULbfUWQcvyQZWYFYMQ5kVvPmU8oihYfVTgthtN2_9qTHrSo/s963/STOYKAS_2.webp" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="background-color: #f3f3f3;"><img border="0" data-original-height="541" data-original-width="963" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9ewmmkouF7jtJ9Cje5-rJCA3D2RYjShwrIBt-N7nZ8rRNwEtsKM3TsG3VfdPtTU9IjeNEAW5ZNpYvwBDmGKDA05ukjSgeULbfUWQcvyQZWYFYMQ5kVvPmU8oihYfVTgthtN2_9qTHrSo/s320/STOYKAS_2.webp" width="320" /></span></a></div><span style="background-color: #f3f3f3;"><br />Μιχάλης Στούκας</span><p></p>
<div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border-left: solid #02478F 3.0pt; border: none; mso-element: para-border-div; padding: 0cm 0cm 0cm 11pt;"><p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: none; line-height: normal; margin-bottom: 18.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 12.0pt; margin: 12pt 0cm 18pt; mso-border-left-alt: solid #02478F 3.0pt; mso-outline-level: 3; mso-padding-alt: 0cm 0cm 0cm 11.0pt; padding: 0cm; vertical-align: baseline;"><b><span style="background-color: #f3f3f3; color: black; font-family: "inherit",serif; font-size: 18pt; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Ποιοι μεγάλοι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι και συγγραφείς
απεικονίζονται σε τοιχογραφίες χριστιανικών ναών και μονών και για ποιους
λόγους – Μερικές από τις σπουδαίες μονές και εκκλησίες όπου βρίσκονται οι
τοιχογραφίες αυτές – Απόδειξη της άμεσης σχέσης αρχαίας Ελλάδας και Ορθοδοξίας<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: #f3f3f3; color: black; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.5pt; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Σε πολλά άρθρα μας με
κάποιο θρησκευτικό περιεχόμενο, υπάρχουν πολλά σχόλια τα οποία <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">κατηγορούν τον Χριστιανισμό</span></b> και θεωρούν ότι υπήρξε
η αιτία για την <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">παρακμή της αρχαίας Ελλάδας</span></b> ενώ
θεωρούν ότι ο <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Χριστιανισμός</span></b> ευθύνεται και
για τη σημερινή κατάσταση του ελληνισμού, που σίγουρα είναι μάλλον
αποκαρδιωτική.<br style="mso-special-character: line-break;" />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br style="mso-special-character: line-break;" />
<!--[endif]--><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: #f3f3f3; color: black; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.5pt; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Αναρωτιόμαστε όμως,
επανερχόμενοι στο θέμα <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">αρχαία Ελλάδα – Χριστιανισμός</span></b>:
γνωρίζουν αυτοί οι αναγνώστες τις <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">προφητείες</span></b> και
τις <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">αναφορές</span></b> που υπάρχουν σε <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">έργα</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">ή</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">ρήσεις</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">αρχαίων</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Ελλήνων</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">φιλοσόφων</span></b> και
«φωτογραφίζουν» την έλευση του Ιησού Χριστού; Γνωρίζουν επίσης ότι σε πολλές
και σημαντικές μονές, αλλά και ναούς της χώρας μας συναντάμε τοιχογραφίες στις
οποίες συνυπάρχουν διαπρεπείς αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι και συγγραφείς με
αγίους της Ορθόδοξης εκκλησίας; Είναι τυχαία όλα αυτά; Ας εξετάσουμε το θέμα με
περισσότερες λεπτομέρειες, γνωρίζοντας ότι οπωσδήποτε δεν μπορούμε να
παραθέσουμε όλα τα μοναστήρια και τους ναούς με αρχαίους φιλοσόφους και αγίους.<br />
<br />
<b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Οι προφητείες των αρχαίων Ελλήνων για τον Ιησού Χριστό</span></b><br style="mso-special-character: line-break;" />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br style="mso-special-character: line-break;" />
<!--[endif]--><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: #f3f3f3; color: black; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.5pt; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Όπως αναφέρει,
ιδιαίτερα εύστοχα κατά τη γνώμη μας, ο <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Λάμπρος Κ.Σκόντζος,</span></b> δίκαια
οι <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">αρχαίοι</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Έλληνες</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">φιλόσοφοι</span></b> θεωρούνται από την Ορθόδοξη εκκλησία ως
«προ Χριστού Χριστιανοί» και εικονίζονται σε ναούς και μοναστήρια ως άγιοι
μεταξύ αγίων.<br style="mso-special-character: line-break;" />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br style="mso-special-character: line-break;" />
<!--[endif]--><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; vertical-align: baseline;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOFEcXc94ljBg9cyNn_cYSAmsi5JsvFiA4eQkO12VlwWlkCctnNQn1-hjQGG436CbIGopuE-ewBGjdFB99qCRAjWv7jPXBLFCtchDI-QIg0rX7Zgojg7gAbLUDfAlKvh2cP9mIqQIq1G8/s880/81407-dscf3016.webp" style="background-color: #f3f3f3; margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="660" data-original-width="880" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOFEcXc94ljBg9cyNn_cYSAmsi5JsvFiA4eQkO12VlwWlkCctnNQn1-hjQGG436CbIGopuE-ewBGjdFB99qCRAjWv7jPXBLFCtchDI-QIg0rX7Zgojg7gAbLUDfAlKvh2cP9mIqQIq1G8/w640-h480/81407-dscf3016.webp" width="640" /></a></div><span style="background-color: #f3f3f3; color: black; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.5pt; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Εκτός από έναν
Θεό-δημιουργό, οι μεγάλοι Έλληνες σοφοί της αρχαιότητας γνώριζαν και προφήτευαν
τον ερχομό του Ιησού Χριστού. Ο πρώτος που αναφέρεται στην κατάπτωση από
το <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">«χρυσό γένος</span></b>» στο «<b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">σιδηρούν</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">γένος</span></b>» είναι ο <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Ησίοδος</span></b> (8ος –
7ος π. Χ. αι.), που θεωρεί ότι οι άνθρωποι του «<b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">χρυσού</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">γένους</span></b>» ζούσαν ανάμεσα στους θεούς με ευδαιμονία, ενώ η
πτώση στο «<b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">χρυσό</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">γένος</span></b>» έφερε τη
δυστυχία στην ανθρωπότητα. Στα «<b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Έργα</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">και</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Ημέρες</span></b>» ο <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Ησίοδος</span></b> γράφει ότι το ζητούμενο είναι η επιστροφή
στο «<b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">χρυσό</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">γένος</span></b>».</span><p></p><p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: #f3f3f3;"><br /><span style="color: black; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.5pt; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><br style="mso-special-character: line-break;" />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br style="mso-special-character: line-break;" />
<!--[endif]--><o:p></o:p></span></span></p>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkC3U_GSWc0YgMBFtwBbGLz_vr4x1aSAFzvgGWAPj0eYyxE2NCr7fv6RG2NLmm7BT0hnVqE80-Ffww-mEwsELnxi6HCOjb1ljraMlYS4r_-c-79fSDlg1piWPR1BYVMi1KDZXagRukR-4/s880/%25CE%2599%25CE%2595%25CE%25A1%25CE%2591_%25CE%259C%25CE%259F%25CE%259D%25CE%2597_%25CE%2593%25CE%259F%25CE%259B%25CE%2591%25CE%25A3.webp" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="background-color: #f3f3f3;"><img border="0" data-original-height="650" data-original-width="880" height="236" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkC3U_GSWc0YgMBFtwBbGLz_vr4x1aSAFzvgGWAPj0eYyxE2NCr7fv6RG2NLmm7BT0hnVqE80-Ffww-mEwsELnxi6HCOjb1ljraMlYS4r_-c-79fSDlg1piWPR1BYVMi1KDZXagRukR-4/s320/%25CE%2599%25CE%2595%25CE%25A1%25CE%2591_%25CE%259C%25CE%259F%25CE%259D%25CE%2597_%25CE%2593%25CE%259F%25CE%259B%25CE%2591%25CE%25A3.webp" width="320" /></span></a></div><span style="background-color: #f3f3f3;"><br /></span><p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: #f3f3f3;"><br /></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: #f3f3f3; color: black; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.5pt; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Ιερά Μονή Γόλας<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: #f3f3f3; color: black; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.5pt; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Ο μεγάλος τραγικός
ποιητής <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Αισχύλος</span></b> στο έργο του «<b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Προμηθεύς
Δεσμώτης»</span></b>, ευεργέτης και λυτρωτής των ανθρώπων, καρφωμένος από τους
θεούς στον Καύκασο, προλέγει ότι ο λυτρωτής του θα γεννηθεί από τον <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Θεό</span></b> και την <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">παρθένα</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Ιώ</span></b>. Μάλιστα ο <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Αισχύλος</span></b> προβλέπει
πότε θα γεννηθεί ο λυτρωτής: μετά από δεκατρείς γενιές. 450 χρόνια αφότου
διδάχτηκε ο <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Προμηθεύς</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Δεσμώτης</span></b> γεννήθηκε ο <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Ιησούς</span></b>. Η έννοια της γενιάς, σχετικά με τη χρονική της
διάρκεια, δεν είναι σταθερή. Για παράδειγμα σήμερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι
γύρω στα 30 έτη. Μπορούμε να πούμε λοιπόν ότι ο <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Αισχύλος</span></b> προέβλεψε
κατά προσέγγιση το πότε θα γεννηθεί ο <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Χριστός</span></b>.<br />
<br />
Ο μεγάλος φιλόσοφος <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Σωκράτης</span></b>, όπως είναι
γνωστό, δεν άφησε κανένα γραπτό έργο. Έτσι στην<b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;"> «Απολογία Σωκράτους»</span></b> του
μαθητή του <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Σωκράτη</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Πλάτωνα</span></b>, εκφράζει τη βέβαια προσδοκία του για τη
σωτηρία από τον <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Θεό</span></b>, ενώ στο έργο του <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Πλάτωνα</span></b> «<b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Αλκιβιάδης</span></b>» σε
ερώτηση του, επίσης μαθητή του, Αλκιβιάδη για το ποιος θα τον διδάξει πώς πρέπει
να συμπεριφερόμαστε σε θεούς και ανθρώπους, Ο Σωκράτης απάντησε: <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">«Αυτός ο οποίος φροντίζει και για σένα»</span></b> και ότι θα
έρθει <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">«όχι μετά από πολύ χρόνο».</span></b> Θυμίζουμε ότι ο
Σωκράτης πέθανε πίνοντας το κώνειο το 399 π. Χ.<br />
<br />
Αλλά και ο <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Πλάτωνας</span></b> (427 – 347 π. Χ. αναφέρεται
σ’ έναν <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">μελλοντικό δίκαιο άντρα ο οποίος θα έρθει στη Γη και θα διδάξει
δικαιοσύνη.</span></b> Περιγράφει επίσης τα βασανιστήρια που θα περάσει
αυτός, όχι βέβαια με απόλυτη ακρίβεια, ωστόσο μιλάει για το τέλος του που θα
έρθει με ανασκολοπισμό. Ανάλογο με την προφητεία του <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Πλάτωνα</span></b> στην «<b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Πολιτεία Β</span></b>» είναι
και ένα κείμενο του Ησαΐα περί του <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">«Πάσχοντος</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Δούλου</span></b>».<br />
<br />
Όσο αναφορά την <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Πυθαγόρεια</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">παράδοση</span></b>, ο <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Πυθαγόρας</span></b>, ως ένας
από τους μεγαλύτερους Έλληνες φιλόσοφους έλεγε ότι: <i><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">«έστι τε Θεός και ούτος πάντων κύριος», «ένα και μόνον διδάσκει
Θεόν είναι»</span></i> κατά τον Ιάμβλιχον και Πορφύριον. Ο δε πυθαγόρειος
Θεωρίδας στο περί φύσεως σύγγραμμά του γράφει: <i><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">«Μια δ’
άρα των όντων αρχά μεν όντως αληθινά, μια κείνη γαρ εν αρχά τέ εστιν εν και
μόνον».</span></i> Στον ένα και μοναδικό Θεό, είχαν αναφερθεί επίσης ο
Ηράκλειτος, ο Εμπεδοκλής, ο Πλούταρχος, ο Τίμαιος κ.ά.<br />
<br />
Ο <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Μέγας</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Αθανάσιος</span></b> (296
– 373) αναφέρεται σε μια σειρά από προφητείες σπουδαίων αρχαίων Ελλήνων
φιλοσόφων, όπως του <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Σόλωνα</span></b> και
του <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Αριστοτέλη</span></b>. Ειδικά ο <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Σταγειρίτης</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">φιλόσοφος</span></b> (384 – 322 π.Χ.) γράφει τα εξής
συγκλονιστικά: <i><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">«Ακατάβλητη φύση θεού θα γεννηθεί, η οποία δεν
έχει αρχή. Από αυτόν λοιπόν αποκτά ουσία ο παντοδύναμος λόγος».</span></i> Αλλά
και ο <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Σόλωνας</span></b> (648 – 558 π. Χ.) εντυπωσιάζει: <i><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">«Αυτός είναι ο οποίος ήρθε από τους ουρανούς, αφού υπέταξε το
αθάνατο πυρ της φλογός. Αυτόν τρέμει ο ουρανός, η γη και η θάλασσα, η τάρταροι
και οι υποχθόνιοι δαίμονες, τρισμακάριος ο ίδιος ο πατέρας».</span></i><br style="mso-special-character: line-break;" />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br style="mso-special-character: line-break;" />
<!--[endif]--><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; vertical-align: baseline;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiP-neJgCkVzk1xee11qxR5POoSW8H_M2Ng7WdTYyZo8pHADQh7KrKtx-XFXSXF41XqJbAEmtZjAd9MfULQ-7pWHbegD5EDmCjP7wdNldQdgEFvX8n5AgSpsKsKcc-d_v20WWWictGO0Tw/s880/MEGALO-METEORO.webp" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="background-color: #f3f3f3;"><img border="0" data-original-height="587" data-original-width="880" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiP-neJgCkVzk1xee11qxR5POoSW8H_M2Ng7WdTYyZo8pHADQh7KrKtx-XFXSXF41XqJbAEmtZjAd9MfULQ-7pWHbegD5EDmCjP7wdNldQdgEFvX8n5AgSpsKsKcc-d_v20WWWictGO0Tw/s320/MEGALO-METEORO.webp" width="320" /></span></a></div><span style="background-color: #f3f3f3;"><br /><span style="color: black; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.5pt; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><br /></span></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: #f3f3f3; color: black; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.5pt; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Ιερά Μονή Μεγάλου Μετεώρου -
Μεταμορφώσεως του Σωτήρος<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: #f3f3f3; color: black; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.5pt; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-no-proof: yes;"><br /></span></p><p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: #f3f3f3; color: black; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.5pt; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-no-proof: yes;"><br /></span></p><p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: #f3f3f3;"><span style="color: black; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.5pt; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-no-proof: yes;"><br /><!--[endif]--></span><br /><span style="color: black; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.5pt; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: #f3f3f3; color: black; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.5pt; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Θα αναρωτηθεί εύλογα
κάποιος. Πού βρίσκονται όλα αυτά; Οι αναφορές αυτές απαλείφθηκαν από τους
φανατικούς παγανιστές (ειδωλολάτρες) των πρώτων χριστιανικών αιώνων<b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;"> για να μη δίνουν «τροφή» στους Χριστιανούς Απολογητές</span></b>.
Ωστόσο, ο <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Μέγας</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Αθανάσιος</span></b>, βαθύς γνώστης της αρχαίας ελληνικής
γραμματείας, πρόλαβε και διέσωσε τις πολύτιμες αυτές μαρτυρίες. Και βέβαια ας
μην ξεχνάμε τον περίφημο βωμό που είχαν αφιερώσει <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">οι αρχαίοι Αθηναίοι «τω αγνώστω θεώ»</span></b> και βρήκε
ο <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Απόστολος</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Παύλος</span></b> όταν
επισκέφτηκε την πόλη. Τα περισσότερα από τα στοιχεία αυτού του κεφαλαίου
προέρχονται από μία εξαιρετική μελέτη του <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Λάμπρου</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Κ. Σκόντζου.</span></b><br />
<br />
<b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι και άγιοι σε ναούς και μονές</span></b><br />
<br />
Ερχόμαστε τώρα στο θέμα το οποίο μας ώθησε να γράψουμε το σημερινό, διαφορετικό
από τα συνηθισμένα, άρθρο. Γνωρίζουμε ότι<b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;"> στην ιερά μονή Μεγάλου
Μετεώρου στα Μετέωρα</span></b> συναντάμε <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">τοιχογραφίες</span></b> στις
οποίες συνυπάρχουν <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">αρχαίοι</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Έλληνες</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">συγγραφείς</span></b></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpGDJOWpTXVnQvXZB1KHjadgrt2Y689zfe9qb2q6GV-kK3vKwPNPbZQayshfV1mXaWy6smJGDRMlRPD_cgjGumPAqaQ7BPyrK1XizcDqFWpu3ZaTSNHKV4LDa3ONzJt8gJo6Dgw9JMmw8/s880/d3123-dsc_2072.webp" style="background-color: #f3f3f3; clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="582" data-original-width="880" height="265" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpGDJOWpTXVnQvXZB1KHjadgrt2Y689zfe9qb2q6GV-kK3vKwPNPbZQayshfV1mXaWy6smJGDRMlRPD_cgjGumPAqaQ7BPyrK1XizcDqFWpu3ZaTSNHKV4LDa3ONzJt8gJo6Dgw9JMmw8/w400-h265/d3123-dsc_2072.webp" width="400" /></a></b></div><span style="background-color: #f3f3f3;"> και <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">φιλόσοφοι</span></b> και άγιοι της εκκλησίας μας. <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Το ίδιο και σε κάποιες μόνες του Αγίου Όρους.</span></b> Αναζητώντας
περισσότερες λεπτομέρειες, ανακάλυψα στο διαδίκτυο τα εξής: οι τοιχογραφίες
βρίσκονται στον προαύλιο χώρο της ιεράς μονής Μεγάλου Μετεώρου. Εικονίζονται
ο <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Σόλωνας</span></b>, η <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Σίβυλλα</span></b>, ο <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Σωκράτης</span></b>, ο <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Πυθαγόρας</span></b>, ο <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Όμηρος</span></b>, ο <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Θουκυδίδης</span></b>, ο <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Αριστοτέλης</span></b>, ο <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Πλάτωνας</span></b>, ο <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Πλούταρχος</span></b> και δίπλα τους ο <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Άγιος</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Ιουστίνος</span></b> ο
φιλόσοφος και μάρτυρας του δεύτερου μ. Χ. αιώνα.<br />
<br />
Αλλά και στο <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Άγιο</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Όρος</span></b> υπάρχουν ανάλογες τοιχογραφίες. Στο νάρθηκα
του παρεκκλησίου της <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Πορταϊτίσσης</span></b> στην <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">ιερά</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">μονή</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Ιβήρων</span></b> του Άθω εικονίζεται ο <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Χίλων</span></b> ο <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Λακεδαιμόνιος</span></b>.
Σύμφωνα με την πατρολογία του <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Μέγα</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Αθανασίου</span></b>, ο <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Χίλων</span></b> είχε
πει: <i><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">«Άφθαρτος φύσις του θεού θα γεννηθεί, εξ αυτού δε ο ίδιος ως και
λόγος».</span></i><br />
<br />
Το Άγιο Όρος έχει όμως και πολλούς κρυμμένους θησαυρούς. Και σε άλλες μονές
υπάρχουν τοιχογραφίες με αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους, όπως π. Χ. ο <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Πλάτωνας</span></b>. Δεν αποκαλύπτονται όμως σε όλους τους
επισκέπτες. Μία από αυτές τις μονές είναι η αρχαιότερη του <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Άθω</span></b>, η μονή <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">μεγίστης</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Λαύρας</span></b>, ενώ «υψηλός επισκέπτης» προσκεκλημένος στη
μονή <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Βατοπαιδίου</span></b> μας εκμυστηρεύτηκε ότι είχε την χαρά
και την τιμή να ξεναγηθεί σε χώρους με ανάλογες τοιχογραφίες…<br />
<br />
Συζητήσαμε για το θέμα με μια εξαίρετη πανεπιστημιακό, μέχρι πριν λίγο καιρό,
την κυρία <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Βασιλική</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Σολωμού</span></b> - <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Παπανικολάου</span></b>,
καθηγήτρια Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Μας είπε πως, απ’ ό,τι
γνωρίζει, δεν έχουν ασχοληθεί πολλοί με το θέμα. Η άποψή της είναι ότι οι
αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι θεωρούνταν κάτι σαν <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">πρόδρομοι του Χριστιανισμού</span></b> και
γι’ αυτό απεικονίζονται σε τοιχογραφίες ναών και μονών. Μας έδωσε επίσης μια
πολύτιμη πληροφορία. Πως ανάλογες τοιχογραφίες, υπάρχουν στη μονή Γόλας
(Ζωοδόχου Πηγής ), της Λακωνίας.<br style="mso-special-character: line-break;" />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br style="mso-special-character: line-break;" />
<!--[endif]--><o:p></o:p></span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4KJ2WdH_fHFa3HZWy3WxGZZ7dl4cpcQrrTLIOBWeaknX-EFgBBKhRjozBbtkEwh-ob0TYa4IM7fO0Y3kviNafhTjWzwMCjHgDK_Fd8LRMzAxwTeWLxpo2LsQquRo9QHk2OZd4AhnF5H4/s880/%25CE%259C%25CE%259F%25CE%259D%25CE%2597_%25CE%25A6%25CE%2599%25CE%259B%25CE%2591%25CE%259D%25CE%2598%25CE%25A1%25CE%25A9%25CE%25A0%25CE%2597%25CE%259D%25CE%25A9%25CE%259D.webp" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><span style="background-color: #f3f3f3;"><img border="0" data-original-height="552" data-original-width="880" height="201" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4KJ2WdH_fHFa3HZWy3WxGZZ7dl4cpcQrrTLIOBWeaknX-EFgBBKhRjozBbtkEwh-ob0TYa4IM7fO0Y3kviNafhTjWzwMCjHgDK_Fd8LRMzAxwTeWLxpo2LsQquRo9QHk2OZd4AhnF5H4/s320/%25CE%259C%25CE%259F%25CE%259D%25CE%2597_%25CE%25A6%25CE%2599%25CE%259B%25CE%2591%25CE%259D%25CE%2598%25CE%25A1%25CE%25A9%25CE%25A0%25CE%2597%25CE%259D%25CE%25A9%25CE%259D.webp" width="320" /></span></a></div><span style="background-color: #f3f3f3;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: #f3f3f3; color: black; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.5pt; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου
Φιλανθρωπινών<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: #f3f3f3; color: black; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.5pt; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Στο διαδίκτυο βρήκαμε
ότι είναι ο μοναδικός ναός της νότιας Ελλάδας όπου συμβαίνει κάτι τέτοιο. Στον
δυτικό τοίχο της Μονής απεικονίζονται ο Σόλωνας, ο Θουκυδίδης, ο Πλούταρχος, η
Σίβυλλα, ο Αριστοτέλης, ο Πλάτωνας, ο Χίλων ο Λακεδαιμόνιος και ο Όμηρος. Ο
τρόπος που παριστάνονται οι σοφοί δίνει την αίσθηση ελληνικής έκφρασης, γι’
αυτό και τα πρόσωπα είναι όλα ασκεπή και τα ειλητάριά τους είναι πλατιά και
θυμίζουν αρχαίες στήλες αναγραφής ψηφισμάτων.<br />
<br />
Για όσους δεν γνωρίζουν, ειλητάρια είναι χαρτιά τυλιγμένα γύρω από έναν ξύλινο
κύλινδρο που περιέχει λειτουργικά κείμενα. Η μονή ξανακτίστηκε και
αποπερατώθηκε το 1632. Ως αγιογράφος της, φέρεται ο ξακουστός σε εκείνη την
εποχή <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Δημήτριος</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Κακαβάς</span></b> που
ήταν επηρεασμένος από την <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Κρητική</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Σχολή</span></b>.<br />
<br />
Ευχαριστούμε θερμά για μία ακόμη φορά την κυρία <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Βασιλική</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Σολωμού</span></b> -<b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Παπανικολάου</span></b> για
τις πολύτιμες πληροφορίες που μας έδωσε. Η κυρία Σολωμού-Παπανικολάου μας είχε
δώσει πληθώρα στοιχείων και φωτογραφία του αείμνηστου, πρόωρα χαμένου
φιλοσόφου <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Σπύρου</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Κυριαζόπουλου</span></b>(1932-1977), στο οποίο είχαμε αναφερθεί
εκτενώς σε άρθρο μας στις 13/4/2019. Χαιρόμαστε αφάνταστα γιατί το άρθρο μας
αυτό έγινε αφορμή να εκδηλωθεί έντονο ενδιαφέρον για τον αδικοχαμένο
φιλόσοφο. <br />
Ήδη έχει λημματογραφηθεί στη Βικιπαίδεια ευχαριστούμε τον συντάκτη του
άρθρου για την παραπομπή του σε μας), έγιναν εκπομπές στο ραδιόφωνο για αυτόν
κλπ.<br />
<br />
Ας επανέλθουμε όμως στο θέμα του άρθρου μας. Μια άλλη μονή στις τοιχογραφίες
της οποίας υπάρχουν αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι είναι η <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Μονή Αγίου Νικολάου</span></b>, <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Φιλανθρωπινών</span></b> ή
( Φιλανθρωπηνών ), στη δυτική όχθη του νησιού της λίμνης των Ιωαννίνων.<br />
Οι <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Φιλανθρωπινοί</span></b> ήταν ονομαστή οικογένεια της <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Κωνσταντινούπολης</span></b> που εγκαταστάθηκαν στα Γιάννενα
μετά το 1204 ( άλωση της Πόλης από τους Λατίνους σταυροφόρους). Η μονή χτίστηκε
το 1272. Όταν λειτουργούσε, υπήρχε σ' αυτή σχολείο αρχαίων ελληνικών.<br style="mso-special-character: line-break;" />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br style="mso-special-character: line-break;" />
<!--[endif]--><o:p></o:p></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjX5IOfFAD7uTDYVQUq78aprr4cBR-_DeR3hTIXsdXFrZ4gEnZ_7h9StzAN6Tlc-CmmYBxT00AQRuqC2Pi01lAdgj8Njua4JVL1FOU-x2vYD7ItRF0mtdzfqrAdjiZ9pXylJRyTUqhbYI8/s880/S_Drekou_aenai_epAnastasi.webp" style="background-color: #f3f3f3; margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="495" data-original-width="880" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjX5IOfFAD7uTDYVQUq78aprr4cBR-_DeR3hTIXsdXFrZ4gEnZ_7h9StzAN6Tlc-CmmYBxT00AQRuqC2Pi01lAdgj8Njua4JVL1FOU-x2vYD7ItRF0mtdzfqrAdjiZ9pXylJRyTUqhbYI8/w640-h360/S_Drekou_aenai_epAnastasi.webp" width="640" /></a></div><span style="background-color: #f3f3f3;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: #f3f3f3;"><span style="font-size: 14.5pt; letter-spacing: -0.3pt;">Τον 16ο αιώνα, η μονή ανακαινίστηκε και τοιχογραφήθηκε. Στις τοιχογραφίες της
απεικονίζονται οι:</span><b style="font-size: 14.5pt; letter-spacing: -0.3pt;"><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;"> Πλάτωνας, Απολλώνιος ο Τυανεύς (δείτε
σχετικό άρθρο στις 13/2/2019), ο οποίος από κάποιους ταυτίζεται με τον Χριστό,
ο Σόλωνας ,ο Αριστοτέλης, ο Πλούταρχος, ο Θουκυδίδης και ο Χίλων ο
Λακεδαιμόνιος</span></b><span style="font-size: 14.5pt; letter-spacing: -0.3pt;">. Όλοι αυτοί, προφανώς θεωρούνται προάγγελοι του
χριστιανισμού.</span></span></p><p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: #f3f3f3; color: black; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.5pt; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">
<br />
Μια ακόμα εκκλησία στην οποία εντοπίσαμε, διαδικτυακά, αρχαίους Έλληνες
φιλοσόφους, είναι ο<b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;"> ιερός ναός Αγίας Παρασκευής</span></b> στη <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Σιάτιστα</span></b> του <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Νομού</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Κοζάνης</span></b>. Όπως διαβάσαμε στο διαδίκτυο, δεξιά από το
ιερό υπάρχει μια κρύπτη που πιστεύεται ότι «φιλοξενούσε» κρυφό σχολειό. Μεγάλη
αξία για το σημερινό μας άρθρο όμως, έχει <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">ο γυναικωνίτης του Ναού της
Αγίας Παρασκευής.</span></b><br />
<br />
Σ’ αυτόν υπάρχει μια αγιογραφία που θυμίζει έντονα απεικόνιση του ‘’<b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">bing bang,,</span></b>! Σε άλλη αγιογραφία στον γυναικωνίτη,
απεικονίζονται ο <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Πλούταρχος</span></b>, ο <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Αριστοτέλης</span></b>, ο <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Σόλωνας</span></b>, ο <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Θουκυδίδης</span></b>, ο <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Πλάτωνας</span></b> και
η <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Σίβυλλα</span></b> (για όσους δεν γνωρίζουν, οι <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Σίβυλλες</span></b> ήταν μάντισσες του αρχαίου κόσμου που
έδιναν χρησμούς σε κατάσταση έκστασης. Ζούσαν σε απομακρυσμένες σπηλιές αλλά
και κοντά σε πηγές)<br />
<br />
Και στη Ζάκυνθο όμως, υπάρχει κάτι ανάλογο, στον ιερό ναό του Πολιούχου και
προστάτη του νησιού <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Αγίου</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Διονυσίου</span></b>. Εκεί στον χώρο τον <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">γυναικωνίτη</span></b>, έχουν εικονογραφηθεί οι εξής: <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Πλούταρχος, Αισχύλος, Σοφοκλής, Αριστοτέλης, Σωκράτης, Πλάτωνας,</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Σόλωνας</span></b> και <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Θουκυδίδης</span></b>.<br />
Στην Ιερά <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Μονή</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Ευαγγελίστριας</span></b> στα <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Άνω</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Πεδινά</span></b>, ένα από τα ζαγοροχώρια του νομού Ιωαννίνων σε
ένα από τα τέσσερα τόξα του τρούλου, υπάρχει φιλοτεχνημένη <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Σίβυλλα</span></b>.<br />
<br />
Στη <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Σιάτιστα</span></b> πάλι, στον ιερό ναό του <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Προφήτη</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Ηλία</span></b>, έχουμε
απεικόνιση των <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Σόλωνα</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Αριστοτέλη</span></b>, <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Πλάτωνα</span></b>, <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Θουκυδίδη</span></b>, <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Πλούταρχου</span></b> και <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Σίβυλλας</span></b>. Ο ναός ανεγέρθηκε το 1701 και αγιογραφήθηκε
το 1744 από τον <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Αναστάσιο</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Ιωάννου Καλούδη,</span></b> τον γιο και τον κουνιάδο του, από
το <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Καπέσοβο</span></b>, ένα από τα <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Ζαγοροχώρια</span></b> του
νομού Ιωαννίνων. Πιθανότατα υπάρχουν κι άλλοι ναοί ή μονές με παραστάσεις
αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων και συγγραφέων. Νομίζουμε ότι είναι ένα άκρως
ενδιαφέρον θέμα που δεν είχε απασχολήσει όσο θα έπρεπε την Εκκλησία μας. <br style="mso-special-character: line-break;" />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br style="mso-special-character: line-break;" />
<!--[endif]--><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; vertical-align: baseline;"><b style="font-size: 14.5pt; letter-spacing: -0.3pt;"><span style="background-color: #f3f3f3; border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Τι συμβολίζει η παρουσία αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων και συγγραφέων
σε τοιχογραφίες χριστιανικών ναών;</span></b></p><p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: #f3f3f3;"><span style="color: black; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.5pt; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">
<br />
Η απεικόνιση αρχαίων Ελλήνων σοφών κυρίως στον νάρθηκα ναών και μοναστηριών,
εμφανίζεται τον 10ο αιώνα και δεν περιορίζεται στον ελλαδικό χώρο αλλά υπάρχει
και στην Κωνσταντινούπολη, τη Μικρά Ασία, τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία.<br />
Οι μελετητές διαφωνούν για τον λόγο αυτής της απεικόνισης. Ο <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Α</span></b>. <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Ξυγγόπουλος</span></b>, θεωρεί
ότι οι σοφοί εντάσσονται μέσα στο εικονογραφικό θέμα της <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">«Ρίζας του Ιεσσαί»</span></b> που αναπαριστά τη γενεαλογία
του Ιησού.<br style="mso-special-character: line-break;" /></span><span style="font-size: 14.5pt; letter-spacing: -0.3pt;"><br /></span></span></p><p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: normal; margin-bottom: 0cm; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: #f3f3f3;"><span style="font-size: 14.5pt; letter-spacing: -0.3pt;">Από τον 16ο αιώνα στη «Ρίζα του
Ιεσσαί», συμπεριλαμβάνονται ανάμεσα στους </span><b style="font-size: 14.5pt; letter-spacing: -0.3pt;"><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">άμεσους προγόνους του Ιησού οι
προφήτες</span></b><span style="font-size: 14.5pt; letter-spacing: -0.3pt;"> και όσοι μίλησαν για τον ερχομό του Σωτήρος. Οι
βυζαντινοί σε αυτούς, συμπεριλάμβαναν και τους </span><b style="font-size: 14.5pt; letter-spacing: -0.3pt;"><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">αρχαίους</span></b><span style="font-size: 14.5pt; letter-spacing: -0.3pt;"> </span><b style="font-size: 14.5pt; letter-spacing: -0.3pt;"><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Έλληνες</span></b><span style="font-size: 14.5pt; letter-spacing: -0.3pt;"> </span><b style="font-size: 14.5pt; letter-spacing: -0.3pt;"><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">σοφούς</span></b><span style="font-size: 14.5pt; letter-spacing: -0.3pt;">. </span></span></p><p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: normal; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: #f3f3f3; color: black; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.5pt; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">
<br />
Ο <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Κ. Σπετσιέρης,</span></b> θεωρεί ότι η απεικόνιση των Ελλήνων
σοφών είναι πράξη καθαγιασμού τους και αναγνώριση της προσπάθειάς τους να
υπερβούν την πολυθεΐα, διαμορφώνοντας μια υψηλότερη ιδέα περί πνευματικού
Θεού, προετοιμάζοντας έτσι το έδαφος για τη χριστιανική διδασκαλία. Τέλος
ο <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Φ.Κ Βώρος</span></b> θεωρεί ότι το φαινόμενο αυτό εμφανίζεται
ιδιαίτερα μεταξύ 16ου-18ου αιώνα και είναι έκφραση εθνικής αφύπνισης και
προσπάθεια προβολής και ανασύνδεσης με την κλασική αρχαιότητα, που αποτελεί το
παρελθόν μας (Πηγή: <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Καλλιόπη</span></b> <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Μπόντα</span></b>-<b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Ντουμανάκη</span></b>,‘’ Από
την πολιτιστική κληρονομιά της Σιάτιστας: ΙΙ. Εκκλησίες - Αρχοντικά- Δημόσια
Κτίρια).<br />
<br />
Κατά την άποψή μας, η απεικόνιση αρχαίων Ελλήνων σοφών και συγγραφέων σε
χριστιανικές τοιχογραφίες, διαψεύδει κατηγορηματικά όλους εκείνους που
ισχυρίζονται ότι η αρχαία Ελλάδα και ο Χριστιανισμός δεν έχουν καμία απολύτως
σχέση. Διαψεύδει επίσης και εκείνους που διαρκώς αναμοχλεύουν φαιδρός
απόψεις περί «μη συνέχειας» του Ελληνισμού! Τι ήταν αυτοί που απεικόνιζαν
τον <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Σωκράτη</span></b> και τον <b><span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Αριστοτέλη</span></b> σε
χριστιανικούς ναούς; Τούρκοι; Σλάβοι; Βούλγαροι; Ας αφήσουν επιτέλους τις
αστήρικτες ιδεοληψίες τους. Ναι, ο ελλαδικός χώρος δέχτηκε πολλές επιδρομές.<br />
<br />
Ναι, υπήρξαν επιμειξίες με ξένους λαούς. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία όμως
οι σύγχρονοι Έλληνες (όχι οι επήλυδες βέβαια), είναι απόγονοι των αρχαίων
Ελλήνων. Είτε αρέσει σε κάποιους και κάποιες ,είτε όχι. Η επιστήμη, με πιο
πρόσφατη τη γενετική το έχει αποδείξει περίτρανα. Τα καφενειακά επιχειρήματα
όσων ισχυρίζονται το αντίθετο είναι παντελώς ανυπόστατα…<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: normal; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: #f3f3f3; color: black; font-family: "inherit",serif; font-size: 14.5pt; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Πηγή: <a href="https://www.protothema.gr/stories/article/1146430/arhaioi-ellines-filosofoi-se-toihografies-hristianikon-naon-mazi-me-agious/" target="_blank">εδώ</a></span></p>schoolpalmoshttp://www.blogger.com/profile/12076602622607692844noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8656929916739241098.post-67774994199311858672021-06-07T21:52:00.002+03:002021-06-07T21:52:34.231+03:00 – Γέροντα, σʹ αὐτὰ τὰ δύσκολα χρόνια θὰ ἐπέμβη ὁ Χριστός;<p> <span style="font-size: large;">– Γέροντα, σʹ αὐτὰ τὰ δύσκολα χρόνια θὰ ἐπέμβη ὁ Χριστός;</span></p><span style="font-size: medium;"><span class="fontstyle0"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUNfFxM0dm2LEJlX5teQ7YE6JuXZ9_IDsOGagmW5lMYa4Y2JsLFIPqmgVhbe3tYfRK2D6MoR3gP1zViTCORzR0wD9tuUbUj_o7gAS95tyPc2FudQESmH3GqpDaG6S64wjf8EIbGyjh-n4/s600/%25CE%2586%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%2582-%25CE%25A0%25CE%25B1%25CE%25AF%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%2582.jpg2_.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="410" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUNfFxM0dm2LEJlX5teQ7YE6JuXZ9_IDsOGagmW5lMYa4Y2JsLFIPqmgVhbe3tYfRK2D6MoR3gP1zViTCORzR0wD9tuUbUj_o7gAS95tyPc2FudQESmH3GqpDaG6S64wjf8EIbGyjh-n4/s320/%25CE%2586%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%2582-%25CE%25A0%25CE%25B1%25CE%25AF%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%2582.jpg2_.jpg" /></a></div>– Ναί. Ἐδῶ, βλέπεις, σὲ ἕναν ἀδικημένο ποὺ ἔχει καλὴ διάθεση, ἐπειδὴ δικαιοῦται τὴν θεία βοήθεια, παρουσιάζονται πολλὲς φορὲς οἱ Ἅγιοι, ἡ Παναγία, ὁ Χριστός, γιὰ νὰ τὸν σώσουν, πόσο μᾶλλον τώρα ποὺ θὰ βρίσκεται σὲ τόσο δύσκολη κατάσταση ὁ καημένος ὁ κόσμος. Τώρα μιὰ μπόρα θὰ εἶναι, μιὰ μικρὴ κατοχὴ τοῦ ἀντιχρίστου σατανᾶ. Θὰ φάη μετὰ μιὰ σφαλιάρα ἀπὸ τὸν Χριστό, θὰ συγκλονισθοῦν ὅλα τὰ ἔθνη καὶ θὰ ἔρθη ἡ γαλήνη στὸν κόσμο γιὰ πολλὰ χρόνια. Αὐτὴν τὴν φορὰ θὰ δώση ὁ Χριστὸς μιὰ εὐκαιρία, γιὰ νὰ σωθῆ τὸ πλάσμα Του. Θὰ ἀφήση τὸ πλάσμα Του ὁ Χριστός; Θὰ παρουσιασθῆ στὸ ἀδιέξοδο τῶν ἀνθρώπων, γιὰ νὰ τοὺς σώση ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ Ἀντιχρίστου. Θὰ ἐπιστρέψουν στὸν Χριστὸ καὶ θὰ ἔρθη μιὰ πνευματικὴ γαλήνη σὲ ὅλην τὴν οἰκουμένη γιὰ πολλὰ χρόνια. Μερικοὶ συνδυάζουν μὲ αὐτὴν τὴν ἐπέμβαση τοῦ Χριστοῦ τὴν Δευτέρα Παρουσία. Ἐγὼ δὲν μπορῶ νὰ τὸ πῶ. Ὁ λογισμὸς<br />μοῦ λέει ὅτι δὲν θὰ εἶναι ἡ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Χριστοῦ, ὅταν ἔρθη ὡς Κριτής, ἀλλὰ<br />μιὰ ἐπέμβαση τοῦ Χριστοῦ, γιατὶ εἶναι τόσα γεγονότα ποὺ δὲν ἔχουν γίνει ἀκόμη. Θὰ ἐπέμβη ὁ Χριστός, θὰ δώση μιὰ σφαλιάρα σὲ ὅλο αὐτὸ τὸ σύστημα, θὰ πατάξη ὅλο τὸ κακὸ καὶ θὰ τὸ βγάλη σὲ καλὸ τελικά. Θὰ γεμίσουν οἱ δρόμοι προσκυνητάρια. Ἔξω τὰ λεωφορεῖα θὰ ἔχουν εἰκόνες. Θὰ πιστέψουν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι. Θὰ σὲ τραβᾶν, γιὰ νὰ τοὺς πῆς γιὰ τὸν Χριστό! Ἔτσι θὰ κηρυχθῆ τὸ Εὐαγγέλιο σὲ ὁλόκληρη τὴν οἰκουμένη </span><span class="fontstyle0">καὶ τότε ὁ Χριστὸς θὰ ἔρθη ὡς Κριτὴς νὰ κρίνη τὸν κόσμο. Ἄλλο Κρίση, ἄλλο μία ἐπέμβαση τοῦ Χριστοῦ, γιὰ νὰ βοηθήση τὸ πλάσμα Του.</span></span><br style="-webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: normal; orphans: 2; text-align: -webkit-auto; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;" /><div><span class="fontstyle0">Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Β’ «Πνευματικὴ Ἀφύπνιση», σελ. </span><span class="fontstyle2">105<br /></span><br style="-webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: normal; orphans: 2; text-align: -webkit-auto; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;" /><span style="font-size: medium;"><span class="fontstyle0"></span></span></div>schoolpalmoshttp://www.blogger.com/profile/12076602622607692844noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8656929916739241098.post-70756064255540417072021-02-04T22:49:00.004+02:002021-02-04T22:58:00.880+02:00Άγιος Φανούριος ο Μεγαλομάρτυς<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgaQPixfuPoUtTR9W6NVHgNCDnr9Uoqzkhfw7x0Pm0eD7xd6gTf4O8vVuFcfnu79pLXY0fL-Lgm5fkH6mF3zLxac0D2MNl6YD77Yv-fHkv4I2_lGrs_k3oZyfilRB5SLEMrdHH6IMUPadk/" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="205" data-original-width="150" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgaQPixfuPoUtTR9W6NVHgNCDnr9Uoqzkhfw7x0Pm0eD7xd6gTf4O8vVuFcfnu79pLXY0fL-Lgm5fkH6mF3zLxac0D2MNl6YD77Yv-fHkv4I2_lGrs_k3oZyfilRB5SLEMrdHH6IMUPadk/w293-h400/image.png" width="293" /></a></div><p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="color: #993300; font-family: "Georgia",serif; font-size: 18pt; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"> </span></b><b><span style="color: #993300; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10pt; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">ΠΡΟΛΟΓΟΣ</span></b><span face=""Arial",sans-serif" style="color: #656565; font-size: 10.5pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal">Ο Άγιος Φανούριος
είναι αναμφίβολα μια άγια, σημαντική νεανική μορφή, που ξεχωρίζει με τον δικό
του τρόπο ανάμεσα στους άλλους Αγίους της χριστιανοσύνης, γιατί δεν τιμάται
απλώς σε μια μόνον ημερομηνία, αλλά η πίστη των χριστιανών κάνει συχνά τη
γνωστή φανουρόπιτα.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"> Ο Άγιος
Φανούριος, που έζησε στα Ρωμαϊκά χρόνια, συγκρούσθηκε τότε θαρρετά με τον
κόσμο της ειδωλολατρίας, γιατί το χριστιανικό πνεύμα του θεανθρώπου, δεν του
επέτρεπε ν' αρνηθεί τις αναμφισβήτητα ενάρετες αρχές του. Έτσι τα 12 μαρτύρια
που υπόφερε ο Άγιος, αποτελούν για μας ένα δυνατό κίνητρο για αντοχή και προσκόλληση
στις ηθικές αξίες του χριστιανισμού, για να βγούμε νικητές από ένα αδιάκοπο
αγώνα, ενάντια στην απιστία και αδικία της εποχής μας. Ο Άγιος μας δίδαξε με
την πραγματική θυσία του, πως εμείς τώρα δεν παλεύουμε βέβαια με στρατοκράτες
Ρωμαίους και απαίσιους Αγαρηνούς, αλλά έχομε ν' αντιμετωπίσουμε τις πιο έντεχνα
στημένες παγίδες του υλισμού και αθεϊσμού, που προσπαθούν μαζικά να σαρώσουν
τις τάξεις των χριστιανών.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"> Ο Άγιος
Φανούριος ακόμα μας δίδαξε, πως το στεφάνι της ενάρετης ζωής δεν κερδίζεται
εύκολα, αλλά μόνον με συνεχείς δοκιμασίες, με θάρρος, υπομονή και αντοχή.
Επομένως σαν αληθινοί αγωνιστές της πίστεως ας μιμηθούμε την υποδειγματική και
άμεμπτη ζωή του Αγίου, για να καταξιωθούμε κάποτε κι εμείς να τιμήσουμε το χριστιανικό
όνομα που φέρουμε, όπως κι αυτός επάξια το τίμησε.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="color: #993300; mso-fareast-language: EL;">Ο
Άγιος Φανούριος</span></b> <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="color: #993300; mso-fareast-language: EL;">1.
Γενικά για τη ζωή του</span></b><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Για την καταγωγή και
τη ζωή του Αγίου Φανουρίου δεν υπάρχει τίποτε συγκεκριμένο, επειδή όλα τα
στοιχεία της ζωής του χάθηκαν σε καιρούς ανωμαλίας.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"> Τα μόνα στοιχεία
που έχομε αναφορικά με τον Άγιο είναι η εύρεση της εικόνας του, γύρω στα 1500
μ.Χ., σύμφωνα με τα συναξάρια, ή κατ' άλλους γύρω στα 1355-1369 μ.Χ. Άλλοι
υποστηρίζουν πως η εικόνα του Αγίου βρέθηκε στη Ρόδο και άλλοι στην Κύπρο.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"> <b><span style="color: #993300;">2. Η εύρεση της εικόνας</span></b> <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Επιστρέφομε στο
παρελθόν, όταν οι Αγαρηνοί εξουσίαζαν τη Ρόδο και αποφάσισαν να ξαναχτίσουν τα
τείχη της πόλης, που βάρβαρα κατέστρεψαν και κατεδάφισαν στον πόλεμο λίγα
χρόνια πριν.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Άρχισαν λοιπόν να στέλουν
εργάτες έξω απ' το νότιο μέρος του φρουρίου και να μαζεύουν πέτρες απ' τα
μισογκρεμισμένα σπίτια των κατοίκων, για να ξαναφτιάξουν τα νέα και ισχυρά
τείχη της πόλης τους. Ξαφνικά μέσα στα χαλάσματα βρήκαν μια ωραιότατη, αλλά
μισοχαλασμένη στη μια πλευρά εκκλησία κι εκεί μέσα βρήκαν ένα σωρό εικόνες,
που απ' την πολυκαιρία δεν ξεχώριζαν τις μορφές των Αγίων καθώς και τα
γράμματα, που είχανε επάνω τους.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Μια μόνο καταπληκτική
εικόνα ξεχώριζε απ' όλες, που ο χρόνος δεν την άγγιξε και παρίστανε ένα νέο
ντυμένο σαν στρατιώτης. Ο Μητροπολίτης της Ρόδου Νείλος έτρεξε αμέσως επί τόπου
και διάβασε καθαρά το όνομα του Αγίου, που λεγόταν Φανούριος. Συγκινημένος ο
Σεβασμιώτατος, για τη φανέρωση του Αγίου, παρατήρησε, πως ήταν ντυμένος σαν
Ρωμαίος στρατιωτικός, κρατώντας στο αριστερό χέρι του ένα σταυρό και στο δεξιό
μια αναμμένη λαμπάδα. Ο αγιογράφος ακόμα ολόγυρα της εικόνας ζωγράφισε σε
δώδεκα παραστάσεις τα μαρτύρια, που υπόφερε ο Άγιος και, που εξιστορούν
ολοφάνερα την όλη ζωή του.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Οι παραστάσεις αυτές
είναι οι ακόλουθες:<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Α΄. Ο Άγιος
παρουσιάζεται όρθιος μπροστά στο Ρωμαίο ανακριτή του και φαίνεται ν'
απολογείται με θάρρος και να υπερασπίζει την χριστιανική πίστη του.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Β΄. Οι στρατιώτες εδώ
επεμβαίνουν και χτυπούν με πέτρες στο κεφάλι και στο στόμα τον Φανούριο, για
ν' αναγκασθεί να υποκύψει και ν' αρνηθεί τον Κύριο.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Γ΄. Οι στρατιώτες
έχουν εξαγριωθεί πια απ' την επιμονή του Φανουρίου, γι' αυτό τον έριξαν κάτω
και τον χτυπούν τώρα άγρια με ξύλα και ρόπαλα, για να κάμψουν το ακμαίο ηθικό
του.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Δ΄. Ο Φανούριος
είναι στη φυλακή κι εκεί βασανίζεται με αποτρόπαιο τρόπο. Φαίνεται εντελώς
γυμνός κι οι στρατιώτες ολόγυρα του ξεσχίζουν τις σάρκες του με αιχμηρά
σιδερένια εργαλεία. Ο Άγιος υπομένει αγόγγυστα το τρομερό μαρτύριό του.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Ε΄. Ο Φανούριος
βρίσκεται και πάλι στη φυλακή και προσεύχεται στον θεό, για να τον ενισχύσει
ν' αντέξει μέχρι τέλους τα βασανιστήρια.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">ΣΤ΄. Ο Άγιος
παρουσιάζεται και πάλιν μπροστά στον Ρωμαίο ανακριτή για ν' απολογηθεί για τη
στάση του. Απ' την ατάραχη έκφραση του προσώπου του φαίνεται, πως ούτε τα
βασανιστήρια που υπόφερε, ούτε οι μελλοντικές απειλές του τυράννου του
εκλόνισαν την πίστη και έτσι απτόητος περιμένει ακόμη χειρότερα μαρτύρια.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Ζ΄. Οι δήμιοι του
Φανουρίου με μανία και σκληρότητα καίουν με αναμμένες λαμπάδες το ολόγυμνο σώμα
του, που φαίνεται έτσι η ανυπέρβλητη θυσία του για τον Εσταυρωμένο. Ο Άγιος
νικά και πάλιν με την αδάμαστη θέληση και καρτερία του στον Κύριο.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Η΄. Εδώ οι άγριοι
βασανιστές του χρησιμοποιούν και μηχανικά μέσα για να φθάσουν στο κορύφωμα του
μαρτυρίου του. Έχουν δέσει τον Άγιο πάνω σ' ένα μάγκανο κι αυτό σαν περιστρέφεται,
του συντρίβει τα κόκκαλα. Υποφέρει εκείνος αγόγγυστα αλλά στο ωραίο πρόσωπό του
είναι ζωγραφισμένη ανέκφραστη αγαλλίαση, γιατί υποφέρει για χάρη του Κυρίου.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Θ΄. Ο Φανούριος
ρίπτεται σ' ένα λάκκο, για να γίνει βορά άγριων θηρίων κι οι δήμιοί του από
πάνω παρακολουθούν να δούνε το τέλος του. Τα θηρία όμως έχουν κυριολεκτικά
εξημερωθεί απ' τη χάρη του Θεού, γι' αυτό τον περιτριγυρίζουν ήσυχα σαν
αρνάκια και απολαμβάνουν θαυμάσια τη συντροφιά του.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Ι΄. Οι δήμιοί του
δεν ικανοποιούνται απ' το προηγούμενο αποτέλεσμα κι έτσι τον βγάζουν απ' τον
λάκκο και τον καταπλακώνουν μ' ένα μεγάλο λίθο, βέβαιοι πια πως θα τον
αποτελειώσουν. Τίποτε όμως δεν πετυχαίνουνε κι αυτή τη φορά.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">ΙΑ΄. Η σκηνή
παρουσιάζει τον Άγιο μπροστά σε βωμό, όπου οι δήμιοί του τον προτρέπουν να
θυσιάσει, βάζοντας στις παλάμες του αναμμένα κάρβουνα. Ο Φανούριος βγαίνει και
απ' αυτή τη δοκιμασία νικητής και αυτό διακρίνεται από ένα διάβολο, που έχει τη
μορφή δράκου, που πετά στον αέρα και κλαίει για την αποτυχία του.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">ΙΒ΄. Η τελευταία σκηνή
είναι το τέλος του μαρτυρίου του, με τον Φανούριο ριγμένο σ' ένα μεγάλο καμίνι
να στέκεται όρθιος πάνω σ' ένα σκαμνί και να τον περιζώνουν φλόγες και καπνοί.
Ο Άγιος φαίνεται να προσεύχεται αδιάκοπα στον Θεό, χωρίς να εκφράζει κανένα
παράπονο ή γογγυσμό κι έτσι άκαμπτος κι ανυποχώρητος πέταξε στα ουράνια,
γεμάτος ικανοποίηση για όσα βάσανα υπόφερε για χάρη του Κυρίου.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="color: #993300; mso-fareast-language: EL;">3.
Το χτίσιμο του ναού</span></b><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Ο Μητροπολίτης τότε
του νησιού, ο Νείλος, όταν μελέτησε επισταμένα την εικόνα που βρέθηκε,
αποφάνθηκε, πως ο Φανούριος ήταν ένας απ' τους σπουδαιότερους μεγαλομάρτυρες
της Πίστεώς μας. Αμέσως έστειλε αντιπροσωπεία στον ηγεμόνα του νησιού και τον
παρακαλούσε να του δώσει άδεια για ν' ανακαινίσει την εκκλησία. Όταν όμως ο
ηγεμόνας αρνήθηκε, τότε ο Μητροπολίτης μετέβη ο ίδιος προσωπικά στην
Κωνσταντινούπολη και κατόρθωσε να εξασφαλίσει απ' τον Σουλτάνο την άδεια που
ζητούσε. Επέστρεψε σύντομα στη Ρόδο κι αναστήλωσε το ναό ακριβώς στην παλιά
θέση του, έξω από τα τείχη του. Ο ναός σώζεται ως τα σήμερα και αποτελεί από
τότε ιερό προσκύνημα όλων των Χριστιανών.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"> <b><span style="color: #993300;">4. Στοιχεία απ' την εύρεση της εικόνας</span></b> <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Βλέποντας την εικόνα
του Αγίου Φανουρίου που βρέθηκε στη Ρόδο, εξάγουμε πολλά αξιόλογα στοιχεία που
είναι τα ακόλουθα:<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">1. Σαν
διαβάσουμε στην εικόνα το όνομα του Αγίου συμπεραίνομε αμέσως, πως είναι
ελληνικής καταγωγής.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">2. Επίσης συμπεραίνομε
πως οι γονείς του ήταν πολύ ευσεβείς, για να του δώσουν ένα τόσο χριστιανικό
όνομα.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">3. Ο νέος αυτός ακόμα
θα ήταν πολύ μορφωμένος για να γίνει στρατιωτικός.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">4. Υπολογίζουμε ακόμα
πως τα μαρτύρια του Αγίου Φανουρίου έγιναν τον β' και γ' αιώνα, όταν οι διωγμοί
των χριστιανών βρίσκονταν στο αποκορύφωμά τους.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">5. Ο Φανούριος
ολοφάνερα αποδεικνύεται πως ήταν Μεγαλομάρτυρας απ' τα πολλά και φοβερά
μαρτύρια που υπέφερε.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">6. Βεβαιωνόμαστε
επίσης πως ετιμάτο απ' τους πιστούς χριστιανούς απ' τα χρόνια του μαρτυρίου του
σε χριστιανικούς ναούς, για να βρεθεί μάλιστα ένας τέτοιος ναός και στη Ρόδο.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">7. Απ' την
απεικόνιση του Αγίου φαίνεται πως ο Φανούριος μαρτύρησε σε νεαρά ηλικία.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="color: #993300; mso-fareast-language: EL;">5.
Θαύματα του Αγίου</span></b><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Ο Άγιος Φανούριος
έκανε αρκετά θαύματα στους πιστούς που επικαλούνται το όνομά του κι ένα απ'
αυτά είναι το ακόλουθο:<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Σε μια περίοδο της
ιστορικής ζωής της η Κρήτη ήταν υποδουλωμένη στους Λατίνους (1204 - 1669 μ.Χ.),
που είχαν δικό τους Αρχιεπίσκοπο και γι' αυτό προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να
παρασύρουν τους κατοίκους του νησιού στον <a href="https://www.impantokratoros.gr/0A160E3C.el.aspx" target="_blank"><span style="color: #645d53;">Καθολικισμό (Παπισμό)</span></a>. Έτσι οι Λατίνοι πήρανε
σαν καταπιεστικό μέτρο ενάντια στην Ορθοδοξία να μην επιτρέπουν να
χειροτονούνται ιερείς στην Κρήτη, οπότε οι Κρητικοί αναγκάζονταν να μεταβαίνουν
στο νησί Τσιρίγο (Κύθηρα) για να χειροτονηθούν ιερείς από Ορθόδοξο Αρχιερέα,
που έδρευε εκεί.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Κάποια εποχή λοιπόν
ξεκίνησαν απ' την Κρήτη τρεις διάκονοι για το Τσιρίγο κι αφού χειροτονήθησαν
εκεί ιερείς, επέστρεφαν τρισευτυχισμένοι στο πολύπαθο τότε απ' τη σκλαβιά νησί
τους. Κατά κακή τους τύχη Αγαρηνοί πειρατές τους συνέλαβαν στο πέλαγος, τους μετέφεραν
στη Ρόδο, όπου τους πώλησαν σε τρεις διαφορετικούς Αγαρηνούς αφέντες.<br />
Η θέση των τριών ιερέων ήταν αξιοθρήνητη κι όμως μια γλυκειά προσμονή
ήλθε να γλυκάνει το πικρό παράπονό τους. Μάθανε πως στη Ρόδο ο Άγιος Φανούριος
θαυματουργούσε και σ' αυτόν στήριξαν τις ελπίδες τους κι ολοένα προσεύχονταν
και τον επικαλούνταν ο καθένας τους ξεχωριστά, για να τους λυτρώσει απ' την
σκληρή αιχμαλωσία στους μιαρούς Αγαρηνούς.<br />
Ζήτησε, λοιπόν, ο κάθε ιερέας, χωρίς να συνεννοηθούν μεταξύ τους, απ' τον
αφέντη του, να του δώσει άδεια να μεταβεί στην εκκλησία για να προσκυνήσει την
εικόνα του Αγίου Φανουρίου. Πήρανε κι οι τρεις τους μ' ευκολία την άδεια,
προσκύνησαν μ' ευλάβεια την εικόνα του Αγίου βρέχοντας τη γη με τα δάκρυά τους
γονατιστοί σαν προσεύχονταν και με όλη τη δύναμη της ψυχής τους παρακαλούσαν
τον Άγιο Φανούριο να μεσολαβήσει για να γλυτώσουν πια απ' τα χέρια των
Αγαρηνών.<br />
Αφού οι ιερείς αναχώρησαν, ανακουφισμένοι απ' τον πόνο τους, ο Άγιος
Φανούριος παρουσιάστηκε τη νύχτα και στους τρεις αφέντες τους και τους διέταξε
να ελευθερώσουν τους σκλάβους ιερείς τους, διαφορετικά θα τους τιμωρούσε
σκληρά. Οι Αγαρηνοί όμως άρχοντες θεώρησαν την επέμβαση του Αγίου σαν κάποια
μαγεία, γι' αυτό αλυσόδεσαν τους σκλάβους τους κι άρχισαν να τους βασανίζουν
με χειρότερο τρόπο. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Την άλλη όμως νύχτα ο
Άγιος Φανούριος επέμβηκε πιο αποτελεσματικά, έλυσε τους τρεις ιερείς απ' τα
δεσμά τους και τους υποσχέθηκε, πως θα τους ελευθέρωνε από τους Αγαρηνούς την
άλλη μέρα. Φανερώθηκε και πάλι στους Αγαρηνούς και τους απείλησε αυτή τη φορά,
πως αν δεν ελευθέρωναν το πρωί τους ιερείς, θα μεταχειριζότανε σκληρά μέτρα
γι' αυτούς.<br />
Το άλλο πρωί οι Αγαρηνοί αισθάνθησαν την τιμωρία, γιατί έχασαν όλοι το
φως τους και το κορμί τους έμεινε παράλυτο. Έτσι αναγκάσθησαν τότε να
συμβουλευτούν τους συγγενείς τους, για να συζητήσουν το κακό που τους βρήκε.
Όλοι δε οι άρχοντες αποφάσισαν να καλέσουν τους τρεις ιερείς, μήπως μπορούσαν
να τους βοηθήσουν. Οι ιερείς την μόνη απάντηση που έδωσαν ήταν, πως αυτοί θα
παρακαλούσαν τον Θεό τους κι Εκείνος θα αποφάσιζε.<br />
Την τρίτη νύχτα παρουσιάστηκε πάλι ο Άγιος Φανούριος στους Αγαρηνούς και
τους ανακοίνωσε πως αν δεν έστελναν οι τρεις άρχοντες γραπτώς στο ναό του τη
συγκατάθεση τους για την απελευθέρωση των ιερέων, δεν θα ξανάβρισκαν πια την υγεία
τους. Οι Αγαρηνοί τότε θέλοντας και μη έγραψαν το γράμμα που ζήτησε ο Άγιος
Φανούριος και δήλωναν απερίφραστα, πως παραχωρούσαν, στους τρεις ιερείς την
ελευθερία τους. Αυτές οι δηλώσεις τους κατατέθηκαν στον ιερό ναό του
Αγίου. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Πριν ακόμα επιστρέψει
η αντιπροσωπεία των Αγαρηνών απ' το ναό, οι τυφλοί και παράλυτοι άπιστοι έγιναν
εντελώς καλά με το θέλημα του Αγίου. Οι πλούσιοι Αγαρηνοί έδωσαν στους τρεις
ιερείς όλα τα έξοδα του ταξιδιού τους κι αυτοί πριν αναχωρήσουν κατέφυγαν στην
εκκλησία, και αφού ευχαρίστησαν τον Άγιο για την απελευθέρωσή τους, αντέγραψαν
πιστά την εικόνα του Αγίου Φανουρίου και την πήραν στην Κρήτη, όπου την
τιμούσαν κάθε χρόνο με δοξολογίες και λιτανείες.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="color: #993300; mso-fareast-language: EL;">6. Η
πίτα του Αγίου Φανουρίου</span></b> <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Η μεγάλη τιμή που
τρέφουν οι χριστιανοί στον Άγιο Φανούριο, έγινε αιτία να δημιουργηθεί στο λαό
το παραδοσιακό έθιμο της πίττας του Αγίου ή καλύτερα της φανουρόπιτας.<br />
Η πίτα συνήθως είναι μικρή και στρογγυλή και γίνεται από καθαρό αλεύρι,
ζάχαρη, κανέλλα, λάδι κι αφού όλα αυτά τα υλικά ανακατευθούν, ζυμώνονται,
μπαίνουν σε στρογγυλή φόρμα και η πίττα ψήνεται σε μέτρια θερμοκρασία στο
φούρνο.<br />
Η πίτα γίνεται για να φανερώσει ο Άγιος σε κάποιον ένα χαμένο
αντικείμενο, κάποια δουλειά αν ένας είναι άεργος, κάποια χαμένη υπόθεση, την υγειά
σε κάποιο άρρωστο και άλλα παρόμοια. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Η Εκκλησία μας
γιορτάζει τη μνήμη του στις 27 Αυγούστου. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="color: #993300; mso-fareast-language: EL;">ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ</span></b><br />
<b><span style="color: #993300;">Ήχος δ΄. Βασίλειον διάδημα</span></b><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Ουράνιον εφύμνιον εν
γη τελείται λαμπρώς, επίγειον πανήγυριν νυν εορτάζει φαιδρώς Αγγέλων πολίτευμα,
άνωθεν υμνωδίαις, ευφημούσι τους άθλους, κάτωθεν Εκκλησία την ουράνιον δόξαν<sup>.</sup> ην
εύρες πόνοις και άθλοις τοις σοις, Φανούριε ένδοξε.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"> <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="color: #993300; mso-fareast-language: EL;">ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ</span></b><br />
<b><span style="color: #993300;">Ήχος γ΄. Η Παρθένος σήμερον</span></b><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Ιερείς διέσωσας
αιχμαλωσίας αθέου και δεσμά συνέθλασας δυνάμει Θεία, Θεόφρον, ήσχυνας τυράννων
θράση γενναιοφρόνως, ηύφρανας Αγγέλων τάξεις Μεγαλομάρτυς, δια τούτο σε
τιμώμεν, θείε οπλίτα, Φανούριε ένδοξε. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="color: #993300; mso-fareast-language: EL;">ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ</span></b></p><p class="MsoNormal"><span style="text-align: justify;"><span>Τους ασπαζομένους την
σην σεπτήν εικόνα εν πίστει και αιτούντας σην αρωγήν, Μάρτυς, κληρονόμους </span></span><span style="text-align: justify;">της
Θείας Βασιλείας, Φανούριε, λιταίς σου πάντας ανάδειξον. </span></p><h2 style="line-height: 200%; text-align: justify;"><span style="font-family: times;"><span face=""Tahoma",sans-serif" style="color: #656565; line-height: 200%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><span style="font-weight: normal;"><span style="font-size: large;">πηγή: </span></span><a href="https://www.impantokratoros.gr/A6774D6F.el.aspx" target="_blank"><span style="font-size: large;">εδώ</span></a></span></span></h2><p></p><p>
</p>schoolpalmoshttp://www.blogger.com/profile/12076602622607692844noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8656929916739241098.post-51395867472726124202021-01-19T20:06:00.006+02:002021-01-19T20:19:20.626+02:00 Όλη η αλήθεια για το Άγιο Φως μέσα από 70 ιστορικές μαρτυρίες<div class="separator"><div style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><br /><img border="0" height="184" src="https://www.oodegr.com/oode/asynithista/thavmata/eikones/1.jpg" width="320" /></div></div><div style="text-align: left;"><b><span style="font-size: large;">"Μάρτυρες" θεωρούνται αυτοί που ΕΙΔΑΝ και όχι αυτοί που ΔΕΝ είδαν</span></b></div>Συνέντευξη τού Χαράλαμπου Σκαρλακίδη<br /><br />Συγγραφέως τού βιβλίου «<a href="https://www.oodegr.com/oode/asynithista/thavmata/biblio_agio_fws_1.htm">Άγιον Φως - Το θαύμα του Φωτός της Αναστάσεως στον Τάφο του Χριστού</a>».<br /><br />Ο συγγραφέας Χαράλαμπος Σκαρλακίδης απαντά σε όσους αμφισβητούν το θεϊκό σημείο, μιλά για αδιάσειστα στοιχεία που καταγράφει στο βιβλίο του και την εμπειρία που βίωσε ο ίδιος.<br /><br />Από τον Γιάννη Ζαννή<br /><br />Τις τελευταίες δεκαετίες έχει γίνει κάτι παραπάνω από «μόδα», κάτι περίπου σαν εθιμοτυπική υποχρέωση κάποιου πρωτοκόλλου, την περίοδο προ του Πάσχα να βλέπουν το φως της δημοσιότητας, έντυπης ή ηλεκτρονικής, πάσης φύσεως δημοσιεύματα που επιχειρούν να θέσουν υπό αμφισβήτηση θεμελιώδεις αλήθειες της χριστιανικής πίστης. Ένα από τα προσφιλέστερα θέματα με τα οποία ασχολούνται τέτοιου είδους κείμενα είναι η εμφάνιση του Αγίου Φωτός στον Πανάγιο Τάφο κατά την εορτή της Αναστάσεως. Προσφάτως το θέμα επανήλθε, εξαιτίας του βιβλίου κάποιου Έλληνα ερευνητή, στο οποίο ο συγγραφέας ισχυρίζεται ότι καταρρίπτει το θαύμα του Αγίου Φωτός βασιζόμενος σε μαρτυρίες ανθρώπων που εμπλέκονται άμεσα στην όλη διαδικασία.<br /><br />Επειδή, όπως είναι γνωστό, υπάρχει πλήθος μαρτυριών από τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες ως σήμερα από αυτόπτες μάρτυρες, αρκετές από αυτές και καταγεγραμμένες, ώστε να μην είναι δυνατόν να γίνει αποδεκτός ο ισχυρισμός ότι το Άγιο Φως προέρχεται από συνήθεις ανθρώπινες ενέργειες, πολλώ δε μάλλον ότι η Αγία μας Εκκλησία διαπράττει απάτη, η «κυριακάτικη δημοκρατία» θα παραθέσει τον αντίλογο μέσα από δύο σημαντικά έργα που περιλαμβάνουν τόσο τις καταγεγραμμένες ιστορικές μαρτυρίες όσο και μαρτυρίες συγχρόνων μας προσκυνητών, που είχαν την ευλογία να είναι παρόντες στο θαυμαστό αυτό γεγονός, σε διαφορετικές μάλιστα χρονικές περιόδους μεταξύ τους.<br /><br />Η έλευση του Αγίου Φωτός κάθε Μεγάλο Σάββατο στον Τάφο του Ιησού Χριστού είναι το μοναδικό θαυματουργικό γεγονός στην παγκόσμια ιστορία που λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο την ίδια ημέρα, επί σχεδόν δύο χιλιετίες.<br /><br />Στο βιβλίο «Άγιον Φως - Το θαύμα του Φωτός της Αναστάσεως στον Τάφο του Χριστού» του Χαράλαμπου Σκαρλακίδη παρατίθενται 70 ιστορικές μαρτυρίες από τον 4ο ως τον 16ο αιώνα. Όπως ο συγγραφέας τονίζει: «Εβδομήντα συγγραφείς του μεσαιωνικού κόσμου, μεταξύ των οποίων 14 Γάλλοι, εννέα Άγγλοι, επτά Έλληνες, έξι Γερμανοί, πέντε Άραβες, πέντε Αρμένιοι, τέσσερις Πέρσες, τέσσερις Ιταλοί, τρεις Ρώσοι, τρεις Ισλανδοί, δύο Αιγύπτιοι, δύο Χαλδαίοι, ένας Μολδαβός, ένας Σύρος, ένας Αιθίοπας, ένας Βέλγος, ένας Αυστριακός και ένας Ελβετός, περιγράφουν την κάθοδο του Αγίου Φωτός, το οποίο κάθε Μεγάλο Σάββατο φανερώνεται στον Τάφο του Θεανθρώπου ως υπενθύμιση και ως επαλήθευση της Αναστάσεώς Του».<br /><br />Συνομιλήσαμε με τον Χαράλαμπο Σκαρλακίδη, αρχιτέκτονα και καθηγητή σχεδιαστικών προγραμμάτων μέσω Η/Υ, συγγραφέα επίσης του βιβλίου «Άγιον Φως. Το θαύμα του Μεγάλου Σαββάτου στον Τάφο του Χριστού· σαράντα δύο ιστορικές μαρτυρίες (9ος - 16ος αι.)».<br /><br />Έχετε ερευνήσει επισταμένως το θέμα της εμφανίσεως του Αγίου Φωτός και καταγράψατε τα στοιχεία και τις μαρτυρίες που συγκεντρώσατε στο βιβλίο σας «Αγιον Φως - Το θαύμα του Φωτός της Αναστάσεως στον Τάφο του Χριστού». Τι ακριβώς είναι το Άγιον Φως και πότε εμφανίστηκε για πρώτη φορά;<br /><br />Το Άγιον Φως εμφανίστηκε για πρώτη φορά την ημέρα που αναστήθηκε ο Χριστός. Όταν αναστήθηκε ο Θεάνθρωπος, ένα υπερκόσμιο Φως περιέβαλε το αναστημένο Του σώμα, το λεγόμενο Άκτιστο Φως, το οποίο είναι το Φως της θεότητάς Του. Αυτό το Φως γέμισε όλο τον Τάφο. Αυτή είναι η πρώτη παρουσία του Αγίου Φωτός μέσα στην Ιστορία, την ώρα που αναστήθηκε ο Χριστός, τη νύχτα του Μεγάλου Σαββάτου, στις 5 Απριλίου του 33 μ.Χ., και από τότε μέχρι σήμερα, την ίδια ημέρα, στο ίδιο μέρος, το ίδιο Φως εμφανίζεται ως μια υπενθύμιση και μια επαλήθευση της Αναστάσεώς του. Επιπλέον το Άγιο Φως είναι το μοναδικό γεγονός μέσα στην παγκόσμια Ιστορία το οποίο επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο, την ίδια ημέρα, το Μεγάλο Σάββατο, επί σχεδόν δύο χιλιετίες.<br /><br />Ένα γεγονός, όταν πραγματοποιείται, τελειώνει και δεν επαναλαμβάνεται. H Ανάσταση του Χριστού είναι το μοναδικό γεγονός της Ιστορίας το οποίο θα μπορούσαμε να πούμε ότι κατά κάποιον τρόπο δεν έχει «τελειώσει». Κάθε Μεγάλο Σάββατο το γεγονός της Αναστάσεως ξαναζωντανεύει ή αναβιώνει μέσα από το Άγιο Φως. Και όταν λέμε ότι η Ανάσταση αναβιώνει σε κάποιο βαθμό κυριολεκτούμε κιόλας, διότι την ώρα που εμφανίζεται το Άγιο Φως, εκείνη την ώρα, μέσα στον ναό είναι παρών και ο Αναστημένος Χριστός. Κατά συνέπεια, ως απάντηση στο ερώτημα τι ακριβώς είναι το Άγιο Φως μπορούμε να πούμε ότι είναι το Φως της Αναστάσεως του Θεανθρώπου, το οποίο φανερώνεται κάθε χρόνο στον Άγιο Τάφο ως μια υπενθύμιση και μια επισφράγιση ότι ο Χριστός πράγματι αναστήθηκε.<br /><br />Η αρχαιότερη ιστορική μαρτυρία ανάγεται στις αρχές του 4ου αιώνα, ενώ ο τρόπος που γινόταν η τελετή διέφερε καθώς ο Πατριάρχης ήταν έξω από τον Τάφο<br /><b><br />Τι ακριβώς περιέχει το βιβλίο σας για το Άγιο Φως</b>;<br /><br />Το συγκεκριμένο βιβλίο αποτελεί την πρώτη πλήρη ιστορική έρευνα που έχει γίνει ως σήμερα για το θέμα αυτό σε παγκόσμια κλίμακα. Ανάμεσα στους 70 συγγραφείς που περιγράφουν την κάθοδο του Αγίου Φωτός περιλαμβάνονται 14 Γάλλοι, εννέα Άγγλοι, επτά Ελληνες, έξι Γερμανοί, πέντε Αραβες, πέντε Αρμένιοι, τέσσερις Πέρσες, τέσσερις Ιταλοί, τρεις Ρώσοι, τρεις Ισλανδοί, δύο Αιγύπτιοι, δύο Χαλδαίοι, ένας Μολδαβός, ένας Σύρος, ένας Αιθίοπας, ένας Βέλγος και ένας Ελβετός. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι δίνουν τη μαρτυρία τους για το Φως. Από τις 70 ιστορικές μαρτυρίες που υπάρχουν στο βιβλίο περίπου οι μισές έρχονται στο φως της δημοσιότητας για πρώτη φορά.<span><a name='more'></a></span><br /><br />Η έρευνά μου κράτησε πολλά χρόνια και για την ολοκλήρωσή της αναγκάστηκα να κάνω μια πολύ μεγάλη περιοδεία στις μεγαλύτερες βιβλιοθήκες της κόσμου, σε Λονδίνο, Παρίσι, Μόναχο, Βερολίνο, Βατικανό, Οξφόρδη, Κωνσταντινούπολη, Κάιρο, και σε άλλες μικρότερες ευρωπαϊκές βιβλιοθήκες, ώστε να συλλέξω το απαραίτητο υλικό που χρειαζόμουν. Έπρεπε να συλλέξω σπάνια μεσαιωνικά χειρόγραφα και σπάνιες ιστορικές πηγές. Μέσα στο βιβλίο υπάρχουν 20 μεσαιωνικά χειρόγραφα με τις σημαντικότερες διηγήσεις περί του Αγίου Φωτός.<br /><br />Να επισημάνω ότι το βιβλίο έχει μεταφραστεί σε εννέα γλώσσες και κυκλοφορεί σε περισσότερες από 20 χώρες. Το ευχάριστο είναι ότι μέσω αυτής της διεθνούς εξάπλωσης ο δυτικός κόσμος μαθαίνει για το μεγάλο αυτό θαύμα της Ορθοδοξίας, το οποίο μέχρι σήμερα αγνοούσε. Το θαύμα είναι τελείως άγνωστο στη Δύση.<br /><br /><b>Στο βιβλίο σας παραθέτετε μαρτυρίες από τον 4ο ως τον 16ο αιώνα. Ποια είναι η αρχαιότερη μαρτυρία;</b><br /><br />H αρχαιότερη ιστορική μαρτυρία σχετικά με την παρουσία του Αγίου Φωτός αφορά τον άγιο Γρηγόριο τον Φωτιστή, αρμενικής καταγωγής πατέρα, ο οποίος ασκήτευε σε μια σπηλιά κάτω από τον βράχο του Γολγοθά στις αρχές του 4ου αιώνα. Το Άγιο Φως κατήλθε παρουσία του αγίου και άναψε μία κανδήλα που υπήρχε στον Τάφο. Το περιστατικό έλαβε χώρα περί το έτος 330 μ.Χ. και έχει καταγραφεί από τρεις Αρμένιους ιστορικούς. Την εποχή εκείνη βεβαίως δεν υπήρχε η ειδική τελετή. Το Άγιο Φως εμφανιζόταν μόνο του, χωρίς να το προσκαλεί κάποιος. Η τελετή άρχισε να σχηματίζεται στο δεύτερο μισό του 8ου αιώνα, όπως φανερώνει το αποκαλούμενο Pontificale του Πουατιέ, μια γαλλική ιστορική πηγή.<br /><b><br />Ο τρόπος με τον οποίο γινόταν η τελετή πριν από μία χιλιετία ήταν ίδιος με σήμερα ή υπάρχει κάποια διαφορά;</b><br /><br />Ναι, υπάρχει. Ο τρόπος που γινόταν η τελετή την εποχή εκείνη ήταν πολύ διαφορετικός από τον σημερινό. Από τον 8ο αιώνα ως τον 15ο αιώνα, δηλαδή επί οκτώ συνεχόμενους αιώνες, την ώρα της τελετής του Αγίου Φωτός δεν υπήρχε κανένας μέσα στον Τάφο. Ο Τάφος ήταν άδειος και σφραγισμένος με μελισσοκέρι. Ο Ορθόδοξος Πατριάρχης δεν εισερχόταν στον Τάφο, αλλά διάβαζε τις ειδικές επικλήσεις έξω από το μνημείο, ενώπιον όλου του κόσμου. Αυτό σημαίνει ότι όταν άναβε η κανδήλα μέσα στον Τάφο και εμφανιζόταν το Άγιο Φως το μνημείο ήταν άδειο και κλειδωμένο. Αυτός είναι ο βασικός λόγος που την εποχή εκείνη δεν υπήρχε καμία αμφιβολία περί της αυθεντικότητας του θαύματος.<br /><br /><b>Ποια ήταν η αντιμετώπιση των αλλοθρήσκων απέναντι στο θαύμα, και κυρίως η αντιμετώπιση των μουσουλμάνων;</b><br /><br />Το θαύμα είχε τόσο μεγάλο κύρος πριν από μία χιλιετία, που κυριολεκτικά μάλωναν οι χριστιανοί και οι μουσουλμάνοι για το ποιος θα είναι αυτός που θα μπει πρώτος στον Τάφο μετά την εμφάνιση του Φωτός. Πολλές φορές έμπαινε πρώτος ο σουλτάνος ή ο εμίρης. Σας διαβάζω μια πολύ σύντομη διήγηση που προέρχεται από έναν μουσουλμάνο, τον Ιμπν αλ Κας, ο οποίος έγραψε το έτος 940: «Το Μεγάλο Σάββατο οι πιστοί συγκεντρώνονται γύρω από τον βράχο του Τάφου. Ο εμίρης και ο ιμάμης του τεμένους είναι παρόντες. Ο σουλτάνος κλειδώνει την πόρτα του Τάφου. Όλοι παραμένουν ακίνητοι, μέχρι που αντικρίζουν ένα φως παρόμοιο με λευκή φωτιά το οποίο βγαίνει από το εσωτερικό του Τάφου. Τότε ο σουλτάνος ανοίγει την πόρτα και εισέρχεται κρατώντας μια λαμπάδα, την οποία ανάβει με αυτό το φως και εν συνεχεία εξέρχεται. Η φλόγα της αναμμένης λαμπάδας δεν καίει. Τη δίνει στον ιμάμη, που τη μεταφέρει και ανάβει τις κανδήλες του (ισλαμικού) τεμένους».<br /><br />Αυτή είναι η διήγηση του μουσουλμάνου νομοδιδασκάλου Ιμπν αλ Κας. Όπως αναφέρει ο Άραβας χρονογράφος, οι μουσουλμάνοι άρχοντες της Ιερουσαλήμ είχαν τον απόλυτο έλεγχο της τελετής. Ήταν παρόντες ο ιμάμης του τεμένους, ο εμίρης και ο σουλτάνος, ο οποίος ήταν ο μόνος που κατείχε τα κλειδιά του Τάφου. Ο Ορθόδοξος Πατριάρχης διάβαζε τις καθιερωμένες επικλήσεις για την έλευση του Αγίου Φωτός έξω από τον Τάφο, ενώπιον όλου του παριστάμενου πλήθους. Όλα γίνονταν φανερά. Ο Τάφος ήταν κλειδωμένος και άδειος. Και ξαφνικά ένα λευκό Φως βγήκε από το εσωτερικό του. Πρόκειται για το υπερφυές Φως που πηγάζει από τον ίδιο τον Τάφο. Τότε ο σουλτάνος ξεκλείδωσε τον Τάφο και εισήλθε για να ανάψει τη λαμπάδα του. Οι μουσουλμάνοι συμμετείχαν σε τέτοιο βαθμό, και με τέτοια επισημότητα, που νομίζει κανείς ότι η τελετή ήταν δική τους.<br /><br />Φανταστείτε λοιπόν πόσο κύρος είχε το θαύμα την εποχή εκείνη. Ιδιαίτερα σημαντική είναι επίσης και η αναφορά ότι η ιερή φλόγα δεν καίει. Ο Ιμπν αλ Κας είναι ο πρώτος ιστορικός που αναφέρει ότι το Άγιο Φως δεν καίει. Κάτι που παρατηρείται μέχρι σήμερα, όχι όμως από όλους τους ανθρώπους.<br /><br />Νομίζω, θα άξιζε μια εκτενέστερη αναφορά στην περίπτωση του μοναχού Μητροφάνη, που βίωσε το θαύμα ως αυτόπτης μάρτυρας. Ας μιλήσουμε λίγο γι' αυτό.<br /><br />Ο μοναχός Μητροφάνης, με καταγωγή από την Κερασούντα του Πόντου, κρύφθηκε το Μεγάλο Σάββατο του 1926 σε μια εσοχή στην οροφή του Τάφου, με αποτέλεσμα να βιώσει την έλευση του Φωτός από κοντά. Το πρώτο που αντίκρισε ήταν ένα γαλάζιο φως, το οποίο μετατράπηκε σε λευκό και εν συνεχεία μεταμορφώθηκε σε μια ολοφώτεινη σφαίρα όπως ο Ήλιος. Αυτό το Φως ήταν η αιτία που άναψαν η κανδήλα και οι δεσμίδες των κεριών που κρατούσε ο Πατριάρχης. Ο ίδιος ο μοναχός, όπως αναφέρει, ένιωσε το σώμα του να φλέγεται ολόκληρο.<br /><br />Πέντε διαφορετικά φαινόμενα λαμβάνουν χώρα<br /><br />Εξετάζοντας συνοπτικά τις 70 ιστορικές μαρτυρίες, ποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αξίζει να επισημάνουμε; Είναι κοινός ο τρόπος που περιγράφεται το θαύμα;<br /><br />Σύμφωνα με τις 70 ιστορικές πηγές που υπάρχουν στο βιβλίο, την ώρα που εμφανίζεται το Φως μέσα στον Ναό της Αναστάσεως λαμβάνουν χώρα πέντε διαφορετικά γεγονότα ή πέντε διαφορετικά φαινόμενα.<br /><br />Το πρώτο είναι ότι όλοι οι αυτόπτες μάρτυρες κάνουν λόγο για ένα φως που έρχεται από τα ουράνια, από τον τρούλο του ναού, το οποίο διαχέεται και εξαπλώνεται μέσα στον ναό. Υπάρχουν αυτόπτες μάρτυρες που το περιγράφουν κυριολεκτικά σαν αστραπή.<br /><br />Το δεύτερο φαινόμενο είναι ότι το ίδιο φως βγαίνει μέσα από τον Τάφο, δηλαδή αναδύεται μέσα από τον βράχο του Τάφου.<br /><br />Το τρίτο φαινόμενο είναι ότι κάποιες από τις λαμπάδες ή τα λυχνάρια των πιστών ανάβουν μόνα τους.<br /><br />Το τέταρτο είναι ότι η φλόγα η οποία ανάβει στις λαμπάδες δεν καίει.<br /><br />Και το πέμπτο ότι η κανδήλα μέσα στον Τάφο ανάβει από μόνη της.<br /><br />Πέντε λοιπόν διαφορετικά φαινόμενα τα οποία λαμβάνουν χώρα περίπου στον ίδιο χρόνο. Αξίζει όμως να επαναλάβουμε ότι εκείνη την ώρα που ανάβει η κανδήλα και αναδύεται το Άγιο Φως εντός του Τάφου δεν υπάρχει κανένας μέσα στο μνημείο. Ο Τάφος είναι άδειος και κλειδωμένος. Επίσης, αν λάβουμε υπόψη ότι την εποχή εκείνη, πριν από 1.000 χρόνια, δεν υπάρχει ηλεκτρισμός, δηλαδή δεν υπάρχει η τεχνολογική δυνατότητα να αναπαράγει κάποιος μια αστραπή, δεν μένουν περιθώρια για την παραμικρή αμφιβολία περί του θαύματος.<br /><br /><br /><b>«Μανιώδης διώκτης του Αγίου Φωτός ο επίσκοπος Θεοφάνης»<br /></b><br /><b>Πέραν πάσης αμφιβολίας, το Άγιο Φως είναι ένα σημείο θεϊκό. Τι θα απαντούσατε προς όσους κατά καιρούς αμφισβητούν αυτή τη θεοσημία;</b><br /><br />Ο καθένας έχει δικαίωμα να αμφισβητεί ό,τι θέλει και να πιστεύει σε ό,τι θέλει. Φτάνει να μην προσβάλει την πίστη των άλλων ανθρώπων. Είναι θλιβερό το γεγονός ότι το Άγιο Φως στις ημέρες μας «καταδιώκεται» όχι από αλλοθρήσκους αλλά από κάποιες μεμονωμένες περιπτώσεις ορθοδόξων. Τις τελευταίες ημέρες έχουν έρθει στο φως της δημοσιότητας οι δηλώσεις ενός αρχιερέα που ανήκει στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, του επισκόπου Θεοφάνη, ο οποίος αμφισβητεί με πρωτόγνωρο μένος την αυθεντικότητα του θαύματος. Ο εν λόγω επίσκοπος ισχυρίζεται ότι δεν κατέρχεται θαυματουργικώς κανένα Φως και ότι οι χιλιάδες πιστοί οι οποίοι βιώνουν και βλέπουν το Άγιο Φως στο πέρασμα των χρόνων έχουν όλοι παραισθήσεις. Δηλαδή δεν βλέπουν το Φως, αλλά φαντάζονται ότι το βλέπουν. Ο επίσκοπος Θεοφάνης, που έχει κάνει ανάλογες δηλώσεις και κατά το παρελθόν, έχει αναδείξει τον εαυτό του σε έναν μανιώδη διώκτη του Αγίου Φωτός. Οι απόψεις του επί του θαύματος, εκτός από ανυπόστατες και ευφάνταστες, είναι και άκρως προσβλητικές προς τους πιστούς που βιώνουν το Φως και τη χάρη του αναστημένου Χριστού. Σύμφωνα με μία δεύτερη δήλωση που ήρθε στη δημοσιότητα τις τελευταίες ημέρες από τον σκευοφύλακα του Ναού της Αναστάσεως, επίσκοπο Ισίδωρο, αναφέρεται ότι η ιερή κανδήλα που μεταφέρεται μέσα στον Τάφο από τον ίδιο είναι μεν αρχικά σβησμένη, στη συνέχεια όμως την ανάβει, προτού εξέλθει από το μνημείο.<br /><br /><b>Αυτό σημαίνει ότι όταν ο Πατριάρχης εισέρχεται στον Τάφο για την τελετή του Αγίου Φωτός βρίσκει ήδη αναμμένη την κανδήλα. Θα πρέπει στο σημείο αυτό να επισημάνουμε τα εξής:</b><br /><br />Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι κάτι τέτοιο πράγματι συμβαίνει σήμερα, αυτό δεν σημαίνει ότι το ίδιο συνέβαινε και κατά το παρελθόν. Το σημαντικότερο όμως είναι το εξής: αυτό το οποίο κάνει ο εκάστοτε Πατριάρχης μέσα στον Τάφο είναι τελείως ανεξάρτητο από το θαύμα. Το Άγιον Φως κατέρχεται κάθε χρόνο και πλημμυρίζει τα πάντα, όχι μόνο τον Τάφο αλλά και όλο τον ναό, και ανάβει κάποιες από τις λαμπάδες των πιστών ή ακόμη και κανδήλες που υπάρχουν εντός του ναού. Το Φως κατέρχεται και επισκιάζει όλη την Αγία Γη και πρωτίστως επισκέπτεται τις καρδιές και τις ψυχές των καλοπροαίρετων και αγαθών ανθρώπων. Ως εκ τούτου, το θαύμα του Αγίου Φωτός είναι τελείως αποκομμένο και ανεξάρτητο από αυτά που κάνει ο Πατριάρχης εντός του Τάφου και από το αν η κανδήλα ανάβει με φυσικό τρόπο ή όχι. Αν ένας επίσκοπος ή Πατριάρχης δεν πιστεύει στο θαύμα, αυτό δεν σημαίνει ότι το θαύμα καταργείται.<br /><br /><br /><b>Το θαύμα με τον κίονα που διερράγη και ανεφλέγη το έτος 1579</b><br /><br /><b>Να μιλήσουμε λίγο για το θαύμα με τον κίονα που διερράγη και ανεφλέγη το 1579</b>.<br /><br />Το Μεγάλο Σάββατο του 1579 οι Τούρκοι κυβερνήτες της Ιερουσαλήμ απαγόρευσαν στον Έλληνα Πατριάρχη και στους ορθόδοξους πιστούς να εισέλθουν στον ναό για την καθιερωμένη τελετή. Κατά τη δύση του Ηλίου, και ενώ ο Πατριάρχης στεκόταν πλησίον ενός κίονα στην πύλη του ναού, ο κίονας διερράγη και ανεφλέγη, και ο Πατριάρχης άναψε τις λαμπάδες του από τη φλόγα που ξεπήδησε από το μάρμαρο. Το γεγονός αυτό καταγράφεται σε τρεις ανεξάρτητες ιστορικές πηγές: από έναν Έλληνα ιερομόναχο, έναν Αρμένιο χρονογράφο και έναν Μολδαβό χρονογράφο. Η αρχαιότερη μαρτυρία για το γεγονός καταγράφεται σ’ ένα χειρόγραφο του έτους 1608, από τη Βιβλιοθήκη του Μονάχου. Επιπλέον ο κίονας εξετάστηκε από δύο καθηγητές πανεπιστημίου που είναι ειδικοί στις ρηγματώσεις, τον Γεώργιο Παπαδόπουλο και τον Εβγκένι Μορόζοβ, οι οποίοι αμφότεροι αποφάνθηκαν υπέρ του θαυματουργικού σχισίματος του κίονα. Στο βιβλίο παραθέτω αναλυτικά όλα τα στοιχεία.<br /><br /><b>Έχουμε καταγεγραμμένες μαρτυρίες μετά το 1579; Ας αναφερθούμε λίγο σε αυτές.<br /></b><br />Υπάρχουν πολλές μαρτυρίες και κατά τους επόμενους αιώνες, αλλά η δική μου έρευνα επεκτείνεται ως τα τέλη του 16ου αιώνα. Ήδη ο όγκος των πληροφοριών είναι πολύ μεγάλος. Η συνέχεια της έρευνάς μου θα απαιτούσε έναν δεύτερο τόμο. Αξίζει να επισημάνουμε ότι από τις 70 ιστορικές πηγές που περιλαμβάνονται στο βιβλίο μου μόνο μία είναι αρνητική απέναντι στο θαύμα - και αυτή προέρχεται από έναν μουσουλμάνο, τον Αλ Τζαχίζ, ο οποίος φαντάζεται ότι υπάρχει κάποιο τέχνασμα. Όλες οι υπόλοιπες μαρτυρίες, 69 στον αριθμό, αποδέχονται την αυθεντικότητα του θαύματος. Ο επίσκοπος Θεοφάνης, στον οποίον προαναφέρθηκα, με κατηγόρησε ότι έβαλα στο βιβλίο μου μόνο τις θετικές μαρτυρίες. Τον πληροφορώ ότι ως τον 16ο αιώνα δεν υπάρχουν αρνητικές μαρτυρίες. Με κατηγόρησε επίσης ότι οι περισσότερες μαρτυρίες που έβαλα είναι ρωσικές και ότι οι Ρώσοι είναι δεισιδαίμονες. Από τις 70 μαρτυρίες του βιβλίου μόνον οι τρεις είναι ρωσικές, και δεν νομίζω ότι οι Ρώσοι είναι δεισιδαίμονες, αλλά μάλλον κάποιος άλλος διώκεται από δαίμονες.<br /><b><br />Έχει γίνει κάποια επιστημονική προσπάθεια καταγραφής του φαινομένου με ειδικές συσκευές μέσα στον ναό;</b><br /><br />Το Μεγάλο Σάββατο του 2008 ο Ρώσος φυσικός Αντρέι Βολκόβ, καθηγητής Φυσικής και Μηχανικής των Υλικών στο Εθνικό Πανεπιστήμιο Πυρηνικών Ερευνών της Μόσχας, προσπάθησε να καταγράψει την κάθοδο του Φωτός με κάποια ειδική συσκευή, μ’ ένα ψηφιακό παλμοσκόπιο. Η συσκευή κατέγραψε τρεις αόρατες ηλεκτρικές εκκενώσεις, δηλαδή κάτι σαν αόρατες αστραπές, την ώρα που εμφανίστηκε το Άγιο Φως. Όπως αναφέρει ο Βολκόβ, οι μετρήσεις του επιβεβαιώνουν τη θαυματουργική φύση του φαινομένου, καθώς μέσα στον ναό έλαβαν χώρα τρία γεγονότα, τα οποία ο ίδιος χαρακτηρίζει πλήρως ανεξήγητα και ανερμήνευτα.<br /><br />Η έρευνά του δημοσιεύτηκε σε ρωσικό επιστημονικό περιοδικό, σε άρθρο που υπογράφεται από πέντε Ρώσους επιστήμονες. Στο βιβλίο μου παραθέτω όλα τα στοιχεία της δημοσίευσης, ακόμη και την απεικόνιση της συσκευής του όταν εμφανίστηκε το Φως.<br /><br /><b>«Το μεγαλειώδες γεγονός που βίωσα εκείνο το Μεγάλο Σάββατο του 1998!»</b><br /><br /><b>Θα θέλατε να καταθέσετε και την προσωπική σας μαρτυρία;</b><br /><br />Έχω συμμετάσχει στην τελετή 19 φορές. Την πρώτη φορά, το Μεγάλο Σάββατο του 1998, βρισκόμουν κάτω από τον βράχο του Γολγοθά, μέσα στον Ναό της Αναστάσεως, σε απόσταση περίπου 40 μέτρων από τον Τάφο του Χριστού, χωρίς να έχω οπτική επαφή με τον Τάφο. Ο ναός ήταν ασφυκτικά γεμάτος. Υπήρχαν περίπου 8.000 άτομα. Το μέρος όπου στεκόμουν ήταν πολύ σκοτεινό και επικρατούσε απόλυτη ησυχία.<br /><br />Ξαφνικά εμφανίστηκαν ψηλά στον αέρα κάποιες γαλάζιες εκλάμψεις, σαν μικρές αστραπές. Εκείνη τη στιγμή ο κόσμος φώναξε δυνατά. Ακούστηκαν εκατοντάδες φωνές-ιαχές από διαφορετικά μέρη του ναού, από ανθρώπους που είδαν τις γαλάζιες αστραπές. Ήταν σαν να μπήκε γκολ στο γήπεδο.<br /><br />Την ίδια χρονική στιγμή άναψε μόνη της η λαμπάδα μιας γυναίκας, η οποία στεκόταν ακριβώς μπροστά μου, σε απόσταση λιγότερο από ένα μέτρο. Άπλωσα αμέσως το χέρι μου και άναψα τη λαμπάδα μου. Το ίδιο έκαναν δεκάδες άλλοι άνθρωποι που έπεσαν πάνω της για να πάρουν το φως. Πολύ γρήγορα το φως εξαπλώθηκε σχεδόν σε όλο τον ναό, από λαμπάδα σε λαμπάδα.<br /><br />Εκείνη την ώρα η σκέψη μου στράφηκε στον Τάφο του Χριστού. Προσπάθησα να διασχίσω το πλήθος με σκοπό να φτάσω στον Τάφο. Ένιωσα την ανάγκη να δω τι συμβαίνει εκεί. Όταν έπειτα από περίπου δέκα λεπτά κατάφερα να προσεγγίσω το μνημείο, είδα έκπληκτος ότι ο Πατριάρχης δεν είχε βγει ακόμη από το εσωτερικό του. Το Άγιο Φως είχε ήδη εξαπλωθεί στο μεγαλύτερο μέρος του ναού, χωρίς να έχει βγει ακόμη ο Πατριάρχης, ο οποίος άργησε να εξέλθει λόγω ασθένειας.<br /><br />Αυτό που βίωσα εκείνο το Μεγάλο Σάββατο του 1998 ήταν στην ουσία ένας αναπάντεχος τριπλός συγχρονισμός: οι γαλάζιες αστραπές που εμφανίστηκαν στον αέρα, οι δυνατές ιαχές του κόσμου και η ανάφλεξη μιας λαμπάδας ακριβώς μπροστά στα μάτια μου. Το σημαντικότερο όμως όλων είναι ότι τα τρία αυτά τα φαινόμενα έλαβαν χώρα ταυτοχρόνως: σχεδόν μέσα στο ίδιο δευτερόλεπτο.<br /><br /> <br /><br /><b>Υπάρχει κάποιο μήνυμα που μεταφέρει η αδιάλειπτη παρουσία του Αγίου Φωτός στο πέρασμα των αιώνων;<br /></b><br />Ότι ο Χριστός πράγματι αναστήθηκε και ότι είναι συνεχώς στο πλευρό μας, με πολυποίκιλους τρόπους. Εμείς πολλές φορές Τον εγκαταλείπουμε. Εκείνος δεν μας εγκαταλείπει ποτέ.<br /><br />πηγή: <a href="https://www.blogger.com/#">εδώ</a><br /><table bgcolor="#FFFFFF" border="0" cellpadding="7" cellspacing="7" style="width: 56%px;"><tbody><tr></tr></tbody></table>schoolpalmoshttp://www.blogger.com/profile/12076602622607692844noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8656929916739241098.post-67782866695216259792021-01-19T19:51:00.002+02:002021-01-19T20:20:15.010+02:00Ιστορικές μαρτυρίες για το Άγιο Φως<p align="center" style="text-align: -webkit-center;"></p><p class="MsoNormal" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://www.oodegr.com/oode/asynithista/thavmata/eikones/agio-fos-panagios-tafos.jpg" width="320" /></p><b style="background-color: white;"><span style="color: green; font-family: Arial; font-size: large;">Η ιστορία καταδικάζει τους αρνητές τού θαύματος</span></b><p></p><p align="center" style="text-align: -webkit-center;"><b><span face="Arial, sans-serif" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: 18.4px;"><span style="font-size: medium;">Συνέντευξη τής κας Αγγελικής Χατζηιωάννου στον κ. Λυκούργο Μαρκούδη</span></span></b></p>Στον Ραδιοσταθμό τής Πειραϊκής Εκκλησίας, στην εκπομπή "Διάλογοι", ο κ. Λυκούργος Μαρκούδης φιλοξενεί την κα. Αγγελική Χατζηιωάννου, η οποία έχει εκπονήσει μεταπτυχιακή επιστημονική έρευνα για το Άγιο Φως βασισμένη σε στοιχεία από αρχαίους κώδικες.<div><br /></div><div><br /></div><div>1. Μια ιστορική μεταπτυχιακή εργασία<br /><br />Σήμερα θα σας ταξιδέψουμε στο αγαπημένο μέρος κάθε Χριστιανικής ψυχής. Και είναι αγαπημένο είτε έχει πάει, είτε δεν έχει πάει. Γιατί δεν υπάρχει Χριστιανός επί γης, αιώνες τώρα, που να μην έχει ονειρευτεί, που να μην έχει σκεφτεί, που να μην έχει ίσως τις περισσότερες φορές επιθυμήσει ακόμα, να βρεθεί, να περπατήσει, να γνωρίσει από κοντά την αγία και ευλογημένη γη τών Ιεροσολύμων. Εκεί θα ταξιδέψουμε. Όχι για να γνωρίσουμε τα πανάγια προσκυνήματα, αλλά για να μιλήσουμε για ένα κορυφαίο θαύμα τής πίστεώς μας. Αυτό ακριβώς που επιβεβαιώνει την ορθότητα τής δικής μας πίστης για την οποία καυχόμαστε, αλλά δυστυχώς τον τελευταίο καιρό, σε τούτο εδώ τον τόσο ευλογημένο τόπο, βρίσκονται πολλοί, που μέσα από την ελευθερία που χαρακτηρίζει την έκφραση (και έτσι πρέπει), λένε οτιδήποτε στην κυριολεξία τους έρχεται στο μυαλό.<br /><br />Εμείς δεν ψάχνουμε να δικαιολογήσουμε αυτά που δεν μπορούν να δικαιολογηθούν, ούτε να αποδείξουμε αυτά που δεν χρειάζονται απόδειξη. Όμως, λίγες μέρες πριν από το φετινό Πάσχα, είχα την πραγματική χαρά, και θεωρώ και ευλογία, να πέσει στα χέρια μου μία κατατεθειμένη μεταπτυχιακή εργασία στο Πανεπιστήμιο τής Αθήνας στη Θεολογική σχολή. Και το θέμα της, (προς μεγάλη μου χαρά), ήταν "Το Άγιο Φως στα Ιεροσόλυμα".<br /><br />Σήμερα λοιπόν αγαπητοί ακροατές, θα μιλήσουμε για το θαύμα τού Αγίου Φωτός. Για την ακρίβεια, θα ακούσουμε όσα πολύ ενδιαφέροντα έχει να μας πει ένας άνθρωπος που ασχολήθηκε με το Άγιο Φως επιστημονικά, και κατέγραψε όλες αυτές τις μαρτυρίες, (και πόσες άλλες σίγουρα θα υπάρχουν που δεν έχουν καταγραφεί).<br /><br />Καλώς ορίζουμε λοιπόν στην Πειραϊκή Εκκλησία, την Αγγελική Χατζηιωάννου που είναι υποψήφια διδάκτωρ Θεολογίας στην Θεολογική σχολή τού Πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά ταυτόχρονα και μεταπτυχιακή φοιτήτρια, τού Θεολογικού μεταπτυχιακού Ινστιτούτου τού Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Σαμπεζί τής Ελβετίας και είναι η συντάκτρια τής συγκεκριμένης μεταπτυχιακής εργασίας, που ήταν και η ειδίκευσή σου. Έτσι Αγγελική;<br /><br />-Ναι. Καλησπέρα! Χριστός Ανέστη!<br /><br />-Αληθώς Ανέστη ο Κύριος!<br /><br />-Καλώς μας ήρθες!<br /><br />-Ευχαριστώ πολύ!<br /><br />Ομολογουμένως ήταν ευχάριστη έκπληξη, γιατί τόσα χρόνια, οτιδήποτε έχει σχέση με το Άγιο Φως, το έψαχνα πάρα πολύ για να το βρω, και αν μπορούσα να το κρατήσω και στο σπίτι σε κάποιο αντίγραφο ή κάποιο κείμενο. Είχα βρει λίγα πράγματα, γιατί δεν είχα ψάξει περισσότερο. Αλλά ό,τι μπορούσα να ακούσω, το συγκέντρωνα.<br /><br />Όταν λοιπόν είδα την εργασία, από το Σάββατο τού Λαζάρου μέχρι και τη Μεγάλη Δευτέρα, που την είχα στα χέρια μου και την ξεφύλλιζα, γιατί μετά έφυγα για τα Ιεροσόλυμα, χάρηκα πάρα πολύ, και είπα ότι κάποια στιγμή πρέπει να έρθεις κοντά μας, και να μας πεις εσύ δυο λόγια, μέσα από την εργασία αυτή που έκανες, και από την έρευνα που έκανες, όχι γιατί δεν πιστεύουμε στο Άγιο Φως, αλλά γιατί υπάρχουν πολύ περισσότερες αποδείξεις απ' όσες ίσως νομίζουμε. Σωστά;<br /><br />-Ναι, η πραγματικότητα είναι ότι οι αποδείξεις σχετικά με το θαύμα τού Αγίου Φωτός, είναι πάρα πολλές. Δεν είχαν καταγραφεί, κάποιες από αυτές, κάποιες ήταν καταγεγραμμένες, αλλά ουσιαστικά δεν είχαν συγκεντρωθεί σε ένα ενιαίο σύνολο όπως σε αυτή την προσπάθεια που έκανα στη μεταπτυχιακή μου εργασία.<br /><br />-Να ρωτήσω, γιατί το Άγιο Φως ως μεταπτυχιακή εργασία; Πώς ήρθε αυτή η ιδέα;<br /><br />-Ψάχνοντας κάποιους καταλόγους χειρογράφων τού Πατριαρχείου, βρήκα ένα χειρόγραφο στο οποίο υπήρχε ο τίτλος: "Ορθόδοξος ομολογία εν ώ και μαρτυρίες περί τού Αγίου Φωτός", Ιακώβου Αγιορείτου.<br /><br />Μου έκανε έκπληξη! Κι εγώ δεν ήξερα ότι υπήρχε κάποιος ο οποίος το 1835 που βέβαια χρονολογείται αυτό το χειρόγραφο, είχε γράψει κάτι σχετικά με το Άγιο Φως, και κυρίως τη λέξη: "μαρτυρίες". Ξέραμε δηλαδή από διάφορες πηγές, ότι κάποια πράγματα καταγράφονταν, κάποια δεν καταγράφονταν.<br /><br />Έτσι λοιπόν έψαξα. Ζήτησα από το Πατριαρχείο να μου στείλουν σε μικροφίλμ το χειρόγραφο αυτό, και πράγματι βρήκα, στο χειρόγραφο αυτό, τον Ιάκωβο τον Αγιορείτη, έναν μοναχό από το Άγιο Όρος, ο οποίος απαντά στον Αδαμάντιο Κοραή, για τις αμφισβητήσεις που εκείνος προέβαλλε, κατά τού Αγίου Φωτός.<br /><br />-Αυτή ήταν μια άλλη έκπληξη, διαβάζοντας την εργασία.<br /><br /> <br /><br />2. Πότε ξεκίνησε η αμφισβήτηση τού Αγίου Φωτός ως θαύματος<br /><br />Η μεγάλη αμφισβήτηση λοιπόν, δεν ξεκίνησε πριν από 2-3 χρόνια στην Ελλάδα, αλλά ξεκίνησε από τον Αδαμάντιο Κοραή, αυτόν τον σπουδαίο Έλληνα τού Διαφωτισμού, που δεν έζησε εδώ, που δεν πήγε στα Ιεροσόλυμα, αλλά που παρ' όλα αυτά καταφέρθηκε κατά τού Αγίου Φωτός, φθάνοντας στο σημείο να το χλευάσει κιόλας. Έτσι;<span><a name='more'></a></span><br /><br />-Πρέπει να παρατηρήσουμε ότι η αμφισβήτηση τού Αγίου Φωτός, δεν ξεκίνησε από τον Κοραή. Ξεκινάει ουσιαστικά από τη Ρωμαιοκαθολική εκκλησία, μετά το σχίσμα τού 1054.<br /><br />-Που μέχρι τότε το αποδέχονταν το Άγιο Φως.<br /><br />-Το αποδέχονταν γιατί μέχρι τότε ήμασταν ενωμένοι. Εκ τών πραγμάτων συμμετείχαν και αυτοί στην ακολουθία τού Αγίου Φωτός (όχι η ακολουθία τής "αφής" τού Αγίου Φωτός, είναι η "ακολουθία τού Αγίου Φωτός". Το "αφή", βγαίνει από το "ανάπτω", που σημαίνει: "ανάβω". Δεν το ανάβουμε εμείς. το Άγιο Φως εμφανίζεται).<br /><br />Έχουμε κάποια μαρτυρία λοιπόν για τον πάπα Ορβανό, ο οποίος σε μία σύνοδο τού Κλερμόν, στο 1095, ο οποίος καλώντας τους Λατίνους να απελευθερώσουν τους Αγίους Τόπους από τους Άραβες, λέει ότι "θα πρέπει να πάμε να καταλάβουμε τα Ιεροσόλυμα, γιατί από τον καιρό (λέει) που χωριστήκαμε από τους σχισματικούς, (εννοώντας εμάς τούς Ορθοδόξους, έτσι μας χαρακτηρίζει), το Άγιο Φως έπαψε (λέει) να εμφανίζεται, και το ανάβουν με διάφορα μηχανικά μέσα.<br /><br />Επομένως η πρώτη αμφισβήτηση ουσιαστικά, είναι επίσημα από τη Ρωμαιοκαθολική εκκλησία το 1095.<br /><br />Τώρα, ο Αδαμάντιος Κοραής, είναι αλήθεια ότι γεννήθηκε στη Σμύρνη, έφυγε όμως σε πολύ νεαρή ηλικία. Είχε κάποιες επαφές εκεί με κάποιους Ιησουΐτες, και ίσως δεν είναι παράδοξο το γεγονός ότι στην πορεία στρέφεται εναντίον τού Αγίου Φωτός.<br /><br />Φεύγει από παιδί, πηγαίνει στο Μονπελιέ τής Γαλλίας για να σπουδάσει Ιατρική, και εκεί επηρεάζεται από τον Διαφωτισμό, από τον Προτεσταντικό τρόπο σκέψης, και αυτό είναι η ερμηνεία τού γεγονότος γιατί ο Κοραής στρέφεται εναντίον τού Αγίου Φωτός. Δηλαδή ο Κοραής είναι ένας μεγάλος λόγιος, έχει βοηθήσει πάρα πολύ την ανάπτυξη τής Ελληνικής παιδείας, τα Ελληνικά γράμματα, όμως η στάση του απέναντι στην πίστη και στην Εκκλησία, είναι προβληματική. Εξ αιτίας τών επιρροών που αυτός ο άνθρωπος είχε από τη Δύση, στην οποία ουσιαστικά μεγάλωσε και ανδρώθηκε.<br /><br />Έτσι λοιπόν, ο Κοραής συγγράφει ένα έργο του, το "περί τού εν Ιεροσολύμοις Αγίου Φωτός", το οποίο εκδίδει το 1826. Εκεί αμφισβητεί το Άγιο Φως, και μάλιστα το έργο αυτό είναι διαλογικό. Δηλαδή μιλάνε, παριστάνονται να μιλάνε δύο άνθρωποι, ο Φώτιος και ο Καλλίμαχος. Εκεί ο ένας ρωτάει και ο άλλος απαντάει, βέβαια τις απόψεις που εκφράζουν τον Αδαμάντιο Κοραή.<br /><br />Πρέπει να πούμε ότι το κείμενο αυτό προκάλεσε σφοδρές αντιδράσεις εκείνη την εποχή, και είχαμε σφοδρές αντιδράσεις, όχι μόνο από το Πατριαρχείο τών Ιεροσολύμων, αλλά και από το Οικουμενική Πατριαρχείο. Διότι ναι μεν το Οικουμενικό Πατριαρχείο δεχόταν τις εκπαιδευτικές προτάσεις που έκανε ο Κοραής κλπ, αντιδρούσε όμως σε όλες αυτές τις ιδέες που είχε ο Κοραής με την Εκκλησία γενικότερα.<br /><br />Έτσι λοιπόν εκδίδεται το βιβλίο αυτό, (στο βιβλίο αυτό να πούμε μερικά πράγματα, γιατί πολλοί αναφέρουν τον Κοραή, αλλά κανείς δεν μας λέει τι λέει μέσα σε αυτό το κείμενο ο Κοραής).<br /><br />Ο Κοραής λοιπόν λέει ότι τα θαύματα δικαιολογούνται μόνο την εποχή τής Παλαιάς και τής Καινής Διαθήκης, μέχρι να διαδοθεί η Χριστιανική πίστη. Από εκεί και πέρα, κατά την άποψη τού Κοραή δεν μπορούν να υπάρχουν θαύματα.<br /><br />Επίσης ως επιχείρημα κατά τού Αγίου Φωτός, ο Κοραής προβάλλει το γεγονός, ότι δεν αναφέρουν τίποτα τα Ευαγγέλια, οι Απόστολοι, οι Πράξεις τών Αποστόλων, και οι Πατέρες τής Εκκλησίας από τον 4ο μέχρι τον 12ο αιώνα.<br /><br />Βέβαια η αλήθεια δεν είναι αυτή. Θα πούμε παρακάτω αγίους τής Εκκλησίας και Πατέρες τής Εκκλησίας που το αναφέρουν.<br /><br />Βέβαια ο Κοραής λέει ότι το θαύμα τού Αγίου Φωτός το επενόησαν οι Λατίνοι. Και ότι προσπαθώντας ίσως να μη στραφεί άμεσα εναντίον τής Ορθοδόξου Εκκλησίας, λέει πως απλώς οι Ορθόδοξοι λόγω τής Τουρκοκρατίας κλπ το διατήρησαν.<br /><br />Έτσι υποστηρίζει ότι το Άγιο Φως δεν είναι θαύμα, ότι είναι μηχανουργία μάλιστα, μάλιστα αρχίζει να παρουσιάζει κάποια πράγματα λέγοντας ότι μπορεί να γίνει μ' αυτό και μ' αυτό τον τρόπο, ότι υπάρχουν την εποχή του το 1826 κάποιες μέθοδοι με τις οποίες μπορεί κανείς να παράγει φως κλπ, και έτσι αυτό το κείμενο εκδίδεται από τον Κοραή, και αμέσως έχουμε και τις πρώτες αντιδράσεις.<br /><br />Έχουμε τον Κωνσταντίνο Οικονόμο τών εξ Οικονόμων, (πολλοί τον γνωρίζουν, λόγιος τής περιόδου εκείνης), και τον Ιάκωβο τον Αγιορείτη, ή Νεοασκητιώτη όπως λέγεται ο γραφέας και συγγραφέας τού κειμένου που εγώ παρουσίασα στην μεταπτυχιακή μου εργασία, ο οποίος απαντά στον Κοραή.<br /><br />-Και είναι ο συγκεκριμένος κώδικας που φυλάσσεται μέχρι και σήμερα στο Πατριαρχείο τών Ιεροσολύμων.<br /><br />-Ναι. Είναι ο Κώδικας 391 στην αρίθμηση τού Πατριαρχείου τών Ιεροσολύμων.<br /><br /> <br /><br />3. Το θαύμα τού Αγίου Φωτός κατά την Ανάσταση τού Χριστού<br /><br />Τώρα, όσον αφορά αυτά που λέει ο Κοραής, πρέπει να πούμε ότι ο Έλληνας λόγιος, προφανώς δεν είχε πολύ καλή πληροφόρηση. Είτε εν αγνοία του τα λέει, είτε και εσκεμμένα τα λέει. Υποστηρίζει λοιπόν ο Κοραής, πως δεν υπάρχουν μαρτυρίες στα Ευαγγέλια για το Άγιο Φως. Η πραγματικότητα όμως δεν είναι ακριβώς αυτή.<br /><br />Αν διαβάσει κανείς το χωρίο, ή το Ευαγγέλιο που διαβάζουμε στην ακολουθία τής Αναστάσεως, ο Ιωάννης ο οποίος είναι και ο αυτόπτης μάρτυρας βέβαια, όπως όλοι γνωρίζουμε, λέει λοιπόν ότι το πρωί τών Σαββάτων, όπως λέει: "τη δε μία τών σαββάτων", Μαρία η Μαγδαληνή, έρχεται πρωί σκοτίας έτι ούσης εις το μνημείον". Τι μας λέει λοιπόν ο Ευαγγελιστής; Ότι είναι νύχτα! Δεν έχει ξημερώσει ακόμα. Την ίδια στιγμή φθάνουν τρέχοντας ο Ιωάννης με τον Πέτρο.<br /><br />Επειδή ο Ιωάννης ήταν πολύ πιο μικρής ηλικίας, φθάνει πολύ πιο γρήγορα βέβαια, γιατί ο Πέτρος ήταν πιο μεγάλης ηλικίας, και προφανώς καθυστερούσε.<br /><br />Βλέπει λοιπόν ο Ιωάννης, (μας λέει ο Ευαγγελιστής), "κείμενα τα οθώνια, ου μέντοι εισήλθεν". Δηλαδή βλέπει τα οθώνια με τα οποία είχαν τυλίξει τον Χριστό, χωρίς όμως ακόμα να έχει μπει μέσα στον Πανάγιο Τάφο.<br /><br />-Ο Πανάγιος Τάφος πρέπει να πούμε, ότι και εκείνη την εποχή ήταν η σπηλιά εκείνη με τον λαξευμένο τάφο μέσα της έτσι; Δεν ήταν απλά ένα μνήμα, όπως τα γνωρίζουμε σήμερα στα νεκροταφεία. Ε;<br /><br />-Ακριβώς! Και ακολουθεί ο Πέτρος, ο οποίος μπαίνει μέσα στον Πανάγιο Τάφο τού Χριστού μας, και εκεί βλέπει πάλι ότι τα οθώνια βρίσκονται ριγμένα, χωρίς ο Χριστός να είναι εκεί. Και εδώ τίθεται η απορία: "Πώς έβλεπε ο Ιωάννης αφού δεν υπήρχε φως, ήτα σκοτάδι, (είναι συγκεκριμένος ο Ευαγγελιστής), και δεν είχε μπει ακόμα μέσα. Λέει ότι τα βλέπει τα οθώνια, χωρίς όμως να έχει μπει ακόμα μέσα.<br /><br />Εδώ, την απάντηση σε αυτό το ερώτημα, δεν θα τη δώσουμε εμείς. Την απάντηση μας τη δίνουν δύο Πατέρες τής Εκκλησίας: Ο Άγιος Γρηγόριος Νύσσης, και ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός.<br /><br />-Που προφανώς την απάντηση την αγνοούσε και αυτούς ο Αδαμάντιος Κοραής. Που είναι πολύ προγενέστεροί του, έτσι;<br /><br />-Προφανώς!<br /><br />Ο Άγιος Γρηγόριος Νύσσης λοιπόν, λέει κατηγορηματικά σε κείμενό του, ότι "πλήρης γαρ ην ο τάφος φωτός". Γι' αυτό μπορούσε ο Πέτρος και ο Ιωάννης να δουν, ο μεν Ιωάννης όντας απ' έξω το τι συνέβαινε μέσα σε αυτό, ο δε Πέτρος μπαίνοντας μέσα.<br /><br />Ο δε άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, αναφέρει σε ένα δοξαστικό που έχει συγγράψει ο ίδιος, ότι ο τάφος τού Χριστού ήταν γεμάτος από Φως. Υπάρχει αυτό το δοξαστικό, που λέει "και δρομέος ο Πέτρος επέστη τω μνήματι, και το φως εν τω τάφω ορών κατεπλήττετο". Έμεινε έκπληκτος δηλαδή ο Πέτρος, από το φως που έβλεπε να βγαίνει από τον τάφο τού Χριστού.<br /><br />Επομένως από τις μαρτυρίες σχετικά με το Άγιο Φως, δεν απουσιάζουν οι Πατέρες, όπως υποστηρίζει ο Κοραής.<br /><br /> <br /><br />4. Μαρτυρίες πολλών αιώνων για το θαύμα τού Αγίου Φωτός<br /><br />Μια άλλη επίσης μαρτυρία, είναι τού Αρέθα Καισσαρείας, γνωστός και αυτός Εκκλησιαστικός Συγγραφέας, ο οποίος γράφει το 920 με εντολή τού Αυτοκράτορα τής Κωνσταντινουπόλεως Λέοντος τού Σοφού, σε έναν Φύλαρχο τών Αράβων. Εκεί λοιπόν του λέει, ότι οι Χριστιανοί στέκονται έξω από τον Πανάγιο Τάφο, λένε το "Κύριε Ελέησον", και ξαφνικά εμφανίζεται μια αστραπή. Ανάβει την Κανδήλα με φως, και αυτό το φως το παίρνουν οι κάτοικοι τής Ιερουσαλήμ, και ανάβουν τις κανδήλες τών σπιτιών τους.<br /><br />Δηλαδή βλέπετε ότι, ό,τι ζούμε σήμερα, το περιγράφει ο Αρέθας Καισσαρείας το περιγράφει ο Αρέθας Καισσαρείας το 920 με ελάχιστα διαφοροποιημένο τρόπο.<br /><br />Ο Αρέθας Καισσαρείας περιγράφει ότι υπάρχει αστραπή. Οι ποικιλίες στην εμφάνιση τού Αγίου Φωτός είναι πολλές και θα εξηγήσουμε στην πορεία γιατί είναι διαφορετικές σήμερα.<br /><br />-Περιγράφει πριν από 11 αιώνες. Έτσι;<br /><br />-Πριν από 11 αιώνες.<br /><br />Τώρα, η πρώτη γραπτή μαρτυρία που έχουμε σχετικά με το θαύμα τού Αγίου Φωτός είναι πολύ παλαιότερη. Είναι το 417. Προέρχεται από το λεγόμενο Αρμενικό Κανονάριο.<br /><br />Να εξηγήσουμε τι είναι το Κανονάριο. Το Κανονάριο είναι ένα βιβλίο, στο οποίο καταγράφονται τα αναγνώσματα τής Παλαιάς και τής Καινής Διαθήκης, οι Ψαλμοί, και οι ακολουθίες που πραγματοποιούντο στο ναό τής Αναστάσεως εκείνη την εποχή. Είναι κάτι όπως θα λέγαμε "το τυπικό" σήμερα. Εκεί λοιπόν καταγράφεται η ακολουθία τού Αγίου Φωτός, ο τρόπος δηλαδή με τον οποίο τελείτο την εποχή η ακολουθία τού Αγίου Φωτός, ποια αναγνώσματα προηγούνταν, ποιοι Ψαλμοί, κλπ., και μας λέει ότι εκείνη την εποχή η ακολουθία τού Αγίου Φωτός τελείτο, με κλειστές τις πόρτες τού Ναού τής Αναστάσεως, δεν μετείχε δηλαδή ο κόσμος. Πράγμα που καταρρίπτει και το επιχείρημα τού Κοραή, ότι το δημιούργησαν οι Αγιοταφίτες, οι Λατίνοι, για να συγκεντρώνουν χρήματα.<br /><br />Στην πρώτη της μορφή δηλαδή τής Ακολουθίας τού Αγίου Φωτός, δεν υπήρχε κόσμος στον ναό τής Αναστάσεως.<br /><br />-Για ποια χρονιά μιλάμε γι' αυτή τη γραπτή μαρτυρία;<br /><br />-417-437.<br /><br />-Δηλαδή πριν και από τα μεγάλα σχίσματα με τους Μονοφυσίτες. Έτσι;<br /><br />-Ακριβώς! Ακριβώς!<br /><br />Θα μου πείτε, γιατί προηγουμένως δεν έχουμε γραπτές μαρτυρίες; Πρέπει να λάβουμε υπ' όψιν μας δύο πράγματα. Ότι μέχρι τον καιρό που η Αγία Ελένη πήγε στους Αγίους Τόπους, δεν υπήρχε ναός. Υπήρχε ένας ειδωλολατρικός ναός στην αρχή τής Αφροδίτης, τον οποίο είχαν κτίσει οι Ρωμαίοι πάνω από τον Πανάγιο Τάφο, και δεν μπορούσε επομένως να πραγματοποιηθεί η τελετή τού Αγίου Φωτός.<br /><br />Έχουμε βέβαια κάποιες έμμεσες πληροφορίες από το βίο τού αγίου Ευσταθίου και από τον βίο τού αγίου Νικολάου. Εκεί οι βιογράφοι μας αναφέρουν ότι οι δύο άγιοι αυτοί, ο μεν άγιος Νικόλαος από τα Μύρα τής Λυκείας, επισκέφθηκε τα Ιεροσόλυμα και πήγε στον Πανάγιο Τάφο, ο δε άγιος Ευστάθιος, πήρε την οικογένειά του από τη Ρώμη και πήγε να προσκυνήσει τον Πανάγιο Τάφο, παρά το γεγονός ότι βρισκόταν σε αυτή την κατάσταση. Οι Χριστιανοί τών Ιεροσολύμων ήξεραν πού βρίσκεται ο Πανάγιος Τάφος. απλώς δεν μπορούσαν όπως είναι φυσικό και λογικό να υπάρχει λατρεία.<br /><br /> <br /><br />5. Μαρτυρίες Μουσουλμάνων για το Άγιο Φως<br /><br />Οι μαρτυρίες αρχίζουν να πληθαίνουν με την πάροδο τών χρόνων. Εγώ θα σας αναφέρω δύο οι οποίες μου έκαναν πολύ μεγάλη εντύπωση, και οι οποίες δεν είναι καν Χριστιανικές. Είναι πολύ σημαντικό επειδή ακριβώς δεν είναι Χριστιανικές. Έχουμε λοιπόν μια ανώνυμη Μουσουλμανική πηγή, η οποία χρονολογείται στα τέλη περίπου τού 9ου αιώνα. Και η οποία αναφέρει τη θαυματουργική προέλευση τού Αγίου Φωτός. Δηλαδή ο Μουσουλμάνος συγγραφέας τής πηγής αυτής, αναφέρει ότι το Άγιο Φως εμφανίζεται θαυματουργικά. Και μας αναφέρει και τα εξής:<br /><br />Ότι παρόντες στην τελετή τού Αγίου Φωτός, είναι ο Ιμάμης τών Μουσουλμάνων τών Ιεροσολύμων, δηλαδή ο κληρικός, (αν θέλετε να τον χαρακτηρίσουμε έτσι τον Μουσουλμάνο), παρίσταται στην τελετή τού Αγίου Φωτός, μόλις βγει το άγιο Φως, ο Φύλακας τού Παναγίου Τάφου, ο οποίος όπως όλοι γνωρίζουμε είναι Έλληνας κληρικός, δίνει το Άγιο Φως στον Ιμάμη, και ο Ιμάμης έπαιρνε το Άγιο Φως και πήγαινε να ανάψει τις κανδήλες τού Τεμένους τών Ιεροσολύμων. Φαντασθείτε πόσο μεγάλη ευλογία θεωρούσαν οι Μουσουλμάνοι να πάρουν το θαύμα αυτό, και να πάνε να ανάψουν τις κανδήλες τού Τεμένους.<br /><br />Μια άλλη πηγή, που είναι εξ ίσου σημαντική, και αυτή Μουσουλμανική, είναι κάποιου Σιίτη λογίου ο οποίος αναφέρει για το Άγιο Φως, (αυτό θα σας το διαβάσω επί λέξει, γιατί είναι πράγματι συγκλονιστική):<br /><br />"Η ιστορία λέγεται συνδεόμενη με το Σάββατο τής Αναστάσεως, και εκπλήσσει τον ερευνητή τών Φυσικών Επιστημών, και τής οποίας η βάση είναι αδύνατον να ανακαλυφθεί. Εάν δεν υπήρχαν επιχειρήματα γι' αυτό το φαινόμενο από ανθρώπους διαφόρων προελεύσεων που αναφέρουν ότι βασίζονται σε αυτόπτες μάρτυρες, και αν αυτό το γεγονός δεν είχε διαιωνισθεί από εξαιρέτους λογίους και άλλους ανθρώπους στα βιβλία τους, κανείς δεν θα τού έδινε καμία πίστη.<br /><br />Το έχω μάθει από βιβλία, και το έχω ακούσει από τον Αλ Φαράχ Ιμισαλίμ τής Βαγδάτης. Για το θέμα αυτό έχει γίνει μία αναφορά που έχει σταλεί στην πρωτεύουσα τών Χαλιφών μόλις το Φως κατήλθε. Εκεί αναφέρουν πως αν το Φως κατέβη γρήγορα και σε ώρα σχεδόν το Μεσημέρι, αυτό προοιωνίζει εύφορη χρονιά. Εάν αντίθετα το συμβάν καθυστερήσει μέχρι το Απόγευμα ή αργότερα, αυτό προοιωνίζει χρονιά λιμού.<br /><br />Αυτός που μου το είπε αυτό, είπε ότι μερικοί από τις Μουσουλμανικές αρχές, αντικαθιστούν το φυτίλι τών κανδήλων, με χάλκινο σύρμα στο τέλος, προκειμένου το Φως να μην ανάψει, και έτσι να ματαιωθεί η τελετή.<br /><br />Και όμως! Όταν η φωτιά κατέρχεται, εν τούτοις τα φυτίλια ανάβουν".<br /><br />Ο Μουσουλμάνος αυτός λόγιος, ο οποίος φαίνεται ότι είναι και κάτοχος φυσικών επιστημών, (γιατί αυτό αναφέρει), μας παρουσιάζει αυτό το παράδοξο θαύμα. Να αντικαθιστούν τα φυτίλια (θρυαλίδες, όπως ονομάζονται σε κάποιες πηγές), με σύρμα, για να μην ανάψει. Και παρ' όλα αυτά, το Άγιο Φως άναβε! Έστω και σε φυτίλι που ήταν από σύρμα!<br /><br />- Ομοίως, ανάλογα με το χρόνο που έβγαινε το Άγιο Φως, υπολόγιζαν αν θα είναι εύφορη η χρονιά που ερχόταν, ή χρονιά ξηρασίας, έτσι;<br /><br />-Ναι!<br /><br />Φαντασθείτε πόσο πολύ δηλαδή ευλαβούνταν οι Μουσουλμάνοι το Άγιο Φως, σε αντίθεση δυστυχώς σήμερα μ' εμάς, που προσπαθούμε να βρούμε διάφορες θεωρίες, οι οποίες παρουσιάζουν τάχα το Άγιο Φως ως κάτι αυτοαναφλεγόμενο, κλπ.<br /><br />Βέβαια εδώ πρέπει να διευκρινίσουμε ότι αυτοανάφλεξη στη φύση υπάρχει. Αλλά δεν μπορούμε να συνδέουμε δύο πράγματα τα οποία είναι τελείως διαφορετικά.<br /><br />Άλλο η αυτοανάφλεξη αποτέλεσμα τής οποίας παράγεται ένα φως το οποίο είναι κτιστό, και άλλο η παρουσία τού Αγίου Φωτός, το οποίο βέβαια είναι Άκτιστο.<br /><br />Αυτή είναι η διαφορά. Δεν σημαίνει ότι η Εκκλησία απορρίπτει το γεγονός τής αυτοανάφλεξης. Υπάρχει αυτοανάφλεξη στη φύση. Έτσι όρισε ο Θεός να γίνεται σε κάποιες φορές. Όχι όμως να συγκρίνουμε δύο πράγματα τα οποία είναι ανόμοια.<br /><br />Έχουμε και άλλες μαρτυρίες από Μουσουλμάνους, οι οποίες έχουν καταγραφεί.<br /><br /> <br /><br />6. Μαρτυρίες Εκκλησιαστικών ανδρών για το Άγιο Φως<br /><br />Προχωρούμε σε κάποιες άλλες οι οποίες είναι αγίων τής Εκκλησίας.<br /><br />Τον 13ο αιώνα έχουμε τον Άγιο Μελέτιο τον Ομολογητή. Ήταν άγιος τής Εκκλησίας μας στη Μονή τού Όρους Γαλησίου, όπου ο άγιος Λάζαρος ο Στυλίτης είχε ιδρύσει εκεί αρκετά Μοναστήρια. Ο όσιος Μελέτιος πηγαίνει λοιπόν στους Αγίους Τόπους, και ο βιογράφος του μας λέει ότι πήγε στην Ιερουσαλήμ, προσκύνησε τον Πανάγιο Τάφο, και αξιώθηκε να παρατηρήσει το ευλογημένο Φως, το οποίο εκείνες τις μέρες έβγαινε από τον Πανάγιο Τάφο. Προφανώς ο άγιος Μελέτιος είχε πάει τη Μεγάλη Εβδομάδα.<br /><br />Έχουμε και Δυτικούς περιηγητές οι οποίοι κατέγραψαν το θαύμα τού Αγίου Φωτός μετά το σχίσμα τών εκκλησιών, μετά δηλαδή το 1054.<br /><br />Ένας Άγγλος Ιππότης, ο σερ Τζων Μάντουι ταξιδεύει το 1322 στα Ιεροσόλυμα, και γράφει το εξής:<br /><br />"Υπάρχει μια κανδήλα, η οποία κρέμεται πάνω από τον Πανάγιο Τάφο, και η οποία καίει φωτεινά. Τη Μεγάλη Παρασκευή σβήνει, και ανάβει μόνη της, την ώρα που ο Κύριος αναστήθηκε από τους νεκρούς".<br /><br />Ο άνθρωπος αυτός είναι Άγγλος, δεν έχει καμία σχέση με την Ορθόδοξη παράδοση, και κανένα συμφέρον.<br /><br />-Αυτή είναι μία ιστορική καταγεγραμμένη μαρτυρία.<br /><br />-Στη συνέχεια πρέπει να πούμε ότι υπάρχουν και μαρτυρίες από Μητροπολίτες τού Πατριαρχείου, όπως και από Πατριάρχες. Πολλοί πολέμιοι τού Αγίου Φωτός, υποστηρίζουν πως κανείς Πατριάρχης δεν έχει παραδεχθεί το Άγιο Φως. Δεν είναι αλήθεια!<br /><br />-Με την Αγγελική Χατζηιωάννου σήμερα ταξιδεύουμε στην ιστορία τής Αγίας Γης. Γιατί το Άγιο Φως είναι το κατ' εξοχήν τμήμα τής ιστορίας τής Αγίας Γης, που αποδεικνύει (αν μη τι άλλο για εμάς), την ορθότητα τής πίστεως. Ένα συνεχώς επαναλαμβανόμενο θαύμα, που η γοητεία αυτού τού θαύματος είναι ότι κάθε χρόνο είναι και άλλη ημερομηνία. Δεν μπορεί να μας πει κανείς τίποτα γι' αυτό. Ανάλογα με το Πάσχα, το Άγιο Φως εμφανίζεται το μεσημέρι τού Μεγάλου Σαββάτου, εκεί που εμφανίσθηκε για πρώτη φορά.<br /><br />Η Αγγελική Χατζηιωάννου υποψήφια διδάκτωρ τής Θεολογικής Σχολής τού Πανεπιστημίου Αθηνών, ασχολήθηκε ερευνώντας για το Άγιο Φως, για τη μεταπτυχιακή της εργασία, που κατέθεσε στη Θεολογική σχολή τού Πανεπιστημίου τής Αθήνας, και που είναι ένα θέμα με εξαιρετική βαρύτητα, και με πολλή χαρά σήμερα, Αγγελική σε έχουμε στην Πειραϊκή Εκκλησία και σε ακούμε.<br /><br />Πριν το διάλειμμα, μιλήσαμε για πολλές ιστορικές μαρτυρίες που υπάρχουν για το Άγιο Φως, και τώρα θα πάμε σε κάποιες μαρτυρίες Επισκόπων τής Εκκλησίας τών Ιεροσολύμων, που περιγράφουν και αυτοί τα τού Αγίου Φωτός. Νομίζω ότι εδώ δεν πρέπει να μιλάμε, πρέπει να ακούμε. Δίνω το λόγο σ' εσένα:<br /><br />-Ευχαριστώ πολύ!<br /><br /> <br /><br />7. Πατριαρχικές μαρτυρίες για το θαύμα τού Αγίου Φωτός<br /><br />Πολλοί Μητροπολίτες τού Πατριαρχείο τών Ιεροσολύμων αλλά και Πατριάρχες, (σε αντίθεση με όσα είπαμε προηγουμένως, ότι έχουν υποστηρίξει πολλοί ότι δεν υπάρχουν εν ζωή Πατριάρχες που να είπαν ότι αυτό είναι θαύμα.<br /><br />Εδώ ν' αναφέρουμε σημαντικές μαρτυρίες τού Μητροπολίτου Γάζης Παϊσίου Λυγαρίδη. Είναι μητροπολίτης εκεί από το 1652 ως το 1678. Μας παρουσιάζει την ακολουθία τού Αγίου Φωτός όπως πραγματοποιήθηκε, όπως την ξέρουμε και σήμερα, και τελειώνει με μια παρατήρηση:<br /><br />"Πού είναι εκείνοι τώρα όπου απιστούσι το Θείο και Ουράνιο Φως, το καταβαίνον εις τον Άγιον και Ζωοδόχον Τάφον τού Χριστού προς Εσπέραν το Μέγα Σάββατο;"<br /><br />Ο ίδιος απορεί ουσιαστικά, για το πώς μπορούν να υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι δεν πιστεύουν στη θαυματουργική προέλευση τού Αγίου Φωτός.<br /><br />-Πού να ζούσε τώρα!<br /><br />-Ακριβώς!<br /><br />Παρόμοια περιγραφή τού θαύματος τού Αγίου Φωτός, κάνει και ο Μητροπολίτης Ναζαρέτ Γαβριήλ το 1651. Μας περιγράφει και αυτός την ακολουθία τού Αγίου Φωτός, όπως πραγματοποιείται και σήμερα.<br /><br />Στις πηγές δεν θα βρούμε τεράστιες διαφορές για τον τρόπο με τον οποίο πραγματοποιείται η ακολουθία τού Αγίου Φωτός, από τότε μέχρι και σήμερα.<br /><br />Έχουμε και κάποιες άλλες μαρτυρίες και από Ρώσους. Ο Ρώσος Αρσένιος Σουχάνωφ φθάνει στα Ιεροσλόλυμα το 1652, μαζί με τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Παΐσιο για να εκτελέσει εντολή τού Τσάρου τής Ρωσίας και τού Πατριάρχου Μόσχας, για να καταγράψει τους αγίους τόπους και να συντάξει μία εκκλησιαστική τυπική διάταξη τών ιερών ακολουθιών που γίνονταν στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων.<br /><br />Εδώ πρέπει λίγο να διευκρινίσουμε ότι κατά τη διάρκεια τής Τουρκοκρατίας ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων δεν έμενε στα Ιεροσόλυμα, και αυτό γινόταν για λόγους πρακτικούς. Επειδή το κέντρο διοίκησης τής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας βρισκόταν στην Κωνσταντινούπολη, επειδή επειδή τα διατάγματα έβγαιναν από την Κωνσταντινούπολη, και επειδή έπρεπε να προλαβαίνει το Πατριαρχείο να ενημερώνεται και να αντιδρά, ο Πατριάρχης είχε αναγκασθεί και είχε μετακομίσει στην Κωνσταντινούπολη. Γι' αυτό η έκφραση: "τα Πατριαρχεία", που ακούμε πολλές φορές όταν πηγαίνουμε στην Κωνσταντινούπολη, σημαίνει αυτό ακριβώς. Επειδή κοντά, σε κοντινή απόσταση είναι και το Φανάρι, και το μετόχι στο οποίο έμενε ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων.<br /><br />Γι' αυτό λέμε "ανεβαίνουμε στα Πατριαρχεία". Αυτή ακριβώς είναι η έκφραση που χρησιμοποιείται στο Πατριαρχείο τής Κωνσταντινουπόλεως μέχρι και σήμερα.<br /><br />Εκεί λοιπόν περιγράφει ο Αρσένιος Σοχάνωφ την τελετή τού Αγίου Φωτός, όπου μας δίνει και μια πολύ σημαντική πληροφορία:<br /><br />Εκείνη την εποχή ο Αρμένιος, δεν εισερχόταν με τον Πατριάρχη στο Κουβούκλιο τού Παναγίου Τάφου. Φαίνεται ότι με την πάροδο τών χρόνων χάσαμε το δικαίωμα, ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων, ο Ελληνορθόδοξος, να μπαίνει μόνος του. Την εποχή πάντως αυτή, το 1652 που ο Αρσένιος Σουχάνωφ μας περιγράφει, ο Πατριάρχης έμπαινε μόνος. Και μάλιστα περιγράφει το επεισόδιο, όπου Αρμένιος προσπαθεί να μπει με τον πατριάρχη Παΐσιο μέσα στο Κουβούκλιο τού Παναγίου Τάφου, και λέει και ο ίδιος ο Αρσένιος περιγράφοντας, ότι όλοι μπήκαν μπροστά στην πόρτα, ακόμα και οι Τούρκοι οι οποίοι ήταν τότε η πολιτική διοίκηση, για να εμποδίσουν τον Αρμένιο να μπει μέσα στο κουβούκλιο τού Παναγίου Τάφου.<br /><br />-Μία ιστορία που κρατάει μέχρι τώρα, με τους Αρμενίους να εγείρουν κάθε χρόνο νέα θέματα, κατά την ώρα τής τελετής τού Αγίου Φωτός. Και βέβαια, για αποφυγή παρεξηγήσεων, να πούμε ότι στον χώρο τού Παναγίου Τάφου, (και όσοι έχουν πάει, γνωρίζουν ότι το Κουβούκλιο έχει δύο χώρους, (έχει τον Προθάλαμο που είναι ο Άγιο Λίθος, και τον εσωτερικό χώρο όπου είναι ο Πανάγιος Τάφος), στον χώρο λοιπόν που είναι ο Πανάγιος Τάφος, πάντοτε, μέχρι και σήμερα, εισέρχεται μόνο ο Ελληνορθόδοξος Πατριάρχης, ή ο Ελληνορθόδοξος Επίσκοπος που έχει ορίσει το Πατριαρχείο μας, και όχι κάποιος άλλος αλλόδοξος. Ο αλλόδοξος στέκεται στον προθάλαμο. Ο Αρμένιος στέκεται και επιτηρεί τον Ελληνορθόδοξο, για να δει ότι τα κάνει όλα όπως πρέπει, έτσι; Και αυτό είναι κάτι που έχουνε δυστυχώς ξεχάσει κάποιοι να αναφέρουνε. Εάν ο Έλληνας, ο Ελληνορθόδοξος, έκανε κάποιο κόλπο, οι Αρμένιοι δεν θα ήταν τόσο αφελείς, να αφήνουν τον Έλληνα να κάνει το κόλπο, και να μη βγουν και να το βροντοφωνάξουν, και να πουν "Είναι απατεώνες, διώξτε τους, από εδώ και πέρα εμείς θα είμαστε οι καλοί". Που είναι κάθε χρόνο εκεί για να τον επιτηρούν.<br /><br />-Ναι, αυτή ακριβώς είναι η αλήθεια. Οι Αρμένιοι θα είχαν κάθε λόγο, και θα ήθελαν να είναι "απάτη", (εντός εισαγωγικών), το θαύμα τού Αγίου Φωτός, γιατί όχι απλώς θα έκαναν την τελετή αν χάναμε εμείς το δικαίωμα, αλλά θα χάναμε και τον Πανάγιο Τάφο, Από τη στιγμή βέβαια που θα αποδειχθεί (που δεν θα αποδειχθεί ποτέ), ότι κάτι συμβαίνει διαφορετικό από αυτό που ξέρουμε, οι Έλληνες που έχουν την κυριότητα τού Παναγίου Τάφου, αυτομάτως εκείνη τη στιγμή θα τη χάσουν. Και αυτό δεν ξέρω για ποιους λόγους δεν προβάλλεται.<br /><br />-Δεν ακούγεται ποτέ!<br /><br />-Κάποτε το 2002 όταν ήμουν στα Ιεροσόλυμα, άκουσα δίπλα μου κάποια Δημοσιογράφο να μεταδίδει, ότι για πρώτη φορά το Άγιο Φως το έβγαλε ο Αρμένιος.<br /><br />-Και είχε ακουστεί τότε στην Ελλάδα και είχαμε όλοι τρομάξει...<br /><br />-Ήμουν δίπλα στη Δημοσιογράφο που το έλεγε εκείνη την ώρα. Πιστεύω ότι χρειάζεται μία ενημέρωση και μία προετοιμασία, όταν κανείς μεταδίδει κάτι σχετικά με το Άγιο Φως.<br /><br />-Δυστυχώς πάνε όλοι οι ανίδεοι, και δεν ντρέπομαι που το λέω. Ανίδεοι τελείως, πάνε να καλύψουν ένα θέμα, το οποίο στοιχειωδώς δεν το έχουν μελετήσει. Είναι σαν να καθίσουμε εμείς τώρα, να μιλήσουμε για ένα αμιγώς Ιατρικό θέμα που δεν το κατέχουμε. Θα πούμε τραγικά σημεία και τέρατα, που θα οδηγήσουμε τον κόσμο και σε παρερμηνείες, και μπορεί και σε εγκλήματα. Κάτι τέτοιο κάνουνε, δυστυχώς οι Δημοσιογράφοι, και δεν ντρέπομαι να το πω, γιατί είμαστε από τον ίδιο χώρο. Μπορούμε να βλέπουμε τα λάθη μας και να τα ομολογούμε.<br /><br />Δεν θα έβλαπτε λοιπόν αγαπητοί συνάδελφοι που ασχολείστε με το θέμα, να διαβάζατε λίγο περισσότερο, πριν καλύψετε το συγκεκριμένο θέμα. Όταν πάνε ακολουθώντας έναν έναν Πρωθυπουργό, ή έναν Υπουργό, ή Πρόεδρο ενός κόμματος σε μια επίσημη επίσκεψη σε κάποια χώρα, διαβάζουν και για τη χώρα, διαβάζουν και για την εξωτερική πολιτική, διαβάζουνε κάτι, για να μπορέσουν να καταλάβουν γιατί έχει πάει. Για το Άγιο Φως δεν διάβασαν, απλά πήγανε και ό,τι αντιλήφθηκαν ή ό,τι τούς είπανε, το μετέφεραν, χωρίς να κάνουν ουσιαστική έρευνα. Δυστυχώς! Χωρίς να σημαίνει αυτό, ότι δεν υπάρχουν και λαμπρές εξαιρέσεις.<br /><br />-Βεβαίως. Πάντοτε υπάρχουν εξαιρέσεις.<br /><br />-Αυτό ως μια μικρή παρένθεση, και συγνώμη που διακόψαμε τη ροή τού λόγου, για να μην υπάρξει παρεξήγηση για το θέμα τού Αρμενίου. Μέχρι και σήμερα μένει στον Προθάλαμο. Προς Θεού, όχι στον χώρο τού Παναγίου Τάφου.<br /><br />-Βεβαίως!<br /><br />Ο Πατριάρχης λοιπόν Ιεροσολύμων Νεκτάριος, μια μεγάλη προσωπικότητα τού Πατριαρχείου τών Ιεροσολύμων, είναι ο Πατριάρχης από το 1660 μέχρι το 1669, σε εποχή πολύ δύσκολη για το Πατριαρχείο, απαντάει στον Πέτρο τον Μαΐστορα. Ο Πέτρος ο Μαΐστωρ ήταν ένας Ιησουίτης μοναχός, ο οποίος γράφει στον Πατριάρχη Νεκτάριο, και εκείνος τού απαντά<br /><br />Ο Πατριάρχης λοιπόν αναφέρει σαφώς και κατηγορηματικώς, ότι το Άγιο Φως είναι θαύμα, και λέει ως εξής:<br /><br />"Θειότατον και υπερφυέστατον το άγιο Φως. Το κατ' έτος ημέραν εμείς οι Ορθόδοξοι, κατά το αρχαίον τού εορτάζειν το Άγιον Πάσχα έθος, την τοιαύτην μυστηριώδη τελετή παρά τών πατέρων τελείν παρελάβαμε".<br /><br />Ο Πατριάρχης τονίζει λοιπόν, ότι την τελετή τού Αγίου Φωτός, την πήραμε από την παράδοση τών πατέρων μας, είναι αρχαία, είναι μυστηριώδης. Όταν λέει "μυστηριώδης", δεν σημαίνει ότι κάτι κρυφό γίνεται. Είναι όπως λέμε "τα μυστήρια τής Εκκλησίας μας". Δεν είναι κάτι το απόκρυφο. Είναι μυστήριο διότι σ' αυτό ενεργεί το Άγιο Πνεύμα. Γι' αυτό την ονομάζει "μυστηριώδη τελετή".<br /><br />Μας πληροφορεί λοιπόν εκεί, ότι μέσα στον Πανάγιο Τάφο, όταν ο Πατριάρχης περιμένει για να παραλάβει το Άγιο Φως, εμφανίζεται κάτι το οποίο μοιάζει με σταγόνες. Αυτές οι σταγόνες μετατρέπονται σε φώς. Αυτή την πληροφορία μάς δίνει ο Πατριάρχης Νεκτάριος.<br /><br />Στην πορεία θα παρουσιάσουμε ότι αυτή η μαρτυρία ταυτίζεται και με όλες τις επόμενες τών Πατριαρχών. Ότι δηλαδή μοιάζει η πλάκα που καλύπτει τον Πανάγιο Τάφο να ιδρώνει.<br /><br />Οι ακροατές μας πρέπει να γνωρίζουν ότι το σημείο που εναπετέθη το σώμα τού Χριστού μας, είναι κάτω από την πλάκα αυτή, η οποία βρίσκεται σήμερα στον Πανάγιο Τάφο. Για να καλυφθεί το μνημείο αφ' ενός, και αφ' ετέρου επειδή είναι γύρω στα δύο μέτρα με διόμισυ, να μην υπάρξει κάποιο ατύχημα.<br /><br />Καλύπτει επομένως τον Πανάγιο Τάφο η πλάκα αυτή. Η Πλάκα αυτή κάποια στιγμή εμφανίζεται να ιδρώνει. Και από εκεί ανάβει (δεν ξέρουμε πώς ακριβώς γίνεται), και θα σας εξηγήσουμε στην πορεία, τελικώς αν ο Πατριάρχης μπορεί να δει, ή αν δεν μπορεί να δει, ή αν βλέπει ή αν θυμάται το τι ακριβώς συμβαίνει μέσα εκεί.<br /><br />-Νομίζω ότι οποιοσδήποτε άνθρωπος αν μπορούσε να σταθεί εκεί, δεν θα έψαχνε να δει το "τι" και το "πώς", ούτε θα μπορούσε να θυμηθεί αργότερα τι συνέβη.<br /><br />-Ναι, και αυτό βέβαια έχει και τη θεολογική του ερμηνεία, και αυτό θα το εξηγήσουμε αργότερα, το γιατί δεν μπορεί να θυμηθεί.<br /><br />Ο Πατριάρχης τών Ιεροσολύμων Δοσίθεος μετά, διάδοχος τού Νεκταρίου, μεγάλος Πατριάρχης, μεγάλος συγγραφέας τής Εκκλησίας, έχει γράψει το περίφημο έργο του: "Δωδεκάβιβλος", όπου καταγράφει την ιστορία τού Πατριαρχείου τών Ιεροσολύμων και όχι μόνο, αναφέρεται στο "ουράνιο Φως τού Αγίου Τάφου. Δηλώνει δηλαδή και αυτός, ότι το φως το οποίο κατέρχεται στον Πανάγιο Τάφο, είναι ουράνιο, προέρχεται δηλαδή από τον ουρανό, και χρησιμοποιεί και έναν πολύ όμορφο χαρακτηρισμό για τον Πανάγιο Τάφο: Ότι είναι "Μνήμα και προσκύνημα τού Φωτός".<br /><br />Είναι μία πολύ ωραία έκφραση, εμένα μου αρέσει πάρα πολύ.<br /><br />Κάποιοι βέβαια κατηγόρησαν με την πάροδο τού χρόνου τον Πατριάρχη Δοσίθεο ότι δεν αναφέρει σαφώς και κατηγορηματικώς ότι πρόκειται περί θαύματος.<br /><br />Αυτή τη στάση του ερμηνεύει ο Κωνσταντίνος Οικονόμου ο εξ Οικονόμων. Και μας λέει ότι ο π. Δοσίθεος δεν ανέφερε ότι είναι θαύμα σαφώς και κατηγορηματικώς, (αν και εγώ θεωρώ ότι οι δύο παραπάνω μαρτυρίες είναι σαφείς και κατηγορηματικές), για δύο λόγους:<br /><br />Πρώτον, επειδή το θέμα ήταν τετριμένο. Για εκείνον δεν ήταν κάτι το παράδοξο ή το περίεργο, και αφ' ετέρου διότι αυτό το θαύμα τού Αγίου Φωτός, προκαλούσε την οργή τών Λατίνων. Και επειδή ακριβώς δεν ήθελε ο Πατριάρχης Δοσίθεος να βλασφημείται συνεχώς το Άγιο Φως, απέφυγε να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες. Όμως προσπαθώντας να βρω περισσότερες πληροφορίες για το Άγιο Φως, ανακάλυψα μία επιστολή. Είναι μία επιστολή, την οποία γράφει ένας Αγιοταφίτης Μοναχός.<br /><br />Πρέπει οι ακροατές μας να γνωρίζουν ότι το Πατριαρχείο τών Ιεροσολύμων έχει αντιπρόσωπο, επίτροπο στη Μόσχα, γιατί εκεί υπάρχει μία περιουσία η οποία ανήκει στο Πατριαρχείο.<br /><br />Φαίνεται λοιπόν ότι αυτός ο Αγιοταφείτης Μοναχός, το 1689 ζει στη Μόσχα, και γράφει μια επιστολή. Σε αυτή την επιστολή λοιπόν, τι μας λέει αυτός ο Αγιοταφείτης; Ας διαβάσουμε το απόσπασμα: "Δια τους μεν ημετέρους, τους μη πιστεύοντας το Φως, (τους Ορθοδόξους δηλαδή που δεν το πιστεύουν), αποκρίνομαι εκείνον, το οποίο λέγει ο θείος ο Ιωάννης ο Απόστολος, εις την Α΄ του Επιστολή. "Εξ ημών εξήλθον, αλλά ουκ ήσαν εξ ημών. Ή γαρ ήσαν εξ ημών, μεμενίκεσαν αν μεθ' ημών". (Ότι είναι από εμάς, αλλά ουσιαστικά δεν είναι μ' εμάς).<br /><br />Έπειτα λέει: "Ο ίδιος εγώ, είδον αυτοίς οφαλμοίς με την Χάρην τού Αγίου Θεού, με πίστην αληθινή και όχι με περιέργεια ανθρωπίνη (το Άγιο Φως δηλαδή). Μήτε εξεύρω να γράψω περισσότερο από αυτό, μήτε έχω εδώ βιβλία, τα οποία διαλαμβάνωσι πλατύτερα περί τού θαύματος τούτου. Απερχόμενος δε συν Θεώ Αγίω προς τον Μακαριώτατο Πατριάρχην κύριον Δοσίθεον, θέλω προβάλλει την υπόθεσιν αυτή. Και η μακαριότης του, ως σοφός και άκρως θεολόγος τής Αγίας τού Χριστού Ανατολικής Εκκλησίας, και ως γενόμενος και ων υπουργός πολλάκις εις τούτο το Άγιο Φως, θέλει γράψει σαφέστερον και βεβαιότερον, προς πληρεστέραν παράστασιν τής αληθείας και τού θαύματος".<br /><br />Τι μας λέει λοιπόν ο Αγιοταφίτης;<br /><br />Ότι εγώ, ούτε βιβλία έχω μαζί μου, ούτε ξέρω να γράψω τόσο καλά όπως ξέρει ο Πατριάρχης Δοσίθεος ο οποίος είναι Λόγιος. Αυτό που μας πληροφορεί που μας πληροφορεί όμως είναι: "Θα ζητήσω από τον Πατριάρχη να γράψει εκείνος, ο οποίος έχει γίνει υπουργός πολλάκις. Δηλαδή ότι πολλές φορές έχει διακονίσει το θαύμα τού Αγίου Φωτός. Και εκείνος, ως καλύτερος θεολόγος από εμένα, ας γράψει για να δώσει περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το θαύμα.<br /><br />Ουσιαστικά δηλαδή η επιστολή τού Αγιοταφείτου αυτού μοναχού, καταρρίπτει την όποια θεωρία έχει πλασθεί ακόμα και σήμερα, ότι δήθεν ο Πατριάρχης Δοσίθεος δεν αποδεχόταν το Άγιο Φως.<br /><br />Έχουμε και άλλες μετά μαρτυρίες, από τον Καμαράση τού Παναγίου Τάφου Χρύσανθο τον εκ Προύσσης. Καμαράσης να πούμε εδώ, είναι ένα Οφίκιο το οποίο υπάρχει στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων. Είναι ο Φύλακας τού Πατριαρχικού κελίου, και υπεύθυνος για την ενδιαίτηση τών Μοναχών. Μέχρι και σήμερα. Όταν κάποιος μοναχός Αγιοταφείτης αποβιώσει, ουσιαστικά κλειδώνει το κελί, και υπεύθυνος γι' αυτό είναι ο Καμαράσης. Αυτός ο Καμαράσης λοιπόν τού Παναγίου Τάφου, ο Χρύσανθος ο εκ Προύσσης, εκδίδει το 1787 ένα προσκυνητάριο. Εκεί περιγράφει την τελετή, όπως τη γνωρίζουμε και σήμερα. Δεν θα βρούμε δηλαδή διαφορές από τότε μέχρι και σήμερα.<br /><br />Από τους μεγάλους λογίους τής Εκκλησίας μας, ο Ευγένιος Βούλγαρης, αποδέχεται σαφώς και κατηγορηματικώς ότι το Άγιο Φως είναι ένα θαύμα. Το χρησιμοποιεί ο Ευγένιος Βούλγαρης σαν παράδειγμα τής υπεροχής τής πίστεως τών Ορθοδόξων έναντι τών Λατίνων, σε μία επιστολή που στέλνει στον Πέτρο τον Κλέρχιο, (αυτός ήταν Λατίνος και τού απαντά).<br /><br />Ιδιαίτερα επίσης σημαντική, είναι και η επιστολή τού Οικουμενικού Πατριάρχου Κωνσταντίου τού Α΄ τού Αβοσιναίου.<br /><br />Συνήθως θα περιμέναμε ότι όλες οι μαρτυρίες σχετικά με το Άγιο Φως, είναι από Πατριάρχες Ιεροσολύμων. Δεν είναι μόνο από Πατριάρχες Ιεροσολύμων. Γράφει σε κάποιον Αρχιμανδρίτη Πλάτωνα, ο οποίος είναι Αγιοταφίτης. Η επιστολή αποστέλλεται "τω αρχιμανδρίτη αγιοταφείτη κυρίω Πλάτωνι, περί τού εν Ιεροσολύμοις Αγίου Φωτός". Εκεί ο Πατριάρχης δηλώνει, (όπως και όλοι οι Πατριάρχες Ιεροσολύμων), ότι πρόκειται για θαύμα το οποίο τελείται στον Πανάγιο Τάφο κάθε Μεγάλο Σάββατο.<br /><br />Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνστάντιος, πρέπει να πούμε ότι στρέφεται και εμμέσως εναντίον τού Κοραή. Στρέφεται, διότι λέει ότι: "εκφράζει εκφράζει μία απατηλή γνώμη (δεν αναφέρει ποιος το λέει, αλλά εμείς καταλαβαίνουμε ότι πρόκειται για τον Κοραή). Ότι εκφράζει δικές του αντιλήψεις ο Κοραής, και ότι δεν θα έπρεπε ουσιαστικά να σχολιάσει ένα θαύμα το οποίο δεν το γνωρίζει, "ως μη ώφειλεν" αναφέρει ο Πατριάρχης.<br /><br />Το θαύμα τού Αγίου Φωτός κατά τον Πατριάρχη Κωνστάντιο, πηγάζει από τον Ίδιο τον Θεό. Ο οποίος μας λέει ότι μπορεί να ενεργήσει τα πάντα, και ότι αυτό το θαύμα στηρίζει την Ορθοδοξία λέει ο Οικουμενικός Πατριάρχης, τόσο στην περιοχή εκείνη, όσο και σε όλο τον κόσμο. Οι Ορθόδοξοι στηρίζονται σε αυτό το θαύμα.<br /><br />Έχουμε και άλλες μαρτυρίες μετά, και από Ρώσους μοναχούς.<br /><br />Ο Κωνσταντίνος Οικονόμος όπως προαναφέραμε, υποστηρίζει το θαύμα τού Αγίου Φωτός και μάλιστα στρέφεται και εκείνος εναντίον τού Κοραή, χωρίς να τον κατονομάζει πάλι στα έργα του.<br /><br /> <br /><br />8. Μαρτυρίες τού 20ού αιώνα για το θαύμα τού Αγίου Φωτός<br /><br />Και μετά φθάνουμε στις μαρτυρίες τού 20ού αιώνα, οι οποίες ίσως είναι και οι πιο ενδιαφέρουσες, γιατί είναι πολύ κοντά σ' εμάς.<br /><br />-Είναι τωρινές. Είναι αυτό το μεγάλο θαύμα που αιώνες τώρα συμβαίνει, που στηρίζει τους Ορθοδόξους, και που μέχρι και σήμερα, βλέπουμε τη συγκεκριμένη μέρα, η Ιερουσαλήμ να κατακλύζεται από τους Ορθοδόξους κάθε εθνότητος, για να είναι εκεί, να λάβουν αυτή την ευλογία, πολλοί δε εξ αυτών να το μεταφέρουν στη συνέχεια στις πατρίδες τους, στα σπίτια τους, και βέβαια, με την ειδική πτήση που έχει καθιερωθεί εδώ και περίπου 20 χρόνια, να έρχεται στην Ελλάδα, και να μεταφέρεται σχεδόν σε κάθε μέρος τής πατρίδας μας, και όχι μόνο.<br /><br />Αυτό από μόνο του, η αγάπη τού κόσμου για να λάβει αυτή την ευλογία, θα μπορούσε πολύ εύκολα να αποδείξει όσα κάποιοι άλλοι πολύ εύκολα έρχονται να αμφισβητήσουν.<br /><br />Μπροστά σε περίπου 15-20.000 ανθρώπους που χωράει ο ναός το μεσημέρι τού Μεγάλου Σαββάτου, (που δεν είναι όλοι Ορθόδοξοι), γιατί πάνε και οι Αρμένιοι, και οι Κόπτες και οι λοιποί Μονοφυσίτες, για να είναι και αυτοί μπροστά την ώρα που βγαίνει το Άγιο Φως, δε νομίζω, (αυτό είναι το δικό μου επιχείρημα, δεν έχω ψάξει σε τόσο βάθος το θέμα τού Αγίου Φωτός), αλλά έχοντας βρεθεί Μεγάλα Σάββατα στην Αγία Γη, δεν νομίζω, ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι θέλουν πραγματικά κάποιος να τους κοροϊδεύει και πηγαίνουν επειδή τους αρέσει μια πολύ όμορφη παράσταση.<br /><br />Όσο ωραίο και αν είναι ένα θεατρικό έργο, πόσες φορές θα το δεις; Θα πας, θα το δεις και θα φύγεις. Και μάλιστα αν καταλάβεις ότι ήταν και λίγο απάτη, δεν θα ξαναπάς.<br /><br />Εάν λοιπόν πιστεύουμε όλους αυτούς που εύκολα βρίσκουν λόγο στα ηλεκτρονικά μέσα, να θίξουν την πίστη μας, ή να υποστηρίξουν τα όσα οι ίδιοι πρεσβεύουν, τότε ναι, είμαστε αφελείς. Εμείς και οι χιλιάδες τών ανθρώπων που κάθε χρόνο τέτοια μέρα, πηγαίνουμε εκεί, γιατί μας αρέσει, αυτοί οι λιγοστοί Έλληνες Αγιοταφίτες που υπάρχουν, να μας κοροϊδεύουν. Και μας κοροϊδεύουν επειδή όλοι τους είναι πεπειραμένοι Χημικοί, με πολλές σπουδές και πτυχία στο εξωτερικό, με διδακτορικά, όχι με μεταπτυχιακά, στη χημεία, και μπορούν όχι απλά τα κεριά που κρατάει ο Πατριάρχης, αλλά και όλα τα κανδήλια που είναι σβηστά να τα κάνουν να ανάβουν.<br /><br />Αυτό είναι ένα μικρό, αφελές ίσως, αλλά και ουσιαστικό επιχείρημα - απάντηση σε όσους δεν έχουν ζήσει αυτή τη στιγμή, μέσα στον Πανάγιο και Ζωοδόχο Τάφο, στον Πανίερο Ναό τής Αναστάσεως, και να πω για μία ακόμα φορά, (το έχω πει πολλές φορές στην Πειραϊκή Εκκλησία), ότι δεν το έχω δει το Άγιο Φως, μολονότι έχω βρεθεί Μεγάλο Σάββατο εκεί, αλλά το Άγιο Φως γίνεται, χωρίς να με έχει ανάγκη. Συμβαίνει, εμφανίζεται, γιατί ο Θεός έτσι επιτρέπει. Και νομίζω ότι και αυτό είναι κάτι, (πριν φθάσουμε στις μαρτυρίες τού 20ού αιώνα), που θα έπρεπε να αναφερθούμε, αν μπορούμε βέβαια εμείς να εξηγήσουμε, το γιατί κάποιοι το βλέπουν και κάποιοι δεν το βλέπουν, και γιατί αυτοί που το βλέπουν δεν το βλέπουν πάντα με τον ίδιο τρόπο. Ή μπορεί να στέκονται τρεις άνθρωποι δίπλα - δίπλα, ακριβώς στο ίδιο σημείο, και να το βλέπουν εντελώς διαφορετικά.<br /><br />-Κάποιες θεολογικές απαντήσεις υπάρχουν, όσο μπορούμε βέβαια να προσεγγίσουμε το γεγονός ενός θαύματος, γιατί το θαύμα είναι θαύμα. Ή κανείς το αποδέχεται, ή το απορρίπτει. Λογικές εξηγήσεις δεν υπάρχουν, γιατί αν προσπαθήσουμε να ερμηνεύσουμε τα θαύματα με τη λογική, θα καταλήξουμε στο σχολαστικισμό τής Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας, την οποία ξέρουμε πόσο πολύ τη ζημίωσε. Προσπάθησε και η ίδια να απεγκλωβισθεί, αλλά δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν έχουν καταφέρει να το πετύχουν.<br /><br />Τον 20ό λοιπόν αιώνα, έχουμε πολλές μαρτυρίες. Το 1926, ο Αγιοταφίτης Μοναχός Μητροφάνης Παπαϊωάννου, ο οποίος καταγόταν από την Κερασούντα τού Πόντου, κατάφερε να μπει απαρατήρητος μέσα στο Κουβούκλιο τού Παναγίου Τάφου. Προσποιούμενος ότι ήθελε να καθαρίσει κάτι στον Τρούλο, ανέβηκε σε μία σκάλα, (από την παραμονή βέβαια).<br /><br />Όποιος έχει επισκεφθεί το Κουβούκλιο τού Παναγίου Τάφου, γνωρίζει ότι από πάνω έχει έναν πολύ μικρό Τρούλο. Εκεί κρύφτηκε, είναι συγκλονιστική η μαρτυρία του. Θα ήθελα να τη διαβάσω τη μαρτυρία, όπως ο ίδιος την περιγράφει.<br /><br />-Όντως είναι συγκλονιστική και αξίζει να την ακούσουμε:<br /><br />-"Ήκουσα ένα ελαφρό συριγμό. Ήταν παρόμοιος με λεπτήν αύρα πνοής ανέμου. Και αμέσως, (αλησμόνητον θέαμα), είδα ένα γαλάζιο φως να γεμίζει ολόκληρο τον Ιερό χώρον τού Ζωοδόχου Τάφου. Το γαλάζιον εκείνο φως, το είδα εις την συνέχεια να στριφογυρίζει ως δυνατός ανεμοστρόβιλος, που με την ορμή του ξεριζώνει πανύψηλα δένδρα και τα αρπάζει, και τα μεταφέρει μίλια μακριά.<br /><br />Πόση ανησυχίαν είχε εκείνο το γαλάζιο φως! Μέσα από το φως εκείνο, έβλεπα καθαρά τον Πατριάρχη από το πρόσωπο τού οποίου κυλούσαν χονδρές σταλαγματιές ιδρώτος.<br /><br />Όπως ήτο γονυκλινής, έφερε το χέρι του και έβαλε το δάχτυλό του εις τον ανοιχτό χώρο τής ιεράς φυλλάδος, που εδημιουργούσε το κερί.<br /><br />(Αυτό το κερί πρέπει να πούμε, είναι ένα κερί που κρατάει ο Πατριάρχης για να το ανάψει, μαζί με τις δύο δεσμίδες που έχει μαζί του).<br /><br />Εν τω μέσω τοποθέτησεν επί τού Ζωοδόχου Μνήματος τέσσερας δεσμίδας λευκών κηρίων, από τριάκοντα τρία κεριά η κάθε μία. Και ως να εφωτίζετο από το φως εκείνο το μυστηριώδες, άρχισε να αναγινώσει τας ευχάς.<br /><br />Μόλις ήγγισεν επί τής ιεράς φυλλάδος και άνοιξε την σελίδα, και άρχισε να αναγινώσκει τας ευχάς, εκείνο το κάπως ήρεμο γαλάζιο φως, ήρχησε και πάλι μίαν ανήσυχον κίνησιν. Ήτο ένα αφάνταστον και απερίγραπτον στριφογύρισμα δυνατότερο από το πρώτο. Και αμέσως, άρχισε να μεταβάλλεται εις ένα ολόλευκο φως, όπως περιγράφει ο Ευαγγελιστής εις την Μεταμόρφωσιν τού Σωτήρος Χριστού.<br /><br />Εν συνεχεία το ολόλευκο εκείνο φως, μετεμορφώθη εις ένα ολοφώτεινο υπέρ τον ήλιον δίσκον, και ενετοπίσθη ακίνητον άνωθεν ακριβώς τής κεφαλής τού Πατριάρχου.<br /><br />Κατόπιν είδα τον άγιο γέροντα Πατριάρχη, να παίρνει στα χέρια του τις δεσμίδες τών τριάκοντα τριών κεριών. Τας ανύψωσε, και έδινε την εικόνα τής αναμονής. Ανέμενεν εκ Θεού την έλευσιν τού αοράτου Φωτός. Και όπως σιγά - σιγά ύψωνε τα χέρια του, δεν έφθασε ακόμα στο ύψος τής κεφαλής του. Αμέσως, εν ριπή οφθαλμού, ως να έγγισεν επί αναμμένης καμίνου, ήναψαν αυτομάτως η αγία Κανδήλα, και οι τέσσερεις δεσμίδες τών κεριών.<br /><br />Αιφνιδίως, χωρίς καν να αντιληφθώ εξηφανίσθη από τών οφθαλμών μου ο ολοφώτεινος εκείνος δίσκος.<br /><br />Ο άγιος γέροντας Πατριάρχης, γεμάτος από ιεράν ικανοποίηση, με καταφανή την συγκίνηση στο πρόσωπό του, απεχώρησε. Έκανε δύο - τρία βήματα προς τα πίσω σεβόμενος τον άγιο χώρο, και εξήλθε στον προθάλαμο τού αγίου Λίθου. Είχε στας χείρας του το Άγιο Φως".<br /><br />-Είναι, όχι απλώς συγκλονιστική, είναι ανατριχιαστική αυτή η περιγραφή. Ο μακαριστός γέροντας Μητροφάνης, είχε διηγηθεί, και δεν έπαψε μέχρι και το τέλος τής ζωής του να διηγείται αυτή του την εμπειρία. Είναι καταγεγραμμένη εδώ και πάρα πολλά χρόνια σε βιβλία που κυκλοφορούν, και μάλιστα λίγο πριν παραδώσει την ψυχή του, είχε μιλήσει ο ίδιος και σε Δημοσιογράφο στη Θεσσαλονίκη, (γιατί εκεί κοιμήθηκε), και κατεγράφη σε κάμερα πλέον η μαρτυρία αυτή η συγκλονιστική, γιατί δεν την είχε ξεχάσει, μολονότι, αυτό το περιστατικό συνέβη το 1926.<br /><br />Μέχρι και πριν από 15 περίπου χρόνια που κοιμήθηκε ο παππούλης, το έλεγε και το διηγείτο με την ίδια ακριβώς θέρμη, και το περιέγραφε πάντα με τα ίδια ακριβώς λόγια, και είναι νομίζω από τους πιο μεγάλους και αδιάψευστους μάρτυρες τού Αγίου Φωτός. Κρυμμένος ο ίδιος, μετανοιωμένος μετά, πήγε να εξομολογηθεί στον Πατριάρχη (να πούμε όλη την ιστορία ε;)<br /><br />-Είναι πολύ χαρακτηριστικό ότι μόλις συγκλονίσθηκε τόσο πολύ, ζητούσε να εξομολογηθεί στον Πατριάρχη. Πρέπει να πούμε ότι οι πατέρες τής Αγιοταφικής Αδελφότητας, δεν εξομολογούνται στον Πατριάρχη, υπάρχει ο Πνευματικός, τής αδελφότητος, ο οποίος είναι συνήθως κάποιος Επίσκοπος.<br /><br />Τότε οι αδελφοί τού είπαν "να πας να εξομολογηθείς στον Πνευματικό". Εκείνος φώναζε κλαίγοντας ότι "θέλω να εξομολογηθώ στον Πατριάρχη". Φοβήθηκαν οι Πατέρες, γιατί υπέθεσαν μήπως είχε κάνει κάποιον φόνο.<br /><br />Συναντήθηκε λοιπόν με τον Πατριάρχη τον Δαμιανό τότε, και τού εξομολογήθηκε ότι κρύφτηκε και είδε, ό,τι είδε. Ο Πατριάρχης Δαμιανός τού είπε: "Δεν θα πεις τίποτα όσο είμαι ζωντανός. Από τη στιγμή που θα κλείσω τα μάτια μου, τότε έχεις την ευχή και την ευλογία να περιγράψεις οτιδήποτε είδες".<br /><br />Του έκανε βέβαια την παρατήρηση, όπως την παρατήρηση τού έκανε και ο τότε Μητροπολίτης Τιμόθεος Θέμελης, και μετέπειτα Πατριάρχης Ιεροσολύμων Τιμόθεος. Τον επέπληξε και εκείνος για το γεγονός ότι κρύφθηκε για να διαπιστώσει αν το θαύμα τού Αγίου Φωτός είναι Θαύμα.<br /><br />Βέβαια το 1960 έχουμε κάτι παρόμοιο. Όταν ο επίτροπος τού Πατριάρχου Βενεδίκτου τού Α΄ μπήκε στον ναό τής Αναστάσεως για να παραλάβει το Άγιο Φως.<br /><br />Εδώ πρέπει να κάνουμε μια διευκρίνιση.<br /><br />Κάποιοι λένε ότι ο Πατριάρχης Βενέδικτος δεν έμπαινε στον Πανάγιο Τάφο πέρα από μία - δυο φορές για να πάρει το Άγιο Φως. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Ο Πατριάρχης Βενέδικτος έμπαινε κάθε χρόνο, μέχρι κάποια στιγμή που η υγεία του δεν το επέτρεπε. Από εκεί και πέρα, όριζε τον επίτροπο τού Πατριαρχείου, ο οποίος πήγαινε και στη θέση του ως Ορθόδοξος Αρχιερέας έπαιρνε το Άγιο Φως.<br /><br />Το 1960 λοιπόν ο Επίτροπος τού Πατριαρχείο μπήκε στον Πανάγιο Τάφο, (ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Σεβαστείας Αθηναγόρας).<br /><br />Κάποιος Αβυσσίνιος Μοναχός, (ξέρουμε ότι οι κάτοικοι τής Αβυσσινίας είναι έγχρωμοι). Μπήκε λοιπόν απαρατήρητος στον προθάλαμο τού Παναγίου Τάφου. Ακριβώς επειδή το σκούρο χρώμα τού προσώπου του τον διευκόλυνε, δεν φαινόταν. Διότι όπως θα περιγράψουμε, μέσα δεν υπάρχει φως.<br /><br />-Απόλυτο σκοτάδι.<br /><br />-Έμεινε λοιπόν εκεί απαρατήρητος. Μπήκε δηλαδή ο Αρχιεπίσκοπος Σεβατείας, μπήκε και ο Αρμένιος εκπρόσωπος, κανείς δεν τον παρατήρησε όμως. Εκεί λοιπόν, το είδε, και όταν βγήκε έξω, είπε τα εξής:<br /><br />"Έβλεπα τον Ορθόδοξο Αρχιερέα να ευρίσκεται ολόκληρος μέσα εις μίαν φλόγα καιομένης καμίνου. Έβλεπα από το στόμα του να εξέρχονται φλόγες. Έβλεπα ολόκληρο το Άγιο Κουβούκλιο τυλιγμένο μέσα σε φως".<br /><br />Είναι πράγματι συγκλονιστική μαρτυρία, ενός ανθρώπου που πρέπει να δηλώσουμε ότι δεν είναι και Ορθόδοξος.<br /><br />Μιλήσαμε περί Αγίου Φωτός. Ξεκινήσαμε για το πώς δημιουργήθηκε το θέμα τής αμφισβήτησης, αλλά και το πώς άρχισε το Ίδιο να εμφανίζεται. Όπως πολύ ωραία μας είπε η Αγγελική, ξεκινάει ακριβώς από την ημέρα τής Αναστάσεως.<br /><br />Πόσες φορές έχεις βρεθεί εσύ στα Ιεροσόλυμα ημέρα τού Αγίου Φωτός;<br /><br />-Δύο φορές.<br /><br />-Είχες την ευλογία να το δεις το Άγιο Φως;<br /><br />-Ναι. Την πρώτη φορά ήταν το 2002 και τη δεύτερη το 2004.<br /><br />Προσέξτε τώρα τι θα κάνουμε για τους ακροατές. Επειδή έχουμε μία ζωντανή μαρτυρία εδώ στο στούντιο τής Πειραϊκής Εκκλησίας, δεν θα αφήσουμε την Αγγελική να μας το πει σήμερα. Θα κρατήσουμε όλη την αγωνία μας, για να ακούσουμε από πρώτο χέρι τη δική σου μαρτυρία.<br /><br />Εγώ ξαναλέω για μία ακόμα φορά, και δεν με ενοχλεί καθόλου, ούτε μου μειώνει το θαύμα, ότι εγώ δεν το 'χω δει, αλλά δεν με πειράζει καθόλου. Και ήμουν εκεί, και μάλιστα το 1990 ήμουνα σχεδόν 1,5 μέτρο μακριά από την είσοδο τού Παναγίου Τάφου, αλλά το Άγιο Φως, εγώ δεν το είδα πώς βγήκε. Όμως το Άγιο Φως βγήκε, δεν με είχε ανάγκη ευτυχώς. Και ένοιωσα την ίδια χαρά που ένοιωσαν όλοι οι άνθρωποι, που δεν το βλέπουν όλοι οι άνθρωποι. Και το είπαμε και νωρίτερα αυτό.<br /><br />Όμως έχω τη χαρά να έχω άνθρωπο που το έχει δει, και θα το "εκμεταλλευθώ" (εντός εισαγωγικών το "εκμεταλλευθώ"), την επόμενη Κυριακή Αγγελική, που θα ξεκινήσουμε αν θέλεις, με τη δική σου μαρτυρία, ή θα την κρατήσουμε για πιο μετά, γιατί έχουμε ακόμα πολλές μαρτυρίες που μπορείς να μας αναφέρεις, και πολλά στοιχεία.<br /><br />Κλείνοντας αυτή την εκπομπή, αυτούς τους σημερινούς Διαλόγους, που μάλλον ήταν μια απλή συζήτηση για ένα καθόλου απλό θαύμα, αλλά ένα πάρα πολύ μεγάλο θαύμα, θα ήθελα εσύ, να μας πεις έτσι μέσα σ' ένα λεπτό με δυο λόγια, τι θα έλεγες σε όλους αυτούς που λένε ότι το Άγιο Φως δεν είναι θαύμα. Αν μπορούσες δηλαδή πολύ - πολύ σύντομα, χωρίς ιστορικά στοιχεία, χωρίς τίποτα.<br /><br />-Θα ήθελα απλώς να τελειώσω με μία φράση τού Ευαγγελίου.<br /><br />Το θαύμα τού Αγίου Φωτός, ήταν και θα παραμείνει "σημείο αντιλεγόμενο". Ίσως για να επιβεβαιωθούν για άλλη μία φορά, οι αψευδείς λόγοι τού Κυρίου, ότι "Το Φως ελήλυθεν εις τον κόσμον, αλλά οι άνθρωπο αγάπησαν μάλλον το σκότος ή το Φως.<br /><br />-Δυστυχώς, και αυτό το βλέπουμε να επαναλαμβάνεται από τότε μέχρι και σήμερα. Είδαν την εποχή τού Κυρίου μας τον Ίδιο τον Κύριο να ανασταίνει νεκρούς, και δεν τον πίστεψαν. Πόσο μάλλον τώρα, που δεν είμαστε σε θέση να Τον αισθανθούμε μέσα από τις ενέργειές Του, πόσο μάλλον να Τον δούμε. Γιατί είναι αδύνατον.<br /><br />Είμαστε και πάλι εδώ για να συνεχίσουμε το θέμα από εκεί που το είχαμε αφήσει. Και έχουμε μαζί μας το πρόσωπο που είχαμε δεσμεύσει και την προηγούμενη εβδομάδα, που είναι ίσως από τα πλέον αρμόδια, (αν μπορούμε να το πούμε βέβαια αυτό), να μας μιλήσει για το Άγιο Φως, και αυτό επειδή ακριβώς ασχολήθηκε ερευνητικά με το θέμα, καταθέτοντας μία εξαιρετική μεταπτυχιακή εργασία στη Θεολογική Σχολή τού Πανεπιστημίου τής Αθήνας.<br /><br /><img border="0" src="https://www.oodegr.com/oode/asynithista/thavmata/eikones/00e-holy-fire-2012.jpg" /><br /><br /> <br /><br />1. Εισαγωγικά περί τού θαύματος τού Αγίου Φωτός<br /><br />Η Αγγλική Χατζηιωάννου είναι και σήμερα κοντά μας, υποψήφια διδάκτωρ τής θεολογικής σχολής τού Πανεπιστημίου τών Αθηνών, και μεταπτυχιακή φοιτήτρια τού Θεολογικού Μεταπτυχιακού Ινστιτούτου τού Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Σαμπεζί τής Ελβετίας, και την ευχαριστούμε για μία ακόμα φορά που και σήμερα είναι κοντά μας, και θα προσπαθήσουμε με τη βοήθειά σου Αγγελική να μιλήσουμε για το Άγιο Φως. Χριστός Ανέστη!<br /><br />-Αληθώς Ανέστη ο Κύριος!<br /><br />-Καλώς ήλθες και δεύτερη φορά.<br /><br />-Ευχαριστώ πολύ!<br /><br />-Να μιλήσουμε για το Άγιο Φως, γι' αυτό το θέμα που εσένα σε απασχόλησε πολύ περισσότερο αφού ήταν και μεταπτυχιακή ερευνητική εργασία. Εμάς όμως μας συγκινεί ιδιαίτερα, γιατί υπάρχει αυτή η εργασία, και ήταν αφορμή για να έχουμε την προηγούμενη Κυριακή τη συζήτησή μας και να τη συνεχίσουμε σήμερα, αφού στην προηγούμενη εκπομπή εξαντλήσαμε (αν μπορούμε να το πούμε αυτό), το θέμα, τουλάχιστον προς το ιστορικό του κομμάτι, μεταφέροντας πολλές από τις πολύ περισσότερες καταγεγραμμένες μαρτυρίες που υπάρχουνε περί τού Αγίου Φωτός.<br /><br />Μιλήσαμε λίγο και για το πώς δημιουργήθηκε η αμφισβήτηση τού Αγίου Φωτός, ξεκινώντας όπως μας είχες πει εσύ την προηγούμενη Κυριακή από το 1095, από τους Ρωμαιοκαθολικούς, και φθάνοντας το 1826 στον Αδαμάντιο Κοραή που δημοσίευσε το έργο του για το Άγιο Φως στα Ιεροσόλυμα, με το οποίο βέβαια, αμφισβητούσε το θαύμα.<br /><br />Είναι κάτι που το βλέπουμε τα τελευταία χρόνια να γίνεται και στον τόπο μας, και δυστυχώς δεν είναι προς τιμήν μας αυτό, να είμαστε οι μοναδικοί Ορθόδοξοι που το αμφισβητούν. Κανένας άλλος Ορθόδοξος λαός που το θεωρεί καύχημά του και τιμή του να βγαίνει κάθε χρόνο το Άγιο Φως στον Πανάγιο Τάφο στα Ιεροσόλυμα στους Ορθοδόξους, κανένα άλλο ορθόδοξο έθνος, (λαός), δεν έχει αμφισβητήσει το Άγιο Φως, εκτός από τους Έλληνες! Τι να πει κανείς;<br /><br />-Οι οποίοι μάλιστα έχουν και ιδιαίτερα δικαιώματα στον Πανάγιο Τάφο. Ο Πανάγιος Τάφος ανήκει στο Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο τών Ιεροσολύμων. Αν κάποιος έχει επισκεφθεί τα Ιεροσόλυμα θα δει να είναι σκαλισμένο στην είσοδο τού Παναγίου Τάφου "Οι αναστήσαντές με το γένος τών Ελλήνων". Και δυστυχώς από τους Έλληνες να προέρχονται οι αμφισβητήσεις (όχι από όλους ευτυχώς), από μάλλον πολύ λίγους, οι αμφισβητήσεις για το Άγιο Φως.<br /><br />-Το Άγιο Φως που είναι ένα πολύ μεγάλο θαύμα, άσχετα αν κάποιοι αμφιβάλλουν γι' αυτό, και δυστυχώς είναι και πολλοί ιερωμένοι που το κάνουν αυτό. Αλλά όπως πολύ συχνά λέμε, και είναι και γνωστό στην Εκκλησιαστική Ιστορία, οι αιρέσεις και τα σχίσματα προήλθαν από διάφορους κυρίως Ιερωμένους, Ιεράρχες ή απλούς Ιερείς, που κάποια στιγμή πλανήθηκαν ως άνθρωποι που ήταν. Λοιπόν τουλάχιστον είναι απολύτως φυσιολογικό να αμφιβάλλουν και να αμφισβητούν το Άγιο Φως, ακόμα και Ιερωμένοι Ιεράρχες.<br /><br />Δεν μας ξενίζει, απλά στεναχωριόμαστε και ευχόμαστε ο Θεός να μην επιτρέπει να φθάνουμε σε τέτοια σημεία εμείς. Αλλά Εκείνος που γνωρίζει καλύτερα, θα δώσει και την καλύτερη λύση. Νομίζω συμφωνείς!<br /><br />-Ναι, συμφωνώ απόλυτα.<br /><br />-Θαύμα λοιπόν το Άγιο Φως έτσι;<br /><br />-Ναι, θαύμα.<br /><br />-Να ξεκινήσουμε μ' αυτό και να το διατρανώσουμε όσο μπορούμε.<br /><br />-Το σημαντικότερο γεγονός που μπορεί να ζήσει κάποιος άνθρωπος, είναι το θαύμα τού Αγίου Φωτός. Δεν μπορεί να περιγραφεί στο σύνολό του. Οι μαρτυρίες που παρουσιάσαμε και την περασμένη εβδομάδα, αλλά και αυτές που θα πούμε στη συνέχεια, ουσιαστικά περιγράφουν ελάχιστα πράγματα απ' αυτά που στην πραγματικότητα είδαν οι αυτόπτες, γιατί το θαύμα δεν περιγράφεται. Δεν είναι κάτι το οποίο μπορεί να εξηγηθεί με την ανθρώπινη λογική.<br /><br />Κι εδώ πρέπει να διευκρινίσουμε ένα θέμα: Το θαύμα δεν είναι κάτι παράλογο. Ακούω πολλές φορές και από δημοσιογράφους και από ομιλητές να λένε ότι το θαύμα είναι κάτι παράλογο. Δεν είναι παράλογο. Είναι υπέρλογο. Είναι πάνω δηλαδή από την πτωτική και πεπερασμένη ανθρώπινη λογική. Δεν είναι "παρά" τη λογική, στο πλάι τής λογικής, είναι πάνω από τη λογική. Γι' αυτό και δεν ερμηνεύεται! Είτε το κάνουμε αποδεκτό, όπως είχαμε πει και την προηγούμενη φορά, είτε το απορρίπτουμε.<br /><br />-Είναι τόσο απλό, τελικά. Τόσο απλό όπως όλα τα θαύματα, είναι τόσο απλά. Καμιά φορά ακούμε για κάποια μεγάλη ίαση, ή για έναν άνθρωπο που είχε όντως κάτι που του άλλαξε τη ζωή του και το θεωρούμε θαυμαστό γεγονός, και ξεχνάμε κάτι που συμβαίνει καθημερινά. Όπου γης, οπουδήποτε τελείται η Θεία Λειτουργία. Δεν μεταλαμβάνουν οι πιστοί το Σώμα και το Αίμα τού Χριστού; Δεν το βλέπουμε. Δεν είναι; Είναι!<br /><br />-Είναι, κι είναι όλος ο Χριστός. Ο καθένας μεταλαμβάνει όλον τον Χριστό. Οπουδήποτε τελείται Θεία Ευχαριστία, κι είναι ένα θαύμα που τελείται καθημερινά στα μοναστήρια που τελείται καθημερινά η Θεία Λειτουργία, έχουμε κάθε μέρα το ίδιο θαύμα. Γιατί ξέρετε, κάποιοι υποστήριξαν ότι το Άγιο Φως δεν μπορεί να είναι θαύμα, επειδή επαναλαμβάνεται. Το καθημερινώς επαναλαμβανόμενο θαύμα, είναι το Μυστήριο τής Θείας Ευχαριστίας.<br /><br />-Που και εκεί δεν το βλέπουμε. Το αισθανόμαστε, ή προσευχόμαστε για να συμμετάσχουμε στο μυστήριο αυτό. Δεν το βλέπουμε, (και ευτυχώς που δεν το βλέπουμε), γιατί δεν νομίζω ότι θα τολμούσε κανείς να μπορέσει να δεχθεί μέσα του Σώμα και Αίμα, εάν το έβλεπε εκείνη την ώρα στο Άγιο Ποτήριο, ο Θεός επιτρέπει έτσι. Αν και εκεί υπάρχουν πολλές θαυμαστές μαρτυρίες, για ανθρώπους που είδαν αυτό που πραγματικά συμβαίνει.<br /><br />Αυτό λοιπόν το θαύμα που δεν βλέπουμε, το αποδεχόμαστε. Ελπίζω να το αποδεχόμαστε πράγματι ως θαύμα, και όχι ως συνήθεια, γιατί δυστυχώς στα τελευταία χρόνια υπάρχει το συνήθειο να πηγαίνουμε να μεταλαμβάνουμε στις μεγάλες γιορτές.<br /><br />-Για το καλό!<br /><br />-Να πάρουμε αγιασμό για το καλό, να πάρουμε το Άγιο Φως για το καλό, και αμέσως μετά να "διασκορπισθούμε" κι εμείς όπως "οι εχθροί Αυτού". Έτσι δεν γίνεται κάθε βράδυ τής Αναστάσεως;<br /><br />-Έτσι!<br /><br />-Από πού να ξεκινήσουμε και πώς να ολοκληρώσουμε, που είναι τέτοιο το θέμα, και τόσο γοητευτικό, που η ψυχή πραγματικά η καλοπροαίρετη, (θα χρησιμοποιήσω τη λέξη) "μαγεύεται", και μένει εκστατική μπροστά στο μεγαλείο τού θαύματος, τού συγκεκριμένου θαύματος, γιατί όταν βλέπεις, (ή δεν βλέπεις), αλλά είσαι εκεί την ώρα που το βλέπουν οι άλλοι, κάτι που δεν είναι υλικό, να έχει υλική μορφή και να το έχεις στα χέρια σου, το πιο εύκολο πράγμα είναι απλά να δακρύσεις.<br /><br />-Ναι.<br /><br />-Να ξεκινήσουμε με τη δική σου μαρτυρία αυτή τη φορά; Τι λες; Ή είχες εσύ κάτι άλλο κατά νου;<br /><br />-Ε, όχι, δεν...<br /><br />-Ξέρεις γιατί; Γιατί εκεί ακριβώς σε διακόψαμε την προηγούμενη Κυριακή.<br /><br /> <br /><br />2. Προσωπική μαρτυρία τού θαύματος, τής κας Αγγελικής Χατζηιωάννου το 2002<br /><br />-Εγώ για πρώτη φορά πήγα για την ακολουθία τού Αγίου Φωτός δηλαδή πρώτη φορά (γιατί στα Ιεροσόλυμα είχα βρεθεί ξανά), το 2002. Μ' έβαλαν οι Πατέρες να καθίσω πολύ κοντά στον Πανάγιο Τάφο. Εγώ δεν είχα ξαναδεί, είχα διαβάσει κάποια πράγματα, ακόμα μάλιστα δεν είχα αποφασίσει και για το θέμα τής μελέτης μου για το Μάστερ, έψαχνα να βρω κάποιο θέμα.<br /><br />Δίπλα μου λοιπόν στεκόταν μια κυρία, η οποία με ρώτησε "αν έχετε ξανάρθει", τής είπα "όχι".<br /><br />Κατέβηκε ο Πατριάρχης Ειρηναίος από το Πατριαρχείο, ξεκίνησε μια λιτανεία, η οποία γίνεται τρεις φορές γύρω από το κουβούκλιο τού Παναγίου Τάφου, έψαλαν το "Φως Ιλαρόν", ένας ύμνος ο οποίος πρέπει να σημειώσουμε ότι είναι αρχαίος ύμνος τής Εκκλησίας, (τής αρχαίας Εκκλησίας δηλαδή), τον οποίον όμως εμπλούτισε ο άγιος Σωφρόνιος, Πατριάρχης Ιεροσολύμων, κι είναι ύμνος ο οποίος ψάλλεται προς τιμήν τού Αγίου Φωτός. Δηλαδή αυτό που κάνουμε σε κάθε Εσπερινό, "φως ιλαρόν αγίου δόξης", είναι ένας ύμνος, ο οποίος εμπλουτίστηκε από τον άγιο Σωφρόνιο, προς τιμήν τού Αγίου Φωτός. Εκεί ψάλλεται δύο φορές στα Αραβικά, μία στα Ελληνικά.<br /><br />Κάποια στιγμή, όταν σταμάτησε η Λιτανεία, ο Πατριάρχης απεκδύθη τη Μίτρα, το Σάκο, και παρέμεινε μόνο με το Στιχάρι τη Ζώνη και τα Επιμάνικα, συμβολίζοντας τον Άγγελο, ο οποίος στεκόταν έξω από τον τάφο, και ανακοίνωσε στις Μυροφόρες ότι ο Χριστός δεν είναι πια εκεί.<br /><br />-Ηγέρθη, ουκ έστιν ώδε ε;<br /><br />-Ναι.<br /><br />-Εκεί ακριβώς.<br /><br />-Εκεί ακριβώς.<br /><br />Ο Πατριάρχης μπήκε, τον ακολούθησε ο Αρμένιος εκπρόσωπος, ο οποίος είπαμε ότι παραμένει στον προθάλαμο του Παναγίου Τάφου, δεν έχει κανένα δικαίωμα να μπει μέσα στον Πανάγιο Τάφο.<br /><br />Εγώ μένω απ' έξω, οι πόρτες κλείνουν, (η αστυνομία κλείνει τις πόρτες), και περίμενα. Δεν έβλεπα τίποτα.<br /><br />Επικράτησε κάποια στιγμή μια απόλυτη σιγή.<br /><br />-Είναι απίστευτο ε;<br /><br />-15.000 άτομα, και ούτε η ανάσα δεν ακούγεται. Σταματάει ακόμα και η ανάσα τού καθενός.<br /><br />-Και είναι και σβησμένα τα πάντα εκείνη την ώρα έτσι;<br /><br />-Τα πάντα. Έχω και φωτογραφίες τις οποίες έχω τραβήξει εγώ η ίδια, με κανδήλες οι οποίες είναι σβησμένες. Όλες οι κανδήλες τού Ναού τής Αναστάσεως, είναι σβησμένες.<br /><br />-Και σβήνουν και οι προβολείς, σβήνουν τα φώτα, σβήνουν οτιδήποτε έχει φως εκείνη την ώρα.<br /><br />-Τα πάντα, ό,τι μπει, θα μπει από τον Τρούλο. Από το τρουλαίο τμήμα που είναι πάνω από τον Πανάγιο Τάφο.<br /><br />Κάποια στιγμή κάποιος αρχίζει να φωνάζει: "Νά το βγήκε!"<br /><br />Εγώ από εκεί που κάθομαι, βλέπω κάποιες λάμψεις, όπως είναι το φλας τής μηχανής. Δεν μπορούσα όμως ακόμα να καταλάβω, αν αυτό που έβλεπα ήταν φλας μηχανής, ή αν ήταν το Άγιο Φως. Δεν μπορούσα να το ξεχωρίσω, γιατί ήμουν σε μία... δεν το είχα ξαναδεί, και οφείλω να σας πω ότι τα είχα χάσει και λίγο.<br /><br />Κάποια στιγμή λοιπόν σκέπτομαι, χωρίς όμως να πω τίποτα σε κανέναν, έχοντας στο μυαλό μου και τα όποια πράγματα ακουγόντουσαν και κατά τού Αγίου Φωτός, κοιτάζοντας λοιπόν την είσοδο τού Κουβουκλίου τού Παναγίου Τάφου, και σκεπτόμενη, τι είναι τελικά; πού είναι; Γιατί δεν έβλεπα. Έβλεπα κάποιες λάμψεις, δεν μπορούσα να καταλάβω τι ήταν.<br /><br />Σκεπτόμουν λοιπόν, κοιτώντας τον Χριστό, σκέφθηκα: "Αν είναι δικό Σου, να μου το δείξεις". Και μέχρι να προλάβω να γυρίσω το κεφάλι μου, βλέπω ένα δίσκο με φως, το οποίο στάθηκε πάνω από το Κουβούκλιο τού Παναγίου Τάφου, στο σχήμα που έχει ένα Εγκόλπιο. Ένα Αρχιερατικό Εγκόλπιο, τεράστιο όμως. Σκουντάω τη διπλανή μου, τής λέω: "Ξέρετε, τής λέω, εκεί είναι".<br /><br />Μου λέει: "εγώ δεν βλέπω τίποτα, (μου λέει), εσύ το βλέπεις". "Είναι από εκεί", μου λέει. Η κυρία αυτή μου έδειχνε άλλο σημείο. Εγώ τής έδειχνα άλλο. Μέχρι να προλάβω να τελειώσω, με έπιασαν τα κλάματα, και είπα ότι δεν θα ξανα-αμφισβητήσω άλλη φορά. Ούτε καν θα περάσει από το μυαλό μου ως ιδέα ότι μπορεί να μην είναι θαύμα.<br /><br />Προσπαθώντας να συνέλθω, κοιτάω την κανδήλα η οποία κρέμεται πάνω από την είσοδο τού Κουβουκλίου τού Παναγίου Τάφου, και βλέπω το φυτίλι να ανάβει μόνο του.<br /><br />Αυτό πήγαινε παντού. Πήγαινε στα σκοτεινά μέρη τού Ναού, πήγαινε εκεί που είχε φως, εκεί που δεν ήταν φως, έβλεπα τους ανθρώπους να το βάζουν, τους Ιερείς είδα να το βάζουν στα γένια τους... Είδα άνθρωπο να βάζει το πρόσωπό του μέσα στα κεριά.<br /><br />-Και να μην καίγεται.<br /><br />-Πιστέψτε με ότι 33 κεριά κάνουν μια απίστευτη φλόγα, που υπό κανονικές συνθήκες έπρεπε να είχαμε καεί όλοι.<br /><br />Αν υπολογίσω ότι 15.000 άτομα ανάβουν όλοι από μια δεσμίδα 33ών κεριών, δηλαδή έπρεπε να είχε καεί ο Ναός. Δεν μπορώ να σάς το εξηγήσω αυτό το πράγμα, ούτε και περιγράφεται.<br /><br />Αυτή ήταν η πρώτη μου εμπειρία, η οποία πρέπει να σάς πω ότι ήταν συγκλονιστική. Ουσιαστικά δεν μπορούσα ούτε καν να καταλάβω πού είμαι μέχρι να συνειδητοποιήσω...<br /><br />-Και η οποία έχει μείνει και πιο βαθειά, ανεξίτηλα μέσα στην ψυχή πλέον έτσι;<br /><br />-Ναι.<br /><br /> <br /><br />3. Προσωπικές μαρτυρίες τού θαύματος από το 2004: "αυτόματο άναμμα" και ακαΐα<br /><br />Τη δεύτερη φορά που πήγα το 2004, στέκομαι πάλι περίπου στο ίδιο σημείο, μάλλον λίγο μετά την Αποκαθήλωση, όπως πηγαίνουμε (για όσους γνωρίζουν) προς το Κουβούκλιο τού Παναγίου Τάφου.<br /><br />και εκεί δεύτερη φορά...<br /><br />-Το αδιαχώρητο και τις δύο φορές, από τον κόσμο, έτσι;<br /><br />-Το αδιαχώρητο και τις δύο φορές, δεν έχω δει περισσότερο κόσμο συγκεντρωμένο σε κάποιο μέρος, όπως το είδα στον Πανάγιο Τάφο.<br /><br />Εκεί είδα μία δέσμη φωτός, η οποία έβγαινε από τα θεμέλια τού Παναγίου Τάφου, η οποία διακοπτόταν απότομα, κάποια στιγμή, έβγαινε, χανόταν και ξαναέβγαινε. Οι δε τοίχοι τού Ναού, τους οποίους όποιος έχει επισκεφθεί τον Ναό τής Αναστάσεως ξέρει ότι είναι γρανιτένιοι, είναι σκούρο το χρώμα τους, ακτινοβολούσαν, σαν να μην υπήρχαν! Δηλαδή βλέπατε τους τοίχους στο ναό να έχουν ένα φως, χωρίς όμως από πίσω να βλέπατε να υπάρχει κάτι. Βλέπατε μόνο το Φως.<br /><br />Εκείνη τη χρονιά έτυχα σε ένα γεγονός το οποίο για εμένα ήταν συγκλονιστικό. Λίγο πιο πέρα καθόταν μια κοπέλα, με κάποιον συγγενή της, και την ώρα που βγήκε το Άγιο Φως, βλέπει το σακάκι τού συγγενή της να καίγεται. Είχε αρπάξει φωτιά.<br /><br />Η κοπέλα μέσα στον πανικό τού φωνάζει: "Καίγεσαι!", και προσπαθεί να βάλει τα χέρια της για να σβήσει το σακάκι τού ανθρώπου που νόμιζε ότι είχε πάρει φωτιά. Κρατούσε και τα κεριά όμως. Η φωτιά έφυγε από το σακάκι, τής άναψε τα κεριά και χάθηκε. Το σακάκι δεν είχε πάθει τίποτα, και η κοπέλα λιποθύμησε. Από το σοκ που έπαθε, την έβγαλαν σχεδόν σηκωτή.<br /><br />Είναι ένα συνταρακτικό γεγονός όταν βλέπεις όλους τους ανθρώπους να προσπαθούν να καταλάβουν τι συμβαίνει.<br /><br />Αυτή ήταν η δική μου εμπειρία, η οποία οφείλω να σάς ομολογήσω ότι είναι συγκλονιστική. Πιστεύω ότι σάς λέω ελάχιστα πράγματα από αυτά που στην πραγματικότητα αισθανόμουν εκεί, αλλά δεν μπορώ να σάς το περιγράψω.<br /><br />-Δύσκολα μπορεί να περιγραφεί. Είναι πολύ συγκλονιστικό, ακόμα και αν δεν το έχεις δει το Άγιο Φως, πώς βγαίνει, ή πώς εμφανίζεται. Γιατί είπαμε ότι άλλοι το βλέπουν και άλλοι δεν το βλέπουν, αλλά και αυτοί που το βλέπουν το βλέπουν με διαφορετικές μορφές και εκφάνσεις. Το συγκλονιστικό είναι ότι όταν ανάψεις τα κεριά σου, δεν καίνε για τα πρώτα περίπου τρία λεπτά. Και η φλόγα όντως, αν το δοκιμάσει οποιοσδήποτε σπίτι να δέσει 33 κεράκια, και να δει τι φλόγα δημιουργεί. Μιλάμε για μια φλόγα γύρω στα 20 εκατοστά φθάνει το ύψος της.<br /><br />Εάν αυτή τη φλόγα τη βάλεις στα γένια σου, στα μαλλιά σου, στο πρόσωπό σου, στο χέρι σου, ή τη σβήσεις με το χέρι, όπως το σβήνει ο περισσότερος κόσμος, το λιγότερο που μπορείς να πάθεις είναι ένα μικρό έγκαυμα. Το λιγότερο! Και αυτό που αφήνει το Άγιο Φως, είναι απολύτως τίποτα!<br /><br />-Τίποτα! Εγώ επιχείρησα και έβαλα το χέρι μου, όταν πια είδα και μου λέει κάποιος: "βάλε το χέρι σου να δεις που δεν καίει, και έβαλα το χέρι μου φορώντας το κομποσχοίνι μου που είναι μάλλινο όπως ξέρετε, οπότε θα είχε αρπάξει αμέσως, και το ρολόι το οποίο λογικά να ακουμπούσε πάνω του φωτιά, θα έπρεπε να μου αφήσει τουλάχιστον σημάδι, το χέρι μου δεν έχει απολύτως τίποτα.<br /><br /> <br /><br />4. Αναξιότητα και ακαΐα τού Αγίου Φωτός. Μια μαρτυρία<br /><br />Και είναι μάλιστα πολύ χαρακτηριστικό γι' αυτό που λέμε για την ακαΐα τού Αγίου Φωτός, είναι μια ιδιότητα αυτή που έχει το Άγιο Φως στην αρχή, κάποιος Ιερέας είχε πάει από την Ελλάδα στα Ιεροσόλυμα, βγήκε λοιπόν το Άγιο Φως, καθόταν με κάποιον από τους Πατέρες τού Πατριαρχείου, και έβαλε το χέρι του και κάηκε. Και λέει στον Αγιοταφείτη: "Μα τι είναι αυτά που μού λέτε; Είναι ψέματα, αφού καίγομαι".<br /><br />Του λέει ο Αγιοταφείτης "Έχεις κάνει τίποτα; Τα έχεις εξομολογηθεί όλα πάτερ;" τού λέει.<br /><br />Και ξαφνικά αυτός αρχίζει να φωνάζει: "Θέλω έναν Πνευματικό, Θέλω έναν Πνευματικό!"<br /><br />Τον πήγαν λοιπόν στον Πνευματικό τής αδελφότητας.<br /><br />Φαντασθείτε ότι έχει τελειώσει η ακολουθία, έχουν βγει από τον Ναό, εξομολογείται, το ξαναπήγε ο ίδιος Αγιοταφείτης στον Ναό τής Αναστάσεως, έβαλε το χέρι του σε 33 κεριά τα οποία είχαν μείνει από μια - δυο ώρες πριν, και δεν κάηκε.<br /><br /> <br /><br />5. Μαρτυρία για την ακαΐα τού Αγίου Φωτός από Μοναστήρι<br /><br />Ξέρω χαρακτηριστικό παράδειγμα σε Μοναστήρι εδώ στην Ελλάδα, ότι η αδελφή (γυναικείο Μοναστήρι), η οποία πηγαίνει να παραλάβει το Άγιο Φως από το Αεροδρόμιο, το κρατάει στο χέρι της και δεν καίγεται. Και μιλούμε τουλάχιστον για 6 ώρες μετά την εμφάνισή Του.<br /><br />-Γιατί επιτρέπει ο Θεός, το ξέρει Εκείνος καλύτερα από εμάς. Δεν είμαστε ούτε Εισαγγελείς, ούτε αυτοί που θα αποδείξουμε αυτά που ο Θεός κάνει.<br /><br />Απλά κάνουμε μία συζήτηση για το Άγιο Φως, γι' αυτό το μεγάλο θαύμα το οποίο πιστεύουμε. Μάς λυπεί το γεγονός που βλέπουμε ομοδόξους μας και συμπατριώτες μας να το αμφισβητούν, αλλά και πάλι έχουμε την ελπίδα μας στον Θεό, ότι θα τους κρίνει με επιείκεια και θα τους βοηθήσει.<br /><br />Ακούσαμε τη δική σου προσωπική μαρτυρία, από τις δύο φορές που βρέθηκες μέσα στον Πανίερο Ναό τής Αναστάσεως, Μεγάλο Σάββατο μεσημέρι, την ώρα που τελείται η λαμπρή αυτή ακολουθία τού Αγίου Φωτός. Την ώρα που το Άγιο Φως ανάβει στον Πανάγιο Τάφο, και από τον Πανάγιο Τάφο, στα κεριά όλων. Και είναι πολλές φορές που ανάβουν καντήλια διασκορπισμένα σε ολόκληρο τον Ναό, αλλά και δεσμίδες κεριών σε διάφορα σημεία τού Ναού, που τα κρατάνε οι πιστοί στα χέρια τους, και για κάποιο λόγο που πάλι εμείς δεν θα εξηγήσουμε, και δεν θα κάνουμε καν τον κόπο να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε, επιτρέπει ο Θεός να ανάβει στα χέρια τους το Άγιο Φως.<br /><br />Αυτό, επειδή ακριβώς φίλες και φίλοι ακροατές, έχουμε την Αγγελική Χατζηιωνάννου, υποψήφια διδάκτορα τής Θεολογικής Σχολής τού Πανεπιστημίου τής Αθήνας, και είχε ζήσει από κοντά και η ίδια το Άγιο Φως. Να μη μιλάμε μόνο για ιστορικές μαρτυρίες, και όσα μας έχουν πει, ή έχουν πει στην Αγγελική ή έχει διαβάσει και έχει συγκεντρώσει από την ερευνητική της εργασία για το Άγιο Φως. Να ακούσουμε και τη δική της προσωπική εμπειρία.<br /><br />Και τώρα που ακούσαμε και την προσωπική σου εμπειρία, θα διακόψουμε για πολύ λίγο, για να πάμε πλέον στις εμπειρίες τών άλλων ανθρώπων, έτσι όπως τις συγκέντρωσες, ή έτσι όπως τις άκουσες εσύ, για να ολοκληρώσουμε σιγά - σιγά σήμερα, το θέμα που ξεκινήσαμε την προηγούμενη Κυριακή.<br /><br />Ένα θέμα που φίλες και φίλοι ακροατές, ξεκίνησε εκείνο το λαμπροφόρο πρωινό ή βραδυνό, (γιατί ακριβώς το χρόνο δεν τον γνωρίζουμε). "Τη μία τών Σαββάτων", τότε που ο Τάφος ήταν κενός, το μνημείο άδειο, και ο άγγελος υπεδέχθη τις Μυροφόρες, λέγοντάς τους ότι "ηγέρθη, ουκ έστιν ώδε". "Ίδε ο τόπος, εν ώ έθηκαν Αυτόν".<br /><br /> <br /><br />6. Ραδιοφωνική μαρτυρία τού θαύματος από τον Πατριάρχη Διόδωρο<br /><br />-Για να έρθουμε λίγο στα πιο πρόσφατα χρόνια, για τον Πατριάρχη Διόδωρο.<br /><br />Όλοι έχουμε δει τα βίντεο στην τηλεόραση, όπου ο μακαριστός πατέρας Διόδωρος βγάζει το Φως από το Κουβούκλιο τού Παναγίου Τάφου.<br /><br />Ο Πατριάρχης Διόδωρος είχε δώσει μία συνέντευξη σε κάποιο ραδιοφωνικό σταθμό στην Αμερική. Και εκεί η Δημοσιογράφος τον είχε ρωτήσει ότι υπάρχουν πάρα πολλές θεολογικές απόψεις σχετικά με την πραγματικότητα τού Αγίου Φωτός.<br /><br />Ο Πατριάρχης απήντησε καταφατικά και η δημοσιογράφος ρώτησε: "Από την εμπειρία σας Μακαριότατε, το Άγιο Φως είναι υπερφυσικό;"<br /><br />Ο Πατριάρχης απήντησε:<br /><br />"-Το άγιο Φως είναι Άγιο Φως."<br /><br />"-Δηλαδή; Είναι θαύμα;" τού λέει η Δημοσιογράφος.<br /><br />Ο Πατριάρχης απήντησε: "-Είναι ένα αληθινό θαύμα, ένα αληθινό θαύμα".<br /><br />Ο Πατριάρχης Διόδωρος ήταν σαφής και κατηγορηματικός. Τονίζω άλλη μια φορά ότι αυτές οι μαρτυρίες καταρρίπτουν το επιχείρημα όσων λένε ότι "κανείς Πατριάρχης εν ζωή δεν παραδέχθηκε ότι το Άγιο Φως είναι θαύμα. Εδώ έχουμε μία μαρτυρία σαφέστατη.<br /><br />-Νομίζω μία ακόμα, επειδή την προηγούμενη Κυριακή είχαμε ακούσει κι άλλες, απλώς εδώ είναι μία πρόσφατη.<br /><br />-Πολύ πρόσφατη!<br /><br /> <br /><br />7. Το φωτοφόρο περιστέρι τού 1985<br /><br />Επίσης, θέλω να καταθέσω ένα περιστατικό το οποίο γνωρίζω, από τον Αρχιμανδρίτη Πανάρετο. Είναι Πατριαρχικός Επίτροπος στη Βηθλεέμ, ο οποίος μου αφηγήθηκε το εξής:<br /><br />Το Μεγάλο Σάββατο τού 1985 ο Πατριάρχης Διόδωρος αμέσως μετά την ακολουθία τού Αγίου Φωτός πήγε στην Πατριαρχική Σχολή τής αγίας Σιών, (για όσους γνωρίζουν τα Ιεροσόλυμα), προκειμένου να τελέσει μία Εξώδιο Ακολουθία. Κάποιος είχε κοιμηθεί, και ο Πατριάρχης ανέβηκε για να τελέσει την Εξώδιο.<br /><br />Καθ' όλη τη διάρκεια από την άφιξή του ο Πατριάρχης μέχρι την ώρα που θα ξεκινούσε η Εξώδιος ακολουθία,ο Πατριάρχης έκλαιγε. Ήταν πολύ συγκινημένος, στεκόταν στο θρόνο, αλλά από τα μάτια του έτρεχαν δάκρυα.<br /><br />Ο πατέρας Πανάρετος λοιπόν πήγε και ρώτησε τον Πατριάρχη, "Τι ακριβώς σάς συμβαίνει μακαριώτατε;".<br /><br />Εκείνος λοιπόν του αφηγήθηκε το εξής, ότι: "-Όση ώρα (τού είπε) εγώ βρισκόμουν μέσα στο Κουβούκλιο τού Παναγίου Τάφου και διάβαζα την ευχή, από πάνω μου είδα ένα περιστέρι. Το περιστέρι (λέει) από το ράμφος του έβγαζε μια ακτίνα φωτός η οποία φώτιζε το βιβλίο. Όταν (λέει) σταμάτησα να διαβάζω την ευχή, το περιστέρι χάθηκε, και το Άγιο Φως είχε έρθει.<br /><br />-Αυτό είχε πει ο Μακαριστός Πατριάρχης Διόδωρος το 1985;<br /><br />-Το 1985.<br /><br />-Να πούμε πάλι λίγο για χάρη τών ακροατών μας, ότι μέσα στον Πανάγιο και Ζωοδόχο Τάφο, από το πρωινό τού Μεγάλου Σαββάτου, δεν υπάρχει τίποτα που να προκαλεί φως. Έχουν σβησθεί τα πάντα. Όλα τα καντήλια έχουν αφαιρεθεί. Κεριά, έχουν αφαιρεθεί, φυτίλια έχουν αφαιρεθεί, σπίρτα, αναπτήρες, οτιδήποτε θα μπορούσε να προκαλέσει φωτιά, φως, λάμψη. Και αυτό από τον Ορθόδοξο Επιτετραμμένο, αυτόν δηλαδή που έχει το δικαίωμα να το κάνει, τον εκπρόσωπο τού Πατριαρχείου μας, από τους εκπροσώπους τών άλλων δογμάτων, και από τον Γενικό Αστυνομικό Διευθυντή τής Παλαιάς πόλεως τών Ιεροσολύμων.<br /><br />Όλοι μαζί πιστοποιούν ότι δεν υπάρχει τίποτα που να προκαλεί φως μέσα στον Πανάγιο Τάφο και τότε σφραγίζουν και την θύρα τού μνημείου. Και αποσφραγίζεται η θύρα τού μνημείου την ώρα που θα είναι η κατάλληλη για να μπει ο Πατριάρχης ο Ελληνορθόδοξος και να φθάσει στον 2ο χώρο, τον μέσα χώρο, εκεί που βρίσκεται ο Πανάγιος και Ζωοδόχος Τάφος.<br /><br />Κι εκεί επάνω υπάρχει ακουμπισμένη η Μεγάλη Φυλλάδα τών Ευχών, με την ευχή τού Αγίου Φωτός. Και αυτή είναι η ευχή που ακούσαμε προηγουμένως τη μαρτυρία αυτή, απ' τον μακαριστό Πατριάρχη Διόδωρο. Είναι η Φυλλάδα, που του φώτιζε το περιστέρι, το ανύπαρκτο περιστέρι, το οποίο εξαφανίσθηκε μετά.<br /><br />-Το οποίο φυσικά δεν θα μπορούσε να μπει από οπουδήποτε, γιατί το Τρουλαίο τμήμα που καλύπτει το Κουβούκλιο τού Παναγίου Τάφου, είναι κλειστό με τζάμι. Φυσικά από την πόρτα δεν θα μπορούσε να μπει, και φυσικά δεν θα μπορούσε να έχει φως. Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι κάποιο πουλί μπήκε.<br /><br />-Ακόμα και αν ήταν μέσα κάποια στιγμή θα 'πρεπε να φύγει. Θα το έβλεπαν πολύ περισσότεροι.<br /><br />-Ακριβώς! Αλλά και πώς είχε φως;<br /><br />Ήταν πράγματι συγκλονιστική αυτή η μαρτυρία τού Πατριάρχου Διοδώρου.<br /><br />-Νομίζω ότι και οι Πατριάρχες θα πρέπει να νιώθουν αυτό που νιώθουμε όλοι μας, εκτός από το δέος, άλλες φορές να βλέπουν κάτι, και άλλες φορές να μη βλέπουν. Έτσι;<br /><br /> <br /><br />8. Πνευματική ετοιμότητα τού Πατριάρχη να δει το θαύμα<br /><br />-Ο Πατριάρχης Δαμιανός είχε πει ότι αναλόγως με την προετοιμασία την πνευματική που έχω κάνει, άλλες φορές (είχε πει ο Δαμιανός), νιώθω αγαλλίαση, όταν (λέει) δεν είμαι πνευματικά έτοιμος, μπαίνω μέσα και βρίσκω την Κανδήλα αναμμένη. Ουσιαστικά δηλαδή δεν τον άφηνε να δει τίποτα, το άναβε ο Χριστός για να το πάρουν όλοι, αλλά εκείνος δεν έβλεπε τίποτα. Αυτή τη μαρτυρία την έχουμε από τον Πατριάρχη Δαμιανό.<br /><br />-Είναι κάτι που συμβαίνει σε όλους μας, όχι στο Άγιο Φως, νομίζω σε οτιδήποτε κάνουμε που έχει σχέση με την πίστη και τον Θεό μας. Αν είμαστε καλά προετοιμασμένοι, αυτή η έρμη η συνείδηση δεν μάς ελέγχει τόσο. Αν δεν είμαστε καλά, μάς ελέγχει σε όσους διαθέτουμε συνείδηση, γιατί αρχίζει να γίνεται και αυτή κάτι δυσεύρετο πλέον στις μέρες μας.<br /><br />-Βέβαια κατηγορηματικές παραδοχές για το θαύμα τού Αγίου Φωτός έχω ακούσει και από τον σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ναζαρέτ κο Κυριακό, αλλά και από άλλους Ιερείς και Αρχιμανδρίτες τού Πατριαρχείου οι οποίοι δεν αμφισβητούν το θαύμα.<br /><br /> <br /><br />9. Αλληλοσυγκρουόμενα επιχειρήματα κατά τού Αγίου Φωτός<br /><br />Βέβαια πρέπει να σάς πω ότι υπάρχει ένα επιχείρημα κατά τού Αγίου Φωτός, που λέει ότι από τον 4ο αιώνα περίπου, δεν έχουμε τόσο πολλά πράγματα γραμμένα για το Άγιο Φως, δεν έχουμε πολλές μαρτυρίες δηλαδή.<br /><br />-Ομοίως είναι και ένα άλλο επιχείρημα που λέει ότι μέχρι τον 4ο πάλι δεν έχουμε μαρτυρίες. Δηλαδή οι μισοί λένε ότι μέχρι τον 4ο Δεν έχουμε, και οι μισοί λένε ότι από τον 4ο και μετά δεν έχουμε. Θα μάς τρελάνουνε!<br /><br />-Κοιτάξτε! Πρώτα απ' όλα πρέπει να λάβουμε υπ' όψιν μας ότι ο πανίερος ναός τής Αναστάσεως έχει υποστεί πάμπολλες καταστροφές.<br /><br />-Σωστό!<br /><br />-Προφανώς πρέπει να υπήρχε κάτι καταγεγραμμένο. Αλλά όταν ξέρουμε ότι έχει καεί, και την τελευταία φορά που εκάη ολοσχερώς το 1808, προφανώς πρέπει να έχουν καταστραφεί και έγγραφα, είτε κώδικες... κάτι θα υπήρχε καταγεγραμμένο. Αλλά ακόμα και αν υποθέσουμε ότι δεν είναι έτσι. Εγώ θα σάς πω ένα πολύ απλό επιχείρημα: Οι Πατέρες τής Εκκλησίας, έγραφαν για κάποιο θέμα όταν προέκυπτε ζήτημα σχετικά με αυτό.<br /><br />Δηλαδή, για τις άγιες εικόνες για παράδειγμα. Όλοι ξέρουμε ότι οι άγιες εικόνες υπήρχαν στην Εκκλησία ευθύς εξ αρχής. Όμως η πρώτη γραπτή αναφορά για τις Άγιες Εικόνες γίνεται στην 6η Οικουμενική Σύνοδο το 680. Δεν σημαίνει ότι πριν από την 6η Οικουμενική Σύνοδο δεν υπήρχαν εικόνες. Απλώς δεν υπήρχε λόγος οι Πατέρες να καθίσουν να γράψουν για ένα θέμα για το οποίο δεν είχε δημιουργηθεί ζήτημα.<br /><br />Δεν είναι οι Πατέρες τής Εκκλησίας όπως είμαστε εμείς οι θεολόγοι σήμερα, που λέμε ότι: εγώ θα κάτσω να γράψω ένα βιβλίο για το Άγιο Πνεύμα. Οι Πατέρες κατέγραφαν την εμπειρία που ζούσαν, μόνο όταν υπήρχε λόγος για να το κάνουν. Γι' αυτό ακριβώς στην πρώτη χιλιετία δεν έγραψαν και πολλά πράγματα για το Άγιο Φως, γιατί δεν υπήρχε λόγος.<br /><br />-Δεν ετέθη θέμα.<br /><br />-Δεν ετέθη θέμα. Όταν μετά την πρώτη χιλιετία και το σχίσμα τών Εκκλησιών άρχισε να τίθεται το θέμα, τότε ακριβώς και οι Πατέρες και οι Ιεράρχες και οι απλοί κληρικοί, είτε τού Πατριαρχείου είτε τής Ορθοδόξου Εκκλησίας γενικότερα, τότε, αποφάσισαν ότι έπρεπε να γράψουν.<br /><br />Αυτό, έτσι, μία απάντηση, για όσους λένε ότι δεν υπάρχουν πολλές μαρτυρίες.<br /><br /> <br /><br />10. Έμμεσες μαρτυρίες για την αρχαιότητα τού θαύματος τού Αγίου Φωτός<br /><br />Υπάρχουν βέβαια και κάποιες έμμεσες μαρτυρίες οι οποίες κι αυτές είναι πολύ σημαντικές.<br /><br />Γνωρίζουμε για παράδειγμα ότι στο Τυπικό τού Πατριαρχείου τής Κωνσταντινουπόλεως, ενός Πατριαρχείου που είναι πολύ μακριά από τα Ιεροσόλυμα, υπήρχε στη Βυζαντινή περίοδο η λεγόμενη ακολουθία τής Φρικτορίας.<br /><br />Τι ήταν η Φρικτορία; Η Φρικτορία ήταν η αφή κεριών, (άναβαν κεριά δηλαδή) και λαμπάδων, την ώρα που ψαλλόταν το "Χριστός Ανέστη". Και τότε όλοι οι πιστοί έφευγαν από τους ναούς τής Βασιλεύουσας, και πήγαιναν σε όλες τις περιοχές τής αυτοκρατορίας.<br /><br />Υπάρχουν περιγραφές που περιγράφουν μια θάλασσα από φως, να κατακλύζει τη Βασιλεύουσα.<br /><br />Την ίδια στιγμή που γινόταν αυτό, άρχιζαν όλοι και χτυπούσαν τα πόδια τους ρυθμικά. Προφανώς κάνοντας αναπαράσταση τού θαύματος τού Αγίου Φωτός, γιατί όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά ότι όταν το Άγιο Φως εμφανισθεί, όλοι αρχίζουν και φωνάζουν.<br /><br />Αυτό, ήταν μια αναπαράσταση αυτού τού γεγονότος που πραγματικά συνέβαινε στα Ιεροσόλυμα, αλλά επειδή οι άνθρωποι τότε, δεν είχαν τα μεταφορικά μέσα να μεταφέρουν το Άγιο Φως από τα Ιεροσόλυμα στην Κωνσταντινούπολη, η Εκκλησία τής Κωνσταντινουπόλεως, έκανε ουσιαστικά μια αναπαράσταση αυτού τού γεγονότος.<br /><br />Ή ας πούμε μια άλλη, έμμεση μαρτυρία για το Άγιο Φως:<br /><br />Το "Φωτίζου, φωτίζου, η Νέα Ιερουσαλήμ, η γαρ δόξα Κυρίου, επί σε ανέτειλε".<br /><br />"Φωτίζου, φωτίζου, (λέει) Νέα Ιερουσαλήμ...": Η πόλη δηλαδή τών Ιεροσολύμων.<br /><br />"...η γαρ δόξα Κυρίου...": Ως δόξα Κυρίου στη γλώσσα τής θεολογίας θεωρούμε το Άκτιστο Φως που πηγάζει από τον Θεό.<br /><br />"...επί σε ανέτειλεν". "Χόρευε νυν (λέει) και αγάλλου Σιών": Είναι ο λόφος ο οποίος είναι απέναντι από τον Πανάγιο Τάφο.<br /><br />Όπως και το παράδειγμα: "Δεύτε λάβετε φως εκ τού Ανεσπέρου Φωτός". Το Ανέσπερο Φως, είναι ο Χριστός. Και το φως που πηγάζει από Εκείνον.<br /><br />Αυτές όλες οι μαρτυρίες δηλαδή, είναι μαρτυρίες οι οποίες δηλώνουν έμμεσα το θαύμα τού Αγίου Φωτος. Στις Ορθόδοξες ακολουθίες δεν μπαίνει τίποτα στην τύχη, το οποίο δεν είναι πραγματικό γεγονός.<br /><br />-Και η υμνογραφία, και η Βυζαντινή Αγιογραφία, όλα έχουν δογματική τεκμηρίωση, και όλα καταγράφουν ακριβώς τα όσα πρεσβεύει η πίστη μας. Δεν είναι τίποτα στην τύχη, τίποτα χωρίς λόγο βαλμένο, και όλα μπορούν όπως και η ίδια η ακολουθία η αναστάσιμη που καταγράφει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το μυστήριο τής Αναστάσεως, το μυστήριο τής πίστεώς μας.<br /><br />Και νομίζω ότι αυτό που είχε γράψει ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, έχει άμεση σχέση με το Άγιο Φως: "Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός. Και ο ουρανός και η γη και τα καταχθόνια".<br /><br /> <br /><br />11. Η σχισμένη από το Άγιο Φως κολώνα το 1101<br /><br />-Εδώ πρέπει να πούμε και κάτι άλλο και να το τονίσουμε αυτό, ότι το Άγιο Φως εμφανίζεται μόνο στους Ορθοδόξους.<br /><br />Έχουμε κάποια παραδείγματα. Δεν είναι μόνο το ένα, παράδειγμα το πολύ γνωστό, με τη σχισμένη κολώνα. Όχι. Προηγείται από αυτό. Το 1101.<br /><br />Οι Λατίνοι το 1100 καταλαμβάνουν τα Ιεροσόλυμα. Και μάς το περιγράφει ανώνυμος Δυτικός προσκυνητής, αλλά και ο Λατίνος Πατριάρχης Ιεροσολύμων. Συγκεντρώθηκαν το 1101 στον Ναό, έβγαλαν έξω τους Ορθοδόξους. Περίμεναν, και περίμεναν και ξανά περίμεναν...<br /><br />-Και το Άγιο Φως δεν έβγαινε.<br /><br />-...Και περιγράφει: "Το Άγιο Φως δεν φάνηκε ούτε το πρωί τού Πάσχα".<br /><br />Κατέληξαν να περιμένουν μέχρι την Κυριακή. Ο Βαλδουίνος ο οποίος ήταν ο ηγεμόνας τών Λατίνων στα Ιεροσόλυμα, απελπισμένος προσευχόταν, ενώ ο Λατινικός κλήρος βρέθηκε σε πάρα πολύ δύσκολη θέση, γιατί δεν γνώριζε αν έπρεπε να τελέσει ή όχι την εορτή του Πάσχα χωρίς το Άγιο Φως. Είχε φθάσει δηλαδή Κυριακή πρωί και ακόμα περίμεναν<br /><br />Σ' αυτή την απελπιστική κατάσταση οι Λατίνοι αποφάσισαν να βγουν από τον Ναό τής Αναστάσεως. Έφυγαν. Οι Έλληνες όμως παρέμειναν στον Ναό. Ακολουθούμενοι από τους Ιακωβίτες και τους Αρμενίους, έκαναν την καθιερωμένη Λιτανεία, ικέτευσαν τον Θεό και το Άγιο Φως εμφανίσθηκε φωτίζοντας όλο τον Ναό. Με αλαλαγμούς προσέτρεξαν τότε και οι Λατίνοι για να λάβουν το Άγιο Φως από τους Έλληνες.<br /><br />Αυτό το μαρτυρεί Λατίνος. Ρωμαιοκαθολικός. Δεν είναι δική μας μαρτυρία. Και ότι δεν εμφανίσθηκε το Άγιο Φως εκείνη τη χρονιά, το λέει και ο Λατίνος Πατριάρχης Ιεροσολύμων. Περίμεναν μία μέρα, ένα 24άωρο. (Φαντασθείτε από το πρωί τού Μεγάλου Σαββάτου μέχρι το πρωί τού Πάσχα). Και αυτό δεν εμφανιζόνταν πουθενά.<br /><br />-Και όταν έφυγαν από τον Πανάγιο Τάφο και έμειναν οι Ορθόδοξοι Έλληνες, βγήκε το Άγιο Φως.<br /><br />-Και βγήκε το Πάσχα. Την Κυριακή τού Πάσχα.<br /><br />-Την επόμενη μέρα. Ναι.<br /><br />-Ή το γνωστό πλέον γεγονός με τη σχισμή στην κολώνα.<br /><br />-Με τους Αρμενίους.<br /><br />-Με τους Αρμενίους πια, αυτό το θαύμα πραγματοποιήθηκε στο 1580, όταν Πατριάρχης ήταν ο Σωφρόνιος ο 4ος.<br /><br />Δωροδόκησαν τους Τούρκους, μπήκαν οι Αρμένιοι στον Ναό, κλείδωσαν τις πόρτες, και φθάνοντας ο πατριάρχης Σωφρόνιος με τον κόσμο μαζί βλέπει τις πόρτες κλειστές.<br /><br />Γονάτισε ο Πατριάρχης κλαίγοντας, μην ξέροντας πια τι να κάνει και ξαφνικά η κολώνα άνοιξε, βγήκε το φως από εκεί και άναψαν τα κεριά.<br /><br />Οι δε Αρμένιοι που ήταν μέσα, δεν βρήκαν τίποτα. Είχε φύγει το Άγιο Φως.<br /><br />-Και η κολώνα αυτή παραμένει μέχρι και σήμερα στην είσοδο τού Πανίερου Ναού τής Αναστάσεως. Την αντικρίζουν οι πιστοί και συνήθως την ασπάζονται πριν καν εισέλθουν στον Ναό.<br /><br />-Το δε επιχείρημα ότι την έχουν σκαλίσει με ξυραφάκι, όποιος έχει επισκεφθεί τον Πανίερο Ναό τής Αναστάσεως, γνωρίζει ότι οι κολώνες είναι από γρανίτη, και στον γρανίτη δεν μπορεί κανείς να τού σχηματίσει αυτή τη σχισμή με ξυραφάκι.<br /><br />-Ναι, νομίζω ότι τότε που σχηματίσθηκε και τα ξυραφάκια δεν θα μπορούσαν να κάνουν πολλές δουλειές.<br /><br />-Ναι, ούτε και τα μαχαιράκια!<br /><br />και για να έχει μείνει τόσους αιώνες να μην έχει μεγαλώσει, να μην έχει αλλοιωθεί η συγκεκριμένη σχισμή, όλως περιέργως...<br /><br />-Κι είναι και καμένη. Αν παρατηρήσει κανείς τη σχισμή, στη βάση της και όπως ανεβαίνει προς τα πάνω, είναι καμένη.<br /><br />-Είναι καταγεγραμμένη έτσι περίπου, τέσσερεις αιώνες τώρα.<br /><br />-Τέσσερεις αιώνες.<br /><br /> <br /><br />12. Παρόμοια μαρτυρία επί Πατριάρχου Θεοφάνους τού 3ου το 1634<br /><br />-Παρόμοιο γεγονός συμβαίνει πάλι επί Πατριάρχου Ιεροσολύμων Θεοφάνους τού 3ου.<br /><br />Η μαρτυρία εδώ προέρχεται από τον ίδιο τον Πατριάρχη.<br /><br />Ο Πατριάρχης γράφει μια επιστολή στον Τσάρο τής Ρωσίας στον Μιχαήλ τον 4ο τον Φιοντόροβιτς, που τού περιγράφει το τι ακριβώς συμβαίνει το 1634. Τι συνέβη τότε;<br /><br />Οι Αρμένιοι δεν ήθελαν να επιτρέψουν στους Ορθοδόξους να τελέσουν την ακολουθία τού Αγίου Φωτός.<br /><br />-Για μία ακόμα φορά δυστυχώς.<br /><br />-Το Πάσχα τών Αρμενίων είναι συνήθως μαζί μας. Κάθε όμως 99 χρόνια περίπου, είναι μία εβδομάδα μετά από εμάς. Τι πήγαν λοιπόν οι Αρμένιοι και έκαναν;<br /><br />Εξουσιοδότησαν κάποιον δικό τους αντιπρόσωπο, τον Γκρικόρ, (ήταν επίτροπος τών Αρμενίων αυτός), και έπεισε τους Κόπτες να εορτάσουν το Πάσχα μαζί με τους Αρμενίους, με την προϋπόθεση ότι δε θα νήστευαν μία εβδομάδα παραπάνω. Γιατί εφ' όσον πήγε μια εβδομάδα με το δικό μας, θα ήταν μία επιπλέον.<br /><br />Πήγαν και ζήτησαν λοιπόν στον Πατριάρχη τών Ιεροσολύμων, τον Ελληνορθόδοξο τον Θεοφάνη, αφού είχαν Πάσχα μία εβδομάδα αργότερα μετά από εμάς να τους επιτρέψει να κάνουν κι αυτοί μία Ακολουθία τού Αγίου Φωτός.<br /><br />Ο Πατριάρχης μη γνωρίζοντας το τι θα έκαναν, τους έδωσε την άδεια. Αυτοί δωροδόκησαν τους Τούρκους, και δεν μάς επέτρεψαν να μπούμε όταν ήταν το κανονικό Πάσχα το Ορθόδοξο δηλαδή, το Μεγάλο Σάββατο εκείνης τής χρονιάς μέσα στο Ναό τής Αναστάσεως. Καθόλου. Μάς έκλεισαν έξω.<br /><br />Και τότε, (στις 6 Απριλίου ήταν τότε το Πάσχα, το 1639 και ώρα 9η όπως λένε οι πηγές), έφθασαν οι Έλληνες, βρήκαν κλειστές τις πόρτες, και τότε έγινε σεισμός. Και το Άγιο Φως (λέει) βγήκε από την οπή τής σκέπης τού Τρούλου, και εμφανίσθηκε έξω, εκεί που περίμεναν οι Έλληνες.<br /><br />Είναι δύο διαφορετικά γεγονότα τα οποία ομοιάζουν βέβαια, αλλά δεν είναι το ίδιο, τα επί Πατριαρχίας δηλαδή τού Σωφρονίου και τού Θεοφάνους. Μοιάζουν τα γεγονότα αλλά δεν είναι τα ίδια. Πολλοί τα συγχέουν. Λένε "Μα είναι έτσι; Και μπορεί να έχει και δεύτερο;"<br /><br />-Είναι δύο διαφορετικά, που ακριβώς πιστοποιούν την ορθότητα τού δόγματος τών Ελληνορθοδόξων. Και το "Ελληνορθόδοξοι" το βάζουμε μπροστά, για να προσδιορίζει και το δόγμα, γιατί και οι Αρμένιοι θέλουν να ονομάζονται Ορθόδοξοι, και οι Κόπτες κάτω ονομάζουν το Πατριαρχείο τους "Κοπτικό Ορθόδοξο Πατριαρχείο", και πάει λέγοντας.<br /><br />Αυτή λοιπόν ήταν η μαρτυρία τού 1634.<br /><br />-Έχει γραφτεί από τον ίδιο τον Πατριάρχη. Ο ίδιος στέλνει γράμμα στον Τσάρο, περιγράφοντας τα γεγονότα που διαδραματίσθηκαν εκείνη τη χρονιά, κείνο το Πάσχα έξω από τον Ναό τής Αναστάσεως.<br /><br /> <br /><br />13. Μαρτυρία τού Πατριάρχη Ειρηναίου το 1996<br /><br />Και τώρα νομίζω ότι μπορούμε να πάμε σε μία πολύ πρόσφατη και για μένα συγκλονιστική μαρτυρία, την οποία μου κατέθεσε ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Ιεροσολύμων κος Ειρηναίος. Σ' εμένα, και μπροστά σε άλλους βέβαια, περιγράφοντάς μου το τι συνέβη μέσα στο Κουβούκλιο τού Παναγίου Τάφου. Αυτό δηλαδή, η μαρτυρία που μάς έλειπε, για το τι συμβαίνει μέσα, όταν όλοι εμείς είμαστε έξω, μου την έδωσε ο Πατριάρχης Ειρηναίος.<br /><br />-Και είναι καταγεγραμμένη και αυτή στην συγκεκριμένη εργασία.<br /><br />-Ναι.<br /><br />-Είναι κατατεθειμένη στη Θεολογική Σχολή τού Πανεπιστημίου τής Αθήνας.<br /><br />-Και με τα ονόματα τών μαρτύρων βέβαια, οι οποίοι ήταν μπροστά και τον άκουσαν να αφηγείται. Υπήρξαν και άλλοι αυτόπτες μάρτυρες.<br /><br />-Πιστοποιημένο λοιπόν, ότι δεν το βγάζουμε από το κεφάλι μας, αφού ήταν τόσοι μάρτυρες εκεί, που κατέθεσαν ακριβώς το ίδιο.<br /><br />Και έχουμε φθάσει στο σημείο να το λέμε αυτό και να το τονίζουμε, γιατί δυστυχώς πρέπει (έτσι έχουμε φθάσει σε αυτό το σημείο, αυτής τής εποχής μάλλον), να απολογούμαστε για το αυτονόητο. Δεν το 'χουμε ανάγκη, αλλά για κάποιους που μπορεί να πουν διάφορα.<br /><br />-Ακριβώς!<br /><br />Βέβαια ο Μακαριότατος Πατριάρχης, είχε κάνει και άλλη φορά περιγραφή τής τελετής τού Αγίου Φωτός, όταν ήταν Έξαρχος τού Πατριαρχείου στην Ελλάδα. Έχει καταγραφεί αυτή από τον Ελλογιμότατο καθηγητή τής Θεολογικής Σχολής τού Πανεπιστημίου Αθηνών κο Σπυρίδωνα Κοντογιάννη, και υπάρχει καταγεγραμμένη σε κάποια Εγκυκλοπαίδεια, στην Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, (όποιος θέλει μπορεί να τη βρει), που περιγράφει την τελετή πώς γίνεται.<br /><br />-Ως Έξαρχος που δεν είχε μπει στο Κουβούκλιο την ώρα τού Αγίου Φωτός.<br /><br />-Ακριβώς! Δεν είχε μπει. Το 1996 έχει γίνει αυτή καταγραφή.<br /><br />Εμένα λοιπόν ο Πατριάρχης μού είπε ότι μετά που τελείωσε είπαμε αυτή η Λιτανεία η κυκλική που γίνεται τρεις φορές γύρω από τον Πανάγιο τάφο, απεκδύθη όπως είπαμε τη Μίτρα του, το Σάκκο, και έμεινε μόνο με το Στιχάρι, τη Ζώνη και τα Επιμάνικα, παίρνει τη φυλλάδα, παίρνοντας το βιβλίο, τη Φυλλάδα, δηλαδή το βιβλίο, Φυλλάδα λέγεται στη Λειτουργική Γλώσσα, τα κεριά, και μπαίνοντας, και από πίσω του ο Αρμένιος.<br /><br />-Ο Αρμένιος που στέκεται στον προθάλαμο, για μια ακόμα φορά.<br /><br />-Ο Πατριάρχης στάθηκε όπως μπαίνουμε στον Πανάγιο Τάφο, κοντά στην πόρτα, φράζοντας έτσι και την είσοδο, (για ευνόητους λόγους), και αρχίζει να διαβάζει τη Ευχή.<br /><br />Εγώ ρώτησα τον Πατριάρχη, πώς μπορούσε να δει για να διαβάσει, εφ' όσον όπως γνωρίζουμε δεν υπάρχει φως.<br /><br />Ο Πατριάρχης, μού είπε ότι επειδή ακριβώς έχει ένα μικρό Τρούλο πάνω από το Κουβούκλιο τού Παναγίου Τάφου, κινούσε το βιβλίο, ώστε να μπορεί να φθάσει έστω και λίγο φως, για να μπορέσει να διαβάσει αυτά που έβλεπε, την Ευχή.<br /><br />Πράγματι μού είπε, "κουνώντας το βιβλίο, μπόρεσα να τη διαβάσω την ευχή".<br /><br />Και ξαφνικά βλέπει άγνωστο από πού, (ούτε κι εκείνος μου είπε μπόρεσε να καταλάβει), μία σφαίρα φωτός, κυανού χρώματος. Αυτό το γαλάζιο-μπλε, που ήταν κάτι μεταξύ γαλάζιου και μπλε.<br /><br />Αυτή άρχισε να περιστρέφεται γρήγορα πάνω από το κεφάλι του. Αυτό μοιάζει με αυτό που είχε πει ο Πατριάρχης Δαμιανός περίπου, που είχε δει και ο Μητροφάνης, ο Αγιοταφείτης αυτή τη σφαίρα.<br /><br />Από εκεί και πέρα, λέει ότι δεν θυμάται τίποτα άλλο. Και μού είπε κατά λέξη τα εξής:<br /><br />"Συνειδητοποίησα ότι ζω, μόλις βγήκα από τον Πανάγιο Τάφο. Έβλεπα τον κόσμο να φωνάζει, τις λαμπάδες αναμμένες, αλλά δεν κατάλαβα ούτε τι έγινε, ούτε πώς βγήκα έξω".<br /><br />Δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει τι έγινε, (μάς είπε), ούτε να δώσει περισσότερες πληροφορίες. Άλλωστε μάς είπε σαφώς και κατηγορηματικώς ότι η φανέρωση τού Αγίου Φωτός είναι θαύμα, το οποίο δεν μπορεί ούτε να ερμηνευθεί, ούτε να περιγραφεί στο σύνολό του.<br /><br />Αυτή ήταν η περιγραφή τού Πατριάρχου.<br /><br /> <br /><br />14. Θεολογική θεμελίωση τής αδυναμίας περιγραφής κάποιων γεγονότων<br /><br />Εγώ βέβαια προσπάθησα ερευνώντας, να διαπιστώσω αν αυτή η μαρτυρία τού Πατριάρχου μπορεί να θεμελιωθεί Θεολογικά. Και το βρήκα:<br /><br />Ψάχνοντας τα κείμενα τού Αγίου Συμεών τού Νέου Θεολόγου, ο οποίος είναι ο πατέρας τής Εκκλησίας που μαζί με τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά ασχολήθηκαν περισσότερο με το Άκτιστο Φως λέει ότι "στους ανθρώπους οι οποίοι έχουν μια πρώτη επαφή με το Άκτιστο, παρατηρείται αυτό το φαινόμενο: Το να ξεχνούν (για να τους προστατέψει ουσιαστικά ο Θεός), να ξεχνούν τόπο, χρόνο. Αυτή την "αρπαγή" όπως την ονομάζει ο Άγιο Συμεών. Να χάνουν τον τόπο και τον χρόνο, και να μη μπορούν να περιγράψουν αυτό που ζουν.<br /><br />Πράγμα το οποίο σημαίνει ότι η μαρτυρία τού Πατριάρχου είναι αυθεντική, και έχει και θεολογικές βάσεις. Δεν είναι απλώς μία περιγραφή απλή.<br /><br />Είναι μάλιστα δε πολύ χαρακτηριστικό, ότι όταν ο Πατριάρχης Ειρηναίος βγήκε από το Κουβούκλιο τού Παναγίου Τάφου πια, ήταν τόσο πολύ συγκινημένος, που δεν μπορούσε να σταματήσει να κλαίει, για ώρα. Και μάλιστα όταν μου κατέθεσε τη μαρτυρία αυτή, συγκινήθηκε και τότε. Είδα ξαφνικά τα μάτια του να αρχίζουν να τρέχουν, περιγράφοντάς μου αυτό που έζησε μέσα.<br /><br />-Που ούτε ο ίδιος μπορούσε να περιγράψει.<br /><br />-Που δεν μπορούσε να το περιγράψει. Όχι! Μου είπε ότι "δεν μπορώ (μου λέει) να περιγράψω αυτό που έζησα.<br /><br />-Νομίζω ότι αυτό που μάς είπες Αγγελική, για τον Άγιο Συμεών, δικαιολογεί γιατί οι Πατριάρχες τών Ιεροσολύμων, ή όποιος αρχιερέας Ελληνο-Ορθόδοξος μπήκε στο Κουβούκλιο τού Παναγίου Τάφου, δεν μπόρεσε τελικά με απόλυτη ακρίβεια να πει τι συμβαίνει. Γιατί σίγουρα αυτό που ζει δεν μπορεί να περιγραφεί, και ο ίδιος έτσι όπως μπορούμε κι εμείς να υποθέσουμε, δεν αντιλαμβάνεται ακριβώς το τι συμβαίνει γύρω του εκείνη την ώρα. Δεν τού επιτρέπει ο Θεός, και πολύ καλά κάνει. Ξέρει καλύτερα.<br /><br />-Θα χάσει τη ζωή του.<br /><br />Υπάρχει κάποια ερμηνεία που δίνουν κάποιοι πατέρες, ότι αν το δει όλο, (όπως και όλοι μας δεν το βλέπουμε όλο). Δηλαδή όλοι όσοι βρέθηκαν μέσα στον Ναό τής Αναστάσεως, το βλέπουμε για κάποια δευτερόλεπτα. Η όραση τού Ακτίστου Φωτός, περισσότερη ώρα από όση επιτρέπει η ψυχική κατάσταση τού καθενός, (η πνευματική του μάλλον κατάσταση, όχι η ψυχική, η πνευματική κατάσταση τού καθενός), μπορεί να του προκαλέσει ακόμα και τον θάνατο.<br /><br />Τι είχε πει ο Θεός στον Μωυσή; "Όποιος από σάς με δει πεθαίνει".<br /><br />Οι μαθητές στη Μεταμόρφωση, έπεσαν λέει μπρούμυτα.<br /><br />-Δεν μπορούσαν να Τον αντικρύσουν.<br /><br />-Δεν μπορούσαν να τον αντικρύσουν, γιατί ο Χριστός έλαμπε!<br /><br />Παρατηρήστε τον Μωυσή όταν κατεβαίνει από το Σινά που λέει ότι ακτινοβολούσε το πρόσωπό του και αναγκάσθηκε να το σκεπάσει για να μπορέσει να έρθει σε επαφή με τους Εβραίους οι οποίοι περίμεναν.<br /><br />-Κι έτσι κάνουν κι οι Εβραίοι μέχρι τώρα κάθε φορά που διαβάζουν τον Νόμο, την Παλαιά Διαθήκη.<br /><br />-Αυτό είναι προστασία και για τον Πατριάρχη, και για όλους εμάς. Το Άγιο Φως, επειδή ακριβώς είναι Άκτιστο, δεν υφίσταται μεταλλαγές. Δηλαδή ούτε όπως το σχήμα, ούτε όπως το χρώμα, κλπ. Οι μεταλλαγές αυτές πηγάζουν από την πνευματική κατάσταση τού καθενός από εμάς. Και το φροντίζει ο Θεός ούτως ώστε να μην πάθουμε κακό. Δεν μάς το δίνει για κακό. Μάς το δίνει για να αισθανθούμε όμορφα. Αυτό ακριβώς φαίνεται πολύ καθαρά πια, στην εμπειρία που μάς κατέθεσε ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων.<br /><br />-Και είναι και πολύ συγκλονιστική. Όσο μπόρεσε και ο ίδιος να καταγράψει μέσα του, για να το μεταφέρει για να το μάθουμε κι εμείς.<br /><br />Μαρτυρίες τωρινές, φίλες και φίλοι ακροατές, από Πατριάρχες Ιεροσολύμων τών περασμένων ετών, γιατί μιλήσαμε και για τον Μακαριστό Διόδωρο, και αναφερθήκαμε λίγο και στον μακαριστό Δαμιανό, που είναι όλοι τού προηγούμενου αιώνα οι Πατριάρχες αυτοί και τού τωρινού, και δεν πάει πολύ πίσω, δεν πάμε τώρα να ψάξουμε πηγές τού 15ου, τού 10ου, τού 7ου αιώνα, αλλά τωρινές μαρτυρίες. Συμβαίνει το θαύμα αυτό, και μάς το πιστοποιούν αυτοί που βρίσκονται εκεί.<br /><br />Τι μοναδική στιγμή αλήθεια θά 'ναι για έναν Πατριάρχη, να ξέρει ότι σε λίγο, επάνω στο μνήμα το κενό, με την προσευχή που θα κάνει, (όχι ο ίδιος προσωπικά), αλλά ως φέρων την ορθή πίστη, εκείνη την ώρα, (γιατί αυτό εκπροσωπεί ο Πατριάρχης μας, έτσι; δεν είναι θέμα προσώπου. Γιατί πολλοί έχουνε πει κατά καιρούς διάφορα), εκείνη την ώρα όμως, αυτό το συγκεκριμένο πρόσωπο, με την ειδική ευχή που υπάρχει για το Άγιο Φως, να λαμβάνει στα χέρια του αυτήν την ευλογία. Όσο κι αν προσπαθήσουμε να μπούμε στη θέση ενός Πατριάρχου, δεν θα μπορέσουμε ποτέ.<br /><br />Ούτε την προετοιμασία τού να καταλάβουμε, ούτε πώς θα νιώθει τα λίγα λεπτά πριν μπει, ή την αγωνία του την ώρα που είναι μέσα. Γιατί εδώ εμείς στεκόμαστε και έχουμε αγωνία: Θα βγει; Μήπως δεν βγει; Θα γίνει; Πώς θά 'ναι; Θα το δω, δεν θα το δω; Όλα αυτά που μάς καταλαμβάνουν ανθρωπίνως.<br /><br />Το θαύμα βέβαια ευτυχώς γίνεται "θεϊκώς" για εμάς τους ανθρώπους, κι όχι ανθρωπίνως.<br /><br />-Και πηγάζει από την απέραντη φιλανθρωπία τού Θεού για εμάς.<br /><br /> <br /><br />15. Ένα σύγχρονο θαύμα τού Αγίου Φωτός στη Θεσσαλία<br /><br />-Ένα μικρό διάλειμμα φίλες και φίλοι ακροατές, για να αποφορτίσουμε (που δεν γίνεται βέβαια αυτό), την ατμόσφαιρα που δημιουργούμε, και ελπίζουμε σε όλους σας να έχουμε καταφέρει να δημιουργήσουμε εικόνες, τού Πανίερου Ναού τής Αναστάσεως, τού Παναγίου και Ζωοδόχου Τάφου, και να προσπαθούμε όλοι μαζί, να νιώσουμε λίγη από την ευλογία τού Αγίου Φωτός, αφού την εικόνα τού Αγίου Φωτός δεν μπορούμε όσο και αν θέλουμε να την δημιουργήσουμε, ή να την μεταφέρουμε από Ραδιοφώνου.<br /><br />Ξεναγός, συμπαραστάτης, συνοδοιπόρος, σ' αυτή την πορεία την ιστορική, από τότε, από κείνο το βράδυ μέχρι και σήμερα, η Αγγελική Χατζηϊωάννου, υποψήφια διδάκτωρ τής Θεολογικής Σχολής τού Πανεπιστημίου τής Αθήνας.<br /><br />Και νομίζω Αγγελική ότι θα κλείσουμε όπως έλεγες και προηγουμένως, με ένα θαύμα, το οποίο δεν μου το έχεις πει, και είπαμε να το ακούσω κι εγώ κατ' ευθείαν, για να νιώσω κι εγώ την ίδια έκπληξη και το ίδιο δέος με τους ακροατές.<br /><br />-Το θαύμα αυτό πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα. (Θα μου πείτε τώρα πώς σχετίζεται το Άγιο Φως με την Ελλάδα).<br /><br />Μετά το 2000 κάποιος άνθρωπος ο οποίος κατοικούσε σε κάποια πόλη τής Θεσσαλίας, πήγαινε κάθε χρόνο στο Άγιο Φως.<br /><br />Πέρασαν τα χρόνια και ο άνθρωπος υπέστη ένα εγκεφαλικό επεισόδιο, το οποίο τού δημιούργησε κάποια κινητικά προβλήματα. Δεν μπόρεσε να ξαναπάει πια στα Ιεροσόλυμα, γιατί όπως ξέρετε ότι εκεί η κατάσταση είναι λίγο... έχει πάρα πολύ κόσμο. Δεν μπόρεσε ο άνθρωπος για κινητικούς λόγους να πάει στα Ιεροσόλυμα.<br /><br />Εκείνη τη χρονιά η τηλεόραση μετέδιδε από τα Ιεροσόλυμα όλη την τελετή τού Αγίου Φωτός.<br /><br />Τον έβαλαν λοιπόν οι συγγενείς του σε μία καρέκλα, τού άνοιξαν την τηλεόραση, και εκείνοι θα έφευγαν για να πάνε να κάνουν τα τελευταία ψώνια τής ημέρας, που όλοι τρέχουμε το Μεγάλο Σάββατο συνήθως το πρωί να πάρουμε και κάτι το οποίο μάς λείπει.<br /><br />Άφησαν λοιπόν τον άνθρωπο αυτό στο δωμάτιο με την τηλεόραση αναμμένη και καθισμένο στην καρέκλα, και τα κεριά τα οποία θα έπαιρναν το βράδυ στην Εκκλησία, στο σαλόνι, μέσα σ' ένα βάζο.<br /><br />Άρχισε να μεταδίδει την τελετή τού Αγίου Φωτός από τα Ιεροσόλυμα, ο άνθρωπος αυτός άρχισε να κλαίει, αναλογιζόμενος ότι κάθε χρόνο πήγαινε αλλά από εδώ και στο εξής δεν θα μπορέσει να ξαναπάει πια. Και ξαφνικά ακούει ένα τρίξιμο στα τζάμια τού σπιτιού του.<br /><br />Ακούει το τρίξιμο, και με το που γυρίζει το κεφάλι του στο τζάμι, βλέπει το Άγιο Φως να μπαίνει, να περνάει από μπροστά του, να ανάβει τα κεριά που ήταν στο σαλόνι, και χάθηκε.<br /><br />Μετά από λίγο επέστρεψαν οι συγγενείς του, βρήκαν τον άνθρωπο να κλαίει, τα κεριά να καίγονται, χωρίς εκείνος να μπορέσει για πολλή ώρα να τους εξηγήσει το τι ακριβώς συνέβη. Το Άγιο Φως είχε πάει Εκείνο σ' αυτόν τον άνθρωπο, ο οποίος δεν μπορούσε να φτάσει στον Πανάγιο Τάφο από τον οποίο πηγάζει.<br /><br />-Το Άγιο Φως κάνει ό,τι θέλει ο Θεός μας, χωρίς εμείς να μπορούμε να το περιορίσουμε ούτε γεωγραφικά, ούτε ιστορικά, ούτε χρονικά, ούτε με κανέναν άλλο τρόπο. Πολύ περισσότερο δε, με το ίδιο πεπερασμένο μυαλό που διαθέτουμε.<br /><br />Και αυτό είναι ίσως ο καλύτερος τρόπος για να ολοκληρώσουμε αυτές τις εκπομπές.<br /><br />Αυτή η όμορφη διήγηση που ακούσαμε, υπαρκτή, αληθινή, τα στοιχεία τα γνωρίζεις, εμείς δεν χρειάζεται να τα μάθουμε. Αυτό που μαθαίνουμε είναι το πιο σημαντικό.<br /><br />Περί Αγίου Φωτός η συζήτηση. Κάπου εδώ φίλες και φίλοι ακροατές, ολοκληρώνεται.<br /><br /><br /><br />Προσπαθήσαμε όσο αυτό θα μπορούσε να γίνει, μέσα σε δύο εκπομπές, αν και αρχικά η σκέψη ήταν για μία μόνο, να μιλήσουμε για αυτό το μεγάλο θαύμα τής πίστεώς μας, που κάθε χρόνο μεσημέρι τού Μεγάλου Σαββάτου, συμβαίνει στον Πανίερο Ναό τής Αναστάσεως, στην καρδιά τών Ιεροσολύμων. Το μεγάλο θαύμα τού Αγίου Φωτός που μας συγκινεί και μάς συγκλονίζει όλους.<br /><div>Πηγή: <a href="https://www.oodegr.com/oode/asynithista/thavmata/agio_fws_aggelikh_1.htm" target="_blank">εδώ</a> και <a href="https://www.oodegr.com/oode/asynithista/thavmata/agio_fws_aggelikh_2.htm" target="_blank">εδώ</a></div></div>schoolpalmoshttp://www.blogger.com/profile/12076602622607692844noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8656929916739241098.post-29159663805289807082021-01-19T19:26:00.006+02:002021-01-19T20:12:36.463+02:00Το άγιο Φως - Αποδείξεις<div style="position:relative;padding-bottom:56.25%;height:0;overflow:hidden;"> <iframe style="width:100%;height:100%;position:absolute;left:0px;top:0px;overflow:hidden" frameborder="0" type="text/html" src="https://www.dailymotion.com/embed/video/x1bpckh" width="100%" height="100%" allowfullscreen > </iframe> </div>schoolpalmoshttp://www.blogger.com/profile/12076602622607692844noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8656929916739241098.post-81503468521541590092021-01-19T03:00:00.003+02:002021-01-19T20:18:36.242+02:00ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΦΩΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΟΥ ΤΑΦΟΥ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<strong style="color: #993300;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgikSULqQQQLQXAfltZqRyt6ckJVawRX8EBrZKiDqI_T5mUX8CnsrEnPNbVAmq9YE6xLlz3ff1JDXlXJN7z_pZTr56J5PRhhyphenhyphenhGd32Ch-yh_9z9HGNOrKkR2uO15nQjvvCgQ32CX0wgiZg/s300/download.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="168" data-original-width="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgikSULqQQQLQXAfltZqRyt6ckJVawRX8EBrZKiDqI_T5mUX8CnsrEnPNbVAmq9YE6xLlz3ff1JDXlXJN7z_pZTr56J5PRhhyphenhyphenhGd32Ch-yh_9z9HGNOrKkR2uO15nQjvvCgQ32CX0wgiZg/s0/download.jpg" /></a></div>Θεολογικές επισημάνσεις</span></strong></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><strong>Νικολάου Ζήση (Μοναχού Σεραφείμ)</strong><strong> </strong></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"> <strong style="color: #993300; text-align: center;">Εισαγωγικά</strong></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><strong>«και ιδού πλήρης δόξης ο οίκος του Κυρίου»</strong></span><span style="font-family: times, "times new roman", serif; font-size: x-large;">1</span></div><div style="text-align: center;"><br /></div>
<div>
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"> </span> Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι ο χώρος των θαυμάτων. Η διαπίστωση αυτή δε σημαίνει κατ' ουδένα τρόπο ότι η Πίστη μας σχετίζεται με επιδόσεις φθηνού κενόδοξου εντυπωσιασμού «φωτισμένων» θαυματουργών, κατά τα δεδομένα της θεουργίας και του φακιρισμού. Τα θαύματα, είτε φανερά σε όλους είτε μόνο στην ψυχή αυτού στον οποίον απευθύνονται, είναι έργα της ακτίστου θείας Προνοίας, σκοπός της οποίας είναι η σωτηρία του ανθρώπου. Η ενέργεια του Παρακλήτου, που δρα θεωτικώς μέσα στην Εκκλησία ως την μόνη Κιβωτό της σωτηρίας, δύναται να μεταβάλλει τους νόμους της φύσεως, τους οποίους η ίδια έχει θέσει2. Ήδη από την ημέρα της Αναλήψεως ο Κύριος έδωσε στους Αποστόλους τη δύναμη του θαυματουργείν3, έχοντας ήδη υποσχεθεί ότι δυνάμει της πίστεως εις Αυτόν οι πιστεύοντες θα επιτελέσουν έργα μεγαλύτερα του Ιδίου4. Πράγματι, η σωτηρία που κηρύχθηκε από τους αυτόπτες του Λόγου έλαβε επιβεβαίωση από το Θεό «σημείοις τε και τέρασι και ποικίλαις δυνάμεσι και Πνεύματος Αγίου μερισμοίς κατά την αυτού θέλησιν»5. Η επιτέλεση των σημείων αυτών φανερώνει ότι Αυτός στο όνομα του Οποίου τα σημεία και τα τέρατα επιτελούνται, μετά το Σταυρό και την Ταφή Του ανέστη και «ζη εκ δυνάμεως Θεού»6. <br /> Κατά ταύτα η παρουσία θαυμάτων στην Ορθόδοξη Εκκλησία πιστοποιεί, μαζί με πολλά άλλα, τη δράση του Αγίου Πνεύματος και Θεού σ' αυτή. Βέβαια δεν αμφισβητήθηκε η διενέργεια θαυμάτων και σε άλλες ομολογίες, αν και αυτή ερμηνεύθηκε αλλιώς βάσει των αποτελεσμάτων της7, διότι το δένδρο γνωρίζεται από τους καρπούς8. <br /> Το ότι τα αληθινά θαύματα αποτελούν ένδειξη της παρουσίας του Θεού, αποτελεί και τον κύριο λόγο για τον οποίο οι τελικοί εχθροί του Χριστού και ο Αντίχριστος θα προσπαθήσουν δια των δικών τους δαιμονικών και μιμητικών θαυμάτων να τεκμηριώσουν τη θεϊκή τους προέλευση, «ώστε πλανήσαι, ει δυνατόν, και τους εκλεκτούς»9. <br /> 1. Το θαύμα του Αγίου Φωτός. <br /> Το πλέον γνωστό θαύμα που συμβαίνει κατ' έτος στους κόλπους της Εκκλησίας είναι η εμφάνιση του Αγίου Φωτός στον Πανάγιο Τάφο του Κυρίου στα Ιεροσόλυμα τη μεσημβρία του Μεγάλου Σαββάτου. Σε ειδική τελετή ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων, αφού εισέλθει στο Κουβούκλιο του Παναγίου Τάφου και σφραγισθεί η είσοδος αυτού, αναγινώσκει προσευχόμενος ειδική ευχή. μετά από λίγο η κανδήλα που ευρίσκεται σβηστή πάνω στην πλάκα του Τάφου ανάβει θαυματουργικώς, άνευ φανερής αιτίας. Ο Πατριάρχης ανάπτει τις δύο δέσμες κεριών που έχει και μεταδίδει το φως στα πλήθη των πιστών που ίστανται πέριξ του Κουβουκλίου. το φως, δηλ. η φλόγα που μεταδίδει, είναι μεν θερμό, αλλά για τα πρώτα λεπτά της καύσεως δεν προκαλεί, όπως συμβαίνει φυσικώς, εγκαύματα. Ήδη από την ώρα του εκτάκτου ανάμματος μέσα στο Κουβούκλιο, έχουν ανάψει «από μόνα τους» και πολλά κεριά πιστών έξωθεν του Κουβουκλίου, όπως και όλες οι κανδήλες του χώρου, που για το λόγο αυτό έχουν από πριν σβησθεί10. Μερικοί αντιλαμβάνονται πλην του ανάμματος των κεριών και μία ιδιαίτερη λάμψη, ως αστραπή, να γεμίζει προς στιγμήν το χώρο, ακόμη δε λιγότεροι αντιλαμβάνονται πολύ έντονα την παρουσία του θεϊκού φωτός. Τέτοια εμπειρία είχε ο χρηματίσας επί πεντήκοντα επτά έτη φύλακας του Παναγίου Τάφου μακαριστός μοναχός Μητροφάνης (†1997), ο οποίος το 1926, οδηγούμενος από δυσπιστία κρύφθηκε εντός του Αγίου Κουβουκλίου την ώρα της τελετής: «Εκείνην την ιδίαν ακριβώς στιγμήν, που η αγωνία μου ευρίσκετο εις φοβεράν υπερέντασιν μέσα εις την απέραντον νεκρικήν σιγήν, που μόλις ήκουα την αναπνοήν μου, ήκουσα ένα ελαφρόν συριγμόν. Ήτο παρόμοιος με λεπτήν αύραν πνοής ανέμου. Και αμέσως -αλησμόνητον θέαμα- είδα ένα γαλάζιο φως να γεμίζη ολόκληρον τον Ιερόν χώρον του Ζωοδόχου Τάφου. Το γαλάζιον εκείνον φως το είδα εις την συνέχειαν να στριφογυρίζη ως δυνατός ανεμοστρόβιλος... Μόλις [ο Πατριάρχης] ήγγισεν επί της Ιεράς Φυλλάδος και ήνοιξε την σελίδα της και ήρχισε να αναγινώσκη τας ευχάς, εκείνο το κάπως ήρεμον γαλάζιον φως ήρχισε και πάλιν μίαν ανήσυχον κίνησιν. Ήτο ένα αφάνταστον και απερίγραπτον στριφογύρισμα, δυνατώτερον από το πρώτον. Και αμέσως ήρχισε να μεταβάλλεται εις ένα ολόλευκο φως, όπως περιγράφει ο Ευαγγελιστής την Μεταμόρφωσιν του Σωτήρος Χριστού. Εν συνεχεία το ολόλευκον εκείνο φως μετεμορφώθη εις έναν ολοφώτεινον υπέρ τον ήλιον δίσκον και ενετοπίσθη ακίνητον άνωθεν ακριβώς της κεφαλής του Πατριάρχου. Κατόπιν είδα τον Άγιον Γέροντα Πατριάρχην να παίρνει εις τα χέρια του τας δεσμίδας των τριάκοντα τριών κεριών. Τας ανύψωσε και έδιδε την εικόνα της αναμονής. Ανέμενεν εκ Θεού την έλευσιν του αοράτου Φωτός. Και όπως σιγά-σιγά ύψωνε τα χέρια του δεν έφθασεν ακόμη εις το ύψος της κεφαλής του. Αμέσως εν ριπή οφθαλμού, ως να ήγγισεν επί αναμμένης καμίνου, ήναψαν αυτομάτως η Αγία Κανδήλα και αι τέσσαρες11 δεσμίδες των κεριών. Αιφνιδίως δε χωρίς καν να αντιληφθώ εξηφανίσθη από των οφθαλμών μου ο ολοφώτεινος εκείνος δίσκος12». <br /> Το κατ' έτος επαναλαμβανόμενο αυτό θαύμα μαρτυρείται σε γραπτά κείμενα, τόσο ιστορικά όσο και αφηγήσεις προσκυνητών, εδώ και αιώνες. Όμως περισσότερο θα μπορούσαν να μιλήσουν γι' αυτό οι αναρίθμητοι προσκυνητές που λαμβάνουν πείρα του γεγονότος κάθε χρόνο, γεγονότος που έχει καταγραφεί επίσης σε φωτογραφίες και μαγνητοσκοπήσεις. <span><a name='more'></a></span> <br /> Η συνεχής κατ' έτος εμφάνιση του Αγίου Φωτός υπό τις ίδιες συνθήκες, μας παραπέμπει σε πολλά περιοδικώς συμβαίνοντα θαυμαστά γεγονότα της ζωής της Εκκλησίας: ακόμη και αν παραλείψουμε τα πολλά κατ' έτος θαύματα που συνοδεύουν εορταστικές εκδηλώσεις σε αγιοβάδιστους τόπους και άλλα αγιάσματα στα ορθόδοξα κράτη, η ίδια η Αγία Γραφή μας αναφέρει τα συνεχή επί τεσσαράκοντα έτη θαύματα της σκέπης των Ισραηλιτών από νεφέλη φωτός την ημέρα και στήλη πυρός τη νύκτα13, τη διατροφή τους από το ουρανόπεμπτο μάννα14, όπως και το γεγονός πως τα ρούχα και τα υποδήματά τους παρέμειναν άφθαρτα καθ' όλη την παραμονή τους στη Σιναϊτική Χερσόνησο15. Η ευαγγελική διήγηση του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου μας αναφέρει πως στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ «άγγελος κατά καιρόν κατέβαινεν εν τη κολυμβήθρα και ετάρασσε το ύδωρ», και πως ανέμεναν πλήθος αρρώστων την περιοδική αυτή επενέργεια του αγγέλου για να θεραπευθούν16. <br /> Θα επιθυμούσαμε η πρώτη αναφορά της «Θεοδρομίας» στο θαύμα του Αγίου Φωτός να έχει περισσότερα στοιχεία για αυτό, όμως ο σκοπός του άρθρου και ο περιορισμένος χώρος μας εξαναγκάζουν, δυστυχώς, να αφήσουμε τις σχετικές μ' αυτό και σαφώς πολύ ψυχωφελέστερες μαρτυρίες, η παρουσίαση των οποίων θα απαιτούσε και πολλαπλάσιο χώρο. Έτσι περιοριζόμαστε στην παρουσίαση πατερικών θέσεων, οι οποίες βοηθούν στην διερεύνηση του θέματος από θεολογικής απόψεως, ιδιαίτερα επειδή τελευταίως από της απόψεως αυτής έχουν εκφρασθεί αμφιβολίες για τη δυνατότητα πραγματοποιήσεως του θαύματος αυτού. Βεβαίως οι αμφιβολίες αυτές λίγο μπορούν να θίξουν την ίδια την οφθαλμοφανή πραγματικότητα· περισσότερο ενδέχεται να επηρεάσουν όσους φιλομαθείς προτιμούν να κρίνουν τα γεγονότα από μακριά, μέσω της βιβλιογραφίας και όχι της ίδιας της εμπειρίας. <br /> 2. Οι απόψεις του καθηγητού Κ. Καλοκύρη. <br /> Το 1999 ο πολύ γνωστός βυζαντινολόγος και αρχαιολόγος, ομότιμος τώρα, καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Κωνσταντίνος Καλοκύρης εξέδωσε βιβλίο του με τίτλο Το αρχιτεκτονικό συγκρότημα του Ναού της Αναστάσεως Ιεροσολύμων και το θέμα του Αγίου Φωτός17, αφιερωμένο στην Αγιοταφιτική Αδελφότητα. Το βιβλίο αυτό παρουσίασε ο ίδιος και σε τηλεοπτική εκπομπή στη Θεσσαλονίκη το Πάσχα του 1999, με συνέπεια να προκληθούν συζητήσεις και αντιλογίες. Σύμφωνα και με τον τίτλο του το βιβλίο παρουσιάζει στο πρώτο μέρος τα προσκυνήματα των Αγίων Τόπων και ιδιαιτέρως αυτά της Βασιλικής της Αναστάσεως, τόσο τοπογραφικώς, όσο και ιστορικώς. Στο δεύτερο μέρος επιχειρείται η ιστορική και θεολογική διερεύνηση του θαύματος του Αγίου Φωτός, την οποία και σχολιάζουμε· στο Επίμετρο γίνεται αναφορά στην Ανάσταση του Χριστού και στη σημασία της. <br /> Ο καθηγητής Καλοκύρης βάσει της περί του Αγίου Φωτός διερευνήσεώς του, φθάνει στο συμπέρασμα πως δεν υφίσταται κανένα «θαύμα αγίου Φωτός», αλλά πρόκειται περί ψευδούς παραδόσεως. Τις σχετικές απόψεις του καθηγητή Καλοκύρη, που καταλαμβάνουν 80 περίπου από τις σελίδες του βιβλίου του, συνοψίζουμε στα εξής: οι αρχαίες μαρτυρίες δεν κάνουν λόγο για θαυματουργό Φως στον Πανάγιο Τάφο (σσ. 164-171)18. οι πρώτες μαρτυρίες εμφανίζονται τον 9ο αι. (σσ. 171-178). Η εμφάνιση του θαύματος οφείλεται στους Σταυροφόρους, που το θεώρησαν τρόπο πορισμού χρημάτων (σσ. 180. 183 ε.), στα λαϊκά στρώματα, που ιδιαίτερα τον 10ο αι. υπέκειντο σε ενθουσιαστικές τάσεις, και στην υποβλητική ατμόσφαιρα της όλης τελετής του Μ. Σαββάτου (σ. 180). επίσης στη μυστικοπάθεια των πρώτων Ρώσων προσκυνητών, οι οποίοι δημιουργούσαν προηγούμενο και για τους επομένους εκ Ρωσίας προσκυνητές (σ. 180ε. 189εε), αλλά και στην ανάγκη αντιδράσεως των Ορθοδόξων έναντι των Λατίνων κατακτητών των Αγίων Τόπων, οι οποίοι προπαγάνδιζαν πως μόνο σ' αυτούς ο Θεός στέλνει το Άγιον Φως (σ. 182ε.). Ήδη για την καθιέρωση της αντιλήψεως για το ουρανόπεμπτο φως είχαν συντελέσει τόσο προχριστιανικές ειδωλολατρικές αντιλήψεις και τα θαύματα της Παλαιάς Διαθήκης, όσο και θαύματα που συνέβησαν στα Ιεροσόλυμα και στο Πικτάβιο. από το Πικτάβιο, κατά μία άποψη, μετέφεραν και οι Σταυροφόροι το θαύμα στους Αγίους Τόπους (σσ. 173-176). Το θαύμα κατά το οποίο ο κίονας που βρίσκεται αριστερά της εισόδου της Βασιλικής σκίστηκε και απέδωσε το Άγιον Φως στους Ορθοδόξους που είχαν αποκλειστεί από την πρόσβαση στο Ναό, δεν ήταν τίποτε άλλο από κεραυνό που έσκισε την κολόνα· άλλωστε υπάρχει διάσταση απόψεων στη χρονολόγηση του θαύματος αυτού (σ. 172ε. 195). Ως επικρατέστερη λύση για την εξήγηση του φωτός που έβλεπαν οι παλαιοί προσκυνητές πρέπει να θεωρηθεί η άποψη ότι το φως που εισερχόταν μέσω του υαλίνου φράγματος του οπαίου του τρούλλου στο Κουβούκλιο, μπορούσε να αναλυθεί στα χρώματά του, πράγμα που εξηγεί και την πολυχρωμία του (σ. 196-201). <br /> Στη θεολογική διερεύνηση του θαύματος του Αγίου Φωτός, ο συγγραφεύς διατυπώνει τη θέση πως μπορούμε να διακρίνουμε δύο είδη φώτων: το φυσικό φως των κηρών και κανδηλών και το άκτιστο φως της θεότητος, το οποίο συμβολίζεται από το πρώτο (σ. 211ε). η απ' ευθείας όραση του ακτίστου θεϊκού φωτός, κατά το συγγραφέα και καθ' όλη την εκκλησιαστική Παράδοση, στην οποία παραπέμπει με πλήθος πατερικών μαρτυριών, είναι δυνατή μόνο στους τελείους Χριστιανούς, στους Αγίους. Συνεπώς δεν βλέπουν όλοι το Άγιον Φως (σ. 213-216). Ο ισχυρισμός των «ποικίλης προελεύσεως και θρησκευτικής παιδείας χριστιανικών πληθών» (σ. 207), που αλλού αναφέρονται ως «αναξιόπιστοι επισκέπτες» (σ. 157ε.), ότι όλοι ανεξαιρέτως βλέπουν το θαυματουργικό Άγιον Φως, είναι ανθρωποκεντρικός, επιπόλαιος και αθεολόγητος (σ. 211). Η επιτέλεση ενός τέτοιου θαύματος έμπροσθεν όλων των παρευρισκομένων ανεξαιρέτως θα αποτελούσε εξαναγκασμό στην πίστη (σ. 153ε. 212.229). Ουσία του Αγίου Φωτός είναι η ελεύθερη και αβίαστη πίστη στον αναστάντα Χριστό (σ. 207). <br /> Σε άλλο κεφάλαιο ο συγγραφεύς αναλύει την ευχή που διαβάζει ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων στον Πανάγιο Τάφο και επισημαίνει την απουσία οποιασδήποτε αναφοράς για το Άγιον Φως μέσα σ' αυτή (σ. 222-228). Επίσης αρνείται βάσει προσωπικής του πείρας το ότι ο Πατριάρχης ελέγχεται πριν μπει στο ιερό για να διαπιστωθεί αν έχει καύσιμη ύλη (σ. 218ε)19. Ο καθηγητής Καλοκύρης επαινεί την προσέλευση των πιστών στον Πανάγιο Τάφο, η οποία μπορεί να αποτελέσει ένα ιδιαίτερο βίωμα (σ. 231). Το Πατριαρχείο απλώς ανέχεται την πλάνη αυτή του λαού, για να μη σκανδαλίσει (σ. 22). <br /> 3. Θεολογική διερεύνηση <br /> Γενικώς θα θέλαμε να επιστήσουμε την προσοχή των αναγνωστών στα εξής: <br /> α) υπό του συγγραφέως παρατίθεται μαρτυρία για την ύπαρξη του ουρανίου φωτός το Μ. Σάββατο η οποία τοποθετείται20 μεταξύ του 7ου και 9ου αι. (σ. 176ε), όμως αυτή δε λαμβάνεται υπ' όψιν, ενώ είναι πολύ φυσικό όσο πιο παλαιές είναι οι μαρτυρίες, τόσο και σπανιώτερες να είναι· <br /> β) δεν χρησιμοποιείται η μαρτυρία ενός σημαντικώτατου περί της ιστορίας των Ιεροσολύμων βιβλίου, της Δωδεκαβίβλου του Δοσιθέου. Ο Πατριάρχης Δοσίθεος όχι μόνον αποδέχεται το θαύμα του Αγίου Φωτός, αλλά αποδίδει σ' αυτό τόσο την καθιερωμένη κοσμοσυρροή των Χριστιανών κατά το Πάσχα στα Ιεροσόλυμα, όσο και την καθιέρωση της δεύτερης εορτής της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού στη Μ. Τεσσαρακοστή (Γ' Κυριακή των Νηστειών), ώστε οι προσκυνητές του Πάσχα να προσκυνούν επ' ευκαιρία και τον Τίμιο Σταυρό21· αυτό ανάγει την εμφάνιση του θαύματος σε περίοδο προ του 9ου αι.22 <br /> γ) παρατίθεται από το συγγραφέα πλήθος μαρτυριών από ποικίλους προσκυνητές της τελευταίας χιλιετίας περί της υπάρξεως του Αγίου Φωτός (σσ. 171-196), όμως δεν θεωρούνται αξιόπιστες. δεν θα έπρεπε και μόνον «επί στόματος δύο ή τριών μαρτύρων σταθήναι παν ρήμα»23; Άλλωστε και τα θαύματα που συμβαίνουν κατά χιλιάδες στη σύγχρονη Ελλάδα καταγράφονται σε προσκυνητάρια και συναξαριστικά κείμενα· μήπως για το λόγο αυτό δεν θεωρούνται ιστορικά γεγονότα; Έναντι αυτών των μαρτυριών ο καθηγητής Καλοκύρης δεν έχει να αντιπαρατάξει παρά ελαχίστους, και δη μη Ορθοδόξους, που να αρνούνται εκπεφρασμένως το θαύμα· έτσι <br /> δ) βασίζεται υπέρ το δέον στον Αδαμάντιο Κοραή (π.χ. σσ. 155ε.175ε. 179), η απόκλιση του οποίου από την Ορθοδοξία είναι στους Χριστιανούς γνωστή24. και <br /> ε) ο συγγραφεύς δεν εξετάζει καν μήπως η ευχή που διαβάζει ο Πατριάρχης είναι ενδεχομένως αρχαιότερη της πρώτης παρουσίας του Αγίου Φωτός, οπότε δικαιολογείται και η απουσία αναφοράς της σ' αυτό. Άλλωστε το ότι το Φως του Παναγίου Τάφου είναι το μόνο που καλείται «άγιον» ανάμεσα σε όλα τα φώτα των λαμπαδουχιών του Μ. Σαββάτου ανά την γη, με τα οποία ο καθηγητής Καλοκύρης θέλει να το εξομοιώσει, δεν πρέπει να θεωρηθεί ένδειξη της ιδιαιτερότητάς του; Ωστόσο σκοπός μας δεν είναι, ως ελέχθη, η ιστορική διερεύνηση του θαύματος του Αγίου Φωτός (εξ ου και η πτωχεία του άρθρου σε ιστορικά στοιχεία· αλλιώς θα έπρεπε να γραφεί βιβλίο), αλλά η παρουσίαση μερικών άλλων θεολογικών παραμέτρων. <br /> Συγκεκριμένα να δειχθεί ότι: α) το άκτιστο φως είναι κάπως ορατό και στους μη τεθεωμένους πιστούς, διότι η εμφάνιση του φωτός γίνεται αναλόγως της τελειώσεως του πιστού και επομένως δεν ταυτίζεται κάθε εμφάνιση και θέα του με την εμφάνισή του στους Αγίους25. επίσης ότι ο Χριστός κατ' εξαίρεσιν δύναται να εμφανίσει την άκτιστη φωτεινή δόξα Του σε κάποιον άνθρωπο ανεξαρτήτως του βαθμού της πνευματικής τελειώσεως και <br /> β) ότι η ενέργεια θαυμάτων ακόμη και θεϊκής φωτοφανείας έμπροσθεν απίστων ή ολιγοπίστων δεν θίγει επ' ουδενί την ελευθερία της προαιρέσεώς τους, και για το λόγο αυτό δεν αποτελεί εξαναγκασμό στην πίστη. Καταφεύγουμε λοιπόν στην εμπειρία των ιδίων των Αγίων και στην εξ' αυτής διδασκαλία τους. <br /> α) Θέα του φωτός και πνευματική τελείωση <br /> Στις διηγήσεις της Παλαιάς Διαθήκης οι θεοφάνειες και τα θαύματα συνοδεύουν τη ζωή του Ισραήλ, η δε ομοιότητά τους με τις αντίστοιχες θεοφάνειες και τις θεοσημείες της Καινής Διαθήκης αποτελεί ατράνταχτη απόδειξη πως είναι ο ίδιος Θεός και Κύριος της Δόξης, ο Υιός και Λόγος του Θεού, εκείνος που εμφανιζόταν τόσο στους Πατριάρχες και Προφήτες ασάρκως, όσο και στους Αποστόλους και με ανθρώπινη πλέον φύση, ως Χριστός Κυρίου26. Μερικές από τις εμφανίσεις της θείας δόξης στην Παλαιά και στην Καινή Διαθήκη μας ενδιαφέρουν εν προκειμένω ιδιαιτέρως. <br /> Το βιβλίο της Εξόδου μας διηγείται εκτενώς για την παράδοση του Νόμου στο Μωυσή επί του Όρους Σινά27· κατά τη διήγηση της βίβλου της Εξόδου, ο Θεός κατέβη «εν πυρί» πάνω στο Όρος Σινά, ενώπιον όλου του λαού Ισραήλ, ο οποίος έβλεπε το Όρος να καλύπτεται από «φαινόμενα» που ομοίαζαν με καπνό, φωνή και λάμψεις. Ο λαός έμεινε μακριά από το Όρος, οι πρόκριτοι πλησίασαν περισσότερο και μόνος ο Μωυσής, συνοδευόμενος μέχρι κάποιου σημείου από τον Ιησού του Ναυή πλησίασε τον Κύριο28. Η δόξα αυτή του Κυρίου στο Όρος Σινά ήταν το άκτιστο φως ή ο αλλιώς ονομαζόμενος φωτεινός γνόφος, ο οποίος φάνηκε διαφορετικά στο Μωυσή, στους άρχοντες του Ισραήλ και στο λαό, αναλόγως της πνευματικής καταστάσεως του καθενός29 (οι όροι δόξα Κυρίου, φως, γνόφος και βασιλεία Θεού ταυτίζονται μεταξύ τους τόσο στην Αγία Γραφή, όσο και στους θεοφόρους Πατέρες, διότι όλοι συμβολίζουν την αΐδια φυσική έλλαμψη ή δόξα ή ενέργεια ή πρόοδο της Αγίας Τριάδος30). Ο Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας επισημαίνει ερμηνεύοντας τα χωρία αυτά πως, επειδή ο Θεός ήθελε να μεταφέρει τους Ισραηλίτες από την ειδωλολατρία στην επίγνωση της αληθείας, τους αξίωσε αυτής της θεοπτίας, να γίνουν δηλ. αυτήκοοι και θεατές του Θεού, δηλαδή της θείας και ανεκφράστου δόξης του, μετά από σχετική κάθαρση31. Πάντως και ο απλούς λαός είχε μία μικρή μέθεξη της θείας δόξης. Όπως αναφέρει ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, οι φωτισμοί αυτοί που έγιναν ορατοί στον ισραηλιτικό λαό, ήταν μεν φωτισμοί κατ' αίσθησιν, υπέπιπταν δηλαδή στη σωματική όραση, ήταν όμως ταυτόχρονα και υπέρ αίσθησιν δηλ. ήταν άκτιστοι, όπως λ.χ. το φως του προσώπου του Μωυσέως32. η θεϊκή δόξα εφώτιζε το πρόσωπο του Μωυσέως μετά τη νομοδοσία, εξαιτίας της οποίας οι Ισραηλίτες δεν μπορούσαν να τον αντικρύσουν33. Η δόξα αυτή, ένεκεν της οποίας ο Μωυσής έθεσε στο πρόσωπό του κάλυμμα, για να μπορούν να ατενίσουν προς αυτόν, ταυτίζεται με την άκτιστη χάρη που ενεργεί στην καρδιά των τελείων Χριστιανών34. <br /> Ακόμη πιο χαρακτηριστική είναι η συνέχεια της διηγήσεως, η οποία αφορά στη συνέχιση της πορείας του Ισραήλ μέσα στην έρημο για τα επόμενα τεσσαράκοντα35 χρόνια. Σύμφωνα με αυτήν «Όταν η νεφέλη υψωνόταν από τη σκηνή, αναχωρούσαν οι Ισραηλίτες με όλα τα υπάρχοντά τους. Και αν η νεφέλη δεν υψωνόταν, δεν αναχωρούσαν, μέχρι την ημέρα που η νεφέλη θα ανέβαινε. διότι νεφέλη βρισκόταν πάνω στη σκηνή την ημέρα και πυρ βρισκόταν τη νύκτα πάνω σ' αυτήν ενώπιον όλου του λαού Ισραήλ σε όλες τους τις πορείες»36. Η νεφέλη αυτή δεν εμφανίσθηκε για πρώτη φορά μετά τη νομοδοσία· είχε ήδη καθοδηγήσει τους Ισραηλίτες κατά την έξοδό τους από την Αίγυπτο και τη διάβαση της Ερυθράς Θαλάσσης37, από το Σινά όμως και εξής θα τους καθοδηγούσε και για τα επόμενα τεσσαράκοντα χρόνια, κάθε μέρα και κάθε νύκτα38. πολλές φορές δε, επεσκίασε ενώπιον όλων των Ισραηλιτών την προσωπική σκηνή του Μωυσέως39. Η νεφέλη αυτή δεν πρέπει να θεωρηθεί κτίσμα (δημιούργημα), όπως στη λατινική θεολογία, αρχής γενομένης από τον Ιερό Αυγουστίνο40, αλλ' αποτελεί και αυτή σύμβολο της άκτιστης θεϊκής χάριτος. Όπως επισημαίνει ο Πρωτοπρεσβύτερος καθηγητής Ιωάννης Ρωμανίδης «οι συμβολικοί όροι της Βίβλου, οίτινες εκφράζουν την παρουσίαν και την κοινωνίαν του Θεού μετά του λαού Αυτού δια μέσων ως η δόξα, η φωτεινή νεφέλη, το φως, ο γνόφος, αι στήλαι πυρός και νεφέλης, οι ανεωγμένοι ουρανοί, αι πύριναι γλώσσαι, η βασιλεία του Θεού ή βασιλεία των ουρανών ουδέποτε εκλαμβάνονται ως γινόμενα και απογινόμενα κτίσματα, αλλά θεωρούνται και είναι αυτά ταύτα τα σύμβολα της θεότητος, μέσω των οποίων οι θεούμενοι αγνώστως γνωρίζουν και αοράτως βλέπουν και αμετόχως μετέχουν εις την φυσικήν δόξαν και βασιλείαν της Αγίας Τριάδος»41. Μέσα από τη νεφέλη «μιλούσε» στους Ισραηλίτες και τους καθοδηγούσε ο ίδιος ο Θεός, ο Υιός και Λόγος, ενώ η θέα της δόξης αυτής, της νεφέλης δηλ. και της στήλης πυρός, εθεωρείτο ακόμη και από τους ξένους λαούς ως συνομιλία και «ανταλλαγή βλεμμάτων» του Θεού με το λαό Του42. Και αυτό συνέβαινε επί τεσσαράκοντα χρόνια ημέρα και νύκτα. <br /> Η σημαντικότερη ίσως εμφάνιση της θείας δόξης, του θεϊκού φωτός, μετά την είσοδο του λαού Ισραήλ στην Παλαιστίνη, γίνεται στα χρόνια του βασιλέως Σολομώντος. Ο δίκαιος βασιλεύς έλαβε από το Θεό εντολή να οικοδομήσει Ναό, για να στεγασθεί η Κιβωτός της Διαθήκης, εφόσον αυτό δεν υπήρξε το θέλημα του Θεού για τον πατέρα του, το Δαυίδ. Η Β' βίβλος των Παραλειπομένων μας διηγείται την είσοδο της Κιβωτού στο νεόδμητο τότε Ναό, είσοδο που συνοδεύτηκε από την εμφάνιση της νεφέλης, της δόξης του Κυρίου43. Μετά την είσοδο της Κιβωτού, εμφανίσθηκε εκ νέου η δόξα· «Όταν ο Σολομών ολοκλήρωσε την προσευχή του, κατέβηκε πυρ από τον ουρανό και κατέφαγε τα ολοκαυτώματα και τις θυσίες και γέμισε τον οίκο δόξα Κυρίου. Και δεν μπορούσαν οι ιερείς να εισέλθουν στον οίκο Κυρίου τον καιρό εκείνο διότι γέμισε τον οίκο δόξα Κυρίου. Όλοι οι Ισραηλίτες έβλεπαν το πυρ να κατεβαίνει, και η δόξα Κυρίου ερχόταν πάνω στον οίκο. και έπεσαν με το πρόσωπο στη γη πάνω στο λιθόστρωτο και προσκύνησαν και δόξαζαν το Θεό, διότι αυτό είναι αγαθό, διότι το έλεός του παρεκτείνεται στον αιώνα»44. Είναι σαφής και πάλι η διήγηση του θεοπνεύστου κειμένου τόσο για την καθολικότητα της εμφανίσεως της δόξης Κυρίου («πάντες οι υιοί Ισραήλ εώρων καταβαίνον το πυρ») όσο και για την ένταση της θεοφανείας, καθώς το φως γέμισε το νομικό Ναό. <br /> Όμως και στην Καινή Διαθήκη, στις Πράξεις των Αποστόλων, μας μαρτυρείται μία ακόμη γενική εμφάνιση ενός μικρού απαυγάσματος της θείας δόξης και βασιλείας, η οποία ανακαλεί στη μνήμη μας και το παρόμοιο συμβάν με το Μωυσή, στη νομοδοσία στο Όρος Σινά. Ο Πρωτομάρτυς και Αρχιδιάκονος Στέφανος, αφού οδηγήθηκε συκοφαντημένος ενώπιον του ιουδαϊκού Συνεδρίου, εκλήθη να απολογηθεί για το κήρυγμά του· τότε, κατά τη μαρτυρία των Πράξεων, «καθώς τον ατένισαν όλοι όσοι κάθονταν στο συνέδριο, είδαν το πρόσωπό του ως πρόσωπο αγγέλου»45. Η εμφάνιση αυτή οφειλόταν αποκλειστικά στη θεία χάρη και ωστόσο την είδαν όλοι, και μάλιστα οι συκοφάντες και μισόχριστοι σύνεδροι, οι οποίοι επρόκειτο μετά ταύτα να τον λιθοβολήσουν46. Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς παρατηρεί εν προκειμένω: «Κατά τον τρόπο αυτό φάνηκε το αισθητό πρόσωπο του Στεφάνου σαν πρόσωπο αγγέλου· διότι μέσα του ο νους κατά μίμηση των αγγέλων και κατά τρόπο αγγελικό, ευρισκόμενος σε ένωση με το φως που υπέρκειται του παντός είτε κατά επιβολή είτε κατά παραδοχή, με μετοχή ανέκφραστη, γινόταν αγγελόμορφος». Τα ίδια παρετήρησαν προ αυτού και άλλοι ερμηνευτές47. Το φως που είδαν οι (μη αγιασμένοι) σύνεδροι ήταν, λοιπόν, άκτιστο. <br /> Ανάλογο περιστατικό στην Καινή Διαθήκη μας διηγούνται και πάλι οι Πράξεις των Αποστόλων· σύμφωνα με τη διήγηση των Πράξεων ο Σαύλος, ο μετέπειτα Απόστολος Παύλος, πορευόταν προς τη Δαμασκό «εμπνέων απειλής και φόνου εις τους μαθητάς του Κυρίου»48 για να βρει εκεί Χριστιανούς και να τους οδηγήσει πίσω στα Ιεροσόλυμα. Όμως στο δρόμο προς τη Δαμασκό συνέβη ένα περιστατικό που επρόκειτο να αλλάξει την πνευματική πορεία του νεαρού ζηλωτή Φαρισαίου και μαζί με αυτήν και την ιστορική πορεία της Εκκλησίας· συνέβη μία θεοφάνεια, μία φωτοφάνεια, που εκάλυψε το Σαύλο, μέσα στην οποία άκουσε τη φωνή του Χριστού, που ως τότε εδίωκε, και ο Οποίος του φανέρωσε το θέλημά Του. Το περιστατικό αναφέρεται και σε άλλα χωρία, δεν μπορούμε δε να αποφύγουμε και μία μικρή συγκριτική μελέτη τους, καθόσον τα χωρία παρουσιάζουν μεταξύ τους φαινομενικές διαφορές. Στο χωρίο της διηγήσεως του ιδίου του Ευαγγελιστού Λουκά49 αναφέρεται πως περιέβαλε το Σαύλο ουράνιο φως, μέσα στο οποίο ο Σαύλος άκουσε και τη φωνή του ιδίου του Χριστού, ενώ οι συνοδοί του έμειναν άναυδοι, ακούγοντας φωνή, μη βλέποντας όμως κανένα («μηδένα δε θεωρούντες»). Το σχετικό χωρίο της απολογίας του Αποστόλου έμπροσθεν του βασιλέως Αγρίππα50, μας αναφέρει κάποια επιπλέον λόγια του Χριστού στο μετέπειτα Απόστολο, αλλά και την πληροφορία πως το φως περιήστραψε όχι μόνον το Σαύλο, αλλά και τους συνοδούς του. Το ανάλογο χωρίο της ομιλίας του Απ. Παύλου προς τους Ιουδαίους των Ιεροσολύμων51, φαίνεται να αναφέρει και αυτό γεγονότα αντίθετα της πρώτης διηγήσεως· ο Απόστολος αναφέρει ότι οι συνοδοί είδαν το φως «και έμφοβοι εγένοντο», δεν άκουσαν όμως τη φωνή αυτού που απευθύνθηκε στο Σαύλο. Τη διαφορά αυτή μας την επεξηγεί ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: οι συνοδοί του Σαύλου είδαν βέβαια το φως· η φωνή που άκουσαν δεν ήταν του Κυρίου, αλλά του Σαύλου, δεν μπορούσαν δηλαδή να δουν με ποιον ο Σαύλος μιλούσε52. <br /> Από τη διήγηση αυτή μας ενδιαφέρουν πάντως τα εξής στοιχεία: <br /> 1) το ουράνιο φως περιέλαμψε τόσο τον Ιουδαίο, τότε, διώκτη Σαύλο, όσο και τους ομόφρονες συνοδούς του. <br /> 2) αυτό έγινε σε περίοδο κατά την οποία ο Σαύλος όχι μόνο δεν πίστευε, αλλά και εδίωκε με ζήλο τους Χριστιανούς. <br /> 3) ο μεν νεαρός Ιουδαίος μετεστράφη και έγινε Απόστολος των εθνών, οι δε συνοδοί του, κατά πληροφορία του Αγίου Χρυσοστόμου, δεν μετεστράφησαν53. Τί ήταν όμως αυτό το φως που περιήστραψε το διώκτη της Εκκλησίας; Ήταν κτιστό φως, κάποιο δηλ. φάσμα, ή άκτιστο φως, όμοιο με αυτό που βλέπουν οι Χριστιανοί κατά την πνευματική τελείωση, τη θέωσή τους; Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς χρησιμοποιεί πολλάκις το παραπάνω χωρίο, εντάσσοντάς το στην επιχειρηματολογία του υπέρ της δυνατότητος θεάσεως του ακτίστου φωτός από τους Αγίους, παραπέμποντας μάλιστα και στον Άγιο Μακάριο·απευθυνόμενος στον Ακίνδυνο ρωτά ο Άγιος Γρηγόριος «Τί είναι αυτό που ισχυρίζεσαι και ποια γνώμη μας προτείνεις; Να θεωρήσουμε κτίσμα [τ. έ. δημιούργημα] τη θεότητα που φανερώθηκε στο όρος και το άρρητό της φως, τη δόξα του Θεού, την ίδια τη βασιλεία που τότε ήλθε εν δυνάμει σύμφωνα με τα λόγια του Κυρίου, δηλαδή φανερώθηκε έχοντας παράσχει στους βλέποντες τη δύναμη να δουν τα αθέατα, αυτήν προσπαθείς να πείσεις να τη θεωρήσουμε κτίσμα; Επειδή την είδαν με άρρητο τρόπο ο Πέτρος και όσοι ήταν μαζί του και μετά απ' αυτόν ο Στέφανος, ο Παύλος και στο εξής οι όμοιοι αυτών...»54 κ.ο.κ. Είναι φανερό ότι η δόξα, το φως που είδε ο Σαύλος και που, κατά την ερμηνεία του αγίου Μακαρίου55, τον μετέφερε έως τρίτου ουρανού, ήταν άκτιστο, αν και ο μετέπειτα Απόστολος δεν πληρούσε τότε ακόμη τις προϋποθέσεις που ο καθηγητής Καλοκύρης θεωρεί μη παρακάμψιμες, ήταν μάλιστα αβάπτιστος και διώκτης της Εκκλησίας. <br /> Βέβαια η εμπειρία των θεουμένων δεν αποτυπώνεται μόνο μέσα στα κείμενα της Αγίας Γραφής, αλλά και στους βίους των Αγίων, οι οποίοι είναι η ιστορική συνέχεια και η καταγραφή της ακριβούς εφαρμογής του Ευαγγελίου. Υπάρχουν πάμπολλα παραδείγματα εμφανίσεως του ακτίστου φωτός σε μη φωτισμένους πιστούς, κατά το θέλημα του Θεού, είτε για επιτίμηση των απίστων και ενθάρρυνση των πιστών είτε για παραδειγματισμό των αμαρτωλών και ασεβών είτε για να γίνει φανερή η αρετή των Αγίων. Ο Άγιος Νήφων, επίσκοπος Κωνσταντιανής της κατ' Αλεξάνδρειαν, έλαμψε κατά την κοίμησή του με τόση λαμπρότητα, ώστε όλο το παρευρισκόμενο ποίμνιό του δεν μπόρεσε να σταθεί μέσα στο Ναό και εξήλθε56. Φως περιέλαμψε τον τόπο όπου εκοιμήθη ο Άγιος Ανδρέας ο δια Χριστόν Σαλός, το οποίο είδαν και οι περίοικοι57. Ο Όσιος Δαβίδ ο εν Θεσσαλονίκη προσευχόμενος κάθε βράδυ περιβαλλόταν από το ίδιο αυτό πυρ, το οποίο γινόταν αντιληπτό από κατοίκους που ζούσαν εκεί κοντά· κάποιος από αυτούς ακολούθησε και το μοναχικό βίο, ο μετέπειτα όσιος Παλλάδιος58. Ο Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ θέλοντας να δείξει στον ευλαβή κτηματία Νικόλαο Μοτοβίλωφ ποιος είναι ο σκοπός της χριστιανικής ζωής και τί σημαίνει η απόκτηση του Αγίου Πνεύματος, προσευχήθηκε και έξαφνα περιέλαμψε και τους δύο άκτιστο φως59. Το σκήνωμα της Αγίας Μάρτυρος Κυράννης έλαμψε κατά το μαρτυρικό της τέλος τόσο, ώστε δεν τολμούσαν οι Τούρκοι και οι Εβραίοι να την πλησιάσουν60. Καί όσο σίγουρο είναι ότι το φως των παραπάνω περιστατικών είναι το άκτιστο φως της Θεότητος61 δηλαδή μερική φανέρωση αυτής της ιδίας της Θεότητος (εννοούμενης ως της θεϊκής ενεργείας και προόδου και όχι της θεϊκής ουσίας), θέμα που αποτελεί άλλωστε και το επίκεντρο της ησυχαστικής θεολογίας, άλλο τόσο σίγουρο είναι πως τουλάχιστον οι Τούρκοι βασανιστές της Αγίας Κυράννης και οι Εβραίοι πολύ απείχαν από του να είναι άξιοι θεάσεώς του, οι δε πιστοί που το έβλεπαν δεν βρίσκονταν στα μέτρα χαριτώσεως των Αγίων οι οποίοι μετείχαν στη χάρη αυτή. <br /> Αν λοιπόν οι Ισραηλίτες οι οποίοι διαρκώς παρόργιζαν το Θεό πριν τη νομοδοσία, αλλά και μετά, τόσο στην έρημο, όσο και στη γη της επαγγελίας62, αξιώνονταν της θείας δόξης, έστω και κατ' ολίγον, γιατί να στερούνται παντελώς οι Χριστιανοί από τη δυνατότητα θεάσεως μιας μικρής ακτίστου ακτίνος, εφόσον και τα ολίγα αναφερθέντα περιστατικά από τα Συναξάρια μαρτυρούν περί του αντιθέτου; Άλλωστε οι Χριστιανοί δια της χάριτος του Βαπτίσματος έχουμε αποκτήσει «ομοιότητα» καί δεκτικότητα προς το άκτιστο φως της χάριτος63, τουλάχιστον περισσότερη του παλαιού Ισραήλ. Αν τόση ήταν η δόξα Κυρίου στους Ισραηλίτες, σε λαό «απειθούντα και αντιλέγοντα»64 και στο Σολομώντα, ο οποίος στο τέλος της ζωής του εξετράπη της ευσεβείας65, είναι παράδοξο που εμφανίζεται στον πανίερο Ναό της Αναστάσεως ενώπιον του νέου Ισραήλ, των Χριστιανών, ένα μικρό απαύγασμα της ίδιας άκτιστης δόξας; Άλλωστε αυτή φανερώθηκε στον Πανάγιο Τάφο ήδη την ώρα της αποκυλίσεως του λίθου66. Λοιπόν «ει το καταργούμενον» του μωσαϊκού Νόμου είναι «δια δόξης», τότε «πολλώ μάλλον το μένον εν δόξη»67. Και στον Πανάγιο Τάφο λατρεύεται και τώρα, όπως και τότε στο νομικό Ναό, εν Πνεύματι και αληθεία ο ίδιος ο Κύριος του Σολομώντος ενανθρωπήσας και η δόξα Του λοιπόν εμφανίζεται δικαίως συχνότερα, διότι «ιδού, πλείον Σολομώνος ώδε»68. <br /> Από τα γεγονότα αυτά και μόνον είναι φανερό πως η δόξα Κυρίου εμφανίζεται σε όποιον άνθρωπο ο Κύριος θελήσει, σπανίως και σε αναξίους, για λόγους που γνωρίζει ο Θεός. άλλωστε είναι η εμπειρία των θεουμένων (Προφητών, Αποστόλων, λοιπών Αγίων) αυτή που αποτυπώνεται στα ιερά κείμενα και διεμόρφωσε το εκκλησιαστικό δόγμα, το οποίο είναι για το λόγο αυτό πάντοτε αληθινό και επίκαιρο και σωτήριο, καθώς δεν είναι καρπός συλλογιστικών διαδικασιών, αλλά της ίδιας πάντοτε εν Θεώ εμπειρίας69. Εν πρώτοις πρέπει να επισημάνουμε ότι η«θέα» του ακτίστου φωτός είναι ούτως ή άλλως δωρεά και «πρωτοβουλία» του Θεού, ανέφικτη στις ανθρώπινες δυνάμεις καθ' εαυτές, το οποίο εξηγεί γιατί και οι θεούμενοι αναφέρονται ως «πάσχοντες τα θεία» και όχι ως «ενεργούντες» αυτά. Αντιπροσωπευτικώς παραπέμπουμε στον Άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή αναφέροντα πως «δεν θα είχε τόση ισχύ ο ανθρώπινος νους να ανέλθει, ώστε να συμμετάσχει σε θεία έλλαμψη, αν δεν τον ήρπαζε ο ίδιος ο Θεός και δεν τον κατεφώτιζε με τις θείες αυγές»70. Αυτή η διαπίστωση βοηθεί να εξηγήσουμε και το γεγονός ότι η έλλαμψη του ακτίστου φωτός στο θεούμενο άνθρωπο ενδέχεται να είναι υπέρ την αξία του, εφόσον αυτή επαφίεται κυρίως στο Θεό. Λέγει χαρακτηριστικά ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, επεξηγώντας το ότι ο Μωυσής έθεσε κάλυμμα στο πρόσωπό του: «...παλαιά έθεσε ο Μωυσής το κάλυμμα μεταξύ αυτού και του πωρωμένου Ισραήλ, για να μη δει εύκολα σκοτεινή φύση το κάλλος το απόκρυφο και άξιο ολίγων, μήτε, αφού το πέτυχε εύκολα, εύκολα και να το αποβάλει εξαιτίας της ευκολίας της αποκτήσεώς του. αλλά ώστε φως να συναντήσει το φως που έλκει πάντοτε προς το ύψος δια της επιθυμίας, και νους κεκαθαρμένος να πλησιάσει τον καθαρότατο. και το μεν να φανεί τώρα, το δε υστέρα, ως έπαθλο αρετής και κλίσεως, ήτοι εξομοιώσεως προς αυτόν, από τη ζωή αυτή»71. Η απόκρυψη του θεϊκού κάλλους αποδίδεται εδώ όχι στην αδυναμία του Θεού να φωτίσει τους αναξίους, αλλά στο ασύμφορο μιας τέτοιας φωτοφάνειας για τους τελευταίους. Εφόσον φαίνεται εκ των βιβλικών και μη γεγονότων το «ανεξάρτητον»72, της χάριτος του Θεού, γιατί αυτή να περιορίζεται στην περίπτωση του Φωτός του Παναγίου Τάφου; Αν αποδεχθούμε τις απόψεις του καθηγητού Καλοκύρη για το άκτιστο φως, πώς θα ερμηνεύσουμε τα παραπάνω αγιογραφικά γεγονότα; <br /> Το ότι το Άγιον Φως του Παναγίου Τάφου εμφανίζεται να «εκπέμπεται» από διαφορετικό σημείο του ιερού Κουβουκλίου σε διαφορετικές διηγήσεις αυτοπτών δεν αποτελεί, όπως υποστηρίζει ο καθηγητής Καλοκύρης73, διαφοροποίηση της φαντασίας των τελευταίων, αλλά διαφοροποίηση της θελήσεως του Θεού για τον καθένα· άλλωστε η πρώτη εμπειρία του ακτίστου φωτός, η ονομαζόμενη «έκστασις» προκαλεί στον πάσχοντα τα θεία έλλειψη του προσανατολισμού του74. Αλλά και η άκτιστη θεϊκή δύναμη φανερώνεται όντως διαφορετικά κατά περίπτωση ακόμη και σε όσους έχουν φθάσει σε βαθμό πνευματικής καθάρσεως και θεοπτίας, όπως διαφορετικό κατά περίπτωση, ως προς το χρώμα και το σχήμα λ.χ., εμφανίζεται και το φως του Παναγίου Τάφου75. Αξιοσημείωτα είναι όσα λέγουν οι Νηπτικοί Άγιοι: «Αυτό το φως [της χάριτος] κατά καιρούς ανάβει κατά πολύ και λάμπει, και πότε συστέλλεται και στυγνάζει [...]. Σε πολλούς εφανερώθηκε το σημείο του Σταυρού δια του φωτός και προσεπάγη στον έσω άνθρωπο. Άλλοτε πάλι την ώρα της ευχής έγινε εν εκστάσει ο άνθρωπος και ευρέθηκε να στέκεται σε θυσιαστήριο εκκλησίας και του προσφέρθηκαν τρεις άρτοι76, ως να ήταν ζυμωμένοι με λάδι. Όσο έτρωγε εκείνος, τόσο αυτοί αυξάνονταν και εμεγάλωναν. Άλλοτε πάλι, όπως κάποιο φωτεινό ένδυμα που δεν έχει όμοιό του στη γη, ούτε είναι δυνατόν να κατασκευασθεί από ανθρώπινα χέρια -κατά τον τρόπο που άστραψαν τα ενδύματα του Κυρίου όταν ανέβηκε στο όρος με τον Ιωάννη και τον Πέτρο και μετεμορφώθη-, έτσι ήταν και εκείνο το ένδυμα, και εθαμπωνόταν καθώς ήταν ντυμένος μ' αυτό77. Σ' άλλο καιρό φώτιζε συνεχώς στην καρδιά και άνοιγε το ενδότερο και βαθύτερο και απόκρυφο φως»78. Η ποικιλία των εμπειριών αυτών της ακτίστου χάριτος είναι θέλημα Θεού, όπως άλλωστε και η ποικιλία των οράσεων που «έβλεπαν» υπέρ αίσθησιν και «νοούσαν» υπέρ νόησιν οι Προφήτες79. Σε πολλά άλλα πατερικά χωρία, τα οποία παραθέτει και ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, γίνεται λόγος για το πώς βλέπουν οι κεκαθαρμένοι το δικό τους νου κατά τη διάρκεια της προσευχής. Διακρίνουμε και εδώ την ίδια ποικιλομορφία. λέγει ο Άγιος Διάδοχος Φωτικής: «Δεν πρέπει να αμφιβάλλει κανείς ότι, όταν ο νους αρχίση να ενεργείται συνεχώς από το θείον φως (του αγίου Πνεύματος) γίνεται ολόκληρος ωσάν διαφανής, ώστε να βλέπη άφθονον το φως του»80. Ο Άγιος Νείλος, όμως, τον περιγράφει διαφορετικά: «όταν ο νους, αφού αποδυθεί τον παλαιό άνθρωπο, επενδυθεί τον εκ της χάριτος άνθρωπο, τότε και την κατάστασί του θα τη δει κατά τον καιρό της προσευχής παρόμοια προς σάπφειρο ή ουράνιο χρώμα, την οποία κατάσταση η Γραφή ονομάζει τόπο Θεού, αυτόν που είδαν οι πρεσβύτεροι κάτω από το όρος Σινά»81. Τα ίδια λέγει και ο Ευάγριος82. Αυτό το ποικιλόμορφο φως, όμως, του νοός των κεκαθαρμένων πιστών, δεν είναι ούτε η ανθρώπινη γνώση, ούτε -κατά τον αιρετικό Ακίνδυνο- κάποιο άλλο παρηγορητικό φως, αλλά κατά τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, που ακολουθεί εν προκειμένω τον Άγιο Γρηγόριο το Θεολόγο83, είναι το άκτιστο, το θεϊκό φως: «Και συνεπώς το φως του νου που έχει καθαρθεί δια των θείων εντολών, κατά το οποίο γίνεται και ο νους πραγματικά φως, τί άλλο είναι παρά το θεϊκό φως;»84. Άρα η άκτιστη χάρη του Θεού ενδέχεται να «φανερώνεται» ποικίλως και όχι κατά ένα συγκεκριμένο πάντοτε τρόπο. <br /> Πέραν όμως της εμφανίσεως του ακτίστου φωτός καθ' εαυτήν δεν πρέπει να παραβλέψουμε και τα κτιστά αποτελέσματά της85 κατά την τελετή του Μ. Σαββάτου, τα οποία είναι αντιληπτά σε όλους πλέον τους παρευρισκομένους και κατά τον ίδιο τρόπο, πράγμα που ίσως δεν συμβαίνει με την ακτίνα της θεϊκής λάμψεως του Φωτός αυτού86. Είναι μάλιστα αυτά τόσο γνωστά και μαρτυρούμενα απ' όλους, ώστε δεν επιδέχονται αμφισβήτηση· το αυτόματο άναμμα όλων των κανδηλών του Αγίου Κουβουκλίου και της Ροτόντας γύρω απ' αυτό, όπως και των κεριών πολλών παρευρισκομένων Χριστιανών, αλλά και το γεγονός πως η φλόγα των κεριών που άναψαν θαυματουργικά αρχικώς δεν προκαλεί καύση (γεγονότα που μας παραπέμπουν σε περιστατικά της Αγίας Γραφής)87, είναι γεγονότα καταγεγραμμένα όχι μόνο γραπτώς αλλά και σε φωτογραφίες και σε μαγνητοσκοπήσεις. Είναι δυνατόν τα γεγονότα αυτά που έστρεψαν πολλούς Χριστιανούς από την απιστία στην πίστη μέχρις ακόμη και στη μοναχική βιοτή, να είναι ομαδική παραίσθηση, λαμβάνουσα χώρα κατ' έτος την ίδια ημέρα και ώρα σχεδόν σε όλους; Μη γένοιτο! Τα αισθήματα χαράς και πίστεως των πιστών, η ενθάρρυνση των Αγιοταφιτών Πατέρων και των Προσκυνητών και η επιβεβαίωση της υπεροχής της Ορθοδοξίας, δηλ. της αληθείας, έμπροσθεν των αριθμητικώς υπερεχόντων αλλοπίστων και αλλοδόξων δύναται να είναι έργο πλάνης, ανθρώπινης ή μη88; Πώς να παραδεχθούμε για το Άγιον Φως απόψεις που ούτε οι μονοφυσίτες Αρμένιοι και Κόπτες δεν τολμούν να διατυπώσουν, αντιθέτως αναμένουν και αυτοί να παραλάβουν το Άγιον Φως από τον Ορθόδοξο Πατριάρχη «μετά φανών και λαμπάδων» και να το μεταδώσουν στους πιστούς τους; <br /> β) Το θαύμα ενώπιον και απίστων <br /> Η γνώμη του καθηγητού Κ. Καλοκύρη πως η επιτέλεση θαυμάτων έμπροσθεν απίστων αποτελεί εξαναγκασμό των τελευταίων στο να πιστεύσουν, μάλλον έλκει τη θεμελίωσή της από τα ευαγγελικά χωρία Ματθ. 13, 58 και Μάρκ. 6, 5.6, όπου αναφέρεται πως ο Κύριος δεν επιτέλεσε δυνάμεις σε περιοχές που κυριαρχούσε η απιστία, εξ αιτίας αυτής ακριβώς της απιστίας. Πράγματι, και οι ερμηνείες αιτιολογούν τη στάση αυτή βάσει της φιλανθρωπίας του Κυρίου, ο Οποίος δεν ήθελε να καταλογισθεί στους απίστους μία ακόμη καταφρόνηση της παρουσίας Του89. Ωστόσο η πίστη αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση εκ μέρους του πιστού χάριν του οποίου το θαύμα επιτελείται90 και όχι εκ μέρους παντός παρευρισκομένου. Γι' αυτό η παραπάνω γενίκευση του συγγραφέως αδυνατεί να εξηγήσει την επιτέλεση πλήθους άλλων θαυμάτων παρουσία των εχθρών του Χριστού, θαυμάτων δε που επρόκειτο να τους σκληρύνουν ακόμα περισσότερο - προοπτική που οπωσδήποτε δε διέφευγε της παντογνωσίας του Κυρίου. Μήπως το μεγαλύτερο θαύμα, η επί γης οικονομία του Κυρίου, το μόνον «καινόν υπό τον ήλιον», δεν επρόκειτο να προκαλέσει γενικώς την πνευματική ανάσταση αλλά και την πτώση πολλών εν τω Ισραήλ91; Και όμως δεν ανεστάλη για το λόγο αυτό. Ο Χριστός θεράπευσε τη συγκύπτουσα ενώπιον του αρχισυναγώγου, ο οποίος ωστόσο Τον κατηγόρησε για καταπάτηση του Σαββάτου92.επίσης ανέστησε το Λάζαρο, αν και αυτό υπήρξε η αφορμή να λάβουν οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι την τελειωτική απόφαση να τον θανατώσουν93. <br /> Κατά τη Σταύρωση του Χριστού σημειώθηκαν, ως γνωστόν, φοβερά σημεία, όπως το σκότος, η διάρρηξη του καταπετάσματος, και κατόπιν η ίδια η Ανάστασή Του. Και όμως δεν επίστευσαν οι σταυρωτές Του κατ' ανάγκην, αντιθέτως εδίωξαν την πρώτη Εκκλησία, πλην ολίγων που μετενόησαν και επίστευσαν στο κήρυγμα των Αποστόλων94. Άλλωστε και στη διδασκαλία Του ο Κύριος δεν απέκρυπτε την αλήθεια περί της Θεότητός Του, μολονότι αυτό παρακινούσε τους Φαρισαίους στη θανάτωσή Του95. Ο Θεός δεν δεσμεύεται από την κακία των ανθρώπων στην ενέργεια των έργων της προνοίας Του, η οποία εξυπηρετεί κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο τη σωτηρία μας. Είναι φανερό από τα πλήθη των θαυμάτων του Κυρίου ότι αυτά δεν εξανάγκασαν κανένα να πιστεύσει, πολλοί μάλιστα τα διέβαλλαν ως έργα δαιμονικά, εξ ου και τα κυριακά λόγια περί βλασφημίας του Αγίου Πνεύματος96. αν οι εχθροί της πίστεως με αφορμή τα θαύματα σκληρύνονται ακόμη περισσότερο «τους οφθαλμούς καμμύοντες», είναι αποκλειστικώς ευθύνη δική τους. «έκαστος δε πειράζεται υπό της ιδίας επιθυμίας εξελκόμενος και δελεαζόμενος»97 και αμαρτάνει. Ο Θεός επιτελεί τα θαύματα όπου κρίνει πανσόφως ότι είναι αναγκαία, ιδιαίτερα για την μεταστροφή των απίστων98, μολονότι προγνωρίζει το ότι μερικοί εξ αυτών ιδία υπαιτιότητι θα σκληρυνθούν, όπως έγινε χαρακτηριστικώς στην περίπτωση των δέκα πληγών του Φαραώ99. Παρομοίως και η όραση ενός μικρού απαυγάσματος της ακτίστου θεϊκής δόξης δεν υποχρέωσε ούτε τους Ισραηλίτες ούτε το Σολομώντα, ούτε το ιουδαϊκό Συνέδριο ούτε και τους συνοδούς του Σαύλου να πιστεύσουν ή να παραμείνουν πιστοί, όπως αναπτύχθηκε ανωτέρω. Όταν ο συγγραφεύς παραπέμπει (σ. 229) στην επιτίμηση του Κυρίου προς τον Απόστολο Θωμά, που επίστευσε επειδή τον είδε100, και σε ρητό του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου που λέγει ότι «η δύναμη της πίστεως δεν χρειάζεται πλέον τη συμμαχία του θαύματος»101, ουσιαστικά συμφωνεί με τη θέση μας πως το θαύμα προορίζεται για τους ασθενείς τη πίστει, λόγο για τον οποίο και ο Κύριος εμφανίσθηκε στον Απόστολο Θωμά. <br /> 4. Οι απόψεις του καθηγητού Χρ. Γιανναρά <br /> Παρόμοιες απόψεις με τον καθηγητή Κ. Καλοκύρη εξέφρασε προ καιρού και ο καθηγητής Χρήστος Γιανναράς. σε άρθρο του102 συγκαταλέγει την κατ' αυτόν «παγανιστική τελετουργία» της μεταδόσεως του Αγίου Φωτός («μαγικής φλόγας με πατέντες θαυματουργού προέλευσης») από τα Ιεροσόλυμα στις ανά τον κόσμο Ορθόδοξες Εκκλησίες, στα φαινόμενα «θρησκευτικού πρωτογονισμού» που συνοδεύουν τις εορταστικές εκδηλώσεις των αγίων ημερών του Πάσχα, και αποπροσανατολίζουν απ' αυτό. Κατά τον καθηγητή «Το σημερινό Πατριαρχείο Ιεροσολύμων φαίνεται να εισηγείται μια καινούρια αιρετική διδασκαλία «μετουσίωσης» (transubstantiatio) αυτής και μόνο της δικής του φλόγας κατά παγκόσμια αποκλειστικότητα. Προσφέρει θαύμα που συντελείται τακτά κάθε χρόνο στον ίδιο τόπο και παράγει αισθητό είδωλο λατρείας για λαϊκή κατανάλωση». Ακολούθως αποδίδει την προβολή του θαύματος αυτού στην παρακμή του Πατριαρχείου και στην ανάγκη επιβίωσής του (επίσης γράφει περί μουσειακής συντηρήσεως του Πατριαρχείου, διολισθήσεως στην ειδωλολατρία, τεχνικών μεθοδευμένης δημοσιότητος κ.ά.). Όπως ίσως νομίζει ο καθηγητής Χρ. Γιανναράς, θεολογικές απόψεις του οποίου για ορισμένα θέματα καταδικάσθηκαν από την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους103, είναι αδύνατη η περιοδική επιτέλεση του ιδίου θαύματος, πράγμα που νομίζουμε ότι αποδείχθηκε ανωτέρω ως μη ακριβές, βάσει τουλάχιστον της Αγίας Γραφής. Αλλά και οι εκδηλώσεις ευσεβείας καθενός ανθρώπου δεν μπορούν να κρίνονται με βεβαιότητα παρά μόνον από τους Αγίους, τους έχοντας το Πνεύμα104, δυνάμει του οποίου κρίνουν τους πλησίον βάσει της προαιρέσεως με την οποία εκείνοι ενεργούν105. Για να φανεί δε πως αυτό που στα μάτια μας σήμερα φαίνεται ως θρησκευτικός πρωτογονισμός δεν είναι έτσι πάντως και στην εκκλησιαστική και στη ρωμέηκη παράδοση, κρίνουμε σκόπιμο να παραθέσουμε ένα αντιπροσωπευτικό απόσπασμα από το Συναξάριο του Αγίου Νεομάρτυρος Θεοδώρου του Νέου (Μυτιλήνη, 17 Φεβρ. 1795): «Το δε αίμα εκείνο και αφ' ου ενεκρώθη το Μαρτυρικόν εκείνο και αθλητικώτατον σώμα, έσταζεν από το ιερόν του γόνατον τρεις ημέρας αράδα και οι Χριστιανοί τρέχοντες και πάντα φόβον απορρίπτοντες [εν. των Τούρκων], επλησίαζαν και κόπτοντες καθ' ένας μέρος από το υποκάμισον του Μάρτυρος, το εβουτούσαν εις το αίμα εκείνο και το έπαιρναν εις τα οσπήτιά τους με μεγάλην ευλάβειαν, και πολλοί εξ αυτών κηρύττουν, ότι εθεραπεύθησαν από παροξυσμούς και άλλας ασθενείας, ευθύς οπού έπιαν από το απόνιμμα εκείνο του Μαρτυρικού αίματος και απεκαλέσθησαν(sic) εκ πίστεως την αντίληψιν του Αγίου»106. Η ενέργεια αυτή των Χριστιανών107 θα φαινόταν στους συγχρόνους ουμανιστές της Δύσεως όντως «πρωτογονισμός», ωστόσο το θεοφόρο αίμα και τα χαριτόβρυτα λείψανα των Μαρτύρων είναι ο στολισμός «πορφύρας και βύσσου» όλης της Εκκλησίας και το θεμέλιο κάθε Ιερού Ναού, ακόμη και αν ο μάρτυς δεν είναι τοπικός (ούτε και εδώ έχουμε, συνεπώς, όπως δεν έχουμε και στη μεταφορά του Αγίου Φωτός, εισπήδηση στην «κάθε τοπική ευχαριστιακή σύναξη», αλλά διανομή ενός αγιαστικού μέσου). Γιατί ομαδοποιούνται οι προσκυνητές του Παναγίου Τάφου και θεωρούνται συλλήβδην ανίκανοι να διακρίνουν το «θρησκευτικό πρωτογονισμό» που βλέπει ο καθηγητής Γιανναράς; Μήπως ο «όχλος ούτος ο μη γινώσκων τον νόμον» χαρακτηρίζεται αδίκως για μία ακόμα φορά «επικατάρατος»108; Μήπως δεν είναι η μαρτυρία του πληρώματος της Εκκλησίας εκείνη στην οποία βασίζεται και η αναγνώριση των Αγίων και για το λόγο τούτο αποθησαυρίζεται αυτή στα Συναξάρια τους; <br /> Η καλή απιστία έναντι των έκτακτων «υπερφυσικών» φαινομένων είναι σαφώς υποχρεωτική και σύμφωνη προς το αποστολικό παράγγελμα περί δοκιμής των πνευμάτων «ει εκ του Θεού εστιν»109. Μήπως όμως ο χαρακτηρισμός ενός συνεχιζομένου θαύματος που λαμβάνει οφθαλμοφανώς και μεμαρτυρημένως χώρα (και δη υπό την εποπτεία ενός ολοκλήρου Πατριαρχείου), ως εκφράσεως «θρησκευτικού πρωτογονισμού», ενδέχεται να οδηγήσει σε σκανδαλισμό αδύναμων ψυχών και σε γενική απιστία ως προς όλα τα θαύματα; Εδώ απαιτείται προσοχή, φρονούμε ταπεινώς, διότι το συνοδικό ανάθεμα110 ορίζει σαφώς τη γενική στάση των Χριστιανών έναντι των θαυμάτων και ενδέχεται να οδηγηθούμε σταδιακώς σε παράβαση της εκκλησιαστικής πίστεως. <br /> Επίλογος <br /> Όλη η ευλογία και χάρις που επισκιάζει τους Αγίους, τους Θεοβάδιστους Τόπους, στηρίζει την Αγιοταφιτική Αδελφότητα στο έργο της διαφυλάξεως των Ιερών Προσκυνημάτων. Οι σημερινοί Ακρίτες της Ρωμηοσύνης, οι αγωνιζόμενοι «για να φυλάξουν αυτή τη φλούδα» της Αγίας Γης «απ' το τσακάλι» των ετεροδόξων «και την αρκούδα» των ετεροθρήσκων δεν έχουν ίσως οι ίδιοι τόση ανάγκη θαυμάτων. Η εκεί παρουσία τους είναι από μόνη της ένα θαύμα (οι επισκέπτες το γνωρίζουν). Όμως η στήλη πυρός εμφανίζεται κατ' ελάχιστον και στο νέο Ισραήλ, όπως και στον παλαιό, ώστε και τα έθνη να αναγνωρίζουν την ύπαρξη του Θεού στην Ορθοδοξία και να ομολογούν, όπως και οι παλαιοί Χαναναίοι στο πρόσωπο της Ραάβ: «έχοντας ακούσει αυτά εκπλαγήκαμε από καρδίας και δεν απέμεινε πια θάρρος σε κανένα μας ενώπιόν σας, γιατί ο Κύριος ο Θεός σας είναι ο Θεός στον ουρανό, άνω, και στη γη, κάτω»111.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<hr noshade="noshade" size="3" width="100%" />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "geneva"; font-size: 12px;">1.Ιεζ. 44, 4.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 12px;"><span style="font-family: "verdana" , "geneva";">2.
Γεννάδιος Σχολαριος, Περί θείου προορισμού 4,12 εν L.Petit
-X.A.Siderides - Μ. Jugie, Γεωργίου Σχολαρίου άπαντα τα ευρισκόμενα,
τόμ. 1,Paris 1928,44930-35,PG 160,1146· «Αλλ' ου δουλεύει [ο Θεός] τοις
υπ' αυτού τεθειμένοις νόμοις καθάπαξ τοις κτιστοίς και μετά των
κτισμάτων ηργμένοις, καιροίς δε ιδίοις και περιστάσεσιν ιδίαις τούτους
μεταποιεί προς το βέλτιον ή το χείρον τοις εντεύθεν ωφελησομένοις ή
βλαψομένοις αξίως, και της χρείας του προσκαίρως μεταβαλείν ευθύς
πεπαυμένης, ως την αρχήν ετάχθησαν αύθις σώζονται».</span><span style="font-family: "verdana" , "geneva";">3. Μάρκ. 16,17.18.4. Ιω. 14,12.5. Εβρ. 2,4. Βλ. και Β' Κορ. 12,12.6. Β' Κορ. 13, 4. Βλ. Αγιος Ιωάννης Χρυσόστομος, </span><span style="font-family: "verdana" , "geneva";">Οτι
ουκ ακίνδυνον τοις ακροαταίς το σιγάν τα λεγόμενα εν Εκκλησία 7, PG
51,108· «Ουκούν αναμφισβήτητος η απόδειξις της αναστάσεως. Όπερ γαρ
έλεγον, και πάλιν ερώ, ει ετετελευτήκει ο Χριστός, και ουκ ανέστη, έδει
και τα σημεία τελευτήσαι και αποσβεσθήναι· νυνί δε ου μόνον ουκ
απεσβέσθη, αλλά και λαμπρότερα και ενδοξότερα γέγονε μετά ταύτα». Ο
Αυτός, Εις την προς Εβραίους 4, PG 63, 33· «Τουτέστιν, ουχ απλώς
επιστεύσαμεν εκείνοις [τοις Αποστόλοις], αλλά δια σημείων και τεράτων.
Ώστε ουκ εκείνοις πιστεύομεν, αλλ' αυτώ τω Θεώ».</span><span style="font-family: "verdana" , "geneva";">7.
Συνεπώς αυτό ήκιστα δεικνύει αναγνώριση της δυνατότητος σωτηρίας στις
ομολογίες αυτές· χαρακτηριστικό προς τούτο είναι μεταξύ άλλων κειμένων
και το εξής: Οσιος Μελέτιος ο Γαληςιωτης, Αλφαβηταλφάβητος 190, 12-15 εν
Αρχιμ. Θεοφ. Σιμοπουλος, Μελέτιος ο Γαλησιώτης, Αθήναι 1978, σ. 512·
«αλλά και των αιρετικών πολλοί θαυματουργούσι, |το δ' αληθέστερον ειπείν
δαίμονες δια τούτων, |ίνα τη πλάνη μένωσιν αεί κεκρατημένοι, |και δια
τούτων έτεροι μετάγωνται προς ταύτην». Βλ. και Ματθ. 7, 22.23 και ΑΓΙΟΣ
ΝΙΚΟΛΑΟΣ Ο ΚΑΒΑΣΙΛΑΣ, Περί της εν Χριστώ ζωής 7, 3, ΕΠΕ-Φ 22,588.8.
Ματθ. 7,16-20.9. Ματθ. 24, 24, Β' Θεσ. 2, 9-12.10. Βλ. ενδεικτικώς Σπ.
Γ. Μακρης, «Φως Άγιον», εν Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαιδεία 12
(1968), στ. 13ε.11. Τέσσερις, διότι τις δύο εξ αυτών τις λαμβάνουν οι
αιρετικοί, για να μεταδώσουν το Άγιον Φως στο δικό τους ποίμνιο.12.
Αρχιμ. Σάββας Αχιλλεως, Είδα το Άγιο Φως, Αθήναι 1993, σ. 127εε.13.
Έξοδ. 40, 32.14. Έξοδ. 16,35.15. Δευτ. 8,4.29,4· «και ήγαγεν υμάς
τεσσαράκοντα έτη εν τη ερήμω· ουκ επαλαιώθη τα ιμάτια υμών, και τα
υποδήματα υμών ου κατετρίβη από των ποδών υμών».16. Πρβλ. Ιω. 5,2-4.17.
Κωνσταντίνος Κ. Καλοκύρης, Το αρχιτεκτονικό συγκρότημα του Ναού της
Αναστάσεως Ιεροσολύμων και το θέμα του Αγίου Φωτός, εκδ. University
Studio Press, Θεσσαλονίκη 1994 (εις το εξής Κ. Καλοκύρης, Το
αρχιτεκτονικό συγκρότημα).18. Αυτό όμως δε σημαίνει πως αποκλείεται να
έχει ξεκινήσει το θαύμα αργότερα.19. Πρακτική που βεβαιώνει ωστόσο λ.χ. ο
γέρων Μητροφάνης, και μάλιστα το ότι ο έλεγχος δεν γίνεται από
Ορθοδόξους, στοιχείο που δεν παρουσιάζει ο συγγραφεύς. Βλ. Αρχιμ. Σάββας
Αχιλλεως, ενθ' ανωτ., σ. 87εε.20. Έτσι χρονολογεί το βίο του Αγίου
Θεοδώρου του Σαββαΐτου, όπου αναφέρεται το ουράνιο φως, ο Στ.
Παπαδόπουλος, «Θεόδωρος ο Σαββαΐτης», εν Θρησκευτική και Ηθική
Εγκυκλοπαιδεία 6 [1965], στ. 226.21. Ιστορία περί των εν Ιεροσολύμοις
πατριαρχευσάντων 2, 1, 10, Εισαγωγή Αρχιμ. Ειρηναίου Δεληδήμου, εκδ. Β.
Ρηγόπουλου, Θεσσαλονίκη 1982, τόμ. Α' καί Β', σ. 259ε· «...αλλ' επειδή
και ότε γεγόνασι τα εγκαίνια του Ναού του αγίου τάφου, συνέβη είναι την
δεκάτην τρίτην του Σεπτεμβρίου μηνός, έμεινε γίνεσθαι ομού την εορτήν
των εγκαινίων και της υψώσεως ημέρας οκτώ, ότε και είρχοντο εις
προσκύνησιν των αγίων τόπων οι ορθόδοξοι αφ' όλης της Οικουμένης, ει και
ύστερον δια το ουράνιον φως του αγίου τάφου μετετέθη η τοιαύτη των
Χριστιανών προσκύνησις εις το Άγιον Πάσχα· ίνα δε ορώσιν οι Χριστιανοί
και το τίμιον ξύλον, εγένετο συνήθεια γίνεσθαι και ετέραν ύψωσιν εις
την τρίτην Κυριακήν της αγίας Τεσσαρακοστής, ήτις και προσκύνησις
μάλιστα λέγεται».22. Εάν λάβουμε (προχείρως) ως terminum ante quem το
θάνατο του Οσίου Θεοδώρου του Στουδίτου (825 μ.Χ.), ο οποίος έγραψε τον
κανόνα της Κυριακής της Σταυροπροσκυνήσεως. Βλ. και Βλ. Φειδας,
Εκκλησιαστική Ιστορία, τόμ. Β', Αθήναι 1994, σ. 657.23. Πρβλ. Δευτ.
19,15, Ματθ. 18,16.24. Όπως άλλωστε παραδέχεται και ο ίδιος ο συγγραφεύς
(σ. 156 υποσημ.). Περί του καλβινισμού του Κοραή βλ. Πρωτοπρεσβύτερος
Ιω. Ρωμανιδης, Ιστορικοδογματική Εισαγωγή, εν Γρηγοριου του Παλαμά,
Υπέρ των ιερώς ησυχαζόντων Τριάς Α', Ρωμαίοι ή Ρωμηοί Πατέρες της
Εκκλησίας, τ. Α', εκδ. Π. Πουρναρά, Θεσσαλονίκη 1984, σ. 19-22.25.
Επίσης Πρωτοπρεσβύτερος Θ. Ζήσης, Επόμενοι, τοις θείοις Πατράσι,
Πατερικά 1, εκδ. «Βρυέννιος», Θεσσαλονίκη 1997, σ. 89εε, όπου και περί
του αντεκκλησιαστικού πνεύματος του Κοραή εν γένει.25. Άλλωστε και στα
κείμενα που παραθέτει ο συγγραφεύς είναι φανερό πώς ορισμένοι των
προσκυνητών έβλεπαν μόνον το άναμμα των κανδηλών (κτιστό αποτέλεσμα) και
όχι το ίδιο το ουράνιο (άκτιστο) φως· Το αρχιτεκτονικό συγκρότημα, σσ.
186ε. 192ε.26. Πρβλ. ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ ΙΩ. ΡΩΜΑΝΙΔΗΣ, Δογματική και
Συμβολική Θεολογία της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας, τόμ. Α', εκδ. Π.
Πουρναρά, Θεσσαλονίκη 1973, σ. 126ε. 213. 27. Στα κεφάλαια 19 έως 32 η
νομοδοσία και στο 34ο η αποκατάσταση της Διαθήκης μετά τη
«μοσχοποίηση».28. Περί του λαού βλ. Έξοδ. 19, 12.13.21-23. 20,18.34, 3.
Περί των προκρίτων βλ. Έξοδ. 24,1.9.10 και περί του Μωυσέως και του
Ιησού του Ναυή Έξοδ. 19,20.24 20, 21. 24,2.15.18. Δευτ. 5,4.5.29.
Πρωτοπρεσβύτερος Ιω. Ρωμανιδης, Δογματική, ένθ' άνωτ., σ. 67· «...ο
Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος...αναφέρει [εν. προφανώς στα PG 35,496.1068
και PG 36,192] ως παράδειγμα την μετά του Μωυσέως ανάβασιν των προκρίτων
του Ισραήλ εις το Όρος Σινά και τονίζει την ύπαρξιν βαθμίδων τελειώσεως
και θεογνωσίας εις την κορυφήν των οποίων ίσταται ο είσω της νεφέλης
γενόμενος Μωυσής. Οι εκτός της νεφέλης όμως είχον και αυτοί υπό
διαφόρους μορφάς μέθεξίν τινα της προς τον Μωυσέα αποκαλύψεως του Θεού.
Ούτως η δόξα, η μεγαλειότης, ή η νεφέλη φωτεινή διαιρείται ενικώς και
κατά την αξίαν συνάπτεται τοις αξίοις διαιρετώς». Βλ. και αυτόθι, σ. 79-
«Η μέθεξις και γνώσις αυτή της θεότητος υπό των θεουμένων διαφέρει εις
βαθμόν αναλόγως με το στάδιον τελειότητος». Πρβλ. Ant. Παπαδόπουλος,
Θεολογική γνωσιολογία κατά τους Νηπτικούς Πατέρας, Ανάλεκτα Βλατάδων 25,
εκδ. Πατριαρχικού Ιδρύματος Πατερικών Μελετών, Θεσσαλονίκη 1977, σ.
38· «Η θεία αυτή εμπειρία [του φωτός] δίδεται εις έκαστον πιστόν κατά το
μέτρον της πίστεως, ημπορεί δε να είναι άλλοτε ολιγώτερον και άλλοτε
περισσότερον μεγάλη, αναλόγως της αξίας εκείνων, οι οποίοι δοκιμάζουν
ταύτην».30. Βλ. ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ ΙΩ. Ρωμανιδης, Ιστορικοδογματική
Εισαγωγή, ενθ' ανωτ., σ. 117· «Δια την Αγίαν Γραφήν και τους Πατέρας η
είσοδος του Μωυσέως, των προφητών και των εν Θαβώρ αποστόλων εις την
φωτεινήν νεφέλην, την δόξαν, την βασιλείαν, τον λαμπρινόν γνόφον, το
φωτεινόν σκότος, τον τόπον όπου κατοικεί ο Θεός, την στήλην πυρός, την
στήλην νεφέλης, ως και η μέθεξις των πυρίνων γλωσσών της Πεντηκοστής
σημαίνουν όλα την φανέρωσιν και μέθεξιν εις την θεότητα του Χριστού, του
Πατρός και του Αγίου Πνεύματος και αποτελούν την υψίστην μορφήν της
αποκαλύψεως και την όλην βάσιν της Πατερικής θεολογίας, συνιστούν δε
αυτήν ταύτην την θέωσιν ή θεοπτίαν ή θεωρίαν της ακτίστου ενεργείας και
παρουσίας του Θεού».31. Γλαφυρά εις την Έξοδον 3, Περί της εν τω όρει
Σινά καθόδου 1, PG 69, 500Α.Β· «επειδήπερ αυτούς εκ της αρχαίας εκείνης
και βεβήλου ψευδολατρείας εις επίγνωσιν αληθείας ανακομίζειν ήθελεν ο
δημιουργός, ίνα μη δοκή εν τω μη όντι λατρεύειν Θεώ ταις του Μωυσέως
φωναίς πεφενακισμένοι (sic) ταύτη τοι χρησίμως και της εν τύποις αυτούς
θεοπτίας άξιοι. Βεβαιοτέρα γαρ πίστει τιμάσθαι φιλεί τα ορώμενα.
Καθικνείσθαι δη ουν αναφανδόν επαγγέλλεται, και ουκ εις μακράν. Ίνα δε
ειδείεν ότι τοις εις τούτο τιμής κεκλημένοις, ως κατηκόους τε άμα και
θεωρούς γενέσθαι Θεού, ήγουν της θείας αυτού και απορρήτου δόξης, έδει
πάντως και της αυτώ φιλαιτάτης αγνείας, και σαρκικής μεν ακαθαρσίας
απαλάττεσθαι πρέπειν...»32. Αγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, Υπέρ των ιερών
ησυχαζόντων 1, 3,6.7. Π. Χρήστου, Γρηγορίου του Παλαμά Συγγράμματα, (Εις
το εξής: Π. Χρήστου, Συγγράμματα) τόμ. 1, Θεσσαλονίκη 1962, σ. 416·
«Εκείνην μεν ουν αισθητοίς οφθαλμοίς υποκειμένην αισθητήν ανάγκη
λέγειν, καθάπερ ταύτην νοητήν, νοητοίς υποκειμένην όμμασι και εντός
ημών ενεργουμένην. Αλλ' ουδ' εκείνη αισθητή απλώς υπήρχεν, ει και τω
προφητικώ επεφαίνετο προσώπω, είπερ την δόξαν του φωτός του προσώπου
Μωυσέως νυν εν τη ψυχή, κατά τον άγιον Μακάριον, δέχονται οι άγιοι. Το
αυτό δ' ούτος και δόξαν του Χριστού καλεί και υπέρ αίσθησιν ηγείται, ει
και κατ' αίσθησιν εφάνη».33. Έξοδ. 34, 29-35, Β' Κορ. 3, 7.13. Περί της
δόξας του προσώπου Μωυσέως βλ. ΑΓΙΟΣ Κύριλλος Αλεξάνδρειας, Γλαφυρά εις
την Έξοδον 3, Περί του καλύμματος του εν τω προσώπω Μωσέως, PG 69,536C
«Επειδή δε τη του θείου φωτός προσβολή κατηγλάιστο λοιπόν το Μωσέως
πρόσωπον, εν ημέραις τεσσαράκοντα προσεδρεύοντος, και των ανθρωπίνων
ηφειδηκότος αυτών, αγνοούσι προς την θέαν οι απόλεκτοι των εξ Ισραήλ,
και προ γε των άλλων Ααρών. Αποφοιτώντας δε ήδη και εις φυγήν
τραπομένους επιστρέφει Μωσής, προσελάλει τε ούτω τοις υιοίς Ισραήλ,
προκαθιστάς του προσώπου το κάλυμμα, και του θείου φωτός την
προσερχομένην ακτίνα τοις κατασκιάσμασι μόλις φορητήν τοις όχλοις
αποτελών».34. Βλ. Αγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, ένθ' ανωτ.35. Αριθμ. 14,
33, Ψαλμ. 94, 8-10, Αμώς 2,10.36. Έξοδ. 40, 30-32· «Ηνίκα δ' αν ανέβη η
νεφέλη από της σκηνής, ανεζεύγνυσαν οι υιοί Ισραήλ συν τη απαρτία αυτών·
ει δε μη ανέβη η νεφέλη, ουκ ανεζεύγνυσαν έως ημέρας, ης ανέβη η
νεφέλη· νεφέλη γαρ ην επί της σκηνής ημέρας και πυρ ην επ' αυτής νυκτός
εναντίον παντός Ισραήλ εν πάσαις ταις αναζυγαίς αυτών». Βλ. και Αριθμ.
9,15-21.37. Έξοδ. 13,21.22.14,19.20.38. Επειδή και ο ρυθμός της πορείας
του Ισραήλ στη σιναϊτική χερσόνησο καθοριζόταν από τη νεφέλη (βλ. Αριθμ.
9,15-21), εξηγείται το γιατί η πορεία αυτή μέσα στην έρημο διήρκεσε
τεσσαράκοντα χρόνια·βέβαια αυτό έγινε και προς τιμωρία των Ισραηλιτών.
Βλ. Αριθμ. 14, 26-38.39. Έξοδ. 33,8-11.40. Πρωτοπρεσβύτερος Ιω.
Ρωμανίδης, Ιστορικοδογματική Εισαγωγή, ένθ' ανωτ., σ. 111-119.41.
Αυτόθι, σ. 120.42. Αριθμ. 14,14· «αλλά και πάντες οι κατοικούντες επί
της γης ταύτης ακηκόασιν, ότι συ ει Κύριος εν τω λαώ τούτω, όστις
οφθαλμοίς κατ' οφθαλμούς οπτάζη Κύριε, και η νεφέλη σου εφέστηκεν επ'
αυτών, και εν στύλω νεφέλης συ πορεύη πρότερος αυτών την ημέραν και εν
στύλω πυρός την νύκτα.43. Β' Παραλ. 5,13.14. Πρβλ. Γ' Βασ. 8,10-12.44.
Β' Παραλ. 7,1-3· «Και ως συνετέλεσε Σαλωμών προσευχόμενος, και το πυρ
κατέβη εκ του ουρανού και κατέφαγε τα ολοκαυτώματα και τας θυσίας, και
δόξα Κυρίου έπλησε τον οίκον. Και ουκ ηδύναντο οι ιερείς εισελθείν εις
τον οίκον Κυρίου εν τω καιρώ εκείνω, ότι έπλησε δόξα Κυρίου τον οίκον.
Και πάντες οι υιοί Ισραήλ εώρων καταβαίνον το πυρ, και η δόξα Κυρίου επί
τον οίκον, και έπεσον επί πρόσωπον επί την γην επί το λιθόστρωτον και
προσεκύνησαν και ήνουν τω Κυρίω, ότι αγαθόν, ότι εις τον αιώνα το έλεος
αυτού».45. Πράξ. 6,15· «και ατενίσαντες εις αυτόν άπαντες οι καθεζόμενοι
εν τω συνεδρίω είδον το πρόσωπον αυτού ωσεί πρόσωπον αγγέλου».46. Πράξ.
6,12.13. 7,57-60.47. Ο Άγιος Γρηγόριος αναφέρει το παράδειγμα του
Πρωτομάρτυρος, όπως και του Μωυσέως και της Οσίας Μαρίας της Αιγύπτιας,
για να δείξει ότι και το σώμα μετέχει στη χάρη που ενεργείται στον νου.
Υπέρ των ιερώς ησυχαζόντων 1,3,31 Π. Χρήστου, Συγγράμματα, τόμ. 1,442·
«Ούτως ώφθη το αισθητόν πρόσωπον Στεφάνου ωσεί πρόσωπον αγγέλου· και γαρ
ένδοθεν αυτώ ο νους αγγελομιμήτως τε και αγγελοπρεπώς, είτε κατ'
επιβολήν είτε κατά παραδοχήν ενούμενος τω υπερανωκισμένω του παντός φωτί
κατά μέθεξιν απόρρητον, αγγελοειδής εγίγνετο». Βλ. Αγιος Ιωάννης ο
Χρυσόστομος, Εις τας Πράξεις 15,1 PG 60, 121· «Ούτως έστι και εν
ελάττονι όντας βαθμώ λάμπειν... Τούτο άρα η χάρις ην, τούτο και η δόξα
Μωυσέως ην». Θεοφύλακτος, Εξηγήσεις εις τας Πράξεις 6, PG 125, 604A·
«ατενίσαντες δε εις αυτόν πάντες οι εν τω συνεδρίω είδον το πρόσωπον
αυτού ωσεί πρόσωπον αγγέλου. Επίχαριν εποίησεν αυτόν ο Θεός. Επειδή γαρ
έμμελέ τινα ερείν, ίνα ευθέως τη προσόψει καταπλήξη αυτούς, εδόξασεν
αυτού το πρόσωπον. Έστι γαρ και πρόσωπα χάριτος γέμοντα πνευματικής,
επέραστα τοις ποθούσιν, αιδέσιμα δε τοις εχθροίς».48. Πράξ. 9,1.49.
Πράξ. 9,1-18.50. Πράξ. 26,12-20.51. Πράξ. 22, 6-16.52. Αγιος Ιωάννης ο
Χρυσόστομος, Εις τας Πράξεις 47, 2 PG 60, 328.329· «Ουκ έστι τούτο
εναντίον φωναί γαρ δύο ήσαν, η Παύλου και η του Κυρίου· την φωνήν τοίνυν
εκεί του Παύλου λέγει, ενταύθα δε και προσέθηκεν ειπών· «την φωνήν ουκ
ήκουσαν του λαλούντος μοι». Ουκούν το «μηδένα θεωρούντες», ου του ιδείν,
αλλά του μη ακούσαι δηλωτικόν εστιν· ου γαρ είπεν ότι το φως ουκ
έβλεπον, αλλά «μηδένα θεωρούντες ειστήκεισαν»· τουτέστι «λαλούντα».53.
Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, Εις τας Πράξεις 47, 2 PG 60, 329· «Εμοί
γουν δοκεί και οικονομικώς εκείνους μη πιστεύσαι, ώστε είναι μάρτυρας
αξιοπίστους».54. Αγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, Αντιρρητικός 2, (15) 68 Π.
Χρήστου, Συγγράμματα 3,133. Βλ. επίσης Ο Αυτός, Υπέρ των ιερώς
ησυχαζόντων 3,1,40, Π. Χρήστου, Συγγράμματα 1,652. 0 Αυτός, Περί θείας
και θεοποιού μεθέξεως 20 Π. Χρήστου, Συγγράμματα 2,154 - 155.55.
Πρόκειται περί της εμπειρίας που διηγείται ο Απόστολος στο Β' Κορ.
12,1-6. Αγιος Μακάριος, Περί ελευθερίας νοός 23, PG 34,957ΑΒ· «και τω
μακαρίω Παύλω το ελλάμψαν εν τη οδώ φως, δι ου και εις τρίτον ουρανόν
ήρται και μυστηρίων αλαλήτων ακουστής εγένετο, ου νοημάτων και γνώσεως
φωτισμός ην, αλλά δυνάμεως του αγαθού πνεύματος καθ' υπόστασιν εν τη
ψυχή έλλαμψις, ου την υπερβολήν της λαμπρότητος οι της σαρκός οφθαλμοί
μη διενεγκόντες απετυφλώθησαν· δι' ου πάσα τε γνώσις αποκαλύπτεται και
Θεός προς αλήθειαν τη αξία και φιλουμένη ψυχή γνωρίζεται». Το χωρίο και
εν Αγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, Αντιρρητικός 5, (6) 23, Π. Χρήστου,
Συγγράμματα 3, 303.56. Ένας ασκητής επίσκοπος· Άγιος Νήφων επίσκοπος
Κωνσταντιανής, έκδ. Ιεράς Μονής Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής 199716, σ.
203.57. Όσιος Ανδρέας ο δια Χριστόν Σαλός, μτφρ. Μοναχού Ισαάκ, εκδ.
Ιεράς Μονής Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής, 19927, σ. 241.58. Αγιος Ιωάννης ο
Μόσχος, Λειμών 69, PG 87,2921Β-2924Α. Βλ. και Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος
Ζήσης, Μοναχισμός. Μορφές και θέματα, Πατερικά 5, εκδ. «Βρυέννιος»,
Θεσσαλονίκη 1998, σ. 107.59. Όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ, εκδ. Ιεράς Μονής
Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής, 19945, σσ. 365-372. Βλ. και σ. 367, όπου
λέγει ο Άγιος Σεραφείμ: «Ευχαρίστησε τον Θεό για το ανέκφραστο σ' εσένα
έλεός Του. Θα πρόσεξες ότι ούτε καν σταυροκοπήθηκα, παρά μόνο
προσευχήθηκα νοερά με την καρδιά μου και είπα: "Κύριε, αξίωσέ τον να δη
φανερά και με τα σωματικά του μάτια την επιφοίτησι του Πνεύματός
σου...". Και να, αγαπητέ, ο Κύριος ικανοποίησε αμέσως την ταπεινή
παράκλησι του πτωχού Σεραφείμ».60. Αγιοι Μακάριος Κορίνθου, Νικόδημος
Αγιορείτης, Νικηφόρος ο Χιος και Αθανάσιος ο Πάριος, Συναξαριστής
Νεομαρτύρων, επιμελεία ΑΘ. Μάργαρη, έκδ. «Ορθόδοξος Κυψέλη»,
Θεσσαλονίκη 19892, σ. 337ε.61. Ειδικά για το φως που περιλάμπει τους
Αγίους πριν την κοίμησή τους σε ένδειξη της ζωής στην οποία εισέρχονται
κάνει λόγο ο σοφός Γεννάδιος ο Σχολάριος, Περί θείου προορισμού 2, 9 εν
L. Petit -Χ. Α. Siderides - Μ. Jugie, Άπαντα 1, 42018-21, PG 160,
553-556· «Ου μόνον δε τη κρίσει των ανθρώπων σαφής εστιν η τοιαύτη
τελευτή που φέρει, αλλά τοις υπέρ αρετής τε και ευσεβείας θνήσκειν
προαιρουμένοις λαμπρά και ποικίλη η ουράνιος επιφαίνεται μαρτυρία και
τας των συνόντων όψεις τε και ψυχάς καταπλήττουσα». Για την άκτιστη χάρη
των ιερών λειψάνων των Αγίων η οποία είναι η χάρη που απέκτησαν οι
Άγιοι με την κατά Θεόν βιοτή τους βλ. ΑΓΙΟΥ Συμεων του Νεου Θεολογου,
Λόγος 4, 4 εν Συμεών του Νέου Θεολόγου τα Ευρισκόμενα, εκδ. Ρηγοπούλου,
Θεσσαλονίκη 1977, σ. 46ε.62. Πρβλ. Αριθμ. 14, 22, Ψαλμ. 77. Για τις δέκα
φορές που αμάρτησε βαρέως ο Ισραήλ στην έρημο βλ. την υποσημείωση του
Αγίου Νικοδήμου στην ερμηνεία του Ψαλμ. 77, 22. Αγιος Νικόδημος ο
Αγιορείτης, Ερμηνεία εις τους ρν' Ψαλμούς του Προφητάνακτος Δαβίδ, έκδ.
«Ορθόδοξος Κυψέλη», τόμ. Β', Θεσσαλονίκη 1996, σ. 357.63. Βλ.
ενδεικτικώς Αγιος Νικόλαος ο Καβαςιλας, Περί της εν Χριστώ ζωής 1,14,
ΕΠΕ-Φ 22,280· «και εν τώδε τω βίω δια των μυστηρίων η της μελλούσης ζωής
λαμπρότης εισερχόμενη και ταις ψυχαίς ενοικούσα νικά την εν σαρκί ζωήν
και το κάλλος του κόσμου τούτου».64. Ησ. 65, 2.65. Γ' Βασ. 11,1-13.66.
Παράδοση που αποτυπώθηκε στην Υμνογραφία και στα Απόκρυφα. Βλ. λ.χ. το
δεύτερο κάθισμα μετά την α' στιχολογία, στον Όρθρο της Κυριακής του πλ.
δ' ήχου: «και το φως εν τω τάφω ορών κατεπλήττετο», όπως και Κ.
Καλοκύρης, Το αρχιτεκτονικό συγκρότημα, σ. 230ε.67. Πρβλ. Β' Κορ.
3,11.68. Ματθ. 12, 42.69. Κατά τούτο, σύμφωνα με την παρατήρηση του
Πρωτοπρεσβυτέρου καθηγητού Ιωάννου Ρωμανίδη, η Πατερική Παράδοση
πλησιάζει τον εμπειρισμό του Διαφωτισμού (όπου η εμπειρική εξακρίβωση
είναι το μόνο θεμέλιο ακριβούς γνώσεως) και όχι το μεταφυσικό και λογικό
στοχασμό περί της πραγματικότητας, που στο φραγκικό Μεσαίωνα ήταν το
θεμέλιο της θεολογίας. Ιστορικοδογματική Εισαγωγή, ένθ' ανωτ., σ.
14ε.70. Κεφάλαια θεολογικά, 1,31 PG 90,1096Α.71. Λόγος 32, Περί της εν
διαλέξεσιν ευταξίας 15, PG 36,192Α.72. Εν προκειμένω ενθυμούμαστε τη
σπάνια και κατ' εξαίρεσιν σωτηρία ειδωλολατρών και αιρετικών μετά
θάνατον, έπειτα από προσευχές Αγίων. Τέτοιες περιπτώσεις αναφέρει ο
Γεννάδιος Σχολάριος. Βλ. Θ. ΖΗΣΗΣ, Γεννάδιος Β' Σχολάριος, Ανάλεκτα
Βλατάδων 30, εκδ. Πατριαρχικόν Ίδρυμα Πατερικών Μελετών, Θεσσαλονίκη
19982, σ. 466.73. Το αρχιτεκτονικό συγκρότημα, σ. 195.74.
Πρωτοπρεσβύτερος Ιω. Ρωμανίδης, Δογματική, ένθ' ανωτ., σ. 264.75. Κ.
ΚΑΚΟΛΥΡΗΣ, Το αρχιτεκτονικό συγκρότημα, σς. 171ε. 1893ε. Εδώ μαρτυρείται
και η διαφορετική εμφάνιση του Αγίου Φωτός, ως συννέφου, βροχής,
περιστεράς, αστραπής και πολύχρωμου φωτός ως μορφών που μας παραπέμπουν
απ' ευθείας στις αγιογραφικές θεοφάνειες.76. Αυτό συνέβη και στον Όσιο
Κοσμά (10ος αι.), ηγούμενο Μονής κοντά στον ποταμό Σάγαρι, όπως μας
διηγείται το Συναξάρι του, της 5ης Οκτωβρίου. Βλ. και ΑΡΧΙΜ. ΣΑΒΒΑΣ
ΑΧΙΛΛΕΩΣ, Οπτασία φοβερά του Αγίου Κοσμά, Αθήναι 19852, σ. 108.77. Αυτό
εβίωσε ο Άγιος Ανδρέας ο δια Χριστόν Σαλός. Όσιος Ανδρέας ο δια Χριστόν
Σαλός, ένθ' ανωτ., σ. 48.78. Το κείμενο είναι του Αγίου Μάρκου του
Ερημίτου (Κεφάλαια Νηπτικά 26, PG 65,1064D-1065B) ή του Αγίου Μακαρίου
του Αιγυπτίου (Ομιλία 8,2.3 PG 34,528D-529C)· η παράθεση από το Αγιος
Μάρκος ο Ασκητής, Βάπτισμα άσκησις και ελευθερία, Εισαγωγή - νεοελ.
απόδοσις - σχόλια από αδελφούς της Ι. Μονής Κουτλουμουσίου, έκδ. Ιερόν
Κοινόβιον του Κουτλουμουσίου, Άγιον Όρος 1991, σσ. 70εε.79. Αγιος
Γρηγόριος ο Παλαμάς, Υπέρ των ιερώς ησυχαζόντων 2, 3, 30 Π. Χρήστου,
Συγγράμματα 1, 565· «Μυστικαί δ' οράσεις διαφόρων γίνονται πραγμάτων,
όντων, μελλόντων, αισθητών, νοητών, προσύλων, αΰλων, προβεβηκότων,
υποβεβηκότων και άλλοτε άλλως, και διαφόρως τούτων έκαστον
αποκαλύπτονται τη δυνάμει των ορώντων αναλόγως και τοις οικονομουμένοις
καταλλήλως πράγμασι».80. Τα εκατόν Γνωστικά Κεφάλαια 40,
Κείμενο-μετάφραση-σχόλια Μοναχού Θεοκλήτου Διονυσιάτου, εκδ. Ο Άθωνας,
Θεσσαλονίκη 1999, σ. 91, απ' όπου και η μετάφραση.81. Περί πονηρών
λογισμών 18, PG 79,1221Β. Το χωρίο και εν Αγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς,
Υπέρ των ιερώς ησυχαζόντων 1, 3, 6 Π. Χρήστου, Συγγράμματα 1, 415.82.
Κεφάλαια πρακτικά προς Ανατόλιον 70, PG 40,1244Α. Βλ. και εν Αγιος
Γρηγόριος ο Παλαμάς, Αντιρρητικός 7, (13) 49 Π. Χρήστου, Συγγράμματα 3,
499.83. Λόγος 44, Εις την καινήν Κυριακήν 3, PG 36, 609C.84.
Αντιρρητικός 7, (13) 49 Π. Χρήστου, Συγγράμματα 3,499.85. Τα κτιστά
αποτελέσματα των ακτίστων ενεργειών αποτελούν βέβαια και την απόδειξη
της υπάρξεως των ενεργειών για όσους δεν έρχονται σε άμεση αντίληψη των
ενεργειών δια της θεοπτίας. Βλ. Αγιος Γρηγοριος ο Παλαμάς, Περί
θεοποιού μεθέξεως 21, Π. Χρήστου, Συγγράμματα 2, 155· «Αλλά γαρ των
ειρημένων απόδειξις τα κατ' αίσθησιν δήλα σημεία παραληφθέντα προς
καιρόν, ως άρα και τους μη πάμπαν ισχυρογνώμονας πείσαι... μετέσχε δε
[ζωής] και η εν Ιόππη Ταβηθά και ο εν Τρωάδι νεανίας Εύτυχος, ο μεν αφή
Παύλου, η δε φωνή Πέτρου. Ποίας μετεχόντων τούτων ζωής; Ου της ζωοποιού
ην είχεν, αλλ' ου μετείχεν ο δεσπότης;». Πρβλ. και Ρωμ. 1, 20.86. Έτσι
μπορεί να εξηγηθεί και η εμπειρία του Άγγλου προσκυνητή Mandeville, (Κ.
Καλοκύρης, Το αρχιτεκτονικό συγκρότημα, σ. 186ε) ο οποίος δεν είδε
ουρανόπεμπτο φως, αλλά μόνο το άναμμα της κανδήλας (αν βέβαια θεωρηθεί η
μαρτυρία του εν γένει αξιόπιστη). Ομοίως και η εμπειρία του Ρώσου
ιεροδιακόνου Ζωσίμου (αυτόθι, σ. 192ε).87. Είναι δυνατόν να δούμε στο
θαύμα του Φωτός του Παναγίου Τάφου ένα συνδυασμό των αναφερομένων στην
Αγία Γραφή θαυμάτων, αφ' ενός του θεϊκού πυρός που αναλίσκει ύλη (π. χ.
Αριθμ. 11,1, Γ' Βασ. 18,38), αφ' ετέρου της προφυλάξεως των δικαίων από
το υλικό πυρ δια της θεϊκής δρόσου 9π.χ. Δανιήλ 3,49.50 = Προσευχή
Αζαρίου και ύμνος των τριών 25.26).88. Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς,
παραπέμποντας σε παλαιότερους Πατέρες, συμπεραίνει τη δυνατότητα
χαρακτηρισμού των φωτισμών από τα αποτελέσματά τους· Υπέρ των ιερών
ησυχαζόντων 1, 3,48 Π. Χρήστου, Συγγράμματα 1,459ε. Πρβλ. και Ι.
Κορναρακης, Στοιχεία Νηπτικής Ψυχολογίας, έκδ. Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη
1982, σ. 60· «Δηλαδή εν τη περιπτώσει ταύτη [σατανικού φωτός] κυρίως το
συναίσθημα θα πληροφόρηση αυτόν [το Νηπτικό] περί της θείας ή σατανικής
προελεύσεως του φωτός».89. Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, Εις το κατά
Ματθαίον 48,1PG 58,487· «Τούτου τοίνυν μη προχωρούντος, παρείδε το
εαυτού, ώστε μη την κόλασιν αυτοίς αυξήσαι».90. Βλ. ενδεικτικώς Ματθ.
9,27-31, Μάρκ. 9,16-28. Ωστόσο ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος επισημαίνει
πως ο Χριστός από εκείνους που δεν είχαν την ευκαιρία να ακούσουν περί
αυτού, απαιτεί την πίστη μετά το θαύμα, και όχι πριν· έτσι συνέβαινε στα
πρώτα θαύματα της δράσεώς Του, όταν δεν ήταν ακόμη γνωστός. Εις το
κατά Ιωάννην, 37, 2 PG 59,209. Αντιθέτως ο καθηγητής Καλοκύρης
παραδέχεται τη θρησκειολογική αρχή ότι το θαύμα είναι «παιδί της
πίστεως». Το αρχιτεκτονικό συγκρότημα, σ. 20.91. Λουκ. 2, 34.92. Λουκ.
13,10-17.93. Ιω. 11, 45-53.94. Ματθ. 27, 45-54. Μάρκ. 15, 33-39, Λουκ.
23, 44-48· Ματθ. 28,11-15 Πράξ. 2, 41. 4,16.17. 5,12-16 κ.ά.95. Ιω. 8,
59.10, 30.31.96. Ματθ. 9, 34.12, 24-32, Μάρκ. 3, 22-30, Λουκ.
11,14-16.12,10.97. Βλ. Ιακ. 1,13-16.98. Πρβλ. ενδεικτικώς Α' Κορ. 14,
22. Βλ. και υποσημείωση 6.99. Ο Κύριος γνώριζε ότι ο Φαραώ θα σκληρυνθεί
από τη χάρη Του, εξ αιτίας της δικής του κακίας, αλλά τη σκλήρυνσή του
αυτή τη χρησιμοποίησε ο Θεός για παραδειγματισμό. Βλ. Έξοδ. 14,4· ο
Μέγας Βασίλειος παρατηρεί (Ότι ουκ έστιν αίτιος των κακών ο Θεός 5, PG
31, 341): «Εσκλήρυνε δε αυτόν, τη μακροθυμία και τη της τιμωρίας αναβολή
επιτείνων αυτού την κακίαν, ίνα εις τον έσχατον όρον αυξηθείσης αυτού
της πονηρίας, το δίκαιον επ' αύτώ της θείας κρίσεως διαφανή».100. Ιω.
20, 29.101. Εις τας Πράξεις PG 60, 196· η παραπομπή αυτή είναι ωστόσο
λανθασμένη· την πραγματική προέλευση του χωρίου δεν κατορθώσαμε να
εντοπίσουμε.102. «Θρησκευτικός πρωτογονισμός», Καθημερινή, 7 Μαΐου
2000.103. Το κείμενο βλ. στο αξιόλογο περιοδικό Ορθόδοξη Μαρτυρία,
έκδοση Παγκυπρίου Συλλόγου Ορθοδόξου Παραδόσεως «Οι φίλοι του Αγίου
Όρους» 40 [Θέρος 1994] σσ. 2-10. Βλ. σχετικώς και Μονάχος Θεόκλητος
Διονυςιατης, Κύματα άγρια θαλάσσης, εκδ. «Ορθόδοξος Κυψέλη», Θεσσαλονίκη
1990 (μεταξύ πολλών άλλων σχετικών του π. Θεοκλήτου). Πρεσβύτερος Β.
Βολουδακης, Ορθοδοξία και Χρ. Γιανναράς, εκδ. «Υπακοή», Αθήνα 1993.
Πρεσβύτερος Κ. Καραϊςαριδης, Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης και το
λειτουργικό του έργο, Θέματα Ορθόδοξης Λατρείας 1, εκδ. «Ακρίτας», Αθήνα
1998, σ. 251ε.104. Α'Κορ. 2,15.105. Πρβλ. Ιω. 7,24 καί Α' Βασ. 16,7.
Βλ. και Αγιος Γερμανός Κωνσταντινουπόλεως, Περί όρου ζωής 23, PG 89,
129Α· «Τις γαρ αν και αγνοείν προσποιήσαιτο ότι ου προς τας εκβάσεις των
πραττομένων οι τοιαύτα πράττοντες κρίνονται, αλλά προς τας διαθέσεις
καθ' ας γίνονται τα γινόμενα;»106. Αγιοι μακάριος κορινθου, Νικόδημος
Αγιορείτης, Νικηφόρος ο Χιος και Αθανάσιος ο Πάριος, Συναξαριστής
Νεομαρτύρων, ένθ' ανωτ., σ. 314.107. Θυμίζει τη διήγηση για τα θαύματα
που επιτελούσαν ακόμη και τα ενδύματα και η σκιά των Αποστόλων, ως
φορείς της θείας χάριτος. Βλ. Πράξ. 5,15.19,12.108. Πρβλ. Ιω. 7,
49.109. Α' Ιω. 4,1.110. Συνοδικόν της Ορθοδοξίας, αναθεματισμός 22ος
(6ος στα κατά Ιωάννου του Ιταλού κεφάλαια): (μτφρ) «Σε αυτούς που δεν
δέχονται με καθαρή πίστη και απλή και ολόψυχη καρδιά τα εξαίσια
θαύματα του Σωτήρος ημών και Θεού, και της Δεσποίνης ημών Θεοτόκου, η
οποία τον έτεκε αχράντως, και των λοιπών Αγίων, αλλά που προσπαθούν με
σοφιστικές αποδείξεις και λόγια να τα κατηγορούν ως αδύνατα ή να τα
παρερμηνεύουν κατά πως νομίζουν οι ίδιοι και να τα προβάλλουν κατά τη
δική τους γνώμη, ανάθεμα α'».111. Ιησ. Ν. 2,11.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , "geneva"; font-size: 13px;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #333333; font-family: "verdana" , "geneva";"><strong><span style="font-size: 12px;">ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΦΩΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΟΥ ΤΑΦΟΥ</span></strong></span><br />
<span style="color: #333333; font-family: "verdana" , "geneva";"><strong><span style="font-size: 12px;"> Θεολογικές επισημάνσεις</span></strong></span><br />
<span style="color: #333333; font-family: "verdana" , "geneva";"><strong><span style="font-size: 12px;"> Νικολάου Ζήση</span></strong></span><br />
<span style="color: #333333; font-family: "verdana" , "geneva";"><strong><span style="font-size: 12px;"> Εκδόσεις: "Βρυέννιος" </span></strong></span></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span face=""arial" , "helvetica" , sans-serif" style="font-size: 12px;">ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΗΣ<a href="http://www.impantokratoros.gr/C21B283A.el.aspx"> Ι.Μ.ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ ΜΕΛΙΣΣΟΧΩΡΙΟΥ</a></span></div>
</div>
schoolpalmoshttp://www.blogger.com/profile/12076602622607692844noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8656929916739241098.post-12641363080094269952020-11-22T19:07:00.002+02:002020-11-22T19:09:38.408+02:00Τα παλιά βιβλία Θρησκευτικών Λυκείου 2000-2015<p style="text-align: center;">Α΄ Γενικού Λυκείου "Ορθόδοξη Πίστη και Λατρεία" <a href="https://drive.google.com/file/d/1L6Ythl9iQE4BvPiGIHYCnav7WS610sgL/view?usp=sharing" target="_blank">εδώ </a></p><p style="text-align: center;"><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://drive.google.com/file/d/1L6Ythl9iQE4BvPiGIHYCnav7WS610sgL/view?usp=sharing" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;" target="_blank"><img border="0" data-original-height="503" data-original-width="350" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjek48avMyoyXhxaXdaVJAyF0eYpcamMpQZKpohbzopc7uUq-y_OoJr3AN8YZ5JNecNxEQLRoZN85d36YVMlznvzLfeSu94yiAdhfilsbPQsUU4xsl74jylRaGkA6wwsSUjAiAPx_vYku4/s320/Thriskeutika_a_lukeiou_biblio_mathiti.jpg" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><div style="text-align: center;">Β΄ Γενικού Λυκείου "Χριστιανισμός και Θρησκεύματα" <a href="https://drive.google.com/file/d/1sSYO3IW8ImGF5YzOzuadf1Lo9ygbKVnd/view?usp=sharing" target="_blank">εδώ</a></div><div style="text-align: center;"><br /></div><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://drive.google.com/file/d/1sSYO3IW8ImGF5YzOzuadf1Lo9ygbKVnd/view?usp=sharing" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;" target="_blank"><img border="0" data-original-height="297" data-original-width="210" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxCvrii1w7DEIUshFXsKXD-8NFXtvUOD-n6P6L2wV7YvSw2sybxid-EMNKgW23-xUqr7KjIOsQ8-iBqdWc47iIJnH4cn55UIW0SBaEzT5jKemuvgLxrtH_pEldDdL7sE0QT1UVivHosa0/s0/0212200700120120-200-0772113.jpg" /></a></div><br /><p><br /></p><p style="text-align: center;">Γ΄ Γενικού Λυκείου "Χριστιανική Ηθική" <a href="https://drive.google.com/file/d/1qGp-X5Ew_GI9iXcvAsW9r8T54wKYGHIS/view?usp=sharing" target="_blank">εδώ</a></p><p style="text-align: center;"><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://drive.google.com/file/d/1qGp-X5Ew_GI9iXcvAsW9r8T54wKYGHIS/view?usp=sharing" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;" target="_blank"><img border="0" data-original-height="650" data-original-width="456" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjA_iCIPu02JENBp4I34y4h4DSrTdaXUKI3VIN_T4nlIa7ExnAqn7hfCWwPgqE7dSrR_4I4oneLKFXeGgj4sf9iEOlfwMYr7HMFN0ByvYv3Kr-577lNFhmaZ2_aAx0h2_vZA9MH0h3clBo/s320/thrhskeftika_lykeioy_02.jpg" /></a></div><br /><p><br /></p>schoolpalmoshttp://www.blogger.com/profile/12076602622607692844noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8656929916739241098.post-7160835320194149522020-10-21T21:35:00.006+03:002020-10-21T21:42:21.981+03:00ΣΧΟΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗ «ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ» ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΜΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΟΡΦΗ ΤΗΣ 7ης ΤΕΧΝΗΣ<p> </p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZj2z3Lmd0z5JSGGcQwfrA6QyBUjFBhhsEXOL03mKLdMKcUaMM59euAXZ2HHtxqM6tc0bpZ1o3RqVt8zkZLQ_UFIM4UilMvP9yDXmbUtqa1zkLvJXKAoTccjHtfHpcuHzJ3Y680nXsjB0/" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="" data-original-height="64" data-original-width="567" height="85" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZj2z3Lmd0z5JSGGcQwfrA6QyBUjFBhhsEXOL03mKLdMKcUaMM59euAXZ2HHtxqM6tc0bpZ1o3RqVt8zkZLQ_UFIM4UilMvP9yDXmbUtqa1zkLvJXKAoTccjHtfHpcuHzJ3Y680nXsjB0/w594-h85/image.png" width="594" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td></tr></tbody></table><p></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRplKnyf_Iq8ZBF09fZF9Prbiel6GTtcrkzAi1-hV9s32UpNKHuWBHMaKEfXVsnwy7QuLEkm3aKoslz_zCCw1HbaM-zX80Z5Nab1kJBfV354ixiL0LH7Gb9mIHdx-J-v4hxnRwu_XsaWc/" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><br /><img alt="" data-original-height="75" data-original-width="48" height="59" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRplKnyf_Iq8ZBF09fZF9Prbiel6GTtcrkzAi1-hV9s32UpNKHuWBHMaKEfXVsnwy7QuLEkm3aKoslz_zCCw1HbaM-zX80Z5Nab1kJBfV354ixiL0LH7Gb9mIHdx-J-v4hxnRwu_XsaWc/w38-h59/image.png" width="38" /></a></div><span class="fontstyle01"><span style="font-size: 12pt; line-height: 107%;">ίναι γνωστό ὅτι ὁ δυτικός ἄνθρωπος
κουράστηκε με τόν ὀρθολογισμό. </span></span><span style="font-family: GlyphLessFont, serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Η δυτική Εὐρώπη καί ἡ ᾽Αμερική ἐπί τρεῖς αἰῶνες
βομβαρδίστηκε </span></span><span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">ἀδιάκοπα ἀπό διάφορα κινήµατα-ρεύματα µέσα στά πλαίσια
τοῦ ὀρθοῦ </span></span><span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">λόγου, καί οἱ ἄνθρωποι, πού δέχθηκαν αὐτές τίς ἔπιδράσεις,
ἀνεκάλυψαν τό ψυχικό κενό, πού ἀφήνει πίσω του ὁ ὑλισμός, πρακτικός ἤ </span></span><span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">θεωρητικός. Παράλληλα ἡ τεχνοκρατία δημιούργησε ἀνθρώπους
µονόπλευρους, ἀπόλυτους, αὐτάρκεις καί ἀλαζόνες, πού πίστεψαν στον ἑαυτό τους
καί στή λογική, καί κατέληξαν στόν πόνο καί τή μοναξιά.</span></span><br />
<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"> Σάν ἀντιστάθισμα, στόν ἴδιο δυτικό χῶρο
παρατηρήθηκε µετά το β΄ παγκόσμιο πόλεμο ἕνα ρεῦμα, µιά στροφή πρός μεταφυσικές
ἀναζητήσεις. Κι ἐπειδή ἡ δύση δὲν τούς παρεῖχε ἀνάλογη πνευματική βάση (ὁ
καθολικισµός καί ὁ προτεσταντισµός στηρίχθηκαν
στή δύναμη, ὄχι στήν ἀγάπη, καί καλλιέργησαν ἕνα μοντέλο ἔπιγείου παραδείσου, ὅπως
θά τόν ἤθελε ὁ Μέγας Ἱεροεξεταστής τοῦ Ντοστογιέφσκι), οἱ δυτικοί ἄνθρωποι
στράφηκαν πρός τήν ἀνατολή. ᾿Εκεῖ, µέσα στόν ᾿Ινδοϊσμό, Βουδδισµό, Ταοϊσμό ἤ
Κομφουκιανισµό, ἀναζήτησαν νά κλείσουν τίς πνευματικές τρῦπες, πού ἄφησε πίσω
του ὁ ὑλισμός. Ἔτσι στράφηκαν στήν αὐτοσυγκέντρωση, στό γνωστικισµό, στήν
παραψυχολογία και στή μαγεία.</span></span><br />
<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"> ᾿Ανεξάρτητα ἀπό τό αποτέλεσμα αὐτῆς τῆς
σχιζοφρένειας (δυτική-ὑλιστική ζωή, ἀνατολικές- μυστικιστικς ἐμπειρίες) ὁ
δυτικός κόσμος ἀγκάλιασε με ἱκανοποίησι τό νέο ρεῦμα. Έτσι ὁ κόσμος αὐτός ἐπιδόθηκε
σὲ µιά προσπάθεια </span></span><span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">ψυχοσωματικῆς ἰσορροπίας, γιά νά ἀντιμετωπισθεῖ τό
τεχνοκρατικό παράλογο.</span></span><br />
<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"> <span> </span><span> </span><span> </span>Μ᾽ αὐτές τίς προὐποθέσεις τίς τελευταῖες δεκαετίες
γεννήθηκε ἕνα τρίτο ρεῦμα, </span></span><span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">πάλι στή δύση, µιά προοπάθεια νά γεφυρωθεῖ τό χάσµα τοῦ
μυστικισμοῦ καί τοῦ ὀρθολογισμοῦ. Τό κίνηµα αὐτό ὀνομάστηκε «Νέα ᾿Εποχή».</span></span><br />
<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"> ΄Η Νέα ᾿Εποχή ἐμφανίζεται σάν
συγκεντρωτικό ρεῦμα μὲ ποικίλους χρωματισµούς, πού δημιουργοῦν συμμαχίες καί
κατευθύνονται πρός ἕνα κοινό ὅραμα, τη </span></span><span class="fontstyle01"><b><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">συνένωση
ὅλων τῶν θεωριῶν</span></b></span><span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">. ᾿Αποδέχονται
ὄλες τίς θεωρίες τοῦ θετικισμοῦ, τῆς οἰκονομολογίας, τῆς βιολογίας, τῆς πολιτικῆς,
τῆς ἰατρικῆς, τῆς κοινωνιολογίας κτλ. ᾿ Αγκαλιάζουν νεώτερα κινήματα, ὅπως τό οἰκολογικό
καί τό Φεμινιστικό, και προτείνουν ἀποδοχή ὅλων τῶν «ἀληθειῶν», ὅλων τῶν
θρησκειῶν, ὅλων τῶν διδαχῶν. "Ετσι συνιστοῦν τό ὁλιστικό μοντέλο (</span></span></span><span class="fontstyle01"><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">total</span></span><span class="fontstyle01"><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span></span><span class="fontstyle01"><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">model</span></span><span class="fontstyle01"><span style="font-size: 12pt; line-height: 107%;">), ὅπως τό ἀναλύει χαρακτηριστικά ὁ
θεωρητικός τῆς Νέας ᾿Εποχῆς </span></span><span class="fontstyle01"><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">Fridjov</span></span><span class="fontstyle01"><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span></span><span class="fontstyle01"><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">Capra</span></span><span class="fontstyle01"><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span></span><span class="fontstyle01"><span style="font-size: 12pt; line-height: 107%;"> στά βιβλία του «Τό Τάο καί ἡ Φυσική» καί «Η
κρίσιµη καμπή».</span></span><span style="font-family: GlyphLessFont, serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><br />
<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"> ᾿Ισχυρίζονται ὅτι ἔρχεται µιά νεα ἔποχή,
ἡ ὑδροχοϊκή, που ἡ ἐαρινή ἰσημερία μετατίθεται ἀπό τόν ἀστερισμό τῶν ἰχθύων (᾿Ιχθύς
= σύμβολο τοῦ Χριστιανισμοῦ) στόν ἀστερισμό τοῦ 'Ὑδροχόου (Σύμβολο τῆς νέας ἔποχῆς)
μὲ σύγχρονη ἀνακατάταξη τῶν πάντων, ἠθῶν, ἐθίμων, δογμάτων, ἀντιλήψεων, γνωμῶν,
πίστεων, παραδόσεων κτλ.</span></span><br />
<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"> Γενικά χαρακτηριστικά τῆς Νέας Εποχῆς
εἶναι ἡ σαφής ἀπόρριψη τῆς διδαχῆς τῆς ᾿Εκκλησίας, ἡ Φιλελευθεριάζουσα τάση σὲ ὅλους
τούς τομεῖς, καθώς και κάποιες ἀποκρυφιστικές τελετές, συμπεριλαμβανομένης καί
τῆς μαγείας, λευκῆς ἤ μαύρης. ᾿Εκεῖνο πού θά πρέπει νά σημειωθεῖ εἶναι τό
γεγονός ὅτι ἐν ὄψει ἑνός τέτοιου παγκοσμίου κινήματος ἡ παραδοσιακή Μασονία
χάνει διαρκῶς τά µέλη της πρός ὄφελος τῆς Νέας ᾿Εποχῆς. ᾿Αναφέρεται ἀστρονομικός
ἀριθμός μελῶν τοῦ κινήματος αὐτοῦ, πού κατέχουν διάφορες θέσεις καί εἶναι ἄνθρωποι
ὅλων τῶν τάξεων σ᾿ ὅλο τόν κόσµο. Ἔτσι ἐκτοπίζεται ἡ Μασονία, κίνηµα γιά τούς
λίγους, τούς ἐκλεκτούς, καί ἔρχεται ἡ Νέα ᾿Εποχή, κίνηµα παγκοσμίου κυριότητος,
γιά τούς πολλούς, γιά ὅλους.</span></span><br />
<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"> Συγχρόνως προτείνεται µιά κοινἠ καί ἔνιαία
θρησκεία, µιά πανθρησκεία. Κι ἀσφαλῶς δὲν λείπει ὁ παγανισµός, μιά
νεοειδωλολατρία «παραδοσιακῆς» μορφῆς. Κατ᾽
αὐτόν τόν τρόπο οἱ Ἕλληνες ὀφείλουν νά «ξεθάψουν» τό Πάνθεο (κίνηµα «᾿Ολυμπισμοῦ»),
οἱ Αἰγύπτιοι τόν Όσιρι, τήν Ἴσιδα καί τό Ρᾶ, οἱ Πέρσες την ᾿Αστρολατρία και τό
Ζωροαστρισμό, οἱ ᾿Ινδοί τό Σίβα και τόν Κρίσνα, οἱ Κινέζοι τον Βούδδα και τόν
Ταοϊσμό, οἱ Εβραϊοιτόν Καββαλισμό, οἱ Αφρικανοί τό Βουντουϊσµό καί Φετιχισμό
καί οἱ ᾽Αμερικανοί τὀν ἰνδιάνικο πολιτισμό, τό Μανιτού, τον «λύκο» και τόν «Αετό».
Ἔτσι καθένας θά λατρεύει τούς «Θεούς» τοῦ τόπου του.</span></span><br />
<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"> Τό ρεῦμα τοῦτο ἄρχισε νά ἐπηρεάζει
καί τήν τέχνη. Από τό 1960 καί ἐντεῦθεν ἐπηρέασε τή μουσική μέ ὑποσυνείδητα
μηνύματα (</span></span></span><span class="fontstyle01"><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">rock</span></span><span class="fontstyle01"><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span></span><span class="fontstyle01"><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">n</span></span><span class="fontstyle01"><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span></span><span class="fontstyle01"><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">roll</span></span><span class="fontstyle01"><span style="font-size: 12pt; line-height: 107%;">) καί ἀργότερα με συνειδητά (</span></span><span class="fontstyle01"><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">rap</span></span><span class="fontstyle01"><span style="font-size: 12pt; line-height: 107%;"> καί </span></span><span class="fontstyle01"><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">heavy</span></span><span class="fontstyle01"><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span></span><span class="fontstyle01"><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">metal</span></span><span class="fontstyle01"><span style="font-size: 12pt; line-height: 107%;">). Δὲν εἶναι σίγουρο βέβαια, ἄν ἡ
μαγεία ἐπηρέασε τήν τέχνη καί ἐν συνεχείᾳ ὑποτάχθηκε στό ρεῦμα τῆς Νέας ᾽Εποχῆς,
ἤ καί το ἀντίστροφο. Σηµασία ἔχει ὅτι αὐτή ἡ μουσική βρῆκε τήν ὁλοκλήρωσή της
καί τη δικαίωσή της στό ὅραμα τῆς Νέας ᾿Εποχῆς: Πανσεξουαλισµός, Ναρκωτικά, Μαγεία.</span></span><span style="font-family: GlyphLessFont, serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><br />
<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"> Σήµερα ἡ Νέα ᾿Εποχή Επιδρᾶ στόν
κινηματογράφο, στήν τηλεόραση, στά </span></span><span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">βίντεο. Ἔχουν διαπιστωθεῖ, πέραν τῶν συνειδητῶν
μηνυμάτων τύπου θρίλερ, και νέα φίλμ ὑποσυνειδήτων μηνυμάτων, γιά νά ἔπηρεάσουν
τίς μᾶζες ἀδιόρατα και ἀνώδυνα, καί νά κατακερµατίσουν τούς ἀνθρώπους μέ τή
μέθοδο τοῦ σαλαμιοῦ. Αὐτός εἶναι καί ὁ σκοπός τοῦ παρόντος: ἡ ἀνακάλυψη τέτοιων
ηνυμάτων καί ὁ ἐντοπισμός τους, μέ σκοπό νά ληφθοῦν τά κατάλληλα µέτρα και
προφυλάξεις, για νά ἀποφευχθεῖ τό προηγούμενο τοῦ: </span></span></span><span class="fontstyle01"><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">Rock</span></span><span class="fontstyle01"><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span></span><span class="fontstyle01"><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">N</span></span><span class="fontstyle01"><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span></span><span class="fontstyle01"><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">Roll</span></span><span class="fontstyle01"><span style="font-size: 12pt; line-height: 107%;">.</span></span><span style="font-family: GlyphLessFont, serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><br />
<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"> Στό χῶρο τῆς ᾽ Αμερικῆς τό 1978
περίπου βγῆκε ἕνα φίλμ, «Ὁ ταξιτζῆς», τό ὁποῖο διαφηµίστηκε καταλλήλως καίτό εἶδε
ἡ ὑφήλιος. Οἱ ἠθοποιοί (</span></span></span><span class="fontstyle01"><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">Robert</span></span><span class="fontstyle01"><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span></span><span class="fontstyle01"><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">de</span></span><span class="fontstyle01"><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span></span><span class="fontstyle01"><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">Niro</span></span><span class="fontstyle01"><span style="font-size: 12pt; line-height: 107%;">- </span></span><span class="fontstyle01"><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">Judie</span></span><span class="fontstyle01"><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span></span><span class="fontstyle01"><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">Foster</span></span><span class="fontstyle01"><span style="font-size: 12pt; line-height: 107%;">) ἔπαιξαν τέλεια, σὲ σημεῖο νά τό
διαφηµίσουν καί νά διαφημιστοῦν. Τό ἔργο, στηριγµένο στήν ἀπονομή ἀνθρώπινης
δικαιοσύνης, προωθεῖτήν ἔγκληματικότητα. Τά πρόσωπα, τά ροῦχα, οἱ τοῖχοι,
γεμίζουν μέ αἵματα, πάντα ἐν ὀνόματι τῆς δικαιοσύνης. Ἔτσι καμουφλαρίστηκε ἡ εγκληματικότητα
ὑπό τό πρόσχημα τῆς εὐσυνειδησίας, τῆς συμµπαθείας καί τοῦ ὑποκειμενικά σωστοῦ.
Κι ὅσο βέβαια το ἔγκλημα εἶναι γιά λίγους, παραμένει στό χῶρο του. Ὅσο
συγκαλύπτεται ἀπό την εὐσπλαγχνία, προωθεῖται γιά τούς πολλούς μέ µιά
δικαιοσύνη καθαρά ὑποκειμενική.</span></span><span style="font-family: GlyphLessFont, serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><br />
<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"> Τόν τελευταῖο καιρό πάλι προβλήθηκε
τό φίλμ, «Ἡ σιωπή τῶν ἀμνῶν» μέ </span></span><span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">καθαρά καννιβαλιστικές σκηνές, δηλαδή ἀνθρωποφαγία καί
πόση αἵματος, καί </span></span><span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">μάλιστα ἀπό ἄνθρωπο, πού ἐμφανιζόταν καθ’ ὅλα τά ἄλλα
πολιτισμένος καί </span></span><span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Φυσιολογικός.</span></span><br />
<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"> Παράλληλα το φίλµ, «Χορεύοντας με τούς
λύκους» (Λύκος, ὁ θεός τῶν ᾿Ινδιάνων) παρουσιάζει τήν κοινωνική προσαρμογή ἑνός
᾽Αμερικανοῦ στή ζωή τῶν Ινδιάνων. Αὐτό σηµαίνει ἐπιστροφή στήν παράδοση (ἄρα
καί στή θρησκεία καί στη μαγεία) τοῦ συγκεκριμένου τόπου.</span></span></span><p></p><p class="MsoNormal"><span class="fontstyle01"><span style="font-size: 12pt; line-height: 107%;">Ἕνα φίλμ, πού ἀκόμη δὲν προβλήθηκε
στήν Ἓλλαδα, εἶναι, «</span></span><span class="fontstyle01"><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">The</span></span><span class="fontstyle01"><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span></span><span class="fontstyle01"><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">wolven</span></span><span class="fontstyle01"><span style="font-size: 12pt; line-height: 107%;">», </span></span><span style="font-family: GlyphLessFont, serif; font-size: 12pt;">«Οι λυκωμένοι» (= αὐτοί, πού ἔγιναν λύκοι), με ἀνάλογα
μηνύματα. Στόν ἴδιο χῶρο θά πρέπει νά ἐντάξουμε καί τό φίλμ, «Ὁ κύκλος τῶν
χαμένων ποιητῶν». Τό ἔργο αὐτό ἐξωτερικῶς μέν προτείνει τήν ἀναδιάρθρωση τῆςπαιδείας, </span><span style="font-family: GlyphLessFont, serif; font-size: 12pt;">συνιστῶντας στούς καθηγητές νά πλησιάσουν βαθύτερα
στόν παιδικό κόσµο. Ἔνα προσεκτικότερο ὅμως βλέμμα δείχνει διαφορετικά τά
πράγματα ἀπ᾿ ὅ,τι φαίνονται.</span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: GlyphLessFont, serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> Σ<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">το
ἔργο αὐτό φαίνεται ὅτι ἡ Νέα ᾿Εποχή προσπαθεῖ, εἰς βάρος τοῦ ἀριθμοῦ τῶν μελῶν
τῆς Μασονίας, νά προωθήσει ὑποσυνείδητα μηνύματα, προσλαμβάνοντας κατά παιδιά,
καί μυῶντας τα χωρίς φόβους στά μυστικά τῆς µαγείας͵ Πρόκειται για μιά
Φιλελευθεριάζουσα µαγεία, στηριγµένη στό δυτικό παγανισµό τῶν προηγουμένων αἰώνων
καί στόν ἰνδιάνικο ἀποκρυφισμό. Αὐτά γίνονται πρόταση ζωῆς στα παιδιά τῆς δύσης
καί κατ’ ἐπέκταση σ᾿ ὅλο τόν κόσµο, πού ἐκδυτικοποιεῖται.</span></span><br />
<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"> Τό κολλέγιο στό ἔργο ἐκπροσωπεῖ τήν
κατεστημένη Μασονία, ἐνῶ ὁ καθηγητής, ὁ κάπταιν, τή Νέα ᾿Εποχή. Ἡ ἔναρξη τοῦ
σχολικοῦ ἔτους θυμίζει µασονική τελετή, διάφορα σύμβολα πίσω ἀπό τὀ ἕδρανο του
Γυμνασιάρχη, ἐνῶ τά παιδιά ἀνάβουν τό κερί τους καθένας ἀπό τό διπλανό του
(μετάδοση τοῦ φωτός τῆς γνώσεως κατά τά λόγια τοῦ γυµνασιάρχη). 'Ἡ θέση αὐτή ἐνισχύεται
ἀπό τό γεγονός ὅτι τά παιδιά θέλουν τό κολλέγιο μεικτό, ἐνῶ οἱ καθηγητές ὄχι. Εἶναι
γνωστό ὅτι κατόπιν πολλῶν διαδικασιῶν µπῆκαν γυναικεῖα µέλη στή Μασονία στίς ἀρχές
τοῦ αἰῶνα µας. Καί τό εἰρωνικό μέ τό τηλέφωνο: «</span></span><span class="fontstyle01"><i><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Μᾶς τηλεφωνεῖ ὁ Θεός, /Λέει να βάλουμε κορίτσια στό
Κολλέγιο</span></i></span><span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">».</span></span><br />
<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"> Όλο τό ἔργο εἶναι μιά τελετουργία.
Χρειάζεται βέβαια γνώση τῶν συμβόλων, καί ἕνας ἔξωτερικός παρατηρητής δὲν τά
βλέπει εὔκολα. Χαρακτηριστικά τά ὅσα ἀποκαλύπτει ὁ καθηγητής στά παιδιά (σέ μερικά)
ἰδιαιτέρως, ὅταν βρέθηκε ἡ φωτογραφία του σε κάποιο ἀποκρυφιστικό βιβλίο:
«Μαζευόµασταν σἐ µιά ἱνδιάνικη σπηλιά. Διαβάζαμε Οὐίτμαν (πανσεξουαλιστής καί
πανθεϊστής τοῦ θ΄ αἰώνα), Σέλλεῦ (παγανιστής καί ἀποκρυφιστής τοῦ η΄ αἰώνα)
κτλ.» ᾿Επίσης τονίζει, «ἀφήνουμε τήν ποίηση νά ἐργάζεται στή µαγεία της», «Θεοί
γεννιόντουσαν» (= εἰδωλολατρία) καί τέλος, «Ρουφούσαμε κυριολεκτικά τὸ μεδούλι
τῆς, ζωῆς» (τό μεδούλι τῆς ζωῆς σύμφωνα μέ τούς ἀποκρυφιστές εἶναι το αἶμα).</span></span><br />
<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"> Τέλος ἐπισφραγίζει, «Σκίστε τή
φωτογραφία µου καί κάφτε την». Κάπως ἀνάλογα συμβουλεύει καἰ τό Νουγουάντα (ἰνδιάνικο
ὄνομα), ὅταν ὁ τελευταῖος ἀποκαλύπτει τόν «κύκλο τῶν χαμένων ποιητῶν»: «Παιδί µου,
γιατί ἀποκάλυψες πράγματα, πού δέν λέγονται;» τοῦ λέει. Εἶναι προφανὲς ὅτι
πρόκειται περί πανθεῖστικοῦ ἀποκρυφισμοῦ, ὅπου ἔπιναν τό μεδούλι τῆς ζωῆς
κυριολεκτικά, τό τονίζω κυριολεκτικά, δηλαδή αἷμα σύµφωνα µέτυπικό μαγικῶν
τελετῶν. Ὁ στίχος αὐτός ἔπαναλήφθηκε καί µέσα στή σπηλιά.</span></span><br />
<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"> Τώρα, ἐξετάζοντας τί ἔκαναν οἱ
μικροί, πού µυήθηκαν στίς τελετές, θά βροῦμε πολλές ὕποπτες σκηνές. Κατ᾽ ἀρχάς
δὲν διαβάζονται ὁποιαδήποτε ποιήµατα, ἀλλά ὁρισμένα, ὅσα προέβλεπε τό τυπικό τοῦ
κάπταιν, πού τό ἄφησε «διακριτικά» στό δωμάτιο τοῦ Νήλ. “Επομένως δέν πρόκειται
περί γενικῆς ποιήσεως, ἀλλά περί στρατευµένης, καί μάλιστα περί «ἐπωδῶν».</span></span><br />
<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"> ᾿Εκεῖνο πού εἶναι ἐμφανές καί ἀδιαμφισβήτητο
εἶναι ἡ κίνηση τοῦ Νήλ στη δεύτερη ἐπίσκεψη στή σπηλιά. Φέρνει ἕνα ἀγαλματίδιο ἀπό
πορτατίφ τοῦ σπιτιοῦ του, τό κάνει κηροπήγιο, τό βάζει στή σπηλιά, ἀνάβει τό
κερί και προσθέτει: «Αὐτός εἶναι ὁ θεός τῆς σπηλιᾶς». Στή σπηλιά εἰσάγονται γυναικεία
µέλη. Κάποια στιγµή ὅλοι καπνίζουν, ὄχι τσιγάρα, ἀλλά πίπες, σύμφωνα μέ τά ἱνδιάνικα
πρότυπα. ᾿Εδῶ θυμᾶται κανείςτον Κάρολο Καστανέντα, μετά αἰνιγματικά ἔργα του,
«Οἱ διδασκαλίες τοῦ Δόν Χουάν», τή σπουδή σε φυσικά ναρκωτικά, πού χρησιμοποιοῦσαν
µάγοι Ινδιάνοι τῆς φυλῆς «Γιακί». Πρόκειται μᾶλλον γιά ψιλοκυβίνη, παραισθησιογόνο,
πού εἰσάγεται στόν ὀργανισμό μέ τοιμπούκι.</span></span><br />
<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"> Άλλα στοιχεῖα τελετουργικά, πού
γεμίζουν τό Έργο, εἶναι:</span></span><br />
<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">1) Εἴσοδος καί ἔξοδος τοῦ καθηγητοῦ στήν τάξη ἀπό τό
πρῶτο κιόλας µάθηµα. </span></span><span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Μύηση στό θάνατο, ἐπαφή μέ τούς παλαιούς μαθητές τοῦ
Κολλεγίου, τούς νεκρούς δηλαδή, πού ἔχουν γίνει χῶμα (ἐπαφή μὲ τά πνεύματά
τους).</span></span><br />
<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">2) Ο καθηγητής ἀκούει στό ὄνομα «Ὢ κάπταιν, µάι
κάπταιν», στίχος ἀπό </span></span><span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">ποίηµα τοῦ Οὐίτμαν. Σημειωτέον ὅτι οἱ σατανιστὲς τῆς ᾽
Αμερικῆς ἀποκαλοῦνται </span></span><span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">«κάπταιν». Ἔτσι ἤθελε νά ὀνομάζεται καί ὁ </span></span></span><span class="fontstyle01"><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">Jim</span></span><span class="fontstyle01"><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span></span><span class="fontstyle01"><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">Morisson.</span></span><span style="font-family: GlyphLessFont, serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><br />
<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">3) «Εἶναι ὡραῖο νά βλέπεις τόν κόσµο ἀπό πάνω», λέει ὁ
κάπταιν ἀνεβαίνοντας </span></span><span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">στήν ἔδρα. Εἶναι κι αὐτό ὑπό τήν ἐπήρεια τῆς μαγείας ἤ
τῶν ναρκωτικῶν;</span></span><br />
<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">4) Γιά νά βοηθήσει τό δειλό µαθητή νά πεῖ δυό στίχους,
κάνει ἕνα σύστηµα </span></span><span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">ὑπνωτισμοῦ: Τοῦ δείχνει ἕναν πίνακα κάποιου
διανοούµενου, τοῦ κλείνει τά μάτια, τόν γυρνᾶ δυό βόλτες καί τόν ἀναγκάζει νά
πεῖ δυό στίχους.</span></span><br />
<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">5) «Κάρπε ντίεμ» (= "Αδραξε τήν ἡμέρα), σύνθημα
κυρίως ἐρωτικό. Συνιστᾶ </span></span><span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">τόν ἔρωτα, ἔστω κι ἄν τό ὑπ ὄψη πρόσωπο εἶναι
δεσμευμένο μὲ γάμο ἤ ἀρραβῶνα. Κάνε τό κέφι σου, θά ἔλεγε κάποιος. Τουλάχιστο ἔτσι
ἑρμηνεύεται ἀπό τό Έργο και ἀπό τά παιδιά.</span></span><br />
<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">6) Χρησιμοποιεῖ τό ἔργο κάποια χριστιανικά σύμβολα,
φυσικά μέ ἀποκρυφιστική ἑρμηνεία. ΄Ο Νήλ, ὡς θεατρῖνος, ὑποδύεται τόν Πούκ (ἕνα
ξωτικό, ἕνα δαιμόνιο) ἀπό τό «Όνειρο θερινῆς νύχτας» τοῦ Σαίξπηρ. “Όταν ὁ
πατέρας του τον καταπιέζει καί θέλει σώνει καί καλά νά τόν κάνει γιατρό, ὁ Νήλ
αὐτοκτονεῖ. Καί ἡ αὐτοκτονία παίρνει µορφή τελετουργίας: Γυμνός ἀπό τή µέση καί
πάνω, μ’ ἕνα ἀγκάθινο στεφάνι (ὑπόλοιπο ἀπό τό θέατρο), ἀνοίγει τό παράθυρο καί
κραυγάζει µέσα στή νύκτα, σάν τό Χριστό δῆθεν. Κατόπιν αὐτοκτονεῖ. Σάν νά λέμε:
Εἶναι ὡραῖο νά αὐτοκτονήσεις γιά µιά ἰδέα τῆς ἐλευθερίας, καί τότε θά γίνεις κι
ἐσύ Χριστός. ᾿Επίσης ὁ προδότης τῆς τάξεως εἶναι ἕνας κοκκινοµάλλης. Παλαιά
καθολική παράδοση θέλει τόν ᾿Ιούδα κοκκινογένη καί κοκκινομάλλη.</span></span><br />
<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">7) 'Η ὁμάδα τοῦ ταύρου (γιατί εἰδικά τοῦ ταύρου;) ὀργανώνει
ὑπαίθριο χορὀ. </span></span><span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Έρχεται ἕνα αὐτοκίνητο, ἀδιόρατα περνάει µπροστά ἀπό
τά µάτια ἕνας χαμηλός </span></span><span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">πάσσαλος μὲ κεφάλι καί κέρατα, κατόπιν τά παιδιά
χορεύουν, ἐνῶ ὁ...«ταῦρος», </span></span><span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">ἕνα παιδί µέ µάσκα, κέρατα καί ἕνα σκῆπτρο στό χέρι
χορεύει στή σκεπή ἑνός </span></span><span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">πούλμαν, πάνω ἀπ᾿ ὅλους, θριαμβεύοντας. </span></span><span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Προσωπεῖο μέ κέρατα περνάει ἁδιόρατα καί στό πάρτυ,
µέσα στό σπίτι.</span></span><br />
<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">8) Κάποια στιγµή τά παιδιά κλοτσούν τήν µπάλα «ποιητικῷ
τῷ τρόπῳ». Λένε </span></span><span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">ἕνα αἰνιγματικό δίστιχο, κατόπιν κλοτσούν τήν µπάλα.
Τέλος τούς καταλαμβάνει </span></span><span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">ὅλους ἕνας οἴστρος ἐνθουσιασμοῦ, ὥσπου σηκώνουν τόν
κάπταιν στά χέρια, ἐνῶ ἕνα παιδί κουτρουβαλίζεται κάτω. 'Ο κάπταιν, ὁριζοντιωμένος
πάνω στά χέρια τῶν παιδιῶν, σταυρώνει τά χέρια, καί κατόπιν τά τεντώνει προς τον
οὐρανό. Θά πρέπει νά γνωρίζει κανείς ἀνάλογες τελετές ἀποκρυφιστικές, πιθανόν
νά πρόκειται για νεκροµαντία.</span></span><br />
<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">9) Πολύ χαρακτηριστικό σύμβολο εἶναι ὁ κύκλος. Πολλοί
κύκλοι ἐμφανίζονται στό ἔργο. Εἶναι γνωστό ὅτι οἱ μάγοι, πρίν ἐπικαλεσθοῦν
πνεύματα, χαράσσουν έ</span></span><span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">ναν κύκλο μέ κιμωλία, λέγοντας κάποια ξόρκια, στή
συνέχεια μπαίνουν µέσα, καί ὁ κύκλος τούς προφυλάσσει ἀπό τά δαιμόνια, γιά νά
μήν τούς κτυπήσουν. Μέσα στον κύκλο περπατοῦν ἐλεύθερα. Βλέπε «Φάουστ».</span></span><br />
<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"> Σε κάποια σκηνή τοῦ ἔργου δυό τρία
παιδιά στήν αὐλή κινοῦνται κυκλικά και παράξενα (σάν σπασµωδικά) γύρω ἀπό τά ἄλλα
παιδιά. Μόλις κλείνει ὁ κύκλος, λέει ὁ κάπταιν: «Τώρα περπατᾶτε ἐλεύθερα,
καθένας ὅπως θέλει», πού σηµαίνει ὅτι σᾶς προστατεύει ὁ ἔξω κύκλος.</span></span><br />
<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"> Κύκλος εἶναι ἡ συντροφιά τῶν χαμένων
ποιητῶν. Κυκλικά κάθονται καί τά παιδιά µέσα στή σπηλιά. ᾿Αλλά καί στήν ἀρχή τοῦ
ἔργου, µέσα στό δωμάτιο τοῦ Κολλεγίου, ὁ Νήλ ἁρπάζει τίς σημειώσεις τοῦ φίλου
του καί τρέχει κυκλικά στο δωμάτιο, ἀνεβοκατεβαίνοντας στά κρεββάτια, κατόπιν ὁ
φίλος του τόν κυνηγᾶ (κυκλικά πάντα), κάποιος ἄλλος τρέχει πίσω τους, ἐνῶ ἕνας
τέταρτος παίζει ἕναν αὐλό, σάν νά μαγεύει τόν κόσµο. Ίσως αὐτός ὁ κύκλος νά
θυμίζει τόν κυκλικό χορό τῶν ινδιάνων γύρω ἀπό τή φωτιά.</span></span><br />
<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"> Όλα αὐτά, πού σίγουρα δέν εἶναι τυχαῖα,
προτείνουν το «φιλελεύθερο» τρόπο ζωῆς τῆς Νέας ᾿Εποχῆς, μὲ ναρκωτικά,
σεξουαλισµό καί μαγικές τελετές, </span></span></span><span class="fontstyle01"><span face=""Calibri",sans-serif" lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ascii-font-family: GlyphLessFont; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: GlyphLessFont;">Κ</span></span><span class="fontstyle01"><span style="font-size: 12pt; line-height: 107%;">αι βέβαια σήµερα
αὐτά τά μηνύματα περνοῦν ὑποσυνείδητα, ἀθῶα καί ἁδιόρατα, κάποια στιγµή ὅμως θά
γίνουν ἔνσυνείδητα, ὅπου τά παιδιά ὑπό τήν ἐπήρεια τῶν ναρκωτικῶν καί τῆς
µαγείας δέν θά ἀνεβαίνουν µόνο πάνω στά θρανία, ἀλλά και στόν ἀέρα,
χαιρετίζοντας τόν ἀρχιμάγο-δάσκαλό τους καί παίρνοντας δύναμη ἀπό τήν ἐπίκληση:
«Ὢ κάπταιν, µάι κάπταιν».</span></span><span style="font-family: GlyphLessFont, serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><br />
<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"> ᾿Εδῶ θά μπορούσαµε νά ἀναφέρουμε καί ἕνα
τελευταῖο ἔργο ἑλληνικῆς παραγωγῆς, μολονότι δὲν τό εἴδαμε, ἀλλά ἀκούσαμε ὅτι ἐπιδοτήθηκε
ἁπό τό Υπουργεῖο Πολιτισμοῦ ἐν ὀνόματι τῆς
τέχνης καί σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως ἀπό τήν τηλεόραση καί τό Ἑλληνικό κοινό. Εἶναι
τό φίλμ: «Ζεστές ἡμέρες τοῦ καλοκαιριοῦ».</span></span><br />
<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"> ΄Η βαρύτητα τοῦ σχολιασμοῦ ἔπεσε σὲ
µιά φοβερή σκηνή, ὅπου ἕνα παιδί 18 μηνῶν «σκάζει» στό κλάμα, ἐνῶ ἡ μητέρα του
μοιχεύει μὲ τόν ἐραστή στό ἴδιο</span></span><br />
<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">κρεββάτι. Κατόπιν ὁ πατέρας ἐκδικεῖται σφάζοντας τή
σύζυγο καί τόν ἐραστή, και τἔλος τό βρέφος ἡσυχάζει, ὅταν δοκιμάζει τό χυμένο αἷμα.
Τό βάρος ἔπεσε στο δεκαοκτάµηνο βρέφος, πού, γιά νά κλάψει, ὑπέστη, ἤ κακώσεις,
ἤ πεῖνα, καί εἶδε αὐτές τίς τρομερὲς σκηνές δίπλα του. Σκηνές τραυματικές, πού
θά τό συνοδεύουν ἐφ᾽ ὅρου ζωῆς.</span></span><br />
<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"> Πέρα ἀπό αὐτόν τό βανδαλισμµόὀ, ἐκεῖνο
πού δέν εἰπώθηκε εἶναι ὅτι ἡ σκηνή εἶναι σαφής «εἰσαγωγή στή μαγεία» καί
μάλιστα στή σεξοµαντία. Προηγεῖται τό σέξ κατά τίς τελετές, ἔπειτα ἀκολουθεῖ
θυσία ζώου ἤ ἀνθρώπου καί κατόπιν γεύση αἵματος. "Ετσι κατ᾿ αὐτούς ἀποκτᾶται
ἡ μακροζωία. Ἡ σκηνοθέτις, πιθανόν µάγισσα, ἀγνώστου προελεύσεως, περνάει στούς
θεατὲς τά ὑποσυνείδητα μηνύματα μέ µιά ὑδροχοϊκή συμβουλή: «Μήν κλαῖτε γιά τόν ἔρωτα,
µήν κλαῖτε γιά το θάνατο, γευθεῖτε ἀνθρώπινο αἷμα καί ἡσυχάστε».</span></span><br />
<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"> Λέγεται ἐπίσης ἀπό αὐτόπτες μάρτυρες
στήν ᾽Αμερική ὅτι, ὅταν ἦσαν παιδιά, παραβρέθηκαν σε τελετὲς ἀνθρωποθυσιῶν, ὅπου
θυσιάζονταν στον Αρχοντα τοῦ σκότους ἀθῶα νήπια, πού τά προσέφεραν
δαιµονόπληκτοι γονεῖς, χωρίς νά τά δηλώσουν στό κράτος. Τά παιδιά-θεατές εἶχαν
κατόπιν στή ζωή τους πολλά ψυχολογικά προβλήµατα, φόβους καί ἀνασφάλειες.</span></span><br />
<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"> ᾿Εδῶ ἐπαληθεύεται τό ρητό τοῦ Χριστοῦ
ὅτι ὁ διάβολος «ἐξ ἀρχῆς ἦν ἀνθρωποκτόνος», ὅπως καί οἱ ὁπαδοί του.</span></span><br />
<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"> Ἐν κατακλεῖδι θά πρέπει νά ληφθοῦν
κατάλληλα µέτρα γιά τόν περιορισμό ὅλων αὐτῶν τῶν ὑποσυνείδητων μηνυμάτων. Ἔρχονται
ἀπ᾿ ἔξω, καί προωθοῦνται ἓν ὀνόματι τῆς τέχνης. Μά ἐπιτέλους ποῦ εὑρίσκονται τά
ὅρια τῆς τέχνης;<o:p></o:p></span></span></span></p><p>
<span class="fontstyle01"><span style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;"> Εἶναι
κάποιοι, πού ἰσχυρίζονται ὅτι ἡ Τέχνη εἶναι ἐλεύθερη καί ἐκφράζεται, ὅπως
θέλει. Αν ισχύει αὐτό, τότε ἀπό μόνοι τους διαψεύδονται. Διότι αὐτοί κατ᾽ ἐξοχήν,
σύµφωνα μέ ὅσα προεγράφησαν, προωθοῦν τή «στρατευμένη» τέχνη, και µάλιστα τέχνη
στήν ὑπηρεσία καί τή λατρεία τοῦ Σατανᾶ. Τέχνη τῆς «Νέας ᾿Εποχῆς».</span></span><span style="font-family: GlyphLessFont, serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><br />
<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"> Εἶναι καί κάποιοι ἄλλοι, πιό
μετριοπαθεῖς, πού βλέπουν ὅλα τά ἀνωτέρω σαν μιά ἁπλῆ μεταφυσική ἀναζήτηση,
σωστή ἤ λάθος, δὲν ἔχει σημασία. Και ἀπαντοῦμε:</span></span><br />
<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"> Μιά μεταφυσική ἀναζήτηση ἐκθέτει ἕναν
προβληματισμό, ἕνα μήνυμα συνειδητό, καί ἀφήνει τά συμπεράσματα στό θεατή. ᾿Εδῶ
ὅμως δέν εἶναι µιά ἁπλῆ ἀναζήτηση, ἀλλά πειθαναγκασµός καί σκοπιμότητα. Προωθοῦνται
συστηματικά ἔργα ἁποκρυφιστικά, ποικίλου περιεχοµένου, συνειδητά καί ἐνσυνείδητα,
μέ σκοπό νά ἔξοικειώσουν τό θεατή μέ τελετές ἀποκρουστικὲς. Ἔτσι ἡ φρίκη
γίνεται ἐνδιαφέρον, το ἐνδιαφέρον δοκιµή, και ἡ δοκιµή ἔνταξη. Μπορεῖ αὐτό νά ὀνομαστεῖ
ἁπλῆ µεταφυσική ἀναζήτηση;</span></span><br />
<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"> Συγχαίρουµε τό Διονύση Σαββόπουλο,
πού σήκωσε κεφάλι καί δέν ὑπετάγη στήν τρέχουσα κτηνώδη τέχνη. Εκ παραλλήλου «ἐγκωμιάζουμε»
καί τόν κριτικό τέχνης, πού τάχθηκε ὑπέρ τοῦ ἔργου (τό ὄνομα του σκοπίμως τό ἀποφεύγουμε),
διότι ἄθελά του, µέ το θυµό του, τή σύγχυσή του, τις φωνές του, ἀπεκάλυψε το ποιόν
του: «Διονύση, δέν θέλουµε νά μᾶς καθαρίσεις. Ἄσε μας στή βρωμιά µας». Με αὐτά τά
λόγια ἀνοικτά ἀπεκάλυψε καί τό «δάσκαλό» του, γιατί αὐτά δέν εἶναι λόγια ἀνθρώπου,
ἀληθινοῦ ἀνθρώπου. Εἶναι λόγια ὅσων µετεωρίζονται μεταξύ ἀθεῖας καί πολυθεΐας
καί ἐπικαλοῦνται τό δάσκαλό τους «Ὢ κάπταιν, µάι κάπταιν».</span></span><br />
<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"> <span> </span><span> </span><span> </span>Ὅσοι ὅμως ἔπιμένουν νά µήν παραδοθοῦν στό δυτικό τρόπο
ζωῆς, ὅσοι</span></span><br />
<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">ἄνθρωποι τοῦ πνεύματος ἔχουν κρατήσει λίγο φῶς µέσα
τους, ὅσοι δέν ἔγιναν</span></span><br />
<span class="fontstyle01"><span style="line-height: 107%; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">κτήνη καί ερείπια, ἀλλά ἀγαποῦν τό Θεό καί τούς ἀδελφούς
τους, ἄς ἀνέβουν στο Όρος, στό “Αγιον Ὄρος, στό Όρος τῆς µετανοίας καί τῆς
πίστεως, καί, κρατῶντας το Όρος τους, τόν νοῦ τους ἀμετεώριστο, ἄς φωνάξουν: </span></span></span></p><p></p><div style="text-align: center;"><span style="font-family: GlyphLessFont, serif;"><span style="color: #990000; font-size: medium;"><br /></span></span></div><span style="color: #990000; font-family: GlyphLessFont, serif; font-size: medium; line-height: 107%;"><div style="text-align: center;">«Κύριε ᾿Ιησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με».</div>
<span class="fontstyle01"><div style="text-align: center;">Ὅσοι πιστοί, ὅσοι πιστοί, ὅσοι πιστοί.</div></span><div style="text-align: center;">ΜΟΝΑΧΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ</div>
<span class="fontstyle01"><div style="text-align: center;">Τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν, 1992</div></span></span><span face=""Calibri",sans-serif" style="line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><div style="text-align: center;"><br /></div>
<!--[if !supportLineBreakNewLine]-->
<!--[endif]--></span><p></p>schoolpalmoshttp://www.blogger.com/profile/12076602622607692844noreply@blogger.com0